Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-1567/12/PP
z 15 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 3 lipca 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 10 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• rozliczenia różnic kursowych związanych z fakturami zaliczkowymi,
• rozliczenia różnic kursowych związanych z fakturą końcową,
• potrącalności kosztu uzyskania przychodu,

-jest prawidłowe,

• zastosowania kursu faktycznego w sytuacji nabycia waluty przed zapłatą,

-jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2012 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie różnic kursowych, momentu poniesienia kosztu oraz potrącalności kosztu uzyskania przychodu. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 27 lutego 2013 r. znak: IBPBI/2/423-1567/12/PP wezwano o ich uzupełnienie. Uzupełnienia dokonano w dniu 12 marca 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

1. Dnia 25 maja 2011 r. Spółka podpisała umowę z kontrahentem z Norwegii na dostarczenie silnika oraz zapewnienie usług technicznych o łącznej wartości 2.120.000 EURO. Elementy silnika dostarczono w kilku etapach. Poszczególne elementy urządzenia dostarczono z Czech, Niemiec i Norwegii. Natomiast faktury wystawione zostały przez kontrahenta z Norwegii zgodnie z harmonogramem płatności zapisanym w umowie. Płatności dokonano w trzech częściach.
   
2. Po podpisaniu umowy Spółka na poczet dostawy wpłaciła w dniu 2 czerwca 2011 r. zaliczkę w wysokości 15%, tj. 318.000 EURO. Zaliczkę wyceniono po kursie faktycznie zastosowanym w momencie nabycia waluty tj. 226.660,45 EURO po kursie 3,9155 zł i 91.339,55 EURO po kursie 3,9625 zł (z uwzględnieniem zasady FIFO). Do zaliczki kontrahent z Norwegii wystawił fakturę nr 402265 z dnia 30 maja 2011 r., którą Spółka zaksięgowała po kursie zastosowanym przy zapłacie zaliczki. W efekcie nie wystąpiły różnice kursowe.
   
3. Zgodnie z umową, drugą zaliczkę w wysokości 75%, tj. 1.590.000 EURO Spółka wpłaciła 2 stycznia 2012 r. na podstawie faktury nr 402319 wystawionej przez dostawcę w dniu 5 grudnia 2011 r. Do przeliczenia kwoty zaliczki oraz wartości faktury Spółka przyjęła kurs faktycznie zastosowany w momencie nabycia waluty tj. 48.876,40 EURO po kursie 4,5087 zł, 500.000,00 EURO po kursie 4,5089 zł, 600.000,00 EURO po kursie 4,5252 zł i 441.123,60 EURO po kursie 4,4540 zł. W efekcie nie wystąpiły różnice kursowe.
   
4. W międzyczasie w dniu 3 stycznia 2012 r. do Spółki dostarczono pierwszą część sprzętu z Czech. Podstawą odbioru elementu urządzenia był międzynarodowy list przewozowy (CMR) oraz faktura celna, opiewająca na kwotę 37.750 EURO. Urządzenia przyjęto na magazyn po kursie średnim NBP 4,4640 zł z dnia poprzedzającego dzień odbioru sprzętu, tj. z dnia 2 stycznia 2012 r. W treści faktury celnej umieszczono klauzulę: „Reverse charge, zero rated 2006/112/EC directive, art. 138”. Na fakturze celnej umieszczono dane zarówno sprzedającego, jak i oddziału sprzedającego w Danii.
   
5. Kolejne elementy urządzenia dostarczono 4 stycznia 2012 r. z Niemiec. Podstawą odbioru również był międzynarodowy list przewozowy (CMR) oraz faktura celna o wartości 249.500 EURO. Urządzenia wyceniono według średniego kursu NBP 4,4597 zł z dnia 3 stycznia 2012 r. przyjmując po takim kursie na magazyn. W treści faktury celnej również umieszczono klauzulę: „Reverse charge, zero rated 2006/112/EC directive, art. 138”. Na fakturze celnej umieszczono dane oddziału sprzedającego w Danii.
   
6. Główne elementy urządzenia dostarczono bezpośrednio z Norwegii. Pierwsza dostawa miała miejsce 15 maja 2012 r. Kwota dostarczonego sprzętu wyniosła 1.532.250 EURO. Dostawę wyceniono po kursie średnim NBP 4,3000 zł z 10 maja 2012 r., z dnia poprzedzającego dzień zwolnienia z odprawy celnej i w takiej wartości przyjęto na magazyn. Kolejna dostawa z Norwegii miała miejsce 17 maja 2012 r. Wartość dostarczonych urządzeń wyniosła 204.000 EURO. Do wyceny zastosowano średni kurs NBP 4,3682 zł z 16 maja 2012 r. z dnia poprzedzającego dzień zwolnienia z odprawy celnej i w takiej wartości przyjęto na magazyn.
   
7. Ostatnia dostawa (jak wynikało z umowy) miała miejsce 12 czerwca 2012 r. Wartość dostawy części do silnika wynosiła 2.500,00 EURO. Do wyceny zastosowano średni kurs NBP 4,2922 zł z 11 czerwca 2012 r. z dnia poprzedzającego dzień zwolnienia z odprawy celnej i w takiej wartości przyjęto na magazyn.
   
8. Po zakończeniu dostaw kontrahent z Norwegii wystawił fakturę końcową na kwotę 212.000 EURO dnia 10 września 2012 r. z terminem płatności 21 września 2012 r. Spółka dokonała wpłaty zgodnie z terminem płatności 21 września 2012 r. Zapłatę Spółka wyceniła według kursu sprzedaży banku z dnia 21 września 2012 r. tj. 4,2385 zł.
   
9. Suma wpłaconych zaliczek i wartość otrzymanych faktur wyniosła kwotę 2.120.000 EURO, natomiast wartość dostarczonego sprzętu zgodnie z dokumentami dostawy 2.026.000 EURO. Spółka przyjęła, że pozostała wartość tj. 94.000 EURO dotyczy usług związanych z dostarczeniem i montażem silnika. Jednocześnie po otrzymaniu faktury końcowej spółka dokonała korekty wartości całej dostawy tj. 2.120.000 EURO przeliczyła po kursie średnim NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury 7 września 2012 r. tj. 4,1275 zł. W związku z tym rozpoznano ujemne różnice kursowe na łączną kwotę 552.387,49 zł, które stanowiły podatkowy koszt uzyskania przychodu. Spółka jako koszt uzyskania przychodu przyjęła wartość 8.750.300,00 zł.
   
10. W miesiącu czerwcu 2012 r. Spółka dokonała dostawy sprzętu na rzecz kontrahenta z Polski i w tym miesiącu rozpoznała przychód na podstawie art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Koszty, w związku z tym że Spółka prowadzi księgi wg MSR i MSSF i kontrakty podlegają wycenie, rozpoznawane były jako podatkowe proporcjonalnie do generowanych przychodów z kontraktu. Koszty zatem częściowo aktywowano w czerwcu 2012 r., a następne części kosztów po wygenerowaniu przez spółkę kolejnych faktur sprzedaży.
    
11. W miesiącu listopadzie 2012 r. dostawca z Norwegii dosłał do Spółki brakującą (pomyłkowo pominiętą przy dostawach) część generatora (filtr turbosprężarki powietrza). Przedmiotowa część została poddana odprawie celnej w oparciu o fakturę celną na kwotę 3.810 EURO. Na magazyn przyjęto towar w oparciu o wartość z faktury celnej przeliczoną wg kursu zastosowanego do przeliczenia faktury końcowej wystawionej przez dostawcę. Skorygowano również wartość usług związanych z dostawą z kwoty 94.000 EURO do 90.190 EURO, a dostaw do kwoty 2.029.810 EURO.
    
    

W dniu 12 marca wpłynęło do tut. Organu pismo będące odpowiedzią na wezwanie w którym Spółka m.in. doprecyzowała pytanie oznaczone we wniosku nr 2 oraz sformułowała pytanie nr 3. W tym samym dniu do tut. BKIP wpłynęło również pismo (fax) w którym wyjaśniono, iż wszystkie płatności na rzecz dostawcy były dokonywane za pośrednictwem rachunku bankowego (jako polecenie przelewu). Waluta, którą regulowano płatności została zakupiona od banku. Środki te (waluta) były zakupione w różnych datach i po różnych kursach przed dokonaniem przelewu. Ponadto w piśmie tym Spółka doprecyzowała własne stanowisko w zakresie pytań nr 1 i 2.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy na gruncie art. 15a ust. 1 w zw. z art. 15a ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i art. 15 ust. 1 i ust. 4e w/w ustawy, Spółka zasadnie nie rozpoznała kosztu podatkowego z różnic kursowych w związku z zastosowaniem do płatności faktur zaliczkowych kursu faktycznie zastosowanego (opis stanu faktycznego – pkt 2 i 3)?
2. Czy na gruncie art. 15 ust. 4e w/w ustawy, spółka w prawidłowym momencie i z zastosowaniem prawidłowego kursu tj. dopiero po otrzymaniu faktury końcowej (wcześniejsze faktury były zaliczkowe) ustaliła koszt podatkowy zakupu towarów i usług wynikający z umowy zawartej z kontrahentem norweskim? W uzupełnieniu wniosku Spółka wyjaśniła, iż pytanie to dotyczy kwestii momentu poniesienia kosztu uzyskania przychodu z tytułu powstania ujemnych różnic kursowych.
3. Czy na gruncie przepisu art. 15 ust. 4 w/w ustawy, koszt zakupu urządzeń winien być rozpoznany w momencie wystawienia faktur dokumentujących sprzedaż tychże urządzeń wraz z montażem?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, odnośnie stanu faktycznego opisanego w pkt 2 i 3 tj. w wyniku zapłaty zaliczek opisanych w tych punktach nie powstaną różnice kursowe.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, iż koszt został ustalony prawidłowo, tj. rozpoznany w prawidłowym momencie oraz z uwzględnieniem prawidłowych kursów. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Sprzedaż przedmiotowego silnika wraz z montażem nastąpiła w czerwcu 2012 r., dlatego bezsprzeczne jest, że poniesione koszty związane są z uzyskanymi przychodami. W miesiącu sprzedaży Spółka ustaliła koszt uzyskania przychodów proporcjonalnie do uzyskanego przychodu, przyjmując koszt w wysokości przyjętego sprzętu na magazyn, po przeliczeniu waluty na PLN według kursów określonych powyżej. Dopiero w miesiącu wrześniu spółka uzyskała fakturę końcową, którą przeliczyła po kursie średnim NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury. Jednocześnie spółka dokonała korekty wartości całej dostawy, przeliczając ją po kursie faktury końcowej, przyjmując, że otrzymanie faktury końcowej jest dniem poniesienia kosztu. Zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Po otrzymaniu we wrześniu 2012 r. faktury końcowej od norweskiego dostawcy, Wnioskodawca uznał, iż do ostatecznego rozliczenia należy przyjąć kurs z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury końcowej. W wyniku przeliczenia wszystkich wcześniejszych transakcji związanych z nabyciem urządzenia powstały ujemne różnice kursowe, które Spółka uznała jako koszt uzyskania przychodu w miesiącu wrześniu 2012 r. (miesiąc wystawienia przez wystawcę faktury końcowej dokumentującej dostawę).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Stosownie do treści art. 9b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej: „updop”), podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

1. art. 15a, albo
2. przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.
   
   

Zgodnie z art. 15a ust. 1 updop, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Stosownie do art. 15a ust. 2 pkt 2 i 3 updop, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
2. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 15a ust. 3 pkt 2 i 3 updop, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
2. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5.
   
   

Powołane powyżej przepisy art. 15a ust. 2 i ust. 3 updop wyraźnie określają sytuacje, kiedy powstają różnice kursowe mające wpływ na wysokość podstawy opodatkowania, a mianowicie:

1. gdy wartość kosztu podatkowego w walucie obcej w dniu jego zarachowania jest inna niż jego wartość w dniu zapłaty;
2. wartość środków (wartości pieniężnych) w walucie obcej w dniu ich nabycia (wpływu na rachunek bankowy) jest inna niż ich wartość w dniu ich wypływu z tego rachunku.
   
   

Przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu – art. 15a ust. 6 updop.

Dla określenia różnic kursowych w odniesieniu do wartości wymienionych w art. 15a ust. 2 pkt 2 oraz art. 15a ust. 3 pkt 2 ustawy, należy porównać wartość przeliczoną z zastosowaniem określonego wyżej kursu średniego NBP do wartości przeliczonej według kursu faktycznie zastosowanego z odpowiednich dni, wymienionych w cytowanym art. 15a.

W art. 15a ust. 7 updop wskazano, że za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3 – dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności.

Należy ponadto podkreślić, że w sytuacji, gdy faktycznie zastosowany kurs waluty, o którym mowa w art. 15a ust. 2 i 3, jest wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5% wartość kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty, organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty. W razie niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ podatkowy określi ten kurs opierając się na kursach walut ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski (art. 15a ust. 5 updop).

Podsumowując, podatkowe różnice kursowe kompleksowo uregulowane zostały w art. 15a updop według formuły, zgodnie z którą dodatnie różnice kursowe, tj. ekonomicznie korzystne dla podatnika wpływają na przychody, a ujemne, tj. ekonomicznie niekorzystne dla podatnika na koszty podatkowe. Tym samym dodatnie różnice, związane z wydatkami, wpływają na przychody, a ujemne różnice kursowe, związane z wydatkami, wpływają na koszty podatkowe, w zależności od zmiany kursu waluty obcej. W świetle powyższych rozwiązań skutek podatkowy mogą wywołać jedynie faktycznie zrealizowane różnice kursowe. W odróżnieniu od zasad rachunkowości, kiedy na dzień bilansowy albo na operacjach w toku, ustala się naliczone różnice kursowe, to dla celów podatkowych zasada ta nie znajduje zastosowania.

Podatkowe różnice kursowe powstają w przypadku powstania różnicy wartości w wyniku przeliczenia na złote walut obcych wyrażających wartość poniesionego kosztu podatkowego oraz faktycznie uiszczonej zapłaty (art. 15a updop). Generalnie więc, podstawowym warunkiem zaistnienia różnic kursowych jest łączne wystąpienie dwóch elementów, a mianowicie wyrażania kosztu w walucie obcej oraz zapłaty, bądź uregulowania zobowiązania w jakiejkolwiek formie, również w walucie obcej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 4e updop, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Spółka otrzymała dwie faktury, na podstawie których dokonała płatności dwóch zaliczek. Zobowiązania na tych fakturach określone zostały w EURO, zaliczki również zostały zapłacone w EURO.

Zapłacone zaliczki nie są kosztem uzyskania przychodów, wobec tego nie wystąpią różnice kursowe przy ich zapłacie.

W analizowanym przypadku, zapłacone w walucie obcej zaliczki nie pokrywały w całości należności wynikającej z zawartej umowy nabycia silnika oraz usług technicznych. Z uwagi na powyższe, w przypadku otrzymania faktury końcowej, różnice kursowe związane z tą transakcją należało ustalić jako różnicę między:

1. wartością kosztu poniesionego, tj. kosztu wynikającego z faktury końcowej, przeliczonego po średnim kursie NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury, a
2. wartością tego kosztu z dnia dokonania zapłaty w postaci danych zaliczek i reszty należności, przeliczoną według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.
   
   

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka nie dokonywała nabycia waluty w tym samym dniu w którym następowała zapłata. Waluta była kupowana od banku w różnych datach i po różnych kursach przed dokonaniem przelewu.

Zgodnie z art. 15a ust. 4 updop, przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Zatem, w niniejszej sprawie, skoro do zakupu waluty doszło w innym dniu niż dzień zapłaty zaliczki/należności, właściwym kursem do przeliczenia wartości kosztu w dniu zapłaty będzie kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Jak już wskazano różnice kursowe powstałe z tytułu zmiany kursu waluty, mogą zostać uwzględnione w kosztach uzyskania przychodu, tylko wtedy, gdy nastąpi faktyczna zapłata poniesionego kosztu – a sam wydatek w sensie ekonomicznym będzie mógł stanowić koszt uzyskania przychodów. W przypadku wpłacania zaliczek na poczet dostawy towarów lub wykonania usług, o ile kwota zapłaty jest inna niż kwota wynikająca z przeliczenia otrzymanej faktury końcowej: powstaną różnice kursowe, które należy uwzględnić w kosztach podatkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 4 updop, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c. Przychód ze sprzedaży został przez Spółkę rozpoznany w czerwcu 2012 r. Spółka postąpiła zatem prawidłowo potrącając w tym samym momencie, koszty uzyskania przychodu związane bezpośrednio z przychodem.

Za prawidłowe należy zatem ocenić stanowisko Spółki, iż na podstawie art. 15a ust. 1 w zw. z art. 15a ust. 3 pkt 2 updop i art. 15 ust. 1 i ust. 4e updop, zasadnie nie rozpoznała kosztu podatkowego z tytułu różnic kursowych przy płatnościach faktur zaliczkowych. Prawidłowe jest również stanowisko Spółki odnośnie ustalenia różnic kursowych związanych z rozliczeniem po otrzymaniu faktury końcowej.

Za nieprawidłowe należy jednak uznać stanowisko w zakresie zastosowania kursu faktycznego do przeliczenia wartości kosztu w dniu zapłaty.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.