INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2010r. (data wpływu do tut. Biura 23 grudnia 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zasad ujmowania w rachunku podatkowym różnic kursowych ustalonych na podstawie przepisów o rachunkowości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2010r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zasad ujmowania w rachunku podatkowym różnic kursowych ustalonych na podstawie przepisów o rachunkowości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka, mająca siedzibę na terytorium Polski, prowadzi działalność w zakresie produkcji opakowań i drukowanych materiałów reklamowych. Z częścią krajowych dostawców, jak również odbiorców jej towarów, rozlicza się na podstawie faktur wystawianych w całości w walucie obcej (EURO), tj. także podatek VAT wykazany jest w fakturach w EURO, z tym że zgodnie z odrębnymi przepisami wykazywany jest on także w walucie polskiej. W niektórych przypadkach cała wartość brutto (bądź brutto i netto) wyrażona jest w obu walutach, natomiast podatek VAT wyłącznie w walucie polskiej. Zapłata faktur następuje w EURO. W związku z tym powstają bilansowe różnice kursowe wynikające z różnicy kursu EURO pomiędzy dniem wystawienia faktur, a dniem ich zapłaty. Ponadto występują różnice kursowe wynikające z wyceny należności i zobowiązań niezapłaconych na koniec danego roku obrotowego, który jest zgodny z rokiem podatkowym. Od 1 stycznia 2007r. Spółka stosuje zasadę ustalania różnic kursowych zgodnie z art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych, przy zachowaniu warunków ustalonych w innych przepisach tego artykułu, w szczególności okresu stosowania tej metody i zawiadomienia właściwego naczelnika urzędu skarbowego (art. 9b ust. 3).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym różnice kursowe od całej wartości należności, tj. łącznie z przypadającymi statystycznie na wykazany w fakturach podatek VAT, stanowią odpowiednio przychód lub koszt uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, w stanie opisanym powyżej, ponieważ dla celów bilansowych ustala się różnice kursowe od całości faktur (a więc także od części przypadającej statystycznie na wykazany w fakturach podatek VAT), różnice te stosownie do art. 9b ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych należy zaliczyć odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów. Konsekwencją przyjęcia rachunkowej metody ustalania różnic kursowych jest bowiem uwzględnienie - stosownie do prowadzonej ewidencji księgowej - ustalonych rachunkowo i wykazanych w księgach rachunkowych różnic kursowych w kosztach i przychodach podatkowych. Takie stanowisko zostało potwierdzone w interpretacjach indywidualnych wydanych w imieniu Ministra Finansów. Dla przykładu w interpretacji indywidualnej Znak IPPB5/423-383/10-4/IŚ z dnia 1 października 2010 Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził m.in.: „Podatkowe rozwiązanie dotyczące różnic kursowych sprowadza się więc do zasady, że w sytuacji wyboru przez podatników sposobu ustalania różnic kursowych wg art. 9b ust. 1 pkt 2 updop, tj. wg metody przepisów o rachunkowości - rozwiązania wynikające z rachunkowości określają skutek w podatku dochodowym związany z różnicami kursowymi. Zasada ta nie jest modyfikowana innymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jeżeli dla celów bilansowych nie są wykazywane różnice kursowe, to nie są również rozliczane w podatku dochodowym, i odwrotnie: jeżeli dana wycena prowadzi do rozpoznania różnic kursowych w rozumieniu przepisów o rachunkowości, to te właśnie różnice kursowe należy rozpoznać w wyniku podatkowym.” Tak samo wypowiedział się także m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej Znak ILPB3/423-410/08-2/EK z dnia 30 września 2008r. Powyższe stanowisko znajduje wreszcie potwierdzenie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 25 listopada 2008 roku (sygn. akt: l SA/Po 888/08), zgodnie z którym wprowadzenie możliwości stosowania metody księgowej przy wyliczaniu różnic kursowych „(...) w sposób niebudzący wątpliwości stawia rachunkowość w płaszczyźnie materialnego prawa podatkowego”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm., określanej w dalszej części skrótem „updop”), podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

1. art. 15a, albo
2. przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.
   
   

Stosownie do art. 9b ust. 2 updop, podatnicy, którzy wybrali metodę, o której mowa w ust. 1 pkt 2, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych. Wycena ta dla celów podatkowych powinna być dokonywana na ostatni dzień każdego miesiąca i na ostatni dzień roku podatkowego lub na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku podatkowego albo tylko na ostatni dzień roku podatkowego, z tym że wybrany termin wyceny musi być stosowany przez pełny rok podatkowy i nie może być zmieniany.

Analizując całokształt przepisów zamieszczonych w art. 9b updop, należy mieć na uwadze, iż powyższy przepis ustanowiony został przez ustawodawcę dla rozpoznawania różnic kursowych w podatku dochodowym od osób prawnych. Biorąc powyższe pod uwagę przy dokonywaniu interpretacji zapisów art. 9b ust. 2 updop, czyli w stosunku do podatników, którzy wybrali „metodę rachunkową” ustalania różnic kursowych, w pełni uzasadnionym staje się stwierdzenie, iż zapisy te w całości dotyczą kwestii zaliczania do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów różnic kursowych.

Tym samym należy uznać, iż na mocy art. 9b ust. 2 updop, w odniesieniu do podatników, którzy wybrali „metodę rachunkową” rozliczania różnic kursowych, odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów podlegają zaliczeniu ujęte w księgach rachunkowych:

• różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych,
• różnice kursowe wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej oraz
• różnice kursowe z wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych.
  
  

Z przepisu tego wynika, iż ustawodawca wyraził zgodę na zaliczanie do przychodów i kosztów ich uzyskania różnic kursowych wyliczanych zgodnie z przepisami o rachunkowości, a więc i w rozumieniu przepisów o rachunkowości. Podatkowe rozwiązanie dotyczące różnic kursowych sprowadza się do zasady, iż podatnicy, którzy wybrali metodę rachunkową ustalania różnic kursowych, w sposób konsekwentny zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów podatkowych ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z transakcji walutowych i wyceny aktywów oraz pasywów, a także wyceny pozabilansowej pozycji w walutach obcych (art. 9b ust. 2 updop). W takiej sytuacji rozwiązania wynikające z rachunkowości określają skutek w podatku dochodowym od osób prawnych związany z różnicami kursowymi. Zasada ta nie jest modyfikowana innymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż różnice kursowe ustalone zgodnie z przepisami o rachunkowości, powinny być uwzględniane odpowiednio jako przychody lub koszty uzyskania przychodów w rachunku podatkowym.

W świetle powyższego przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.