Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.283.2019.2.AM
z 1 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2019 r. (data wpływu 20 maja 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 czerwca 2019 r. (data wpływu 17 czerwca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usługi wynajmu katamaranu według stawki 0% – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usługi wynajmu katamaranu według stawki 0%.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 czerwca 2019 r. (data wpływu 17 czerwca 2019 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

… (dalej: Spółka, Wnioskodawca) jest spółką utworzoną na podstawie prawa polskiego. Spółka posiada siedzibę działalności w Polsce oraz jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; (tekst jednolity: Dz.U. z 2018 poz. 2174 ze zmianami; dalej: Ustawa VAT). Profil działalności Wnioskodawcy obejmuje min. wynajem jednostek pływających.

Spółka w 2017 r. zawarła umowę leasingu operacyjnego, na podstawie której przysługuje jej prawo do używania i pobierania pożytków z jachtu żaglowego morskiego typu katamaran z dwoma silnikami spalinowymi (dalej: Katamaran, Jacht). Wnioskodawca planuje wynajmować Katamaran na rzecz jednego kontrahenta (dalej: Najemca), będącego czynnym podatnikiem VAT z siedzibą na terytorium Polski. Okres wynajmu Katamaranu Najemcy będzie dłuższy niż 90 dni, a umowa między Spółką a Najemcą nie będzie przewidywać przerw w czasie trwania najmu.

Katamaran zostanie przekazany do dyspozycji Najemcy i zgodnie z założeniami będzie wykorzystywany do działalności gospodarczej Najemcy, polegającej na organizacji odpłatnych rejsów turystycznych lub żeglarskich. Jacht będzie wykorzystywany do żeglugi po otwartych morzach i oceanach (z wyłączeniem wód śródlądowych), w szczególności w okresie zimowym będzie pływał po Oceanie Atlantyckim, w tym w basenie Morza Karaibskiego, zaś w okresie letnim w basenie Morza Śródziemnego.

Ponadto, Wnioskodawca w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazał, że:

1. Najemca nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej znajdującego się w innym kraju niż jego siedziba.
2. Na pytanie „Jeśli odpowiedź na powyższe pytanie jest twierdząca, to należy wskazać na terytorium jakiego kraju Najemca ma stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej i czy usługa realizowana przez Wnioskodawcę na rzecz Najemcy jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej tego Kontrahenta” Wnioskodawca odpowiedział, że ze względu na fakt, że odpowiedź na pytanie oznaczone nr 1 nie jest twierdząca, odpowiedź na to pytanie jest bezprzedmiotowa.
3. Zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) z 2008 r., wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 2008 r. nr 207, poz. 1293, z późn. zm.), którą na podstawie § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 2018 r. (Dz. U. z 2018 r., poz. 2440), stosuje się dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2019 r., (dalej: PKWiU), jacht żaglowy morski typu katamaran – Katamaran można zakwalifikować do grupowania PKWiU 30.12.11.0 Łodzie żaglowe wypoczynkowe lub sportowe, włączając z silnikiem pomocniczym, w takim zakresie, w jakim grupowanie to obejmuje łodzie pełnomorskie (przeznaczone do żeglugi po pełnym morzu).
   
   

Wnioskodawca dodał, że jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Katamaran zostanie przekazany do dyspozycji Najemcy i zgodnie z założeniami będzie wykorzystywany do działalności gospodarczej Najemcy polegającej na organizacji odpłatnych rejsów turystycznych lub żeglarskich po otwartych morzach i oceanach (z wyłączeniem wód śródlądowych).

Katalog wskazany w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity: Dz. U. z 2008 poz. 2174 ze zmianami); dalej: Ustawa VAT, jest otwarty, a lista zawarta w przepisie ma charakter przykładowy, o czym świadczy użycie w treści przepisu zwrotu „w szczególności”. Oznacza to, że kluczowe dla zastosowania 0% stawki VAT jest spełnienie przez wynajmowaną jednostkę pływającą łącznie dwóch warunków, tj.:

1. jest używana do żeglugi na pełnym morzu, oraz
2. przewozi odpłatnie pasażerów lub jest używana do celów handlowych, przemysłowych lub do połowów.
   
   

Tym samym Spółka podtrzymuje stanowisko, zgodnie z którym klasyfikacja Katamaranu jako wyrobu nie ma znaczenia decydującego dla opodatkowania VAT usług wynajmu Katamaranu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy usługa wynajmu Katamaranu Najemcy, która została opisana w zdarzeniu przyszłym, podlega opodatkowaniu 0% stawką VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, usługa wynajmu Katamaranu Najemcy, która została opisana w zdarzeniu przyszłym, podlega opodatkowaniu 0% stawką VAT.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 Ustawy VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast zgodnie z brzmieniem art. 8 ust. 1 Ustawy VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Dodatkowo, zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy VAT podatnikami podatku VAT są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast jeżeli chodzi o działalność wskazaną w powyższym przepisie, to zgodnie z art. 15 ust. 2 Ustawy VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ze względu na fakt zawarcia umowy wynajmu Katamaranu pomiędzy polskimi podatnikami VAT (posiadającymi stałe miejsce prowadzenia działalności tylko na terytorium Polski) na nieprzerwany okres przekraczający 90 dni, miejscem świadczenia usługi wynajmu Katamaranu, zgodnie z art. 26b ust. 1 Ustawy VAT, będzie terytorium Polski.

Usługa wynajmu Katamaranu Najemcy będzie więc podlegać opodatkowaniu VAT zgodnie z Ustawą VAT, w szczególności z zastosowaniem stawek VAT określonych jej przepisami.

Stosownie do art. 41 ust. 1 Ustawy VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146aa pkt 1 Ustawy VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Co do zasady dostawa towarów i świadczenia usług podlega więc opodatkowaniu z zastosowaniem 23% stawki VAT. Z ustawy VAT, jak i z przepisów wykonawczych do niej wynika jednak, że Ustawodawca dla niektórych czynności przewidział zastosowanie obniżonych stawek podatkowych.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 12 Ustawy VAT stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług najmu, dzierżawy, leasingu lub czarteru jednostek pływających, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, oraz najmu, dzierżawy, leasingu lub czarteru wyposażenia tych jednostek.

W myśl wspomnianego art. 83 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT obniżoną stawkę podatkową 0% stosuje się do dostaw:

1. jednostek pływających używanych do żeglugi na pełnym morzu i przewożących odpłatnie pasażerów lub używanych do celów handlowych, przemysłowych lub do połowów, w tym w szczególności:
   • pełnomorskich liniowców pasażerskich, pełnomorskich statków wycieczkowych i tym podobnych jednostek pływających do przewozu osób; pełnomorskich promów wszelkiego typu (PKWiU ex 30.11.21.0),
   • pełnomorskich tankowców do przewozu ropy naftowej, produktów przerobu ropy naftowej, chemikaliów oraz gazów skroplonych (PKWiU ex 30.11.22.0),
   • pełnomorskich chłodniowców, z wyłączeniem tankowców (PKWiU ex 30.11.23.0), pozostałych statków pełnomorskich do przewozu ładunków suchych (stałych), z wyłączeniem barek morskich bez napędu (PKWiU ex 30.11.24.0),
   • pełnomorskich statków rybackich, pełnomorskich statków przetwórni oraz pełnomorskich pozostałych jednostek pływających do przetwarzania lub konserwowania produktów rybołówstwa (PKWiU ex 30.11.31.0),
   • pchaczy pełnomorskich i holowników pełnomorskich (PKWiU ex 30.11.32.0). pełnomorskich lodołamaczy (PKWiU ex 30.11.33.0).
2. używanych na morzu statków ratowniczych morskich i łodzi ratunkowych (PKWiU ex 30.11.33.0),
3. jednostek pływających używanych do rybołówstwa przybrzeżnego (PKWiU ex 30.11.31.0).
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że usługi najmu, dzierżawy, leasingu lub czarteru jednostek pływających podlegają opodatkowaniu z zastosowaniem 0% stawki VAT, pod warunkiem że dana jednostka

1. jest używana do żeglugi na pełnym morzu i
2. przewozi odpłatnie pasażerów lub jest używana do celów handlowych, przemysłowych lub do połowów.
   
   

Art. 83 ust. 1 pkt 1 wymienia rodzaje jednostek, których wynajem należy zgodnie z tym przepisem wprost uznać za objęte jego treścią. Jest to jednak katalog otwarty, a lista zawarta w przepisie ma charakter przykładowy, o czym świadczy użycie w treści przepisu zwrotu „w szczególności”. Oznacza to, że kluczowe dla zastosowania 0% stawki VAT jest spełnienie przez wynajmowaną jednostkę pływającą łącznie dwóch warunków wymienionych wyżej, a nie typ tej jednostki.

W nawiązaniu do powyższego, Katamaran będzie wykorzystywany na potrzeby organizacji rejsów turystycznych lub żeglarskich, jedynie na pełnym morzu (w obszarach m.in. Morza Karaibskiego w okresie zimowym i obszarze Morza Śródziemnego w okresie letnim). Tym samym pierwszy z warunków umożliwiający zastosowanie preferencyjnej stawki podatkowej zostanie wypełniony.

Co do warunku drugiego (wykorzystanie do odpłatnego przewozu pasażerów), należy wskazać, że zgodnie z umową najmu Katamaran będzie wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej Najemcy polegającej na organizacji rejsów turystycznych lub żeglarskich, w ramach których będzie dochodziło do przemieszczania się Katamaranu wraz z jego pasażerami za odpłatnością.

W odniesieniu do spełnienia ww. warunku w związku z tak opisaną działalnością należy zatem zastanowić się co powinno rozumieć się pod użytym w art. 83 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT pojęciem „pasażer”.

Ustawodawca nie zamieścił w Ustawie VAT definicji „pasażera”, dlatego w takiej sytuacji należy się odnieść do wykładni językowej, wskazanej np. w Słowniku języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN (dostępnego na stronie https://sjp.pwn.pl/). Według niej pojęcie „pasażer” oznacza „osobę korzystającą ze środka lokomocji”.

Zatem zasadniczym elementem tej definicji jest fakt korzystania ze środka lokomocji, którym niewątpliwie jest wspomniany Katamaran.

Definicja ta nie zawiera wymogu wykorzystania przez pasażera środka lokomocji do przemieszczania się pomiędzy określonymi lokalizacjami, nie zawężając pojęcia pasażerów do osób korzystających z „rejsów rozkładowych” lub podobnych. Wprost przeciwnie: w art. 83 ust. 1 pkt 1 lit. a Ustawy VAT wprost stwierdzono, że stawka 0% znajduje zastosowanie do „pełnomorskich statków wycieczkowych i tym podobnych jednostek pływających do przewozu osób”. Są to jednostki o funkcji identycznej do pełnionej przez Katamaran, a więc organizacji rejsów turystycznych, rekreacyjnych, których dominującym z punktu widzenia uczestnika celem nie jest przemieszczenie się pomiędzy określonymi lokalizacjami (w praktyce często takie rejsy kończą się w tej samej lokalizacji, w której się rozpoczęły). Głównym celem pasażera rejsu tego typu jednostką jest samo odbycie rejsu, co będzie mieć miejsce także w przypadku usług świadczonych przez Najemcę z wykorzystaniem Katamaranu. Stosownie zatem do powyższego dochodzi do wypełnienia drugiego z warunków zastosowania stawki podatkowej 0%, tj. odpłatnego przewozu pasażerów z użyciem Jachtu.

Przenosząc powyższe przepisy na grunt opisanego zdarzenia przyszłego, Spółka będzie mogła skorzystać ze stawki podatku 0% w odniesieniu do usług najmu Katamaranu, ponieważ wspomniany Katamaran stanowi jednostkę pływającą, która będzie użytkowana do odpłatnego przewozu pasażerów po pełnym morzu.

Wnioskodawca wskazał, iż możliwość zastosowania stawki podatku 0% w przypadku najmu jachtów użytkowanych na pełnym morzu do rejsów turystycznych lub żeglarskich została potwierdzona w interpretacjach indywidualnych organów podatkowych, m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 kwietnia 2017 r., sygn. 0461-ITPP2.4512.133.2017.1.AGW. Organ odstąpił od uzasadnienia, uznając za prawidłowe następujące stanowisko Wnioskodawcy: „Warunek I przewiduje wykorzystywanie jednostki pływającej do żeglugi na pełnym morzu. W przypadku wynajmu jachtów przez Panią, niezależnie od dalszego sposobu wykorzystania jachtów przez Najemcę – tj. czy to do organizacji rejsów turystycznych czy też żeglarskich – finalnie będą one używane do żeglugi na pełnym morzu – głównie w obszarze basenu Morza. Warunek IIa przewiduje z kolei używanie jachtów do odpłatnego przewozu pasażerów. Najemca zgodnie z wiedzą posiadaną przez Panią, będzie wykorzystywał jachty do potrzeb organizacji rejsów turystycznych lub żeglarskich. W Pani opinii, w obu przypadkach, tj. organizacji rejsów turystycznych oraz żeglarskich będzie dochodziło do odpłatnego przewozu pasażerów (...) warunki zastosowania stawki 0% zostaną spełnione i dlatego usługi wynajmu jachtów na rzecz Najemcy wraz z wyposażeniem opodatkowane będą stawką VAT w wysokości 0%.”.

Podsumowując powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że w stosunku do najmu Katamaranu na rzecz jednego Najemcy, który zgodnie z zapisami umownymi będzie go wykorzystywać na pełnym morzu do organizacji odpłatnych rejsów turystycznych lub żeglarskich, na mocy art. 83 ust. 1 pkt 12 Ustawy VAT, zastosowanie znajdzie stawka 0% VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka wnosi o potwierdzenie zajętego przez nią stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 1 ustawy). Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 4 ustawy).

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – w oparciu o art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347, str. 1, z późn. zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów. To pozwala stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług najem stanowi świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że świadczenie usług najmu wypełnia, określoną w art. 15 ust. 2 ustawy, definicję działalności gospodarczej, jeżeli jest wykonywane w sposób ciągły do celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe).

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W art. 28b ust. 2 ww. ustawy przewidziano wyjątek od reguły ogólnej zawartej w art. 28b ust. 1, zgodnie z którym w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Najemca jest czynnym podatnikiem VAT z siedzibą na terytorium Polski, więc miejscem świadczenia usług wynajmu jachtów na rzecz Najemcy będącego czynnym podatnikiem VAT będzie, zgodnie z brzmieniem art. 28b ust. 1 ustawy, miejsce siedziby działalności gospodarczej Najemcy, tj. terytorium Polski.

Z uwagi na fakt, iż Najemca nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w innym kraju niż jego siedziba, zastosowania nie znajdzie art. 28b ust. 2 ustawy. Zastosowania nie będzie mogła również znaleźć żadna z pozostałych reguł szczególnych określających miejsce świadczenia usług dla potrzeb VAT, a w szczególności art. 28j ust. 1 dotyczący usług krótkoterminowego wynajmu środków transportu.

Zgodnie z art. 28j ust. 2 ustawy przez krótkoterminowy wynajem środków transportu, o którym mowa w ust. 1, rozumie się ciągłe posiadanie środka transportu lub korzystanie z niego przez okres nieprzekraczający 30 dni, a w przypadku jednostek pływających – przez okres nieprzekraczających 90 dni.

Jak wynika z opisu sprawy, usługa świadczona na rzecz Najemcy nie będzie miała charakteru krótkoterminowego w rozumieniu art. 28j ust. 2 ustawy, ponieważ okres wynajmu będzie dłuższy niż 90 dni.

Z uwagi na powyższe, miejscem świadczenia usług wynajmu jachtów na rzecz Najemcy będzie zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy terytorium Polski.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146aa pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Co do zasady dostawa towarów i świadczenia usług podlega więc opodatkowaniu z zastosowaniem 23% stawki VAT. Z ustawy, jak i z przepisów wykonawczych do niej wynika jednak, że ustawodawca dla niektórych czynności przewidział zastosowanie obniżonych stawek podatkowych.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 12 ustawy stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług najmu, dzierżawy, leasingu lub czarteru jednostek pływających, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy oraz najmu, dzierżawy, leasingu lub czarteru wyposażenia tych jednostek.

W myśl ww. art. 83 ust.1 pkt 1 ustawy obniżoną stawkę podatkową 0% stosuje się do dostaw:

1. jednostek pływających używanych do żeglugi na pełnym morzu i przewożących odpłatnie pasażerów lub używanych do celów handlowych, przemysłowych lub do połowów, w tym w szczególności:
   • pełnomorskich liniowców pasażerskich, pełnomorskich statków wycieczkowych i tym podobnych jednostek pływających do przewozu osób; pełnomorskich promów wszelkiego typu (PKWiU ex 30.11.21.0),
   • pełnomorskich tankowców do przewozu ropy naftowej, produktów przerobu ropy naftowej, chemikaliów oraz gazów skroplonych (PKWiU ex 30.11.22.0),
     
   • pełnomorskich chłodniowców, z wyłączeniem tankowców (PKWiU ex 30.11.23.0), pozostałych statków pełnomorskich do przewozu ładunków suchych (stałych), z wyłączeniem barek morskich bez napędu (PKWiU ex 30.11.24.0),
   • pełnomorskich statków rybackich, pełnomorskich statków przetwórni oraz pełnomorskich pozostałych jednostek pływających do przetwarzania lub konserwowania produktów rybołówstwa (PKWiU ex 30.11.31.0),
     
   • pchaczy pełnomorskich i holowników pełnomorskich (PKWiU ex 30.11.32.0). pełnomorskich lodołamaczy (PKWiU ex 30.11.33.0).
2. używanych na morzu statków ratowniczych morskich i łodzi ratunkowych (PKWiU ex 30.11.33.0),
3. jednostek pływających używanych do rybołówstwa przybrzeżnego (PKWiU ex 30.11.31.0).
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że usługi najmu, dzierżawy, leasingu lub czarteru jednostek pływających podlegają opodatkowaniu z zastosowaniem 0% stawki VAT, pod warunkiem że dana jednostka:

1. jest używana do żeglugi na pełnym morzu i
2. przewozi odpłatnie pasażerów lub jest używana do celów handlowych, przemysłowych lub do połowów.
   
   

W myśl art. 83 ust. 2 ustawy opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% podlegają czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 7-18 i 20-22, w przypadku prowadzenia przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności te zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w tym przepisie.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca planuje wynajmować jacht żaglowy morski typu katamaran z dwoma silnikami spalinowymi na rzecz jednego kontrahenta. Jak wskazał Wnioskodawca przedmiot najmu stanowi jednostkę pływającą wykorzystywaną do żeglugi po otwartych morzach i oceanach, z wyłączeniem wód śródlądowych i będzie wykorzystywany do działalności gospodarczej Najemcy, polegającej na organizowaniu odpłatnych rejsów turystycznych lub żeglarskich. Zatem jacht żaglowy morski typu katamaran jest jednostką pływającą, o której mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawione we wniosku okoliczności sprawy stwierdzić należy, że dla usługi wynajmu jachtu żaglowego morskiego typu katamaran znajdzie zastosowanie preferencyjna stawka 0% podatku VAT, o której mowa w art. 83 ust. 1 pkt 12 ustawy, pod warunkiem prowadzenia przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że przedmiotowe czynności zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w ww. przepisie.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.