Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.174.2019.1.ES
z 11 marca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 stycznia 2019 r. (data wpływu 8 stycznia 2019 r.) uzupełnione pismem (data nadania 5 marca 2018 r., data wpływu 5 marca 2018 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 1 marca 2018 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.84.2019.2.ES 0114-KDIP1-2.4012.16.2019.3.JŻ (data nadania 1 marca 2019 r., data odbioru 4 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• kwalifikacji do źródła przychodów wynagrodzenia z tytułu udostępniania powierzchni reklamowych na koncie X oraz możliwości opłacania zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne z tego tytułu – jest nieprawidłowe,

• w pozostałym zakresie – jest prawidłowe.
  

UZASADNIENIE

W dniu 8 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji do źródła przychodów wynagrodzenia z tytułu udostępniania powierzchni reklamowych przy filmach na koncie X oraz możliwości opłacania zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

STAN FAKTYCZNY 1 - podatek dochodowy i definicja DG.

Wnioskodawca osiąga dochody z tytułu udostępniania powierzchni na potrzeby reklamowe na stronach internetowych oraz na zarządzanym przez niego własnym koncie w portalu. Odnośnie opodatkowania dochodów uzyskiwanych typowo z własnych stron internetowych w 2006 roku Wnioskodawca uzyskał indywidualną interpretację 1412/PD/415-38/06. W 2014 r. Minister Finan-sów wydał interpretację ogólną DD2/033/55/KBF/14/RD-75000 traktującą o przychodach z udostępniania powierzchni na stronie internetowej. Interpretacja Ministra z 2014 r. jest zbieżna z indywidualną z 2006 r. W obu interpretacjach przychody z tytułu udostępniania powierzchni na stronach internetowych na potrzeby reklamy, są traktowane jako umowy o charakterze zbliżonym do umów najmu, dzierżawy. Na podstawie interpretacji Wnioskodawca ma wątpliwość dotyczącą możliwości wyboru sposobu opodatkowania uzyskiwanego przychodu na zasadach ogólnych lub ryczałtem ewidencjonowanym. Wnioskodawca wybrał ryczałt. Dochody osiągane z udostępniania powierzchni reklamowych na stronach internetowych oraz przy filmach na koncie X są wypłacane jednym, wspólnym przelewem bankowym przez firmę G. Wnioskodawca jest uczestnikiem programu firmy o nazwie Y. W chwili obecnej dochody z tytułu wyświetlania reklam na koncie X stanowią ponad 95% uzyskiwanych dochodów z programu Z, reszta to dochody z wyświetlania reklam na stronach internetowych Wnioskodawcy. Wnioskodawca jest osobą fizyczną, nie prowadzi działalności gospodarczej. Głównym źródłem jego utrzymania jest praca na etacie, pomimo że przychody z uczestnictwa w programie Z w chwili obecnej przewyższają wynagrodzenie z pracy na etacie. Dochody z Z są trudne do oszacowania w czasie przyszłym. Jeśli chodzi o strony internetowe Wnioskodawca nie rozwija ich, nie aktualizuje. Jedyną czynnością jest raz w roku lub co 2 lata opłacenie domeny internetowej. Jeśli chodzi natomiast o prowadzenie konta w portalu X: Wnioskodawca prowadzi je sam, w wolnych chwilach nagrywa filmy prezentujące przedmioty, zagadnienia którymi się interesuje. Są to np. prezentacja budowanych przez niego urządzeń, eksperymenty i doświadczenia fizyczne i chemiczne, prezentowanie działania urządzeń, nagrywanie obrazu preparatów widzianych pod mikroskopem itp. Filmy Wnioskodawca nagrywa, tak jak już zaznaczył wcześniej, w wolnym czasie. Z powodu braku wolnego czasu czasami przez kilka miesięcy lub tygodni nie zamieszcza żadnych nowych filmów. Niekiedy jednak w jedno popołudnie potrafi nagrać kilka krótkich filmów, które są publikowane wg. kalendarza na jego koncie X tzn. przesyła je wszystkie jednego dnia, ale w portalu X publikują się wg. harmonogramu określonego w kalendarzu – Wnioskodawca ustawia to w czasie przesyłania filmów do X. Większość filmów jest krótka (ok. 3-10 min). Konto w serwisie X Wnioskodawca prowadzi od 2006 roku, w tym czasie na koncie zamieścił kilkaset filmików. Dochody z tytułu wyświetlania reklam na własnym koncie w portalu X traktuje analogicznie jak z tytułu wyświetlania reklam na własnych stronach internetowych, pomimo że nie jest właścicielem całego serwisu X. Konto w serwisie X należy tylko do Wnioskodawcy, on nim zarządza. Przesłanie przez Wnioskodawcę nowego filmu powoduje utworzenie w serwisie X Wnioskodawcę nowej podstrony o indywidualnym adresie URL. Usunięcie przez Wnioskodawcę filmu powoduje usunięcie tej podstrony z filmem w X. Posiadając kilkaset filmów na koncie Wnioskodawca zarządza kilkuset podstronami w serwisie X, na których wyświetlane są reklamy. Firma G. - właściciel X nie wypłaca Wnioskodawcy wynagrodzenia za samo tworzenie czy przesłanie filmu do X. W serwisie X Wnioskodawca może wyrazić zgodę na wyświetlanie reklam przy jego filmach - we wszystkich filmach na koncie lub tylko wybranych filmach. Wynagrodzenie jest wypłacane z tytułu wyświetlania reklam przy filmach Wnioskodawcy i jest zależne od ilości wyświetleń filmów. Dochody z uczestnictwa w programie Z (strony internetowe i X) są regularne, wypłacane pod koniec każdego miesiąca, nawet jeżeli jest okres w którym nie robi nic w kierunku rozwijania konta. Konto w serwisie X oraz opublikowane własne filmy Wnioskodawca posiadał zanim pojawiła się możliwość uzyskiwania dochodów z tytułu wyświetlania reklam przy filmach. Dodatkowo, jeśli na dzień dzisiejszy nie byłoby możliwości uzyskiwania dochodu z wyświetlania reklam, Wnioskodawca nie usunął by konta. Tak jak pisał wcześniej, konto prowadzi hobbystycznie, interesuje go interakcja z użytkownikami (wymiana zdań w komentarzach pod filmami), budowanie grona odbiorców na kanale, interesuje go jak prezentowane filmy zostaną odebrane przez widzów. Niemniej jednak ma świadomość, że uzyskiwane dochody są znaczne. Czasami zdarza się, że niektóre jego filmy stają się viralem - uzyskują znaczną liczbę wyświetleń przez pewien okres, co pociąga za sobą wzrost dochodów z programu Z.

STAN FAKTYCZNY 2 - wspólność majątkowa.

Od 2011 roku Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim i wspólności majątkowej. Z żoną przed ślubem Wnioskodawca nabył mieszkanie (której jest wspólne, udział po 1/2). Obecnie mieszkanie wynajmuje tzn. wynajmuje żona, ale w US zostało zgłoszone że całość podatku z tyt. wynajmu mieszkania rozlicza żona (zostało złożone stosowne pismo do US, rozlicza żona ryczałtem). Podobnie do powyższej sytuacji Wnioskodawca rozpatruję temat stron internetowych oraz konta w serwisie X. Zarówno strony jak i konto w X Wnioskodawca posiadał jeszcze przed ślubem. Jest to byt wirtualny, niemniej jednak traktuje to jako majątek odrębny. Bez zgłaszania w US całość dochodów opodatkowuje sam - mąż.

STAN FAKTYCZNY 3 - podatek VAT.

W 2018 roku przychody z racji mojego uczestnictwa w programie Z przekroczyły 200 tys. zł. Wnioskodawca nie rejestruje się jako podatnik VAT, ponieważ płatnikiem jest europejski odział firmy G. I VAT numer. Wnioskodawca wystawia co miesiąc rachunki z adnotacją „nie podlega”. Zastosowanie ma tutaj odwrotne obciążenie - VAT rozlicza nabywca czyli G w Irlandi.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 1 marca 2019 r. Nr KDIP3-1.4011.84.2019.2.ES 0114-KDIP1-2.4012.16.2019.3.JŻ Wnioskodawca wskazał, że uzyskuje dochód z tytułu umów o charakterze zbliżonym do umów najmu, dzierżawy. Przedmiotem umów jest udostępnianie powierzchni na potrzeby reklamowe na stronach internetowych oraz na portalu X. Zarówno strony internetowe jak i konto w serwisie X Wnioskodawca posiadał przed ślubem (w związku małżeńskim pozostaje we wspólności majątkowej), w związku z czym traktuje je jako osobisty majątek odrębny. Ponadto Wnioskodawca przeformułował pytanie Nr 2.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca prawidłowo rozlicza podatek dochodowy, traktując przychody z tytułu wyświetlania reklam na własnych stronach internetowych oraz na własnym koncie w serwisie X jako przychody z umów o charakterze zbliżonym do umów najmu, dzierżawy? Czy w świetle opisanego stanu faktycznego nie prowadzi działalności gospodarczej w myśl Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 5a pkt 6?
2. Czy w myśl art. 12 ust. 5, 5a oraz 6 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne prawidłowym jest postępowanie Wnioskodawcy polegające na tym, że on sam opłaca ryczałt od 100% osiąganych dochodów bez informowania naczelnika właściwego US, że z własnego majątku odrębnego to Wnioskodawca i tylko on (bez udziału żony) będzie odprowadzał podatek dochodowy?
3. Czy decyzja Wnioskodawcy o nie rejestracji jako podatnik VAT jest słuszna?
   
   

Odpowiedź na pytanie Nr 1 w zakresie kwalifikacji do źródła przychodów wynagrodzenia z tytułu udostępniania powierzchni reklamowych przy filmach na koncie X stanowi przedmiot niniejszego rozstrzygnięcia. Odpowiedź na pytanie Nr 1 w pozostałym zakresie oraz pytania Nr 2 i 3 zostanie udzielona odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy

STAN FAKTYCZNY 1- podatek dochodowy i definicja DG.

Podatek dochodowy Wnioskodawca rozlicza w formie ryczałtu. W świetle obowiązujących przepisów płaci 8,5% do kwoty 100 tys. zł, powyżej tej kwoty 12,5%. Dochody z tytułu wyświetlania reklam na własnym koncie w portalu X traktuje analogicznie jak z tytułu wyświetlania reklam na własnych stronach internetowych i stosuje w obu przypadkach interpretację ogólną DD2/033/55/KBF/14/RD-75000. Zdaniem Wnioskodawcy w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 5a pkt 6 nie wyczerpuje definicji działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie prowadzi działalności w sposób zorganizowany i ciągły, poza tym w interpretacji DD2/033/55/KBF/14/RD-75000 Minister Finansów sklasyfikował uzyskiwanie przychody do art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy PIT czyli są one wykluczone z definicji działalności gospodarczej. Poza tym jak Wnioskodawca wyjaśnił w opisie stanu faktycznego, jego działania nie są ukierunkowane na uzyskiwanie dochodu.

STAN FAKTYCZNY 2 – wspólność majątkowa.

W ocenie Wnioskodawcy zarówno strony jak i konto na X posiadane przed ślubem traktuje jako majątek odrębny. W związku z czym bez zgłaszania w Urzędu Skarbowego całość dochodów osiąganych z tego tytułu opodatkowuje sam. Zdaniem Wnioskodawcy dotychczas stosowane postepowanie jest właściwe i znajduje uzasadnienie w przytoczonym akcie prawnym. Dochody z majątku odrębnego rozlicza ten do kogo należy majątek odrębny, a w tym celu nie musi informować naczelnika Urzędu Skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

• kwalifikacji do źródła przychodów wynagrodzenia z tytułu udostępniania powierzchni reklamowych na koncie X oraz możliwości opłacania zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne z tego tytułu – jest nieprawidłowe,
  

• w pozostałym zakresie – jest prawidłowe.
  
  
  

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509 z późn.zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 9 ust. 1a ww. ustawy stanowi, że jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e, art. 30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

W myśl natomiast art. 9 ust. 2 tej ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W art. 10 ust. 1 pkt 1-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określono źródła przychodów wyszczególniając m.in.: stosunek pracy i stosunki pokrewne, emeryturę, rentę (pkt 1), działalność wykonywaną osobiście (np. umowa zlecenie, umowa o dzieło - pkt 2), pozarolniczą działalność gospodarcza (pkt 3), najem, dzierżawę, poddzierżawę oraz inne umowy o podobnym charakterze (pkt 6), prawa majątkowe (pkt 7) oraz inne źródła (pkt 9).

Przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Definicja działalności gospodarczej zawarta jest w art. 5a pkt 6 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tą definicją, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Jak wynika z powyższych regulacji, dla celów podatkowych dana działalność prowadzona przez podatnika może być uznana za działalność gospodarczą pod warunkiem, że uzyskiwane przychody nie stanowią jednego ze źródeł przychodów, o których mowa wyżej, czyli nie są to przychody m.in. z:

• działalności wykonywanej osobiście,
  

• najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innej umowy o podobnym charakterze,
  

• odpłatnego zbycia innych rzeczy.
  
  
  

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach:

• zarobkowym celu działalności,
  

• wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
  

• prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.
  
  
  

W przypadku niemożności jednoznacznego zaliczenia danego przychodu do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym do przychodów z najmu lub dzierżawy albo innych umów o podobnym charakterze, przychód ten należy kwalifikować jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w pkt 9 tego przepisu.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Sformułowanie „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty, co pozwala, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 cyt. ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Do przychodów z innych źródeł należy zatem zaliczyć każdy przychód, który spełnia łącznie dwa warunki: po pierwsze – nie jest zaliczany do źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy, a po drugie – nie jest wyłączony z przedmiotowego zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny wskazać należy, że wynagrodzenia otrzymanego przez Wnioskodawcę nie można zakwalifikować do źródła przychodów „najem, dzierżawa lub inne umowy o podobnym charakterze”, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ Wnioskodawca nie umieszcza reklam na stronach internetowych, które są Jego własnością, są bowiem własnością organizatora ( X).

Nie można też przyjąć, że źródłem osiąganych przez Wnioskodawcę przychodów jest działalność gospodarcza, skoro przychody te Wnioskodawca osiąga akceptując wyświetlanie reklam podczas odtwarzania jego filmów na portalu X. Wnioskodawca nie jest autorem tych filmów reklamowych, nie ma wpływu na to jakiej firmy reklamy będą wyświetlane w jego nagraniach, a wynagrodzenie otrzymuje za każde kliknięcie banera reklamowego przez osoby trzecie.

Powyższe oznacza, że wynagrodzenie wypłacane z tytułu wyświetlania reklam przy filmach Wnioskodawcy na portalu X należy zaliczyć do umów nienazwanych, w przypadku których stosunki prawne regulowane tą umową kreowane są przez strony w sposób dowolny oraz odpowiadający stronom.

Podkreślić należy, że w dniu 5 września 2014 r. Minister Finansów, w celu zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe, wydał interpretację ogólną Nr DD2/033/55/KBF/14/RD-75000 dotyczącą kwalifikacji do źródła przychodów wynagrodzenia z tytułu udostępniania, poza działalnością gospodarczą, powierzchni na stronie internetowej zarządzanej przez osobę fizyczną. W interpretacji tej Minister Finansów dokonał kwalifikacji do źródła przychodów wynagrodzenia z tytułu udostępniania, poza działalnością gospodarczą, powierzchni na stronie internetowej zarządzanej przez osobę fizyczną oraz stwierdził, że osoba fizyczna udostępniająca na stronie internetowej miejsce w celu zamieszczenia treści o charakterze m. in. reklamowym za wynagrodzeniem uzyskuje przychód z tytułu umowy o podobnym charakterze do umowy najmu lub dzierżawy.

W związku z powyższym nie jest możliwe zakwalifikowanie wynagrodzenia otrzymanego przez Wnioskodawcę z tytułu wyświetlania reklam w serwisie X do źródła przychodów „najem, dzierżawa lub inne umowy o podobnym charakterze”

Ponieważ uzyskiwanie przychodu w związku z czynnościami opisanymi we wniosku przez Wnioskodawcę nie wypełnia przesłanek pozarolniczej działalności gospodarczej określonej w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie ma cech i elementów, które kwalifikowałyby je do źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 2 i 4-8 ww. ustawy, to przychód ten należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 tejże ustawy.

Dochody z tego źródła przychodów podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych według progresywnej skali podatkowej, określonej w art. 27 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Winny być wykazane w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) na formularzu PIT-36 składanym za dany rok podatkowy (rok uzyskania dochodu), jako przychód z innych źródeł.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do możliwości opodatkowania otrzymanego wynagrodzenia zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wyłącznie przez Wnioskodawcę wskazać należy, że stosownie do przepisu art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2019 r., poz. 43), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 12 ust. 5 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, przychody z udziału w spółce w odniesieniu do każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku.

W myśl art. 12 ust. 6 ww. ustawy zasada, o której mowa w ust. 5, ma również zastosowanie do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających przychody, o których mowa w art. 6 ust. 1a, chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodu przez jednego z małżonków.

W świetle powyższych przepisów przychody małżonków, pomiędzy którymi istnieje wspólność majątkowa, z umowy najmu rzeczy i praw majątkowych wchodzących w skład majątku wspólnego małżonków, co do zasady stanowią u każdego z nich przychód w wysokości równej połowie uzyskanego przychodu z tego źródła.

Zgodnie bowiem z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r. poz. 583 ze zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa między małżonkami z mocy prawa powstaje wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Natomiast w myśl art. 43 § 1 Kodeksu oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Powyższe przepisy nie znajdują jednak zastosowania w przypadku, gdy przedmiot najmu należy do majątku odrębnego jednego z małżonków, nie jest on bowiem wówczas objęty ustawową wspólnością majątkową. Z taką sytuacją mamy do czynienia m.in., gdy przedmiot najmu nabyty został przez jednego z małżonków przed zawarciem związku małżeńskiego, a więc nabyty do majątku odrębnego małżonka (art. 33 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

W takim przypadku przychód z tytułu najmu składnika majątku należącego do majątku odrębnego osiąga małżonek, któremu przysługuje prawo własności tego składnika. W takiej też sytuacji oświadczenie o wyborze opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych składa wyłącznie ten małżonek, do którego należy przedmiot najmu.

W związku z powyższym prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że dochody z majątku odrębnego tj. dochody z udostępniania powierzchni na stronie internetowej, którą zarządza Wnioskodawca oraz portalu X podlegają opodatkowaniu wyłącznie przez niego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.