INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 20.01.2011 r. (data wpływu 26.01.2011 r.) uzupełnionym pismami na wezwanie z dnia 11.03.2011 r. Nr IPPB2/436-24/11-2/MZ (data nadania 11.03.2011 r., data doręczenia 16.03.2011 r.) oraz wezwanie z dnia 06.04.2011 r. Nr IPPB2/436-24/11-4/MZ (data nadania 06.04.2011 r., data doręczenia 13.04.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umów pożyczek:

• w przypadku, gdy środki pieniężne w chwili zawarcia umów pożyczek będą znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i umowy pożyczek zostaną zawarte poza terytorium - jest nieprawidłowe,
• w przypadku, gdy w chwili zawarcia umów pożyczek środki pieniężne będą znajdować się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz w przypadku, gdy środki pieniężne będą znajdować się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nabywca będzie miał miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 26.01.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umów pożyczek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”) z siedzibą w W. jest spółką należącą do grupy T. , prowadzącej działalność w obszarze rozwoju i obsługi nieruchomości, w tym w szczególności centrów oraz parków handlowych. Dodatkowo, Grupa T. zajmuje się również rozwojem powierzchni biurowych oraz prywatnych lokali mieszkalnych w Europie Centralnej.

Zgodnie z dokumentami rejestracyjnymi Spółki, do przedmiotu jej działalności zgłoszonego do Krajowego Rejestru Sądowego, oprócz zadań związanych z zarządzaniem nieruchomościami, realizacją projektów budowlanych, kupnem i sprzedażą nieruchomości na własny rachunek oraz pośrednictwem w obrocie nieruchomościami należą także leasing finansowy, pozostała finansowa działalność usługowa oraz pozostałe formy udzielania kredytów.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

W ramach swojej działalności, Spółka udzieliła w przeszłości szeregu pożyczek na rzecz innych podmiotów należących do Grupy T. , zarówno polskich, jak i zagranicznych (z siedzibą w Danii oraz Szwecji). Z tytułu udzielonych pożyczek Spółka uzyskuje wynagrodzenie w postaci odsetek.

Zgodnie z założeniami Spółki, w przypadku posiadania nadwyżek finansowych będzie ona w przyszłości w dalszym ciągu udzielać pożyczek innym podmiotom z Grupy.

Pismem z dnia 11.03.2011 r. Nr IPPB2/436-24/11-2/MZ wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

• Uzupełnienie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego poprzez:
  • podanie dat zawarcia umów pożyczek,
  • wskazanie, gdzie znajdowały się pieniądze w chwili zawarcia umów pożyczek (terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czy też terytorium innego państwa),
  • określenie miejsca zawarcia umów pożyczek (terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czy też terytorium innego państwa),
  • wskazanie, czy pożyczki zostały udzielone przez wspólnika (akcjonariusza) spółce kapitałowej,
• Uzupełnienie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego poprzez:
  • wskazanie, gdzie będą znajdowały się pieniądze w chwili zawarcia umów pożyczek (terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czy też terytorium innego państwa),
  • określenie miejsca zawarcia umów pożyczek (terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czy też terytorium innego państwa),
  • wskazanie, czy pożyczki będą udzielone przez wspólnika (akcjonariusza) spółce kapitałowej.
  
  
  

Wnioskodawca przesłał w terminie uzupełnienie wskazując, iż:

• informacje uzupełniające do stanu faktycznego opisanego w ww. wniosku:
  • daty zawarcia umów pożyczki: 27.12.2010 r., 29.01.2010 r., 07.12.2006 r., 23.01.2006 r., 01.03.2005 r., 01.03.2005 r., 01.03.2005 r., 22.02.2005 r., 15.01.2003 r., 20.12.2002 r., 11.10.2002 r., 22.04.2003 r., 12.04.2003 r., 20.12.2001 r., 14.12.2001 r., 29.10.2001 r., 19.09.2001 r., 22.08.2001 r., 21.05.2001 r., 28.03.2002 r., 12.10.2001 r., 16.03.2001 r., 27.02.2001 r., 31.01.2001 r., 29.04.1998 r., 30.04.1997 r.,
  • w chwili zawarcia umów pożyczek pieniądze znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tj. na rachunku bankowym Spółki prowadzonym przez bank na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
  • umowy pożyczek zostały zawarte na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
  • Spółka udzieliła dwie pożyczki spółkom córkom (pozostałe pożyczki zostały udzielone innym podmiotom),
• informacje uzupełniające do stanu przyszłego:
  • w przypadku pożyczek, których spółka zamierza udzielić w przyszłości, w chwili zawarcia umów pożyczek pieniądze będą znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo na terytorium innego państwa,
  • miejsce zawarcia umów pożyczek będzie się znajdować na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo na terytorium innego państwa,
  • Spółka może udzielać w przyszłości pożyczki spółkom córkom, jak również innym podmiotom.
  
  
  

Pismem z dnia 06.04.2011 r. Nr IPPB2/436-24/11-4/MZ wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

• Doprecyzowanie przesłanego w dniu 21.03.2011 r. (data wpływu 22.03.2011 r.) uzupełnienia do wniosku. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w skierowanym do Wnioskodawcy wezwaniu zwrócił się z prośbą o uzupełnienie wniosku odnośnie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego m.in. w zakresie wskazania, czy pożyczki były/będą udzielone przez wspólnika (akcjonariusza) spółce kapitałowej. W przesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż „Spółka udzieliła dwie pożyczki spółkom córkom (pozostałe pożyczki zostały udzielone innym podmiotom). Spółka może udzielać w przyszłości pożyczki spółkom córkom, jak również innym podmiotom”.
• A zatem, należy wskazać, czy pożyczki były/będą udzielone przez wspólnika (akcjonariusza) spółce kapitałowej. W przypadku, gdy umowy pożyczki w przeszłości były udzielone przez wspólnika (akcjonariusza) spółce kapitałowej należy podać daty ich zawarcia.
  
  

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie informując, iż:

• Spółka udzieliła dwie pożyczki polskiej spółce córce będącej spółką kapitałową (a zatem pożyczki te zostały udzielone spółce kapitałowej przez jej wspólnika). Powyższe pożyczki na rzecz spółki córki zostały udzielone w dniach 30 kwietnia 1997 r. i 1 marca 2005 r.
• Pozostałe pożyczki zostały udzielone innym - polskim i zagranicznym - spółkom kapitałowym, których Spółka nie jest wspólnikiem.
• Spółka może w przyszłości udzielać pożyczek spółkom córkom będącym spółkami kapitałowymi (w których Spółka jest udziałowcem), jak również innym polskim i zagranicznym spółkom kapitałowym (w których Spółka nie jest udziałowcem).
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Spółka wnosi o potwierdzenie, iż zarówno w stanie prawnym obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2011 r., jak i stanie prawnym obowiązującym po tym dniu, udzielanie przez nią pożyczek stanowi dla niej świadczenie usług zwolnionych z opodatkowania VAT.
2. Spółka wnosi ponadto o potwierdzenie, iż udzielanie przez nią pożyczek pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych (dalej: PCC) na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o PCC.
   
   

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie zdarzenia przyszłego, natomiast odnośnie stanu faktycznego zostanie wydana odrębna interpretacja. W zakresie podatku od towarów i usług w dniu 20.04.2011 r. została wydana interpretacja indywidualna Nr IPPP3/443-121/11-2/LK.

Zdaniem Wnioskodawcy

Spółka stoi na stanowisku, iż udzielanie przez nią pożyczek pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o PCC.

Uzasadnienie stanowiska Spółki w zakresie pytania nr 2

Co do zasady, zgodnie z art. 1 ust. 1 lit. b ustawy o PCC umowy pożyczki podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W przedmiotowej ustawie przewidziano jednak sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 lit. a ustawy o PCC nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Należy przy tym zaznaczyć, że przez podatek od towarów i usług w świetle art. 1a pkt 7 w zw. z art. 1a pkt 5 ustawy o PCC rozumieć należy zarówno podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy o VAT jak też podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronach umowy o Europejskiem Obszarze Gospodarczym.

W konsekwencji, dla wyłączenia obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu umowy pożyczki w świetle wskazanego powyżej przepisu konieczne jest, aby przynajmniej jedna z jej stron była z tytułu tej transakcji opodatkowana podatkiem od towarów usług lub zwolniona z tego podatku. Ze względu na powyższe, należy przyjąć, że przesłanki określone w art. 2 pkt 4 ustawy o PCC zostaną spełnione, o ile udzielanie pożyczek przez Spółkę będzie stanowiło czynności podlegające VAT.

Zaznaczyć przy tym należy, że o wyłączeniu z opodatkowania PCC nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

Jak wskazano w stanowisku do pytania pierwszego, usługi (tj. udzielanie pożyczek na rzecz innych podmiotów z grupy T. ) świadczone przez Spółkę stanowią usługi podlegające opodatkowaniu VAT (korzystające przy tym ze zwolnienia zarówno na gruncie przepisów obowiązujących do dnia 1 stycznia 2011 r., jak i po tym dniu).

Skoro zatem umowy pożyczek udzielanych przez Spółkę objęte są zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, powyższe czynności powinny zostać wyłączone z opodatkowania PCC zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o PCC.

Stanowisko Spółki w powyższym zakresie znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez władze skarbowe. Tytułem przykładu, w interpretacji z dnia 15 września 2010 r. (sygn. ILPB2/436-127/10-2/MK) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wskazał jednoznacznie, iż „jeżeli zatem wskazana pożyczka będzie objęta zakresem przedmiotowym ustawy o podatku od towarów i usług i jednocześnie korzystać będzie ze zwolnienia od tego podatku, w niniejszej sprawie znajdą zastosowanie postanowienia art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W konsekwencji opisana we wniosku pożyczka nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, co oznacza, że na Spółce nie będzie również ciążył obowiązek złożenia deklaracji podatkowej”. Podobnie wypowiedział się również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 13 września 2010 r. (sygn. IBPBII/1/436-140/10/MZ), potwierdzając, iż „jeżeli usługa udzielonej przez wnioskodawcę pożyczki w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług będzie uznana za podlegającą opodatkowaniu tym podatkiem lub mieszczącą się w zakresie zwolnienia od tego podatku, umowa pożyczki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i tym samym nie wystąpi obowiązek składania deklaracji w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych”.

W praktyce nie budzi przy tym wątpliwości również fakt, iż przedstawione powyżej zasady mają w pełni zastosowanie także w przypadku udzielenia pożyczki podatnikom zagranicznym, tzn. że pożyczki takie nie podlegają opodatkowaniu PCC ze względu na fakt, iż podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług/podatkiem od wartości dodanej.

Takie stanowisko zostało potwierdzone m.in. przez następujące pisma:

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 28 grudnia 2007 roku, sygn. ILPB2/415-200/07-2/AJ (interpretacja dotyczyła pożyczki udzielonej przez polską spółkę niemieckiemu udziałowcowi);
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 8 stycznia 2008 r., sygn. IBPB2/436-41/07/MZ/KAN-1480/10/07 (interpretacja dotyczyła pożyczki udzielonej przez polska spółkę udziałowcowi z Finlandii);
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 stycznia 2008 r., sygn. IP-PP2-443-463/07-4/Asi (interpretacja dotyczyła pożyczki udzielonej przez polską spółkę szwedzkiemu pożyczkobiorcy).
  
  

Takie stanowisko zostało również potwierdzone w wyroku z dnia 19 lutego 2008 r. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, (wyrok dotyczył udzielenia pożyczki podmiotowi holenderskiemu).

W związku z powyższym, należy przyjąć, że udzielanie przez spółkę pożyczek (w tym również podmiotom zagranicznym) pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o PCC ze względu na fakt, że stanowi ono czynności objęte regulacją ustawy o VAT (tj. świadczenie usług zwolnionych z podatku od towarów i usług).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe w przypadku, gdy środki pieniężne w chwili zawarcia umów pożyczek będą znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i umowy pożyczek zostaną zawarte poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, natomiast za prawidłowe w przypadku, gdy w chwili zawarcia umów pożyczek środki pieniężne będą znajdować się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz w przypadku, gdy środki pieniężne będą znajdować się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nabywca będzie miał miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile zaznaczenia samego obowiązku zwrotu - który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 ww. ustawy, jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa pożyczki będzie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka będzie podlegała również podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego i uzupełnienia wynika, iż T. Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”) z siedzibą w W. jest spółką należącą do grupy T. , prowadzącej działalność w obszarze rozwoju i obsługi nieruchomości, w tym w szczególności centrów oraz parków handlowych. Dodatkowo, Grupa T. zajmuje się również rozwojem powierzchni biurowych oraz prywatnych lokali mieszkalnych w Europie Centralnej. W ramach swojej działalności, Spółka udzieliła w przeszłości szeregu pożyczek na rzecz innych podmiotów należących do Grupy T. , zarówno polskich, jak i zagranicznych (z siedzibą w Danii oraz Szwecji). Z tytułu udzielonych pożyczek Spółka uzyskuje wynagrodzenie w postaci odsetek. Wnioskodawca wskazał, iż w przypadku pożyczek, których Spółka zamierza udzielić w przyszłości, w chwili zawarcia umów pożyczek pieniądze będą znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo na terytorium innego państwa.

Miejsce zawarcia umów pożyczek będzie się znajdować na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo na terytorium innego państwa. Spółka może w przyszłości udzielać pożyczek spółkom córkom będącym spółkami kapitałowymi (w których Spółka jest udziałowcem), jak również innym polskim i zagranicznym spółkom kapitałowym (w których Spółka nie jest udziałowcem).

Zatem w sytuacji, gdy środki pieniężne w chwili zawarcia umów pożyczek będą znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i umowy pożyczek zostaną zawarte poza terytorium, powyższe czynności nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Wobec tego bezprzedmiotowe jest rozpatrywanie takich czynności pod katem art. 2 pkt 4 ustawy. Jeżeli natomiast zostaną spełnione przesłanki określone w art. 1 ust. 4 ustawy należy zauważyć, iż w ustawie przewidziano sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • (uchylone),
   • umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

Zgodnie z art. 1a pkt 7) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

W związku z powyższym należy podkreślić, iż jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia, czy powyższa czynność będzie podlegała regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie umowy pożyczki podatkiem od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 9 pkt 10 lit. i) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zwalnia się od podatku pożyczki udzielane przez wspólnika (akcjonariusza) spółce kapitałowej.

W interpretacji indywidualnej z dnia 20.04.2011 r. Nr IPPP3/443-121/11-2/LK dotyczącej podatku od towarów i usług, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, iż zgodnie z art. 28b ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2010 r. jak i w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2011 r. usługi udzielenia pożyczek przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotów spełniających definicję podatnika z art. 28 a ustawy mających siedzibę poza terytorium kraju (Danii oraz Szwecji) będą opodatkowane w miejscu siedziby usługobiorcy, tj. Danii, Szwecji. Natomiast usługi udzielania pożyczek świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz podatników polskich do dnia 31.12.2010 r. korzystały ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy w związku z poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 65.22. jako usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym. Natomiast od dnia 01.01.2011 r. usługi te będą korzystały ze zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Reasumując należy stwierdzić, iż umowy pożyczek będą podlegały podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli zostaną spełnione przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W przypadku, gdy środki pieniężne w chwili zawarcia umów pożyczek będą znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i umowy pożyczek zostaną zawarte poza terytorium, powyższe czynności nie będą podlegały opodatkowaniu powyższym podatkiem na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Wobec tego bezprzedmiotowe jest rozpatrywanie takich czynności pod kątem art. 2 pkt 4 ustawy. Natomiast, jeżeli ww. pożyczki będą opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych i jednocześnie zostaną objęte zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, powyższe umowy zostaną wyłączone z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Końcowo należy wskazać, iż w sytuacji gdy Spółka będzie udzielać pożyczek spółkom córkom będącym spółkami kapitałowymi (w których Spółka jest udziałowcem), a umowy pożyczek nie będą objęte zakresem podatku od towarów i usług, wówczas czynności te będą korzystały ze zwolnienia zgodnie z art. 9 pkt 10 lit. i) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych oraz wyroku należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.