INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 17 maja 2011 r. (data wpływu 19.05.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów (pytanie nr 3) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• przychodu z tytułu przejęcia długu (pytanie nr 1 i 2),
• kosztów uzyskania przychodów (pytanie nr 3).
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka zamierza przejąć długi spółki powiązanej – Sp. z o.o. (dalej „G. R.”) – wynikające z zawartych przez nią umów pożyczek z innymi spółkami należącymi do Grupy. Przejęcie długów zostanie dokonane na podstawie odpowiedniej umowy Spółki z G. R. (umowy przejęcia długu na podstawie art. 519 ustęp 1 Kodeksu cywilnego) lub z wierzycielami (umowa cesji wierzytelności na podstawie art. 509 Kodeksu cywilnego). W przedmiotowej sprawie Spółka wstąpi w miejsce dłużnika (G. R.), który tym samym zostanie zwolniony za rekompensatą ze zobowiązań wynikających z pożyczek zawartych z dotychczasowymi wierzycielami.

W ramach rekompensaty G. R. zobowiązana będzie w terminie odroczonym do 31 grudnia 2015 r. spłacić Spółce 1) kwotę główną pożyczki, 2) odsetki, na warunkach podobnych do tych, jakie uzgodnione zostały w dotychczas wiążących ją umowach pożyczek, 3) zapłaty dodatkowego wynagrodzenia za przejęcie długu.

W stosunku do dotychczasowych wierzycieli (innych spółek z Grupy), umowy pożyczek będą kontynuowane na warunkach identycznych jak dotychczas, z tym, że dłużnikiem zobowiązanym do spłaty będzie Spółka.

Celem opisanych wyżej transakcji jest uporządkowanie rozliczeń finansowych i likwidacja części wzajemnych zobowiązań w ramach Grupy, uwzględniając fakt, że planowane jest podwyższenie kapitału zakładowego G. R. oraz objęcie udziałów w jej podwyższonym kapitale przez Spółkę. Skupienie długów G. R. w ramach jednej spółki z Grupy (Wnioskodawcy), będącego jednocześnie jej przyszłym większościowym udziałowcem, spowoduje 1) możliwość bezgotówkowego rozliczenia wzajemnych zobowiązań poprzez potrącenie należności Spółki z tytułu pożyczek z należną G. R. wpłatą na kapitał zakładowy, 2) oddłużenie G. R., aktualnie mającej trudności ze spłacaniem swych długów, 3) kontynuację dotychczasowych umów pożyczek ze zmienionym dłużnikiem (Wnioskodawcy w miejscu G. R., dającym większą gwarancję bieżącego regulowania zobowiązań).

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

1. Czy Spółka przejmując długi G.R., wynikające z zawartych przez nią umów pożyczek, zobowiązana będzie rozpoznać przychód podatkowy tylko w wysokości otrzymanego od G, R, dodatkowego wynagrodzenia za przejęcie długu oraz uzyskanych odsetek z tytułu odroczenia spłaty zobowiązań...
2. Czy przychód podatkowy należy rozpoznać na dzień zawarcia umowy przejęcia długu, czy też na dzień zapłaty lub potrącenia należnych kwot z wzajemnymi należnościami pożyczkodawcy...
3. Czy odsetki od pożyczki, do której przystąpi Spółka na podstawie umów przejęcia długu / cesji wierzytelności, będą stanowić koszt uzyskania przychodów w momencie potrącenia należności z tytułu pożyczek z należnościami G. R. z tytułu objęcia udziałów w jej kapitale zakładowym (zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), czy też w momencie przyszłego zbycia udziałów uzyskanych pośrednio, jako rekompensata za zwolnienie z długu (zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych)...

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 3. Wniosek Spółki w zakresie pytania nr 1 i 2 został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną wydaną w dniu 18 sierpnia 2011 r. nr ILPB3/423-223/11-2/KS.

Zdaniem Wnioskodawcy, odsetki, które Spółka będzie spłacała w związku z przejętymi umowami pożyczek będą stanowiły dla Niej koszt uzyskania przychodu, gdyż będą one miały związek z uzyskiwanymi przez Nią przychodami oraz z zachowaniem źródła przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczania źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Oznacza to, że podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, po wyłączeniu tych, których odliczalność jest wprost ograniczona w ustawie.

Kosztami uzyskania przychodów mogą być zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że ich poniesienie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów, tzn. są wydatkami mającymi ekonomiczne uzasadnienie z punktu widzenia prowadzonej działalności.

Natomiast zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Z kolei, w myśl art. 16 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Zgodnie z powyższym, odsetki od pożyczek (kredytów) mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów dopiero w momencie ich kapitalizacji lub faktycznej zapłaty czy (zrównanej z zapłatą) kompensaty zobowiązań. Nie są zaś kosztem odsetki naliczone, które nie zostały faktycznie zapłacone. Powyższe przepisy nie odnoszą się do celu, w jakim zaciągnięty został kredyt (odniesienie takie należy wywieść zatem z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Bezpośrednim przychodem Spółki będzie uzyskane od G. R. wynagrodzenie z tytułu zwolnienia z długu, a także odsetki z tytułu odroczonej spłaty przejętych od niej zobowiązań. Ponadto, przejęcie zobowiązań G. R. umożliwi Spółce objęcie udziałów w G. R., co wzmocni sytuację Spółki na rynku, jako znacznego inwestora w sektorze deweloperów budowlanych, zwiększy jego wiarygodność i rozpoznawalność na rynku, a tym samym – zdolność kredytową – a zatem szansę na pozyskiwanie znacznego finansowania zewnętrznego oraz znaczących zleceń. Pośrednio zatem transakcje te stworzą warunki do uzyskiwania znacznie wyższych przychodów niż w chwili obecnej. Odsetki będą kwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów na zasadzie kasowej, to jest w momencie zapłaty lub (zrównanego z nią) potrącenia z wierzytelnościami G. R. Choć spłata odsetek ma pośrednio związek z nabyciem przez Spółkę udziałów G. R., spłacane odsetki od przejętych pożyczek nie będą kwalifikowane, jako „wydatki na nabycie udziałów”, czego potwierdzenie znajduje się w licznych interpretacjach organów skarbowych. Zgodnie z wypracowaną linią interpretacyjną, użycie sformułowania „wydatki na nabycie” oznacza wszelkie koszty bezpośrednio warunkujące nabycie akcji (udziałów), bez których poniesienia nie byłoby możliwe ich skuteczne nabycie. Do typowych kosztów warunkujących nabycie udziałów zalicza się zapłaconą cenę, opłaty notarialne, prowizje biura maklerskiego, opłatę skarbową, podatek od czynności. W przedmiotowej sprawie, odsetki od pożyczki, którą przejmie Spółka, nie będą wydatkiem warunkującym nabycie udziałów, choć będzie ono formą rekompensaty za zwolnienie z długu. W rezultacie, za jedyny wydatek warunkujący nabycie udziałów należy uznać samą wartość przejętego zobowiązania. Natomiast wydatek w postaci spłaty przyszłych odsetek nie pozostaje w bezpośrednim związku z planowanym nabyciem przez Spółkę udziałów w G. R. Wobec tego, odsetki od pożyczki, w którą wstąpi Spółka, jako dłużnik, nie będą warunkowały samego nabycia udziałów w G. R. i tym samym nie będą stanowiły „wydatków na nabycie udziałów” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie pytania nr 3 uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie nadmienia się, iż w zakresie pytania dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnych (oznaczone we wniosku jako pyt. nr 4) oraz podatku od towarów i usług (oznaczone we wniosku jako pyt. nr 5) zostaną wydane odrębne interpretacje indywidualne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.