INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2011 r. (data wpływu 10 lutego 2011 r.), uzupełnionym w dniu 5 maja 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, w części dotyczącej zwolnienia od podatku czynności prowadzenia imprez okolicznościowych, zapewnienia oprawy muzycznej oraz ustalenia stawki podatku dla czynności organizacji imprezy okolicznościowej, rozrywkowej oraz organizacji festynu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lutego 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług m. in. w zakresie zwolnienia od podatku czynności prowadzenia imprez okolicznościowych, zapewnienia oprawy muzycznej oraz ustalenia stawki podatku dla czynności organizacji imprezy okolicznościowej, rozrywkowej oraz organizacji festynu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą, której przedmiotem jest oprawa muzyczna i artystyczna – organizacja i prowadzenie imprez rozrywkowych, wynajem i dzierżawa sprzętu.

Działalność ta sklasyfikowana jest według PKWiU 93.29.29 – pozostałe usługi związane z rozrywką, gdzie indziej nie sklasyfikowane.

Zgodnie z informacją „podaną w PKWiU” ze stawkami VAT w 2011 r., do ww. PKWiU można zastosować:

• zwolnienie od podatku – ze zwolnienia korzystają usługi kulturalne, bez względu na symbol PKWiU, pod jakim zostały sklasyfikowane, gdy świadczone są przez: podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną;
• 8% stawkę podatku – wyłącznie w zakresie wstępu (bilety wstępu);
• 23% stawkę podatku – w przypadku pozostałych usług.

W Pana działalności występują następujące usługi:

1. oprawa muzyczna imprezy okolicznościowej (impreza firmowa, bankiet, impreza taneczna, itp.) – praca w charakterze dj’a, autorskie opracowanie doboru repertuaru, miksowanie poszczególnych utworów (praca wykonana z użyciem własnego nagłośnienia i oświetlenia);
2. prowadzenie imprezy okolicznościowej (impreza firmowa, bankiet, itp.) – praca w charakterze konferansjera, autorskie opracowanie tekstów, zapowiedzi poszczególnych punktów artystycznych programu, prowadzenie animacji, konkursów i quizów dla uczestników;
3. wynajem aparatury nagłośnieniowej i oświetleniowej wraz z obsługą – dostarczenie na miejsce docelowe wzmacniaczy dźwięku, kolumn głośnikowych, mikserów dźwięku, urządzeń oświetleniowych, itp., podłączenie i skonfigurowanie oraz obsługa podczas trwania imprezy, występu, koncertu, itp.;
4. organizacja imprezy okolicznościowej, spektaklu, występu kabaretowego, koncertu, recitalu autorskiego – wynajęcie nagłośnienia, oświetlenia, sceny, zatrudnienie personelu do ww. obsługi, wynajęcie artysty, zespołu muzycznego, tanecznego, kabaretu, itp. form scenicznych, nadzór nad realizacją poszczególnych punktów podczas trwania spektaklu, koncertu, występu;
5. wynajęcie aparatury nagłośnieniowej i oświetleniowej – podczas konferencji, targów, sympozjum, konferencji prasowej, odczytu, itp.;
6. organizacja imprezy rozrywkowej – wynajęcie atrakcji rozrywkowych typu: stoły do gry w ruletę, symulatory bolidów F1, symulator golfa, itp., zapewnienie nagłośnienia i obsługi konferansjerskiej;
7. organizacja festynu – wynajęcie nagłośnienia, oświetlenia, sceny, zatrudnienie personelu do ww. obsługi, wynajęcie artysty, zespołu muzycznego, tanecznego, kabaretu, itp. form scenicznych, wynajęcie urządzeń do zabaw typu: dmuchane zamki, symulator rodeo, strzelnica, stanowiska sprawnościowe, nadzór nad realizacją poszczególnych punktów podczas trwania festynu.

W uzupełnieniu wniosku w dniu 5 maja 2011 r., wskazał Pan, że usługi opisane w pkt 1-2 nie będą wynagradzane w formie honorariów, zgodnie z ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jak również, iż czynności te nie będą dotyczyć imprez z biletowanym wstępem. Natomiast usługi opisane w pkt 4, 6-7 nie stanowią usługi świadczonej przez Pana jako twórcę lub artystę wykonawcę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jakie stawki podatku od towarów i usług powinien Pan zastosować, obciążając kontrahentów za ww. usługi (pkt 1-2 oraz pkt 4 i 6-7)...

Pana zdaniem, usługi wymienione w pkt 1-2 powinny być zwolnione od podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b). Na tej podstawie zwalnia się od podatku usługi świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Według Pana, usługi wymienione w pkt 4 i 6-7 powinny być opodatkowane stawką 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast art. 8 ust. 1 tej ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 5a ustawy, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a ustawy, wprowadzonym na mocy art. 19 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym treścią art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8% (…).

W załączniku nr 3 do ustawy tytuł drugiej kolumny, z dniem 1 stycznia 2011 r., otrzymał brzmienie: „Symbol PKWiU 2008”. Tym samym, obowiązująca dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. zostaje zastąpiona PKWiU stanowiącą załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

W załączniku nr 3 w poz. 181 ustawodawca wymienił usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, bez względu na symbol PKWiU.

Stosownie zaś do art. 1 pkt 8 lit. a) i lit. b) ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), uchyla się – z dniem 1 stycznia 2011 r. – art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i dodaje pkt 17-41.

Na mocy obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 43 ust. 1 pkt 33, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

1. podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
2. indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Z powyższego wynika, iż ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy korzystać mogą jedynie:

• podmioty prawa publicznego,
• podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym,
• wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej,
• indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

W analizowanej sprawie zwrócić uwagę należy na cel zwolnień przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy. Brzmienie tego przepisu wskazuje, że ze zwolnienia od podatku korzystać mogą usługi w zakresie kultury oraz dostawa towarów ściśle z tymi usługami związana. Jednakże, usługi te – aby mogły korzystać ze zwolnienia – świadczone muszą być przez specyficzne podmioty. Polski prawodawca określił te podmioty, wymieniając je w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, jako: podmioty prawa publicznego; podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym; wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej; indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Natomiast, na podstawie art. 132 ust. 1 lit. n) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347, str. 1 ze zm.), państwa członkowskie zwalniają świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawę towarów ściśle z nimi związaną, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie.

Państwa członkowskie mogą uzależnić przyznanie podmiotom innym niż podmioty prawa publicznego każdego ze zwolnień przewidzianych w art. 132 ust. 1 lit. b), g), h), i), l), m) i n), od spełnienia, w poszczególnych przypadkach, jednego lub kilku z następujących warunków:

1. podmioty, których to dotyczy, nie mogą systematycznie dążyć do osiągnięcia zysku, przy czym ewentualne zyski nie mogą zostać rozdzielone, lecz przeznaczone na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług;
2. podmioty te muszą być zarządzane i administrowane co do zasady bez wynagrodzenia przez osoby niezainteresowane bezpośrednio ani pośrednio, ani osobiście ani przez pośredników, wynikami takiej działalności;
3. podmioty te stosują ceny zatwierdzone przez organy władzy publicznej lub nieprzekraczające wysokości takich zatwierdzonych cen lub też, w odniesieniu do tych usług, których ceny nie wymagają zatwierdzenia, stosują ceny niższe niż pobierane za podobne usługi przez przedsiębiorstwa komercyjne podlegające VAT;
4. zwolnienia nie mogą powodować zakłóceń konkurencji na niekorzyść przedsiębiorstw komercyjnych podlegających VAT.

Państwa członkowskie, które na podstawie załącznika E do dyrektywy Rady 77/388/EWG w dniu 1 stycznia 1989 r. stosowały VAT do transakcji, o których mowa w art. 132 ust. 1 lit. m) i n), mogą również stosować warunki przewidziane w akapicie pierwszym lit. d) niniejszego artykułu, kiedy wymieniona dostawa towarów lub świadczenie usług, dokonywane przez podmioty prawa publicznego, korzysta ze zwolnienia (art. 133 ww. Dyrektywy).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W myśl ust. 2 ww. artykułu, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
2. plastyczne;
3. fotograficzne;
4. lutnicze;
5. wzornictwa przemysłowego;
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
9. audiowizualne (w tym filmowe).

Z treści ww. przepisów można wywieść, iż twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie „przejaw działalności twórczej”, należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

Należy podkreślić, iż zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem Trybunału Sprawiedliwości UE, zwolnienia zawarte w art. 132 Dyrektywy 2006/112/WE Rady stanowią autonomiczne pojęcie prawa wspólnotowego i mają na celu unikniecie rozbieżności w stosowaniu systemu VAT w poszczególnych państwach członkowskich. Oznacza to, że zakres przedmiotowy tych zwolnień powinien być taki sam we wszystkich krajach członkowskich, zatem przy jego definiowaniu nie jest zasadne odwoływanie się wyłącznie do ustawodawstwa krajowego, ponieważ takie działania mogłyby prowadzić do rozbieżności w stosowaniu zwolnień w poszczególnych państwach UE. Ponadto z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE wynika, iż pojęcia używane do określenia zwolnień, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej dostawy towarów lub usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Z okoliczności sprawy wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą, której przedmiotem jest oprawa muzyczna i artystyczna – organizacja i prowadzenie imprez rozrywkowych, wynajem i dzierżawa sprzętu. W ramach ww. działalności wykonywane są następujące usługi:

1. oprawa muzyczna imprezy okolicznościowej (impreza firmowa, bankiet, impreza taneczna, itp.) – praca w charakterze dj’a, autorskie opracowanie doboru repertuaru, miksowanie poszczególnych utworów (praca wykonana z użyciem własnego nagłośnienia i oświetlenia);
2. prowadzenie imprezy okolicznościowej (impreza firmowa, bankiet, itp.) – praca w charakterze konferansjera, autorskie opracowanie tekstów, zapowiedzi poszczególnych punktów artystycznych programu, prowadzenie animacji, konkursów i quizów dla uczestników;
3. wynajem aparatury nagłośnieniowej i oświetleniowej wraz z obsługą – dostarczenie na miejsce docelowe wzmacniaczy dźwięku, kolumn głośnikowych, mikserów dźwięku, urządzeń oświetleniowych, itp., podłączenie i skonfigurowanie oraz obsługa podczas trwania imprezy, występu, koncertu, itp.;
4. organizacja imprezy okolicznościowej, spektaklu, występu kabaretowego, koncertu, recitalu autorskiego – wynajęcie nagłośnienia, oświetlenia, sceny, zatrudnienie personelu do ww. obsługi, wynajęcie artysty, zespołu muzycznego, tanecznego, kabaretu, itp. form scenicznych, nadzór nad realizacją poszczególnych punktów podczas trwania spektaklu, koncertu, występu;
5. wynajęcie aparatury nagłośnieniowej i oświetleniowej – podczas konferencji, targów, sympozjum, konferencji prasowej, odczytu, itp.;
6. organizacja imprezy rozrywkowej – wynajęcie atrakcji rozrywkowych typu: stoły do gry w ruletę, symulatory bolidów F1, symulator golfa, itp., zapewnienie nagłośnienia i obsługi konferansjerskiej;
7. organizacja festynu – wynajęcie nagłośnienia, oświetlenia, sceny, zatrudnienie personelu do ww. obsługi, wynajęcie artysty, zespołu muzycznego, tanecznego, kabaretu, itp. form scenicznych, wynajęcie urządzeń do zabaw typu: dmuchane zamki, symulator rodeo, strzelnica, stanowiska sprawnościowe, nadzór nad realizacją poszczególnych punktów podczas trwania festynu.

Usługi opisane w pkt 1-2 nie będą wynagradzane w formie honorariów, zgodnie z ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych, zaś usługi wskazane w pkt 4, 6-7 nie stanowią usługi świadczonej przez Pana jako twórcę lub artystę wykonawcę.

Tym samym, niewątpliwie nie działa Pan w ww. zakresie jako podmiot wymieniony w normie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) – jako podmiot prawa publicznego lub inny podmiot uznany na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym lub wpisany do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Nie działa Pan także jako indywidualny twórca lub artysta wykonawca, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, który wynagradzany jest w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności faktyczne oraz treść powołanych w tym zakresie przepisów prawa, stwierdzić należy, że słuszne jest Pana stanowisko w zakresie dotyczącym zastosowania od dnia 1 stycznia 2011 r. stawki podatku z tytułu czynności opisanych w pkt 4 i 6-7. W tym przypadku bowiem nie ma możliwości zastosowania obniżonych stawek od podatku, jak również zwolnienia od podatku, znajdzie więc zastosowanie stawka 23%.

W pozostałym natomiast zakresie (pkt 1-2), tut. organ nie podziela Pana stanowiska, dotyczącego możliwości zastosowania od dnia 1 stycznia 2011 r. zwolnienia od podatku – czynności te nie są bowiem wynagradzane, jak wskazano we wniosku, w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów, w tym wykonania utworów. Wobec tego czynności te należy opodatkować, stosując 23% stawkę podatku.

Dlatego też oceniając Pana stanowisko całościowo uznano je za nieprawidłowe.

Końcowo, wskazuje się, iż w zakresie pytania: „jakie stawki podatku od towarów i usług powinien Pan zastosować, obciążając kontrahentów za ww. usługi (pkt 3 i 5)” w dniu 27 kwietnia 2011 r. w sprawie znak ITPP1/443-202a/11/AT wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.