INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 27.09.2011 r. (data wpływu 30.09.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów dotyczących wydatków poniesionych na przeprowadzenie audytu sieci placówek oraz opracowanie standardu merchandisingu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30.09.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów dotyczących wydatków poniesionych na przeprowadzenie audytu sieci placówek oraz opracowanie standardu merchandisingu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Bank jest podmiotem działającym w oparciu o ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (j. t. Dz. U. z 2002 r., Nr 72, poz. 665 ze zm.). Zgodnie ze statutem, przedmiotem działalności Banku jest gromadzenie środków pieniężnych, udzielanie kredytów, dokonywanie rozliczeń pieniężnych, wykonywanie innych usług bankowych oraz świadczenie finansowych usług konsultacyjno-doradczych.

Podczas prowadzenia działalności, Bank wykorzystuje szereg technik pro-sprzedażowych mających na celu zwiększenie sprzedaży produktów bankowych. W powyższym celu Bank zawarł Umowę, której rezultatem ma być standard merchandisingu, który zgodnie z zapisami przedmiotowej Umowy, oznacza „wynik pracy twórczej Wykonawcy, obejmujący w szczególności utwory w rozumieniu art. 1 Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych”.

W ramach przedmiotowej Umowy, w celu stworzenia standardu merchandisingu, Wykonawca zobowiązał się do:

1. przeprowadzenia audytu placówek Banku oraz sporządzenia raportu z audytu zawierającego ocenę placówek pod kątem ujednolicenia standardów ekspozycji materiałów marketingowych i oznakowania placówek w zakresie m.in.:
   1. wizualizacji zewnętrznej placówek obejmującej: logotypy i oznakowania zewnętrzne, elewację, witryny i wejście, widoczność placówki,
   2. opis najbliższego otoczenia placówki, w tym informacji nt. sąsiedztwa placówek innych banków i innych kluczowych obiektów sąsiadujących,
   3. zakresu informacji umieszczonych na tablicach identyfikacyjnych placówki,
   4. wygody obsługi z punktu widzenia klienta: rozmieszczenia stanowisk i sal operacyjnych,
   5. aranżacji i wyposażenia wnętrz obejmującej rozmieszczenie poszczególnych elementów wyposażenia, oświetlenie, witryny oraz wizualizacja wewnętrzna placówki z niezbędną dokumentacją fotograficzną,
   6. wyglądu stanowisk obsługi oraz stanu elementów ekspozycji materiałów, marketingowych itp.
2. stworzenie przez Wykonawcę standardu merchandisingu w formie dokumentu zawierającego:
   1. w zakresie ekspozycji materiałów marketingowych:
      • założenia funkcjonalne systemu ekspozycji,
      • system nośników materiałów merchandisingowych (wymagania funkcjonalne, rekomendacje dotyczące wyboru z oferty rynkowej),
      • nośniki i materiały w przestrzeni placówki, zasady rządzące ekspozycją ekspozycja wymagana prawem,
      • materiały szkoleniowe
   2. w zakresie oznakowania placówek:
      • tablica identyfikacyjna placówki,
      • oznakowania drzwi placówki,
      • oznakowanie urządzeń samoobsługowych,
      • wewnętrzne oznakowania nawigacyjne,
      • oznakowanie stanowisk obsługi,
      • oznakowania pomieszczeń,
      • zasady tworzenia dodatkowych oznaczeń,
      • materiały szkoleniowe,
3. przeniesienie na Bank autorskich praw majątkowych do utworów stworzonych przez Wykonawcę lub podmioty działające na jego zlecenie w ramach wykonania niniejszej Umowy.
   
   

Z tytułu realizacji przedmiotu Umowy, opisanego wyżej w pkt od 1) do 3) Wykonawca otrzyma wynagrodzenie:

1. za przeprowadzenie audytu sieci placówek (pkt 1 powyżej) - 45 000,00 zł brutto
2. za opracowanie standardu merchandisingu oraz przeniesienie autorskich praw majątkowych (pkt 2 i 3 powyżej) - 73 000,00 zł. brutto.
   
   

Wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych nie zostało wyodrębnione.

Zgodnie z zapisami umowy zapłata powyższego wynagrodzenia wyczerpuje wszelkie roszczenia Wykonawcy, z tytułu przedmiotowej Umowy, w tym z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle regulacji Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych poniesione przez Bank wydatki na przeprowadzenie audytu sieci placówek oraz opracowanie standardu merchandisingu oraz przeniesienie autorskich praw majątkowych, powinny utworzyć wartość niematerialną i prawną i będą stanowiły koszt uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne, czy też jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami będą zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania źródła tego przychodu, przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanymi w ustawie wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla ich osiągnięcia.

W opisanym powyżej stanie faktycznym Bank poniósł wydatki na przeprowadzenie audytu placówek służące stworzeniu standardu marchandisingu (wizualizacji) w zakresie ekspozycji materiałów marketingowych oraz oznakowania placówek Banku.

Zgodnie z literaturą „Merchandising” to zastosowanie wszelkich środków związanych ze wspieraniem sprzedaży i intensyfikacją reklamy w celu szybkiego zwiększenia obrotów handlowych w miejscu prezentacji i sprzedaży produktów”. A zatem merchandising (wizualizacja) w kontekście usług bankowych to umiejętność odpowiedniej prezentacji produktów bankowych, zarówno w gablotach i w ladach wewnątrz, jak również w witrynach placówek bankowych, widocznych na zewnątrz, w sposób, który wpływa na zwiększenie zainteresowania prezentowanymi produktami i w efekcie na wzrost sprzedaży. To sztuka wykorzystywania ekspozycji produktu jako techniki sprzedaży. Cel merchandisingu to wzrost sprzedaży i poziomu zysków poprzez:

• stworzenie właściwego wizerunku placówek bankowych;
• kierowanie uwagi klienta na wiodące produkty, promowane aktualnie w mediach (wzmocnienie efektu reklamy);
• prezentowanie produktów jako całości i w ten sposób nakłanianie klienta do zakupu kilku produktów zamiast jednego;
• przyciąganie uwagi klientów w martwym sezonie lub w okresie promocji.
  
  

W efekcie, zdaniem Banku, poniesione wydatki spełniają podstawową przesłankę uznania ich za koszt uzyskania przychodów z uwagi na cel jaki im przyświecą związek z osiąganymi przez Bank przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej, tj. poprzez tworzenie wizerunku Banku, efektywniejszą reklamę Banku i jego produktów bankowych wsparcie sprzedaży produktów oferowanych przez Bank.

Wątpliwości jednak budzi sposób ich ujęcia w kosztach podatkowych tj., czy w dacie poniesienia jako inne koszty niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, czy należy je zaliczyć do wartości niematerialnych i prawnych i ujmować w kosztach podatkowych poprzez odpisy amortyzacyjne. Podkreślenia wymaga fakt, iż z kwoty wynagrodzenia za opracowanie standardu merchandisingu, nie wyodrębnione zostało faktyczne wynagrodzenie tytułem przeniesienia autorskich praw majątkowych.

W ramach prac związanych z audytem placówek Banku, podejmowane są działania polegające na wizytach w placówkach Banku w celu zebrania informacji i wykonaniu fotografii w zakresie określonym w pkt 1) przedstawionego powyżej stanu faktycznego.

Zdaniem Banku, poniesione wydatki związane z audytem placówek (czynności opisane w pkt 1 stanu faktycznego), są kosztem uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1. Usługa polegająca na wykonaniu audytu placówek nie jest podporządkowana nabyciu praw autorskich, o których mowa przy stworzeniu standardu merchandisingu (czynności opisane w pkt 2 stanu faktycznego). W konsekwencji oznacza to, że koszty związane z audytem placówek Banku nie powinny powiększać ceny nabycia wartości niematerialnej i prawnej w rozumieniu art. 16g ust. 3 updop, stanowią one bowiem czynność zupełnie niezależną od opracowania standardu marchandisingu.

W sposób analogiczny do podobnego problemu podszedł m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 października 2008 r. (nr IP-PB3/423-1052/08-4/PS), w przypadku umowy, w ramach której zamawiający zlecił firmie informatycznej stworzenie określonego programu, a następnie przeniósł na niego majątkowe prawa autorskie do tego utworu. Organ uznał wówczas, że wytworzenie programu komputerowego i jego dostosowanie do zindywidualizowanych potrzeb zamawiającego stanowi usługę opracowania oprogramowania na zlecenie klienta, a nie licencję stanowiącą wartość niematerialną i prawną. W takiej sytuacji brak jest jakichkolwiek przeciwwskazań prawnych by wydatek poniesiony przez zamawiającego na tę usługę został zaliczony bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem, że spełniał będzie ogólną definicję tego pojęcia zawartą w art. 15 ust. 1 updop, tj. będzie poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

W ramach prac związanych z opracowaniem standardu merchandisingu (pkt 2 i 3 stanu faktycznego), zasadniczym celem jest opracowanie standardu ekspozycji materiałów marketingowych oraz oznakowania placówek Banku. Stworzenie standardu marchandisingu wymaga wiedzy w zakresie psychologii zachowań konsumenckich. Wiedza ta jest dziedziną nauki badającą wszystko to, co poprzedza nabycie przez konsumenta dóbr i usług, zachodzi w trakcie tego procesu lub następuje po nim. Centralne miejsce zajmują w nich procesy związane z nabywaniem dobra lub usługi. W trakcie kupowania zachodzą procesy zdobywania informacji o dostępnych produktach czy usługach, a także o ich cechach (zaletach lub wadach). Psychologia zachowań konsumenckich bada też to, co się dzieje z konsumentem zanim przyjdzie do placówki Banku. Rozważa, w jaki sposób oddziałuje na niego ogół zmasowanych informacji w postaci reklamy. Analizuje również, w jaki sposób odbiera on tę informację i w jaki sposób kształtują się jego postawy wobec oferowanych produktów i usług.

Zgodnie z zapisami przedmiotowej Umowy opracowany standard marchandisingu (rezultat Umowy), oznacza wynik pracy twórczej - art. 1 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W świetle powyższego, zdaniem Banku, opracowanie projektu standardu marchandisingu, stanowi wynik pracy twórczej, o której mowa w art. 1 pkt 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, będący niepowtarzalnym wytworem ludzkiego umysłu (pracy intelektualnej), składającego się z systemu powiązanych ze sobą elementów (słownych i graficznych), co w konsekwencji, w ocenie Banku powinno skutkować powstaniem składnika majątku jakim jest wartość niematerialna i prawna, a poniesiony w związku z tym wydatek powinien zostać ujęty w kosztach podatkowych Banku poprzez odpisy amortyzacyjne.

Reasumując, poniesione w ramach podpisanej przez Bank Umowy wydatki:

1. związane z audytem placówek Banku będą stanowiły koszt uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, a
2. związane z opracowaniem standardu merchandisingu skutkują powstaniem składnika majątku jakim jest wartość niematerialna i prawna i będą stanowiły koszt uzyskania przychodu poprzez odpisy amortyzacyjne.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.