INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 27.06.2011 r. (data wpływu 28.06.2011 r.) uzupełnionym pismem na wezwanie z dnia 14.07.2011 r. Nr IPPB2/4236-232/11-2/MZ (data nadania 15.07.2011 r., data doręczenia 19.07.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28.06.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 25 marca 2011 r. została sporządzona umowa pożyczki pomiędzy Spółką z o.o. a jej udziałowcem. Umowa pożyczki nie zmienia wysokości kapitału spółki i nie powoduje zmiany umowy spółki.

Pismem z dnia 14.07.2011 r. Nr IPPB2/436-232/11-2/MZ wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

• Wskazanie, czy Wnioskodawca z wnioskiem o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego występuje we własnym imieniu, czy też w imieniu osoby trzeciej.
• A zatem, jeżeli Wnioskodawca występuje we własnym imieniu, wówczas należy:
  • Uzupełnić stan faktyczny poprzez określenie, czy w powyższej sprawie Wnioskodawca występuje jako pożyczkodawca, czy pożyczkobiorca,
  • Czy pożyczka została udzielona przez wspólnika (akcjonariusza) spółce kapitałowej,
  • Sprecyzować pytanie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych oraz przedstawić własne stanowisko w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego, które winno być powiązane z przedstawionym stanem faktycznym i zadanym pytaniem.
  
  
  

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie informując, iż:

• Zgodnie z wypełnionym formularzem ORD-IN i danymi zawartymi w punkcie „B” Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowana przez członka zarządu L. W. zwraca się z prośbą o interpretację przepisów dotyczących wpłaty podatku od czynności cywilno prawnych.
• Spółka (wnioskodawca) zwraca się z prośbą, jako pożyczkobiorca.
• Pożyczka została udzielona przez jednego ze wspólników będącego jednocześnie członkiem zarządu „spółce z ograniczoną odpowiedzialnością”.
• Pożyczka jest przeznaczona na bieżącą działalność Spółki i nie stanowi podniesienia jej kapitału.
• Wnioskodawca sprecyzował pytanie i przedstawił własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Wnioskodawcę interesuje, czy w tym przypadku mają zastosowanie przepisy z art. 9 pkt 10 „Zwalnia się od podatku następujące czynności: 11) umowy spółki: a) pożyczek udzielanych spółce przez wspólnika (akcjonariusza)”...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Nie należy dokonywać wpłaty podatku od pożyczki udzielonej przez wspólnika spółce. Zgodnie z art. 9 pkt 10 lit. i) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych według Spółki pożyczka taka korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych i nie ma obowiązku składania deklaracji PCC-3.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 roku o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Ponieważ przepisy ww. ustawy nie definiują czynności prawnych objętych opodatkowaniem to w tej materii należy odwołać się do znaczenia nadanego im w przepisach prawa cywilnego.

W myśl art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Stosownie do art. 1 ust. 4 ustawy, czynności cywilnoprawne – w tym umowy pożyczki podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 5, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Jednakże w ustawie przewidziano sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jego część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • (uchylone),
   • umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
     
     

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona. Natomiast w przypadku, gdy umowy pożyczki nie podlegają wyłączeniu z opodatkowania na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy i zostaną udzielone przez wspólnika (akcjonariusza) spółce kapitałowej, wówczas znajduje zastosowanie zwolnienie, o którym mowa w art. 9 pkt 10 lit. i) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 9 pkt 10 lit. i) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zwalnia się od podatku pożyczki udzielane przez wspólnika spółce kapitałowej. Przez spółkę kapitałową rozumie się zgodnie z art. 1a pkt 2 spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, akcyjną lub europejską.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i uzupełnienia wynika, iż w dniu 25 marca 2011 r. została sporządzona umowa pożyczki pomiędzy Spółką z o.o. a jej udziałowcem. Umowa pożyczki nie zmienia wysokości kapitału spółki i nie powoduje zmiany umowy spółki. Spółka (wnioskodawca) zwraca się z prośbą, jako pożyczkobiorca. Pożyczka została udzielona przez jednego ze wspólników będącego jednocześnie członkiem zarządu „spółce z ograniczoną odpowiedzialnością”.

Reasumując, należy stwierdzić, że jeżeli opisana we wniosku umowa pożyczki została objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, wówczas powyższa czynność była wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – w takiej sytuacji nie znalazł zastosowania art. 9 pkt 10 lit. i) ustawy. Natomiast w sytuacji, gdy pożyczka była udzielona przez udziałowca spółce kapitałowej, ale nie została objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, wówczas korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 9 pkt 10 lit. i) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.