INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 05.06.2011r. (data wpływu 22.06.2011r.), uzupełnione pismem w dniu 29.08.2011 r. na wezwanie tut. Organu z dnia 16.08.2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie importu towarów przez podmiot korzystający z procedury uproszczonej, o której mowa w art. 76 ust. 1 lit. b lub c Wspólnotowego Kodeksu Celnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22.06.2011r. wpłynął wniosek, uzupełniony w dniu 29.08.2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie importu towarów przez podmiot korzystający z procedury uproszczonej, o której mowa w art. 76 ust. 1 lit. b lub c Wspólnotowego Kodeksu Celnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

H. B.V. (dalej: H. lub Spółka) jest spółką z siedzibą w Holandii. Spółka świadczy na rzecz innych podmiotów z grupy H. usługi obsługi logistycznej. W ramach tych usług Spółka dokonuje importu towarów na terenie różnych Państw Członkowskich UE. Od 1 kwietnia 2011 r. Spółka dokonuje również importu towarów na terytorium Polski. W związku z dokonywaniem odpraw celnych towarów w różnych państwach UE H. posiada pojedyncze pozwolenie, o którym mowa w art. 1 pkt 13 tiret pierwsze i drugie rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.Urz. WE L 253 z 11.10.1993, str. 1, z późn. zm.) — dalej SASP, wydane przez władze holenderskie (pozwolenie to obejmuje swoim zakresem również towary, które są importowane do Polski).

W związku z posiadanym pozwoleniem Spółka dokonuje scentralizowanej odprawy celnej, zgodnie z art. 106 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 450/2008 z dnia 23 kwietnia 2008 r. ustanawiającego wspólnotowy kodeks celny (zmodernizowany kodeks celny) (Dz. Urz. UE L 145 z 4.06.2008, str. 1, ze zm.).

Tym samym zgłoszenie celne przedstawiane jest jedynie organom celnym holenderskim (w Polsce Spółka nie składa zgłoszeń celnych ani też nie dokonuje rozliczenia należności celnych).

Wskutek posiadania pozwolenia SASP – H. jest podmiotem korzystającym z procedury uproszczonej, o której mowa w art. 76 ust. 1 lit. b lub c rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.Urz. WE L 302 z 19.10.1992, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 4, str. 307).

Tym niemniej, podatek od towarów i usług (dalej: podatek VAT) jest podatkiem terytorialnym i zgodnie z przepisami ustawy o VAT, w przypadku towarów importowanych w Polsce miejscem dokonania czynności opodatkowanej jest Polska. Dlatego H. dokonał rejestracji na cele podatku VAT w Polsce. Jako podatnik podatku VAT Spółka skorzystała z możliwości rozliczania podatku z tytułu importu towarów na zasadach określonych w art. 33a w zw. z art. 33b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej: ustawa o VAT).

Zgodnie z art. 33b Spółka, składa deklarację importową VAT-IM do Naczelnika Urzędu Celnego właściwego dla importu towarów do 16. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów. Z uwagi na fakt, że Spółka dokonuje importu na terenie właściwości miejscowej jednego urzędu celnego, deklaracja VAT-IM jest przesyłana raz w miesiącu do właściwego miejscowo naczelnika urzędu celnego.

Ponadto, Spółka, jako podatnik VAT, do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy składa do Urzędu Skarbowego deklarację VAT-7 (deklaracja jest składana za okresy miesięczne).

W deklaracji importowej VAT-IM Spółka wykazuje podatek VAT należny w polu 23. Jednocześnie, w związku ze stosowaniem art. 33a ustawy o VAT Spółka wykazuje ponownie kwotę podatku należnego z tytułu importu towarów w tej samej kwocie w deklaracji VAT-7 (pozycja 36). Natomiast podatek naliczony Spółka wykazuje wyłącznie w polu 55. deklaracji VAT-7.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest wykazywanie kwoty podatku należnego zarówno na deklaracji VAT-IM, jak i na deklaracji VAT- 7, podczas gdy kwota podatku naliczonego wykazywana jest jedynie na deklaracji VAT-7...

Spółka stoi na stanowisku, iż prawidłowe jest wykazywanie należnego podatku VAT zarówno w deklaracji VAT-IM jak i w deklaracji VAT-7, pomimo że kwota podatku naliczonego wykazywana jest tylko w deklaracji VAT-7. Zdaniem Spółki taki sposób wykazania w deklaracji VAT-7 podatku z tytułu importu towarów na podstawie art. 33a oraz 33b ustawy o VAT ma na celu uniknięcie konieczności zapłaty podatku VAT i ubiegania się o jego zwrot. Natomiast kwota należnego podatku VAT wykazana w deklaracji VAT-IM ma charakter informacyjny, ponieważ zgodnie z art. 33b ust. 3 ustawy o VAT Spółka nie jest zobowiązana do zapłaty podatku.

Uzasadnienie stanowiska Spółki

Wykazanie VAT importowego w deklaracji VAT-7

Złożenie deklaracji podatkowej stanowi jeden z podstawowych obowiązków nałożonych przez ustawodawcę na podatnika VAT. Jest to również jeden z elementów koniecznych do realizacji prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego. Aby móc zrealizować prawo do odliczenia, które jest fundamentalną zasadą podatku VAT podatnik dokonujący importu towarów musi poprawnie wykazać kwotę podatku VAT naliczonego w deklaracji.

Zgodnie bowiem z brzmieniem art. 86 ust. 2 pkt 5 ustawy o VAT kwotą podatku VAT naliczonego jest kwota podatku VAT należnego z tytułu importu towarów - w przypadkach, o których mowa w art. 33a.

Artykuł 33a ustawy o VAT wskazuje deklarację podatkową jako właściwą do rozliczania podatku z tytułu importu towarów. Podstawową deklaracją podatkową VAT jest deklaracja VAT-7, dlatego należy uznać że deklaracją o której mowa w art. 33a ustawy o VAT jest właśnie ta deklaracja. Wykazanie VAT importowego w deklaracji VAT-IM ma charakter informacyjny. Spółka jako korzystająca z SASP oraz rozliczenia VAT importowego opisanego w art. 33b ustawy o VAT jest również zobowiązania do składania deklaracji importowej (VAT-IM) i wykazywania w niej kwoty podatku należnego z tytułu importu towarów.

Jednocześnie, zgodnie z art. 33b ust. 3 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany, w terminie do 16. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów, do wpłaty kwoty podatku wykazanego w deklaracji VAT-IM. Jednakże obowiązek ten zostaje wyłączony, gdy podatnik dokonuje rozliczenia podatku VAT z tytułu importu na podstawie art. 33a, jak czyni to w opisanym stanie faktycznym Spółka.

Wobec powyższego, zgodnie z wykładnią językową art. 33b ust. 3 ustawy o VAT H. nie jest obowiązany do zapłaty podatku VAT wykazanego na deklaracji VAT-IM. W związku z tym deklaracja VAT-IM, składana naczelnikowi urzędu celnego ma charakter informacyjny i de facto nie wiąże się z obowiązkiem zapłaty podatku VAT, w sytuacji zastosowania art. 33a w związku z art. 33b ustawy o VAT. W związku z ze stosowaniem art. 33a przez Spółkę cały podatek VAT (należny i naliczony) jest zatem rozliczany w deklaracji VAT-7.

Zdaniem Spółki faktu tego nie zmienia wskazanie na deklaracji VAT-IM w treści pouczenia, iż deklaracja ta stanowi podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. O postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm. Obowiązek zapłaty jest bowiem wyłączony, na podstawie art. 33b ust. 3 ustawy o VAT w przypadku, gdy podatnik rozlicza się również na podstawie art. 33a ustawy o VAT.

Reasumując, Spółka dokonując importu towarów i rozliczając podatek VAT na podstawie art. 33a w zw. z art. 33b ustawy o VAT jest obowiązana do złożenia dwóch deklaracji - VAT-7 oraz VAT-IM. Deklaracja VAT-IM zawiera pola odwołujące się jedynie do kwoty podatku należnego, co oznacza iż nie jest możliwe wykazanie podatku naliczonego w tej deklaracji. Z treści pouczenia zawartego w deklaracji VAT-IM wynika konieczność zapłaty podatku VAT. Jednakże obowiązek ten nie ma zastosowania do podmiotów, dokonujących rozliczenia na podstawie art. 33a ustawy o VAT. W takich przypadkach, obowiązek zapłaty kwoty podatku wskazanej w deklaracji VAT-IM jest wyłączony na podstawie art. 33b ust. 3 ustawy o VAT, a deklaracja importowa stanowi formę dokumentu informacyjnego dla naczelnika urzędu celnego właściwego z tytułu importu towarów.

H. jest zatem obowiązany do wykazania kwoty podatku należnego w deklaracji VAT-7, który na mocy art. 86 ust. 2 pkt 5 ustawy o VAT jest jednocześnie kwotą podatku naliczonego. W związku z tym, że kwota podatku należnego równa będzie kwocie podatku naliczonego wykazanego na deklaracji VAT-7, Spółka nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.