2019.04.08 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.620.2018.5.LS
z 8 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2018 r. (data wpływu 13 grudnia 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 stycznia 2018 r. (data nadania 4 stycznia 2019 r., data wpływu 9 stycznia 2019 r.) na wezwanie Nr 0114-KDIP3-2.4011.620.2018.1.LS z dnia 21 grudnia 2018 r. (data nadania 21 grudnia 2018 r., data doręczenia 28 grudnia 2018 r.) oraz pismem z dnia 5 marca 2019 r. (data nadania 5 marca 2019 r., data wpływu 12 marca 2019 r.) na wezwanie Nr 0114-KDIP3-2.4011.620.2018.3.LS z dnia 20 lutego 2019 r. (data nadania 20 lutego 2019 r., data doręczenia 26 lutego 2019 r.) a także pismem z dnia 12 marca 2019 r. (data nadania 13 marca 2019 r., data wpływu 12 marca 2019 r.) ponadto pismem z dnia 28 marca 2019 r. (data nadania 28 marca 2019 r., data wpływu 3 kwietnia 2019 r.) na wezwanie Nr 0114-KDIP3-2.4011.620.2018.4.LS z dnia 14 marca 2019 r. (data nadania 14 marca 2019 r., data doręczenia 22 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku sporządzenia informacji PIT-8C w związku z pośrednictwem w zbyciu akcji - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku sporządzenia informacji PIT-8C w związku z pośrednictwem w zbyciu akcji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

H. S.A. Spółka Akcyjna Oddział w Polsce (dalej: H.) działa na terenie Polski jako oddział zagranicznej instytucji kredytowej z centralą w Portugalii. Ponadto H. posiada licencję na prowadzenie działalności maklerskiej wydaną przez portugalski organ nadzorujący rynek kapitałowy CMVM na zasadzie jednolitego paszportu europejskiego.

W ramach prowadzonej działalności H. świadczy m.in. czynności polegające na przyjmowaniu i przekazywaniu zleceń nabycia lub zbycia instrumentów finansowych oraz czynności polegające na wykonywaniu zleceń nabycia i zbycia instrumentów finansowych na rachunek dającego zlecenie. H. prowadzi także depozyt papierów wartościowych, ewidencję papierów wartościowych oraz księgę akcyjną dla akcji imiennych.

W szczególności, w ramach prowadzonej działalności H. m.in.:

świadczy określone (wybrane) usługi pośrednictwa przy transakcjach dotyczących sprzedaży akcji w formie zdematerializowanej;

pośredniczy w znalezieniu nabywcy akcji (kojarzy strony transakcji), zgodnie z przedstawionymi wymaganiami zbywającego (klienta).

Powyższe transakcje zbycia akcji mogą mieć następujący przebieg:

H. pośredniczy w znalezieniu nabywcy oraz rozliczeniu finansowym, a rozksięgowanie akcji jest realizowane przez inne biuro maklerskie;

H. pośredniczy w znalezieniu nabywcy akcji oraz pośredniczy w rozliczeniu finansowym i przeniesieniu akcji (akcje są przekazywane z rachunków sprzedających prowadzonych przez inne biuro maklerskie na konto zbiorcze H. i z tego rachunku dopiero są rozksięgowywane na rachunki kupujących).

Pismem z dnia 21 grudnia 2018 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.620.2018.1.LS wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez:

przedstawienie dokumentu (odpowiednio oryginał lub urzędowo poświadczona kopia za zgodność z oryginałem), z którego wynika sposób reprezentacji Wnioskodawcy w zakresie oświadczeń woli i podpisywania dokumentów, tj. stosowne umocowanie do występowania w imieniu Wnioskodawcy z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej dla osoby, która w imieniu Wnioskodawcy podpisała wniosek.

Pismem z dnia 3 stycznia 2019 r. (data wpływu 9 stycznia 2019 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w wyznaczonym terminie.

Następnie pismem z dnia 20 lutego 2019 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.620.2018.3.LS wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez:

wyczerpujące przedstawienie zaistniałego stanu faktycznego mającego być przedmiotem interpretacji indywidualnej (część G wniosku ORD-IN(8), poz. 74), w tym również wskazanie:
1. szczegółowych informacji na temat mechanizmu pośrednictwa w nabywaniu i zbywaniu akcji, tj. m.in. wskazanie:
  - jaki podmiot zleca Wnioskodawcy czynność nabywania i zbywania akcji,
  - szczegółowych informacji na temat zawartej umowy zlecenia,

Pismem z dnia 5 marca 2019 r. (data wpływu 12 marca 2019 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w wyznaczonym terminie. W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Pośród podmiotów zlecających Bankowi określone czynności pośrednictwa, których dotyczy wniosek, nie ma domów maklerskich, są natomiast prywatni i korporacyjni inwestorzy.
Umowy zlecenia usług pośrednictwa różnią się szczegółami, ale co do zasady zawierają następujący (przykładowy) katalog czynności wypełniających łącznie usługę pośrednictwa:
1. zebranie kluczowych danych dotyczących podmiotu, którego akcje mają być nabywane/zbywane, w tym m.in. informacje na temat sektora, w który funkcjonuje określona spółka, określenie przewag konkurencyjnych, głównych nośników wartości;
2. przygotowanie informacji na potrzeby kontaktów z inwestorami, w tym m.in. opisu modelu finansowego;
3. opracowywanie listy inwestorów; kontakty ze zleceniodawcą w celu opracowania tzw. krótkiej listy;
4. przygotowanie dokumentacji, w tym umów o poufności; Bank nie świadczy doradztwa prawnego;
5. współpraca w zakresie zarządzania procesem zbycia/nabycia akcji;
6. pomoc przy negocjacjach;
7. pomoc przy finalizacji transakcji;
8. pomoc przy rozliczeniu transakcji, w tym inkasowanie środków ze zbycia i ich przekazywanie zbywającym.
Mechanizm rozliczeń z tytułu umowy pośrednictwa w części dotyczącej wypłaty na rzecz zbywających należności uzyskanej za zbyte akcje został opisany we wniosku.

Następnie pismem z dnia 14 marca 2019 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.620.2018.4.LS wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez:

przedstawienie dokumentu (odpowiednio oryginał lub urzędowo poświadczona kopia za zgodność z oryginałem), z którego wynika sposób reprezentacji Wnioskodawcy w zakresie oświadczeń woli i podpisywania dokumentów, tj. stosowne umocowanie do występowania w imieniu Wnioskodawcy z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej dla osoby, która w imieniu Wnioskodawcy podpisała pismo z dnia 5 marca 2019 r. (data wpływu 12 marca 2019 r.) będące odpowiedzią na wezwanie z dnia 20 lutego 2019 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.620.2018.3.LS (data doręczenia 26 lutego 2019 r.).

Pismem z dnia 28 marca 2019 r. (data wpływu 3 kwietnia 2019 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w wyznaczonym terminie.

Ponadto pismem z dnia 12 marca 2019 r. (data wpływu 19 marca 2019 r.) Wnioskodawca uzupełnił ponownie wniosek. W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Przedmiotem zapytania jest (rodzajowo) transakcja pośrednictwa Banku w sprzedaży akcji spółek notowanych na GPW lub ASO NewConnect (lub wprowadzanych do obrotu na GPW lub ASO NewConnect) w ramach oferty publicznej lub prywatnej.
Klientem Banku (właścicielem akcji) jest (rodzajowo) osoba indywidualna („Akcjonariusz Sprzedający”).
Przedmiotem transakcji są akcje zdematerializowane, zaewidencjonowane w formie zapisu elektronicznego w należącym do Akcjonariusza Sprzedającego rachunku maklerskim w domu maklerskim innym niż H. („Akcje Sprzedawane”).
Rola H. w transakcji: W ramach prowadzonych transakcji H. Bank może pełnić różne role (przykładowo - oferującego, firmy inwestycyjnej w rozumieniu Ustawy o Ofercie Publicznej, globalnego koordynatora, współprowadzącego księgę popytu, etc.). Zakres prac różni się w zależności od pełnionej przez H. roli, ale kluczowy jest fakt, iż niezależnie od tego, w jaki sposób H. pośredniczy przy transakcji, przedmiotem transakcji zawsze są Akcje Sprzedawane ewidencjonowane na koncie w innym domu maklerskim. W ramach realizowanej transakcji H. może pośredniczyć w rozliczeniu finansowym i przeniesieniu akcji (akcje są przekazywane z rachunków Akcjonariuszy Sprzedających prowadzonych przez inne biuro maklerskie na konto zbiorcze H. i z tego rachunku są następnie rozksięgowywane na rachunki kupujących). H. nigdy jednak nie prowadzi rachunków na rzecz Akcjonariuszy Sprzedających. W ramach realizowanych transakcji, H. posiada informacje na temat liczby oraz ceny akcji sprzedanych przez Akcjonariuszy Sprzedających, posiada więc informacje w zakresie przychodu zrealizowanego w ramach transakcji. H. nie posiada jednak nigdy informacji na temat ceny, po jakiej Akcjonariusze Sprzedający nabyli Akcje Sprzedawane, przez co nie jest możliwe obliczenie przez H. dochodu na potrzeby obliczenia podatku, co opisane zostało szerzej w punkcie H złożonego wniosku.

Niniejszym Wnioskodawca wnosi o wydanie interpretacji indywidualnej z uwzględnieniem przedstawionego wyżej schematu transakcji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy na skutek zrealizowania transakcji pośrednictwa w zbyciu akcji według schematów przedstawionych powyżej H. jest zobowiązany do wystawienia swojemu klientowi PIT-8C?
Czy, jeżeli H. ustali, że inny podmiot (dom maklerski uczestniczący w transakcji pośrednictwa) sporządza klientowi PIT-8C dokumentujący tę samą operację, H. będzie zwolniony z wystawienia PIT-8C?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1

Zgodnie z art. 39 ust. 3 ustawy o PIT, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym (...) przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu (...) imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ustawy o PIT sporządzonego według ustalonego wzoru (druk PIT-8C).

Według Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym, zgodnie z wykładnią językową, H. nie jest obowiązany do sporządzenia dokumentacji informacyjnej PIT-8C, bowiem w myśl art. 30b ust. 1 ustawy o PIT obowiązek sporządzenia PIT-8C dotyczy wyłącznie podmiotów mających wiedzę o wysokości uzyskanego dochodu z tytułu m.in. odpłatnego zbycia udziałów (akcji).

W sytuacji będącej przedmiotem niniejszego zapytania H. posiada informację tylko o przychodzie swojego klienta, nie posiada natomiast informacji o poniesionych przez niego kosztach, które tenże (klient) poniósł w celu uzyskania wskazanego przychodu.

Analizując art. 30b ust. 1 ustawy o PIT brak wiedzy o kosztach poniesionych przez klienta uniemożliwia H. wystawienie rzetelnego (kompletnego) dokumentu mówiącego o dochodzie klienta. Zgodnie bowiem z art. 30b ust. 2 ustawy o PIT, dochód, o którym mowa w art. 30b ust. 1, to różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia udziałów (akcji) a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 i 38c.

Pełną wiedzę o kosztach i przychodach posiada tylko podmiot rozksięgowujący transakcję. W opisanym zdarzeniu jest to dom maklerski, i to na nim, według Wnioskodawcy, spoczywa obowiązek wystawienia dokumentu informującego PIT-8C.

Jeśli - co zdaniem Wnioskodawcy jest błędne - rozszerzyć interpretację przepisu art. 39 ust. 3 ustawy o PIT, tzn. uznać, że podmiot posiadający jakąkolwiek wiedzę o wysokości przychodu jest tożsamy z podmiotem posiadającym wiedzę o wysokości dochodu i uznać, że H. (posiadający wiedzę tylko o przychodach) również jest obowiązany do wystawienia dokumentu PIT-8C, powstanie sytuacja, w której będzie występować więcej niż jeden podmiot uznany za „podmiot, za pośrednictwem którego podatnik uzyskuje dochód”, o którym mowa w art. 30b ustawy o PIT. W praktyce prowadzi to do sytuacji, gdzie zarówno do podatnika jak i do urzędu skarbowego wpłyną co najmniej dwie deklaracje dotyczące jednej i tej samej transakcji. Podejście urzędów skarbowych jest w tym względzie niejednolite i niektóre z nich żądają korygowania wystawionych „niepełnych” PIT-8C (tzn. PIT-8C dokumentujących np. tylko uzyskany przychód z odpłatnego zbycia papierów wartościowych).

Ponadto, nie budzi także wątpliwości to, że informacje PIT-8C dotyczące tej samej transakcji, lecz sporządzone przez różnych uczestników transakcji, mogą zawierać różny zakres informacji (ze względu na to, że różni uczestnicy mogą posiadać różny dostęp do informacji o przychodach i kosztach związanych z daną transakcją).

Według H., ustawodawca celowo posłużył się w art. 30b ustawy o PIT wyrazem „dochód” i w wyjaśnieniu w art. 30b ust. 2 ustawy o PIT zaznaczył, że dochód jest to wynik odjęcia kosztów poniesionych na poczet przychodu od sumy osiągniętych przychodów z danej transakcji, by deklaracje informacyjną składały tylko te podmioty, które posiadają pełną informację o przeprowadzonej transakcji (poniesione koszty i osiągnięte przychody) a nie wszystkie, które powzięły jakiekolwiek informacje na temat transakcji z art. 30b ustawy o PIT.

Nie powinno się dopuszczać do sytuacji, w której podmiot nie uprawniony lub/ i nie posiadający pełnej wiedzy co do zaistniałego zdarzenia wystawia dokument PIT-8C, uznając się za podmiot zobligowany do wystawienia dokumentu informującego na podstawie błędnie zinterpretowanego przepisu tj. używając zbyt szerokiej wykładni językowej.

By zapobiec licznym nieporozumieniom związanym z otrzymaniem co najmniej podwójnej (często różnej od siebie) informacji o uzyskanych dochodach Wnioskodawca uważa, że podczas interpretacji powyższych przepisów prawa, należy posłużyć się również wykładnią celowościową. Ta potwierdza podejście Wnioskodawcy, tj. że dokument PIT-8C wystawia tylko ten podmiot, który posiada pełną informację o poniesionych kosztach i przychodach.

Kierując się wykładnią celowościową należy również pamiętać, że głównym celem składania deklaracji informacyjnych jest poinformowanie podatnika jak i urzędu o wysokości osiągniętego dochodu podatnika z przeprowadzonej transakcji. Powyższy cel, w analizowanym przypadku będzie w pełni spełniony, jeżeli podmiot posiadający pełną informację o transakcji sporządzi i przekaże ją w odpowiednim momencie zainteresowanym, tj. podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu.

Podsumowując powyższy wywód H. uważa, że w przedstawionym stanie faktycznym nie jest on obowiązany do wystawienia swojemu klientowi deklaracji PIT-8C. Nie posiada on pełnej wiedzy o uzyskanym dochodzie. Uczestniczy w rozliczeniu finansowym transakcji o tyle, że przekazuje jedynie środki uzyskane ze sprzedaży udziałów/akcji. Nie posiada zaś informacji o kosztach związanych z nabyciem/objęciem tychże - którą to z kolei informację posiada uczestniczący także w transakcji dom maklerski.

Ad.2

H. stoi na stanowisku, że jeśli w danej transakcji występuje więcej niż jeden podmiot posiadający informację zarówno o przychodach, jak i kosztach ich uzyskania i H. uzyska od swojego klienta oświadczenie, że wszystkie informacje dotyczące przychodów i kosztów związanych ze zlecaną transakcją są w posiadaniu domu maklerskiego uczestniczącego w transakcji, H. może być zwolniony z obowiązku wystawienia PIT-8C (obowiązek ten ciąży bowiem na biurze maklerskim).

Głównym celem składania przez płatników deklaracji PIT-8C jest przekazanie do urzędu skarbowego rzetelnej (pełnej) informacji o uzyskanym przez osobę fizyczną dochodzie podczas transakcji określonych w art. 30b ustawy o PIT. Literalne brzmienie art. 39 ust. 3 ustawy o PIT może wskazywać na dopuszczalność składania więcej niż jednej deklaracji dotyczącej tego samego dochodu, co jednak należałoby uznać za niecelowe, często wprowadzające w błąd zarówno podatników, jak i organy skarbowe.

Dotychczas H. w celu wypełnia obowiązku informacyjnego, który wynika z art. 30b ustawy o PIT (przychody ze zbycia papierów wartościowych), zawsze przesyłał deklarację PIT-8C do podatnika oraz urzędu skarbowego. Niestety w momencie gdy podczas jednej transakcji, w której oprócz H. występował jeszcze jeden obowiązany podmiot do złożenia dokumentu informacyjnego PIT-8C zarówno klient jak i urząd skarbowy otrzymywali dwie deklaracje. Podejście organów skarbowych w takich sytuacjach jest niejednolite i wielokrotnie podatnicy przekazywali informację H. o żądaniu przez organy skorygowania jednego PIT-8C.

H. powziął w wątpliwość słuszność swoich działań i w celu zapobiegnięcia kolejnych tego rodzaju sytuacji planuje zawierać w umowie o współpracy klauzulę, w której będzie jasno wskazany podmiot, który będzie obowiązany do złożenia deklaracji za transakcję, w wyniku której klient uzyska dochód, o którym mowa w art. 30b ustawy o PIT (w formie oświadczenia klienta wskazującego biuro maklerskie uczestniczące w transakcji oraz wzajemnego zobowiązania klienta oraz H. do przekazania domowi maklerskiemu wszelkich informacji niezbędnych do sporządzenia PIT-8C). Według Wnioskodawcy, ustawodawca wprowadził obowiązek sporządzania deklaracji w celu uzyskania informacji o uzyskanym dochodzie danej osoby fizycznej z konkretnej transakcji, a nie w celu wskazania, za pośrednictwem którego podmiotu dochód ten został uzyskany. H. zawierając w umowie o współpracy wspominaną powyżej klauzulę będzie posiadał pewność, że urząd skarbowy zostanie poinformowany o zaistniałej sytuacji jedną prawidłowo sporządzoną deklaracją PIT-8C, tym samym cel art. 39 ust. 3 ustawy o PIT tj. sporządzenie deklaracji, zostanie w pełni zaspokojony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, źródłem przychodu są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Natomiast za przychody z kapitałów pieniężnych, stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ww. ustawy, uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych.

Stosownie do art. 17 ust. 1ab pkt 1 cytowanej ustawy, przychód określony w ust. 1 pkt 6 z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych powstaje w momencie przeniesienia na nabywcę własności udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych.

Na podstawie art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r., od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Zgodnie z art. 30b ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, dochodem, o którym mowa w ust. 1 jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14.

Z kolei z treści art. 30b ust. 6 ww. ustawy wynika, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 (PIT-38) wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, w tym również dochody, o których mowa w art. 24 ust. 14, dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, a także dochody z realizacji praw z nich wynikających, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielniach, w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, i obliczyć należny podatek dochodowy.

Natomiast na podstawie art. 39 ust. 3 cytowanej ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r., osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2, sporządzone według ustalonego wzoru.

Należy zwrócić uwagę, że treść przywołanego art. 39 ust. 3 ww. ustawy, ma charakter ogólny i nie zawiera wyjątków od powyższej reguły. Ustawodawca nie precyzuje ściśle kręgu podmiotów, na których ciąży obowiązek sporządzania przedmiotowej informacji. Z literalnego brzmienia tego przepisu wynika zatem, że przepis ten obowiązuje zarówno instytucje finansowe pośredniczące w obrocie papierami wartościowymi (np. banki, biura maklerskie), jak i inne podmioty wypłacające lub pośredniczące w uzyskaniu określonych dochodów przez podatnika.

Nie wystarcza tu też wykładnia językowa, ponieważ zastosowanie wykładni językowej przy interpretacji art. 39 ust. 3 ww. ustawy doprowadziłoby do przyjęcia, że niemal każdy kto posiada informację o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 przedmiotowej ustawy, powinien dopełnić określonego w tym przepisie obowiązku podatkowego. Konieczne jest więc sięgnięcie do wykładni celowościowej.

W uzasadnieniu rządowego projektu ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 202, poz. 1956) stwierdzono, że: „po zakończeniu roku podatkowego - w terminie do dnia 31 stycznia (termin ten zmieniono na koniec lutego) roku następującego po roku podatkowym - podmioty, za pośrednictwem, których podatnik dokonuje odpłatnego zbycia papierów wartościowych (instrumentów finansowych), będą zobowiązane do sporządzenia imiennej informacji o wysokości uzyskanego przychodu i przekazania jej podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania podatnika.”

Jak wynika z powyższego uzasadnienia, celem wprowadzenia przepisu było uzyskanie informacji o wysokości przychodów od podmiotu uprawnionego do prowadzenia rachunku papierów wartościowych, za którego pośrednictwem zbywane są papiery wartościowe (instrumenty finansowe). Zatem to podmioty, za których pośrednictwem podatnik uzyskuje dochody z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych i z realizacji praw z nich wynikających (...) są obowiązane (...) przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu (...) imienne informacje o wysokości dochodu z tych tytułów.

W przedmiotowej sprawie klientami Wnioskodawcy są m.in. osoby fizyczne, gdzie zgodnie z zawartą z Wnioskodawcą umową zlecenia, Wnioskodawca pośredniczy w rozliczeniu finansowym i przeniesieniu akcji (akcje są przekazywane z rachunków sprzedających prowadzonych przez inne biuro maklerskie na konto zbiorcze H. i z tego rachunku dopiero są rozksięgowywane na rachunki kupujących). Należy jednak zaznaczyć, że umowę zlecenia klient zawiera z Wnioskodawcą, zleca m.in. pośrednictwo w sprzedaży w akcji, tj. akcje są przekazywane z rachunków Akcjonariuszy Sprzedających prowadzonych przez inne biuro maklerskie na konto zbiorcze H. i z tego rachunku są następnie rozksięgowywane na rachunki kupujących. Kluczowe jest to, że klient zawiera umowę z Wnioskodawcą oraz Wnioskodawca posiada informację o liczbie i cenie sprzedanych akcji przez akcjonariusza, tj. o przychodzie ze sprzedaży, natomiast biuro maklerskie nie dokonuje transakcji sprzedaży, bowiem umowę klient zawiera z Wnioskodawcą. Bez znaczenia w rozpatrywanej sprawie pozostaje okoliczność, że Wnioskodawca nie posiada pełnej wiedzy o kosztach poniesionych przez klientów.

Na poparcie stanowiska organu, należy wskazać wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 17 maja 2013 r. sygn. akt I SA/Wr 380/13, w którym Sąd wskazał, że „(…) konieczność ujęcia w informacji, o której mowa w art. 39 ust. 3, danych dotyczących dochodu nie oznacza, że z obowiązku informacyjnego zostają zwolnione podmioty wprawdzie pośredniczące w uzyskaniu przez podatnika przychodu, lecz nie dysponujące pełną wiedzą odnośnie poniesionych dla osiągnięcia tego przychodu kosztów. Należy bowiem zauważyć, że rozliczenia z tytułu osiągniętego dochodu dokonuje samodzielnie podatnik, składając zeznanie podatkowe na podstawie art. 45 ust. 1a pkt 1 u.p.d.o.f. i to do niego należy właściwe określenie podstawy obliczenia podatku, na którą składają się (mogą się składać) także koszty przychodu. Podmiot zobowiązany na podstawie art. 39 ust. 3 uwzględnia w ramach informacji te koszty, które są mu znane. Uzależnienie obowiązku informacji od dysponowania pełnymi danymi dotyczącymi kosztów uzyskania przychodu, dawałoby w istocie prymat subiektywnemu przekonaniu podmiotu wymienionego w art. 39 ust. 3 odnośnie kompletności wiedzy w tym zakresie, co byłoby nie do pogodzenia z obiektywnym, charakterem obowiązków podatkowych (obowiązków przewidzianych w przepisach prawa podatkowego) (…)”.

Biorąc zatem pod uwagę treść wniosku i przywołane powyżej przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że Wnioskodawca jest zobowiązany do sporządzania informacji PIT-8C uwzględniających przychody (dochody), o których mowa w art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzyskiwane przez klientów z tytułu sprzedaży akcji.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe w zakresie pytania nr 1.

Należy wskazać, że obowiązków sporządzenia informacji PIT-8C wynikających z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie można przenieść na inny podmiot w drodze jakiejkolwiek umowy, m.in. na podstawie umowy o współpracy, która będzie zobowiązywała klienta oraz H. do przekazania domowi maklerskiemu wszelkich informacji niezbędnych do sporządzenia PIT-8C. Tym samym, pytanie nr 2 zadane we wniosku należy uznać za bezprzedmiotowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin