INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 08 sierpnia 2011 r. (data wpływu do tut. Organu 17 sierpnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z budową włączenia komunikacyjnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2011 r. wpłynął do Organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z budową włączenia komunikacyjnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka zawarła porozumienie z Województwem w sprawie współpracy przy realizacji zadania p.n. „...”. Powyższe porozumienie podpisane zostało z uwagi na potrzebę zapewnienia włączenia stacji narciarskiej, będącej własnością Spółki, do przebudowywanej drogi wojewódzkiej oraz związanej z tym faktem poprawy bezpieczeństwa ruchu. Inwestorem wskazanego wyżej zadania jest Województwo reprezentowane przez Zarząd Dróg Wojewódzkich. Zakres zadania obejmuje wykonanie wymaganych robót budowlanych na podstawie dokonanego przez Inwestora zgłoszenia robót, a w razie wystąpienia takiej konieczności, także opracowanie niezbędnej dokumentacji technicznej, z wyłączeniem projektu wykonawczego, który opracowany zostanie przez Spółkę. Szacunkowo określona w porozumieniu wartość zadania, w zakresie wymaganych robót budowlanych koniecznych do wykonania przebudowy włączenia komunikacyjnego stacji narciarskiej, zostanie w całości sfinansowana przez Spółkę. Finansowanie realizowane będzie w transzach, przy czym przekazane środki wykorzystane mogą być wyłącznie na cele wykonania wskazanego wyżej zadania. Przebudowa włączenia komunikacyjnego stacji narciarskiej do drogi jest niezbędna z uwagi na konieczność zapewnienia bezkolizyjnego dojazdu do obiektu, zwiększenia jego przepustowości, a także z uwagi na stan techniczny istniejącego włączenia. Zaznaczyć należy, iż Spółka nie jest właścicielem przebudowywanego włącza komunikacyjnego, zaś na podstawie wskazanego porozumienia nie będzie także dysponować tym włączeniem komunikacyjnym na wyłączność, ani też nie będzie go użytkować na podstawie umowy najmu czy dzierżawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy wydatki związane z partycypacją w kosztach przebudowy włączenia komunikacyjnego do stacji narciarskiej Spółka może zakwalifikować jako koszty uzyskania przychodu... Jeżeli tak, to czy należy je ująć w kosztach w dacie poniesienia, czy też potraktować jako inwestycję w obcym środku trwałym...

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o pdop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Wydatki związane z finansowaniem przebudowy włączenia komunikacyjnego należącej do Spółki stacji narciarskiej do drogi są niezbędne z uwagi na konieczność zapewnienia bezkolizyjnego dojazdu do obiektu, zwiększenia jego przepustowości, a także z uwagi na stan techniczny istniejącego włączenia. Stwierdzić należy, iż poniesienie powyższych wydatków jest niezbędne dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów. Zaznaczyć należy, iż finansowanie do którego zobowiązana jest Spółka nie jest inwestycją w jej środku trwałym, bowiem Spółka nie jest właścicielem przebudowywanego włącza komunikacyjnego. Spółka na podstawie wskazanego porozumienia nie będzie także dysponować tym włączeniem komunikacyjnym na wyłączność, ani też nie będzie go użytkować na podstawie umowy najmu czy dzierżawy. Tym samym brak jest podstaw do stwierdzenia, iż wydatki te stanowią inwestycję w obcym środku trwałym. W ocenie Spółki, wydatki związane z przebudową włącza komunikacyjnego stacji narciarskiej mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, przy czym zakwalifikowane być one powinny jako pośrednie koszty uzyskania przychodu. Jednocześnie nie mogą być one potraktowane jako inwestycja w obcym środku trwałym. Odnosząc się do kwestii potrącenia przedmiotowych kosztów wskazać należy, iż zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o pdop, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Mając na uwadze, iż płatności następować będą w transzach stwierdzić należy, iż wydatki związane z płatnością każdej z transz Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w momencie ujęcia poszczególnych transz w księgach rachunkowych spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., określanej w dalszej części skrótem „ustawa o pdop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o pdop.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o pdop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem, a przychodem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu.

Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Należy przy tym podkreślić, iż obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu – każdorazowo spoczywa na podatniku.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o pdop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a - 16m, z uwzględnieniem art. 16.

W myśl art. 16a ust. 1 ustawy o pdop, za środki trwałe podlegające amortyzacji, z zastrzeżeniem art. 16c, uznaje się stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy o pdop.

Ponadto, zgodnie z art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy o pdop, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej „inwestycjami w obcych środkach trwałych”.

Ustawa o pdop, nie definiuje pojęcia „inwestycji w obcych środkach trwałych”. Najogólniej wskazać należy, iż inwestycje w obcych środkach trwałych to poniesione przez podatnika nakłady dot. środka trwałego używanego przez niego w prowadzonej działalności gospodarczej, a niestanowiącego jego własności. Powyższe dotyczy przykładowo środka trwałego używanego na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zawarła porozumienie z Województwem w sprawie współpracy przy realizacji zadania p.n. „...”. Powyższe porozumienie podpisane zostało z uwagi na potrzebę zapewnienia włączenia stacji narciarskiej, będącej własnością Spółki, do przebudowywanej drogi wojewódzkiej oraz związanej z tym faktem poprawy bezpieczeństwa ruchu. Zaznaczyć należy, iż Spółka nie jest właścicielem przebudowywanego włącza komunikacyjnego, na podstawie wskazanego porozumienia nie będzie także dysponować tym włączeniem komunikacyjnym na wyłączność, ani też nie będzie go użytkować na podstawie umowy najmu czy dzierżawy.

Z uwagi na powyższe, przedmiotowe wydatki nie stanowią wydatków poniesionych na wytworzenie własnego środka trwałego, jak i „inwestycji w obcym środku trwałym”, a tym samym nie mogą być rozliczane w ciężar kosztów uzyskania przychodów w formie odpisów amortyzacyjnych. W związku z tym, należy rozstrzygnąć, czy poniesione wydatki mogą stanowić koszt podatkowy, w świetle przesłanek o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o pdop.

Budowa włączenia komunikacyjnego umożliwi Spółce prawidłowe funkcjonowanie, co ma wpływ na uzyskiwane przychody. Wobec powyższego, wydatki poniesione na jego budowę należy uznać za koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami, bowiem nie mają one bezpośredniego odzwierciedlenia w uzyskanych przychodach, lecz ich poniesienie jest warunkiem uzyskania przychodu.

Moment potrącania kosztów podatkowych, uznanych za inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, wskazany został w art. 15 ust. 4d ustawy o pdop, w myśl którego koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o pdop, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f - 4h , uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Reasumując, w myśl wyżej cytowanych przepisów, stwierdzić należy, iż poniesione przez Spółkę w związku z budową włączenia komunikacyjnego, wydatki stanowią koszty uzyskania przychodów pośrednio związane z uzyskiwanym przez Nią przychodem i są potrącalne w dacie ich poniesienia, w rozumieniu cyt. powyżej art. 15 ust. 4e ustawy o pdop.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.