INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2010r. (data wpływu do tut. Biura 06 grudnia 2010r.), uzupełnionym w dniu 09 marca 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłaty z tytułu „przeniesienia” umowy leasingu jednorazowo w dacie poniesienia - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06 grudnia 2010r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłaty z tytułu „przeniesienia” umowy leasingu jednorazowo w dacie poniesienia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka (Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji konstrukcji metalowych od 2010 roku. Niniejszy wniosek o interpretację dotyczy umowy leasingu maszyn produkcyjnych zwartej w 2007 roku i rozpoznanej u dotychczasowego leasingobiorcy jako leasing operacyjny (podatkowo).

W 2010 roku zostało podpisane porozumienie dotyczące cesji w/w umowy leasingowej, na mocy którego Wnioskodawca wstępuje w prawa i obowiązki dotychczasowego leasingobiorcy. Przedmiotowe maszyny wykorzystywane będą w działalności produkcyjnej Spółki. W w/w porozumieniu określono również wysokość jednorazowej opłaty z tytułu przeniesienia umowy leasingowej, do której uiszczenia zobowiązany jest Wnioskodawca.

W uzupełnieniu Spółka wskazała, iż:

• przedmiotowa umowa leasingowa została zawarta na okres 5 lat (60 miesięcy). Na dzień zawarcia umowy dotyczącej cesji leasingu – 30 czerwca 2011r. – upłynął okres 2,5 roku (30 miesięcy) jej obowiązywania. W świetle niektórych orzeczeń może to być uznane za niewypełnienie warunków określonych w art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (updop),
• finansujący w dniu zawarcia umowy cesji leasingu nie korzystał ze zwolnień, o których mowa w art. 17b ust. 2 updop,
• jednorazowa opłata z tytułu przeniesienia umowy leasingu, do poniesienia której zobowiązała się Spółka (i która została zapłacona) jest należna byłemu leasingobiorcy.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku cesji umowy leasingu operacyjnego jednorazowa opłata z tytułu przeniesienia umowy leasingowej stanowi koszt uzyskania przychodu w dacie jej poniesienia...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 updop kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W związku z wykorzystaniem maszyn będących przedmiotem umowy leasingowej do produkcji wyrobów, zdaniem Spółki, opłata z tytułu przeniesienia umowy leasingu stanowi koszt uzyskania przychodu w dacie poniesienia, stosownie do brzmienia art. 15 ust. 4d i 4e updop.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Z powyższego wynika zatem, że o możliwości zaliczenia określonego wydatku do kosztów uzyskania przychodów decyduje łączne spełnienie następujących warunków:

• pomiędzy tym wydatkiem, a przychodami istnieje związek przyczynowo - skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zachowanie już istniejącego źródła przychodów,
• wydatek nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, zawierającym katalog wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów.
  
  

Powyższe oznacza, że do uznania poniesionych wydatków za koszty podatkowe niezbędne jest łączne spełnienie obu wymienionych powyżej przesłanek. Sam fakt, że określony wydatek nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów, nie może przesądzać o możliwości uwzględnienia tego wydatku przy ustalaniu podstawy opodatkowania. Konieczne jest również wykazanie związku ponoszonych kosztów z uzyskiwanymi przychodami.

Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem wydatków ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego każdy wydatek, poza wyraźnie wymienionymi w ustawie, wymaga indywidualnej oceny pod kątem związku z przychodem i racjonalności działania dla osiągnięcia tego przychodu. Generalnie zaś można przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Konieczne jest też właściwe udokumentowanie wydatku. Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, iż jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem, to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości. Należy podkreślić, że to podatnik prowadzący działalność gospodarczą sam decyduje o rozmiarze, rodzaju i formie ponoszonych wydatków.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w 2010 roku zostało podpisane porozumienie dotyczące cesji umowy leasingowej, na mocy którego Wnioskodawca wstąpił w prawa i obowiązki dotychczasowego leasingobiorcy. Cesja dotyczyła umowy leasingu operacyjnego (u dotychczasowego leasingobiorcy), której przemiotem są maszyny wykorzystywane w działalności produkcyjnej Spółki.

W ww. porozumieniu określono wysokość jednorazowej opłaty z tytułu przeniesienia umowy leasingowej, do której uiszczenia zobowiązany jest Wnioskodawca. W uzupełnieniu wniosku z dnia 4 marca 2011r. (data wpływu do tut. Organu 9 marca 2011r.) Spółka wskazała iż:

• przedmiotowa umowa leasingowa została zawarta na okres 5 lat (60 miesięcy). Na dzień zawarcia umowy dotyczącej cesji leasingu – 30 czerwca 2011r. – upłynął okres 2,5 roku (30 miesięcy) jej obowiązywania,
• finansujący w dniu zawarcia umowy cesji leasingu nie korzystał ze zwolnień, o których mowa w art. 17b ust. 2 updop,
• jednorazowa opłata z tytułu przeniesienia umowy leasingu, do poniesienia której zobowiązała się Spółka (i która została zapłacona) jest należna byłemu leasingobiorcy.
  
  

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z jednorazową opłatą uiszczaną w związku z cesją leasingu.

Zatem kwota z powyższego tytułu związana z przejęciem umowy leasingowej może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów, o ile przejmowany przedmiot tej umowy będzie wykorzystywany na potrzeby związane z działalnością gospodarczą Spółki, a poniesiony wydatek będzie właściwie udokumentowany. W niniejszej sprawie bezspornym jest, iż opłata uiszczona w związku z cesją umowy leasingu stanowi koszt pośrednio związany z uzyskiwanym przychodem.

Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Oznacza to, iż dla celów podatkowych koszt ten należy rozpoznać w oparciu o uregulowania wynikające z ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.).

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, iż opłata poniesiona na rzecz dotychczasowego leasingobiorcy tytułem przejęcia przedmiotu leasingu jest warunkiem koniecznym do „przeniesienia” umowy leasingu, a więc skuteczności tej umowy (jej zawarcia). Jest to opłata za umożliwienie skorzystania z przedmiotu umowy przez określony okres, przy czym nie jest to opłata za samo korzystanie z przedmiotu umowy gdyż jest ponoszona na rzecz innego podmiotu niż właściciel przedmiotu umowy (leasingodawca). Z uwagi na tę właśnie rolę należy przyjąć, że jest to koszt dotyczący całej umowy (począwszy od dokonania cesji leasingu na rzecz nowego korzystającego) i ściśle określonego czasu jej trwania przekraczającego rok podatkowy. Z tego też względu opłatę tę mimo, iż została poniesiona jednorazowo należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do czasu trwania umowy.

Stanowisko Spółki jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.