INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zmianami) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2011 r. (data wpływu 22 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji prawnopodatkowej otrzymanych dopłat - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji prawnopodatkowej otrzymanych dopłat.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług produkcji jaj wylęgowych. Spółka nie prowadzi działalności rolniczej. Spółka jest właścicielem gruntów rolnych. Część tych gruntów jest wykorzystywana w prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej i stanowi środki trwałe, a część – są to tzw. nieruchomości inwestycyjne, niezaliczone do środków trwałych, które Spółka zamierza w przyszłości odpłatnie zbyć.

W związku z posiadaniem gruntów rolnych oraz spełnieniem warunków określonych w ustawie z dnia 26 stycznia 2007 r. o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego (t. j. Dz. U. z 2008 r., Nr 170, poz. 1051, ze zm.), Spółka otrzymuje m.in. następujące dopłaty:

1. jednolitą płatność obszarową, pochodzącą ze środków unijnych,
2. uzupełniającą płatność obszarową do powierzchni grupy upraw podstawowych, pochodzącą ze środków krajowych.

Otrzymane płatności (dopłaty) są wydatkowane przez Spółkę na cele związane z bieżącą działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy uzupełniająca płatność obszarowa do powierzchni grupy upraw podstawowych jest wolna od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...
2. Czy wydatki sfinansowane z otrzymanych przez Spółkę płatności bezpośrednich stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki ...

Prezentując własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego – w zakresie pytania pierwszego – Jednostka wskazuje, iż na podstawie art. 17 ust.1 pkt 36 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wolne od podatku dochodowego są dopłaty bezpośrednie stosowane w ramach Wspólnej Polityki Rolnej Unii Europejskiej, otrzymane na podstawie odrębnych przepisów. Tymi odrębnymi przepisami są przepisy ustawy o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego. Jak wynika z art. 2 pkt 8 i 9 ww. ustawy przez płatności bezpośrednie rozumie się:

1. jednolite płatności obszarowe, o których mowa wart. 122 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009 z dnia 19 stycznia 2009 r. ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego dla rolników w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiającego określone systemy wsparcia dla rolników zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 1290/2005, (WE) nr 247/2006, (WE) nr 378/2007 oraz uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 (Dz. Urz. UE L 30 z dnia 31 stycznia 2009, str. 16 z późn. zm.),
2. przejściowe płatności z tytułu owoców miękkich, o których mowa w art. 98 ust. 1-4 rozporządzenia nr 73/2009.

Ww. płatności są dopłatami, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zwolnionymi od podatku dochodowego.

Oprócz płatności bezpośrednich (jednolitych płatności obszarowych oraz przejściowych płatności z tytułu owoców miękkich), na podstawie przepisów ustawy o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego przyznawane są również:

• płatności uzupełniające,
• płatności cukrowe,
• płatności do pomidorów,
• wsparcie specjalne.

Jak wynika z art. 2 pkt 10 ustawy o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego przez płatność uzupełniającą rozumieć należy uzupełniającą krajową płatność bezpośrednią o której mowa w art. 132 Rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009 z dnia 19 stycznia 2009 r. Skoro płatność uzupełniająca jest płatnością bezpośrednią w rozumieniu przepisów ustawy o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego w zw. z Rozporządzeniem Rady (WE) Nr 73/2009 (zob. art. 2 lit, d) w zw. z załącznikiem I do rozporządzenia nr 73/2009), to również do tej płatności – podobnie jak do jednolitej płatności obszarowej – ma zastosowanie zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednostka zauważa, iż przepis art. 17 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi o dopłatach bezpośrednich stosowanych w ramach Wspólnej Polityki Rolnej UE, a więc w sposób jednoznaczny odwołuje się do przepisów unijnych.

Reasumując, zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych obejmuje – zdaniem Spółki – zarówno jednolitą płatność obszarową, jak i płatność uzupełniającą.

Prezentując własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego – w zakresie pytania drugiego – Jednostka wskazuje, iż zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt. 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52 i 53, lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Przy interpretowaniu przepisów prawa podatkowego pierwszeństwo ma wykładnia językowa. Przyjmując tę wykładnię należy odczytać przepis art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dosłownie.

W art. 16 ust. 1 pkt 58 ww. ustawy enumeratywnie wymieniono dochody (przychody) i środki, z których sfinansowane wydatki nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Brak wskazania w ww. przepisie pkt 36 art. 17 ust. 1 tej ustawy pozwala na stwierdzenie, iż wydatki sfinansowane z dochodów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 36 niniejszej ustawy mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku z działalnością gospodarczą danego podatnika, tj. zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodów.

Jednostka nadmienia, iż w pozostałych punktach art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych również nie wyłączono z kosztów uzyskania przychodów wydatków sfinansowanych otrzymanymi dopłatami bezpośrednimi do gruntów rolnych. Gdyby celem ustawodawcy było wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów wydatków sfinansowanych dochodami (przychodami), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to uczyniłby to wprost w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Reasumując, wydatki sfinansowane otrzymanymi przez Spółkę płatnościami (dopłatami) bezpośrednimi do gruntów rolnych (jednolitą płatnością obszarową oraz uzupełniającą płatnością obszarową) będą stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki, ponieważ zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10 – 562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.