Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.185.2019.2.KBR
z 3 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 1 kwietnia 2019 r. (data wpływu 8 kwietnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia obrotu oraz prawa do odliczenia podatku VAT w związku z zawartą umową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia obrotu oraz prawa do odliczenia podatku VAT w związku z zawartą umową.

We wniosku wspólnym złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
  P. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością;
  
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
  O. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.
  
  

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

P. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej „Wnioskodawca”) jest podmiotem działającym na rynku nieruchomości komercyjnych przeznaczonych na wynajem. Wnioskodawca wraz ze spółką O. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w B. (dalej: „Spółka”) są współwłaścicielami gruntu (dalej: „Nieruchomość”) na którym posadowiony jest budynek (dalej: „Budynek Główny”), w którym znajdują się dwa odrębne lokale użytkowe – lokal stanowiący galerię handlowy (dalej: „Galeria”) oraz lokal przeznaczony na hipermarket (dalej: „Hipermarket”).

Właścicielem Hipermarketu jest Spółka, a właścicielem Galerii jest Wnioskodawca.

Z uwagi na współwłasność Nieruchomości Wnioskodawca i Spółka zawarli umowę o sposób zarządu i korzystania z nieruchomości wspólnej (dalej „Umowa”). Umowa ma charakter umowy quoad usum i reguluje zasady korzystania z Nieruchomości, w szczególności z części wspólnych Budynku Głównego. W Umowie postanowiono również, że zarówno Spółka, jak i Wnioskodawca mają wyłączne prawo do korzystania ze swojego lokalu (odpowiednio: Spółka do korzystania z Hipermarketu, a Wnioskodawca do korzystania z Galerii).

W przyszłości planowane jest wybudowanie na Nieruchomości kolejnego budynku, który miałby być przeznaczony na cele usługowe – restauracja drive-thru (dalej: „Nowy Budynek”). Nowy Budynek zostanie faktycznie wybudowany przez osobę trzecią (poniesie ona nakłady niezbędne do wzniesienia Nowego Budynku), która będzie w przyszłości dzierżawcą Nowego Budynku i części Nieruchomości związanej z korzystaniem z Nowego Budynku.

Wnioskodawca i Spółka planują zmienić dotychczasowe zasady korzystania z Nieruchomości określone w Umowie w drodze porozumienia (dalej: „Porozumienie”). Wnioskodawca i Spółka zmienią dotychczas obowiązującą Umowę ustalając, że prawo do wyłącznego korzystania z Nowego Budynku uzyska Wnioskodawca, mimo że pod względem cywilnoprawnym współwłaścicielem Nowego Budynku byłaby również Spółka, jako współwłaściciel Nieruchomości. Prawo do wyłącznego korzystania z Nowego Budynku obejmowałoby w szczególności korzystanie z wszystkich jego części oraz elementów zewnętrznych i wewnętrznych, a także wszelkich instalacji, które byłyby wykorzystywane wyłącznie na potrzeby Nowego Budynku. Umowa przewidywałaby dla Wnioskodawcy także wyłączne prawo poszukiwania najemcy (lub najemców), dzierżawcy (lub dzierżawców) Nowego Budynku, oferowania najmu lub dzierżawy Nowego Budynku, zawierania i rozwiązywania umów najmu lub dzierżawy dotyczących Nowego Budynku oraz podejmowania wszelkich czynności z tym związanych, na zasadach i według uznania Wnioskodawcy. Wnioskodawca byłby również wyłącznie uprawnionym do pobierania czynszu i innych opłat uiszczanych przez najemców lub dzierżawców Nowego Budynku (dalej: „Czynsz i Opłaty Eksploatacyjne”).

W związku z powyższymi uprawnieniami. Porozumienie nakładałoby na Wnioskodawcę obowiązek ponoszenia wszelkich kosztów związanych z Nowym Budynkiem, w szczególności kosztów konserwacji, utrzymywania, sprzątania i napraw, kosztów związanych z utrzymaniem i naprawą instalacji obsługujących wyłącznie Nowy Budynek, kosztów usług świadczonych wyłącznie na rzecz Nowego Budynku (w szczególności, zabezpieczenia i ochrony, zużycia i dostawy wody, elektryczności, odbioru ścieków, czy sprzątania, itp.).

Celem pełnego opisania stanu przyszłego Spółka i Wnioskodawca wyjaśniają również, że na podobnych zasadach jak oddanie Nowego Budynku do wyłącznego korzystania przez Wnioskodawcę w przyszłości dojdzie do oddania do wyłącznego korzystania Spółce części parkingu znajdującego się na Nieruchomości (dalej: „Parking”). Spółka będzie miała prawo do poszukiwania najemcy (lub najemców), dzierżawcy (lub dzierżawców) zainteresowanych korzystaniem z powierzchni Parkingu, oferowania najmu lub dzierżawy Parkingu, zawierania i rozwiązywania umów najmu lub dzierżawy dotyczących Parkingu, itp. Spółka byłaby również wyłącznie uprawnioną do pobierania czynszu i innych opłat uiszczanych przez najemców lub dzierżawców Parkingu.

Zarówno Wnioskodawca, jak i Spółka są podatnikami VAT czynnymi.

Usługa najmu lub dzierżawy Nowego Budynku będzie usługą podlegającą opodatkowaniu VAT. Parking będzie wykorzystywany przez Spółkę wyłącznie do celów działalności podlegającej opodatkowaniu VAT.

Interes prawny uzasadniający złożenie wspólnego wniosku o interpretację indywidualną:

Zainteresowani składają wspólny wniosek o interpretację indywidualną, gdyż są podmiotami uczestniczącymi razem w tym samym zdarzeniu przyszłym będących przedmiotem niniejszego wniosku. Wnioskodawca zainteresowany jest ustaleniem, czy zawarcie Umowy ze Spółką, a w konsekwencji zawieranie umów najmu lub dzierżawy odnoszących się do Nowego Budynku wyłącznie pomiędzy Wnioskodawcą, a podmiotami trzecimi (najemcami lub dzierżawcami) będzie skutkowało obowiązkiem wykazywania wyłącznie przez Wnioskodawcę przychodów z tytułu Czynszu i Opłat Eksploatacyjnych, mimo tego, że Spółka będzie współwłaścicielem Nowego Budynku na gruncie cywilnoprawnym, czy też przychody te powinny być wykazywane zarówno przez Spółkę jak i Wnioskodawcę jako współwłaścicieli Nowego Budynku.

Wnioskodawcy i Spółce zależy też na ustaleniu skutków zawartego Porozumienia na gruncie podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”). Wnioskodawca zainteresowany jest ustaleniem, czy zawieranie umów najmu lub dzierżawy odnoszących się do Nowego Budynku wyłącznie pomiędzy Wnioskodawcą, a podmiotami trzecimi (najemcami lub dzierżawcami) będzie skutkowało obowiązkiem wykazywania VAT należnego i wystawiania faktur dokumentujących wykonywanie usług wyłącznie przez Wnioskodawcę (mimo tego, że Spółka będzie współwłaścicielem Nowego Budynku na gruncie cywilnoprawnym), czy też faktury VAT powinny być wystawiane zarówno przez Spółkę, jak i Wnioskodawcę jako współwłaścicieli Nowego Budynku i w konsekwencji oba te podmioty powinny deklarować VAT należny z tytułu najmu lub dzierżawy Nowego Budynku.

Wnioskodawca oraz Spółka określani są w niniejszym wniosku łącznie jako „Zainteresowani”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania w zakresie podatku od towarów i usług:

1. Czy obowiązek deklarowania VAT należnego i wystawiania faktur dokumentujących wykonywanie usług najmu lub dzierżawy dotyczących Nowego Budynku spoczywał będzie wyłącznie na Wnioskodawcy, a obowiązek deklarowania VAT należnego i wystawiania faktur dokumentujących wykonywanie usług najmu lub dzierżawy dotyczących Parkingu spoczywał będzie wyłącznie na Spółce, czy VAT należny powinien być wykazywany zarówno przez Wnioskodawcę jak i Spółkę w częściach odpowiadających wielkości udziałów posiadanych przez każdy z tych podmiotów w Nieruchomości i w konsekwencji każdy z tych podmiotów zobowiązany będzie do wystawienia faktury VAT w odpowiedniej części?
2. Czy VAT naliczony przy nabyciu towarów i usług, które będą uznawane za koszty, które zgodnie z Porozumieniem dotyczą Nowego Budynku i mają być ponoszone wyłącznie przez Wnioskodawcę, może zostać w całości odliczony przez Wnioskodawcę, a VAT naliczony przy nabyciu towarów i usług, które będą uznawane za koszty, które dotyczą Parkingu i mają być ponoszone wyłącznie przez Spółkę może zostać w całości odliczony przez Spółkę?
   
   

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytania oznaczone nr 3 i 4 w przedmiocie podatku od towarów i usług. W zakresie pytań nr 1 i 2 dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych wniosek zostanie rozpatrzony odrębnie.

Stanowisko Zainteresowanych:

Ad.1.

Obowiązek deklarowania VAT należnego i wystawiania faktur dokumentujących wykonywanie usług najmu lub dzierżawy dotyczących Nowego Budynku spoczywał będzie wyłącznie na Wnioskodawcy, a obowiązek deklarowania VAT należnego i wystawiania faktur dokumentujących wykonywanie usług najmu lub dzierżawy dotyczących Parkingu spoczywał będzie wyłącznie na Spółce.

Ad. 2.

VAT naliczony przy nabyciu towarów i usług, które będą uznawane za koszty, które zgodnie z Porozumieniem dotyczą Nowego Budynku i mają być ponoszone wyłącznie przez Wnioskodawcę, będzie w całości odliczany przez Wnioskodawcę, o ile spełnione zostaną wszelkie określone w przepisach Ustawy VAT przesłanki uprawniające do odliczenia VAT naliczonego (w szczególności Wnioskodawca otrzyma prawidłowo wystawioną na jego rzecz fakturę VAT dokumentującą nabycie towarów i usług).

VAT naliczony przy nabyciu towarów i usług, które będą uznawane za koszty, które dotyczą Parkingu i mają być ponoszone wyłącznie przez Spółkę będzie w całości odliczany przez Spółkę, o ile spełnione zostaną wszelkie określone w przepisach Ustawy VAT przesłanki uprawniające do odliczenia VAT naliczonego (w szczególności Spółka otrzyma prawidłowa wystawioną na jego rzecz fakturę VAT dokumentującą nabycie towarów i usług).

Wspólne uzasadnienie dla stanowiska:

Zdaniem Zainteresowanych w przypadku uznania za prawidłowe stanowiska zaprezentowanego w odpowiedzi na pytanie nr 1 i 2 analogicznie należałoby ocenić skutki podatkowe, jakie powstaną na gruncie Ustawy VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy VAT podatnikami są m.in. osoby prawne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 tego artykułu, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 2 Ustawy VAT działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Niewątpliwie w definicji tej zawiera się świadczenie usług najmu lub dzierżawy rzeczy, w tym nieruchomości.

Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, na podstawie Porozumienia, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do wyłącznego korzystania i pobierania pożytków z Nowego Budynku. Wnioskodawca będzie wyłącznie uprawniony do zawierania umów najmu lub dzierżawy Nowego Budynku. Skutki prawne oraz konsekwencje podatkowe zawartych umów powinny dotyczyć jedynie stron umów tj. Wnioskodawcy i potencjalnych najemców lub dzierżawców (co oznacza, że nie będą dotyczyły Spółki). W związku z tym nie byłoby zasadne twierdzenie, iż Spółka będzie zobligowana do deklarowania VAT należnego z tytułu najmu lub dzierżawy i wystawiania faktur dokumentujących wykonywanie usług najmu lub dzierżawy dotyczących Nowego Budynku. Analogicznie wyłącznie Spółka będzie zobligowana do deklarowania VAT należnego z tytułu najmu lub dzierżawy i wystawiania faktur dokumentujących wykonywanie usług najmu lub dzierżawy w odniesieniu do Parkingu.

Zdaniem Zainteresowanych wyłącznie Wnioskodawca będzie zobligowany do wystawiania faktur dokumentujących wykonywanie przez niego usług najmu lub dzierżawy i deklarowania podatku VAT należnego dotyczących Nowego Budynku, a Spółka - dotyczących Parkingu. Takie stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach podatkowych.

Przykładowo w interpretacji z dnia 30 marca 2009 r., znak IPPP1/443-91/09-4/AW, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie analizował stan faktyczny dotyczący nieruchomości stanowiącej wyłączną własność Spółki B, w której Spółka A planowała dokonać zakupu udziału. W wyniku dokonanej transakcji Spółka A oraz Spółka B miały posiadać ułamkowy udział w prawie własności nieruchomości. Wraz z zawarciem umowy sprzedaży udziału we własności nieruchomości Spółka A oraz Spółka B miały zamiar zawrzeć umowę quoad usum, określającą podział użytkowania nieruchomości objętej współwłasnością. Zgodnie z umową quoad usum:

• strony miały określić podział pożytków z nieruchomości w taki sposób, że Spółka A i Spółka B miały uzyskać prawo do wyłącznego pobierania pożytków z przyznanych im do wyłącznego korzystania części nieruchomości;
  

• każda ze spółek miała być zobowiązana do ponoszenia kosztów, które byłyby związane z przyznanymi im do wyłącznego korzystania częściami nieruchomości;
  

• w pierwszym wariancie Spółka A miała otrzymać do wyłącznego korzystania budynek naniesiony na nieruchomości, zaś Spółka B niezabudowaną część nieruchomości;
  

• w drugim wariancie Spółka B miała otrzymać do wyłącznego korzystania budynek naniesiony na nieruchomości, zaś Spółka A niezabudowaną część nieruchomości.
  
  
  

W pierwszym wariancie, po zakończeniu inwestycji oraz zawarciu ww. umowy quoad usum, Spółka A miała zamiar podpisać z podmiotami trzecimi umowy najmu powierzchni magazynowej zlokalizowanej w budynku. Spółka A zwróciła się do organu z wnioskiem o odpowiedź na pytanie, czy - w przypadku zawarcia przez nią umowy quoad usum dotyczącej nieruchomości, w ramach której Spółka A uzyska prawo do wyłącznego korzystania i czerpania pożytków z budynku oraz późniejszego zawarcia umów najmu powierzchni magazynowej zlokalizowanej w tym budynku z podmiotami trzecimi - obrót uzyskany z tytułu świadczonych usług najmu będzie stanowiło wyłączny obrót Spółki A dla celów podatku VAT z tytułu osiągnięcia którego Spółka A będzie wyłącznym podatnikiem VAT.

Na tle tak przedstawionego stanu faktycznego organ podatkowy zgodził się ze Spółką A, że zawarcie umowy quoad usum i przyznanie Spółce A wyłącznego prawa do czerpania przyszłych pożytków z części nieruchomości spowoduje, iż to Spółka A będzie wyłącznym podatnikiem VAT z tytułu świadczonych usług najmu powierzchni magazynowej zlokalizowanej na części nieruchomości. Organ zgodził się również ze Spółką A, iż to wyłącznie ona byłaby podmiotem zobligowanym do wykazywania VAT należnego z tytułu usługi najmu.

W drugim wariancie to Spółka B miała zamiar podpisać z podmiotami trzecimi umowy najmu powierzchni magazynowej zlokalizowanej w budynku. W tym wypadku organ podatkowy zgodził się ze Spółką A, że nie będzie ona w takiej sytuacji zobligowana do rozliczania podatku VAT należnego z tytułu usług najmu powierzchni magazynowej. Biorąc pod uwagę fakt, że to Spółka B będzie podmiotem zawierającym umowy najmu i świadczącym usługi najmu budynku, organ uznał, że Spółka A nie będzie podatnikiem VAT z tego tytułu.

Zdaniem Zainteresowanych, w odniesieniu do przedstawionego w niniejszym wniosku zdarzenia przyszłego należy dojść do analogicznych wniosków, tj. że w przypadku zawarcia przez Zainteresowanych Porozumienia dotyczącego Nieruchomości, w ramach której Wnioskodawca uzyska prawo do wyłącznego korzystania i czerpania pożytków z Nowego Budynku oraz późniejszego zawarcia umów najmu lub dzierżawy powierzchni zlokalizowanej w Nowym Budynku z podmiotami trzecimi, obowiązek wystawiania faktur dokumentujących wykonywanie usług najmu lub dzierżawy spoczywał będzie wyłącznie na Wnioskodawcy. Tym samym Spółka nie będzie zobligowana do wystawiania faktur dokumentujących wykonywanie usług najmu lub dzierżawy Nowego Budynku i deklarowania podatku VAT należnego z tego tytułu. Wnioskodawca nie będzie natomiast zobligowany do wystawiania faktur dokumentujących wykonywanie usług najmu lub dzierżawy Parkingu i deklarowania podatku VAT należnego z tego tytułu.

Ponieważ Zainteresowani uważają, że VAT należny z tytułu świadczenia usług najmu lub dzierżawy Nowego Budynku będzie wykazywany wyłącznie przez Wnioskodawcę to - zdaniem Zainteresowanych - VAT naliczony przy nabyciu towarów i usług, które będą uznawane za koszty (które zgodnie z Porozumieniem dotyczą Nowego Budynku i mają być ponoszone wyłącznie przez Wnioskodawcę) będzie w całości odliczany przez Wnioskodawcę, przy założeniu, że spełnione zostaną wszelkie określone w przepisach Ustawy VAT przesłanki uprawniające do odliczenia VAT naliczonego (w szczególności Wnioskodawca otrzyma prawidłowo wystawioną na jego rzecz fakturę VAT dokumentującą nabycie towarów i usług). Analogicznie VAT naliczony przy nabyciu towarów i usług, które będą uznawane za koszty dotyczące Parkingu ponoszone wyłącznie przez Spółkę będzie w całości odliczany przez Spółkę przy założeniu, że spełnione zostaną wszelkie określone w przepisach Ustawy VAT przesłanki uprawniające do odliczenia VAT naliczonego (w szczególności Spółka otrzyma prawidłowo wystawioną na jego rzecz fakturę VAT dokumentującą nabycie towarów i usług).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Problematyka współwłasności została uregulowana w Księdze Drugiej Tytule I Dziale IV w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.), zwanej dalej k.c. Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 k.c.).

Jak stanowi art. 196 § 1 k.c., współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu (§ 2 ww. przepisu).

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 k.c.).

Jednocześnie zgodnie z art. 207 Kodeksu cywilnego, pożytki i inne przychody z rzeczy wspólnej przypadają współwłaścicielom w stosunku do wielkości udziałów; w takim samym stosunku współwłaściciele ponoszą wydatki i ciężary związane z rzeczą wspólną.

Podkreślić należy w tym miejscu, że na podstawie art. 353¹ ustawy kodeks cywilny, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego, w ramach tzw. swobody umów.

W konsekwencji strony zawierające umowę mogą dokonać w niej zapisów z których będzie wynikał inny niż określony w przepisie art. 207 kodeksu cywilnego sposób korzystania i pobierania pożytków z nieruchomości będącej przedmiotem współwłasności.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Kwestie dotyczące dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług uregulowane są w dziale XI ustawy.

Na podstawie art. 106b ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

Natomiast, w myśl ust. 2 ww. artykułu, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Zatem z ww. przepisów wynika, że do wystawienia faktury zobowiązany jest podmiot, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak stanowi ust. 2 pkt 1 lit. a) przywołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione jednocześnie warunki: odliczenia dokonuje podatnik a towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Stosownie do zapisu art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak wynika ze złożonego wniosku, współwłaściciele (Wnioskodawca oraz Spółka) planują inwestycję polegającą na wybudowaniu na Nieruchomości budynku, który miałby być przeznaczony na cele usługowe – restauracja drive-thru („Nowy Budynek”). Nowy Budynek zostanie faktycznie wybudowany przez osobę trzecią (poniesie ona nakłady niezbędne do wzniesienia Nowego Budynku), która będzie w przyszłości dzierżawcą Nowego Budynku i części Nieruchomości związanej z korzystaniem z Nowego Budynku.

Wnioskodawca i Spółka planują zmienić dotychczasowe zasady korzystania z Nieruchomości określone w Umowie w drodze Porozumienia ustalając, że prawo do wyłącznego korzystania z Nowego Budynku uzyska Wnioskodawca, mimo że pod względem cywilnoprawnym współwłaścicielem Nowego Budynku byłaby również Spółka, jako współwłaściciel Nieruchomości. Prawo do wyłącznego korzystania z Nowego Budynku obejmowałoby w szczególności korzystanie z wszystkich jego części oraz elementów zewnętrznych i wewnętrznych, a także wszelkich instalacji, które byłyby wykorzystywane wyłącznie na potrzeby Nowego Budynku. Umowa przewidywałaby dla Wnioskodawcy także wyłączne prawo poszukiwania najemcy (lub najemców), dzierżawcy (lub dzierżawców) Nowego Budynku, oferowania najmu lub dzierżawy Nowego Budynku, zawierania i rozwiązywania umów najmu lub dzierżawy dotyczących Nowego Budynku oraz podejmowania wszelkich czynności z tym związanych, na zasadach i według uznania Wnioskodawcy. Wnioskodawca byłby również wyłącznie uprawnionym do pobierania czynszu i innych opłat uiszczanych przez najemców lub dzierżawców Nowego Budynku.

W związku z powyższymi uprawnieniami, Porozumienie nakładałoby na Wnioskodawcę obowiązek ponoszenia wszelkich kosztów związanych z Nowym Budynkiem, w szczególności kosztów konserwacji, utrzymywania, sprzątania i napraw, kosztów związanych z utrzymaniem i naprawą instalacji obsługujących wyłącznie Nowy Budynek, kosztów usług świadczonych wyłącznie na rzecz Nowego Budynku (w szczególności, zabezpieczenia i ochrony, zużycia i dostawy wody, elektryczności, odbioru ścieków, czy sprzątania, itp.).

Ponadto, na podobnych zasadach w przyszłości dojdzie do oddania do wyłącznego korzystania Spółce części Parkingu znajdującego się na Nieruchomości. Spółka będzie miała prawo do poszukiwania najemcy (lub najemców), dzierżawcy (lub dzierżawców) zainteresowanych korzystaniem z powierzchni Parkingu, oferowania najmu lub dzierżawy Parkingu, zawierania i rozwiązywania umów najmu lub dzierżawy dotyczących Parkingu, itp. Spółka byłaby również wyłącznie uprawnioną do pobierania czynszu i innych opłat uiszczanych przez najemców lub dzierżawców Parkingu.

Zarówno Wnioskodawca, jak i Spółka są podatnikami VAT czynnymi.

Usługa najmu lub dzierżawy Nowego Budynku będzie usługą podlegającą opodatkowaniu VAT. Parking będzie wykorzystywany przez Spółkę wyłącznie do celów działalności podlegającej opodatkowaniu VAT.

Na tle tak przedstawionych okoliczności sprawy Zainteresowany wyrazili wątpliwość w zakresie obowiązku rozliczenia podatku VAT w związku z zawartym Porozumieniem, w szczególności przedmiotem zapytania jest obowiązek deklarowania podatku należnego, wystawiania faktur oraz prawa do odliczenia podatku VAT w związku z Nowym Budynkiem oraz Parkingiem.

Jak wynika z powyżej przedstawionych okoliczności sprawy, współwłaścicielami Nieruchomości na której zostanie wybudowany Nowy Budynek oraz Parking są dwie spółki będące odrębnymi podatnikami podatku VAT. Dodatkowo zawarto Porozumienie, z którego wynika że prawo do wyłącznego korzystania z Nowego Budynku przysługuje Wnioskodawcy. Natomiast Spółce będącej współwłaścicielem Nieruchomości (Zainteresowanemu niebędącemu stroną postępowania) w przyszłości będzie przysługiwało prawo do wyłączanego korzystania z Parkingu. Każda ze Spółek będzie miała prawo do poszukiwania najemców, dzierżawców oraz osób zainteresowanych korzystaniem z Nowego Budynku oraz Parkingu, zawierania oraz rozwiązywania umów oraz podejmowania wszelkich czynności z tym związanych odpowiednio Wnioskodawca w stosunku do Nowego Budynku, natomiast Spółka w odniesieniu do Parkingu.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że Wnioskodawca jako podmiot, któremu przysługuje prawo do wyłącznego korzystania z Nowego Budynku, będzie zobowiązany do wystawiania faktur z tytułu najmu/dzierżawy oraz deklarowania podatku należnego dotyczących Nowego Budynku. Ponadto, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w związku z utrzymaniem Nowego Budynku, pod warunkiem spełnienia wszystkich przesłanek warunkujących to prawo, w szczególności w sytuacji gdy Spółka otrzyma prawidłowo wystawioną na swoją rzecz fakturę dokumentującą nabycie towarów/usług.

Analogicznie, Spółka (Zainteresowany niebędący stroną postępowania) będzie miała obowiązek deklarowania podatku należnego oraz wystawiania faktur dokumentujących świadczenie usług najmu/dzierżawy dotyczących Parkingu, w stosunku do którego będzie jej przysługiwało prawo do wyłącznego korzystania i pobierania pożytków. Spółce będzie ponadto przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w związku z utrzymaniem Parkingu, pod warunkiem spełnienia wszystkich przesłanek warunkujących to prawo, w szczególności w sytuacji gdy Spółka otrzyma prawidłowo wystawioną na swoją rzecz fakturę dokumentującą nabycie towarów/usług.

W świetle powyższych okoliczności, stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.