INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29.01.2009r. (data wpływu 02.02.2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania na wyłączny obrót Spółki, uzyskany z tytułu wynajmu powierzchni magazynowej oraz prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabywania towarów i usług związanych z częścią nieruchomości Spółki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02.02.2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania na wyłączny obrót Spółki, uzyskany z tytułu wynajmu powierzchni magazynowej oraz prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabywania towarów i usług związanych z częścią nieruchomości Spółki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka A z o.o. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu podmiotom trzecim powierzchni magazynowej w parku logistycznym.

W najbliższym okresie Spółka A planuje dokonać zakupu udziału we własności nieruchomości gruntowej (dalej jako: „Nieruchomość”). Obecnie jedynym właścicielem Nieruchomości jest Spółka B z o.o. W wyniku ww. transakcji Spółka A oraz Spółka B będą posiadać ułamkowy udział w prawie własności Nieruchomości.

Na Nieruchomości realizowana jest obecnie budowa budynku magazynowego wraz z infrastrukturą towarzyszącą, którego oddanie do użytku planowane jest na luty 2009 r. (dalej jako: „Budynek”). W późniejszym okresie planowane jest również wykonanie dalszych naniesień w postaci budynków magazynowych oraz dodatkowych elementów infrastruktury towarzyszącej (dalej: „Planowane Budynki”).

Wraz z zawarciem ww. umowy sprzedaży udziału we własności Nieruchomości, Spółka A oraz Spółka B zawrą umowę quoad usum, określającą podział użytkowania Nieruchomości objętej współwłasnością. W wyniku podpisania umowy quoad usum zostanie dokonany umowny podział Nieruchomości na części przeznaczone do wyłącznego korzystania przez Spółkę A oraz Spółkę B (odpowiednio „Część Nieruchomości Spółki A” oraz „Część Nieruchomości Spółki B”). Zgodnie z podpisaną umową quoad usum, strony określą podział pożytków z Nieruchomości w taki sposób, że Spółka A i Spółka B uzyskają prawo do wyłącznego pobierania pożytków z przyznanych im do wyłącznego korzystania części Nieruchomości.Analogicznie, w umowie quoad usum zostaną zawarte również postanowienia dotyczące podziału kosztów związanych z Nieruchomością. Na ich mocy każda ze spółek będzie zobowiązana do ponoszenia kosztów, które są związane z przyznanymi im do wyłącznego korzystania częściami Nieruchomości.

W wyniku dokonanego podziału Spółka A otrzyma do wyłącznego korzystania Budynek naniesiony na Nieruchomości. Po zakończeniu inwestycji oraz zawarciu ww. umowy quoad usum, Spółka A zamierza podpisać z podmiotami trzecimi umowy najmu powierzchni magazynowej zlokalizowanej w Budynku.

Ponieważ na razie trwają negocjacje, może jednak okazać się, że Spółka A zamiast części nieruchomości z Budynkiem otrzyma niezabudowany grunt, a Budynek będzie się znajdował na części nieruchomości, którą Spółka B otrzyma do wyłącznego korzystania i to Spółka B będzie wynajmował budynek.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. W przypadku zawarcia przez Spółkę A umowy quoad usum (tj. podziału do korzystania) dotyczącej Nieruchomości, w ramach której Spółka uzyska prawo do wyłącznego korzystania i czerpania pożytków z Budynku (tj. gdy Część Nieruchomości Spółki A obejmie Budynek) oraz późniejszego zawarcia umów najmu powierzchni magazynowej zlokalizowanej w Budynku z podmiotami trzecimi, czy obrót uzyskany z tytułu świadczonych usług najmu oraz innych opłat z nim związanych (np. opłat eksploatacyjnych) będzie stanowił wyłączny obrót Spółki dla celów podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”), z tytułu osiągnięcia którego Spółka będzie wyłącznym podatnikiem VAT, bez względu na nabyty ułamkowy udział w Nieruchomości...
2. W przypadku zawarcia przez Spółkę A umowy quoad usum dotyczącej Nieruchomości, w ramach której Spółka A uzyska prawo do wyłącznego korzystania i czerpania pożytków z Budynku (tj. gdy Część Nieruchomości Spółki A obejmie Budynek), czy Spółka będzie miała prawo do odliczenia całej kwoty podatku VAT naliczonego związanego z ponoszonymi przez nią kosztami dotyczącymi przyznanej do wyłącznego korzystania części Nieruchomości, w szczególności związanego z Budynkiem, bez względu na nabyty ułamkowy udział w Nieruchomości...
3. W przypadku zawarcia przez Spółkę A umowy quoad usum dotyczącej Nieruchomości, w ramach której Spółka A uzyska prawo do wyłącznego korzystania i czerpania pożytków z niezabudowanej części Nieruchomości (tj. gdy Część Nieruchomości Spółki B będzie obejmować Budynek), czy Spółka A nie będzie zobligowana do rozliczania podatku VAT z tytułu świadczenia usług najmu w Budynku przez Spółkę B i nie będzie z tego tytułu podatnikiem VAT...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

W zakresie pytania nr 1

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż będzie ona wyłącznym podatnikiem VAT z tytułu usług najmu powierzchni magazynowej zlokalizowanej w budynku, który zostanie przyznany jej do wyłącznego korzystania na podstawie umowy quoad usum.

W rezultacie, zdaniem Wnioskdoawcy obrót uzyskany z tytułu świadczenia usług na podstawie umów najmu zawartych przez Spółkę A z najemcami będzie stanowić obrót Spółki A. W ocenie Wnioskodawcy , Spółka B , od której zostanie nabyty udział we współwłasności i z którą Spółka A zawrze umowę quoad usum nie będzie mogła być uznawana za podmiot świadczący usługi najmu powierzchni zlokalizowanej w Budynku, jako że wyłączne prawo do korzystania z Budynku posiadać będzie Spółka i tylko ona będzie wykonywać usługi najmu na rzecz podmiotów, z którymi podpisze stosowne umowy.

Za potwierdzeniem tego stanowiska przemawiają poniższe argumenty:

1. Wyłączne prawo do pobierania pożytków z przydzielonej części nieruchomości.
   
   

Kwestie współwłasności regulowane są w Kodeksie Cywilnym (dalej jako: „KC”). Zgodnie z jego art. 206 „każdy ze współwłaścicieli jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli”. Dodatkowo, w art. 207 KC czytamy, iż „ pożytki i inne przychody z rzeczy wspólnej przypadają współwłaścicielom w stosunku do wielkości udziałów: w takim samym stosunku współwłaściciele ponoszą wydatki i ciężary wiązane z rzeczą wspólną”.

Należy jednak zauważyć, co również podkreśla doktryna, iż „ww. przepisy mają charakter dyspozytywny, tj. znajdują zastosowanie w sytuacji, gdy współwłaściciele nie postanowią inaczej.” ( St. R, Komentarz kodeksu cywilnego, księga 2, Wydawnictwo Prawnicze N, wydanie 6, Warszawa 2006; Komentarz do kodeksu cywilnego pod. red. prof. E. G, Wydawnictwo Warszawa 2004). Współwłaścicielom przysługuje bowiem prawo dowolnego kształtowania swoich praw oraz obowiązków dotyczących przedmiotu współwłasności. Jak wskazuje doktryna „należy zaakcentować możliwość umownego ukształtowania stosunku, w jakim pożytki będą przypadać poszczególnym współwłaścicielom. Nie ma bowiem bezwzględnie obowiązującej mocy norma, według której pożytki przypadają współwłaścicielom w stosunku do wielkości” (Komentarz do art. 207 Kodeksu Cywilnego (Dz. U. 64.16.93) E. G, Kodeks cywilny. Księga druga. Własność i inne prawa rzeczowe. Komentarz, Zamykacze, 2001).

I tak współwłaściciele np. w drodze umowy quoad usum mogą określić sposób i zakres korzystania z poszczególnych części rzeczy wspólnej w sposób odmienny aniżeli wynikałoby to z art. 206 KC i takie postanowienia będą mieć wiążącą moc prawną. Pogląd taki jest podzielany w orzecznictwie, dla przykładu w wyroku z dnia 15 czerwca 1993 r. Sądu Apelacyjnego w Gdańsku (sygn. I ACr 400/93).

Wspomniana powyżej umowa quoad usum jest umową nienazwaną. Nie wymaga więc ona określonej formy i może dojść do skutku poprzez takie zachowanie współwłaścicieli, które w danych okolicznościach nie budzi wątpliwości, co do ujawnionej w taki sposób ich woli. Istotą umowy quoad usum jest to, iż współwłaściciele dokonują podziału rzeczy do korzystania w sposób wyłączny (w przypadku nieruchomości współwłaściciele są uprawnieni do fizycznego wydzielenia części nieruchomości do wyłącznego użytkowania przez każdego z nich). Dodatkowo, umowa quoad usum może określać także inne kwestie odnośnie sposobu korzystania z rzeczy wspólnej, takie jak podział pożytków i innych przychodów uzyskiwanych z rzeczy będącej przedmiotem współwłasności.

Współwłaściciele mogą więc postanowić w umowie quoad usum, iż każdemu z nich przydzielona zostanie jedna część nieruchomości (z reguły odpowiadająca powierzchniowo jego udziałowi w prawie współwłasności) do wyłącznego korzystania i pobierania pożytków. W takim przypadku, każda ze stron umowy będzie miała prawo do korzystania w sposób wyłączny z przyznanej jej w ten sposób części przedmiotu współwłasności (dotyczy to także wyłącznego prawa do czerpania pożytków oraz ponoszenia kosztów związanych z tą częścią, która jej przypada). Przy tym każda ze stron ww. umowy niejako gwarantuje, iż nie będzie rościć jakichkolwiek praw do części zajmowanej na wyłączność przez drugiego/pozostałych współwłaściciela/współwłaścicieli.

Takie podejście przyjął również sąd w przytoczonym powyżej wyroku twierdząc, iż „,Jeżeli współwłaściciele określą prawo do korzystania z wydzielonej części przez współwłaściciela w sposób wyłączny (quoad usum), istnieje domniemanie, że temu współwłaścicielowi przypadają pożytki i dochody z rzeczy również w sposób niepodzielny.” Podobnie wypowiedział się również Sąd Najwyższy w uchwale z 13 lutego 1981 r. (sygn. III CZP72/80, OSNC 1981/11/207), w uzasadnieniu której wskazał, iż „Jeżeli na podstawie umowy lub orzeczenia sądu określono sposób korzystania z terenu objętego użytkowaniem wieczystym przez przydzielenie każdemu ze współużytkowników wieczystych do używania określonej działki gruntu, użytkownik, który dokonał nakładu na przydzielonej mu działce ma prawo do wyłącznego pobierania korzyści, jakie nakład ten przynosi.”

W przypadku zawarcia umowy quoad usum każdy ze współwłaścicieli może podejmować samodzielnie pewne czynności prawne dotyczące części rzeczy objętej współwłasnością, z której samodzielnie korzysta. Zdaniem Wnioskodawcy prawo takie dotyczyć będzie np. możliwości samodzielnego zawierania przez Spółkę A umów najmu dotyczących części nieruchomości (w tym Budynku), w stosunku do której przysługuje Spółce A prawo do wyłącznego korzystania. Jednak skutki takich umów najmu będą ograniczać się wyłącznie do stron tych umów, czyli Spółki A i najemców - nie będą natomiast odnosić żadnego skutku w stosunku do Spółki B.

Skoro Spółka A będzie mógł samodzielnie zawierać umowy najmu dotyczące użytkowanej na wyłączność” części Nieruchomości (w tym Budynku) i będzie miał prawo do wyłącznego czerpania pożytków z ich zawarcia, co zostało wskazane powyżej, należy twierdzić, iż powodować to będzie również odpowiednie implikacje na gruncie przepisów prawa podatkowego, w tym dotyczących opodatkowania VAT. W szczególności, Spółka A będzie podatnikiem VAT z tytułu świadczonych usług najmu i będzie obowiązany deklarować dla potrzeb VAT całość obrotu uzyskanego z tytułu tych usług.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji wydanej przez Urząd Skarbowy Poznań - Grunwald dnia 28 listopada 2004 r. (sygn. AD/T/415/01/04) dotyczącej rozliczeń podatku dochodowego od osób fizycznych. W interpretacji tej organ stwierdził, że „zgodnie z przepisami prawa podatkowego przychód podatkowy z najmu powstanie wyłącznie po stronie współwłaściciela wynajmującego część wspólną nieruchomości, do której został przypisany na podstawie zawartej umowy quoad usum.” Podobnie stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 29 września 2008r. (sygn. IBPB1/415-526/08/BK) również dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych: „Jeżeli jednak współwłaściciele zawarli umowę quoad usum, to tylko ten współwłaściciel, który na mocy takiej umowy uprawniony jest do korzystania z części rzeczy wspólnej np. lokalu, uzyskuje przychód z wynajęcia tego lokalu. Pozostali współwłaściciele nie będący stroną stosunku najmu nie uzyskają z tego tytułu żadnego przychodu. Biorąc pod uwagę powyższe, tylko ten współwłaściciel, który uzyskuje przychód z wynajmowanego lokalu obowiązany jest do uiszczenia podatku dochodowego w obowiązującej stawce. Pozostali współwłaściciele, którzy nie uzyskają przychodu z tytułu najmu takiego lokalu, nie są obowiązani do zapłaty podatku dochodowego z tego tytułu”.

B) ywanie czynności opodatkowanych VAT jedynie przez Spółkę A

W myśl art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT „podatnikami są m.in. osoby prawne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 tego artykułu, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.” Zgodnie z ust. 2 „działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów (…) w sposób ciągły dla celów zarobkowych”. W tej definicji zawiera się świadczenie usług najmu budynku.

Biorąc pod uwagę fakt, ze Spółka A będzie miał prawo wyłącznego korzystania z Części nieruchomości Spółki A obejmującej Budynek, Wnioskodawca będzie jedynym podmiotem, który faktycznie będzie świadczył usługę najmu Budynku. Zdaniem Wnioskdoawcy, oznaczać to będzie, iż wyłącznie Spółka A będzie mogła zostać uznana za podatnika VAT z tytułu świadczenia ww. usług oraz obciążania najemców opłatami z nim związanymi. Spółka B nie będzie wykonywała żadnych usług na rzecz najemców z tytułu najmu przez nich powierzchni od Spółki A.

C) dmienne stanowisko – ryzyko podwójnego opodatkowania

Dodatkowym argumentem przemawiającym za uznaniem, iż to Spółka A będzie wyłącznym podatnikiem VAT z tytułu świadczenia usług najmu związanego z Częścią Nieruchomości Spółki A, w tym posadowionym na niej Budynkiem jest fakt, iż po zawarciu umowy sprzedaży udziału wraz z umową quoad usum, pomiędzy Spółką A i Spółką B nie będzie dochodzić do jakichkolwiek świadczeń wzajemnych.

Fakt, iż strony postanowią w umowie sprzedaży udziału oraz umowie quoad usum, iż przyszłe korzyści czerpane z Części Nieruchomości Spółki A, w tym z Budynku będą w całości przypadać Spółce A, zostanie uwzględniony przy podpisaniu umowy sprzedaży udziału i znajdzie odzwierciedlenie w odpowiednim skalkulowaniu ceny zbywanego udziału.

Należy przyjąć, iż Spółka B zbywając na rzecz Spółki A udział w Nieruchomości oraz zawierając umowę quoad usum przyznającą Spółce A m.in. wyłączne prawo do czerpania korzyści z Budynku, wyrazi swoją akceptację wyłączności prawa Spółki A do strumienia przyszłych korzyści czerpanych z Budynku przyznanego Spółce A. W konsekwencji istnieją argumenty, aby twierdzić, iż wartość przyszłych korzyści z Budynku przyznanych na wyłączność Spółce A zostanie uwzględniona w podstawie opodatkowania przyjętej dla celów VAT przez Spółkę B przy transakcji zbycia udziałów w Nieruchomości.

Biorąc pod uwagę powyższe, nie będzie zasadne twierdzenie, iż część obrotów związanych ze świadczeniem usług najmu oraz opłatami z nimi związanymi powinna przypadać na Spółki B. Przyjęcie takiego stanowiska, zważywszy na opisany wyżej sposób kalkulacji ceny zbywanego udziału, doprowadziłby do podwójnego opodatkowania VAT przyszłych korzyści po stronie Spółki B (tj. najpierw w ramach wartości udziału praw potem jako obrót związany z usługami najmu), co jest sprzeczne z konstrukcją podatku VAT.

Jednocześnie Wnioskdoawca pragnie podkreślić, że w związku z wykonywaniem przez Spółkę A usług najmu na rzecz podmiotów trzecich, nie będzie dochodzić do jakichkolwiek świadczeń pomiędzy Spółką A oraz Spółką B.

Podsumowując, Wnioskodawca jest zdania, iż zawarcie umowy quoad usum i przyznanie jej prawa do czerpania przyszłych pożytków z Części Nieruchomości Spółki A, w tym także z Budynku, powodować będzie, iż Spółka A jest wyłącznym podatnikiem VAT z tytułu świadczonych usług najmu powierzchni magazynowej zlokalizowanej na Części Nieruchomości Spółki A, w tym także w Budynku oraz opłat z tymi usługami związanymi.

Oznaczać to będzie, iż wyłącznie Spółka A będzie podmiotem zobligowanym do raportowania dla potrzeb VAT obrotu uzyskanego z ww. usług i opłat. W żadnej mierze nie będzie natomiast podstaw do choćby częściowego przyporządkowania Spółki B ww. obrotu. To Spółka A będzie obowiązana do wystawiania faktur za świadczone usługi najmu i opłaty z nimi związane i to ona w całości będzie deklarować wynikający z nich podatek należny VAT.

W zakresie pytania nr 2

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż będzie miała prawo do odliczenia całej kwoty podatku VAT naliczonego z tytułu zakupu przez nią towarów i usług związanych z Częścią Nieruchomości Spółki A, w tym także związanych z Budynkiem. Wynika to z poniższego.

Zgodnie z zasadą zawartą w art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT „w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.” Nie ulega wątpliwości, że Część Nieruchomości Spółki A (w tym również Budynek), będzie stanowić element należący do „przedsiębiorstwa” Spółki A i będzie służyć wykonywaniu przez nią czynności opodatkowanych VAT. W szczególności, Budynek będzie służyć Spółce A do wykonywania przez nią opodatkowanych VAT usług najmu, z tytułu których (jak wykazano w odpowiedzi na pytanie 1 powyżej) Spółka A będzie wyłącznym podatnikiem VAT.

Ze względu na zawarcie umowy quoad usum nie będzie mieć znaczenia fakt, że Spółka A posiada ułamkowy udział w Nieruchomości. W szczególności, ponieważ Spółka A będzie na zasadzie „wyłączności” korzystać z Części Nieruchomości Spółki A, to jeśli poniesie wydatki z nią związane, będzie jej przysługiwało prawo do całkowitego odliczenia podatku naliczonego na tych wydatkach.

Zdaniem Wnisokdoawcy, wynikający z umowy quoad usum brak prawa do korzystania i czerpania pożytków z Części Nieruchomości Spółki A przez Spółkę B powodować będzie, iż Spółka B nie będzie uprawniona do odliczenia podatku VAT naliczonego od ww. zakupów. Jak wykazano w odpowiedzi na pytanie 1, wynika to z faktu, iż po podpisaniu umowy quoad usum Spółka B nie będzie wykonywać jakichkolwiek czynności opodatkowanych związanych z Częścią Nieruchomości Spółki A (i nie będzie wykazywać z ich tytułu jakiegokolwiek obrotu dla potrzeb VAT). Podejście to jest tym bardziej zasadne, iż Spółka B nie będzie ponosić jakichkolwiek nakładów związanych z Częścią Nieruchomości Spółki A, gdyż te ponoszone będą wyłącznie przez Spółkę A.

Takie wnioski można również pośrednio wysnuć z analizy uchwały Sądu Najwyższego z dnia 8 stycznia 1980 r., sygn. III CZP 80/79). Sąd stwierdził w niej, iż „współwłaściciel, który dokonał nakładów koniecznych na nieruchomość będącą przedmiotem współwłasności nie może żądać zwrotu wartości tych nakładów, odpowiadających udziałowi pozostałych współwłaścicieli w całości nieruchomości, jeżeli w drodze podziału quoad usum nie korzystają oni z tej części nieruchomości, na którą zostały te nakłady dokonane”.

Skoro nakłady związane z częścią Nieruchomości przyznaną Spółce A będą poniesione wyłącznie przez Spółkę A (z uwagi na umowę guoad usum), będzie miała ona wyłączne oraz całkowite prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z tymi nakładami.

W zakresie pytania 3

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym, na obecnym etapie trwają negocjacje dotyczące kształtu podziału Nieruchomości i może się okazać, że w wyniku podziału Spółka A otrzyma niezabudowany grunt, podczas gdy Spółka B otrzyma do wyłącznego korzystania Budynek, który będzie wynajmowany przez Spółkę B.

W przypadku zaistnienia takiej sytuacji, Spółka A stoi na stanowisku, że nie będzie zobligowana do rozliczania podatku VAT z tytułu usług najmu powierzchni magazynowej części Nieruchomości, której prawo do wyłącznego korzystania będzie przysługiwać Spółce B. Spółka A nie będzie z tego tytułu podatnikiem VAT.

Jak zostało wskazane w odpowiedzi na pytanie 1, na podstawie umowy quoad usum współwłaścicielom będzie przysługiwało prawo do wyłącznego korzystania i pobierania pożytków z części Nieruchomości, która im przypadnie po podziale quoad usum. Zatem, Spółka B będzie miał prawo do samodzielnego wykonywania czynności dotyczących Budynku, z którego będzie wyłącznie korzystał, w tym będzie miał prawo do podpisania umów najmu Budynku z podmiotami trzecimi i czerpania wyłącznych korzyści z tegoż najmu. Skutki prawne jak i konsekwencje podatkowe ww. umów, będą dotyczyły jedynie stron tych umów, w tym przypadku Spółka B i najemców, tj. nie będą dotyczyły Spółki A.

Biorąc pod uwagę fakt, że to nie Spółka A będzie podmiotem zawierającym umowy najmu i świadczącym usługi najmu Budynku, nie będzie on podatnikiem VAT z tego tytułu. W konsekwencji Spółka A nie będzie zobowiązany do rozliczania podatku VAT z tytułu usług najmu świadczonych przez Spółkę B.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.