INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 08 czerwca 2011 r. (data wpływu 13.06.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia dochodu w przypadku sprzedaży składników majątkowych nabytych w ramach aportu Oddziału – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia dochodu w przypadku sprzedaży składników majątkowych nabytych w ramach aportu Oddziału.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

W 2008 r. Sp. z o.o. (zwana dalej „Wnioskodawcą” lub „Spółką”) nabyła w drodze wkładu niepieniężnego wniesionego przez wspólnika oddział stanowiący zorganizowaną część przedsiębiorstwa wspólnika (zwany dalej „Oddziałem”), w skład którego wchodziły w szczególności prawa własności nieruchomości budynkowych i prawo użytkowania wieczystego gruntów, zaliczane w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do środków trwałych (zwane dalej „Nieruchomościami”).

W zamian za wniesione składniki majątkowe, w tym Nieruchomości, Spółka wydała wspólnikowi udziały o wartości nominalnej równej wartości rynkowej Oddziału na dzień aportu określonej w operacie rzeczoznawcy i przyjętej w umowie spółki Wnioskodawcy. W rezultacie, rynkowa wartość składników majątkowych będących przedmiotem aportu (tj. ustalona przez rzeczoznawcę wartość składników majątkowych Oddziału, w tym Nieruchomości, pomniejszona o przejęte zobowiązania) w całości została przekazana na kapitał zakładowy Spółki. Po nabyciu Oddziału przez Spółkę, poszczególne składniki majątkowe, w tym Nieruchomości, zostały wprowadzone do podatkowej ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki oraz do księgowej (rachunkowej) ewidencji nieruchomości w inwestycjach długoterminowych.

Po wniesieniu aportu wspólnik przedłożył Spółce następujące dokumenty oraz dane ewidencyjne:

• protokół przekazania rzeczowych składników majątku;
• dane dotyczące podatkowej wartości początkowej oraz dokonanych odpisów amortyzacyjnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, dane odnośnie wysokości i terminów płatności poszczególnych należności i zobowiązań;
• akt notarialny dotyczący podwyższenia kapitału zakładowego zawierający m. in. liczbę i wartość objętych nowych udziałów, w zamian za wniesiony Oddział.
  
  

W związku z planami inwestycyjnymi, Wnioskodawca rozważa sprzedaż niektórych lub wszystkich składników majątkowych Oddziału, w tym poszczególnych Nieruchomości lub ich części.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku sprzedaży składników majątkowych, w tym Nieruchomości, nabytych w ramach aportu Oddziału, dochód Wnioskodawcy winien zostać ustalony jako nadwyżka ceny sprzedaży tych składników majątkowych, w tym Nieruchomości, ponad wartość wydatków poniesionych na nabycie tych składników majątkowych, tj. wartość nominalną udziałów wydanych w zamian za te składniki majątkowe, w tym Nieruchomości, z dnia nabycia Oddziału (obliczoną w kwocie równej wartości brutto poszczególnych składników majątkowych ustalonej przez rzeczoznawcę i pomniejszoną o wynikającą z operatu rzeczoznawcy wartość zobowiązań Oddziału przypadających na te składniki majątkowe) i pomniejszoną o podatkowe odpisy amortyzacyjne dokonane od dnia wniesienia aportu do dnia sprzedaży poszczególnych składników majątkowych, w tym Nieruchomości...

Zdaniem Wnioskodawcy, w razie sprzedaży składników majątkowych Oddziału, w tym poszczególnych Nieruchomości, dochód Wnioskodawcy winien zostać ustalony jako nadwyżka ceny sprzedaży takich składników majątkowych, w tym Nieruchomości (ich wartości rynkowej z dnia sprzedaży) ponad podatkowy koszt uzyskania przychodów równy wartości nominalnej udziałów wydanych w zamian za aport tych składników majątkowych do Spółki. Wartość nominalna tych udziałów odpowiada wartości brutto poszczególnych składników majątkowych Oddziału pomniejszonej o wartość przypadających na nie proporcjonalnie zobowiązań Oddziału w dniu aportu. Koszt uzyskania przychodu w przypadku sprzedaży składników majątkowych Oddziału, w tym Nieruchomości, powinien zostać pomniejszony o dokonane przez Wnioskodawcę do dnia odpłatnego zbycia danego składnika majątkowego, w tym poszczególnych Nieruchomości, podatkowe odpisy amortyzacyjne od jego wartości początkowej.

Uzasadnienie

1. Zgodnie z art. 13 Nowelizacji, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu nadanym Nowelizacją mają na ogół zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionych strat) od dnia 1 stycznia 2011 r. Zatem, dla ustalenia przychodu ze zbycia składników majątkowych nabytych przez Wnioskodawcę w drodze aportu Oddziału zastosowanie znajdą przepisy obowiązujące od 1 stycznia 2011 r., choć nabycie przez Wnioskodawcę tych składników majątkowych (Nieruchomości) nastąpiło w roku 2008.
   Tym samym, na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. W przypadku gdy cena sprzedaży bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej przedmiotu sprzedaży przychód Wnioskodawcy należy ustalić z uwzględnieniem rynkowej wartości zbywanych Nieruchomości.
2. W myśl natomiast art. 10 Nowelizacji, w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku wchodzących w skład przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części nabytego w drodze wkładu niepieniężnego do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się zasady ustalania kosztów uzyskania przychodów obowiązujące na dzień 31 grudnia 2010 r. Ponieważ Wnioskodawca nabył Oddział w roku 2008, w razie sprzedaży przez Wnioskodawcę Nieruchomości wchodzących w skład Oddziału, koszty uzyskania przychodów należy ustalić w oparciu o przepisy obowiązujące przed wejściem w życie Nowelizacji, tj. na dzień 31 grudnia 2010 r.
   Zgodnie z obowiązującym na dzień 31 grudnia 2010 r. (jak również obecnym) stanie prawnym, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, do wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów, zaliczono m. in. wydatki na nabycie środków trwałych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części. Wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych są jednak kosztem uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych ( art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).
3. Art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje, że przy obliczaniu dochodu z tytułu sprzedaży Nieruchomości, Wnioskodawca będzie uprawniony do uwzględniania kosztów podatkowych w postaci wydatków poniesionych na nabycie sprzedawanych środków trwałych (pomniejszonych o ewentualną sumę podatkowych odpisów amortyzacyjnych potrąconych od środka trwałego podlegającego amortyzacji). Podstawowego znaczenia nabiera zatem sposób ustalenia wydatków poniesionych przez Spółkę na nabycie Nieruchomości w ramach wniesionego Oddziału. Prawidłowego ustalenia takich wydatków należy dokonać w oparciu o zasady wynikające łącznie z przepisów art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
   W art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych postanowiono, że warunkiem uznania wydatku za koszt podatkowy jest jego poniesienie przez podatnika. Jest oczywistym, że w przypadku aportu czy to do spółki kapitałowej, czy do spółki osobowej, podmiot nabywający przedmiot aportu nie ponosi wydatków o charakterze pieniężnym. Nie oznacza to jednak, że nabywca aportu nie ponosi żadnych wydatków na nabycie składników majątkowych. Wydatkiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, poniesionym przez Spółkę na nabycie składników majątkowych wchodzących w skład wniesionego do Jej kapitału zakładowego Oddziału jest bowiem nominalna wartość udziałów wydanych w zamian wspólnikowi. Za taką konkluzją przemawiają następujące względy:
   1. Wykładnia językowa przepisów art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych prowadzi do jednoznacznej konkluzji, że przepisy te nie ograniczają pojęcia wydatku wyłącznie do kwot pieniężnych.
   2. W doktrynie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przyjmuję się, że przez „poniesienie” kosztu rozumie się zarówno poniesienie wydatku, jak i zakwalifikowanie faktycznie zrealizowanego odpisu lub innego zmniejszenia aktywów lub zwiększenia strat, „(...) za koszt poniesiony należy uznać (...) każdy faktycznie dokonany odpis niebędący wydatkiem, powodujący zmianę w strukturze aktywów lub pasywów osoby prawnej (...)” – por. M. Mazurkiewicz, P. Małecki: CIT. Podatki i rachunkowość. Komentarz, LEX, 2010, wyd. II czy J. Ożóg: Koszty uzyskania przychodów – podstawowe zagadnienia, Przegląd Podatkowy 2001, nr 5. Oznacza to, że kosztem podatkowym może być nie tylko wydatek pieniężny, ale także każde inne zdarzenie powodujące zmianę pasywów podatnika.
   3. Zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodu uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych na podstawie innego dowodu - w przypadku braku faktury (rachunku) dotyczącego niniejszego kosztu. Przepis ten potwierdza, że kosztem podatkowym może być zarówno kwota wynikająca z faktury (rachunku), jak i wartość kosztu ujętego w księgach na podstawie innych dokumentów, w tym tak jak w przypadku Wnioskodawcy, wartość wynikająca z dokumentów dotyczących nabycia Oddziału (tj. protokołu przekazania, aktu notarialnego), pozwalających ustalić wartość w cenach nabycia składników majątkowych, w tym Nieruchomości, wniesionych aportem do Spółki w formie Oddziału.
   4. Wniesienie do Spółki aportu w postaci Oddziału (w tym Nieruchomości) w zamian za udziały wydane wspólnikowi stanowiło transakcję zbycia Nieruchomości o charakterze ekwiwalentnym. Po stronie wnoszącego aport doszło bowiem do zbycia przedmiotu aportu (w tym Nieruchomości), a po stronie otrzymującego aport (Spółki) doszło do nabycia przedmiotu aportu. Aport stanowił transakcją odpłatną. Wspólnik otrzymał bowiem w zamian za przekazane aktywa (w tym Nieruchomości) zapłatę w postaci udziałów w Spółce, których wartość nominalna odpowiadała wartości rynkowej przedmiotu aportu zaktualizowanej zgodnie z aktualną na dzień aportu wyceną rynkową przedmiotu aportu. W efekcie, Spółka w zamian za uzyskanie możliwości dysponowania składnikami majątkowymi Oddziału, w tym Nieruchomościami, poniosła efektywny wydatek, który został wykazany w księgach rachunkowych Spółki po stronie pasywów na podstawie art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w oparciu o dokumentację przedłożoną przez zbywcę (wspólnika), w szczególności protokół przekazania rzeczowych składników Oddziału. W efekcie, w wyniku aportu Oddziału po stronie aktywów Spółka wykazała wartość otrzymanych składników majątku, w tym Nieruchomości, w łącznej kwocie odpowiadającej wartości brutto składników majątkowych Oddziału pomniejszonej o przejęte zobowiązania, natomiast po stronie pasywów Spółka wykazała wzrost kapitału zakładowego równy wartości brutto Oddziału pomniejszonej o przejęte przez Spółkę zobowiązania i odpowiadający wartości nominalnej udziałów wydanych wspólnikowi w zamian za przedmiot aportu. Nominalna wartość udziałów wydanych wspólnikowi w zamian za aport Oddziału stanowiła zatem wydatek na nabycie składników majątkowych, w tym Nieruchomości, wchodzących w skład Oddziału w rozumieniu art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w części w jakiej odzwierciedlała ona wartość tych poszczególnych składników majątkowych.
   5. Spółka nie poniosła żadnych innych wydatków na nabycie Nieruchomości niż udziały wydane wspólnikowi. Stąd, w razie odmowy zaliczenia wartości nominalnej tych udziałów w poczet kosztów podatkowych przy zbyciu omawianych składników majątkowych, Wnioskodawca nie byłby w stanie rozpoznać jakichkolwiek innych kosztów podatkowych w przypadku takiej sprzedaży. Prowadziłoby to do nieuzasadnionego pogorszenia sytuacji prawnej podatnika otrzymującego aportem składnik majątkowy względem podatnika nabywającego ten sam składnik w drodze innej ekwiwalentnej umowy o charakterze odpłatnym (np. w drodze umowy sprzedaży).
   6. Wreszcie w bieżącym stanie prawnym w art. 15 ust. 1u ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazano, że w przypadku zbycia składników majątku wchodzących w skład przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, nabytych w drodze wkładu niepieniężnego koszty uzyskania przychodów ustala się w wysokości, o której mowa w art. 15 ust. 1s ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pomniejszonej o dokonane od tych składników odpisy amortyzacyjne. Oznacza to w praktyce, że w odniesieniu do zbywania składników majątkowych nabytych przez podatnika w drodze aportu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części dokonanego po 1 stycznia 2011 r. koszt uzyskania przychodu przy zbyciu takiego składnika majątkowego przez podatnika ustala się w (i) wysokości wartości początkowej, określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego wkład – w przypadku składników zaliczonych do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych lub też (ii) w wysokości przyjętej dla celów podatkowych i wynikającej z ksiąg podatkowych podmiotu wnoszącego wkład na dzień nabycia - w przypadku pozostałych składników - po pomniejszeniu o dokonane od takiego składnika majątkowego odpisy amortyzacyjne.
      Jest to zatem regulacja ustalająca koszt uzyskania przychodu w przypadku zbycia składnika majątkowego nabytego w drodze aportu zasadniczo odmienna od zasad obowiązujących w odniesieniu do zbywania przedmiotu aportu nabytego przez podatnika przed 1 stycznia 2011 r. Skoro Ustawodawca wprowadził od 1 stycznia 2011 r. taką nową regulację to oznacza, że inne zasady (przedstawione powyżej) obowiązywały w odniesieniu do ustalania kosztu uzyskania przychodu ze zbycia przedmiotu aportu otrzymanego przed 31 grudnia 2010 r. Z zasady racjonalności ustawodawcy wynika bowiem, że nie wprowadzanoby do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nowej regulacji art. 15 ust. 1s i 1u w sytuacji, gdy takie same zasady ustalania kosztu uzyskania przychodu obowiązywałyby przed Nowelizacją.
      Powyższa konkluzja odnośnie normatywnego charakteru zmiany przepisów podatkowych znajduje potwierdzenie w orzecznictwie. Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w wyroku z dnia 14 kwietnia 2010 r. sygn. I SA/OI 142/10 „(...) nie ulega wątpliwości, że zmiany przepisów prawa mają charakter znaczący prawnie, tj. mają walor nowości normatywnej. W orzecznictwie sądowym funkcjonuje nawet pogląd o istnieniu domniemania normatywnego charakteru zmiany przepisu prawnego (...)”.
      Zasadę normatywnego charakteru zmiany przepisów sformułował Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 17 grudnia 2008 r. sygn. II FSK 1321/07. NSA wskazał, że domniemanie normatywnego charakteru zmiany opiera się na zasadzie językowej racjonalności ustawodawcy, który „(...) zdaje sobie sprawę z możliwej różnicy znaczeniowej użytych słów i (...) nie dokonywałby zmian przepisu, gdyby nie widział potrzeby zmiany stanu prawnego (domniemanie normatywnego charakteru zmiany) (...)”.
4. Organy podatkowe, w publikowanych indywidualnych interpretacjach podatkowych wydanych na gruncie stanu prawnego obowiązującego do 31 grudnia 2010 r. (a więc znajdującego zastosowanie dla ustalenia kosztów uzyskania przychodu z tytułu zbycia Nieruchomości w przedstawionym stanie faktycznym) potwierdzały fakt poniesienia przez spółkę kapitałową wydatków na nabycie nieruchomości (lub innych składników majątkowych) w drodze aportu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części i możliwości odliczenia tych wydatków jako kosztów podatkowych w chwili zbycia takich składników majątkowych. Mianowicie, w indywidualnych interpretacjach podatkowych wielokrotnie potwierdzano, że kosztem uzyskania przychodu przy sprzedaży nieruchomości (prawa wieczystego użytkowania) nabytych w drodze wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części jest wartość nominalna wydanych w zamian udziałów, w części odpowiadającej wartości wniesionych nieruchomości:
   1. przykładowo w interpretacji z dnia 14 grudnia 2010 r. nr ITPB3/423-513b/10/PS Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wskazał, że: „(...) Mając to na uwadze, (...) iż jak słusznie wskazuje Wnioskodawca, w ustawie nie ma przepisu szczególnego regulującego omawianą kwestię należy stwierdzić, iż koszty uzyskania w przypadku sprzedaży wskazanych składników majątkowych należy ustalać na podstawie zasad ogólnych, czyli w tym przypadku na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tymczasem cytowany przepis wyraźnie wskazuje na koszty poniesione w celu uzyskania przychodu przez podatnika. Biorąc pod uwagę fakt, iż przychodem Spółki będzie kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, kosztem uzyskania tych przychodów będą wydatki poniesione na ich nabycie. W związku z tym, iż Spółka nabędzie nieruchomości w drodze aportu, wydając w zamian udziały o określonej wartości nominalnej, to właśnie wartość nominalna wydanych udziałów będzie zwiększała koszty uzyskania przychodów tej Spółki z tytułu przedmiotowej sprzedaży wniesionych aportem składników majątkowych. Reasumując (...) Spółka będzie mogła rozpoznać koszty uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. w wartości rzeczywiście poniesionych kosztów nabycia przedmiotowych składników majątkowych – wartości nominalnej wydanych w zamian za aport udziałów, oraz innych wydatków poniesionych przez Spółkę związanych z nabyciem i ze zbyciem danych nieruchomości (...)”;
   2. w innej indywidualnej interpretacji podatkowej wskazano, że: „(...) W przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca dokonał odpłatnego zbycia nieruchomości - prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz prawa własności budynków położonych na tym gruncie. Nabycie tych składników majątkowych przez Spółkę nastąpiło w ramach aportu przedsiębiorstwa, w zamian za wydane przez nią akcje o określonej wartości. Wobec tego, kosztem nabycia przedmiotowych nieruchomości jest wartość nominalna akcji wydanych przez Wnioskodawcę na rzecz Skarbu Państwa – w części odpowiadającej wartości tych nieruchomości. (...) Wobec powyższego, Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia przedmiotowych środków trwałych wydatki poniesione na ich nabycie w postaci wartości nominalnej akcji wydanych przez niego w zamian za aport przedsiębiorstwa w części odpowiadającej wartości prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz prawa własności budynków położonych na tym gruncie, pomniejszone o wartość odpisów amortyzacyjnych dokonanych od wartości początkowej budynków (…)”. (Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 4 marca 2010 r. nr ITPB3/423-784a/09/MT);
   3. analogiczne stanowisko zostało także wyrażone w interpretacjach podatkowych wydanych przez inne organy, m. in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 30 grudnia 2010 r. nr IBPBI/2/423-1409/10/PP.
5. W prawomocnym wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 17 lipca 2008 r. sygn. I SA/Kr 545/08 wskazano, że: „(...) skarżąca Spółka w zamian za uzyskanie praw rzeczowych związanych z nieruchomością możliwość dysponowania przedmiotem aportu poniosła efektywny wydatek (koszt), rzeczywiste obciążenie po stronie pasywów w postaci wydania wspólnikowi własnych udziałów. Zdaniem Sądu natomiast w stanie faktycznym zaistniałym w niniejszej sprawie analizowanym w kontekście definicji kosztów uzyskania przychodów określonej w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wynika prawo do kwestionowania przez organy podatkowe ich wysokości. Okolicznością bezsporną w sprawie jest to, że jako koszt uzyskania przychodu wykazana została przez skarżącą Spółkę nominalna wartość udziałów przekazanych spółce I. w zamian za wniesienie aportu w postaci wkładu niepieniężnego (...)”.
6. Reasumując, w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2010 r. (tj. stanie prawnym, znajdującym zastosowanie dla ustalenia kosztu uzyskania przychodu z tytułu zbywania składników majątkowych otrzymanych przez Spółkę w roku 2007 w drodze aportu Oddziału) kosztem uzyskania przychodu w przypadku odpłatnego zbycia przedmiotu aportu jest wartość nominalna udziałów wydanych w zamian za określony przedmiot aportu. Zatem, przy sprzedaży lub innym odpłatnym zbyciu poszczególnych składników majątkowych, w tym Nieruchomości, Wnioskodawca jest uprawniony do pomniejszenia przychodu w postaci ceny sprzedaży o kwotę równą wartości nominalnej udziałów emitowanych przez Spółkę w zamian za aport w stosunku w jakim te udziały odpowiadają poszczególnym składnikom majątkowym będącym przedmiotem aportu. Dodatkowo, Spółka obowiązana jest w przypadku odpłatnego zbycia składników majątkowych pomniejszyć koszt uzyskania przychodu o wartość podatkowych odpisów amortyzacyjnych dokonanych przez Spółkę od wartości początkowej zbywanego składnika majątkowego, w tym Nieruchomości, pomiędzy datą aportu Oddziału i przyjęcia danego składnika majątkowego do używania a datą jej sprzedaży.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji stwierdzić należy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Również wskazane przez Spółkę orzeczenia sądów administracyjnych są rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają waloru wykładni powszechnie obowiązującej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.