Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.489.2018.3.MJ
z 8 lutego 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 22 listopada 2018 r. (data wpływu 26 listopada 2018 r.), uzupełnionym 30 stycznia 2019 r. oraz 8 lutego 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wynagrodzenia członków Rady Nadzorczej, wypłacanego pośrednio przez Usługodawcę – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2018 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wynagrodzenia członków Rady Nadzorczej, wypłacanego pośrednio przez Usługodawcę.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismami z 22 stycznia 2019 r. oraz z 1 lutego 2019 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.489.2018.1.MJ oraz 0111-KDIB2-1.4010.489.2018.2.MJ wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 30 stycznia 2019 r. oraz 8 lutego 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, Spółka Akcyjna (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest producentem ... . Siedziba oraz zakład wylęgowy firmy mieszczą się w X.

Wnioskodawca był i jest odbiorcą usług świadczonych przez podmioty należące do Grupy Kapitałowej, w skład której wchodzą powiązane w sposób bezpośredni z Wnioskodawcą.

Jeden z podmiotów z Grupy Kapitałowej Wnioskodawcy (dalej: „Usługodawca”) zawarł w 2017 r. umowę „Service Agreement Supervisory Board” (dalej: „Umowa o świadczenie usług Rady Nadzorczej”).

Na podstawie zawartej umowy zostały skonkretyzowane świadczone usługi na rzecz Wnioskodawcy oraz wskazany został mechanizm rozliczeń między Usługodawcą a Wnioskodawcą.

Zgodnie z załącznikiem do Umowy o świadczenie usług Rady Nadzorczej, usługi obejmują oddelegowanie personelu do wykonywania funkcji członków Rady Nadzorczej Wnioskodawcy.

Załączniki dołączone do Umowy o świadczenie usług Rady Nadzorczej określają „opłaty za usługi”, były i są corocznie aktualizowane. Usługodawca wystawia faktury za świadczone usługi co miesiąc. Miesięczne rozliczenia oparte są na budżetowej wartości kosztów określonej na podstawie ww. załączników do umów. Ostateczne rozliczenie następuje przed końcem grudnia każdego roku i odpowiada różnicy między całkowitą wartością opłaty za usługę obliczaną na podstawie ostatecznych kosztów wynagrodzeń i podróży poszczególnych osób zaangażowanych do realizacji przedmiotowej umowy i sumą wartości miesięcznych rozliczeń dokonanych w trakcie danego roku obrotowego. Usługodawca jest zobowiązany dostarczać na żądanie Wnioskodawcy wszelką dodatkową dokumentację, znajdującą się w jego posiadaniu, dowodzącą prawidłowości naliczonych kosztów za świadczone usługi, co determinuje możliwość zaliczenia danych wydatków do kosztów uzyskania przychodu.

Wypłacane Usługodawcy wynagrodzenie (dalej: „Wynagrodzenie”) obejmuje wynagrodzenie dla pracowników Usługodawcy za pełnienie u Wnioskodawcy funkcji członka rady nadzorczej (dalej: „Wynagrodzenie członków RN”) oraz koszty dodatkowe (wskazane poniżej, dalej: „Koszty”). Zatem Wynagrodzenie nie było i nie jest wypłacane bezpośrednio przez Wnioskodawcę, ale pośrednio przez spółkę matkę (Usługodawcę).

Jak wskazano, Wnioskodawca pokrywa również Koszty. Koszty uwzględniają m.in. koszty przejazdów, zakwaterowania, wyżywienia, telefonów, dostępu do Internetu itp. Pokrywanie Kosztów wynika bezpośrednio z umowy.

Wynagrodzenie, wynikające z wystawianych faktur, w zakresie usług Rady Nadzorczej, obejmuje zarówno Wynagrodzenie członków RN, jak i Koszty. Nie są one odrębnie rozliczane, niemniej jednak Wnioskodawca ma możliwość określenia poszczególnych wartości, składających się na Wynagrodzenie.

Przedmiotowe wydatki zostały udokumentowane dowodami źródłowymi, tj. fakturami VAT, czy też rachunkami wraz z ewentualnie towarzyszącymi im specyfikacjami.

Celem Wnioskodawcy jest uzyskanie odpowiedzi na pytanie o potrącalność podatkową kosztów, ale jedynie w zakresie Wynagrodzenia członków RN.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 7 lutego 2019 r., wskazano ponadto, że wypłata wynagrodzenia dla członków Rady Nadzorczej następuje ze środków obrotowych spółki, a wydatki te stanowią koszt bieżącej działalności w okresie którego dotyczą. Mając na uwadze powyższe wypłata, o której mowa w zdaniu poprzedzającym, nie jest dokonywana z zysku netto Spółki za dany rok obrotowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku oddelegowania przez Usługodawcę pracowników do Wnioskodawcy do pełnienia funkcji członków Rady Nadzorczej, Wnioskodawca miał i ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Wynagrodzenia członków RN, na podstawie faktur wystawianych przez Usługodawcę na mocy Umowy o świadczenie usług Rady Nadzorczej, z której wynika, że wynagrodzenie dla członków Rady Nadzorczej jest wypłacane pośrednio przez Usługodawcę?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku oddelegowania przez Usługodawcę pracowników do Wnioskodawcy do pełnienia funkcji członków Rady Nadzorczej, Wnioskodawca miał i ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Wynagrodzenia członków RN, na podstawie faktur wystawianych przez Usługodawcę na mocy Umowy o świadczenie usług Rady Nadzorczej, z której wynika, że wynagrodzenie dla członków Rady Nadzorczej jest wypłacane pośrednio przez Usługodawcę.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r, poz. 1036 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim, a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas, gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Kosztem uzyskania przychodów jest zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
  
  

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych oraz spółki o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji.

Ponadto, stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 40 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie społeczne oraz na Fundusz Pracy i na inne fundusze celowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw – od nagród i premii, wypłacanych w gotówce lub w papierach wartościowych z dochodu po opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Ustawodawca zezwolił zatem na zaliczenie do kosztów podatkowych wynagrodzenia członków rad nadzorczych z tytułu pełnionych przez nich funkcji, tzn. realizowania przez nich obowiązków określonych w ustawie z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1577 ze zm., dalej: „KSH”).

Zasady przyznawania wynagrodzeń członkom rad nadzorczych regulują przepisy KSH.

W myśl art. 392 § 1 i § 2 KSH, członkom rady nadzorczej może zostać przyznane wynagrodzenie. Wynagrodzenie określa statut lub uchwała walnego zgromadzenia. Przykładowo wynagrodzenie członków rady w formie prawa udziału w zysku spółki za dany rok obrotowy, przeznaczonym do podziału między akcjonariuszy zgodnie z art. 347 § 1 KSH, może uchwalić tylko walne zgromadzenie (interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 sierpnia 2017 r., Znak: 0112-KDIL2-3.4012.225.2017.2.AŻ). Zgodnie z powyższym, pełnienie funkcji członka rady nadzorczej może odbywać się bez wynagrodzenia, jak też za wynagrodzeniem. Niezależnie od wynagrodzenia za pełnioną funkcję (a więc obok wynagrodzenia lub samodzielnie) można wynagrodzić członków rady w formie udziału w zysku spółki za dany rok obrotowy, który został przeznaczony do podziału między akcjonariuszy. Decyzję taką podejmuje tylko walne zgromadzenie w trybie uchwały. Nie można tego ustalić w statucie. Nie ma przeszkód, aby było ono w ogóle przewidziane w statucie, natomiast konkretyzacja powinna wynikać z uchwały walnego zgromadzenia. Wiąże się to z tym, że ustalenie wynagrodzenia w tym trybie będzie możliwe tylko wtedy, gdy wystąpi zysk. Tak przyznane wynagrodzenie może pomniejszać zysk, który został już przeznaczony do podziału między akcjonariuszy. Pomniejszenie to jest proporcjonalne do liczby posiadanych akcji. Możliwe jest jednak wynagrodzenie poprzez rozporządzenie zyskiem na ten cel, a nie podział między akcjonariuszy. W takiej sytuacji członkowie rady otrzymują tantiemy, a wspólnicy nie.

Wnioskodawca wypłaca wynagrodzenie Usługodawcy za usługi oddelegowania członków Rady Nadzorczej, które to Usługodawca bezpośrednio wypłaca swoim oddelegowanym pracownikom pełniącym funkcje członków Rady Nadzorczej u Wnioskodawcy. W związku z powyższym, należy stwierdzić, że pośrednia wypłata Wynagrodzenia członków RN poprzez Usługodawcę powinna być traktowana jako bezpośrednio związana z ich zasiadaniem w Radzie Nadzorczej. Konkretyzując, za wynagrodzenie członków Rady Nadzorczej należy uważać również wynagrodzenie wypłacone im przez Usługodawcę, po uprzedniej wypłacie wynagrodzenia przez Wnioskodawcę na rzecz Usługodawcy, które obejmuje wynagrodzenie dla członków rady nadzorczej. W związku z powyższym, ponoszone przez Wnioskodawcę koszty Wynagrodzeń w zakresie oddelegowanych przez Usługodawcę pracowników pełniących funkcje członków rady nadzorczej (niniejszy wniosek obejmuje: Wynagrodzenie członków RN), mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, gdyż de facto stanowią one wynagrodzenia wypłacane z tytułu pełnionych funkcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie zauważyć należy, że w myśl art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 11j ust. 2, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek.

Z uwagi na fakt, że jak wynika z wniosku, Wnioskodawca był i jest odbiorcą usług świadczonych przez podmioty należące do Grupy Kapitałowej, w skład której wchodzą powiązane w sposób bezpośredni z Wnioskodawcą – przy spełnieniu przesłanek, określonych w art. 15e ustawy o CIT, koszty nabycia wskazanych we wniosku usług mogą podlegać ograniczeniu w zaliczaniu do kosztów podatkowych na podstawie ww. przepisu.

Kwestia ta nie była jednakże przedmiotem niniejszej interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 i 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.