Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-3.4010.58.2019.1.MC
z 8 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2019 r. (data wpływu 28 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania:

• czy otrzymane wpływy z oprocentowania środków pieniężnych Funduszu stanowią koszty uzyskania przychodu w rozumieniu UPDOP w momencie ich wpływu na rachunek bankowy Funduszu ‒ jest prawidłowe,
  
  
  

• Czy w związku z obowiązującymi przepisami prawa geologicznego i górniczego, koszty likwidacji pozostałych składników majątkowych (wykorzystywanych w kopalniach Spółki), które zgodnie z w/w przepisami nie stanowią podstawowych obiektów/urządzeń zakładu górniczego lub obiektów zakładu górniczego, a tym samym nie podlegają ujęciu w planie ruchu likwidowanego zakładu górniczego (jego oznaczonej części), stanowią koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, stosownie do zapisów art. 15 ust. 4d UPDOP ‒ jest prawidłowe.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 28 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania czy otrzymane wpływy z oprocentowania środków pieniężnych Funduszu stanowią koszty uzyskania przychodu w rozumieniu UPDOP w momencie ich wpływu na rachunek bankowy Funduszu oraz czy w związku z obowiązującymi przepisami prawa geologicznego i górniczego, koszty likwidacji pozostałych składników majątkowych (wykorzystywanych w kopalniach Spółki), które zgodnie z w/w przepisami nie stanowią podstawowych obiektów/urządzeń zakładu górniczego lub obiektów zakładu górniczego, a tym samym nie podlegają ujęciu w planie ruchu likwidowanego zakładu górniczego (jego oznaczonej części), stanowią koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, stosownie do zapisów art. 15 ust. 4d UPDOP.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spólka S.A. oraz określone spółki od niej zależne (dalej łącznie: Spółki), na podstawie zawartej Umowy, tworzą podatkową grupę kapitałową PGK II (w rozumieniu przepisów ustawy o CIT). Rokiem podatkowym PGK II jest rok kalendarzowy, zaś spółką reprezentującą PGK II jest Spółka S.A. ‒ jako spółka dominująca.

Podstawa opodatkowania PGK II jest obliczana zgodnie z art. 7a ustawy o CIT, w związku
z art. 7 ust. 1-3 ustawy o CIT.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą m. in. w zakresie wydobywania (w kopalniach Spółki) rud miedzi systemem podziemnym oraz wydobywania żwiru i piasku systemem odkrywkowym. Stosownie do obowiązku wynikającego z art. 128 ust. 1 ustawy P Spółka tworzy fundusz likwidacji zakładu górniczego (dalej: Fundusz), przy czym zgodnie z art. 6 pkt 18 w/w ustawy „zakładem górniczym” jest wyodrębniony technicznie i organizacyjnie zespół środków służących bezpośrednio do wykonywania działalności regulowanej ustawą
w zakresie wydobywania kopalin ze złóż, a w podziemnych zakładach górniczych wydobywających węgiel kamienny wraz z pozostającym w związku technologicznym
z wydobyciem kopaliny przygotowaniem wydobytej kopaliny do sprzedaży, podziemnego bezzbiornikowego magazynowania substancji, podziemnego składowania odpadów albo podziemnego składowania dwutlenku węgla, w tym wyrobiska górnicze, obiekty budowlane, urządzenia oraz instalacje”.

Zasady tworzenia i wykorzystania Funduszu reguluje art. 128 ustawy P, który m.in. stanowi, iż:

• Fundusz tworzony jest z odpisów, obliczanych jako:
  

1. równowartość nie mniej niż 3% odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych zakładów górniczych, ustalanych stosownie do przepisów o podatku dochodowym - w przypadku wydobywania kopalin ze złóż metodą robót podziemnych lub otworów wiertniczych;
   
2. równowartości nie mniej niż 10% należnej opłaty eksploatacyjnej - w przypadku wydobywania kopaliny ze złóż metodą odkrywkową oraz
   
3. wpływów z oprocentowania środków pieniężnych Funduszu zgromadzonych na rachunkach bankowych (ust. 3 i ust. 4);
   
   
   

• Środki funduszu pochodzące z dokonywanych odpisów i odsetek gromadzone są na wyodrębnionym rachunku bankowym Funduszu, przy czym:
  

1. środki odpisu przekazywane są na wyodrębniony rachunek bankowy Funduszu w terminie miesiąca po zakończeniu roku obrotowego (kalendarzowego);
   
2. środki pieniężne Funduszu mogą być gromadzone również w postaci bonów skarbowych lub obligacji emitowanych lub gwarantowanych przez Skarb Państwa. Wpływy
   z oprocentowania lokowanych środków Funduszu (odsetki) dopisywane do rachunku Funduszu, zwiększają wartość środków pieniężnych Funduszu zgromadzonych na tym rachunku;
   
3. wpływy z oprocentowania uwzględniane są w przychodach stanowiących podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w momencie dopisania środków (odsetek) na rachunku bankowym Funduszu.
   
   
   

• Środki funduszu stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym i mogą być wykorzystane wyłącznie w celu pokrycia kosztów likwidacji zakładu górniczego lub jego oznaczonej części, a także zbędnych ze względów technicznych
  i technologicznych urządzeń, instalacji, obiektów lub wyrobisk górniczych tego zakładu (ust. 8);
  
• rozpoczęcie dokonywania wypłat z funduszu może nastąpić po przedstawieniu przez przedsiębiorcę prowadzącemu rachunek ostatecznej decyzji właściwego organu nadzoru górniczego zatwierdzającej plan ruchu likwidowanego zakładu górniczego lub jego oznaczonej części albo zatwierdzającej plan ruchu zakładu górniczego w części, w jakiej przewiduje on likwidację zbędnych ze względów technicznych i technologicznych urządzeń, instalacji, obiektów lub wyrobisk górniczych tego zakładu (ust. 9).
  
  
  
  

Zakres wymaganych elementów/danych planów ruchu oraz planów ruchu likwidowanego zakładu górniczego (lub jego oznaczonej części) określa rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 08.12.2017 r. w sprawie planów ruchu zakładów górniczych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2293).

Art. 128 ust. 4 pkt 1 P, który określa metodologię ustalenia wysokości odpisu na Fundusz
w odniesieniu do podziemnego zakładu górniczego nie precyzuje szczegółowo, co należy rozumieć przez „środki trwałe zakładu górniczego” (od których dokonywany jest odpis na Fundusz). Niemniej jednak art. 6 pkt 18 P definiując pojęcie zakładu górniczego wskazuje, że są to jedynie środki trwałe służące bezpośrednio wydobywaniu kopaliny ze złóż.

Natomiast § 29 rozporządzenia Ministra Energii z dnia 23 listopada 2016 r. w sprawie szczegółowych wymagań dotyczących prowadzenia ruchu podziemnych zakładów górniczych
(tj. Dz. U. z 2017 r. poz. 1118) określa obiekty/maszyny i urządzenia, które według przepisów prawa górniczego kwalifikowane są jako podstawowe obiekty/maszyny i urządzenia zakładu górniczego, tj.:

1. szyby i szybiki wraz wyposażeniem,
   
2. górnicze wyciągi szybowe w szybach i szybikach,
   
3. stacje wentylatorów głównych,
   
4. stacje odmetanowania wraz z siecią rurociągów,
   
5. centrale systemu ogólnozakładowej łączności telefonicznej, dyspozytornie systemów dyspozytora ruchu, stacje geofizyki górniczej oraz magistralne sieci telekomunikacyjne,
   
6. główne stacje sprężarek powietrza wraz z siecią rurociągów w szybach,
   
7. urządzenia i układy głównego odwadniania,
   
8. główne składy paliw, olejów i środków smarnych oraz stale komory napełniania paliwem środków transportowych,
   
9. główne urządzenia do wytwarzania i transportu podsadzki i mieszanin doszczelniających,
   
10. stacjonarne urządzenia klimatyczne o nominalnej mocy chłodniczej powyżej 1 MW,
    
11. urządzenia transportowe, których środki transportu poruszają się po torze o nachyleniu większym niż 45°, w wyrobiskach górniczych,
    
12. urządzenia, instalacje i sieci elektroenergetyczne wysokiego i średniego napięcia zasilające obiekty, maszyny i urządzenia, o których mowa powyżej.
    
    
    

Z kolei w świetle § 780 rozporządzenia Ministra Energii z dnia 23 listopada 2016 r. w sprawie szczegółowych wymagań dotyczących prowadzenia ruchu podziemnych zakładów górniczych (tj. Dz. U. z 2017 r. poz. 1118) jako obiekty zakładu górniczego w podziemnych zakładach górniczych zakwalifikować można:

1. budynki maszyn wyciągowych,
   
2. budynki nadszybi,
   
3. budynki stacji odmetanowania i głównych sieci rurociągów,
   
4. budynki głównych stacji sprężarek powietrza,
   
5. budynki centralnych stacji klimatyzacyjnych,
   
6. budynki stacji elektroenergetycznych oraz głównych urządzeń i sieci rozdzielczych wysokiego i średniego napięcia,
   
7. obiekty stacji wentylatorów głównych,
   
8. obiekty urządzeń przeróbczych,
   
9. obiekty podsadzkowe,
   
10. obiekty placów składowych urobku,
    
11. obiekty związanych z podziemnym składowaniem odpadów oraz przygotowaniem kopaliny do sprzedaży,
    
12. szybowe wieże wyciągowe,
    
13. rurociągi i zbiorniki technologiczne,
    
14. urządzenia i instalacje głównego odwadniania,
    
15. wolno stojące budynki centrali telefonicznych, dyspozytorni, stacji geofizyki górniczej, lampiarni oraz magistralnych sieci telekomunikacyjnych,
    
16. zbiorniki przeciwpożarowe,
    
17. mosty, estakady i tunele technologiczne,
    
18. maszty kablowe i oświetleniowe,
    
19. obiekty budowlanych innych niż wskazane powyżej zlokalizowane na terenie zakładu górniczego.
    
    
    

W konsekwencji obowiązywania przytoczonych powyżej przepisów Fundusz tworzony jest
w Spółce z odpisów amortyzacyjnych od w/w obiektów, które stanowią środki zakładu górniczego w rozumieniu przepisów prawa geologicznego i górniczego (ujęte w planie ruchu zakładu górniczego) oraz środki trwałe w rozumieniu UPDOP. Tym samym właściwy organ nadzoru górniczego dopuszcza wykorzystanie środków Funduszu (i zatwierdza plan ruchu likwidowanego zakładu górniczego lub jego oznaczonej części lub likwidację zbędnych składników majątkowych tego zakładu) w odniesieniu do tych obiektów/urządzeń/obiektów budowlanych, które według prawa geologicznego ujmowane są w planie ruchu zakładu górniczego.

Natomiast składniki majątkowe zakładu górniczego inne niż wskazane w w/w przepisach (choć są wykorzystywane w zakładach górniczych) nie podlegają w/w rygorom, stąd też właściwy organ nadzoru górniczego nie dopuszcza finansowania kosztów likwidacji tych składników ze środków Funduszu.

Środki Funduszu pochodzące z dokonywanych odpisów (oraz oprocentowania) gromadzone są przez Spółkę na wyodrębnionym rachunku bankowym Funduszu, przy czym odpisy na Fundusz uznawane są przez Spółkę za koszty uzyskania przychodów w dacie przekazania środków na wyodrębniony rachunek bankowy Funduszu, co wynika z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit a) UPDOP.

W efekcie obowiązywania w/w regulacji, zarówno przepisów UPDOP jak i przepisów prawa geologicznego i górniczego, koszty likwidacji zakładu górniczego, jego oznaczonej części lub też zbędnych środków trwałych tego zakładu ‒ po spełnieniu warunków określonych w art. 128
ust. 9 ustawy P‒ finansowane są ze środków Funduszu, a tym samym koszty te w dacie ich poniesienia nie są uznawane przez Spółkę za koszty uzyskania przychodów.

Likwidacja składników majątkowych wykorzystywanych w kopalniach Spółki (zarówno objętych obowiązkiem ujęcia ich w planach ruchu likwidacji zakładu górniczego, jak i nie objętych tym obowiązkiem) dokonywana jest z powodu ich zbędności w kopalniach ze względów technicznych lub technologicznych (tj. z innych przyczyn niż określone w art. 16 ust. 1 pkt 6 UPDOP).

Wnioskodawca ponadto informuje, że w latach ubiegłych, tj. … Spółka wraz
z określonymi spółkami zależnymi, tworzył podatkową grupę kapitałową PGK; podatnik ten stracił byt w wyniku upływu terminu, na jaki została utworzona ówczesna PGK (tj. lata … ).

PGK, jako podatnik podatku CIT, otrzymał interpretacje znak IBPB-1-2/4510-312/16/AP, IBPB-1-2/4510-270/16/AP, IBPB-1-2/4510-313/16/AP, IBPB-1-2/4510-314/16/AP z 11.05.2016r., w których Organ w sprawie identycznej jak będąca przedmiotem niniejszego Wniosku, uznał stanowisko podatnika za prawidłowe. Z uwagi na fakt, iż od dnia 01.01.2019 r. podatnikiem podatku CIT jest nowe PGK II, ponowne wystąpienie z niniejszym wnioskiem jest uzasadnione.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy otrzymane wpływy z oprocentowania środków pieniężnych Funduszu stanowią koszty uzyskania przychodu w rozumieniu UPDOP w momencie ich wpływu na rachunek bankowy Funduszu ?
   
2. Czy w związku z obowiązującymi przepisami prawa geologicznego i górniczego, koszty likwidacji pozostałych składników majątkowych (wykorzystywanych w kopalniach Spółki), które zgodnie z w/w przepisami nie stanowią podstawowych obiektów/urządzeń zakładu górniczego lub obiektów zakładu górniczego, a tym samym nie podlegają ujęciu w planie ruchu likwidowanego zakładu górniczego (jego oznaczonej części), stanowią koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, stosownie do zapisów art. 15 ust. 4d UPDOP?
   
   
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy (Ad. 1) Otrzymane wpływy z oprocentowania lokowanych środków Funduszu stanowią koszty uzyskania przychodów, w dacie ich dopisania do rachunku bankowego Funduszu.

Ad. 2. Koszty likwidacji składników majątkowych nie objętych obowiązkiem ujęcia w planie ruchu likwidowanego zakładu górniczego (zgodnie z przepisami prawa geologicznego i górniczego), stanowią koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia (zaksięgowanie w księgach rachunkowych).

Uzasadnienie:

Ad. 1

Zgodnie z art. 128 ust. 8 ustawy P, środki funduszu stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym.

Z literalnego brzmienia przedmiotowego przepisu wynika, że ustawodawca uznaje za koszty uzyskania przychodów w podatku dochodowym środki Funduszu, na które składają się:

• odpisy na ten fundusz dokonywane zgodnie z ust. 4 art. 128 ustawy,
  

• wpływy z oprocentowania środków funduszu zgromadzonych na rachunkach bankowych zgodnie z ust. 3 art. 128 ustawy.
  
  
  

Wskazać należy, że powołany przepis art. 128 ustawy P stanowi regulację szczególną (lex specialis) w stosunku do przepisów ogólnych, dotyczących kwalifikacji wydatków do kosztów uzyskania przychodów w UPDOP. Przepis ten może więc stanowić autonomiczną podstawę do zakwalifikowania określonych w nim wydatków do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów UPDOP. Stąd też stosowanie zawężającej wykładni powołanego przepisu art. 128

ust. 8 ustawy P, ograniczającej możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów jedynie środków pochodzących z dokonywanych na ten Fundusz odpisów, nie znajduje potwierdzenia w żadnej podstawie prawnej. Gdyby intencją ustawodawcy było odmienne traktowanie odsetek od środków zgromadzonych na koncie funduszu od odpisów dokonywanych na ten fundusz, zgodnie z zasadą racjonalnego ustawodawcy, zostałoby to wyraźnie
i jednoznacznie wskazane w treści przepisu. Przepis ten stanowiłby, że koszty uzyskania przychodów stanowią odpisy dokonywane na fundusz, a nie środki funduszu.

Zakwalifikowanie środków Funduszu ‒ pochodzących z oprocentowania ‒ do kosztów uzyskania przychodów jest zgodne również z regulacjami samej UPDOP. Zgodnie z art. 15 ust. 1 tej ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Nie ulega wątpliwości, że jeżeli ustawodawca nałożył na przedsiębiorcę prowadzącego działalność wydobywczą, bezwzględny obowiązek tworzenia funduszu likwidacji zakładu górniczego, wydatki poniesione na ten fundusz służą zagwarantowaniu funkcjonowania źródła przychodów.

W związku z powyższym, Wnioskodawca, stoi na stanowisku, że wpływy z oprocentowania środków zgromadzonych na rachunku bankowym Funduszu zwiększające środki tego Funduszu, w momencie ich wpływu na rachunek bankowy Funduszu stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów UPDOP, co potwierdzają również przywołane interpretacje indywidualna wydana w 2016 r. dla PGK.

Ad. 2

Zgodnie z art. 128 ust. 8 ustawy P środki Funduszu mogą być wykorzystane wyłącznie w celu pokrycia kosztów likwidacji zakładu górniczego lub jego oznaczonej części, a także zbędnych ze względów technicznych i technologicznych urządzeń, instalacji, obiektów lub wyrobisk górniczych tego zakładu.
Niemniej jednak wykorzystanie tych środków dopuszczalne jest po spełnieniu warunków, określonych w art. 128 ust. 9 ustawy P, tj. po uzyskaniu ostatecznej decyzji administracyjnej właściwego organu nadzoru górniczego zatwierdzającej plan ruchu likwidowanego zakładu górniczego lub jego oznaczonej części albo zatwierdzającej plan ruchu zakładu górniczego
w części, w jakiej przewiduje on likwidację zbędnych ze względów technicznych
i technologicznych urządzeń, instalacji, obiektów lub wyrobisk górniczych tego zakładu.

Biorąc pod uwagę wskazane powyżej regulacje, uznać należy, iż obowiązek pokrycia kosztów likwidacji składników zakładu górniczego ze środków Funduszu, dotyczy wyłącznie tych składników, które zgodnie z przepisami prawa geologicznego i górniczego zaliczane są do podstawowych obiektów/urządzeń zakładu górniczego lub obiektów tegoż zakładu5 i w związku z tym objęte są obowiązkiem ujęcia ich w planie ruchu likwidowanego zakładu górniczego (lub jego części), który zatwierdza właściwy organ nadzoru górniczego w drodze decyzji (art. 128
ust. 9 ustawy P). Stąd też koszty fizycznej likwidacji wyłącznie tej kategorii środków trwałych, nie podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów (gdyż do kosztów podatkowych zaliczany jest odpis na Fundusz, a ich likwidacja winna być zatem finansowana ze środków Funduszu).

Tym samym, ponoszone koszty likwidacji pozostałych składników majątkowych zakładu górniczego ‒ które według w/w przepisów prawa górniczego i geologicznego nie spełniają powyższych kryteriów, tj. nie podlegają ujęciu w planie ruchu likwidowanego zakładu górniczego (lub jego części), gdyż nie są uznawane za podstawowe składniki zakładu górniczego lub obiekty budowlane zakładu górniczego ‒ winny być rozpoznane jako koszty uzyskania przychodów
w dacie ich poniesienia (zaksięgowania w księgach rachunkowych), zgodnie z regulacją art. 15 ust. 4d UPDOP.

Wnioskodawca przy tym zauważa, że w jego ocenie, brak jest podstaw do twierdzenia, iż koszty likwidacji pozostałych składników majątkowych (tj. innych niż określonych w rozporządzeniu
z 23 listopada 2016 r.) winny być sfinansowane ze środków Funduszu, a tym samym uznane za wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podejście takie sprowadzałoby się w praktyce do tego, iż przedmiotowe koszty w ogóle nie byłyby uwzględniane w rachunku podatkowym, gdyż odpis na Fundusz nie jest dokonywany od tej kategorii środków (gdyż nie są one uznawane za składniki zakładu górniczego), tym samym właściwy organ nadzoru górniczego nie dopuszcza do wykorzystania środków Funduszu na likwidację tych składników (poprzez odmowę zatwierdzania planu ruchu likwidowanego zakładu górniczego lub jego oznaczonej części).

W związku z powyższym Wnioskodawca, stoi na stanowisku, że koszty likwidacji środków trwałych o których mowa w niniejszym wniosku, stanowią koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, co potwierdzają również przywołane interpretacje indywidualne wydane na rzecz PGK w 2016 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.