Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB4/423-260/12-4/ŁM
z 23 listopada 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 09 sierpnia 2012 r. (data wpływu 14.08.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania różnic kursowych od własnych środków pieniężnych w walucie obcej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 13 listopada 2012 r. (data wpływu 16.11.2012 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania różnic kursowych:

• od własnych środków pieniężnych w walucie obcej,
• z tytułu spłaty udzielonych pożyczek walutowych.
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca jest polską spółką prawa handlowego, należącą do duńskiej Grupy Kapitałowej, której właścicielem jest zagraniczna spółka akcyjna D. W związku z procesem restrukturyzacji Grupy Kapitałowej, w ramach prowadzonej działalności Spółka udzieliła podmiotom powiązanym pożyczek walutowych w walucie EUR. Środki na udzielenie pożyczek Spółka pozyskała z kredytu walutowego udzielonego w EUR przez bank z siedzibą w Polsce. Przy czym wpływ środków z kredytu w EUR od banku na bieżący rachunek bankowy Spółki oraz udzielenie pożyczek w EUR przez Spółkę nastąpiły tego samego dnia.

Zgodnie z umową zawartą dnia 15 maja 2012 r. pomiędzy Wnioskodawcą, a podmiotami powiązanymi:

1. udzielenie przez Spółkę pożyczek na rzecz podmiotów powiązanych zostało przeprowadzone po uzgodnionym kursie waluty (tzw. kurs faktycznie zastosowany), tj. po średnim kursie wymiany walut ogłoszonym przez Narodowy Bank Polski (dalej: NBP) z dnia 14 maja 2012 r. (4,3000 PLN / EUR), który to kurs nie odbiegał o więcej niż 5% od średniego kursu ogłoszonego przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień udzielenia pożyczek (co nastąpiło 30 lipca 2012 r.) przez Spółkę;
2. spłata kwoty pożyczek na rzecz Spółki może nastąpić zarówno w EUR, jak też w walucie krajowej (PLN). Spłata pożyczek w walucie krajowej (PLN) nastąpić może po przeliczeniu kwoty pożyczek wyrażonych w EUR według aktualnie obowiązującego średniego kursu ogłoszonego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie przeprowadzonej transakcji (dokonania spłaty pożyczek).
   
   

Wnioskodawca przyjął tzw. podatkową metodę rozliczania różnic kursowych, o której mowa w art. 9b ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W zakresie zaistniałego stanu faktycznego wniosek dotyczy transakcji przeszłych, zaś w zakresie zdarzenia przyszłego transakcji przyszłych.

W piśmie z dnia 13 listopada 2012 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie do uzupełnienia braków formalnych wniosku, Spółka wskazała, iż:

1. Spółka dokonała przeliczania środków z tytułu otrzymanego kredytu, które wpłynęły na Jej rachunek bankowy (walutowy), zgodnie z kursem średnim NBP wymiany walut (PLN / EUR) z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wpływu tych środków na rachunek, tj. z dnia 27 lipca 2012 r.
2. Rachunek bieżący, na który wpłynęły środki z tytułu zaciągniętego przez Spółkę kredytu bankowego jest rachunkiem walutowym (EUR).
3. Bank, w którym Spółka posiada rachunek, na który wpłynęły środki z tytułu otrzymanego kredytu, ustala kurs kupna i sprzedaży walut obcych. Spółka pragnie podkreślić, iż przy udzieleniu kredytu bank nie podał Spółce kursu przeliczeniowego waluty, ponieważ nie doszło do transakcji kupna / sprzedaży walut. Bank jedynie codziennie ogłasza tabele kupna i sprzedaży walut banku.
4. Zgodnie z przedstawionym we wniosku o interpretację (z dnia 9 sierpnia br.) stanem faktycznym, umowa pożyczek zawarta została pomiędzy Spółką oraz podmiotami powiązanymi dnia 15 maja 2012 r., natomiast udostępnienie środków z tytułu udzielonych pożyczek (faktyczny przelew środków) nastąpiło dnia 30 lipca 2012 r.
5. Zgodnie z przedstawionym we wniosku o interpretację (z dnia 9 sierpnia br.) stanem faktycznym, zarówno wpływ środków z tytułu kredytu na bieżący rachunek bankowy oraz ich wypływ z tego rachunku z tytułu udzielonych pożyczek, nastąpiły tego samego dnia, tj. 30 lipca 2012 r.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym po stronie Wnioskodawcy:

1. powstały podatkowe różnice kursowe (o których mowa w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) od własnych środków na rachunku bankowym Spółki w związku z różnicą pomiędzy kursem średnim EUR, po jakim Spółka zarejestrowała wpływ środków na swój bieżący rachunek bankowy z tytułu pozyskanych środków z zaciągniętego kredytu, a uzgodnionym wcześniej kursem waluty faktycznie zastosowanym 4,300 PLN / EUR przy wypływie tych samych środków w związku z udzieleniem pożyczek walutowych podmiotom powiązanym,
2. w przypadku spłaty w EUR przez podmioty powiązane pożyczek walutowych w Spółce mogą powstać podatkowe różnice kursowe, o których mowa w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, liczone jako różnica pomiędzy uzgodnionym kursem faktycznie zastosowanym (4,3000 PLN / EUR), a średnim kursem ogłaszanym przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień spłaty pożyczek, stanowiące odpowiednio przychody bądź koszty podatkowe,
3. w przypadku spłaty przez podmioty powiązane udzielonych pożyczek walutowych podatkowe różnice kursowe lub inne przysporzenia lub straty (tzw. różnice ekonomiczne) mające wpływ na przychody i koszty podatkowe Wnioskodawcy nie powstaną, jeżeli spłata dokonana zostanie w walucie krajowej (PLN)?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 1. Wniosek Spółki w zakresie pytań nr 2 i 3 został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną wydaną w dniu 23 listopada 2012 r. nr ILPB4/423-260/12-5/ŁM.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym, powstały podatkowe różnice kursowe (o których mowa w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) od własnych środków na rachunku bankowym Spółki w związku z różnicą pomiędzy kursem średnim EUR, po jakim Spółka zarejestrowała wpływ środków na swój bieżący rachunek bankowy z tytułu zaciągnięcia kredytu, a uzgodnionym wcześniej kursem waluty faktycznie zastosowanym 4,300 PLN / EUR przy wypływie tych samych środków w związku z udzieleniem pożyczek walutowych podmiotom powiązanym.

Stanowisko Spółki oparte jest na szeregu argumentów wynikających z przepisów prawa.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 15a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Stosownie do art. 15a ust. 2 pkt 3, dodatnie różnice kursowe powstaną w przypadku gdy wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu walut z tych dni. Natomiast zgodnie z art. 15a ust. 3 pkt 3 ujemne różnice kursowe powstaną w przypadku, gdy wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu walut z tych dni.

Na mocy art. 15a ust. 4 przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Uwzględniając powyższe przepisy, zdaniem Spółki, powstały po Jej stronie podatkowe różnice kursowe (o których mowa w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) od własnych środków na rachunku bankowym Spółki w związku z różnicą pomiędzy kursem średnim EUR, po jakim Spółka zarejestrowała wpływ środków z tytułu zaciągniętego kredytu na swój rachunek bankowy, a uzgodnionym wcześniej kursem waluty faktycznie zastosowanym (4,300 PLN / EUR) przy wypływie tych samych środków w związku z udzieleniem pożyczek walutowych podmiotom powiązanym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

1. art. 15a, albo
2. przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.
   
   

Należy zauważyć, że konsekwencją wprowadzonych od 1 stycznia 2007 r. zmian w sposobie rozpoznawania różnic kursowych (w tym art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) jest ich wyodrębnienie w przychodach i kosztach podatkowych. Zatem, różnice kursowe jako element przychodów i kosztów podatkowych bezpośrednio rzutują na wysokość podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Prawidłowe wyliczenie podatku uzależnione jest więc m.in. od właściwego ustalenia różnic kursowych, w tym od zastosowania właściwego kursu waluty do przeliczenia danej transakcji, czy też operacji finansowej.

Toteż, w myśl art. 15a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Stosownie do art. 15a ust. 2 pkt 3 tej ustawy, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5.

Na podstawie art. 15a ust. 3 pkt 3 ww. ustawy, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5.

Zatem do określenia różnic kursowych w odniesieniu do wartości wymienionych w powyższych regulacjach należy porównać wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu z wartością tych środków lub wartości pieniężnych w dniu ich wypływu, przeliczonych z zastosowaniem kursu faktycznie zastosowanego z tych dni.

Zgodnie z art. 15a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

W obecnie obowiązującym stanie prawnym brzmienie powyższego przepisu wprowadza swego rodzaju „ograniczenie” do uwzględniania dla celów obliczania różnic kursowych kursu faktycznie zastosowanego do konkretnych przypadków wymienionych w pierwszym zdaniu tego przepisu, tj. sprzedaży waluty obcej, kupna waluty obcej, otrzymania należności lub zapłaty zobowiązania w walucie obcej, czyli do sytuacji, w których dojdzie w rzeczywistości do zastosowania konkretnego, faktycznego kursu walutowego.

W konsekwencji, jeżeli podatnik nie kupuje, ani nie sprzedaje waluty lub nie następuje faktyczne (rzeczywiste) zastosowanie kursu waluty, tj. nie dochodzi do przewalutowania otrzymywanej należności lub płaconego zobowiązania (np. przez bank do przeliczenia wpływu środków z tytułu otrzymywanej należności lub wypływu środków z tytułu zapłaty zobowiązania po konkretnym, rzeczywistym kursie przeliczeniowym), wówczas zastosowanie znajdzie kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień (zdanie drugie wyżej powołanego znowelizowanego przepisu art. 15a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Powyższe rozumienie omawianej regulacji potwierdza również wykładnia językowa. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego (Słownik języka polskiego PWN, Wydanie nowe, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2006), pojęcie „faktyczny” należy rozumieć jako „rzeczywisty, realny, istotny”, podczas gdy „zastosować - zastosowywać” oznacza „użyć czegoś w jakiejś sytuacji”.

W świetle powyższych stwierdzeń, należy zatem przyjąć, że „faktycznie zastosowany kurs waluty” jest kursem, który był w istocie, rzeczywiście, realnie zastosowany. Kurs waluty mógł być rzeczywiście (realnie) zastosowany tylko wtedy, gdy na jego podstawie, w oparciu o wyrażoną w nim cenę waluty, doszło do przeprowadzenia operacji finansowej przewalutowania - do wyrażenia w danej walucie wartości pieniężnej określonej pierwotnie w innej walucie.

Cechy „faktycznego zastosowania” kursu nie można odnosić do sytuacji, gdy w istocie nie dochodzi do operacji przewalutowania w następstwie sprzedaży lub zakupu określonej waluty lub przy otrzymaniu należności lub zapłacie zobowiązania na rachunek walutowy, ponieważ w takim przypadku nie następuje rzeczywiste wyrażenie w określonej walucie, np. w złotych polskich wartości pieniężnej wyrażonej pierwotnie w walucie obcej. Co najwyżej jest to jedynie potencjalne zastosowanie danego kursu, ale nie jego rzeczywiste zastosowanie, które musi odnosić się do rzeczywistej, naprawdę przeprowadzonej transakcji.

W tym miejscu wskazać również należy, iż stosownie do art. 15a ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy wyznaczają kolejność wyceny środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej, o której mowa w ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3, według przyjętej metody stosowanej w rachunkowości, której nie mogą zmieniać w trakcie roku podatkowego.

Jak wynika z art. 35 ust. 8 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.), jeżeli ceny nabycia jednakowych albo uznanych za jednakowe, ze względu na podobieństwo rodzaju i przeznaczenie, składników inwestycji są różne, to rozchód wycenia się według metody wybranej przez jednostkę spośród metod, o których mowa w art. 34 ust. 4 pkt 1 - 3. Stosownie do tego przepisu, w przypadku gdy ceny nabycia jednakowych składników inwestycji, a do takich są zaliczane środki na rachunku bankowym, są różne, to ich rozchód wycenia się według zasady wybranej przez jednostkę spośród następujących metod:

1. według cen przeciętnych, to jest ustalonych w wysokości średniej ważonej cen (kosztów) danego składnika aktywów (waluty obcej),
2. kolejno po cenach (kosztach) najwcześniej nabytych składników (FIFO, tj. pierwsze przyszło - pierwsze wyszło),
3. kolejno po cenach (kosztach) najpóźniej nabytych składników (LIFO, tj. ostatnie przyszło - pierwsze wyszło).
   
   

Wybranej metody wyceny środków lub wartości pieniężnej podatnicy nie mogą zmienić w trakcie roku podatkowego.

W tym miejscu należy jednak podkreślić, że podatnicy ustalający różnice kursowe na podstawie art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stosują określone w ustawie o rachunkowości metody tylko do kolejności wyceny, natomiast sama wycena – zgodnie z art. 15a ust. 8 w związku z ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3 – winna nastąpić na podstawie faktycznie zastosowanego kursu w rozumieniu przepisów podatkowych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Spółka w ramach prowadzonej działalności udzieliła podmiotom powiązanym należącym do tej samej Grupy Kapitałowej pożyczek walutowych w walucie EUR. Środki na udzielenie pożyczek Spółka pozyskała z kredytu walutowego udzielonego w EUR przez bank. Ponadto Spółka wskazała, iż wpływ środków z kredytu w EUR od banku na Jej bieżący rachunek bankowy oraz wypływ z tytułu udzielenia pożyczek w EUR nastąpiły tego samego dnia (30 lipca 2012 r.). Rachunek bieżący, na który wpłynęły środki z tytułu zaciągniętego przez Spółkę kredytu bankowego jest rachunkiem walutowym. Bank nie podał Spółce kursu przeliczeniowego waluty, ponieważ nie doszło do transakcji kupna / sprzedaży walut. Tym samym, do przeliczania środków z tytułu otrzymanego kredytu Spółka zastosowała kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wpływu tych środków (27 lipca 2012 r.).

Co ważne różnice kursowe od własnych środków pieniężnych zgromadzonych w walutach obcych będące przedmiotem zapytania Spółki powstają pomiędzy wyceną środków lub wartości pieniężnych na moment ich wpływu (z zastosowaniem kolejności wyceny zgodnie z polityką rachunkowości) i ponowną ich wyceną na moment wypływu tych środków lub wartości pieniężnych.

Zatem w niniejszej sprawie Spółka winna - po pierwsze - określić, zgodnie z kolejnością wyceny, które środki pieniężne w walucie obcej są wypłacane w ramach udzielonych pożyczek podmiotom powiązanym. Następnie dokonać ich wyceny wg kursu faktycznie zastosowanego (tj. w przypadku gdy środki te zostały zakupione – wg kursu bankowego, a w przypadku, gdy ich wpływ nastąpił poprzez spłatę należności, czy też spłatę lub otrzymanie kredytu (pożyczki) – wg kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień). Natomiast w dacie wypłaty pożyczek podmiotom powiązanym należy ich wartość przeliczyć wg kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień tej wypłaty.

Zatem nie może to być wskazany przez Spółkę w stanie faktycznym kurs (tj. 4,3000 PLN / EUR wynikający z umowy zawartej dnia 15 maja 2012 r. pomiędzy Wnioskodawcą, a podmiotami powiązanymi), bowiem nie odpowiada on treści art. 15a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym, nie jest to kurs faktycznie zastosowany. Kursem tym może być jedynie kurs bankowy ogłaszany przez bank w tabelach kursów lub uzgodniony pomiędzy bankiem, a podatnikiem dla danej transakcji. W każdym innym przypadku zastosowanie znajduje kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wypływu środków pieniężnych w walucie obcej z rachunku walutowego.

Reasumując, podatkowe różnice kursowe (o których mowa w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) od własnych środków na rachunku bankowym Spółki powstaną w związku z różnicą pomiędzy wyceną środków lub wartości pieniężnych na moment ich wpływu (z zastosowaniem kolejności wyceny, o której mowa w art. 15a ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) wg kursu faktycznie zastosowanego, a ich wyceną w związku z udzieleniem pożyczek walutowych podmiotom powiązanym przy zastosowaniu kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wypłaty tych pożyczek.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.