2019.06.18 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.193.2019.1.AM
z 18 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2019 r. (data wpływu 23 kwietnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

zaliczenia odsetek od Kredytu zaciągniętego na zakup akcji Spółki Akcyjnej do kosztów uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych w limicie określonym w art. 15c – jest prawidłowe;

kwalifikacji ww. kosztów jako kosztów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy odsetki od Kredytu zaciągniętego na zakup akcji Spółki Akcyjnej już zapłacone przez Wnioskodawcę oraz które będą zapłacone przez Wnioskodawcę w przyszłości będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu w podatku CIT w limicie określonym w art. 15c ustawy o CIT, przy czym będą to koszty związane z działalnością operacyjną Wnioskodawcy, a nie koszty związane z przychodami zaliczanymi do źródła przychodów zyski kapitałowe.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca („Wnioskodawca”) jest spółką akcyjną posiadającą siedzibę i miejsce zarządu na terytorium Polski oraz podlegającą w Polsce tzw. nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych („podatek CIT”). Wnioskodawca jest również czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług („podatek VAT”).
Wnioskodawca w 2018 r. zaciągnął kredyt („Kredyt”) na zakup akcji spółki akcyjnej z siedzibą oraz miejscem zarządu na terytorium Polski („Spółka Akcyjna”) prowadzącej co do zasady działalność komplementarną do działalności Wnioskodawcy (tj. Wnioskodawca jest producentem półproduktów, a Spółka Akcyjna przerabia te półprodukty do postaci produktu ostatecznego sprzedawanego konsumentom). Po ich nabyciu przez Wnioskodawcę, akcje Spółki Akcyjnej zostały zaksięgowane przez Wnioskodawcę w księgach rachunkowych Wnioskodawcy jako inwestycja długoterminowa (zakup akcji Spółki Akcyjnej wynika z realizacji strategii gospodarczej Wnioskodawcy).
Kredyt zaciągnięty na zakup akcji Spółki Akcyjnej jest oprocentowany w wysokości rynkowej, w momencie udzielenia Kredytu została zapłacona opłata. Od Kredytu, Wnioskodawca płacił oraz będzie płacił w przyszłości odsetki.
Obecnie, Wnioskodawca osiąga przychody z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności operacyjnej.
nioskodawca obecnie nie osiąga i zakłada, iż w ciągu najbliższych 5 lat nie będzie osiągał żadnych przychodów ze źródła zyski kapitałowe.
Wnioskodawca nie jest podmiotem wymienionym w art. 7b ust. 2 ustawy o CIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym przedstawionym we Wniosku, odsetki od Kredytu zaciągniętego na zakup akcji Spółki Akcyjnej już zapłacone przez Wnioskodawcę oraz które będą zapłacone przez Wnioskodawcę w przyszłości będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu w podatku CIT w limicie określonym w art. 15c ustawy o CIT, przy czym będą to koszty związane z działalnością operacyjną Wnioskodawcy, a nie koszty związane z przychodami zaliczanymi do źródła przychodów zyski kapitałowe?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym przedstawionym we Wniosku, odsetki od Kredytu zaciągniętego na zakup akcji Spółki Akcyjnej już zapłacone przez Wnioskodawcę oraz które będą zapłacone przez Wnioskodawcę w przyszłości będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu w podatku CIT w limicie określonym w art. 15c ustawy o CIT, przy czym będą to koszty związane z działalnością operacyjną Wnioskodawcy, a nie koszty związane z przychodami zaliczanymi do źródła przychodów zyski kapitałowe.

[Źródła przychodów w podatku CIT] Art. 7 ust. 1 ustawy o CIT wskazuje, iż przedmiotem opodatkowania podatkiem CIT jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem ze źródła przychodów, jest – co do zasady – nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 7 ust. 2 ustawy o CIT).

Od 2018 r., art. 7b ust. 1 ustawy o CIT stanowi, iż za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b ustawy o CIT, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym:

dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych,
przychody z umorzenia udziału (akcji) lub ze zmniejszenia ich wartości,
przychody z wystąpienia wspólnika ze spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 ustawy o CIT, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b,
przychody ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3 ustawy o CIT, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b,
wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 ustawy o CIT,
równowartość zysku osoby prawnej oraz spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 ustawy o CIT, przeznaczonego na podwyższenie jej kapitału zakładowego, równowartość nadwyżki bilansowej spółdzielni przeznaczonej na podwyższenie funduszu udziałowego oraz równowartość kwot przekazanych na ten kapitał (fundusz) z innych kapitałów (funduszy) takiej osoby prawnej lub spółki,
dopłaty otrzymane w przypadku połączenia lub podziału spółek przez wspólników spółki przejmowanej, spółek łączonych lub dzielonych,
przychody wspólnika spółki dzielonej, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie – majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce, nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa,
zapłata, o której mowa w art. 12 ust. 4d ustawy o CIT,
wartość niepodzielonych zysków w spółce oraz wartość zysku przekazanego na inne kapitały niż kapitał zakładowy w spółce przekształcanej – w przypadku przekształcenia spółki w spółkę niebędącą osobą prawną, z tym że przychód określa się na dzień przekształcenia,
odsetki od udziału kapitałowego, wypłacane na rzecz wspólnika przez spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3 ustawy o CIT,
odsetki od pożyczki udzielonej osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3 ustawy o CIT, jeżeli wypłata odsetek od takiej pożyczki lub ich wysokość uzależnione są od osiągnięcia zysku przez tę osobę prawną lub spółkę lub od wysokości tego zysku (pożyczka partycypacyjna),
przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziałów podmiotów, w tym:
- przychody osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 ustawy o CIT, przejmującej w następstwie łączenia lub podziału majątek lub część majątku innej osoby prawnej lub spółki,
- przychody wspólnika spółki łączonej lub dzielonej,
- przychody spółki dzielonej;

przychody z tytułu wniesienia do osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 ustawy o CIT, wkładu niepieniężnego;
inne, niż określone w pkt 1 i 2, przychody z udziału (akcji) w osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3 ustawy o CIT, w tym:
1. przychody ze zbycia udziału (akcji), w tym ze zbycia dokonanego celem ich umorzenia,
2. przychody uzyskane w wyniku wymiany udziałów;
przychody ze zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną;
przychody ze zbycia wierzytelności uprzednio nabytych przez podatnika oraz wierzytelności wynikających z przychodów zaliczanych do zysków kapitałowych;
przychody:
1. z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych oraz praw wytworzonych przez podatnika (fragment italikiem dodany od 2019 r.),
2. z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych,
3. z tytułu uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych lub instytucjach wspólnego inwestowania,
4. z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnych charakterze dotyczącej praw, o których mowa w lit. a-c,
5. ze zbycia praw, o których mowa w lit. a-c,
6. z wymiany waluty wirtualnej na środek płatniczy, towar, usługę lub prawo majątkowe inne niż waluta wirtualna lub z regulowania innych zobowiązań walutą wirtualną (lit. f) dodana od 2019 r.

[Koszty uzyskania przychodów] Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem tych wprost wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we Wniosku opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy ustawy o CIT, zdaniem Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że wydatki poniesione na odsetki od Kredytu zaciągniętego na zakup akcji Spółki Akcyjnej powinny być zaliczone do kosztów pośrednich w podatku CIT, ponieważ nie mają one bezpośredniego związku z uzyskaniem przez Spółkę konkretnych przychodów.

Przy czym, kwestia do rozstrzygnięcia, zdaniem Wnioskodawcy, jest ustalenie, czy odsetki od pożyczek zaciągniętych w celu nabycia akcji Spółki Akcyjnej, powinny być kwalifikowane jako koszty uzyskania przychodu związane z działalnością operacyjną Wnioskodawcy albo jako koszty uzyskania przychodów ze źródła zyski kapitałowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o CIT, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, oraz koszty związane z przychodami ze źródeł, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są zwolnione z podatku dochodowego, a nie jest możliwe przypisanie danych kosztów do źródła przychodów, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają osiągnięte w roku podatkowym przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Ww. zasadę, stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z tego opodatkowania. Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2b ustawy o CIT, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z zysków kapitałowych oraz przychody z innych źródeł przychodów, przepisy art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o CIT stosuje się także do przypisywania do każdego z tych źródeł kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodami.

Powyższe oznacza, że warunkiem niezbędnym do ustalenia wysokości kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 2b ustawy o CIT, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:
1. faktyczne poniesienie wydatków zaliczanych do kosztów innych niż bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów zarówno z zysków kapitałowych, jak i przychodów z innych źródeł przychodów oraz
2. brak możliwości przyporządkowania wydatków zaliczanych do kosztów innych niż bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów z zysków kapitałowych oraz przychodów z innych źródeł przychodów.

Wprowadzony przez ustawodawcę tzw. klucz przychodowy znajduje zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła.

W opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego we Wniosku, Wnioskodawca wprost wskazał jednak, iż obecnie nie osiąga i zakłada, iż w przynajmniej w ciągu najbliższych 5 lat nie będzie osiągał żadnych przychodów ze źródła zyski kapitałowe. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie odsetki od Kredytu zaciągniętego przez Wnioskodawcę na zakup akcji Spółki Akcyjnej już zapłacone przez Wnioskodawcę oraz płacone przez Wnioskodawcę w przyszłości będą stanowiły koszt uzyskania przychodu w podatku CIT, przy czym będą to koszty związane z działalnością operacyjną Wnioskodawcy.

daniem Wnioskodawcy, za prawidłowością stanowiska Wnioskodawcy przemawia fakt, iż odsetki od Kredytu zaciągniętego na zakup akcji Spółki Akcyjnej, jako koszt Wnioskodawcy, nie wykazują bezpośredniego związku ze źródłem z zysków kapitałowych. Należy więc traktować je jako zapłatę za pożyczkę/kredyt (za finansowanie), pozostającą w związku z działalnością Wnioskodawcy generującą przychody opodatkowane podatkiem CIT. Prawidłowość powyższego, potwierdza bogate orzecznictwo sądów administracyjnych, zapadłych na gruncie postępowań dotyczących kwestii kwalifikacji kosztów w związku z brakiem w ustawie o CIT definicji wydatków na nabycie akcji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 8) ustawy o CIT.

Naczelny Sąd Administracyjny („NSA”) w wyroku NSA z dnia 7 września 2004 r. (sygn. akt FSK 324/04) wskazał, iż: „Przez wydatki, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 8 [ustawy o CIT], należy rozumieć wydatki podatnika bezpośrednio związane z nabyciem akcji, a więc w szczególności ich cenę, opłaty notarialne, prowizje biura maklerskiego. Do wydatków tych nie mogą być zaliczone odsetki od kredytu zaciągniętego przez podatnika na nabycie akcji, gdyż nie pozostają one w bezpośrednim związku z ich nabyciem”. Podobne stanowisko wyraził NSA w wyroku NSA z dnia 13 stycznia 2006 r. (sygn. akt II FSK 229/05). W wyroku NSA z dnia 7 kwietnia 2006 r. (sygn. akt II FSK 508/05), sąd wskazał, iż: „W wypadku zaciągnięcia przez podatnika kredytu bądź pożyczki na wydatki związane z objęciem lub nabyciem udziałów, wkładów, akcji i innych papierów wartościowych, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 8 [ustawy o CIT], odsetki od kredytu bądź pożyczki oraz inne opłaty z tym związane nie są wydatkami na objęcie lub nabycie w rozumieniu powołanego przepisu i stanowią koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia”.

Takie stanowisko wyłączające z grupy wydatków na objęcie lub nabycie udziałów (akcji) kosztów niepozostających w bezpośrednim związku z nabyciem udziałów (akcji) było również prezentowane w licznych indywidualnych interpretacjach przepisów podatkowych wydanych przez organy podatkowe. M.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 października 2013 r. (nr IPPB3/423-536/13-2/KK) organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, iż „koszty zaciągniętej przez Spółkę pożyczki na sfinansowanie zakupu Akcji Spółki Nabywanej – tj. odsetki od pożyczki, nie są wydatkami na nabycie udziałów i akcji, lecz zapłatą za pożyczkę (zapłatą za finansowanie) i niewątpliwie pozostają w związku z przychodami podatnika. Spółka stoi na stanowisku, że pojęcie wydatków na nabycie udziałów i akcji swoim zakresem obejmuje wyłącznie wydatki bezpośrednio warunkujące nabycie, takie jak cena nabycia, opłaty notarialne czy np. prowizje biura maklerskiego. Pojęcie to nie obejmuje natomiast odsetek od kredytu czy od pożyczki na sfinansowanie zakupu udziałów i akcji”.

Podobne stanowisko wyraził Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 9 września 2013 r. (nr ITPB3/423-258/13/DK), wskazując iż „w analizowanym zdarzeniu przyszłym, Spółka planuje poniesienie wydatków związanych z pożyczką/kredytem zaciągniętymi na nabycie udziałów/akcji, w postaci odsetek od pożyczki/kredytu. Użycie przez ustawodawcę określenia – „wydatki na nabycie” – oznacza, że do kosztów – ale dopiero z chwilą sprzedaży udziałów lub akcji – zalicza się wszelkie koszty bezpośrednio warunkujące nabycie tych udziałów lub akcji, bez których poniesienia nie byłoby możliwe skuteczne nabycie udziałów lub akcji. Zauważyć należy, że takiego charakteru nie można przypisać wydatkom związanym z zaciągniętym kredytem/pożyczką. Wydatki takie nie warunkują skutecznego nabycia udziałów/akcji. Rozróżnić bowiem należy wydatki na nabycie udziałów/akcji od źródeł finansowania tego rodzaju wydatków. Zatem art. 16 ust. 1 pkt 8 [ustawy o CIT] nie będzie miał w przedstawionej sytuacji zastosowania”.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, odsetki od pożyczki na zakup akcji Spółki Akcyjnej są jedynie wydatkiem związanym z uzyskaniem kapitału – źródła finansowania nabycia akcji Spółki Akcyjnej. W świetle powyższego, odsetki od pożyczki na nabycie akcji Spółki Akcyjnej nie są kosztem uzyskania przychodu w podatku CIT, który da się przypisać do źródła przychodów z „zysków kapitałowych”.

Przy czym, w ocenie Wnioskodawcy, konkluzje powyżej przytoczonych interpretacji i wyroków pozostają aktualne także w świetle zmian wprowadzonych do ustawy o CIT od dnia 1 stycznia 2018 r. w zakresie źródeł przychodów w podatku CIT. Koszty nabycia udziałów lub akcji, które powinny być niewątpliwie alokowane do źródła przychodów obejmującego zyski kapitałowe nie obejmują bowiem kosztów finansowania takiego nabycia. Oznacza to, iż koszty finansowania nabycia akcji nie powinny być przypisywane do źródła przychodów z zysków kapitałowych, a powinny być przypisane do źródła przychodów obejmującego działalność operacyjną (inne źródła przychodów).

Ponadto, na potwierdzenie stanowiska Wnioskodawcy, należy odnieść się również do podstawowych reguł interpretacyjnych, określających proces ustalania treści normy prawnej. Zdaniem Wnioskodawcy, zastosowanie tychże reguł również potwierdza prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy. Konieczność alokacji kosztów finansowania nabycia udziałów (akcji) do pozostałych źródeł (z działalności operacyjnej) wynika bowiem z literalnego brzmienia art. 16 ust. 1 pkt 13e) ustawy o CIT, dodanego do ustawy o CIT również z dniem 1 stycznia 2018 r. Zgodnie z tym przepisem, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów finansowania dłużnego w rozumieniu art. 15c ust. 12 ustawy o CIT uzyskanego w celu nabycia udziałów (akcji) spółki – w części, w jakiej pomniejszałyby one podstawę opodatkowania, w której uwzględniane są przychody związane z kontynuacją działalności gospodarczej tej spółki, w szczególności w związku z połączeniem, wniesieniem wkładu niepieniężnego, przekształceniem formy prawnej lub utworzeniem podatkowej grupy kapitałowej.

Ww. regulacja zakłada więc istnienie wydatków z tytułu pożyczki na nabycie udziałów (akcji), pomniejszających podstawę opodatkowania podatkiem CIT, w której uwzględnia się przychody związane z działalnością gospodarczą. Innymi słowy, ustawodawca wprost przewidział powiązanie kosztów finansowania dłużnego w celu nabycia udziałów (akcji) ze źródłem przychodów z działalności gospodarczej.

Jedną z podstawowych zasad wykładni językowej jest zakaz per non est, nakazujący każdej decyzji prawodawcy przypisywać racjonalny sens. Dyrektywa ta oznacza przede wszystkim, że nie wolno przepisów prawnych interpretować tak, aby pewne ich fragmenty okazywały się zbędne (L. Morawski, Wykładnia w orzecznictwie sadów. Komentarz. Toruń 2002, s.150-151). Wiąże się z nią również założenie o racjonalności ustawodawcy. Jak wskazał NSA w wyroku z dnia 4 października 2017 r. (sygn. akt II OSK 2339/16), dokonując wykładni prawa należy zakładać racjonalność ustawodawcy, a w konsekwencji przyjmować, że nie tworzy on norm pustych.

Analiza art. 16 ust. 1 pkt 13e) ustawy o CIT przy przyjęciu założenia, że przedmiotowe koszty powinny być alokowane do źródła przychody z zysków kapitałowych, prowadziłaby wprost do wniosku, że regulacja wprowadzona ustawą nowelizującą z 2017 r. nigdy nie znajdzie zastosowania. Nie mogłoby bowiem dojść do sytuacji, w której koszty finansowania dłużnego (jako koszty powiązane ze źródłem kapitałowym) pomniejszałyby przychody z działalności operacyjnej. W takim przypadku należałoby zatem uznać, że wskazany przepis nie pełni żadnej funkcji. To z kolei uniemożliwiałoby ustalenie, jaki był w tym zakresie cel ustawodawcy. Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, w świetle przywołanych zasad interpretacyjnych, nie można przyjąć, że racjonalny ustawodawca wprowadził regulację całkowicie bezprzedmiotową. Stąd też zasadny jest wniosek, że był to celowy zabieg legislacyjny, który stanowi wskazówkę co do sposobu alokacji omawianych kosztów finansowania dłużnego. Powyższe stanowi zatem, zdaniem Wnioskodawcy, kolejny argument przemawiający za prawidłowością stanowiska Wnioskodawcy, iż odsetki od pożyczek zaciągniętych w celu nabycia akcji Spółki Akcyjnej powinny być alokowane do pozostałych źródeł przychodów (z działalności operacyjnej).
Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym przedstawionym we Wniosku, odsetki od Kredytu zaciągniętego na zakup akcji Spółki Akcyjnej już zapłacone przez Wnioskodawcę oraz zapłacone przez Wnioskodawcę w przyszłości będą stanowiły koszt uzyskania przychodu w podatku CIT, przy czym będą to koszty związane z działalnością operacyjną Wnioskodawcy, a nie koszty ze źródła przychodów zyski kapitałowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie:

zaliczenia odsetek od Kredytu zaciągniętego na zakup akcji Spółki Akcyjnej do kosztów uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych w limicie określonym w art. 15c – jest prawidłowe;

kwalifikacji ww. kosztów jako kosztów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych – jest nieprawidłowe.

W ramach nowelizacji ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 865; dalej: ustawa o CIT) prawodawca, ustawą z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2017 r. poz. 2175, dalej: ustawa nowelizująca), wprowadził szereg zmian. Jedną z nich jest wyodrębnienie nowego źródła przychodów – przychodów z zysków kapitałowych.

W świetle znowelizowanego art. 7 ust. 1 ustawy o CIT przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Jak wynika z uzasadnienia do projektu ustawy nowelizującej, podział źródeł przychodów podatników podatku dochodowego od osób prawnych miał na celu ograniczenie optymalizacji podatkowych. Jednym z częstych mechanizmów optymalizacyjnych jest sztuczne kreowanie straty w operacjach gospodarczych dokonywanych z użyciem posiadanego majątku i obniżanie o wysokość takiej straty dochodów wygenerowanych w następstwie podstawowej działalności (działalności operacyjnej). Ograniczenie optymalizacji polega na uniemożliwieniu pomniejszania dochodu z jednego źródła przychodów o stratę z drugiego źródła przychodów (art. 7 ust. 5 ustawy o CIT).

Obowiązkowi wyodrębniania źródeł przychodów nie podlegają banki i inne instytucje finansowe. Zgodnie bowiem z art. 7b ust. 2 ustawy o CIT p w przypadku ubezpieczycieli, banków, podmiotów, o których mowa w art. 15c ust. 16 pkt 3, oraz innych instytucji finansowych w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe przychody wymienione w ust. 1, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a i f, zalicza się do przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Wydzielając odrębne źródło przychodów ustawodawca zamieścił w art. 7b ustawy o CIT katalog, w którym określił listę przychodów alokowanych do takiego źródła.

Zgodnie z art. 7b ust. 1 ustawy o CIT (w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2018 r.) za przychody z zysków kapitałowych uważa się:

przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym:
1. dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych,
2. przychody z umorzenia udziału (akcji) lub ze zmniejszenia ich wartości,
3. przychody z wystąpienia wspólnika ze spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b,
4. przychody ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b,
5. wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3,
6. równowartość zysku osoby prawnej oraz spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przeznaczonego na podwyższenie jej kapitału zakładowego, równowartość nadwyżki bilansowej spółdzielni przeznaczonej na podwyższenie funduszu udziałowego oraz równowartość kwot przekazanych na ten kapitał (fundusz) z innych kapitałów (funduszy) takiej osoby prawnej lub spółki,
7. dopłaty otrzymane w przypadku połączenia lub podziału spółek przez wspólników spółki przejmowanej, spółek łączonych lub dzielonych,
8. przychody wspólnika spółki dzielonej, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce, nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa,
9. zapłata, o której mowa w art. 12 ust. 4d,
10. wartość niepodzielonych zysków w spółce oraz wartość zysku przekazanego na inne kapitały niż kapitał zakładowy w spółce przekształcanej - w przypadku przekształcenia spółki w spółkę niebędącą osobą prawną, z tym że przychód określa się na dzień przekształcenia,
11. odsetki od udziału kapitałowego, wypłacane na rzecz wspólnika przez spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3,
12. odsetki od pożyczki udzielonej osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, jeżeli wypłata odsetek od takiej pożyczki lub ich wysokość uzależnione są od osiągnięcia zysku przez tę osobę prawną lub spółkę lub od wysokości tego zysku (pożyczka partycypacyjna),
13. przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziałów podmiotów, w tym:
  - przychody osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przejmującej w następstwie łączenia lub podziału majątek lub część majątku innej osoby prawnej lub spółki,
  - przychody wspólnika spółki łączonej lub dzielonej,
  - przychody spółki dzielonej;
przychody z tytułu wniesienia do osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, wkładu niepieniężnego;
inne, niż określone w pkt 1 i 2, przychody z udziału (akcji) w osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, w tym:
1. przychody ze zbycia udziału (akcji), w tym ze zbycia dokonanego celem ich umorzenia,
2. przychody uzyskane w wyniku wymiany udziałów;
przychody ze zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną;
przychody ze zbycia wierzytelności uprzednio nabytych przez podatnika oraz wierzytelności wynikających z przychodów zaliczanych do zysków kapitałowych;
przychody:
1. z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych,
2. z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych,
3. z tytułu uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych lub instytucjach wspólnego inwestowania,
4. z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnych charakterze dotyczącej praw, o których mowa w lit. a-c,
5. ze zbycia praw, o których mowa w lit. a-c.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r., dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11, art. 24a i art. 24b, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Natomiast z dniem 1 stycznia 2019 r. nastąpiła nowelizacja powołanych przepisów. Zmianie uległ m.in. art. 7b ust. 1 pkt 6.

W myśl art. 7b ust. 1 pkt 6 w znowelizowanym brzmieniu za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody:

z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych oraz praw wytworzonych przez podatnika,
z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych,
z tytułu uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych lub instytucjach wspólnego inwestowania,
z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnych charakterze dotyczącej praw, o których mowa w lit. a-c,
ze zbycia praw, o których mowa w lit. a-c,
z wymiany waluty wirtualnej na środek płatniczy, towar, usługę lub prawo majątkowe inne niż waluta wirtualna lub z regulowania innych zobowiązań waluta wirtualną.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT p kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami ze źródła przychodów. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, musi spełnić następujące warunki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

został właściwie udokumentowany,

nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Należy również zwrócić uwagę na fakt, że zgodnie z art. 15c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego w części, w jakiej nadwyżka kosztów finansowania dłużnego przewyższa 30% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonej o przychody o charakterze odsetkowym nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, oraz kosztów finansowania dłużnego nieuwzględnionych w wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Warunkiem koniecznym stosowania ograniczenia wynikającego z art. 15c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest wystąpienie u danego podatnika nadwyżki kosztów finansowania dłużnego nad osiągniętymi przez podatnika w danym roku podatkowym, podlegającymi opodatkowaniu, przychodami o charakterze odsetkowym.

W myśl art. 15c ust. 3 przez nadwyżkę kosztów finansowania dłużnego rozumie się kwotę, o jaką poniesione przez podatnika koszty finansowania dłużnego, podlegające zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, przewyższają uzyskane przez podatnika w tym roku podatkowym podlegające opodatkowaniu przychody o charakterze odsetkowym.

Z kolei w art. 15c ust. 12 i 13 ustawy o CIT zdefiniowane zostały odpowiednio pojęcia kosztów finansowania dłużnego i przychody o charakterze odsetkowym. Przez koszty finansowania dłużnego rozumie się wszelkiego rodzaju koszty związane z uzyskaniem od innych podmiotów, w tym od podmiotów niepowiązanych, środków finansowych i z korzystaniem z tych środków, w szczególności odsetki, w tym skapitalizowane lub ujęte w wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, opłaty, prowizje, premie, część odsetkową raty leasingowej, kary i opłaty za opóźnienie w zapłacie zobowiązań oraz koszty zabezpieczenia zobowiązań, w tym koszty pochodnych instrumentów finansowych, niezależnie na rzecz kogo zostały one poniesione. Przez przychody o charakterze odsetkowym rozumie się przychody z tytułu odsetek, w tym odsetek skapitalizowanych, oraz inne przychody równoważne ekonomicznie odsetkom odpowiadające kosztom finansowania dłużnego.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w 2018 r. zaciągnął kredyt („Kredyt”) na zakup akcji spółki akcyjnej z siedzibą oraz miejscem zarządu na terytorium Polski („Spółka Akcyjna”) prowadzącej co do zasady działalność komplementarną do działalności Wnioskodawcy (tj. Wnioskodawca jest producentem półproduktów, a Spółka Akcyjna przerabia te półprodukty do postaci produktu ostatecznego sprzedawanego konsumentom). Po ich nabyciu przez Wnioskodawcę, akcje Spółki Akcyjnej zostały zaksięgowane przez Wnioskodawcę w księgach rachunkowych Wnioskodawcy jako inwestycja długoterminowa (zakup akcji Spółki Akcyjnej wynika z realizacji strategii gospodarczej Wnioskodawcy). Kredyt zaciągnięty na zakup akcji Spółki Akcyjnej jest oprocentowany w wysokości rynkowej, w momencie udzielenia Kredytu została zapłacona opłata. Od Kredytu, Wnioskodawca płacił oraz będzie płacił w przyszłości odsetki. Obecnie, Wnioskodawca osiąga przychody z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności operacyjnej. Wnioskodawca obecnie nie osiąga i zakłada, iż w ciągu najbliższych 5 lat nie będzie osiągał żadnych przychodów ze źródła zyski kapitałowe.

Wnioskodawca nie jest podmiotem wymienionym w art. 7b ust. 2 ustawy o CIT.

Wątpliwości Wnioskodawcy w świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego dotyczą ustalenia, czy odsetki od Kredytu zaciągniętego na zakup akcji Spółki Akcyjnej już zapłacone przez Wnioskodawcę oraz które będą zapłacone przez Wnioskodawcę w przyszłości będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu w podatku CIT w limicie określonym w art. 15c ustawy o CIT, przy czym będą to koszty związane z działalnością operacyjną Wnioskodawcy, a nie koszty związane z przychodami zaliczanymi do źródła przychodów zyski kapitałowe.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 10 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), z tym że kosztem uzyskania przychodów są wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, jeżeli:

pożyczkobiorca (kredytobiorca) w związku ze spłatą pożyczki (kredytu) zwraca kwotę kapitału większą niż kwota otrzymanej pożyczki (kredytu) – w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu),

pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty udzielonej pożyczki (kredytu) – w wysokości różnicy pomiędzy kwotą udzielonej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału.

Natomiast art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Zgodzić się należy ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy ustawy o CIT, należy stwierdzić, że wydatki poniesione na odsetki od Kredytu zaciągniętego na zakup akcji Spółki Akcyjnej powinny być zaliczone do kosztów pośrednich w podatku CIT, ponieważ nie mają one bezpośredniego związku z uzyskaniem przez Spółkę konkretnych przychodów.

W niniejszej sprawie nie znajdzie bowiem zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT, który stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 7e.

Użycie przez ustawodawcę określenia „wydatki na nabycie” oznacza, że do kosztów uzyskania przychodów – ale dopiero z chwilą sprzedaży udziałów lub akcji – zalicza się wydatki bezpośrednio warunkujące nabycie tych udziałów lub akcji, tj. takie, bez których poniesienia skuteczne nabycie udziałów lub akcji nie byłoby możliwe. Takimi wydatkami są np. cena zakupu udziałów (akcji), opłaty notarialne, prowizja biura maklerskiego, podatek od czynności cywilnoprawnych, związane z ich zakupem. Zatem, zasada ta nie odnosi się do innych wydatków, które nie były wydatkami na nabycie udziałów/akcji.

Zatem, przez wydatki, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT, należy rozumieć wydatki, których poniesienie jest integralnie powiązane z nabyciem udziałów/akcji, tj. wydatki dokonane przez podatnika, bezpośrednio związane z nabyciem udziałów/akcji bez których poniesienia nie byłoby możliwe skuteczne nabycie udziałów/akcji.

Tym samym Wnioskodawca prawidłowo zakwalifikował wydatki na odsetki od pożyczek zaciągnięte na zakup akcji do kosztów „pośrednich”, gdyż nie mają one bezpośredniego związku z uzyskaniem przez Spółkę konkretnych przychodów.

Przy czym, Wnioskodawca wskazuje, że kwestią do rozstrzygnięcia jest ustalenie czy odsetki od pożyczek zaciągniętych w celu nabycia akcji Spółki Akcyjnej, powinny być kwalifikowane jako koszty uzyskania przychodu związane z działalnością operacyjną Wnioskodawcy albo jako koszty uzyskania przychodów ze źródła zyski kapitałowe.

Zdaniem organu podatkowego koszty pośrednie, które dotyczą przychodów z zysków kapitałowych określonych w art. 7b ust. 1 ustawy o CIT, winny być kwalifikowane do źródła, do którego kwalifikowane są przychody. W sprawie będącej przedmiotem wniosku, odsetki od pożyczek powinny być zaliczane jako koszty uzyskania przychodu z zysków kapitałowych. Za taką kwalifikacją przemawia wykładnia powołanego wcześniej art. 7b ustawy o CIT. W art. 7b ust. 1 ustawy o CIT ustawodawca wymienia zdarzenia w związku z zaistnieniem których podatnik osiąga przychody będące następstwem uzyskania przychodów z obrotu udziałami/akcjami. Nie są to wyłącznie przychody ze zbycia udziałów (akcji), ale także np. przychody z umorzenia udziałów (akcji) lub ze zmniejszenia ich wartości, przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziału podmiotów, czy też przychody uzyskane w wyniku wymiany udziałów.

Zauważyć więc należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie uzależnia kwalifikacji do źródła przychodów związanych z udziałami (akcjami), w zależności od celu nabycia przedmiotowych udziałów (akcji).

W każdej sytuacji koszty pośrednie związane z nabyciem udziałów (akcji) powinny być odnoszone do kosztów związanych z zyskami kapitałowymi.

Przychody z udziałów/akcji zaliczane są do przychodów z zysków kapitałowych, a zatem wszystkie wydatki (bezpośrednie i pośrednie) związane z nabyciem udziałów/akcji powinny być przypisane do źródła przychodów jakim są zyski kapitałowe.

Zatem, jeżeli w świetle art. 7b ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o CIT przychody z tytułu zbycia akcji w spółce kapitałowej są przychodami ze źródła „zyski kapitałowe”, to do tego samego źródła należy zaliczyć koszty związane z nabyciem tych akcji, w tym koszty finansowania zakupu tych akcji w tym przypadku odsetki od pożyczek.

Za prawidłowością stanowiska Wnioskodawcy nie przemawia również brzmienie art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o CIT, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz koszty związane z przychodami ze źródeł, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są zwolnione z podatku dochodowego, a nie jest możliwe przypisanie danych kosztów do źródła przychodów, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają osiągnięte w roku podatkowym przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 15 ust. 2a ustawy o CIT, zasadę, o której mowa w ust. 2, stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z tego opodatkowania; w takim przypadku przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio.

Przepisy art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o CIT, ustanawiają zasadę proporcjonalnego podziału pośrednich kosztów uzyskania przychodów, których nie można w sposób wyłączny przyporządkować do żadnego źródła.

Proporcjonalnej alokacji dokonuje się w oparciu o tzw. klucz przychodowy, który polega na podziale kosztów w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

W tym miejscu wskazać należy, że art. 15 ust. 2a ustawy o CIT reguluje sytuacje, w których w ramach jednego źródła część kosztów pośrednich alokowana jest do przychodów podlegających opodatkowaniu, a część do nieopodatkowanych lub zwolnionych. W niniejszej sprawie nie taka sytuacja nie ma miejsca.

Podsumowując, w opisanym we wniosku stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym odsetki od Kredytu zaciągniętego na zakup akcji Spółki Akcyjnej już zapłacone przez Wnioskodawcę oraz które będą zapłacone w przyszłości będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów w limicie określonym w art. 15c powołanej ustawy, przy czym będą to koszty związane z przychodami zaliczanymi do źródła przychodów „zyski kapitałowe”, a nie jak wskazuje Wnioskodawca koszty związane z działalnością operacyjną.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

zaliczenia odsetek od Kredytu zaciągniętego na zakup akcji Spółki Akcyjnej do kosztów uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych w limicie określonym w art. 15c – jest prawidłowe;

kwalifikacji ww. kosztów jako kosztów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych – jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin