INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22.07.2011 r. (data wpływu 25.07.2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28.09.2011 r. (data nadania 28.09.2011 r., data wpływu 30.09.2011 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie Nr IPPB5/423-713/11-2/JC z dnia 14.09.2011 r. (data nadania 15.09.2011 r., data doręczenia 21.09.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na:

1. spotkania z kontrahentami mające charakter eventów:
   • w części dotyczącej kwalifikacji wydatków na nabywanie gadżetów z nazwą eventu oraz logo firmy, przygotowanie materiałów szkoleniowych oraz informacyjnych, reklamowanie eventu w mediach – jest prawidłowe,
   • w części dotyczącej kwalifikacji pozostałych wydatków – jest nieprawidłowe.
2. spotkania mające na celu reklamowanie działalności kontrahentów:
   • w części dotyczącej kwalifikacji wydatków na nabywanie gadżetów z nazwą eventu oraz logo firmy (w tym również billboardy, tablice, ulotki z logo firmy, prezentacje), przygotowanie materiałów szkoleniowych oraz informacyjnych, reklamowanie eventu w mediach – jest prawidłowe,
   • w części dotyczącej kwalifikacji wydatków na realizację umowy sponsoringu – jest prawidłowe,
   • w części dotyczącej kwalifikacji pozostałych wydatków – jest nieprawidłowe.
     
     

UZASADNIENIE

W dniu 25.07.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na spotkania z kontrahentami mające charakter eventów oraz spotkania mające na celu reklamowanie działalności kontrahentów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

A. (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) stanowi część A. - europejskiej grupy zajmującej się doradztwem i realizacją w zakresie reklamy i sponsoringu. Spółka działa w obszarze Internetu i nowych mediów, specjalizując się przede wszystkim w reklamie internetowej. Wnioskodawca oferuje klientom aktywne formy komunikacji bazujące na niekonwencjonalnych działaniach reklamowych, realizowanych kompleksowo w miejscach publicznych, w których przebywają współcześni konsumenci.

Spółka rozwija komórki dedykowane poszczególnym formom marketingu online, jak reklama display, reklama behawioralna, wideo online, SEM, intekst, reklama angażująca na portalach społecznościowych, reklama mobile i advergaming, performance marketing, kreacja internetowa czy rozwiązania technologiczne.

Wnioskodawca, jako Spółka z branży marketingowej, organizuje dla swoich aktualnych oraz potencjalnych klientów spotkania. Spotkania odbywają się w różnej formie. Zasadniczo, można je podzielić na:

• spotkania odbywające się w siedzibie Spółki,
• spotkania odbywające się w lokalach gastronomicznych;
• spotkania organizowane w formie eventów, przykładowo wynajem pola golfowego czy teatru;
• spotkania mające na celu reklamowanie działalności kontrahentów Spółki.
  
  

Organizowane przez Spółkę spotkania mają różny charakter. Spółka odbywa spotkania z kontrahentami, obejmujące negocjacje poprzedzające zawarcie umowy, zawarcie umowy oraz rozmowy dotyczące obowiązującej między stronami umowy oraz zasad współpracy, wzajemnych wymagań i oczekiwań. Spotkania takie mają miejsce głównie w siedzibie Spółki oraz poza nią np. w lokalach gastronomicznych, a ich nadrzędnym celem jest omówienie kwestii biznesowych. Spotkaniom odbywającym się w siedzibie Spółki towarzyszy zwykle drobny poczęstunek organizowany we własnym zakresie przez Wnioskodawcę lub przez wynajętą przez Wnioskodawcę firmę. Spotkania organizowane w lokalach gastronomicznych obejmują zwykle lunch lub kolację. Koszty wizyty w lokalu gastronomicznym pokrywane są przez Wnioskodawcę.

Spotkania mające charakter eventów, przykładowo odbywające się na wynajętym polu golfowym czy na spektaklu w teatrze, organizowane są zwykle dla większej grupy osób, tj. obecnych i przyszłych kontrahentów, przy czym w spotkaniach tych uczestniczą także niektórzy pracownicy Spółki. Spotkania takie mają charakter reklamowy, służą informowaniu klientów o firmie i jej działalności. Część informacyjno-reklamowa, dotycząca działalności Spółki połączona jest z częścią rozrywkową, przykładowo aktualni i potencjalni klienci zapraszani są do wzięcia udziału w rozgrywkach sportowych. Forma części rozrywkowej zależna jest od miejsca zorganizowania imprezy. Imprezie towarzyszy zwykle poczęstunek. W branży reklamowej, spotkania takie są ogólnie przyjętym sposobem informowania aktualnych oraz potencjalnych klientów o zakresie działalności danego podmiotu, a przy tym są doskonałą okazją do pozyskania klienta. Z uwagi na specyfikę prowadzonej działalności, taka forma dotarcia do potencjalnych klientów jest najefektywniejsza, bowiem oferta Wnioskodawcy jest skierowana do określonej grupy docelowej. Mając na względzie specyfikę działania Spółki, reklama telewizyjna czy inna powszechnie dostępna reklama mogłaby okazać się mało skuteczna, a konsekwencji nieefektywna. Uczestnicy spotkania otrzymują zwykle drobne upominki/gadżety opatrzone logo Spółki/materiały informacyjne dotyczące profilu działalności Spółki a obecność pracowników Spółki na takim spotkaniu umożliwia pozyskanie bezpośredniej informacji o Spółce i możliwych formach współpracy.

Wnioskodawca organizuje również spotkania mające na celu reklamowanie działalności swoich kontrahentów. Przykładowo, spotkania takie organizowane są dla właścicieli popularnych serwisów internetowych czy portali społecznościowych. Takie spotkania mają na celu zaprezentowanie kontrahenta, poinformowanie o profilu działalności, korzyściach związanych ze współpracą z kontrahentem, od którego Spółka zakupuje usługi w celu ich dalszej odsprzedaży (np. sprzedaż powierzchni reklamowej na witrynach internetowych). Spotkania takie, organizowane także w formie konferencji, mają miejsce w przypadku tych kontrahentów, z którymi Spółka najściślej współpracuje.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 28.09.2011 r. Wnioskodawca wskazał:

• w przypadku spotkań odbywających się w siedzibie firmy Spółka ponosi koszty związane z zakupem:
  • zestawów obiadowych podawanych w porze obiadowej, słodyczy (ciast, ciastek), napojów (kawa, herbata, soki). Nabywane artykuły spożywcze nie mają charakteru ekskluzywnego czy wystawnego.
  • artykułów przemysłowych takich jak serwetki, talerzyki, kubki itp.
• w przypadku spotkań odbywających się poza siedzibą Spółki ponoszone są koszty związane z zakupem:
  • usług gastronomicznych;
  • usług związanych z przewozem osób, z tym zastrzeżeniem, iż taksówki zamawiane są wyłącznie dla gości zagranicznych,
  • usług hotelowych w przypadku spotkań odbywających się dłużej niż jeden dzień.
• w przypadku spotkań organizowanych w formie eventów ponoszone są koszty związane z:
  • drukiem identyfikatorów dla kontrahentów, kopert i zaproszeń;
  • nabywaniem gadżetów z nazwą eventu oraz logo firmy;
  • przygotowaniem materiałów szkoleniowych oraz informacyjnych związanych z eventem;
  • przygotowaniem planów eventu;
  • organizacją nagłośnienia (dźwięk);
  • reklamowaniem eventu w mediach;
  • usługami transportowymi;
  • wynajmem namiotów lub sal konferencyjnych;
  • usługami gastronomicznymi;
  • usługami hotelowymi dla gości z zagranicy;
  • innymi wydatkami na przygotowanie i organizację eventu.
  
  
  

Powyższe wydatki są niezbędne w celu zorganizowania eventu, jednocześnie nabywane towary czy usługi nie charakteryzują się wystawnością.

Wybór poszczególnych uczestników eventów polega na selekcji, której dokonuje kierownik działu organizującego event. Selekcja polega na wyborze kontrahentów, którzy sami mogą być zainteresowani przeprowadzeniem promowanej przez Spółkę na evencie kampanii albo tacy, którzy mogą z największym prawdopodobieństwem doprowadzić do pozyskania przez Spółkę nowych kontrahentów (poszerzyć grono firm współpracujących), którzy będą zainteresowani propozycjami Spółki.

• odnośnie spotkań mających na celu reklamowanie działalności kontrahentów Spółki, Wnioskodawca wskazuje, iż przypadku spotkań organizowanych w formie eventów ponoszone są koszty związane z:
  • drukiem identyfikatorów dla kontrahentów, kopert i zaproszeń;
  • nabywaniem gadżetów z nazwą eventu oraz logo firmy;
  • przygotowaniem materiałów szkoleniowych oraz informacyjnych związanych z eventem;
  • przygotowaniem planów eventu;
  • organizacją nagłośnienia (dźwięk);
  • rozreklamowaniem eventu w mediach;
  • usługami transportowymi;
  • wynajmem namiotów lub sal konferencyjnych;
  • usługami gastronomicznymi;
  • usługami hotelowymi dla gości z zagranicy;
  • inne koszty związane z przygotowaniem i organizacją.
  
  
  

Celem organizacji takich spotkań jest przede wszystkim zaprezentowanie przez Spółkę własnych możliwości technicznych realizacji poszczególnych kampanii. Prezentacji takiej Spółka dokonuje poprzez praktyczne zareklamowanie wcześniej wybranego (co do zasady przykładowego) kontrahenta Spółki. W konsekwencji zatem, z uwagi na fakt, że podstawowym celem takiego eventu jest prezentacja własnych możliwości, koszty jego organizacji ponosi Spółka i nie są one bezpośrednio przenoszone na kontrahenta ani zwracane Spółce w żaden inny bezpośredni sposób.

W praktyce występują jednak przypadki, kiedy Spółka organizując spotkania prezentujące jej możliwości poprzez reklamę kontrahentów, informuje zaproszonych kontrahentów o możliwości współpracy w ramach sponsoringu.

Informacje są umieszczone na zaproszeniach, billboardach itp. Spółka kieruje ofertę udziału w spotkaniu - jako sponsora - do wybranych kontrahentów i zasadniczo to kontrahenci decydują o sposobie ich partycypacji w organizacji spotkania. Współpraca Spółki z danym kontrahentem może przykładowo polegać na tym, że Spółka zapewnia techniczną organizację spotkania, natomiast kontrahent zapewnia nagrody w konkursie przewidzianym w trakcie spotkania.

Wnioskodawca podkreśla, że każde organizowane przez Spółkę spotkanie ma na celu przede wszystkim reklamę działalności Spółki. Na rynku reklamy istnieje olbrzymia konkurencja, dlatego przy każdej sposobności Spółka stara się reklamować swoją działalność, w tym poprzez organizowanie różnego rodzaju eventów czy umieszczania swojego logo w miejscach dostępnych dla obecnych i potencjalnych kontrahentów. Przykładowo logo Spółki umieszczane jest na: billboardach, tablicach reklamowych, ulotkach informacyjnych czy prezentacjach. Organizowane przez Spółkę spotkania promujące działalność kontrahentów to element działalności marketingowej Spółki, bowiem uczestniczący w takim spotkaniu kontrahent ma okazję do sprawdzenia jakiego rodzaju reklamy może oczekiwać od Spółki, jeśli już zdecyduje się na współpracę w ramach konkretnej kampanii reklamowej. Stąd podejmowane przez Spółkę działania wprawdzie promują działalność jej kontrahentów, ale działanie takie nakierowane jest przede wszystkim na zaprezentowanie profilu Spółki, jej usług i oferowanych produktów w sposób który zapewni pozyskanie nowych zleceń od kontrahentów Spółki (obecnych i potencjalnych).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

• Czy wydatki na organizację spotkań z kontrahentami, które odbywają się w siedzibie Spółki, stanowią, zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, koszty uzyskania przychodów...
• Czy wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na organizację spotkań z kontrahentami poza siedzibą Spółki stanowią, zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, koszty uzyskania przychodów...
• Czy wydatki na spotkania z kontrahentami mające charakter eventów stanowią, zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, koszty uzyskania przychodów...
• Czy spotkania mające na celu reklamowanie działalności kontrahentów Spółki stanowią, zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, koszty uzyskania przychodów...
  
  

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania oznaczone we wniosku numerami 3 i 4. Wniosek w zakresie pytań oznaczonych numerami 1 i 2 został rozpatrzony odrębną interpretacją.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 3.

Wydatki związane organizacją spotkań dla aktualnych i potencjalnych klientów Wnioskodawcy w formie eventów, stanowią koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 15 ust. 1 Ustawy CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT. Powyższa definicja jest bardzo szeroka, stąd też doktryna i orzecznictwo wskazują dodatkowe warunki, które koszt musi spełnić, aby być uznanym za koszt uzyskania przychodów. Koszt powinien być poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika. Wydatek musi być również definitywny i pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Konieczne jest również właściwe udokumentowanie wydatku.

Należy podkreślić, że kosztem uzyskania przychodów będą wydatki, które wprawdzie nie wiążą się z uzyskiwaniem przychodów konkretnych lub z określonego rodzaju działalności (gospodarczej, statutowej, innej), ale dotyczą ogółu aktywności podatnika jako podmiotu prawa i podmiotu gospodarczego w ten sposób, że ich poniesienie może wpłynąć na możliwość prowadzenia działalności przynoszącej przychody w przyszłości lub na wysokość tych spodziewanych lub możliwych do osiągnięcia przychodów.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że za koszt uzyskania przychodów, w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, uznawać można również takie wydatki, którym nie można przypisać związku z określonymi przychodami lub działalnością, z której przychody takie są osiągane, ale które dotyczą samego podatnika, wywierając wpływ na zakres oraz charakter prowadzonej przez niego działalności, jej formy prawne, efektywność ekonomiczną, stopień związanych z nią ryzyk i zagrożeń, a także w inny sposób wiążących się z podatnikiem lub prowadzoną przez niego działalnością, jeżeli w następstwie poniesienia tych wydatków mówić można o zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Odnosząc powyższe do zaistniałego stanu faktycznego wskazać należy, że działania podejmowane przez Wnioskodawcę niewątpliwie mają na celu nie tylko osiągnięcie przychodów, ale także zachowanie źródła przychodów.

Należy jednocześnie wskazać, że kosztem uzyskania przychodu będzie tylko taki koszt, który nie jest wyłączony z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 Ustawy CIT. Wydaje się, że jedyne wyłączenie, które mogłoby potencjalnie znaleźć zastosowanie w omawianym stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym to wyłączenie z art. 16 ust. 1 pkt 28 Ustawy CIT. Stosownie do powołanego artykułu, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

W nauce prawa podatkowego wskazuje się, że art. 16 ust. 1 pkt 28 Ustawy CIT posługuje się pojęciem kosztów reprezentacji, które to pojęcie nie jest zdefiniowane w przepisach ustaw podatkowych. W konsekwencji pojęcie to jest definiowane w orzecznictwie sądowym w odniesieniu do znaczenia słownikowego. Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 lipca 2006 roku, sygn. akt II FSK 1008/05 reprezentacja to występowanie w imieniu podatnika (firmy) wiążące się z okazałością i wytwornością w celu wywołania jak najlepszego wrażenia. Reprezentacja to działanie polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związana w szczególności z przyjmowaniem i utrzymywaniem delegacji kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów itp.

Pod pojęciem reprezentacji należy zatem rozumieć okazałość i wytworność. Reprezentacja nie będzie zatem obejmować działań podejmowanych zwyczajowo, niewykraczających poza przyjęte normy.

Cech reprezentacji nie będą również miały działania będące reklamą. Współcześnie termin reklama stosowany jest przede wszystkim do określania działań mających na celu zachęcenie potencjalnych konsumentów do zakupu konkretnego towaru lub skorzystania z jakiejś usługi. Taka promocja towaru wiąże się także z przekazaniem pewnych informacji o reklamowanym produkcie czy usłudze.

W świetle powyższego należy zatem uznać, że do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć działania reklamowe, gdyż mają one na celu zarówno uzyskanie przychodu, jak i zachowanie źródła przychodu.

Eventy organizowane przez Wnioskodawcę mają na celu reklamowanie Spółki, budowanie relacji między Wnioskodawcą a aktualnymi oraz potencjalnymi kontrahentami. Podkreślić należy, że spotkania te odbywają się wyłącznie w gronie osób zainteresowanych współpracą z Wnioskodawcą, mają na celu poszerzenie grona klientów Wnioskodawcy poprzez rozpowszechnienie wiadomości o usługach świadczonych przez Spółkę.

Podejmowane działania wchodzą zatem w zakres reklamy i jako takie nie mogą być uznane za reprezentację. Nie bez znaczenia dla oceny charakteru omawianych wydatków pozostaje także profil działalności Spółki, która działając w branży reklamowej chce być postrzegana jako dynamiczny i kreatywny partner w relacjach biznesowych. To co w pozostałych branżach uchodzić będzie za wystawność czy ekstrawagancję, w przypadku Spółki, wśród obecnych i potencjalnych klientów, będzie postrzegane jako dowód na kreatywność i potencjał zespołu Spółki odpowiedzialnego za realizację zleceń. Niewątpliwie zatem spotkania eventowe organizowane przez Spółkę mają charakter reklamowy, ich celem jest zaprezentowanie oferty Wnioskodawcy, a przez to pozyskanie nowych klientów.

Podsumowując powyższe należy zatem wskazać, że wydatki na organizację eventów dla potencjalnych i aktualnych klientów stanowią, stosownie do art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, koszty uzyskania przychodów.

Ad. 4.

Wydatki związane z organizacją spotkań na rzecz kontrahentów Spółki, stanowią koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 15 ust. 1 Ustawy CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT. Powyższa definicja jest bardzo szeroka, stąd też doktryna i orzecznictwo wskazują dodatkowe warunki, które koszt musi spełnić, aby być uznanym za koszt uzyskania przychodów. Wydatek, aby mógł stanowić koszt, powinien być poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika. Wydatek musi być również definitywny i pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Konieczne jest również właściwe udokumentowanie wydatku.

Należy jednocześnie wskazać, że kosztem uzyskania przychodu będzie tylko taki koszt, który nie jest wyłączony z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 Ustawy CIT. Wydaje się, że jedyne wyłączenie, które mogłoby potencjalnie znaleźć zastosowanie w omawianym stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym to wyłączenie z art. 16 ust. 1 pkt 28 Ustawy CIT. Stosownie do powołanego artykułu, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

W ocenie Spółki, wydatki na zorganizowanie spotkań, o których mowa w pytaniu 4 tj. mające na celu reklamowanie działalności kontrahentów Spółki poprzez zorganizowanie przykładowo tematycznej konferencji, nie mogą być rozpatrywane w kontekście reprezentacji. Przewodnim celem takiego spotkania jest bowiem zaprezentowanie kontrahenta, poinformowanie o profilu działalności, korzyściach związanych ze współpracą z kontrahentem, od którego Spółka zakupuje usługi w celu ich dalszej odsprzedaży (np. sprzedaż powierzchni reklamowej na witrynach internetowych). Spotkania takie, organizowane także w formie konferencji, mają miejsce w przypadku tych kontrahentów, z którymi Spółka najściślej współpracuje. Przedsięwzięcia tego typu mają niewątpliwie związek z osiąganym przychodem, a przewodnim celem takiego spotkania jest przykładowo poinformowanie potencjalnych klientów o nowych możliwościach na rynku serwisów internetowych. W ten sposób Spółka dąży do generowania nowych zleceń co ma bezpośrednie przełożenie na źródło przychodów.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i art. 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm.).

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania podmiotu.

Nie każdy koszt poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Takimi kosztami bowiem nie mogą być wydatki enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Powyższe oznacza, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. W szczególności zaś wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu (zachowania, zabezpieczenia źródła przychodu), względnie w celu uniknięcia ryzyka wystąpienia strat, bądź znacznego zmniejszenia uzyskiwanych dotąd dochodów.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, do kategorii wydatków mających na celu osiągnięcie przychodów zalicza się między innymi koszty reklamy. Z uwagi na fakt, iż przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia reklamy, należy – zgodnie z zasadami wykładni językowej przepisów prawa – odnieść się do definicji słownikowej tego pojęcia. Według Słownika Języka Polskiego PWN reklama to „działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług” oraz „plakat, napis, ogłoszenie, krótki film itp. służące temu celowi”.

Pod pojęciem reklamy należy rozumieć działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Może być ona realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych czy modnych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Można wobec tego wyróżnić reklamę towaru, usługi, a także reklamę firmy (przedsiębiorstwa).

Jak wskazano powyżej, ocena prawna danego wydatku wymaga również uwzględnienia unormowań art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z punktem 28 tego przepisu, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Omawiana ustawa nie zawiera definicji reprezentacji, wobec czego znaczenie tego terminu należy ustalić stosując wykładnię językową. Zgodnie z definicją słownikową, reprezentacja to „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną” (por. Uniwersalny Słownik Języka Polskie pod red. Stanisława Dubisza, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007). Pomocną może być również etymologia tego słowa - „repraesentatio” (łac.) oznacza „wizerunek”. Reprezentację należy zatem rozumieć jako występowanie w imieniu podatnika (firmy), wiążące się z okazałością i wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. Są to przede wszystkim działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane w szczególności z utrzymywaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów. Działania te ułatwiają nawiązywanie i podtrzymywanie kontaktów handlowych, w tym poprzez budowanie osobistych relacji, a ich zasadniczym celem jest kształtowanie wizerunku przedsiębiorcy jako zasobnego, godnego zaufania partnera biznesowego.

Reprezentacja ponadto nie musi odnosić się wyłącznie do okazałości, wystawności, ale przejawiać w dobrym reprezentowaniu firmy. W konsekwencji o reprezentacji należy mówić w odniesieniu do działań mających na celu stworzenie i utrwalenie jak najkorzystniejszego wizerunku firmy na zewnątrz, to jest w relacji z kontrahentami (ich przedstawicielami), gośćmi i potencjalnymi klientami. Obejmuje ona zarówno działania zmierzające do:

• stworzenia oczekiwanego wizerunku, pozycji podatnika jako podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, jak i
• stworzenia korzystnych warunków w celu nawiązania nowych lub też podtrzymania (rozszerzenia) dotychczasowych kontaktów.
  
  

Rozróżnienie poniesionych wydatków na mające charakter reklamy i reprezentacji ma ważne znaczenie z punktu widzenia możliwości ich zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Wydatki na reprezentację pomimo, iż spełniają przesłanki zawarte w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, na mocy cyt. powyżej art. 16 ust. 1 pkt 28 tej ustawy podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów. Stanowisko Organu odnośnie spotkań z kontrahentami mających charakter eventów.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, iż Wnioskodawca organizuje dla swoich aktualnych oraz potencjalnych klientów spotkania. Spotkania odbywają się w różnej formie, w tym spotkania organizowane w formie eventów, przykładowo wynajem pola golfowego czy teatru.

W przypadku spotkań organizowanych w formie eventów ponoszone są koszty związane z:

• drukiem identyfikatorów dla kontrahentów, kopert i zaproszeń;
• nabywaniem gadżetów z nazwą eventu oraz logo firmy;
• przygotowaniem materiałów szkoleniowych oraz informacyjnych związanych z eventem;
• przygotowaniem planów eventu;
• organizacją nagłośnienia (dźwięk);
• reklamowaniem eventu w mediach;
• usługami transportowymi;
• wynajmem namiotów lub sal konferencyjnych;
• usługami gastronomicznymi;
• usługami hotelowymi dla gości z zagranicy;
• innymi wydatkami na przygotowanie i organizację eventu.
  
  

Wydatki te spełniają podstawową przesłankę wynikającą z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednakże, dokonując oceny charakteru wydatków związanych z organizacją przedmiotowych spotkań należy również rozstrzygnąć, czy poszczególne ich elementy nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego należy zauważyć, że podstawowym problemem w przedmiotowej sprawie jest rozstrzygnięcie czy wymienione wydatki ukierunkowane będą na reprezentowanie firmy oraz budowanie jej prestiżu (reprezentacja), czy też nie mają tego charakteru, a służą jak wskazuje Spółka reklamie jej usług.

Jak wskazano powyżej, aby dokonać kwalifikacji prawnej przedmiotowych wydatków, należy rozważyć, czy istnieje związek przyczynowy pomiędzy ich poniesieniem a przychodami Wnioskodawcy oraz czy nie mieszczą się one w zakresie zastosowania przepisu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Konieczne jest zatem zbadanie, czy zorganizowanie przedmiotowych spotkań z kontrahentami w formie eventów ma wyłącznie kształtować popyt na usługi Spółki, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do ich nabywania, czy służyć budowaniu relacji z partnerami handlowymi i wywołaniu jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu Jednostki. W szczególności, należy rozważyć, czy poniesione wydatki były konieczne do osiągnięcia celów reklamowych, czy raczej służyły tworzeniu wizerunku Spółki.

Należy zauważyć, iż wydatki na spotkania organizowane w formie eventów – w zależności, od całokształtu okoliczności związanych z tymi zdarzeniami - mogą mieć zarówno znamiona reklamy, jak i reprezentacji. Jednoznaczne przesądzenie o charakterze tych kosztów wymagałoby przeprowadzenia postępowania dowodowego. Tutejszy Organ nie jest uprawniony do dokonania takich ustaleń w ramach postępowania w przedmiocie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Z tego względu, niniejsza interpretacja ogranicza się do wykładni przepisu art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i wskazania elementów faktycznych, które są istotne dla kwalifikacji przedmiotowych kosztów.

Analizując przedmiotowe wydatki, które ponosi Spółka na organizację spotkań z kontrahentami w formie eventów pod kątem: reklamy, marketingu, promocji i reprezentacji, w opinii tut. Organu, przedmiotowe koszty - na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy - stanowią koszty reprezentacji.

W oparciu o przedstawiony opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, spotkania z kontrahentami mające formę eventów należy zaliczyć do działań o charakterze reprezentacyjnym.

Spółka wskazała, iż: „wybór poszczególnych uczestników eventów polega na selekcji, której dokonuje kierownik działu organizującego event. Selekcja polega na wyborze kontrahentów, którzy sami mogą być zainteresowani przeprowadzeniem promowanej przez Spółkę na evencie kampanii albo tacy, którzy mogą z największym prawdopodobieństwem doprowadzić do pozyskania przez Spółkę nowych kontrahentów (poszerzyć grono firm współpracujących), którzy będą zainteresowani propozycjami Spółki”.

Biorąc powyższe pod uwagę, działania Spółki kierowane są do wąskiego, wyselekcjonowanego grona odbiorców/potencjalnych odbiorców. Należy stwierdzić, że w działaniach tych przeważa aspekt reprezentacyjny, bowiem bez wątpienia działania te zmierzają do wykreowania pozytywnego obrazu Spółki w oczach kontrahentów.

Należy zauważyć, że choć Wnioskodawca wskazuje, że spotkania takie mają charakter reklamowy, służący informowaniu klientów o firmie i jej działalności, spotkania te są organizowane dla konkretnych podmiotów („selekcja”). Powyższe okoliczności wskazują, że celem spotkań jest budowanie pozytywnej relacji z zaproszonymi („indywidualnie”) podmiotami i pozytywne kształtowanie wizerunku Wnioskodawcy.

Spółka wskazuje ponadto, iż: „eventy organizowane przez Wnioskodawcę mają na celu reklamowanie Spółki, budowanie relacji między Wnioskodawcą a aktualnymi oraz potencjalnymi kontrahentami. Podkreślić należy, że spotkania te odbywają się wyłącznie w gronie osób zainteresowanych współpracą z Wnioskodawcą”.

Zaproszenie kontrahenta zainteresowanego współpracą z Wnioskodawcą na spotkanie na wynajętym polu golfowym czy na spektakl do teatru służy budowaniu określonego wrażenia w odbiorze Spółki, wiążącego się z wytwornością i prestiżem.

Do działań noszących znamiona reprezentacji z pewnością zaliczyć należy organizowanie dla kontrahentów „części rozrywkowej”. Ich charakter bezsprzecznie świadczy o kreowaniu pozytywnego wizerunku firmy, czyli kształtowaniu lepszego postrzegania Spółki na zewnątrz. Fakt specyfiki prowadzonej przez Spółkę działalności (branża reklamowa), nie odbiera wyżej wymienionym czynnościom cech reprezentacji.

Wobec tego, wydatki związane z przygotowaniem spotkań z kontrahentami mających charakter eventów, jako koszty noszące znamiona reprezentacji, podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Niezależnie od powyższego, w ocenie tut. Organu, funkcję reklamową spełniają wydatki na nabywanie gadżetów z nazwą eventu oraz logo firmy, przygotowanie materiałów szkoleniowych oraz informacyjnych, reklamowanie eventu w mediach. Są to wydatki o typowo reklamowym charakterze służące rozpowszechnianiu informacji na temat usług oferowanych przez Spółkę. W odniesieniu do tej grupy wydatków nie można przyjąć, że zostały/zostaną poniesione na cele reprezentacji w rozumieniu wyżej zdefiniowanym. Tym samym wyłączenie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy nie będzie w tym przypadku miło zastosowania, a możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów warunkuje wyłącznie wypełnienie przesłanki związku z przychodem zawartej w art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Należy przy tym zauważyć, że w przypadku przekazywania upominków/gadżetów o wyższej wartości wyselekcjonowanym klientom, mimo iż będą one oznakowane logo firmy - gdy celem wydatku jest tworzenie pozytywnego wizerunku firmy i budowa odpowiednich relacji z klientami - wydatki takie będą miały charakter reprezentacyjny i w efekcie na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy nie będą mogły zostać uznane za koszty uzyskania przychodów. Natomiast w przypadku upominków o niewielkiej wartości należy stwierdzić, iż co do zasady drobne upominki/gadżety nie mają charakteru reprezentacyjnego – ich obecność jest dziś bowiem tak powszechna, że nie przyczynia się w znacznym stopniu do budowy wizerunku firmy.

Podsumowując, w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca nie powinien zaliczać do kosztów uzyskania przychodów wszystkich wymienionych wydatków związanych z organizacją spotkań z kontrahentami mających charakter eventów. Za koszty podatkowe mogą być bowiem uznane wyłącznie te z analizowanych wydatków (wskazane przez Organ powyżej), które nie mają charakteru kosztów reprezentacji.

Tym samym stanowisko Spółki w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 3 należy uznać za:

• prawidłowe - w części dotyczącej kwalifikacji wydatków na nabywanie gadżetów z nazwą eventu oraz logo firmy, przygotowanie materiałów szkoleniowych oraz informacyjnych, reklamowanie eventu w mediach,
• nieprawidłowe - w części dotyczącej kwalifikacji pozostałych wydatków.
  
  

Stanowisko Organu odnośnie spotkań mających na celu reklamowanie działalności kontrahentów Spółki.

Z opisu wniosku wynika również, iż Wnioskodawca organizuje spotkania mające na celu reklamowanie działalności swoich kontrahentów. Przykładowo, spotkania takie organizowane są dla właścicieli popularnych serwisów internetowych czy portali społecznościowych. Takie spotkania mają na celu zaprezentowanie kontrahenta, poinformowanie o profilu działalności, korzyściach związanych ze współpracą z kontrahentem, od którego Spółka zakupuje usługi w celu ich dalszej odsprzedaży (np. sprzedaż powierzchni reklamowej na witrynach internetowych). Spotkania takie, organizowane także w formie konferencji, mają miejsce w przypadku tych kontrahentów, z którymi Spółka najściślej współpracuje.

Podkreślić należy, iż decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów - na podstawie art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu (ewentualnie zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów), przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu.

Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu.

Należy zauważyć, iż Spółka wskazała: „z uwagi na fakt, że podstawowym celem takiego eventu jest prezentacja własnych możliwości, koszty jego organizacji ponosi Spółka i nie są one bezpośrednio przenoszone na kontrahenta ani zwracane Spółce w żaden inny bezpośredni sposób”.

Ponadto w uzasadnieniu własnego stanowisko Spółka zaznaczyła, iż: „przewodnim celem takiego spotkania jest bowiem zaprezentowanie kontrahenta, poinformowanie o profilu działalności, korzyściach związanych ze współpracą z kontrahentem (…)”.

Wobec powyższego trudno uznać, iż wydatki, które ponosi Spółka i które nie są jej zwracane a mające na celu reklamowanie działalności jej kontrahentów (zaprezentowanie kontrahenta, poinformowanie o profilu działalności, korzyściach związanych ze współpracą z kontrahentem) ponoszone są w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenie źródła jej przychodów.

Wskazać należy, iż zgodnie z cywilistyczną zasadą swobody umów, wyrażoną w art. 353 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiał się właściwości (naturze) stosunku, ustawie, ani zasadom współżycia społecznego. Strony umowy korzystając z powyższej zasady swobody umów mogą dowolnie ułożyć swój stosunek zobowiązaniowy, tzn. mogą dowolnie określać wzajemne prawa i obowiązki, o ile nie jest to sprzeczne z właściwością stosunku zobowiązaniowego oraz z zasadami współżycia społecznego. Podatnik może swobodnie i na dowolnie ustalonych warunkach kształtować swoje stosunki zobowiązaniowe, jednakże każdy wydatek z tego tytułu, poza wyraźnie wskazanym w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wydatki, które ponosi Wnioskodawca są jednak kosztami innego podmiotu gospodarczego.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że ponoszenie kosztów za inny podmiot nie mieści się w dyspozycji powołanego wcześniej przepisu art. 15 ust. 1 ww. ustawy. A zatem wydatki ponoszone przez Spółkę na organizację spotkań mających na celu reklamowanie działalności kontrahentów Spółki nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Niezależnie od powyższego, w ocenie tut. Organu, funkcję reklamową spełniają wydatki na nabywanie gadżetów z nazwą eventu oraz logo firmy (w tym również billboardy, tablice, ulotki z logo firmy, prezentacje), przygotowanie materiałów szkoleniowych oraz informacyjnych, reklamowanie eventu w mediach. Są to wydatki o typowo reklamowym charakterze służące rozpowszechnianiu informacji na temat usług oferowanych przez Spółkę. Tym samym, Spółka ma możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy.

Należy przy tym zauważyć, że w przypadku przekazywania upominków/gadżetów o wyższej wartości wyselekcjonowanym klientom, mimo iż będą one oznakowane logo firmy - gdy celem wydatku jest tworzenie pozytywnego wizerunku firmy i budowa odpowiednich relacji z klientami - wydatki takie będą miały charakter reprezentacyjny i w efekcie na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy nie będą mogły zostać uznane za koszty uzyskania przychodów. Natomiast w przypadku upominków o niewielkiej wartości należy stwierdzić, iż co do zasady drobne upominki/gadżety nie mają charakteru reprezentacyjnego – ich obecność jest dziś bowiem tak powszechna, że nie przyczynia się w znacznym stopniu do budowy wizerunku firmy.

Spółka wskazała ponadto, iż organizując spotkania informuje zaproszonych kontrahentów o możliwości współpracy w ramach sponsoringu. Spółka kieruje ofertę udziału w spotkaniu - jako sponsora - do wybranych kontrahentów i zasadniczo to kontrahenci decydują o sposobie ich partycypacji w organizacji spotkania. Współpraca Spółki z danym kontrahentem może przykładowo polegać na tym, że Spółka zapewnia techniczną organizację spotkania, natomiast kontrahent zapewnia nagrody w konkursie przewidzianym w trakcie spotkania.

Należy zauważyć, że jedną z form działań reklamowych są również działania podejmowane na podstawie umowy sponsoringu, przy czym charakter ten mają czynności podejmowane w ramach tzw. sponsoringu właściwego (umowa dwustronnie zobowiązująca). Polega on na zakupie usług reklamowych przez sponsora, a zapłata może mieć formę gotówkową, rzeczową lub mieszaną. Aby umowa mogła być uznana za sponsoring właściwy, jej treść musi zawierać wzajemność zobowiązań umawiających się stron, oznaczającą zobowiązanie się sponsora do finansowego lub rzeczowego wsparcia sponsorowanego, który z kolei zobowiązany jest do reklamowania nazwy sponsora, logo i prowadzonej przez niego działalności.

Z uwagi na brak ustawowej definicji „sponsoringu” należy odwołać się do wykładni językowej, zgodnie z którą sponsoring to: „finansowanie czegoś, często w zamian za reklamowanie własnej działalności” (Słownik wyrazów obcych PWN).

Umowa sponsoringu może przybrać formę tzw. sponsoringu właściwego (wzajemność świadczeń) lub sponsoringu niewłaściwego (który swoim charakterem zbliżony jest do darowizny, gdyż zawiera się w jednostronnym zobowiązaniu się sponsora do finansowania sponsorowanego).

Należy ponadto podkreślić, że dla możliwości uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu, konieczne jest jego właściwie udokumentowanie. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie reguluje sposobu prawidłowego dokumentowania kosztów. Mocą art. 9 ust. 1 ustawy nakłada ona jednak na podatników obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy.

Wydatki ponoszone przez Spółkę na realizację umowy sponsoringu mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów lecz pod warunkiem, że jest to sponsoring właściwy oraz zostanie prawidłowo udokumentowany.

Podsumowując, w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca nie powinien zaliczać do kosztów uzyskania przychodów wszystkich wymienionych wydatków związanych z organizacją spotkań mających na celu reklamowanie działalności kontrahentów Spółki. Za koszty podatkowe mogą być bowiem uznane wyłącznie te z analizowanych wydatków (wskazane przez Organ powyżej), które mają typowo reklamowy charakter.

Tym samym stanowisko Spółki w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 4 należy uznać za:

• prawidłowe - w części dotyczącej kwalifikacji wydatków na nabywanie gadżetów z nazwą eventu oraz logo firmy (w tym również billboardy, tablice, ulotki z logo firmy, prezentacje), przygotowanie materiałów szkoleniowych oraz informacyjnych, reklamowanie eventu w mediach,
• prawidłowe - w części dotyczącej kwalifikacji wydatków na realizację umowy sponsoringu,
• nieprawidłowe - w części dotyczącej kwalifikacji pozostałych wydatków.
  
  

Końcowo informuje się, że na tle wymienionych we wniosku wydatków – wyjaśnić należy, że w ramach instytucji interpretacji indywidualnej nie ma możliwości przypisania poszczególnych wydatków wymienionych przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego do kategorii kosztów podatkowych lub niepodatkowych. Jednoznaczne przesądzenie o charakterze omawianych kosztów wymagałoby bowiem przeprowadzenia postępowania dowodowego. Tutejszy Organ nie jest uprawniony do dokonania takich ustaleń w ramach postępowania w przedmiocie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Z tego względu, niniejsza interpretacja ogranicza się do wykładni przepisu art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i wskazania elementów faktycznych, które są istotne dla kwalifikacji przedmiotowych kosztów. W przedmiotowej sprawie – mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa – tut. Organ nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które wskazałoby na związek poszczególnych wydatków z przychodami Spółki, gdyż do postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, nie mają zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.