INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2011 r. (data wpływu 17 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku czynności dojazdu wykonywanego w ramach usługi wstępnej likwidacji szkód, świadczonej na rzecz i w imieniu towarzystw ubezpieczeniowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lutego 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku czynności dojazdu wykonywanego w ramach usługi wstępnej likwidacji szkód, świadczonej na rzecz i w imieniu towarzystw ubezpieczeniowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi rzeczoznawstwa oraz wstępnej likwidacji szkody na rzecz i w imieniu towarzystw ubezpieczeniowych. Zakres świadczonej usługi obejmuje dojazd do klienta (wskazanego przez towarzystwo ubezpieczeniowe), wykonanie oględzin, spisanie protokołu szkody na drukach TU, zebranie dokumentacji od poszkodowanego, wykonanie dokumentacji fotograficznej na miejscu szkody, powrót do siedziby firmy, sporządzenie opracowania dla zleceniodawcy – towarzystwa ubezpieczeniowego. Tytułem wykonanej usługi wystawia Pan fakturę VAT, obejmującą jedną („likwidacja wstępna szkody z dojazdem”) lub dwie pozycje („likwidacja wstępna szkody” oraz „dojazd”).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy koszt dojazdu, jako element składowy usługi wstępnej likwidacji szkody świadczonej na rzecz i w imieniu towarzystwa ubezpieczeniowego, korzysta ze zwolnienia od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o VAT...

Pana zdaniem, koszty przejazdu samochodem są ściśle związane z wykonywaną przez rzeczoznawców usługą, polegającą na wstępnej likwidacji szkody powstałej u klienta towarzystwa ubezpieczeniowego, stanowiąc jeden z elementów kalkulacyjnych otrzymanego wynagrodzenia (część odpłatności za usługę). Koszty dojazdu składają się na całość świadczenia należnego od nabywcy usługi, na równi z wypłacanym wynagrodzeniem za dokonaną wycenę szkód. Stanowią więc, w Pana przekonaniu, obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, według Pana, usługa dojazdu powinna być opodatkowana w sposób tożsamy, jak usługa zasadnicza – czyli usługa wstępnej likwidacji szkody, świadczona na rzecz i w imieniu towarzystwa ubezpieczeniowego.

Uzasadniając zajęte w sprawie stanowisko, powołuje się Pan na interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu znak ILPP2/443-1076/08-2/MN z dnia 11 lutego 2009 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 omawianej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy, dodanego z dniem 1 stycznia 2011 r. przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), przepisu art. 5a ustawy o podatku od towarów i usług, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a ustawy, wprowadzonym na mocy art. 19 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym treścią art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8% (…).

Stosownie zaś do art. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), uchyla się – z dniem 1 stycznia 2011 r. – art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i dodaje pkt 17-41. Jednocześnie ww. ustawą do ustawy o podatku od towarów i usług w art. 43 dodane zostały ust. 13-20.

Na mocy obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji.

Jak stanowi obowiązujący od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 43 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41, o czym stanowi art. 43 ust. 14 wskazanej ustawy.

Natomiast w świetle art. 135 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej z dnia 28 listopada 2006 r. (Dz. Urz. UE. L. Nr 347), państwa członkowskie zwalniają transakcje ubezpieczeniowe i reasekuracyjne, wraz z usługami pokrewnymi świadczonymi przez brokerów ubezpieczeniowych i agentów ubezpieczeniowych.

Dyrektywa nie podaje definicji transakcji ubezpieczeniowych ani usług pokrewnych świadczonych przez maklerów i pośredników ubezpieczeniowych.

W tym miejscu wskazać należy, iż zgodnie ze stanowiskiem Trybunału Sprawiedliwości UE, zajętym w wyroku C-8/01 z dnia 20 listopada 2003 r. w sprawie Taksatorrigen, istotą transakcji ubezpieczeniowej jest w ogólnym rozumieniu, to iż ubezpieczyciel zobowiązuje się, w przypadku, gdy zaistnieje ryzyko objęte ubezpieczeniem, świadczyć ubezpieczonemu usługę uzgodnioną podczas zawierania umowy w zamian za uprzednią wpłatę składki (sprawy: Card Protection Plan C-349/96, paragraf 17 i Skania C-240/99, paragraf 37).

Trybunał wprawdzie orzekł, że wyrażenie „transakcje ubezpieczeniowe” nie obejmuje wyłącznie transakcji dokonywanych przez samych ubezpieczycieli, ale zasadniczo jest na tyle obszerne, że obejmuje zapewnienie ochrony ubezpieczeniowej przez podatnika, który sam nie jest ubezpieczycielem, ale w kontekście polisy blokowej dostarcza swoim klientom taką ochronę, korzystając z wpływów od ubezpieczyciela, który przyjmuje na siebie ryzyko objęte w ubezpieczeniu (sprawy: Card Protection Plan, paragraf 22 i Skandia, paragraf 38).

Jednak w akapicie 41 sprawy Skania, Trybunał podtrzymał stanowisko, że zgodnie z definicją transakcji ubezpieczeniowych zawartą w akapicie 39 niniejszego wyroku okazuje się, iż tożsamość osoby, której świadczy się usługę, jest istotna w rozumieniu definicji rodzaju usług objętych artykułem 13B(a) szóstej dyrektywy i że transakcja ubezpieczeniowa nieodzownie pociąga za sobą istnienie umowy między dostawcą usługi ubezpieczeniowej i osobą, która jest ubezpieczona na wypadek ryzyka, czyli ubezpieczonym.

Jak stanowi art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r., podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z okoliczności sprawy wynika, iż jako zarejestrowany czynny podatnik VAT świadczy Pan usługi rzeczoznawstwa oraz wstępnej likwidacji szkody na rzecz i w imieniu towarzystw ubezpieczeniowych. Zakres tej usługi obejmuje dojazd do klienta (wskazanego przez towarzystwo ubezpieczeniowe), wykonanie oględzin, spisanie protokołu szkody na drukach TU, zebranie dokumentacji od poszkodowanego, wykonanie dokumentacji fotograficznej na miejscu szkody, powrót do siedziby firmy, sporządzenie opracowania dla zleceniodawcy – towarzystwa ubezpieczeniowego.

W tym miejscu wskazać należy, iż w związku z okolicznością, iż przedmiotem postawionego pytania jest kwestia możliwości zwolnienia od podatku czynności dojazdu, w sytuacji, gdy dojazd wykonywany jest w ramach usługi rzeczoznawstwa oraz wstępnej likwidacji szkody świadczonej na rzecz i w imieniu towarzystwa ubezpieczeniowego, celem jednoznacznego rozstrzygnięcia przedmiotowej kwestii, należy przeanalizować, czy z tytułu świadczenia tej usługi uprawniony jest Pan do korzystania ze zwolnienia od podatku.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż wykonując ww. usługi na rzecz i w imieniu towarzystwa ubezpieczeniowego (w tym też przedmiotowe czynności dojazdu, wchodzące w skład wskazanych usług) nie świadczy Pan usług ubezpieczeniowych, zatem nie może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy.

Ponadto wskazać należy, iż czynności te wykonywane przez Pana w ramach działalności (ww. usługi rzeczoznawstwa oraz wstępnej likwidacji szkody na rzecz i w imieniu towarzystwa ubezpieczeniowego) nie można także uznać za usługi stanowiące element usługi ubezpieczeniowej lub reasekuracyjnej bądź też usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego, która sama stanowi odrębną całość i jest właściwa oraz niezbędna do świadczenia tych usług. Bowiem, charakter tych czynności wskazuje, iż są one co prawda związane z działalnością gospodarczą Pana firmy, jednakże nie można ich uznać za usługę właściwą i specyficzną dla usługi ubezpieczeniowej. Zatem czynności te nie korzystają ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 13 ustawy.

Problem usług pokrewnych do usług ubezpieczeniowych był przedmiotem wyroku TSUE z dnia 20 listopada 2003 r. w sprawie C-8/01 Assurandor-Societetet, działającym w imieniu Taksatorringen przeciwko Skatteministeriet, w którym rozstrzygnięto, że wyceny szkód pojazdów silnikowych dokonane przez stowarzyszenie w imieniu swoich członków będących firmami ubezpieczeniowymi nie są ani transakcjami ubezpieczeniowymi, ani usługami pokrewnymi transakcjom ubezpieczeniowym, które świadczą maklerzy lub przedstawiciele ubezpieczeniowi w znaczeniu tego postanowienia.

Zatem, stwierdzić należy, iż czynności dojazdu wykonywane w związku z realizowanymi usługami wstępnej likwidacji szkody na rzecz i w imieniu towarzystwa ubezpieczeniowego, świadczonymi przez Pana nie są usługami właściwymi dla usług ubezpieczeniowych.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa, jak również przedstawiony we wniosku stan faktyczny, stwierdzić należy, że słuszne jest Pana stanowisko, iż koszty dojazdu składają się na całość świadczenia należnego od nabywcy usługi, na równi z wypłacanym wynagrodzeniem za dokonaną wycenę szkód, wobec czego stanowią obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Nieprawidłowe jest natomiast Pana stanowisko w pozostałym zakresie, t.j. w kwestii możliwości zastosowania tożsamego, jak dla zasadniczej usługi, sposobu opodatkowania czynności opisanego we wniosku dojazdu. W tym przypadku bowiem nie jest Pan uprawniony od dnia 1 stycznia 2011 r. do skorzystania ze zwolnienia od podatku, przewidzianego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, jak i art. 43 ust. 13 ustawy, z tytułu usługi rzeczoznawstwa oraz wstępnej likwidacji szkody wykonywanej na rzecz i w imieniu towarzystwa ubezpieczeniowego, a więc również w przypadku elementu tej usługi – czynności dojazdu.

Końcowo, informuje się że powołana przez Pana interpretacja wydana została na tle stanu prawnego obowiązującego przed dniem 1 stycznia 2011 r., a więc w oparciu o inny stan prawny, niż ten którego dotyczy przedmiotowy wniosek.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.