INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r., w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni Mieszkaniowej, przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2013 r. (data wpływu 24 stycznia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 kwietnia 2013 r. (data wpływu 12 kwietnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów z tytułu amortyzacji budynków administracji oraz budynków zaplecza techniczno-remontowego na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 stycznia 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów z tytułu amortyzacji lokali użytkowych i garaży oraz budynków administracji i zaplecza techniczno-remontowego.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), pismem z dnia 28 marca 2013 r., Nr IPTPB3/423-34/13-2/GG, wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braków wniosku, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia go bez rozpatrzenia.

Przedmiotowe wezwanie zostało skutecznie doręczone w dniu 3 kwietnia 2013 r.

W dniu 12 kwietnia 2013 r. wpłynęło do tut. Organu uzupełnienie wniosku, nadane w dniu 10 kwietnia 2013 r. z zachowaniem obowiązującego terminu. W dniu 5 kwietnia 2013 r. Wnioskodawca uiścił brakującą opłatę od wniosku w wysokości 80 zł.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - Spółdzielnia Mieszkaniowa posiada w swoich zasobach obok lokali mieszkalnych (lokatorskich, własnościowych, odrębnej własności) lokale użytkowe i garaże umiejscowione w budynkach mieszkalnych, a także garaże i pawilony wolnostojące. Spółdzielnia posiada także budynki i pomieszczenia w budynkach mieszkalnych, które wynajmowane są dla firmy dostarczającej energię cieplną do zasobów Spółdzielni. Ponadto Spółdzielnia posiada budynki biurowe oraz budynki zaplecza techniczno - remontowego (administracyjny, magazyny, warsztaty).

Budynek biurowy, budynki bazy techniczno-remontowej oraz pawilony wolnostojące zostały sfinansowane z długoterminowych kredytów inwestycyjnych spłacanych przez Spółdzielnię, zgodnie z obowiązującymi przepisami. Obiekty zostały wybudowane w latach 1964 – 1993.

Lokale użytkowe i garaże w budynkach mieszkalnych sfinansowane były kredytem bankowym lub pożyczkami udzielonymi w zastępstwie kredytu bankowego przez przyszłych użytkowników. Garaże wolnostojące wybudowane zostały przez ich użytkowników. W przypadku pokrycia pełnych kosztów budowy lokali użytkowych w budynkach oraz w przypadku garaży wybudowanych przez ich użytkowników, zgodnie z obowiązującym wówczas prawem spółdzielczym Spółdzielnia ustanowiła spółdzielcze prawa do tych zasobów.

Spółdzielnia posiada uchwały określające przedmiot odrębnej własności lokali w poszczególnych nieruchomościach (w tym użytkowych ), które zostały podjęte zgodnie z art. 42 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych z dnia 15 grudnia 2000 r. przez Zarząd Spółdzielni w latach 2005 - 2006.

Uchwały te są podstawą do sporządzania aktów notarialnych przenoszących własność poszczególnych lokali na rzecz osób uprawnionych. Własność kilku lokali użytkowych oraz garaży została przeniesiona na rzecz osób uprawnionych. Spółdzielnia nie ustanowiła dla siebie prawa odrębnej własności lokali użytkowych znajdujących się w budynkach mieszkalnych. Lokale użytkowe i garaże zarówno wbudowane w budynki mieszkalne, jak też wolnostojące są wynajmowane, a dochody z tej działalności są opodatkowane podatkiem dochodowym od osób prawnych, jako niemieszczące się w katalogu dochodów określonych w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy.

Ewentualne dochody uzyskiwane z eksploatacji garaży o statusie własnościowego prawa, jak też z lokali użytkowych o takim statusie, również podlegają opodatkowaniu. W roku 2012 Spółdzielnia podjęła decyzję o naliczeniu amortyzacji wg stawki 2,5 % rocznie dla wszystkich lokali użytkowych i garaży w budynkach mieszkalnych oraz pawilonów wolnostojących. Z odpisu amortyzacyjnego wyłączone zostały wszystkie lokale użytkowe i garaże dla których ustanowione jest spółdzielcze prawo oraz lokale użytkowe i garaże przeniesione na odrębną własność. Dodatkowo Spółdzielnia zamierza zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów za rok 2012 tę część amortyzacji budynku biurowego oraz obiektów zaplecza techniczno - remontowego jaka wynika z zastosowania art. 15 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wyjaśnia co następuje:

• decyzja o naliczeniu amortyzacji od pawilonów wolnostojących oraz lokali użytkowych i garaży umiejscowionych w budynkach mieszkalnych, a stanowiących własność Spółdzielni podjęta została począwszy od roku 2012, niemniej w przypadku pozytywnej interpretacji Spółdzielnia zamierza dokonać korekty zeznań o wysokości osiągniętego dochodu CIT-8 za lata 2007 - 2011.

• lokale użytkowe i garaże znajdujące się w budynkach mieszkalnych, pawilony wolnostojące oraz garaże wolnostojące nie należą z całą pewnością do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych. Podobnie według oceny Spółdzielni do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych nie można zaliczyć budynku administracji oraz obiektów zaplecza techniczno-remontowego. Co prawda Minister Finansów w interpretacji ogólnej z dnia 5 marca 2008 r., wydanej na potrzeby zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (w związku z brakiem ustawowej definicji zasobów mieszkaniowych), zakwalifikował tego typu obiekty do zasobów mieszkaniowych jako niezbędne do prawidłowego funkcjonowania budynków mieszkalnych, ale Spółdzielnia nie podziela tego stanowiska. Istnienie biurowca nie jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania zasobów mieszkaniowych, bo administracja może funkcjonować w jakimkolwiek wynajętym lokalu, a jeżeli chodzi o obiekty zaplecza techniczno-remontowego (warsztaty, magazyny, wiaty) to wcale nie muszą istnieć, gdyż usuwanie awarii, przeprowadzanie remontów itp. prace mogą być zlecane firmie zewnętrznej. W związku z czym Spółdzielnia nie uznaje tego typu obiektów za zasoby mieszkaniowe, a także jako obiekty niezbędne do bezawaryjnego funkcjonowania budynków mieszkalnych,

• przedmiotem wniosku jest amortyzacja pawilonów i garaży wolnostojących, amortyzacja lokali użytkowych i garaży wbudowanych w budynki mieszkalne, które są lub mogą być wynajęte. Amortyzacją nie zostały objęte wymienione lokale i garaże dla których ustanowione zostało spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu lub zostały przeniesione na odrębną własność. Ponadto przedmiotem wniosku jest amortyzacja biurowca oraz obiektów zaplecza techniczno-remontowego.

• w przypadku pawilonów i garaży wolnostojących wartość początkowa będąca podstawą dokonywanych odpisów amortyzacyjnych odpowiada kosztom budowy (kosztom wytworzenia) powiększonym o ewentualne ulepszenia oraz zmiany wynikające z ustawowego przeszacowania wartości majątku trwałego (ostatnie na dzień 1 stycznia 1995 r.), a dla lokali i garaży wbudowanych podstawą dokonywanych odpisów jest część wartości początkowej całego budynku (ustalona jak wyżej), ustalona proporcjonalnie do udziału jaki przypada na te lokale (według uchwał Zarządu o ustanowieniu przedmiotu odrębnej własności).

• pawilony i garaże wolnostojące, biurowiec, obiekty bazy techniczno-remontowej stanowią odrębne środki trwałe wprowadzone do ewidencji księgowej środków trwałych z chwilą zakończenia budowy i oddania do użytkowania, co miało miejsce na przestrzeni lat 1964-1993. Budynki mieszkalne w których umiejscowione są lokale użytkowe oraz garaże również stanowią odrębne środki trwale i zostały wprowadzone do ewidencji z chwilą zakończenia budowy i oddania do użytkowania, co także miało miejsce na przestrzeni lat 1964 - 1993 .

• według posiadanych przez Spółdzielnię dokumentów z okresu budowy wymienionych obiektów, w tym również rozliczenia kredytów zaciągniętych na sfinansowanie tych inwestycji nie stwierdzono, aby wydatki zostały Spółdzielni zwrócone w jakiejkolwiek formie. Jedynie przy rozliczeniu kosztów budowy biurowca stwierdzono umorzenie części kredytu w takiej części w jakiej powierzchnia biurowca została przeznaczona na prowadzenie działalności społeczno-oświatowej w powierzchni biurowca ogółem.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy amortyzacja lokali użytkowych oraz garaży spełnia warunki uznania za koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w zakresie działalności opodatkowanej...
2. Czy dla lokali użytkowych oraz garaży znajdujących się w budynkach mieszkalnych prawidłowo zastosowano stawkę wynikającą z wykazu stawek jak dla lokali niemieszkalnych ( 2,5 %) oraz co będzie stanowić podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych dla tych lokali...
3. Czy Spółdzielnia ma prawo zaliczyć w koszty uzyskania przychodów część amortyzacji budynków administracji oraz budynków zaplecza techniczno-remontowego...
   
   

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca doprecyzował pytanie 2 wniosku.

Czy dla lokali użytkowych oraz garaży znajdujących się w budynkach mieszkalnych prawidłowo zastosowano stawkę wynikającą z wykazu stawek jak dla lokali niemieszkalnych (2,5 %), pomimo że Spółdzielnia nie ustanowiła dla siebie na mocy jednostronnej czynności prawa odrębnej własności tych lokali oraz co będzie stanowić podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych dla tych lokali ...

Niniejsza interpretacja stanowi udzielenie odpowiedzi na pytanie nr 3 wniosku, natomiast w zakresie pytań nr 1 i nr 2 wniosku zostaną wydane odrębne interpretacje.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku, budynek biurowy, obiekty zaplecza techniczno - remontowego (magazyny, warsztaty, cześć biurowa, wiaty itp.) według oceny Spółdzielni nie należą do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych, ani też nie są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania budynków mieszkalnych. Wobec czego nie znajduje do nich zastosowania art. 16c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Obiekty te stanowią odrębne środki trwałe, stanowią własność Spółdzielni, wydatki na ich wytworzenie nie zostały Spółdzielni zwrócone (pomijając część umorzenia kredytu przy budowie biurowca) oraz niewątpliwie służą do prowadzenia działalności gospodarczej Spółdzielni, co wyczerpuje ostatecznie przesłanki niezbędne do uznania tej amortyzacji za koszt uzyskania przychodów. Zastosowanie stawki amortyzacji w wysokości 2,5 % jest również oczywiste. Według Spółdzielni kwalifikacja tych obiektów przez Ministra Finansów w powołanej wyżej interpretacja może być całkowicie słuszna (chociaż właściwie należałoby uznać iż nie ma większego znaczenia) w sytuacji kiedy Spółdzielnia zajmuje się wyłącznie administrowaniem oraz eksploatowaniem lokali mieszkalnych, gdyż działalność ta podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych. W sytuacji zaś gdzie Spółdzielnia prowadzi również inną działalność gospodarczą (tutaj wynajem lokali o innym przeznaczeniu), z której dochody podlegają opodatkowaniu taka jednoznaczna kwalifikacja staje się nieuzasadniona, bo pozbawia podatnika prawa zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów części amortyzacji tych obiektów pomimo niewątpliwego ich związku z działalnością opodatkowaną.

Związek tych obiektów z działalnością opodatkowaną jest oczywisty (chociażby w przypadku biurowca można przytoczyć fakt, że jest to siedziba zarządu, przyjmowane są wpłaty za lokale użytkowe, odbywa się fakturowanie i rozliczanie tych lokali itp., natomiast w przypadku zaplecza technicznego, skoro służby techniczne zajmują się eksploatacją, naprawami, przeglądami oraz remontami lokali użytkowych to amortyzacja obiektów jako koszt stały i pośredni wykonanych czynności nie podlega dyskusji). Spółdzielnia nie jest jednak w stanie precyzyjnie określić jaka część dotyczy działalności zwolnionej (eksploatacji zasobów mieszkaniowych), a jaka wiąże się z działalnością opodatkowaną (lokale użytkowe, lokowanie środków finansowych itp.) dlatego też, zdaniem Wnioskodawcy, należy zastosować zasady wynikające z art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych .

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t. j. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 ze zm.), celem spółdzielni mieszkaniowej jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.

Spółdzielnia może prowadzić również inną działalność gospodarczą na zasadach określonych w odrębnych przepisach i w statucie, jeżeli działalność ta związana jest bezpośrednio z realizacją celu, o którym mowa w ust. 1 (art. 1 ust. 6 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych).

Ponadto, ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych - w art. 6 ust. 3 - nakłada na spółdzielnię obowiązek tworzenia funduszu na remonty zasobów mieszkaniowych. Odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi stanowiącymi mienie Spółdzielni. Obowiązek świadczenia na fundusz dotyczy członków spółdzielni, właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni oraz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali.

Natomiast na gruncie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 379 ze zm.), spółdzielnia mieszkaniowa – jako podmiot posiadający osobowość prawną – podlega ogólnym regułom podatkowym przewidzianym w tej ustawie.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określa art. 15 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Kosztami uzyskania przychodu są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Ponadto zaliczenie danego wydatku do kosztów podatkowych uzależnione jest od tego, czy nie mieści się on w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, który zawiera art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W tym miejscu należy wskazać na definicję zasobów mieszkaniowych, zgodnie z którą do zasobów mieszkaniowych kwalifikują się:

• znajdujące się w budynku mieszkalnym lokale mieszkalne wraz z przynależnymi do nich pomieszczeniami oraz wyposażenie techniczne, jak np.: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, balkony, loggie, garaże,

• pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, np.: spółdzielni mieszkaniowej, wspólnot mieszkaniowych, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno – remontowe,

• urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki wyżej wymienione, jak np.: zbiorniki – doły gnilne, szamba, przydomowe oczyszczalnie ścieków, rurociągi i przewody sieci wodociągowo – kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), stacje transformatorowe, budowle komunikacyjne, jak: drogi osiedlowe, ulice, chodniki oraz inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych, jak np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci.
  
  

Z powyższego wynika, iż zasoby mieszkaniowe, to nie tylko lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia oraz urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie.

Związane z wyżej wymienionymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami opłaty (czynsze) oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu art. 12 ust. 1 oraz art. 15 ust. 1 z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 tej ustawy, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega natomiast dochód z działalności gospodarczej innej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, bez względu na cel, na jaki zostanie przekazany.

Wobec powyższego, koniecznym jest prowadzenie ewidencji księgowej w zakresie przychodów i kosztów w ten sposób, aby możliwe było rozróżnienie dochodów pochodzących z gospodarki zasobami mieszkaniowymi od dochodów z innych działalności.

Zgodnie bowiem z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy (…).

W związku z tym, że Spółdzielnia prowadzi zarówno działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej (wolna od podatku, przy spełnieniu warunku określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), jak i inną działalność gospodarczą (podlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym) obowiązana jest, stosując przepisy art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podzielić przychody na te pochodzące z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, jak i z pozostałej działalności. Nie może być przy tym sytuacji, że istnieją przychody, których nie można przyporządkować do żadnej kategorii. Jeżeli dane wpływy dotyczą gospodarki zasobami mieszkaniowymi, to stanowią przychód z tego właśnie źródła. Pozostałe wpływy to przychody z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Niezwykle ważne jest też określenie prawidłowej wielkości kosztów uzyskania przychodów pamiętając o postanowieniach art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Podatnik może więc zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie wydatki, pod warunkiem, że wykazany zostanie ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu oraz że nie zostały one ujęte w negatywnym katalogu kosztów. Następnie prawidłowo ustalone koszty uzyskania przychodów należy przypisać do przychodów odnoszących się do poszczególnych źródeł.

W przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca wskazał, iż w Spółdzielni funkcjonuje budynek administracji oraz zaplecze techniczno - remontowe, którego podstawowym zadaniem jest zapewnienie prawidłowego funkcjonowania zasobów stricte mieszkaniowych.

Związek tych obiektów z działalnością opodatkowaną jest oczywisty, w przypadku biurowca jest to siedziba zarządu, przyjmowane są wpłaty za lokale użytkowe, odbywa się fakturowanie i rozliczanie tych lokali itp., natomiast w przypadku zaplecza technicznego służby techniczne zajmują się eksploatacją, naprawami, przeglądami oraz remontami lokali użytkowych amortyzacja tych obiektów jest kosztem stałym i pośrednim wykonanych czynności. Spółdzielnia nie jest jednak w stanie precyzyjnie określić jak część dotyczy działalności zwolnionej (eksploatacji zasobów mieszkaniowych), a jaka wiąże się z działalnością opodatkowaną (lokale użytkowe, lokowanie środków finansowych itp.).

Jak wynika z treści złożonego wniosku, Spółdzielnia rozlicza odpisy amortyzacyjne od budynku administracji i zaplecza techniczno – remontowego, przyporządkowując je do danego rodzaju działalności, tj. do gospodarki zasobami mieszkaniowymi lub do pozostałej działalności gospodarczej.

Koszty powyższe niezaliczone do kosztów bezpośrednich są kosztami wspólnymi gospodarki zasobami mieszkaniowymi oraz pozostałej działalności gospodarczej Spółdzielni.

Zatem, koszty te należy przyporządkować do danego rodzaju działalności zgodnie z art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 2a tejże ustawy, zasadę tę stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z tego opodatkowania; w takim przypadku przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stosuje się odpowiednio.

Ustalanie wielkości kosztów uzyskania przychodów, w tym odpisów amortyzacyjnych zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z ww. zasadami może mieć zastosowanie jedynie w sytuacjach wyjątkowych i w odniesieniu do określonych kosztów, wspólnych dla obu źródeł przychodu, których nie można jednoznacznie przypisać do jednej z kategorii przychodów. Tylko do takich kosztów uzasadnione jest zastosowanie proporcji, o której mowa w ww. przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, koszty z tytułu amortyzacji budynku administracji oraz zaplecza techniczno - remontowego, których nie można jednoznacznie odnieść do działalności opodatkowanej albo zwolnionej z podatku dochodowego, Spółdzielnia powinna rozliczać w sposób określony w powołanym powyżej art. 15 ust. 2 i ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a zatem w takim stosunku, w jakim przychody z tych źródeł pozostają w ogólnej kwocie przychodów z całokształtu prowadzonej działalności i przypisać je odpowiednio do kosztów uzyskania przychodów osiągniętych z działalności opodatkowanej oraz zwolnionej od podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.