INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 17.01.2011 r. (data wpływu 18.01.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie powstania zobowiązania podatkowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18.01.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie powstania zobowiązania podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 15.05.1980 r. zmarła prababcia Wnioskodawczyni Bronisława W. Pozostawiła jako spadkobierców ustawowych trzy córki. Dwie z nich nie były Wnioskodawczyni znane. Natomiast trzecia córka spadkodawczyni Leontyna K. (babcia Wnioskodawczyni) zmarła 13.05.1998 r.

Postanowieniem Sądu Rejonowego z dniem 16.12.1998 r. Wnioskodawczyni została jedyną spadkobierczynią po babci Leontynie K.

Po śmierci prababci Wnioskodawczyni Bronisławy W. nie zostały uregulowane sprawy dotyczące działek. W 2009 r. Wnioskodawczyni złożyła w Sądzie Rejonowym wniosek o nabycie spadku po zmarłej prababci Bronisławie W. Postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 24.08.2010 r. cały spadek nabyła babcia Wnioskodawczyni Leontyna K. W związku z tym, iż sprawa spadkowa po babci Wnioskodawczyni Leontynie K. już odbyła się w 1998 r. cały spadek (dotyczący sprawy Bronisławy W.) w 2010 r. odziedziczyła Wnioskodawczyni.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w związku z przedstawionym stanem faktycznym występuje zobowiązanie podatkowe w stosunku do Wnioskodawczyni po odziedziczeniu działek w Z....

Zdaniem Wnioskodawcy

Według Wnioskodawczyni nie występuje zobowiązanie podatkowe w stosunku do niej po odziedziczeniu działek w Z. Zostało po potwierdzone podczas rozmowy telefonicznej z konsultantem Krajowej Informacji Podatkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 15.05.1980 r. zmarła prababcia Wnioskodawczyni. Pozostawiła jako spadkobierców ustawowych trzy córki. Dwie z nich nie były Wnioskodawczyni znane. Natomiast trzecia córka spadkodawczyni babcia Wnioskodawczyni zmarła 13.05.1998 r. Postanowieniem Sądu Rejonowego w dniu 16.12.1998 r. Wnioskodawczyni została jedyną spadkobierczynią po babci. Po śmierci prababci nie zostały uregulowane sprawy dotyczące działek. W 2009 r. Wnioskodawczyni złożyła w Sądzie Rejonowym wniosek o nabycie spadku po zmarłej prababci. Postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 24.08.2010 r. cały spadek nabyła babcia Wnioskodawczyni. W związku z tym, iż sprawa spadkowa po babci Wnioskodawczyni już odbyła się w 1998 r. cały spadek (dotyczący sprawy prababci) w 2010 r. odziedziczyła Wnioskodawczyni.

Zgodnie z powyższym w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 222, poz. 1629) do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło przed dniem 1 stycznia 2007 r., stosuje się przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 ze zm.) podatkowi temu podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem spadku.

Zgodnie z art. 6 ust. 4. zd. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia.

Jednakże na podstawie art. 21 § 1 pkt 2 ww. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem doręczenia decyzji organu podatkowego, ustalającej wysokość tego zobowiązania.

Stosownie do zapisu art. 68 § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa zobowiązanie podatkowe, o którym mowa w art. 21 § 1 pkt 2, nie powstaje, jeżeli decyzja ustalająca to zobowiązanie została doręczona po upływie 3 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy. Jeżeli podatnik:

1. nie złożył deklaracji w terminie przewidzianym w przepisach prawa podatkowego,
2. w złożonej deklaracji nie ujawnił wszystkich danych niezbędnych do ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego,

zobowiązanie podatkowe, o którym mowa w § 1, nie powstaje, pod warunkiem że decyzja ustalająca wysokość tego zobowiązania została doręczona po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Reasumując należy stwierdzić, iż obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn w przedmiotowej sprawie powstał z chwilą uprawomocnienia się postanowienia o stwierdzeniu nabycia praw do spadku po babci Wnioskodawczyni, czyli z dniem 16.12.1998 r. W związku z tym zobowiązanie podatkowe w powyższej sprawie nie powstanie, bowiem w myśl powołanych wyżej przepisów ustawy Ordynacja podatkowa zobowiązanie podatkowe uległo przedawnieniu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.