INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 18 lutego 2011 r. sygn. akt I SA/Wr 1458/10 – stwierdza, że stanowisko Wspólnoty Mieszkaniowej, przedstawione we wniosku z dnia 07 maja 2010 r. (data wpływu 24 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego z tytułu uzyskanych dochodów z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego z tytułu uzyskanych dochodów z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest wspólnotą mieszkaniową. Działając stosownie do przepisów ustawy o własności lokali, Wspólnota zarządza i administruje X budynkami, w których znajduje się ok. X lokali mieszkalnych oraz dwa lokale usługowe, znajdujące się na parterze budynków mieszkalnych. Na rachunek bankowy Wspólnoty wpłacane są przez mieszkańców środki pieniężne tytułem zaliczek na poczet kosztów zarządu nieruchomością wspólną oraz na fundusz remontowy. Wszelkie środki wspólnoty, zarówno bieżące, jak i otrzymane odsetki od lokat, przeznaczane są wyłącznie na utrzymanie zasobów mieszkaniowych Wspólnoty, w tym koszty remontów, konserwacji, utrzymania czystości, zapłaty za ogrzewanie, oświetlenie, wodę, itp. Wspólnota ponosi także koszty utrzymania i prowadzenia rachunku bankowego.

Środki, które nie są wykorzystywane na potrzeby bieżące, lokowane są na lokatach terminowych, jako wyraz prawidłowego zarządzania majątkiem Wspólnoty. Środki te są w ten sposób chronione także przed utratą wartości na skutek inflacji. Dotyczy to w szczególności środków gromadzonych na funduszu remontowym, ponieważ są one gromadzone w dłuższym okresie czasu, w celu ich wykorzystania w przyszłości.

Lokaty są zakładane wyłącznie w banku, który prowadzi bieżący rachunek bankowy Wspólnoty. Jako odsetki od lokaty założonej ze środków funduszu remontowego w styczniu 2010 roku Wspólnota otrzymała ok. 12.000 złotych. Środki te zostały przeksięgowane na fundusz remontowy. Oznacza to, że mogą one zostać wykorzystane jedynie na przeprowadzenie remontów i utrzymania w należytym stanie budynków mieszkalnych i nieruchomości wspólnej, stanowiących własność Wspólnoty. Od kwoty tej został odprowadzony podatek dochodowy.

Także obecnie środki funduszu remontowego znajdują się na lokacie terminowej. Otrzymane odsetki powiększą fundusz remontowy i zostaną przeznaczone wyłącznie na cele utrzymania nieruchomości (zasobów mieszkaniowych).

Również wolne w danym miesiącu środki zgromadzone na rachunku bieżącym, zebrane na poczet kosztów zarządu nieruchomością wspólną są ulokowane na lokacie terminowej. Otrzymane odsetki zostaną w całości przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych, w szczególności bieżącą konserwację budynków mieszkalnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy odsetki otrzymane przez Wnioskodawcę w związku z przechowywaniem środków pieniężnych zebranych od członków Wspólnoty w roku 2009 na oprocentowanym rachunku bankowym (lokacie terminowej) są wolne od podatku dochodowego od osób prawnych, w związku z ich pochodzeniem z wpłat członków Wspólnoty na poczet utrzymania i zarządzania nieruchomością i przeznaczeniem w całości na utrzymanie zasobów mieszkaniowych Wspólnoty...

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, którą to ustawę stosuje się także do wspólnot mieszkaniowych, stanowi, że wolne od podatku dochodowego są „dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych, prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi”.

Wnioskodawca w ramach prowadzenia gospodarki zasobami mieszkaniowymi gromadzi na rachunkach bankowych środki wpłacane przez członków wspólnoty, w celu zarządzania nieruchomością i utrzymania jej w należytym stanie. Odsetki od środków przechowywanych na rachunkach bankowych stanowią przychód Wspólnoty. Odsetki te w całości przeznaczane są na utrzymanie zasobów mieszkaniowych Wspólnoty. Dodatkowo należy podkreślić, że odsetki te nie mogą być potraktowane jako dochody z działalności gospodarczej prowadzonej przez Wspólnotę, gdyż środki od których naliczane są odsetki pochodzą wyłącznie z wpłat członków Wspólnoty. Są one wyłącznie przejawem należytej gospodarki zasobami Wspólnoty (Jej finansami).

Zgodnie z orzeczeniami WSA we Wrocławiu (np. I SA/Wr 342/08, I SA/Wr 352/08, I SA/Wr 1154/09) przechowywanie środków pieniężnych na rachunkach bankowych wspólnoty mieszkaniowej, pochodzących z wpłat właścicieli lokali (...) wchodzi w zakres gospodarowania zasobami mieszkaniowymi. Natomiast uzyskane odsetki z tak ulokowanych środków stanowią dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Biorąc pod uwagę te stanowiska, Wnioskodawca uważa, że uzyskiwane przez Niego przychody w postaci odsetek od środków ulokowanych na rachunkach bankowych Wspólnoty, są wolne od podatku dochodowego na mocy art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dotyczy to zarówno odsetek uzyskanych z tytułu środków złożonych na lokacie w 2009 roku, jak i odsetek, które Wspólnota otrzyma w roku 2010 i następnych (do ewentualnej zmiany stanu prawnego).

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 24 sierpnia 2010 r. interpretację indywidualną nr ILPB3/423-457/10-2/GC, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

W interpretacji stwierdzono, iż zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Zatem, aby dochód podmiotów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy, korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

1. dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi,
2. dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie tych zasobów mieszkaniowych.

Podkreślenia wymaga fakt, iż oba te warunki muszą być spełnione łącznie.

Z powołanego przepisu wynika więc, że istotny dla zwolnienia z podatku jest nie tylko cel, na jaki ma być przeznaczony dochód (jest to cel związany z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych), ale również źródło pochodzenia tego dochodu. Wobec tego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie dochód osiągnięty z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Aby dokonać prawidłowej wykładni art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy odwołać się do definicji zasobów mieszkaniowych, zgodnie z którą przez pojęcie „zasoby mieszkaniowe” należy rozumieć:

1. budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże,
2. pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno – remontowe,
3. urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się wymienione budynki: zbiorniki – doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo – kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telefoniczne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), budowle komunikacyjne (np. drogi osiedlowe, ulice, chodniki), inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych (np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia).

Co do zasady, związane z ww. budowlami (lokalami mieszkalnymi i pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami przychody (np. opłaty, czynsze) oraz sfinansowane z nich koszty stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy).

Jednakże, dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest wolny od podatku dochodowego, o ile uzyskany jest ze źródła przychodów jakim jest gospodarka zasobami mieszkaniowymi i przeznaczony na cele związane z utrzymaniem tych zasobów.

Ze zwolnienia nie będą natomiast korzystały dochody wspólnot mieszkaniowych otrzymane z innych źródeł niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet jeśli zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów, nie spełniony bowiem będzie jeden z kumulatywnych warunków wskazanych w cytowanym art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy.

Wnioskodawca wskazał, że jako wspólnota mieszkaniowa działa na podstawie przepisów ustawy o własności lokali, zarządzając i administrując X budynkami, w których znajduje się ok. X lokali mieszkalnych oraz dwa lokale usługowe.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wspólnota uzyskała dochody z tytułu odsetek od lokaty terminowej zebranych ze środków funduszu remontowego oraz ze środków zebranych na poczet kosztów zarządu nieruchomością wspólną.

Uzyskane z tego tytułu dochody (nawet jeśli zostaną przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych) nie korzystają ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 cytowanej ustawy, bowiem nie można uznać, iż osiągnięte zostały z gospodarki zasobami mieszkaniowymi (nie został spełniony warunek, co do źródła ich pochodzenia).

Reasumując, odsetki otrzymane przez Wnioskodawcę w związku z przechowywaniem środków pieniężnych zebranych od członków Wspólnoty w roku 2009 na oprocentowanym rachunku bankowym (lokacie terminowej), jako pochodzące z innych źródeł niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, podlegają opodatkowaniu zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, bez względu na cel na jaki zostaną przeznaczone.

Pismem z dnia 03 września 2010 r. Wspólnota Mieszkaniowa wezwała Organ podatkowy do usunięcia naruszenia prawa w ww. interpretacji indywidualnej. Jednakże w wyniku ponownej analizy sprawy, tut. Organ stwierdził brak podstaw do zmiany tej interpretacji (odpowiedź na ww. wezwanie z dnia 07 października 2010 r. nr ILPB3/423W-163/10-2/BN).

W związku z powyższym, Strona wystosowała w dniu 05 listopada 2010 r. skargę skierowaną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem tut. Organu.

Odpowiedź na skargę została udzielona pismem z dnia 13 grudnia 2010 r. nr ILPB3/4240-129/10-2/BN.

Sąd po rozpoznaniu sprawy, wydał w dniu 18 lutego 2011 r. wyrok – prawomocny od dnia 19 kwietnia 2011 r. – sygn. akt I SA/Wr 1458/10, uchylający zaskarżoną interpretację.

W wyroku tym Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uznał, iż skarga zasługuje na uwzględnienie.

W ocenie Sądu, pojęcie „gospodarowanie zasobami mieszkaniowymi”, o jakim stanowi art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy utożsamiać z zarządem rzeczą wspólną, o jakim mowa w ustawie o własności lokali.

Jak podniósł Sąd, powołując się na uregulowania ustawy o własności lokali, wymagane współdziałanie w zarządzie rzeczami wspólnymi oznacza konieczność współdecydowania o zamierzonych czynnościach i podejmowanie wspólnych czynności dotyczących przedmiotu współwłasności, co oznacza podejmowanie licznych czynności o charakterze faktycznym, prawnym, procesowym (urzędowym) i finansowym, dotyczących rzeczy (zasobów mieszkaniowych) w zakresie jej utrzymania, gospodarowania, rozporządzania. Do czynności zwykłego zarządu należy załatwianie bieżących spraw związanych ze zwykłą eksploatacją i utrzymaniem rzeczy w dobrym stanie w ramach aktualnego jej przeznaczenia. Zatem w granicach zwykłego zarządu mieści się bieżące gospodarowanie rzeczą, która nie powoduje nadzwyczajnych wydatków i nie prowadzi do zmiany przeznaczenia rzeczy.

Zdaniem Sądu, jednym z atrybutów „korzystania z rzeczy” w stosunku współwłasności właścicieli lokali jest uprawnienie do pobierania „pożytków” i „innych dochodów” z tzw. zasobów mieszkaniowych. Można tu zaliczyć pożytki naturalne, które nie stanowią przychodu osiąganego z gospodarki rzeczą, prowadzonej przez współwłaścicieli, a także wszelkie inne „nadzwyczajne dochody”. Powyższe, w ocenie Sądu, prowadzi do wniosku, że przechowywanie środków pieniężnych (do czego zobowiązuje art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o własności lokali) na rachunku bankowym wspólnoty mieszkaniowej, pochodzących z wpłat właścicieli lokali wchodzi w zakres gospodarowania zasobami mieszkaniowymi. Nieodzowną częścią gospodarowania w każdym przypadku jest bowiem gospodarka finansami podmiotu.

W konsekwencji, Wojewódzki Sąd Administracyjny nie zgodził się ze stanowiskiem Organu podkreślając, że organ podatkowy postawił znak równości między zwrotem „gospodarowanie zasobami mieszkaniowymi” a „zasoby mieszkaniowe”, kładąc akcent na aspekt rzeczowy, co nie znajduje usprawiedliwionej podstawy ani w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ani w przepisach ustawy o własności lokali.

Ponadto, oprócz uznania przez Sąd poglądu Organu przedstawionego w zaskarżonej interpretacji za bezzasadny, Sąd wskazał, iż doszło do naruszenia art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.).

Zdaniem Sądu, poza zanegowaniem stanowiska Strony, Organ nie przedstawił żadnej argumentacji prawnej. I tak, kwestionując kwalifikację źródła pochodzenia spornych dochodów Organ nie wskazał, jaki charakter należy im przypisać, nie zdefiniował też innej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi działalności prowadzonej przez wspólnoty mieszkaniowe oraz nie wykazał, że odsetki od lokat bankowych i środków przechowywanych na rachunku stanowią przychód z innych źródeł.

Podsumowując rozważania, Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał za trafny zarzut błędnej interpretacji przepisu art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uwzględniając powyższe oraz uzasadnienie wyroku WSA we Wrocławiu, stwierdza się co następuje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie tut. Organ pragnie zaznaczyć, że norma wynikająca z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), stanowi formę ulgi podatkowej, która narusza zasadę równości i powszechności opodatkowania. Tym samym, powinna być interpretowana w sposób niezwykle precyzyjny i ścisły. Niedopuszczalne jest stosowanie wykładni rozszerzającej.

Zakres i kompetencja działania wspólnoty mieszkaniowej zostały ściśle określone w ustawie z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.).

Zgodnie z art. 6 tej ustawy, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Nie posiada jednak osobowości prawnej. Wspólnotę mieszkaniową tworzą zarówno właściciele odrębnych lokali mieszkalnych, jak i właściciele odrębnych lokali użytkowych. Każdy członek wspólnoty mieszkaniowej jest właścicielem lokalu oraz udziału w nieruchomości wspólnej. Udział w nieruchomości wspólnej jest prawem związanym z własnością lokalu.

Zasadniczym źródłem przychodów wspólnoty mieszkaniowej, zgodnie z art. 15 ustawy o własności lokali, są zaliczki wnoszone przez jej członków w formie bieżących opłat na pokrycie kosztów zarządu. Art. 14 tej ustawy stanowi natomiast, iż na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:

1. wydatki na remonty i bieżącą konserwację,
2. opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę,
3. ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali,
4. wydatki na utrzymanie porządku i czystości,
5. wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy.

Obowiązek posiadania rachunku bankowego przez wspólnotę mieszkaniową i dokonywania za jego pośrednictwem bieżących wpłat i wypłat środków pieniężnych, wynika z kolei z art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o własności lokali.

Wspólnoty mieszkaniowe jako jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych.

Jak stanowi przepis art. 7 ust. 1 powyższej ustawy, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty (…).

W myśl natomiast art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Jak wynika z powyższej regulacji, aby dochód podmiotów, o których w nim mowa, korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

• dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi,
• dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.
  
  

Podkreślenia wymaga fakt, iż oba te warunki muszą być spełnione łącznie. Powyższe oznacza, iż nie podlegają zwolnieniu dochody inne niż uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, niezależnie od ich przeznaczenia oraz dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części nieprzeznaczonej na utrzymanie tych zasobów.

Powołana ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji: „zasobów mieszkaniowych” oraz „gospodarki zasobami mieszkaniowymi”. Posługując się zatem językiem potocznym, wskazać należy, iż pojęcie „gospodarka” – w kontekście omawianego przypadku – oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś. „Zasób” zaś to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojęcie „mieszkanie” jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN). Tak więc przymiotnik „mieszkaniowy”, określa rzeczy związane z mieszkaniem.

Tym samym z interpretacji językowej wynika, że przez pojęcie „zasób mieszkaniowy” należy rozumieć zgromadzone pomieszczenia mieszkalne, natomiast „gospodarka zasobami mieszkaniowymi” obejmuje całość mechanizmów związanych ze zgromadzonymi pomieszczeniami mieszkalnymi.

Uwzględniając jednakże charakter opłat (zaliczek) oraz pokrywanych z nich kosztów uzasadnione jest rozumienie pojęcia „zasoby mieszkaniowe” nie tylko jako lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające jego sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie.

Przez pojęcie „zasoby mieszkaniowe” należy zatem rozumieć:

1. budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże,
2. pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno – remontowe,
3. urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się ww. budynki: zbiorniki – doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo – kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), budowle komunikacyjne (np. drogi osiedlowe, ulice, chodniki), inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych (np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia).

I tak, związane z wyżej wymienionymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami opłaty (zaliczki) oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Uzyskany z tego tytułu dochód – zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – będzie zwolniony z opodatkowania, o ile zostanie przeznaczony na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Ze zwolnienia nie będą natomiast korzystały dochody, osiągnięte z innych źródeł niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet jeśli zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów, gdyż nie będzie spełniony jeden z kumulatywnych warunków wskazanych w cytowanym art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy.

Podsumowując, powołany wyżej przepis reguluje zwolnienie o charakterze podmiotowo – przedmiotowym. Dotyczy ono bowiem wskazanej w nim grupy podmiotów, do której należą m.in. wspólnoty mieszkaniowe i jednocześnie obejmuje określoną kategorię ich dochodów, tj. dochodów z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Dodatkowo w celu skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dochody te muszą zostać przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych oraz nie mogą pochodzić z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Jak wynika z okoliczności przedstawionych we wniosku, na rachunek bankowy Wspólnoty Mieszkaniowej wpłacane są przez mieszkańców środki pieniężne tytułem zaliczek na poczet kosztów zarządu nieruchomością wspólną oraz na fundusz remontowy. Aby uchronić środki pieniężne przed utratą wartości na skutek inflacji, Wnioskodawca lokuje je - jeśli nie są wykorzystywane na potrzeby bieżące - na lokatach terminowych. Otrzymane z tego tytułu odsetki przeznacza się w całości na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.

Jak już wskazano powyżej, obowiązek posiadania rachunku bankowego przez wspólnotę mieszkaniową i dokonywania za jego pośrednictwem bieżących wpłat i wypłat środków pieniężnych, wynika z art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o własności lokali.

Nie ulega wątpliwości, że jeśli odsetki uzyskane z tytułu posiadania bieżącego rachunku bankowego są związane z gospodarką zasobami mieszkaniowymi, tzn. ich źródłem są wpływy z opłat wnoszonych przez członków wspólnoty (właścicieli lokali mieszkalnych), bądź z innych tytułów związanych z ww. lokalami mieszkalnymi i innymi pomieszczeniami stanowiącymi zasoby mieszkaniowe, to otrzymane z tego tytułu środki będą miały wpływ na wysokość dochodu osiągniętego z tej gospodarki, który zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podlega zwolnieniu z opodatkowania, o ile zostanie przeznaczony na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych Wspólnoty.

Rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie wymaga jednak kwestia, czy w przypadku odsetek od lokat terminowych, których kapitał stanowiły przychody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, zastosowanie znajdzie przepis art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku z tym, iż całość uzyskanych odsetek Wnioskodawca przeznacza na cele mieszkaniowe.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że tego typu przychody, jak odsetki od środków zdeponowanych na lokatach terminowych zaliczane są do kategorii przychodu uzyskanego z kapitałów i nie można uznać, iż uzyskane zostały z działalności określonej w art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy. Źródłem przedmiotowych odsetek jest działalność polegająca na operacjach finansowych lokowania środków majątkowych uzyskanych z gospodarki zasobami mieszkaniowymi w celu pomnożenia pochodzącego z niej kapitału. Posiadanie rachunku terminowego nie jest niezbędne dla prowadzenia działalności związanej z gospodarką zasobami mieszkaniowymi. Powierzenie bankom środków pieniężnych powoduje, iż pozostają one do dyspozycji banku przez dłuższy czas i to w konsekwencji tej właśnie czynności wypłacane są odsetki. Nie można więc uznać, iż dochód powstały z tytułu odsetek od lokat terminowych pochodzi z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Dochodami z prowadzenia gospodarki zasobami mieszkaniowymi są przychody uzyskane bezpośrednio z tytułu korzystania z zasobów mieszkaniowych (zaliczki, opłaty) pomniejszone o koszty związane z utrzymaniem tych zasobów. Tylko taki dochód korzysta ze zwolnienia podatkowego, o jakim stanowi treść art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wszelkie inne przychody skutkują po stronie podmiotów określonych w powołanym wyżej artykule, powstaniem obowiązku podatkowego na zasadach ogólnych. O zwolnieniu podatkowym nie mogą bowiem decydować okoliczności nie objęte treścią norm prawnych określających zasady zwolnienia.

Powyższy fakt wyklucza zatem zastosowanie w przedmiocie sprawy zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Bez znaczenia pozostaje w tej sytuacji także cel przeznaczenia uzyskanych środków, gdyż nie został spełniony warunek co do źródła ich pochodzenia.

Rozpatrując niniejszą sprawę, należy w tym miejscu również dodać, że na tle przytoczonych definicji, odnoszących się do potocznego rozumienia użytych w ustawie podatkowej sformułowań trzeba poczynić zastrzeżenie, iż korzystając z przywołanych w nich znaczeń pojęć wyjaśniających ich potoczne, a nie prawne rozumienie należy przyjąć zasadę, iż analizując przepis podatkowy nie można opierać się wyłącznie na literalnym brzmieniu języka potocznego, bez odwołania się do funkcjonujących w systemie prawa podatkowego zasad opodatkowania. Jedną z nich, jest powszechnie akceptowana w orzecznictwie i piśmiennictwie zasada ścisłego interpretowania przepisów wprowadzających ulgi i zwolnienia podatkowe. Skutkiem stosowania tych przepisów jest bowiem ingerencja w inną, mającą podstawowe znaczenie w prawie podatkowym zasadę powszechności opodatkowania uzyskiwanych dochodów, której przejawem na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest jej art. 3 ust. 1 stanowiący, iż podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Wobec tego, definiując czy też ustalając znaczenie sformułowania „gospodarka zasobami mieszkaniowymi”, nie można czynić tego w oderwaniu od innych regulacji funkcjonujących w systemie prawa podatkowego.

Jeśli zatem art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadza zwolnienie od podatku, uzależniając je od źródła dochodu jakim jest dochód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, to oznacza, że nie każda aktywność Wspólnoty Mieszkaniowej generująca powstanie dochodu może korzystać ze zwolnienia. Wobec tego nie wszystkie racjonalne, uzasadnione ekonomicznie i gospodarczo działania podejmowane przez Wspólnotę skutkujące powstaniem dochodu powodują, iż zwolniony jest on od podatku, ale tylko te, których efektem jest uzyskanie dochodu wyłącznie (ściśle) z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Reasumując, przedmiotowe odsetki od lokat terminowych, jako pochodzące z innego źródła niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, podlegają opodatkowaniu zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, bez względu na cel na jaki zostaną przeznaczone.

Jednocześnie tut. Organ pragnie zaznaczyć, iż powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując jednakże tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, iż tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu, gdyż rozstrzygnięcia te zapadły w indywidualnych sprawach konkretnego podatnika w oparciu o przedstawiony przez niego stan faktyczny i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację, podobnie jak i inne orzeczenia przeciwne do stanowiska Wnioskodawcy, np. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 08 października 2008 r. sygn. akt I SA/Gl 45/08, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 06 maja 2011 r. sygn. akt I SA/Kr 407/11 oraz wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 lipca 2010 r. sygn. akt II FSK 353/09 i z dnia 20 maja 2011 r. sygn. akt II FSK 80/10.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.