Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-282/11-2/EK
z 20 września 2011 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPB3/423-282/11-2/EK
Data
2011.09.20
Referencje
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie kosztów uzyskania przychodów
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Wydatki nieuznawane za koszty uzyskania przychodów
Słowa kluczowe
banki
cash-pooling
koszty uzyskania przychodów
niedostateczna kapitalizacja
odsetki
pożyczka
uczestnicy
umowa
umowa o zarządzanie
Istota interpretacji
Czy odsetki płacone przez Spółkę na rzecz Pool Lidera / innych uczestników będą podlegały ograniczeniom wynikającym z przepisów o tzw. niedostatecznej kapitalizacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
Wniosek ORD-IN 2 MB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2011 r. (data wpływu 20.06.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania przepisów art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 tejże ustawy dot. niedostatecznej kapitalizacji w związku z zawartą umową cash poolingu – jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 20 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania przepisów art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 tejże ustawy dot. niedostatecznej kapitalizacji w związku z zawartą umową cash poolingu. W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego. Sp. z o.o. (dalej: Spółka) zamierza przystąpić do systemu wspólnego zarządzania płynnością finansową w ramach grupy kapitałowej X. Spółka będzie stroną porozumienia, którego celem jest zapewnienie optymalnego zarządzania i administrowania środkami pieniężnymi oraz poprawa płynności finansowej wszystkich podmiotów uczestniczących (w tym Spółki), jak również zmniejszenie kosztów finansowania Spółki. Mechanizm prawny systemu cash poolingu, którego techniczną realizację zapewni A Bank z siedzibą na terenie państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego, ale poza granicami Polski (dalej: Bank), będzie składał się z następujących elementów:
W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.
Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1. Wniosek Spółki w zakresie pytania nr 2 został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB3/423-282/11-3/EK wydaną w dniu 20 września 2011 r. Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późniejszymi zmianami), nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek. Zgodnie natomiast z art. 16 ust. 1 pkt 61 ww. ustawy, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odsetki od pożyczek (kredytów) udzielonych przez spółkę innej spółce, jeżeli w obu tych podmiotach ten sam udziałowiec (akcjonariusz) posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia spółki otrzymującej pożyczkę (kredyt) wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% jej udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale tych udziałowców (akcjonariuszy) oraz wobec spółki udzielającej pożyczki (kredytu) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek. Ponadto, zgodnie z art. 16 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przez pożyczkę, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 61 ww. ustawy, rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy; przez pożyczkę tę rozumie się także emisję papierów wartościowych o charakterze dłużnym, depozyt nieprawidłowy lub lokatę. Powyższa definicja odpowiada zatem co do zasady definicji umowy pożyczki zawartej w art. 720 Kodeksu cywilnego. W opinii Spółki, ograniczenia wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie będą miały zastosowania do rozliczeń pomiędzy Uczestnikami cash poolingu. Jak zostało wykazane powyżej (vide pkt 1) pomiędzy Uczestnikami cash poolingu nie dochodzi do zawarcia umowy pożyczek w jakiejkolwiek formie. Podkreślenia wymaga fakt, iż Spółka jak i inne podmioty wchodzące w skład grupy kapitałowej będą partycypować w umowie o zarządzanie płynnością finansową, a nie będą zawierać pomiędzy sobą umów pożyczek, o których mowa w art. 16 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w szczególności żaden z Uczestników nie będzie zobowiązywał się do przeniesienia na rzecz innego Uczestnika określonej kwoty pieniężnej. Istotą umowy cash poolingu jest pokrywanie sald ujemnych na poszczególnych rachunkach objętych umową ze środków zgromadzonych na rachunkach Uczestników systemu, wykazujących saldo dodatnie. Celem utworzenia całej konstrukcji rachunków bankowych wchodzących w skład cash poolingu jest przede wszystkim zmniejszenie obciążenia płatnościami odsetkowymi całej grupy kapitałowej, poprawa płynności finansowej itp., nie zaś faktyczne korzystanie z transferowanych środków pieniężnych przez Spółkę lub innych Uczestników systemu. Nie można w takim przypadku mówić o umowach pożyczek jako stosunkach zobowiązaniowych, w których dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy (art. 16 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i art. 720 Kodeksu cywilnego). W kontekście powyższego, nie można także pominąć faktu, iż przedstawione powyżej ograniczenia w zakresie tzw. niedostatecznej kapitalizacji mają na celu zapobieżenie nadmiernemu finansowaniu działalności spółek kapitałowych przez ich właścicieli inaczej niż poprzez neutralne podatkowo kapitały własne. Z całą pewnością, taka sytuacja nie będzie miała miejsca w przypadku umowy o zarządzanie płynnością finansową, do której zamierza przystąpić Spółka. Konstrukcja cash poolingu ma bowiem za zadanie zoptymalizowanie wartości i struktury kapitału obrotowego jej Uczestników gromadzonego w bieżącej działalności operacyjnej oraz związanych z jego utrzymaniem kosztów. Zarówno zatem z uwagi na krótkotrwałość transferów środków pieniężnych pomiędzy rachunkami bankowymi Uczestników systemu cash poolingu, jak i relatywnie niską wartość ewentualnych odsetek, nie będzie dochodzić do zaburzenia korelacji pomiędzy wysokością kapitału zakładowego Spółki a wielkością prowadzonej przez Nią działalności. Mając powyższe na uwadze, w ocenie Spółki, odsetki płacone przez Spółkę na rzecz Pool Leadera / innych Uczestników nie będą podlegały ograniczeniom wynikającym z przepisów o tzw. niedostatecznej kapitalizacji, wynikającym z art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Analogiczne wnioski płyną także z treści interpretacji podatkowych wydanych przez Ministra Finansów, m. in.:
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe. Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy. Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism urzędowych, stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego. Końcowo nadmienia się, iż w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych oraz podatku od towarów i usług zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno. Referencje
|
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.