Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.99.2019.2.AK
z 16 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2019 r. (data wpływu 5 marca 2019 r.) uzupełnionym pismem sygnowanym datą 17 kwietnia 2019 r. (data wpływu 23 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości przechowywania przez Wnioskodawcę faktur sprzedażowych i zakupowych w formie elektronicznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości przechowywania przez Wnioskodawcę faktur sprzedażowych i zakupowych w formie elektronicznej. Wniosek został uzupełniony pismem sygnowanym datą 17 kwietnia 2019 r. (data wpływu 23 kwietnia 2019 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest polską spółką kapitałową wchodzącą w skład międzynarodowej grupy, w ramach której prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji oraz dystrybucji produktów medycznych i laboratoryjnych wykorzystywanych m.in. w kardiologii, kardiochirurgii, leczeniu cukrzyc. Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

Złożony wniosek o interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczy możliwości skanowania faktur VAT (sprzedażowych i zakupowych) wystawianych lub otrzymywanych przez Spółkę w formie papierowej oraz ich przechowywania wyłącznie w formie elektronicznej (zgodnie z procedurami opisanymi poniżej).

Procedury archiwizacji i przechowywania faktur

W związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę sprzedażą, po stronie Spółki zachodzi obowiązek ewidencjonowania transakcji dla potrzeb podatku VAT. Spółka realizuje ten obowiązek poprzez wystawienie faktur VAT na rzecz podmiotów gospodarczych będących nabywcami produktów przez nią oferowanych. Obecnie Wnioskodawca wystawia faktury sprzedażowe w formie papierowej i w takiej formie dostarcza je do nabywców.

Dodatkowo, w ramach działalności gospodarczej, Spółka otrzymuje szereg faktur zakupowych – w większości również dostarczanych przez sprzedawców w formie papierowej. Faktury te są podstawą do odliczenia VAT.

Z uwagi na liczbę przeprowadzanych transakcji, a co za tym idzie liczbę otrzymywanych i wystawianych przez Spółkę faktur, planuje ona wdrożyć elektroniczny system przechowywania dokumentów (dalej: „System”). System pozwala na przeprowadzenie digitalizacji i archiwizacji faktur wystawionych oraz otrzymanych przez Spółkę w formie papierowej, to jest ich skanowanie, zapisywanie i przechowywanie w formacie pliku elektronicznego, który nie podlega edycji (np. pliku w formacie pdf). Elektroniczny plik z fakturą zakupową lub sprzedażową będzie umieszczany w pierwszej kolejności w Systemie, a następnie na serwerze dedykowanym do przechowywania zdigitalizowanych faktur. Dostęp do Systemu możliwy będzie tylko dla zarejestrowanego użytkownika poprzez podanie prawidłowego loginu i hasła. Jednocześnie posiadana przez Spółkę wersja papierowa oryginalnej faktury będzie niszczona.

Faktury zarchiwizowane w formacie pdf mają być przez Spółkę przechowywane przez okres czasu wskazany w odpowiednich przepisach prawa (w formie elektronicznej). Pliki elektroniczne, zawierające skany faktur sprzedażowych i faktur zakupowych w formacie pdf, będą przez Spółkę przechowywane z podziałem na okresy rozliczeniowe, w sposób umożliwiający ich natychmiastowe udostępnienie, ale bez możliwości edycji. W odniesieniu do formy elektronicznej zachowana będzie taka sama autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność, jak w przypadku faktur przechowywanych w formie papierowej. Spółka będzie mogła zidentyfikować tożsamość sprzedawcy lub nabywcy (autentyczność), żadne dane na fakturze nie będą mogły zostać zmienione (integralność), a wykonany skan będzie miał odpowiednią jakość, zapewniającą możliwość odczytu danych na fakturze (czytelność).

Na żądanie organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej, zgodnie z obowiązującymi przepisami, dokumenty przechowywane w systemie elektronicznym będą mogły być bezzwłocznie udostępnione poprzez nadanie dostępu do Systemu lub jego określonej części, jak również poprzez ich wydrukowanie.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca przedstawił dodatkowe wyjaśnienia.

1. Wnioskodawca będzie przechowywał wystawione i otrzymane faktury z podziałem na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający ich łatwe odszukanie, autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur (do momentu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego).
2. Wnioskodawca będzie zapewniał dostęp organowi podatkowemu do wskazanych faktur, na żądanie a także bezzwłoczny pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle art. 112, art. 112a oraz art. 106m ustawy o VAT, planowany sposób przechowywania przez Spółkę faktur sprzedażowych oraz zakupowych polegający na zeskanowaniu papierowej faktury do nieedytowalnego pliku elektronicznego (przy jednoczesnym zniszczeniu wersji papierowej faktury) jest prawidłowy?

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 112, art. 112a oraz art. 106m ustawy o VAT, sposób przechowywania przez niego faktur zakupowych, a więc zeskanowanie papierowej faktury do nieedytowalnego pliku elektronicznego przechowywanego w Systemie (przy jednoczesnym zniszczeniu oryginalnej wersji papierowej faktury), jest prawidłowy.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

Jak stanowi art. 112 ustawy o VAT, podatnik jest zobowiązany przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury związane z tym rozliczeniem, do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Jednocześnie, zgodnie z art. 112 ustawy o VAT, podatnicy przechowują zarówno wystawione przez siebie lub w swoim imieniu faktury, jak również faktury otrzymane w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Podatnicy są również zobowiązani zapewnić organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej na ich żądanie bezzwłoczny dostęp do faktur, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej – również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.

Zgodnie z art. 106m ustawy o VAT, podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury. Przez autentyczność pochodzenia faktury rozumie się pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury. Przez integralność treści faktury rozumie się, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura. Autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność faktury można zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu miedzy fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług.

Powyższe regulacje, w opinii Wnioskodawcy, jednoznacznie wskazują, że ustawodawca dopuszcza możliwość przechowywania faktur w formie elektronicznej, o ile zostanie zapewniona autentyczność pochodzenia, integralność i czytelność faktury, a także bezzwłoczne udostępnienie faktur i przetwarzanie danych w nich zawartych.

Jak zostało wskazane powyżej, elektroniczne kopie faktur sprzedażowych będą przez Spółkę wykonywane przy zachowaniu wysokiej jakości, a później przechowywane w Systemie co zapewni możliwość łatwego dostępu do tych danych (jednocześnie bez możliwości ich edycji), a także wydrukowania ich lub zgrania na odpowiedni nośnik celem poboru/przetwarzania danych. Tym samym, taki sposób przechowywania będzie spełniać warunki określone w art. 112, art. 112a oraz art. 106m ustawy o VAT, tj. zapewni autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność faktury. Realizować będzie również założenie ustawodawcy, tj. zabezpieczenie treści wystawionej faktury, przy jednoczesnym zapewnieniu dostępu do tej treści dla kontrolujących.

Analogicznie w przypadku faktur zakupowych otrzymanych od dostawców Spółki w papierowej wersji i zeskanowanych do elektronicznego pliku, w opinii Wnioskodawcy taki sposób postępowania będzie dopuszczalny i akceptowalny na gruncie przepisów ustawy o VAT. Opisana procedura archiwizacji/przechowywania faktur zakupowych (skanowanie i przechowywanie w formie pliku elektronicznego, z podziałem na okresy rozliczeniowe) zapewni spełnienie wymogów zdefiniowanych w przepisach ustawy o VAT. Będzie ona bowiem pozwalać na zapewnienie integralności danych (ani proces zmiany formy dokumentów z papierowej na elektroniczną, ani też samo ich przechowywanie w formie elektronicznej, nie będą skutkowały żadnymi modyfikacjami danych, które powinna zawierać faktura). Ponadto, autentyczność pochodzenia będzie zrealizowana poprzez fakt, że Spółka każdorazowo będzie miała pewność co do podmiotu, od którego otrzymała daną fakturę i będzie w stanie zweryfikować ten fakt. Czytelność faktury zostanie natomiast zapewniona poprzez wykorzystywanie odpowiedniej jakości sprzętu technicznego do skanowania faktur.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Spółki, przechowywanie w formie elektronicznej faktur otrzymywanych i wystawianych w formie papierowej w ramach procedury wskazanej w opisie zdarzenia przyszłego jest dopuszczalne na gruncie przepisów ustawy o VAT. Zarazem zniszczenie oryginałów faktur w formie papierowej nie spowoduje, że faktura zostanie utracona, bowiem będzie przechowywana w formie elektronicznej (faktura staje się fakturą przechowywaną w formie elektronicznej, a nie papierowej – w tym zakresie brak jest ograniczeń).

Powyższe stanowisko jest zgodne z aktualną praktyką organów podatkowych i zostało potwierdzone w licznych interpretacjach indywidualnych, m.in.:

• interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 sierpnia 2018 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.379.2018.2.KB;
• interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 sierpnia 2018 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.432.2018.1.MN;
• interpretacja Dyrektora Krajowej informacji Skarbowej z dnia 25 października 2018 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.455.2018.2.JF;
• interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 listopada 2018 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.272.2018.1.PJ.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 2 pkt 31 ustawy stanowi, że ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Na podstawie art. 106n ust. 1 ustawy – stosowanie faktur elektronicznych wymaga akceptacji odbiorcy faktury.

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy – podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

Na mocy art. 106g ust. 1 ustawy – faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Z art. 112 ustawy wynika, że podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego z zastrzeżeniem art. 130d ust. 3 i art. 134 ust. 3.

W myśl art. 112a ust. 1 ustawy – podatnicy przechowują:

1. wystawione przez siebie lub w swoim imieniu faktury, w tym faktury wystawione ponownie,
2. otrzymane faktury, w tym faktury wystawione ponownie

– w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Na podstawie art. 112a ust. 2 ustawy – podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju są obowiązani do przechowywania faktur na terytorium kraju.

Podatnicy zapewniają naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno -skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, o których mowa w ust. 1, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej – również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych (art. 112a ust. 4 ustawy).

Natomiast – zgodnie z art. 106m ust. 1 ustawy – podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury.

Art. 106m ust. 2 ustawy stanowi, że przez autentyczność pochodzenia faktury rozumie się pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury.

Przez integralność treści faktury rozumie się, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura (art. 106m ust. 3 ustawy).

Autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność faktury można zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług (art. 106m ust. 4 ustawy).

Zauważyć należy, że dla potrzeb przepisów o podatku od towarów i usług, pojęcie „kontrole biznesowe” należy rozumieć jako proces, za pośrednictwem którego podatnik tworzy, wdraża oraz aktualizuje dostateczny poziom pewności co do tożsamości dostawcy lub usługodawcy albo wystawcy faktury (autentyczność pochodzenia), w zakresie tego, że nie zmieniono danych dotyczących podatku VAT (integralność treści) oraz w zakresie czytelności faktury od momentu wystawienia faktury aż do końca okresu przechowywania. Kontrola biznesowa powinna dawać pewną ścieżkę kontrolną, dzięki której można powiązać fakturę ze stanowiącą podstawę jej wystawienia dostawą towarów bądź usługą.

Kontrole biznesowe powinny być odpowiednie do wielkości działalności i rodzaju podatnika oraz powinny uwzględniać ilość i wartość transakcji, jak również ilość i rodzaj dostawców lub usługodawców oraz nabywców lub usługobiorców. W stosownych przypadkach uwzględnione powinny być także inne czynniki.

Z kolei pojęcie „wiarygodna ścieżka audytu” oznacza, że związek pomiędzy dokumentami uzupełniającymi oraz realizowanymi transakcjami jest łatwy do prześledzenia (dzięki posiadaniu dostatecznych danych dla powiązania dokumentów), zgodny z ustalonymi w przedsiębiorstwie procedurami oraz odzwierciedla procesy, które faktycznie miały miejsce. Ścieżka audytu dla celów podatku VAT powinna zapewnić możliwy do skontrolowania związek pomiędzy fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług tak, aby umożliwić sprawdzenie, czy faktura odzwierciedla to, że dostawa towarów lub świadczenie usług miało miejsce. Przy czym środki – przy wykorzystaniu których podatnik może wykazać powyższy związek – pozostawia się uznaniu podatnika.

Należy stwierdzić, że regulacje prawne dopuszczają możliwość przechowywania faktur w formie elektronicznej w dowolny sposób, jednakże sposób ten – jak wymaga ustawodawca – ma zapewniać przechowywanie faktur w podziale na okresy rozliczeniowe w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Ponadto, podatnik zobowiązany jest zapewnić odpowiednim organom na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej – również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.

Podkreślić należy szczególną rangę wymogu, jaki ustawodawca stawia podatnikom poprzez treść art. 106m ust. 1 ustawy. Przesądza w nim to, że to podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury. Dopuszczalne są więc wszelkie metody (procedury) przechowywania faktur w formie elektronicznej, z tym zastrzeżeniem, że muszą one gwarantować autentyczność pochodzenia faktur, ich integralność oraz czytelność.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca jest polską spółką kapitałową wchodzącą w skład międzynarodowej grupy, w ramach której prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji oraz dystrybucji produktów medycznych i laboratoryjnych wykorzystywanych m.in. w kardiologii, kardiochirurgii, leczeniu cukrzyc. W związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę sprzedażą, po jego stronie zachodzi obowiązek ewidencjonowania transakcji dla potrzeb podatku VAT. Wnioskodawca realizuje ten obowiązek poprzez wystawienie faktur VAT na rzecz podmiotów gospodarczych będących nabywcami produktów przez niego oferowanych. Obecnie Wnioskodawca wystawia faktury sprzedażowe w formie papierowej i w takiej formie dostarcza je do nabywców.

Dodatkowo, w ramach działalności gospodarczej, Wnioskodawca otrzymuje szereg faktur zakupowych – w większości również dostarczanych przez sprzedawców w formie papierowej. Faktury te są podstawą do odliczenia VAT.

Z uwagi na liczbę przeprowadzanych transakcji, a co za tym idzie liczbę otrzymywanych i wystawianych przez Wnioskodawcę faktur, planuje on wdrożyć elektroniczny system przechowywania dokumentów (dalej: „System”). System pozwala na przeprowadzenie digitalizacji i archiwizacji faktur wystawionych oraz otrzymanych przez Spółkę w formie papierowej, to jest ich skanowanie, zapisywanie i przechowywanie w formacie pliku elektronicznego, który nie podlega edycji (np. pliku w formacie pdf). Elektroniczny plik z fakturą zakupową lub sprzedażową będzie umieszczany w pierwszej kolejności w Systemie, a następnie na serwerze dedykowanym do przechowywania zdigitalizowanych faktur. Dostęp do Systemu możliwy będzie tylko dla zarejestrowanego użytkownika poprzez podanie prawidłowego loginu i hasła. Jednocześnie posiadana przez Spółkę wersja papierowa oryginalnej faktury będzie niszczona.

Wnioskodawca będzie przechowywał wystawione i otrzymane faktury z podziałem na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający ich łatwe odszukanie, autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur (do momentu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego).

Wnioskodawca będzie także zapewniał dostęp organowi podatkowemu do wskazanych faktur, na żądanie, a także bezzwłoczny pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że przechowywanie wyłącznie w formie elektronicznej (bez konieczności przechowywania w formie papierowej) faktur wystawianych zarówno w formie papierowej, jak i w formie elektronicznej – w sposób opisany przez Wnioskodawcę, czyli w podziale na okresy rozliczeniowe w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie od momentu ich wystawienia do czasu upływu przedawnienia zobowiązania podatkowego, przy zapewnieniu autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności tych faktur, a także umożliwieniu bezzwłocznego dostępu do nich, również ich poboru i przetwarzania danych w nich zawartych na żądanie odpowiedniego organu – będzie zgodne z przytoczonymi przepisami.

Podsumowując, w świetle art. 112, art. 112a oraz art. 106m ustawy, planowany sposób przechowywania przez Wnioskodawcę faktur sprzedażowych oraz zakupowych polegający na zeskanowaniu papierowej faktury do nieedytowalnego pliku elektronicznego (przy jednoczesnym zniszczeniu wersji papierowej faktury) będzie prawidłowy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników dotyczących konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie i nie mogą one decydować o niniejszym rozstrzygnięciu.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.