INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 01 sierpnia 2011 r. (data wpływu do tut. Biura – 26 sierpnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 28 października 2011 r. i 02 listopada 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umowy depozytu nieprawidłowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 sierpnia 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umowy depozytu nieprawidłowego.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 20 października 2011 r. Znak: IBPBII/1/436-384/11/MZ, IBPBI/2/423-1093/11/JD wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 28 października 2011 r. (uiszczenie opłaty) oraz w dniu 02 listopada 2011 r. (pozostałe braki formalne).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z o.o. X, będąca udziałowcem Wnioskodawcy (Spółki z o.o.) zamierza zawrzeć z Wnioskodawcą umowę depozytu nieprawidłowego środków pieniężnych z przeznaczeniem na działalność bieżącą Wnioskodawcy. Korzystanie z przekazanej kwoty nie będzie oprocentowane.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy otrzymane w ramach depozytu nieprawidłowego pieniądze będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, w niniejszej sytuacji faktycznej nie powstanie obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z uwagi na okoliczność, że do umowy depozytu nieprawidłowego znajdują zastosowanie przepisy o pożyczce oraz z uwagi na cel jakiemu mają służyć pieniądze i fakt, że biorący do depozytu staje się ich właścicielem i może z nich korzystać jak właściciel, a będzie zobowiązany do ich zwrotu w czasie ustalonym w wypowiedzeniu zawartej umowy.

Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z art. 9 pkt 10 lit. i) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych pożyczki udzielane przez wspólników spółki kapitałowej na rzecz tej spółki są zwolnione z zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych i, zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie tego przepisu zwolniona by też była umowa depozytu nieprawidłowego zawarta między udziałowcem a Wnioskodawcą, która de facto też jest pożyczką, ale taką, która nie generuje odsetek i innych kosztów wynikających z klasycznej umowy pożyczki.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku dochodowego od osób prawnych, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

W myśl art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Stosownie natomiast do art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. j) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przedmiotem opodatkowania są umowy depozytu nieprawidłowego. Zgodnie z art. 845 Kodeksu cywilnego - jeżeli z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku, stosuje się odpowiednio przepisy o pożyczce (depozyt nieprawidłowy). Czas i miejsce zwrotu określają przepisy o przechowaniu; przepisy te zawarte są w art. 835 - 844 Kodeksu cywilnego.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podstawę opodatkowania przy umowie depozytu nieprawidłowego stanowi kwota lub wartość depozytu.

Stawka podatku od umowy depozytu nieprawidłowego wynosi 2% (art. 7 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy).

Z treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej, czyli z chwilą zawarcia umowy depozytu nieprawidłowego. Na podstawie art. 4 pkt 7 ww. ustawy obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie depozytu nieprawidłowego, na przechowawcy.

Depozyt nieprawidłowy uznawany jest albo za odmianę zwykłej umowy przechowania, instytucję odrębną od umowy pożyczki, albo odrębny typ umowy nazwanej. Uznaje się również, że depozyt nieprawidłowy (przechowanie nieprawidłowe) jest umową szczególnego rodzaju, zawierającą elementy przechowania i pożyczki. Przedmiotem depozytu nieprawidłowego mogą być wyłącznie pieniądze lub rzeczy oznaczone tylko co do gatunku. Osoba biorąca pieniądze (rzecz) do depozytu nieprawidłowego ma obowiązek oddać taką samą ilość pieniędzy (rzeczy), ale niekoniecznie tę samą.

Depozyt nieprawidłowy ma miejsce wtedy, gdy z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku. Upoważnienie do rozporządzania oddanymi na przechowanie pieniędzmi jest dla bytu umowy depozytu nieprawidłowego konieczne - sam fakt oddania na przechowanie pieniędzy nie tworzy bowiem jeszcze stosunku depozytu nieprawidłowego z prawem rozporządzania nimi.

Przechowawca „nieprawidłowy” nabywa na własność przedmiot depozytu i może nim rozporządzać tak, jak w umowie pożyczki. Depozyt nieprawidłowy różni się jednak od pożyczki tym, że jest zawierany w interesie składającego. Nie można utożsamiać depozytu nieprawidłowego z pożyczką. Depozyt nieprawidłowy może być odpłatny lub nieodpłatny.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że spółka z o.o. X, będąca udziałowcem Wnioskodawcy (również Spółki z o.o.), zamierza zawrzeć z nim umowę depozytu nieprawidłowego. W wyniku tej umowy Wnioskodawca otrzyma pieniądze z możliwością wykorzystania ich na działalność bieżącą.

Odnosząc się do stanowiska Wnioskodawcy, iż w niniejszej sytuacji nie powstanie obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z uwagi na okoliczność, że do umowy depozytu nieprawidłowego znajdują zastosowanie przepisy o pożyczce oraz, że na podstawie przepisu art. 9 pkt 10 lit. i) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zwolniona by też była umowa depozytu nieprawidłowego zawarta między udziałowcem a Wnioskodawcą, która de facto też jest pożyczką, ale taką, która nie generuje odsetek i innych kosztów wynikających z klasycznej umowy pożyczki – stwierdzić należy, iż ustawodawca w treści art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) oraz art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. j) powołanej ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych opodatkował czynności umowy pożyczki i umowy depozytu nieprawidłowego, traktując te umowy jako różne czynności.

Zgodnie natomiast z treścią art. 9 pkt 10 lit. i) tej ustawy zwalnia się od podatku pożyczki udzielane przez wspólnika (akcjonariusza) spółce kapitałowej.

Z treści powyższego przepisu wynika zatem jednoznacznie, że aby można było mówić o zastosowaniu przedmiotowego zwolnienia czynność dokonywana między wspólnikiem (akcjonariuszem) a spółką kapitałową dotyczyć musi udzielania przez wspólnika pożyczki. Wskazany przepis ma bowiem zastosowanie wyłącznie do umowy pożyczki. Zatem na jego mocy nie może zostać zwolniona żadna inna czynność cywilnoprawna, żadna inna umowa zawarta między Spółką i jej udziałowcem (akcjonariuszem). Tym samym stwierdzić należy, że ze zwolnienia określonego tym przepisem nie korzysta umowa depozytu nieprawidłowego, gdyż jest to już inna czynność niż umowa pożyczki, wskazana w art. 9 pkt 10 lit. i) ww. ustawy.

Nie można zatem, wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, w drodze analogii, zastosować zwolnienia z opodatkowania określonego dla umowy pożyczki do czynności umowy depozytu nieprawidłowego, tylko dlatego, że do umowy tej - na podstawie art. 845 Kodeksu cywilnego - stosuje się odpowiednio przepisy o pożyczce. To, że Kodeks cywilny nakazuje odpowiednie stosowanie do umowy depozytu nieprawidłowego przepisów o pożyczce nie oznacza, że w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, traktujące o umowie pożyczki. Odpowiednie stosowanie dotyczy odpowiedniego stosowania przepisów Kodeksu cywilnego, nie przepisów podatkowych. Dla potrzeb podatkowych istotna jest tylko definicja umowy zawarta w Kodeksie cywilnym. Podkreślić bowiem należy, że zarówno Kodeks cywilny, jak i ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych traktują te umowy jako dwie różne czynności cywilnoprawne. Czynności te w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych są wymienione odrębnie, jako podlegające opodatkowaniu niezależnie. Tym samym, jak już wcześniej wspomniano, czynności depozytu nieprawidłowego nie można utożsamiać z formą pożyczki.

Wskazany przez Wnioskodawcę fakt, iż do umowy depozytu nieprawidłowego znajdują zastosowanie przepisy o pożyczce nie może mieć zatem wpływu na zastosowanie zwolnienia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych umowy depozytu nieprawidłowego. Katalog czynności cywilnoprawnych zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem jest bowiem katalogiem zamkniętym. Oznacza to, że zwolnieniu z opodatkowania tym podatkiem podlegają jedynie czynności cywilnoprawne wyraźnie w katalogu wymienione. W związku z tym, mając na uwadze fakt, iż wszelkie zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, należy wskazać, iż zakres tych zwolnień musi być interpretowany w sposób ścisły, co oznacza, że niedopuszczalna jest wykładnia rozszerzająca.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż powyższa umowa depozytu nieprawidłowego będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. j) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Wnioskodawca, jako przechowawca depozytu, będzie zatem zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych według stawki 2%, liczonej od kwoty pieniężnej składającej się na depozyt.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.