Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.175.2019.1.AS
z 7 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2019 r. (data wpływu 15 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki wynagrodzenia wypłacanego prezesowi zarządu i członkom zarządu sp. z o.o., pełniącym funkcje na podstawie powołania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki wynagrodzenia wypłacanego prezesowi zarządu i członkom zarządu sp. z o.o., pełniącym funkcje na podstawie powołania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością o profilu techniczno-produkcyjnym, ma 3-osobowy zarząd (prezes i dwóch członków zarządu). Prezes zarządu i członkowie zarządu są jednocześnie jedynymi wspólnikami w spółce. Prezes zarządu oraz dwóch członków zarządu sprawują swoje funkcje na podstawie powołania. Zgodnie z KRS do składania oświadczeń w imieniu spółki wymagane jest współdziałanie wszystkich członków zarządu (reprezentacja łączna). W umowie spółki nie została uregulowana kwestia wynagrodzeń zarządu. Dotychczas osoby pełniące funkcje członków zarządu wykonywały usługowo prace projektowe na rzecz Spółki, rozliczane ze Spółką w ramach prowadzonych przez siebie jednoosobowych działalności gospodarczych, nie pobierając przy tym wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji w zarządzie. W drodze rozwoju struktur firmy utworzony został Dział Techniczny, który przejął zadania projektowe, pozwalając zarządowi na skoncentrowanie się głównie na prowadzeniu spraw spółki. W związku z tym podjęto uchwałę, decyzją której członkowie zarządu otrzymywać będą wynagrodzenie z tytułu pełnienia swoich funkcji. Tryb wypłacania i wysokość wynagrodzenia ustalane są uchwałą przez Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Wspólników. Na Nadzwyczajnym Zgromadzeniu Wspólników trzej wspólnicy (będący jednocześnie jedynymi członkami zarządu) podjęli w głosowaniu tajnym uchwałę w przedmiocie ustalenia wynagrodzenia dla prezesa zarządu i dwóch członków zarządu z tytułu pełnionej funkcji. Nie został powołany pełnomocnik spółki, a uchwała nie została zawarta w formie aktu notarialnego.

Wynagrodzenie to będzie wypłacane w części zarówno stałej, jak i zmiennej, która będzie zależna od efektów ekonomicznych. Część stała wypłacana będzie co miesiąc, natomiast część zmienna wypłacana będzie miesięcznie albo rzadziej, bowiem jej przyznanie, jak i wysokość, zależne będzie od wyników spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wynagrodzenie prezesa zarządu i członków zarządu spółki, będących jednocześnie jedynymi wspólnikami spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przysługujące z tytułu pełnionych na podstawie powołania przez te osoby funkcji, stanowi koszt uzyskania przychodu dla Spółki w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy

Definicja kosztów uzyskania przychodów znajdująca się w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazuje, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zatem Wnioskodawca ma prawo odliczyć od przychodów wszelkie faktycznie poniesione wydatki, o ile wykaże, że ich poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu lub też zabezpieczało źródło przychodów. Ważne jest także, aby poniesiony wydatek nie znajdował się w katalogu wydatków, zawartym w art. 16 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. takich, których ustawodawca nie pozwała zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

W spółce prawa handlowego zarząd, który jest organem wykonawczym − zgodnie z art. 368 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 ze zmianami) − prowadzi sprawy spółki i ją reprezentuje. Członek zarządu jest powoływany i odwoływany, w myśl art. 201 § 1 Kodeksu, uchwałą zgromadzenia wspólników, chyba że umowa spółki stanowi inaczej. Wybór, w jakiej formie prawnej członek zarządu wykonuje czynności wykonawczo-zarządzające przepisy Kodeksu spółek handlowych pozostawiły spółce. Powołaniu na członka może towarzyszyć nawiązanie zobowiązaniowego stosunku prawnego (np. stosunku pracy, umowy o zarządzanie czy umowy o świadczenie usług), Nie jest to jednak konieczne. W przypadku wnioskodawcy nie zostanie nawiązany stosunek prawny.

Wnioskodawca planuje, że funkcje członka zarządu na podstawie powołania będzie odbywać się za wynagrodzeniem. Kwestie ponoszenia przez Spółkę kosztów wynagrodzenia, w tym dla członków zarządu będą miały podstawę w postanowieniach uchwał.

Prezesowi i członkom zarządu spółki, którzy są jednocześnie jedynymi jej udziałowcami zostanie przyznane wynagrodzenie z tytułu pełnionych funkcji, tj. za zarządzanie spółką. Osoby te wykonywać będą na rzecz spółki określone czynności związane z pełnieniem funkcji zarządu w spółce i w zamian mają otrzymać ustalone wynagrodzenia. Zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 pkt 38 i 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów: wydatków związanych z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na rzecz udziałowców oraz wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji.

W ocenie wnioskodawcy, jego sytuacja nie mieści się w ww. przepisie, który mówi o świadczeniach jednostronnych spółki na rzecz swojego wspólnika, nie otrzymując w zamian żadnego świadczenia wzajemnego. Nie znajduje on natomiast zastosowania w przypadku, gdy świadczenia wypłacane na rzecz udziałowca stanowią jego wynagrodzenie z tytułu pełnienia funkcji w organie zarządzającym spółki z o.o., której jest wspólnikiem. Odpowiada im wówczas wykonywanie przez tę osobę fizyczną określonych czynności na rzecz spółki, co wyklucza możliwość uznania tych świadczeń za mające charakter jednostronny.

Zarząd jest organem wykonawczym spółki z o.o. Kwestię powoływania danych osób, w tym wspólników, do zarządu w spółce regulują przepisy art. 201 Kodeksu spółek handlowych. Wynika z nich, że do zarządu mogą być powołane osoby spośród wspólników lub spoza ich grona oraz że członek zarządu jest powoływany i odwoływany uchwalą wspólników, chyba że umowa spółki stanowi inaczej. Powołanie członka zarządu tworzy stosunek organizacyjny. Członek zarządu może zatem sprawować swoje obowiązki wyłącznie na podstawie powołania (np. w myśl przepisów art. 201 § 4), bez zawierania odrębnej umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej.

Jak wynika z art. 201 i kolejnych Kodeksu spółek handlowych, spółkę z o.o. reprezentuje i prowadzi jej sprawy zarząd. Prawo i zarazem obowiązek członka zarządu do prowadzenia spraw spółki i do jej reprezentowania dotyczy wszystkich czynności sądowych i pozasądowych spółki (art. 204 § 1 Kodeksu spółek handlowych). Zarząd spółki z o.o. jest zatem organem wykonawczym takiej spółki, a jego kompetencje nie mogą być przekazane żadnemu innemu organowi spółki. Pełnienie funkcji członka zarządu spółki z o.o. oraz zakres podejmowany przez członka zarządu czynności uzależniony jest w praktyce od przedmiotu i zakresu działalności prowadzonej przez tę spółkę. Zakres świadczonych usług w ramach powołania w spółce będzie obejmował zarówno czynności, do których powołany jest zarząd na mocy przepisów Kodeksu spółek handlowych, jak i czynności faktyczne polegające na bieżącym zarządzaniu i nadzorowaniu Spółki (spraw pracowniczych, handlowych, technicznych, finansowych itd.).

Z uwagi na powyższe, zdaniem wnioskodawcy, jeżeli przyjmie się założenie, iż ani powołanie członków zarządu do pełnienia funkcji w zarządzie, ani uchwały w przedmiocie ustalenia wynagrodzenia dla prezesa zarządu i dwóch członków zarządu z tytułu pełnionej funkcji nie są dotknięte wadami prawnymi, to wówczas do kosztów uzyskania przychodu spółka można zaliczyć wydatki poniesione na rzecz wspólników, będących jednocześnie członkami zarządu, którzy wykonują świadczenia na rzecz tejże spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Z przedmiotowego wniosku wynika, że Wnioskodawca będący spółką z ograniczoną odpowiedzialnością wypłaca wynagrodzenia członkom zarządu, pełniącym funkcje na podstawie powołania. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy wynagrodzenie prezesa zarządu i członków zarządu spółki, będących jednocześnie jedynymi wspólnikami spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przysługujące z tytułu pełnionych na podstawie powołania przez te osoby funkcji, stanowi koszt uzyskania przychodu dla Spółki w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że o możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 865).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 tej ustawy: kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie, wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania podmiotu.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, musi spełnić następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  

• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  

• został właściwie udokumentowany.
  
  
  

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w stosownych przepisach updop, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny.

Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy zbadać istnienie związku przyczynowego między poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści, ponieważ o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Podatnik zobowiązany jest więc wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

• „celowość” oznacza „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,
  

• „zabezpieczyć” oznacza „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast
  

• „zachować” oznacza „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.
  
  
  

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Podsumowując wstępne ustalenia – wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli między jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu zaistnieje związek przyczynowy i koszt nie będzie objęty dyspozycją art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy podkreślić, że przedmiotowe wydatki na wynagrodzenie prezesa i dwóch członków zarządu, będących jednocześnie jedynymi wspólnikami w Spółce, należy rozpatrywać na tle przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przy czym – co należy podkreślić – wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów, obciąża podatnika jako odnoszącego korzyść z faktu zaliczenia wydatku w poczet kosztów uzyskania przychodów.

Z powyższego wynika więc, że niniejsze wynagrodzenia z tytułu pełnienia opisanych funkcji są ponoszone w związku z funkcjonowaniem Spółki i prowadzeniem przez nią działalności gospodarczej. Można je zatem uznać, co do zasady, za ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Mając na uwadze wyłączenia wynikające z art. 16 updop ocena prawna wydatków Spółki ponoszonych na rzecz prezesa i dwóch członków zarządu w związku z pełnieniem przez nich funkcji w organie wykonawczym spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na podstawie powołania wymaga, poza sprawdzeniem przesłanek wynikających z art. 15 ust. 1 updop, odniesienia się do postanowień art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na rzecz wspólników lub członków spółdzielni niebędących pracownikami w rozumieniu odrębnych przepisów, z tym że wydatki ponoszone na rzecz członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i innych spółdzielni zajmujących się produkcją rolną są kosztem uzyskania przychodów w części dotyczącej działalności objętej obowiązkiem podatkowym w zakresie podatku dochodowego.

W dyspozycji ww. przepisu mieszczą się sytuacje, gdy spółka kapitałowa dokonuje świadczenia na rzecz swojego wspólnika, nie otrzymując w zamian żadnego świadczenia wzajemnego. Nie znajdzie on natomiast zastosowania w przypadku, gdy świadczenia wypłacane na rzecz wspólnika dotyczą pełnienia funkcji w organie zarządzającym. Odpowiada im wówczas wykonywanie przez tą osobę fizyczną określonych czynności na rzecz spółki, co wyklucza możliwość uznania tych świadczeń za mające charakter jednostronny.

Zgodnie natomiast z art. 16 ust. 1 pkt 38a updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych oraz spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji.

Zgodnie z art. 201 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 505), zarząd spółki prowadzi sprawy spółki i reprezentuje spółkę.

Oznacza to, że zarząd prowadzi sprawy spółki we wszystkich obszarach niezastrzeżonych wyraźnie do kompetencji innych organów spółki oraz reprezentuje spółkę. Prowadzenie spraw spółki dotyczy sfery wewnętrznej funkcjonowania spółki (podejmowania decyzji organizacyjnych i gospodarczych w spółce), natomiast reprezentacja odnosi się do relacji zewnętrznych (składania oświadczeń woli wobec innych niż spółka uczestników obrotu prawnego).

Na mocy art. 201 § 4 Kodeksu spółek handlowych: członek zarządu jest powoływany i odwoływany uchwałą wspólników, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.

Zatem wybór, w jakiej formie prawnej członek zarządu wykonuje czynności wykonawczo-zarządzające, przepisy Kodeksu spółek handlowych pozostawiły spółce. Powołaniu na członka może towarzyszyć nawiązanie zobowiązaniowego stosunku prawnego (np. stosunku pracy, umowy o zarządzanie, czy umowy o świadczenie usług). Nie jest to jednak konieczne. Pełnienie funkcji członka zarządu na podstawie powołania odbywa się bez wynagrodzenia albo za wynagrodzeniem.

Treść przepisu art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uwzględnia zatem wydatków na rzecz osób wchodzących w skład organów zarządzających osób prawnych, pozwalając tym samym na zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów również innych niż wynagrodzenie z tytułu pełnionej funkcji wydatków ponoszonych na rzecz tych osób, przy zachowaniu ogólnych warunków wynikających z treści art. 15 ust. 1 omawianej ustawy.

Wobec tego w niniejszej sprawie przepisy art. 16 ust. 1 pkt 38 i pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie będą miały zastosowania, gdyż zarząd nie jest organem stanowiącym, lecz organem zarządzającym Spółką, a wynagrodzenie prezesa i dwóch członków zarządu pełniących funkcje na podstawie powołania, można zakwalifikować jako świadczenia dwustronnie zobowiązujące, przez co stanowi koszt uzyskania przychodów, jeśli spełnia podstawowy wymóg określony w art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, tj. ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i wydatek został poniesiony w celu uzyskania przychodu, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.

Podsumowując, wypłacone wynagrodzenie na rzecz prezesa i dwóch członów zarządu za sprawowanie zarządu Spółką (tj. z tytułu pełnionej funkcji) może być zaliczone jako koszt uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym stanowisko Spółki wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki wynagrodzenia wypłacanego prezesowi zarządu i członkom zarządu sp. z o.o., pełniącym funkcje na podstawie powołania, należało uznać za prawidłowe.

Końcowo, na marginesie sprawy należy wyjaśnić, że postanowienia statutu, uchwał i regulaminów Spółki muszą zostać podjęte w zgodzie z bezwzględnie obowiązującymi przepisami innych ustaw, m.in. z Kodeksem spółek handlowych i z ustawą z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025, ze zm.). Ponadto należy mieć na uwadze, że organ podatkowy nie ocenia, czy tak ustalone wynagrodzenie jest czynnością prawnie skuteczną w rozumieniu art. 58 § 1 Kodeksu cywilnego, który stanowi, że: czynność prawna sprzeczna z ustawą jest nieważna (…). W konsekwencji jedynie ważna czynność prawna może stanowić podstawę prawną uznania wydatków za koszt uzyskania przychodu. Z uwagi na uproszczony tryb postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej i brak możliwości przeprowadzenia postępowania dowodowego tutejszy organ w wydanej interpretacji nie może odnosić się do pozapodatkowych aspektów sprawy, zmierzających do ustalenia, czy wynagrodzenia dla prezesa zarządu i dwóch członków zarządu z tytułu pełnionej funkcji nie są dotknięte wadami prawnymi.

Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów prawa podatkowego i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.