INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, reprezentowanej przez Pełnomocników, przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2011 r. (data wpływu 29 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zakwalifikowania umowy użytkowania znaków towarowych, patentów i wzorów przemysłowych jako podatkowej umowy leasingu finansowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 21 października 2011 r. (data wpływu 24.10.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• możliwości zakwalifikowania umowy użytkowania znaków towarowych, patentów i wzorów przemysłowych jako podatkowej umowy leasingu finansowego,
• ustalenia wartości początkowej przedmiotu leasingu,
• zastosowania art. 11 oraz art. 12 ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do kalkulacji wysokości opłat z tytułu użytkowania znaków towarowych, patentów oraz wzorów przemysłowych i ceny wykupu.
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca jest producentem zamocowań do budownictwa i przemysłu oraz elementów złącznych. W celu poprawienia Jego efektywności, podjęta została decyzja o przeprowadzeniu reorganizacji działalności Spółki.

Reorganizacja zostanie przeprowadzona w następujący sposób. W pierwszym etapie reorganizacji Spółka utworzy w ramach prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa jednostkę organizacyjną (dalej: „Jednostka”), obejmującą następujące departamenty / dywizje, funkcjonujące obecnie w strukturze Spółki:

1. Dywizje Produktowe, tj. Dywizja Narzędzi oraz Dywizja Zamocowań, odpowiedzialne m.in. za ustalanie strategii sprzedaży produktów oraz organizację promocji produktowych,
2. Dział Badań i Rozwoju, odpowiedzialny m.in. za prace nad nowymi produktami oraz wsparcie Działu Handlowego Spółki w kontaktach z klientami,
3. Dział Marketingu, który odpowiedzialny jest m.in. za dostarczanie spółkom z grupy kapitałowej (dalej: „Grupa”) usług marketingowych oraz tworzenie strategii marek, pod którymi Grupa prowadzi sprzedaż.

Poprzez realizowanie wszystkich przypisanych Jej funkcji, Jednostka będzie także uczestniczyć w budowaniu wartości znaków towarowych, patentów i wzorów przemysłowych, w szczególności w zakresie zwiększania ich rozpoznawalności, a także budowania wizerunku, pełniąc tym samym funkcje związane z zarządzaniem ww. wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W Spółce pozostanie natomiast głównie działalność produkcyjna i handlowa, w tym obsługa administracyjna realizacji zamówień.

W kolejnym etapie restrukturyzacji wyodrębniona Jednostka zostanie wniesiona w formie wkładu niepieniężnego na pokrycie udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym do innej spółki kapitałowej (dalej jako: „Nowa Spółka”). Nowa Spółka będzie członkiem Grupy.

W skład Jednostki, która zostanie wniesiona do Nowej Spółki, wejdą m.in. zarejestrowane lub zgłoszone do rejestracji w Urzędzie Patentowym RP lub w Urzędzie ds. Harmonizacji Rynku Wewnętrznego prawa do znaków towarowych, patentów i wzorów przemysłowych (dalej odpowiednio: „Znaki Towarowe”, „Patenty” i „Wzory Przemysłowe”):

1. należące obecnie do Spółki i używane przez Nią w prowadzonej działalności, a także
2. takie, które zostaną nabyte przez Spółkę w przyszłości i przypisane do Jednostki przed Jej wniesieniem do Nowej Spółki (przed dokonaniem aportu Spółka wniesie o dokonanie wpisu zmiany uprawnionego z tytułu nabytych Znaków Towarowych, Patentów, Wzorów Przemysłowych odpowiednio w Urzędzie Patentowym RP lub w Urzędzie ds. Harmonizacji Rynku Wewnętrznego - jeśli będzie to niezbędne na mocy stosownych przepisów)

– stanowiące prawa własności przemysłowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (t. j. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.) (dalej: „Ustawa PWP”).

Przedmiotowe Znaki Towarowe, Patenty i Wzory Przemysłowe będą stanowić wartości niematerialne i prawne w rozumieniu art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Takie wartości niematerialne i prawne mogą natomiast podlegać amortyzacji zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 4 w związku z art. 16h tej ustawy.

Ze względu na przypisane do Jednostki prawa do Znaków Towarowych, Wzorów Przemysłowych oraz Patentów, po wyodrębnieniu Jednostki do Nowej Spółki, Wnioskodawca zamierza zawrzeć z Nową Spółką umowę nienazwaną użytkowania Znaków Towarowych, Patentów i Wzorów Przemysłowych (dalej jako: „umowa użytkowania”) - celem odpłatnego ich używania.

Umowa użytkowania zostanie zawarta na czas określony. Planowany okres trwania umowy to minimum 5 lat. Dodatkowo, umowa użytkowania będzie przewidywać, że odpisów amortyzacyjnych dla celów podatkowych od wartości początkowej Znaków Towarowych, Patentów i Wzorów Przemysłowych dokonuje Wnioskodawca. W związku z tym, Nowa Spółka nie wykaże otrzymanych aportem Znaków Towarowych, Wzorów Przemysłowych oraz Patentów w swojej ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Umowa użytkowania będzie zawierać także opcję wykupu Znaków Towarowych, Patentów i Wzorów Przemysłowych przez Wnioskodawcę po zakończeniu umowy użytkowania. Jednocześnie suma netto opłat należnych za użytkowanie przez okres obowiązywania umowy, tj. pomniejszona o należny podatek od towarów i usług oraz ceny, po której Spółka będzie mogła nabyć przedmiot użytkowania po zakończeniu umowy, odpowiadać będzie co najmniej wartości początkowej Znaków Towarowych, Patentów i Wzorów Przemysłowych. Wartość początkowa Znaków Towarowych, Patentów i Wzorów Przemysłowych zostanie ustalona w wartości ceny netto wykazanej na fakturze sprzedaży wystawionej przez Nową Spółkę i będzie odpowiadać wartości rynkowej Znaków Towarowych, Patentów i Wzorów Przemysłowych ustalonej na podstawie wyceny przygotowanej przez niezależny podmiot, po której Nowa Spółka nabędzie przedmiotowe Znaki Towarowe, Patenty i Wzory Przemysłowe od Wnioskodawcy w ramach aportu Jednostki w zamian za wydane udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki. Tak skalkulowana suma opłat nie będzie uwzględniać ewentualnych płatności za dodatkowe świadczenia na rzecz Nowej Spółki czy kaucji, które ewentualnie naliczane będą odrębnie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

W związku z wyżej opisanym zdarzeniem przyszłym, Spółka wnosi o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej prawa podatkowego, poprzez potwierdzenie, iż w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego:

1. Umowa użytkowania Znaków Towarowych, Patentów i Wzorów Przemysłowych stanowić będzie umowę leasingu finansowego w rozumieniu art. 17a pkt 1 w związku z art. 17f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i ustalone w umowie opłaty w części stanowiącej spłatę wartości początkowej przedmiotu użytkowania u Wnioskodawcy, tj. raty kapitałowe, nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy, kosztem uzyskania przychodów będą natomiast odpisy amortyzacyjne dokonywane od ww. wartości niematerialnych i prawnych oraz część odsetkowa spłacanych rat leasingowych.
2. W przypadku potwierdzenia przez organ podatkowy, że przedmiotowa umowa stanowi umowę leasingu finansowego w rozumieniu przepisów prawa podatkowego, wartość początkowa przedmiotu leasingu wykazana dla celów amortyzacji podatkowej w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawcy powinna zostać ustalona w wysokości ceny netto wykazanej na fakturze sprzedaży wystawionej przez Nową Spółkę, a więc w konsekwencji w wysokości odpowiadającej wartości rynkowej Znaków Towarowych, Patentów i Wzorów Przemysłowych ustalonej na podstawie wyceny przygotowanej przez niezależny podmiot, po której Nowa Spółka nabędzie ww. wartości niematerialne i prawne od Wnioskodawcy w ramach aportu Jednostki w zamian za wydane udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki.
3. W przypadku potwierdzenia przez organ podatkowy, że przedmiotowa umowa stanowi umowę leasingu finansowego w rozumieniu przepisów prawa podatkowego, do kalkulacji wysokości opłat z tytułu użytkowania Znaków Towarowych, Patentów oraz Wzorów Przemysłowych i ceny wykupu nie znajdą zastosowania przepisy art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, bowiem sposób kalkulacji wysokości opłat leasingowych i ceny wykupu określony został w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczących opodatkowania stron umowy leasingu finansowego. W odniesieniu do kalkulacji ceny wykupu nie będzie miał ponadto zastosowania przepis art. 12 ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczący przychodów z tytułu częściowo nieodpłatnych świadczeń.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie pierwsze.

Wniosek Spółki w zakresie pozostałych pytań został rozpatrzony odrębnymi interpretacjami wydanymi w dniu 02 listopada 2011 r. nr ILPB4/423-262/11-5/MC i ILPB4/423-262/11-6/MC.

Zdaniem Wnioskodawcy, umowa użytkowania Znaków Towarowych, Patentów i Wzorów Przemysłowych będzie stanowić umowę leasingu finansowego w rozumieniu art. 17a pkt 1 w związku z art. 17f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W konsekwencji, ustalone w umowie opłaty w części stanowiącej spłatę ich wartości początkowej określonej u Wnioskodawcy, tj. raty kapitałowe, nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy. Kosztami uzyskania przychodów będą natomiast odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej Znaków Towarowych, Patentów i Wzorów Przemysłowych oraz część odsetkowa spłacanych rat leasingowych.

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 17a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przez umowę leasingu rozumie się: „umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty”.

Z powyższej definicji wynika, iż za umowę leasingu może zostać uznana również umowa, która nie stanowi umowy nazwanej leasingu w rozumieniu przepisów prawa cywilnego, o ile spełnia ona warunki dla uznania jej za podatkową umowę leasingu. Ponadto przedmiotem leasingu podatkowego mogą być nie tylko środki trwałe, lecz także wartości niematerialne i prawne, jeżeli podlegają one amortyzacji podatkowej.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, celem umowy użytkowania, którą Wnioskodawca zamierza zawrzeć z Nową Spółką będzie oddanie Znaków Towarowych, Patentów i Wzorów Przemysłowych przez Nową Spółkę do odpłatnego używania Wnioskodawcy. Przedmiotem umowy będą zatem podlegające amortyzacji podatkowej Znaki Towarowe, Patenty i Wzory Przemysłowe.

Zgodnie bowiem z art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji stanowią prawa określone w Ustawie PWP. Natomiast, jak stanowi art. 6 ust. 1 Ustawy PWP, na warunkach określonych w ustawie udzielane są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne.

Z powyższego wynika więc, że zarejestrowane lub zgłoszone do rejestracji prawa do Znaków Towarowych, Patentów i Wzorów Przemysłowych stanowią podlegające amortyzacji podatkowej wartości niematerialne i prawne. W związku z tym, mogą one stanowić przedmiot umowy leasingu dla celów podatkowych, co wynika wprost z literalnej wykładni art. 17a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z punktu widzenia przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dla zakwalifikowania danej umowy jako umowy leasingu dla celów podatkowych istotne jest bowiem jedynie, aby przedmiotem leasingu był składnik majątkowy, który zgodnie z obowiązującymi przepisami może podlegać amortyzacji podatkowej. A zatem, a contrario, w ocenie Wnioskodawcy, przedmiotem leasingu nie mogą być jedynie te wartości niematerialne i prawne, które z mocy przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie podlegają amortyzacji podatkowej. Krąg ten ograniczony jest więc, zgodnie z art. 16c ww. ustawy, do następujących wartości niematerialnych i prawnych:

• prawo wieczystego użytkowania gruntów,
• wartość firmy, jeżeli powstała w inny sposób niż nabycie przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części w drodze kupna, bądź przyjęcie do używania na podstawie umowy leasingu finansowego,
• składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia działalności, w której te składniki były używane.
  
  

Reasumując, w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym, przedmiotem umowy leasingu finansowego będą podlegające amortyzacji podatkowej Znaki Towarowe, Patenty oraz Wzory Przemysłowe. W konsekwencji, z uwagi na fakt, iż zakres umowy użytkowania jest zgodny z zakresem określonym w definicji leasingu w ustawie podatkowej, a ponadto ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych dopuszcza leasing znaków towarowych, patentów i wzorów przemysłowych, przedmiotowa umowa użytkowania Znaków Towarowych, Patentów i Wzorów Przemysłowych stanowić będzie umowę leasingu dla celów podatkowych. A zatem, konsekwencje podatkowe tej umowy, w szczególności w zakresie możliwości zaliczenia opłat za użytkowanie do kosztów podatkowych, należy rozpatrywać na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczących leasingu.

Zgodnie z art. 17f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do kosztów uzyskania przychodów korzystającego nie zalicza się opłat ustalonych w umowie leasingu, ponoszonych przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w części stanowiącej spłatę wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1. umowa leasingu została zawarta na czas oznaczony,
2. suma ustalonych w umowie leasingu opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,
3. umowa zawiera postanowienie, że odpisów amortyzacyjnych w podstawowym okresie umowy leasingu dokonuje korzystający.

Jednocześnie, zgodnie z art. 17j ust. 1 tej ustawy, w sumie opłat, określonych zgodnie z art. 17f ust. 1 pkt 2 należy uwzględnić cenę, po której korzystający ma prawo nabyć przedmiot umowy po jej zakończeniu. Natomiast, na podstawie art. 17j ust. 2 ww. ustawy, w sumie opłat nie uwzględnia się w szczególności:

• płatności na rzecz finansującego za świadczenia dodatkowe, o ile są one wyodrębnione z opłat leasingowych,
• kaucji określonej w umowie leasingu wpłaconej finansującemu przez korzystającego.
  
  

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że umowa użytkowania zostanie zawarta na czas oznaczony na okres minimum 5 lat. W konsekwencji, umowa użytkowania spełniać będzie przesłanki określone przez Ustawodawcę w art. 17f ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak wskazano w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, suma netto opłat należnych za użytkowanie przez okres obowiązywania umowy, tj. pomniejszona o należny podatek od towarów i usług oraz ceny, po której Spółka będzie mogła nabyć przedmiot użytkowania po zakończeniu umowy, odpowiadać będzie co najmniej wartości początkowej Znaków Towarowych, Patentów i Wzorów Przemysłowych, która zostanie ustalona u Wnioskodawcy w wartości ceny netto wykazanej na fakturze sprzedaży wystawionej przez Nową Spółkę. Jednocześnie, cena netto będzie odpowiadać wartości rynkowej Znaków Towarowych, Patentów i Wzorów Przemysłowych, ustalonej na podstawie wyceny przygotowanej przez niezależny podmiot, po której Nowa Spółka nabędzie przedmiotowe składniki majątku od Wnioskodawcy w ramach aportu Jednostki w zamian za wydane udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki. A zatem, ustalona suma netto opłat leasingowych i ceny odpowiadać będzie wartości początkowej Znaków Towarowych, Patentów i Wzorów Przemysłowych określonej u Wnioskodawcy na podstawie faktury wystawionej przez Nową Spółkę. Ponadto, tak skalkulowana suma opłat nie będzie uwzględniać ewentualnych płatności za dodatkowe świadczenia na rzecz Nowej Spółki czy kaucji, które ewentualnie naliczane będą odrębnie. A zatem, zdaniem Spółki, przedstawiony przez Nią sposób kalkulacji opłat będzie spełniać przesłankę określoną w art. 17f ust. 1 pkt 2 w związku z art. 17j ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dla uznania umowy użytkowania za umowę leasingu finansowego.

Zgodnie z zawartą umową, odpisów od wartości początkowej Znaków Towarowych, Patentów i Wzorów Przemysłowych dokonywać będzie Wnioskodawca. A zatem, zostanie także spełniony ostatni warunek określony w art. 17f ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do uznania umowy użytkowania za umowę leasingu finansowego dla celów podatkowych.

W konsekwencji, ze względu na fakt, że zostaną spełnione wszystkie warunki określone w art. 17f ust. 1 ww. ustawy do uznania umowy użytkowania Znaków Towarowych, Patentów i Wzorów Przemysłowych za umowę leasingu finansowego dla celów podatkowych, ustalone w umowie opłaty w części stanowiącej spłatę wartości początkowej ww. wartości niematerialnych i prawnych, tj. raty kapitałowe, nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy. Kosztami uzyskania przychodów będą natomiast odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej oraz część odsetkowa spłacanych rat leasingowych. A zatem, stanowisko Spółki przedstawione we wniosku należy w całości uznać za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Podatnik ma możliwość odliczenia od przychodów kosztów ich uzyskania, pod tym jednak warunkiem, że mają one związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma, bądź też może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów lub służyć zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów. Warunkiem zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest również to, aby dany wydatek nie był zawarty w katalogu wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a – 16m, z uwzględnieniem art. 16.

Stosownie natomiast do art. 17a pkt 1 tej ustawy, przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Z powyższej definicji wynika, że nazwana umowa leasingu, uregulowana w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) jest jedną z wielu umów, które mieszczą się w katalogu określonym w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Podatkową umową leasingu może być każda umowa posiadająca cechy określone w art. 17a pkt 1 ustawy – niezależnie od nazwy. Skutkiem tego będą określone w przepisach uprawnienia i zobowiązania stron umowy w zakresie wykazywania przychodów i kosztów dla potrzeb podatku dochodowego.

O tym, czy umowa może być zakwalifikowana jako podatkowa umowa leasingu decydują jej cechy, które muszą być spełnione łącznie:

1. przedmiotem umowy mogą być wyłącznie rzeczy lub prawa stanowiące środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji podatkowej, a także grunty,
2. świadczenie polega na tym, że jedna ze stron oddaje drugiej za wynagrodzeniem przedmiot umowy do używania albo używania i pobierania pożytków.

Oprócz tych ogólnych cech podatkowej umowy leasingu, ustawodawca wskazuje w przepisach warunki szczególne, które pozwalają na zaliczenie umowy leasingu do podatkowej umowy leasingu operacyjnego (art. 17b ustawy) lub podatkowej umowy leasingu finansowego (art. 17f ustawy).

Stosownie do treści art. 17f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów finansującego i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodów korzystającego nie zalicza się opłat, o których mowa w art. 17b ust. 1, w części stanowiącej spłatę wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1. umowa leasingu została zawarta na czas oznaczony,
2. suma ustalonych w umowie leasingu opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,
3. umowa zawiera postanowienie, że w podstawowym okresie umowy leasingu:
   1. odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający, w przypadku gdy nie jest osobą wymienioną w lit. b, albo
   2. finansujący rezygnuje z dokonywania odpisów amortyzacyjnych, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej.
   
   

Ponadto, zgodnie z art. 16b ust. 2 pkt 4 ww. ustawy, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania, składniki majątku, wymienione w ust. 1, niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej w art. 17a pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami albo uprawnionymi do korzystania z tych wartości - jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający - zwane także wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Spółka zamierza zawrzeć umowę nienazwaną użytkowania Znaków Towarowych, Patentów i Wzorów Przemysłowych. Rozpatrując zawieraną umowę w kontekście uznania jej za umowę leasingu finansowego, należy stwierdzić, że:

1. umowa użytkowania zostanie zawarta na czas oznaczony na okres minimum 5 lat. Zatem warunek określony w art. 17f ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych będzie spełniony,
2. zgodnie z zawartą umową, odpisów od wartości początkowej Znaków Towarowych, Patentów i Wzorów Przemysłowych dokonywać będzie Wnioskodawca. A zatem, zostanie także spełniony warunek określony w art. 17f ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z wniosku wynika również, iż suma netto opłat należnych za użytkowanie przez okres obowiązywania umowy, tj. pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, oraz ceny, po której Spółka będzie mogła nabyć przedmiot użytkowania po zakończeniu umowy, odpowiadać będzie co najmniej wartości początkowej Znaków Towarowych, Patentów i Wzorów Przemysłowych. Tak skalkulowana suma opłat nie będzie uwzględniać ewentualnych płatności za dodatkowe świadczenia na rzecz Nowej Spółki czy kaucji, które ewentualnie naliczane będą odrębnie.

Jednocześnie, Spółka wskazała, iż wartość początkowa Znaków Towarowych, Patentów i Wzorów Przemysłowych zostanie ustalona w wartości ceny netto wykazanej na fakturze sprzedaży wystawionej przez Nową Spółkę i będzie odpowiadać wartości rynkowej Znaków Towarowych, Patentów i Wzorów Przemysłowych ustalonej na podstawie wyceny przygotowanej przez niezależny podmiot, po której Nowa Spółka nabędzie przedmiotowe Znaki Towarowe, Patenty i Wzory Przemysłowe od Wnioskodawcy w ramach aportu Jednostki w zamian za wydane udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki.

Tym samym, w tak przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego umowa użytkowania nie może zostać uznana za podatkową umowę leasingu finansowego, z uwagi na niespełnienie warunku wynikającego z art. 17f ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W tym miejscu wskazać bowiem należy, że w interpretacji z dnia 02 listopada 2011 r. nr ILPB4/423-262/11-5/MC tut. Organ stwierdził, iż „Nowa Spółka jest zobowiązana do ustalenia wartości początkowej Znaków Towarowych, Patentów i Wzorów Przemysłowych w wysokości wartości początkowej przedmiotowych składników majątkowych określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki wnoszącej aport (tj. Wnioskodawcy), pomniejszonej o dokonane od nich odpisy amortyzacyjne i taką wartość wykazać na fakturze sprzedaży wystawionej w związku z umową użytkowania Znaków Towarowych, Patentów i Wzorów Przemysłowych. Tym samym, wartość początkowa Znaków Towarowych, Patentów i Wzorów Przemysłowych określona przez Nową Spółkę będzie jednocześnie stanowić wartość początkową powyższych składników dla celów ich amortyzacji podatkowej dokonywanej przez Wnioskodawcę w związku z tą umową”.

Wobec powyższego, w niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie regulacja art. 17l, zgodnie z którą do opodatkowania stron umowy zawartej na czas nieoznaczony lub na czas oznaczony, lecz niespełniającej warunków, określonych w art. 17b ust. 1 pkt 3 lub art. 17f ust. 1 lub art. 17i ust. 1, stosuje się przepisy, o których mowa w art. 12 - 16, dla umów najmu i dzierżawy.

Reasumując, w opisanym zdarzeniu przyszłym umowa użytkowania Znaków Towarowych, Patentów i Wzorów Przemysłowych zawarta przez Spółkę nie będzie stanowiła podatkowej umowy leasingu finansowego w rozumieniu art. 17a pkt 1 w związku z art. 17f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zatem, wydatki ponoszone przez Spółkę z tyt. przedmiotowej umowy będą rozpatrywane na podstawie art. 15 – 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie, w przypadku, gdy Spółka określi wartość początkową zgodnie ze stanowiskiem tut. Organu wyrażonym w interpretacji indywidualnej z dnia 02 listopada 2011 r. nr ILPB4/423-262/11-5/MC, a suma netto opłat należnych za użytkowanie przez okres obowiązywania umowy, tj. pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, oraz ceny, po której Spółka będzie mogła nabyć przedmiot użytkowania po zakończeniu umowy, odpowiadać będzie tej wartości, to umowa użytkowania Znaków Towarowych, Patentów i Wzorów Przemysłowych stanowić będzie podatkową umowę leasingu finansowego w rozumieniu art. 17a pkt 1 w związku z art. 17f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zatem, ustalone w umowie opłaty w części stanowiącej spłatę wartości początkowej Znaków Towarowych, Patentów i Wzorów Przemysłowych, tj. raty kapitałowe, nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy. Kosztami uzyskania przychodów będą natomiast odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej Znaków Towarowych, Patentów i Wzorów Przemysłowych oraz część odsetkowa spłacanych rat leasingowych.

Jednocześnie dodaje się, iż tutejszy Organ przyjął jako element opisu zdarzenia przyszłego stwierdzenie Spółki, iż „W skład Jednostki, która zostanie wniesiona do Nowej Spółki, wejdą m.in. zarejestrowane lub zgłoszone do rejestracji w Urzędzie Patentowym RP lub w Urzędzie ds. Harmonizacji Rynku Wewnętrznego prawa do znaków towarowych, patentów i wzorów przemysłowych (dalej odpowiednio: „Znaki Towarowe”, „Patenty” i „Wzory Przemysłowe”):

1. należące obecnie do Spółki i używane przez Nią w prowadzonej działalności, a także
2. takie, które zostaną nabyte przez Spółkę w przyszłości i przypisane do Jednostki przed Jej wniesieniem do Nowej Spółki (przed dokonaniem aportu Spółka wniesie o dokonanie wpisu zmiany uprawnionego z tytułu nabytych Znaków Towarowych, Patentów, Wzorów Przemysłowych odpowiednio w Urzędzie Patentowym RP lub w Urzędzie ds. Harmonizacji Rynku Wewnętrznego - jeśli będzie to niezbędne na mocy stosownych przepisów)

– stanowiące prawa własności przemysłowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (t .j. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.) (dalej: „Ustawa PWP”). Przedmiotowe Znaki Towarowe, Patenty i Wzory Przemysłowe będą stanowić wartości niematerialne i prawne w rozumieniu art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Takie wartości niematerialne i prawne mogą natomiast podlegać amortyzacji zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 4 w związku z art. 16h tej ustawy” i udzielił pisemnej interpretacji co do sposobu zastosowania prawa podatkowego tylko i wyłącznie w kwestii zadanego pytania, gdyż nie jest uprawniony do wykraczania poza jego zakres.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.