• nieprawidłowe - w przypadku spłaty w EUR,
• prawidłowe – przypadku spłaty w PLN.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 14 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 13 listopada 2012 r. (data wpływu 16.11.2012 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania różnic kursowych:

• od własnych środków pieniężnych w walucie obcej,
• z tytułu spłaty udzielonych pożyczek walutowych.
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca jest polską spółką prawa handlowego, należącą do duńskiej Grupy Kapitałowej, której właścicielem jest zagraniczna spółka akcyjna. W związku z procesem restrukturyzacji Grupy Kapitałowej, w ramach prowadzonej działalności Spółka udzieliła podmiotom powiązanym pożyczek walutowych w walucie EUR. Środki na udzielenie pożyczek Spółka pozyskała z kredytu walutowego udzielonego w EUR przez bank. z siedzibą w Polsce. Przy czym wpływ środków z kredytu w EUR od banku na bieżący rachunek bankowy Spółki oraz udzielenie pożyczek w EUR przez Spółkę nastąpiły tego samego dnia.

Zgodnie z umową zawartą dnia 15 maja 2012 r. pomiędzy Wnioskodawcą, a podmiotami powiązanymi:

1. udzielenie przez Spółkę pożyczek na rzecz podmiotów powiązanych zostało przeprowadzone po uzgodnionym kursie waluty (tzw. kurs faktycznie zastosowany), tj. po średnim kursie wymiany walut ogłoszonym przez Narodowy Bank Polski (dalej: NBP) z dnia 14 maja 2012 r. (4,3000 PLN / EUR), który to kurs nie odbiegał o więcej niż 5% od średniego kursu ogłoszonego przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień udzielenia pożyczek (co nastąpiło 30 lipca 2012 r.) przez Spółkę;
2. spłata kwoty pożyczek na rzecz Spółki może nastąpić zarówno w EUR, jak też w walucie krajowej (PLN). Spłata pożyczek w walucie krajowej (PLN) nastąpić może po przeliczeniu kwoty pożyczek wyrażonych w EUR według aktualnie obowiązującego średniego kursu ogłoszonego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie przeprowadzonej transakcji (dokonania spłaty pożyczek).
   
   

Wnioskodawca przyjął tzw. podatkową metodę rozliczania różnic kursowych, o której mowa w art. 9b ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W zakresie zaistniałego stanu faktycznego wniosek dotyczy transakcji przeszłych, zaś w zakresie zdarzenia przyszłego transakcji przyszłych.

W piśmie z dnia 13 listopada 2012 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie do uzupełnienia braków formalnych wniosku, Spółka wskazała, iż:

1. Spółka dokonała przeliczania środków z tytułu otrzymanego kredytu, które wpłynęły na Jej rachunek bankowy (walutowy), zgodnie z kursem średnim NBP wymiany walut (PLN / EUR) z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wpływu tych środków na rachunek, tj. z dnia 27 lipca 2012 r.
2. Rachunek bieżący, na który wpłynęły środki z tytułu zaciągniętego przez Spółkę kredytu bankowego jest rachunkiem walutowym (EUR).
3. Bank, w którym Spółka posiada rachunek, na który wpłynęły środki z tytułu otrzymanego kredytu, ustala kurs kupna i sprzedaży walut obcych. Spółka pragnie podkreślić, iż przy udzieleniu kredytu bank nie podał Spółce kursu przeliczeniowego waluty, ponieważ nie doszło do transakcji kupna / sprzedaży walut. Bank jedynie codziennie ogłasza tabele kupna i sprzedaży walut banku.
4. Zgodnie z przedstawionym we wniosku o interpretację (z dnia 9 sierpnia br.) stanem faktycznym, umowa pożyczek zawarta została pomiędzy Spółką oraz podmiotami powiązanymi dnia 15 maja 2012 r., natomiast udostępnienie środków z tytułu udzielonych pożyczek (faktyczny przelew środków) nastąpiło dnia 30 lipca 2012 r.
5. Zgodnie z przedstawionym we wniosku o interpretację (z dnia 9 sierpnia br.) stanem faktycznym, zarówno wpływ środków z tytułu kredytu na bieżący rachunek bankowy oraz ich wypływ z tego rachunku z tytułu udzielonych pożyczek, nastąpiły tego samego dnia, tj. 30 lipca 2012 r.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym po stronie Wnioskodawcy:

1. powstały podatkowe różnice kursowe (o których mowa w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) od własnych środków na rachunku bankowym Spółki w związku z różnicą pomiędzy kursem średnim EUR, po jakim Spółka zarejestrowała wpływ środków na swój bieżący rachunek bankowy z tytułu pozyskanych środków z zaciągniętego kredytu, a uzgodnionym wcześniej kursem waluty faktycznie zastosowanym 4,300 PLN / EUR przy wypływie tych samych środków w związku z udzieleniem pożyczek walutowych podmiotom powiązanym,
2. w przypadku spłaty w EUR przez podmioty powiązane pożyczek walutowych w Spółce mogą powstać podatkowe różnice kursowe, o których mowa w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, liczone jako różnica pomiędzy uzgodnionym kursem faktycznie zastosowanym (4,3000 PLN / EUR), a średnim kursem ogłaszanym przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień spłaty pożyczek, stanowiące odpowiednio przychody bądź koszty podatkowe,
3. w przypadku spłaty przez podmioty powiązane udzielonych pożyczek walutowych podatkowe różnice kursowe lub inne przysporzenia lub straty (tzw. różnice ekonomiczne) mające wpływ na przychody i koszty podatkowe Wnioskodawcy nie powstaną, jeżeli spłata dokonana zostanie w walucie krajowej (PLN)?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 2 i 3. Wniosek Spółki w zakresie pytań nr 1 został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną wydaną w dniu 23 listopada 2012 r. nr ILPB4/423-260/12-4/ŁM.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku spłaty w EUR przez podmioty powiązane pożyczek walutowych mogą powstać po stronie Wnioskodawcy podatkowe różnice kursowe, o których mowa w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych liczone jako różnica pomiędzy uzgodnionym kursem (4,3000 PLN / EUR) na dzień udzielenia pożyczek (30 lipca 2012 r.), a średnim kursem ogłoszonym przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień spłaty pożyczek.

Natomiast w przypadku spłaty w walucie krajowej (PLN) udzielonych pożyczek walutowych, podatkowe różnice kursowe, ani też inne przysporzenia lub straty mające wpływ na przychody i koszty podatkowe Wnioskodawcy, nie powstaną.

Stanowisko Spółki oparte jest na szeregu argumentów wynikających z przepisów prawa.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 15a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Stosownie do art. 15a ust. 2 pkt 4, dodatnie różnice kursowe w przypadku kredytu (pożyczki) powstaną, jeżeli wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni. Natomiast zgodnie z art. 15a ust. 3 pkt 4, ujemne różnice kursowe w przypadku kredytu (pożyczki) powstaną, jeżeli wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Na mocy art. 15a ust. 4 przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Z powyższych przepisów wynika ponadto, iż warunkiem powstania podatkowych różnic kursowych (dodatnich bądź ujemnych), w przypadku spłaty wcześniej udzielonych kredytów (pożyczek), jest spełnienie trzech przesłanek:

• kredyt (pożyczka) został udzielony w walucie obcej,
• zwrot kredytu (pożyczki) następuje w walucie obcej,
• w dniu udzielenia kredytu (pożyczki) oraz w dniu jego zwrotu wystąpiły różne kursy wymiany walut.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe warunki mogą zostać spełnione jedynie w sytuacji, gdy spłata udzielonych przez niego pożyczek na rzecz podmiotów powiązanych nastąpi w EUR. W takim bowiem przypadku zarówno udzielenie, jak też zwrot pożyczek dokonane zostaną w walucie obcej (EUR). Zatem, w przypadku zwrotu przez podmioty powiązane pożyczek walutowych w EUR, pod warunkiem iż w dniu udzielenia pożyczek oraz w dniu ich zwrotu wystąpią różne kursy wymiany walut (EUR / PLN), Wnioskodawca zobowiązany będzie rozpoznać odpowiednio przychody bądź koszty podatkowe z tytułu zrealizowanych różnic kursowych, liczone jako różnica pomiędzy uzgodnionym kursem (4,3000 PLN / EUR) na dzień udzielenia pożyczek (30 lipca 2012 r.), a średnim kursem ogłoszonym przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień spłaty pożyczek.

Odmienna sytuacja wystąpi natomiast w przypadku spłaty pożyczek przez podmioty powiązane w walucie krajowej (PLN). W tym przypadku nie będą spełnione wskazane powyżej warunki powstania podatkowych różnic kursowych, wskazane w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. O ile bowiem udzielenie pożyczek nastąpi w walucie obcej (EUR), to już jej spłata dokonana zostanie w walucie krajowej (PLN), po przeliczeniu według kursu uzgodnionego przez strony transakcji (tj. Spółkę i pożyczkobiorcę).

Dlatego też, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku pożyczek walutowych spłacanych w PLN, mimo wystąpienia ewentualnych różnic w kursach walut pomiędzy dniem udzielenia pożyczki a dniem jej zwrotu, po stronie Spółki nie wystąpią różnice kursowe, o których mowa w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ponadto, w takim przypadku, żaden inny przepis ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w tym art. 12 ust. 1 pkt 1, nie daje podstaw do rozpoznania przez Spółkę podatkowych różnic kursowych opisanych w niniejszym wniosku.

Powyższe stanowisko znajduje również odzwierciedlenie w stanowisku Ministra Finansów prezentowanym w licznych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego.

Przykładowo:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 14 grudnia 2011 r. sygnatura ITPB1/415-1002/11/WM „(...) Powyższe oznacza, że nie są uznawane za różnice kursowe dla celów podatkowych różnice wynikające z kursów walut, jeśli np. zobowiązanie czy należność wyrażone są w walucie obcej a sama zapłata (w jakiejkolwiek formie, następuje w złotówkach lub odwrotnie”;
• Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 12 października 2011 r. sygnatura ILPB4/423-247/11-4/DS „Operacja otrzymania w PLN spłat należności wyrażonych w walucie obcej, czy też zapłaty świadczeń pieniężnych w PLN na poczet zobowiązań w walucie obcej jest neutralna podatkowo, tj. nie wywołuje skutków ani po stronie kosztów uzyskania przychodu, ani po stronie przychodów. Powstałe różnice kursowe mają wyłącznie charakter rachunkowy”;
• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 2 marca 2010 r. sygnatura IPPB5/423-790/09-3/IŚ „(...) Powyższe oznacza, że nie są uznawane za różnice kursowe dla celów podatkowych różnice wynikające z kursów walut, jeśli np. zobowiązanie czy należność wyrażone są w walucie obcej a sama zapłata (w jakiejkolwiek formie,) następuje w złotówkach lub odwrotnie - zobowiązanie bądź należność wyrażone są w złotówkach a zapłata dokonywana jest w walucie obcej”;
• Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 26 maja 2009 r. sygnatura ILPB3/423-187/09-3/DS „Operacja zapłaty świadczenia pieniężnego w złotówkach na poczet zobowiązania w euro jest neutralna podatkowo, tj. nie wywołuje skutków ani po stronie kosztów uzyskania przychodu, ani po stronie przychodów. Powstałe różnice kursowe mają wyłącznie charakter rachunkowy”.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• nieprawidłowe - w przypadku spłaty w EUR,
• prawidłowe – przypadku spłaty w PLN.
  
  

Zgodnie z przepisem art. 9b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

1. art. 15a, albo
2. przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.
   
   

Należy zauważyć, że konsekwencją wprowadzonych od 1 stycznia 2007 r. zmian w sposobie rozpoznawania różnic kursowych (w tym art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) jest ich wyodrębnienie w przychodach i kosztach podatkowych. Zatem, różnice kursowe jako element przychodów i kosztów podatkowych bezpośrednio rzutują na wysokość podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Prawidłowe wyliczenie podatku uzależnione jest więc m.in. od właściwego ustalenia różnic kursowych, w tym od zastosowania właściwego kursu waluty do przeliczenia danej transakcji, czy też operacji finansowej.

Toteż, w myśl art. 15a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Stosownie do art. 15a ust. 2 pkt 4 tej ustawy, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Na podstawie art. 15a ust. 3 pkt 4 ww. ustawy, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

W tym miejscu należy wskazać, iż do określenia różnic kursowych w odniesieniu do wartości wymienionych w art. 15a ust. 2 pkt 4 i ust. 3 pkt 4 należy porównać wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia z wartością tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonych z zastosowaniem kursu faktycznie zastosowanego z tych dni.

Warto również zaznaczyć, iż w świetle powyższych przepisów, aby powstały różnice kursowe muszą wystąpić łącznie dwa elementy:

• udzielenie kredytu (pożyczki) musi nastąpić w walucie obcej,
• zwrot kredytu (pożyczki) również musi nastąpić w walucie obcej.
  
  

Zatem w przypadkach, gdy kredyt nie zostanie udzielony w walucie obcej, nawet gdy jego spłata w walucie obcej nastąpi nie powstaną podatkowe różnice kursowe. Takie różnice nie wystąpią również w sytuacji, gdy kredyt został udzielony w walucie obcej, a jego spłata nastąpi w PLN.

Zgodnie z art. 15a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

W obecnie obowiązującym stanie prawnym brzmienie powyższego przepisu wprowadza swego rodzaju „ograniczenie” do uwzględniania dla celów obliczania różnic kursowych kursu faktycznie zastosowanego do konkretnych przypadków wymienionych w pierwszym zdaniu tego przepisu, tj. sprzedaży waluty obcej, kupna waluty obcej, otrzymania należności lub zapłaty zobowiązania w walucie obcej, czyli do sytuacji, w których dojdzie w rzeczywistości do zastosowania konkretnego, faktycznego kursu walutowego.

W konsekwencji, jeżeli podatnik nie kupuje, ani nie sprzedaje waluty lub nie następuje faktyczne (rzeczywiste) zastosowanie kursu waluty, tj. nie dochodzi do przewalutowania otrzymywanej należności lub płaconego zobowiązania (np. przez bank do przeliczenia wpływu środków z tytułu otrzymywanej należności lub wypływu środków z tytułu zapłaty zobowiązania po konkretnym, rzeczywistym kursie przeliczeniowym), wówczas zastosowanie znajdzie kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień (zdanie drugie wyżej powołanego znowelizowanego przepisu art. 15a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Powyższe rozumienie omawianej regulacji potwierdza również wykładnia językowa. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego (Słownik języka polskiego PWN, Wydanie nowe, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2006), pojęcie „faktyczny” należy rozumieć jako „rzeczywisty, realny, istotny”, podczas gdy „zastosować - zastosowywać” oznacza „użyć czegoś w jakiejś sytuacji”.

W świetle powyższych stwierdzeń, należy zatem przyjąć, że „faktycznie zastosowany kurs waluty” jest kursem, który był w istocie, rzeczywiście, realnie zastosowany. Kurs waluty mógł być rzeczywiście (realnie) zastosowany tylko wtedy, gdy na jego podstawie, w oparciu o wyrażoną w nim cenę waluty, doszło do przeprowadzenia operacji finansowej przewalutowania - do wyrażenia w danej walucie wartości pieniężnej określonej pierwotnie w innej walucie.

Cechy „faktycznego zastosowania” kursu nie można odnosić do sytuacji, gdy w istocie nie dochodzi do operacji przewalutowania w następstwie sprzedaży lub zakupu określonej waluty lub przy otrzymaniu należności lub zapłacie zobowiązania na rachunek walutowy, ponieważ w takim przypadku nie następuje rzeczywiste wyrażenie w określonej walucie, np. w złotych polskich wartości pieniężnej wyrażonej pierwotnie w walucie obcej. Co najwyżej jest to jedynie potencjalne zastosowanie danego kursu, ale nie jego rzeczywiste zastosowanie, które musi odnosić się do rzeczywistej, naprawdę przeprowadzonej transakcji.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Spółka w ramach prowadzonej działalności udzieliła podmiotom powiązanym należącym do tej samej Grupy Kapitałowej pożyczek walutowych w walucie EUR na podstawie umowy z dnia 15 maja 2012 r. po średnim kursie wymiany walut ogłoszonym przez Narodowy Bank Polski z dnia 14 maja 2012 r. (4,3000 PLN / EUR). Środki na udzielenie pożyczek Spółka pozyskała z kredytu walutowego udzielonego w EUR przez bank, który wpłynął na Jej rachunek w dniu 30 lipca 2012 r.. W tym samym dniu Spółka dokonała przelewu pożyczek podmiotom powiązanym. Spłata kwoty pożyczek na rzecz Spółki może nastąpić zarówno w EUR, jak też w walucie krajowej (PLN). Spłata pożyczek w walucie krajowej (PLN) nastąpić może po przeliczeniu kwoty pożyczek wyrażonych w EUR według aktualnie obowiązującego średniego kursu ogłoszonego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie przeprowadzonej transakcji (dokonania spłaty pożyczek).

W uregulowaniach zawartych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych mowa jest o dniu „udzielenia kredytu (pożyczki)”. Czy „dzień udzielenia (kredytu) pożyczki” oznacza datę zawarcia umowy pożyczki, czy też datę wypływu środków finansowych na rachunek kredytobiorcy (pożyczkobiorcy)?

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie precyzuje pojęcia „udzielić”, zatem, należy odnieść się do słownikowej wykładni tego pojęcia. Według Słownika Języka Polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl), „udzielić” oznacza „dać lub użyczyć czegoś; umożliwić uzyskanie czegoś; wyrazić zgodę na coś”.

Ponadto, uwzględniając fakt, iż funkcją różnic kursowych jest określenie w złotych rzeczywistego ekonomicznego obciążenia podatnika, wykładnia celowościowa przemawia za uznaniem, iż użyte w tych przepisach określenie „dzień udzielenia kredytu (pożyczki)” oznacza dzień wypływu środków finansowych z rachunku podatnika. Fakt ten potwierdza również to, iż dopiero od momentu przekazania środków podatnik udzielający pożyczek może domagać się ich zwrotu.

Wobec powyższego, w niniejszej sprawie udzielenie pożyczek nastąpiło 30 lipca 2012 r.

W konsekwencji, do przeliczenia kwoty udzielonego kredytu (pożyczki) należy zastosować kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wypływu waluty z rachunku walutowego Spółki, bowiem Spółka nie dokonała zakupu środków pieniężnych w walucie obcej. Środki te zgromadzone były na Jej rachunku walutowym.

Reasumując, w przypadku spłaty w EUR udzielonych przez Spółkę podmiotom powiązanym pożyczek w EUR, w celu obliczenia różnic kursowych należy porównać wartość pożyczek przeliczonych wg kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień udzielenia tych pożyczek (tj. z dnia 27 lipca 2012 r.) z wartością tych pożyczek w dniu ich spłaty przeliczonych wg kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień spłaty tych pożyczek. W przypadku powstania dodatnich różnic kursowych z tego tytułu Spółka będzie mogła je zaliczyć do przychodów podatkowych, natomiast w sytuacji wystąpienia ujemnych różnic kursowych będą one stanowić koszty uzyskania przychodów.

Odnośnie natomiast spłaty pożyczek udzielonych podmiotom powiązanych dokonanej w walucie krajowej (PLN) nie powstaną podatkowe różnice kursowe. Operacja otrzymania przez Spółkę spłat pożyczek w PLN, które to pożyczki zostały udzielone w walucie obcej jest neutralna podatkowo, tj. nie wywołuje skutków ani po stronie kosztów uzyskania przychodu, ani po stronie przychodów. Powstałe różnice kursowe mają wyłącznie charakter rachunkowy.

Wskazać bowiem należy, iż jedynym przepisem dotyczącym rozpoznawania różnic kursowych – w przypadku wyboru metody podatkowej rozliczania różnic kursowych – jest art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zatem, jeżeli dane zdarzenie gospodarcze generuje w ujęciu ekonomicznym, rachunkowym różnice kursowe, ale nie zostało ono wymienione w art. 15a ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to różnice te nie stanowią podatkowych różnic kursowych zwiększających przychody bądź koszty podatkowe.

Reasumując, przy otrzymywaniu w złotych spłat pożyczek udzielonych przez Spółkę podmiotom powiązanym w EUR nie dojdzie do powstania podatkowych różnic kursowe lub innych przysporzeń lub strat (tzw. różnic ekonomicznych) mających wpływ na przychody i koszty podatkowe.

Ponadto należy zauważyć, że powołane przez Spółkę interpretacje indywidualne są rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.