INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2011r. (data wpływu do tut. Biura 05 października 2011r.), uzupełnionym w dniu 29 listopada 2011r.o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu dyskontowania pomocy publicznej w związku z posiadaniem trzech zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05 października 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie sposobu dyskontowania pomocy publicznej w związku z posiadaniem trzech zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 23 listopada 2011r. znak: IBPBI/1/423-46/11/KB, IBPBI/1/423-47/11/KB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 29 listopada 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, prowadzi działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: „SSE”). Podstawą prowadzenia działalności na terenie strefy są trzy zezwolenia:

• z dnia 19 grudnia 2000r (dalej: „Zezwolenie A”), zmienione dwukrotnie:
  • decyzją Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 07 lipca 2004r. w związku z art. 6 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 02 października 2003r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (zmniejszono liczbę zatrudnienia nowych pracowników oraz rozszerzono zakres działalności korzystającej ze zwolnienia) oraz
  • decyzją Ministra Gospodarki z dnia 01 grudnia 2008r. w związku z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 30 maja 2008r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (przedłużono okres dla realizacji warunków inwestycyjnych zezwolenia),
• z dnia 22 maja 2007r. (dalej: „Zezwolenie B), zmienione decyzją Ministra Gospodarki z dnia 08 stycznia 2010r. w związku z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 30 maja 2008r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (przedłużono okres dla realizacji warunków inwestycyjnych zezwolenia),
• z dnia 08 marca 2011r. (dalej: „Zezwolenie C”).
  
  

We wszystkich wymienionych zezwoleniach warunkiem prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE jest poniesienie wydatków inwestycyjnych oraz zatrudnienie nowych pracowników. W oparciu o Zezwolenie A Wnioskodawca wybudował zakład produkcyjny na terenie SSE oraz wyposażył go w konieczne maszyny i urządzenia. Jednocześnie wydatki poniesione na ten cel zakwalifikowano jako wydatki inwestycyjne. W związku z rozwojem przedsiębiorstwa, w celu rozbudowy zakładu i budowy nowych linii produkcyjnych, Spółka wystąpiła w 2007r. o nowe zezwolenie strefowe. Inwestycja realizowana w ramach Zezwolenia B obejmowała zwiększenie powierzchni produkcyjnej (budowa hali produkcyjnej), zakup nowych środków trwałych, tj. nowe linie produkcyjne, części składowe do maszyn. Nowe maszyny są funkcjonalnie powiązane z zakupionymi uprzednio liniami produkcyjnymi (na podstawie Zezwolenia A). W 2011r. Wnioskodawca uzyskał kolejne zezwolenie i realizuje kolejną inwestycję. Obejmuje ona opracowanie systemu wspomagającego zarządzanie oraz systemu monitorowania procesu produkcyjnego poprzez dodanie nowych funkcjonalności i modułów, zakup nowych maszyn i urządzeń stanowiących części składowe istniejących linii produkcyjnych, modernizację istniejących linii produkcyjnych, zakup maszyn stanowiących nowe ciągi technologiczne (poszerzą asortyment o nowe geometrie i przekroje rurek) budowa nowych sieci komputerowych, zakup wyposażenia produkcyjnego. Inwestycje realizowane na podstawie poszczególnych zezwoleń (Zezwolenia A, B i C) nie mają charakteru samodzielnych, odrębnych przedsięwzięć. Wszystkie są zlokalizowane na terenie jednej strefy ekonomicznej, służą rozwojowi zakładu znajdującego się na terenie strefy. Ich efektem jest rozbudowa zaplecza produkcyjnego (nowe linie produkcyjne, ich rozbudowa oraz modernizacja oraz powiększenie powierzchni zakładu produkcyjnego). Jednocześnie mając na uwadze określone w zezwoleniu warunki (wymóg poniesienia wydatków kwalifikowanych w określonej wysokości), Spółka prowadzi odrębne dla każdego zezwolenia, zestawienie wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną w sposób umożliwiający jednoznaczne przyporządkowanie wydatków inwestycyjnych oraz utworzonych nowych miejsc pracy do każdego zezwolenia. Ewidencja umożliwia wyodrębnienie poniesionych wydatków na środki trwałe oraz utworzone nowe miejsca pracy związane z projektem inwestycyjnym objętym Zezwoleniem A, B oraz Zezwoleniem C. Ewidencja umożliwia rozliczenie wszystkich projektów pod kątem wypełnienia warunków określonych w zezwoleniach oraz ustalenia kosztów kwalifikowanych poniesionych w związku z realizacją tych projektów dla celów kalkulacji przysługującego Spółce limitu pomocy publicznej. W kwestii zakresu przedmiotowego, Wnioskodawca zaznacza, że został on określony identycznie we wszystkich zezwoleniach (pomimo rozbieżności wynikających ze zmiany oznaczeń PKWiU). Szczegółowo opisany zakres Zezwolenia B pokrywa się z zakresem Zezwolenia C. Zakres Zezwolenia A do 2004r. był znacząco węższy niż zakres nowych zezwoleń. Niemniej w 2004r. decyzją zmieniającą z dnia 07 lipca 2004r. rozszerzono zakres przedmiotowy zezwolenia (o typy działalności, które są wymienione w Zezwoleniu B i C), a decyzją zmieniającą z dnia 01 grudnia 2008r. dodano ostatecznie usługi wspomagające i pomocnicze na rzecz transportu, pozostałe. Obecnie produkcja wyrobów gotowych na terenie strefy odbywa się z użyciem środków trwałych zakupionych lub wytworzonych dla potrzeb Zezwolenia A jak i Zezwolenia B oraz maszyn zmodernizowanych w ramach Zezwolenia C. W przyszłości będą oddawane do używania również kolejne środki trwałe, które Spółka zakupi na podstawie Zezwolenia C. Niemożliwe jest wyodrębnienie produkcji na każde wymienione zezwolenie. Budynek produkcyjny został wybudowany w ramach dwóch pierwszych zezwoleń, niemniej inwestycja na podstawie Zezwolenia B obejmowała wyłącznie rozbudowę dotychczasowego budynku ze wspólnym zaopatrzeniem w energię elektryczną, kotłownią, wspólnym systemem wodnokanalizacyjnym. Zlokalizowane w budynku linie produkcyjne oraz ich modernizacje, położone są zarówno na terenie wcześniejszego budynku, jak i w nowo dobudowanej jego części. Technologia produkcji jednostki wyrobu gotowego wymaga, aby został on częściowo wytworzony z wykorzystaniem maszyn i urządzeń nabytych w ramach Zezwolenia A, jaki i Zezwolenia B, maszyn zmodernizowanych w ramach Zezwolenia C, a w przyszłości również maszynach nabytych w ramach Zezwolenia C. Wytworzeniu wyrobu finalnego będą służyły inwestycje zrealizowane na podstawie wszystkich trzech zezwoleń. W dniu 11 maja 2009r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, wydał Spółce interpretację indywidualną Znak: IBPBI/2/423-256/09/AM, w sprawie Zezwoleń A i B. Organ zgodził się ze stanowiskiem Spółki, że nie ma obowiązku wyodrębnienia dochodu odpowiednio na Zezwolenie A i Zezwolenie B. W konsekwencji rozliczenie pomocy publicznej następować powinno z uwzględnieniem kolejności udzielnych zezwoleń, tj. najpierw Spółka wykorzysta maksymalną dopuszczalną wielkość pomocy przysługującą na podstawie Zezwolenia A, a następnie Spółka przystąpi do korzystania z pomocy na podstawie Zezwolenia B.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w sytuacji, gdy wystarczające jest ustalenie dochodu zwolnionego z opodatkowania łącznie dla trzech zezwoleń, Spółka powinna dokonywać dyskontowania całej uzyskanej pomocy publicznej (podatku od dochodu zwolnionego z trzech zezwoleń łącznie), zgodnie z przepisami o specjalnych strefach ekonomicznych, najpierw na dzień wydania Zezwolenia A, a po wyczerpaniu przysługującego w ramach Zezwolenia A limitu pomocy, na dzień wydania Zezwolenia B, a po wykorzystaniu pomocy publicznej przysługującej na podstawie Zezwolenia B, na dzień uzyskania najnowszego zezwolenia – Zezwolenia C...

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, jeśli wystarczające jest ustalenie dochodu zwolnionego z opodatkowania łącznie dla trzech zezwoleń, to powinna ona dokonywać dyskontowania całej uzyskanej pomocy publicznej najpierw na dzień wydania Zezwolenia A, a po wyczerpaniu przysługującego w ramach Zezwolenia A limitu pomocy, na dzień wydania Zezwolenia B, a po wykorzystaniu limitu przysługującego na podstawie Zezwolenia B, na dzień uzyskania Zezwolenia C. Pomocą publiczną z tytułu prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej stanowi różnica między kwotą podatku należnego bez uwzględniania ulgi a kwotą podatku po jej uwzględnieniu (§ 4 pkt 2b rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 sierpnia 2004r. w sprawie szczegółowego sposobu obliczania wartości pomocy publicznej udzielanej w różnych formach (Dz.U. Nr 194 poz. 1983 ze zm.). Dniem uzyskania pomocy zgodnie z art. 2 pkt 11b (winno być art. 2 pkt 11 lit. b) ustawy z dnia 30 kwietnia 2004r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (t.j. Dz.U. z 2007r. Nr 59 poz. 404 ze zm.), jest dzień, w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia zeznania rocznego – w przypadku dzielenia pomocy w formie ulgi w podatku dochodowym. Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), podatnicy, są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym – do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnice między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku. Przyjmując, że rok podatkowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym, dniem uzyskania pomocy publicznej będzie dzień 31 marca każdego kolejnego roku podatkowego. W związku z powyższym, do dnia wykorzystania pomocy publicznej przysługującej w ramach Zezwolenia A, całą pomoc publiczną uzyskaną na dzień 31 marca kolejnego roku podatkowego, Spółka dyskontuje wyłącznie na dzień uzyskania Zezwolenia A. Jako pomoc publiczną odpowiednio uznaje niezapłacony podatek od sumy dochodów strefowych. W roku podatkowym, w którym suma otrzymanej pomocy publicznej zdyskontowanej na dzień uzyskania Zezwolenia A przekroczy koszty kwalifikowane zdyskontowane na dzień uzyskania Zezwolenia A (maksymalną intensywność pomocy publicznej dla Zezwolenia A), Spółka rozpocznie rozliczanie pomocy publicznej w ramach Zezwolenia B. Spółka będzie korzystać ze zwolnienia podatkowego do dnia, kiedy suma udzielonej pomocy publicznej dyskontowanej na dzień uzyskania Zezwolenia B, przekroczy koszty kwalifikowane drugiej inwestycji (maksymalną intensywność pomocy dla Zezwolenia B), ale nie później niż do dnia, do kiedy może korzystać ze zwolnienia podatkowego na podstawie Zezwolenia B (do dnia 08 sierpnia 2016r.). Następnie po wykorzystaniu pomocy publicznej przysługującej na podstawie Zezwolenia B lub po upływie daty ważności Zezwolenia B, Spółka zacznie korzystać z pomocy przysługującej na podstawie ostatniego zezwolenia, tj. Zezwolenia C. Adekwatnie więc cała uzyskania pomoc publiczna (w formie zwolnienia z podatku dochodowego) będzie dyskontowania najpierw na dzień 19 grudnia 2000r. (data Zezwolenia A), po wyczerpaniu jej limitu, na dzień 22 maja 2007r. (data wydania Zezwolenia B) i następnie po wyczerpaniu jej limitu, na dzień 08 marca 2011r. (data wydania Zezwolenia C). W ramach każdego zezwolenia inna jest również maksymalna dopuszczalna wielkość pomocy publicznej.

Maksymalna intensywność pomocy publicznej jest wielkością uzależnioną od poziomu:

• poniesionych wydatków kwalifikowanych na inwestycję objętą danym zezwoleniem,
• współczynnika dyskontującego,
• przysługującej inwestorowi maksymalnej intensywności pomocy publicznej (wskaźnik procentowy).
  
  

Zezwolenie A zostało wydane w dniu 19 grudnia 2000r., czyli w stanie prawnym, kiedy obowiązywało rozporządzenie z dnia 18 czerwca 1996r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. Nr 88 poz. 397 ze zm. dalej: „rozporządzenie sse 1996r.”). Następnie Spółka zgodnie z dyspozycją art. 6 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. Nr 188, poz. 1840 ze zm.,dalej: „ustawa sse 2003r.”), wystąpiła z wnioskiem do ministra właściwego do spraw gospodarki o zmianę zezwolenia. W konsekwencji zgodnie z art. 5 ustawy nowelizującej ustawę o sse, ograniczono zakres przysługującej Spółce pomocy publicznej. Maksymalna intensywność pomocy regionalnej dla Zezwolenia A wynosi 50% kosztów inwestycyjnych poniesionych do dnia 31 grudnia 2006r. Na podstawie Zezwolenia B Spółka uzyskała prawo do zwolnienia spod opodatkowania, w oparciu o regulacje z dnia 02 listopada 2006r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. Nr 202 poz. 1485 ze zm. dalej: „rozporządzenie sse z 2006r.”). § 4 ust. 1 rozporządzenia stanowi, że maksymalna intensywność pomocy publicznej liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji brutto do kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą, wynosi 40% dla obszaru, na którym znajduje się specjalna strefa ekonomiczna, na terenie której Wnioskodawca prowadzi działalność. Zasady obliczania maksymalnej dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej na podstawie Zezwolenia C reguluje rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (§ 4 ust. 1). Są one identyczne jak dla Zezwolenia B. Z uwagi na to, że Spółka korzysta z pomocy publicznej w oparciu o trzy zezwolenia oraz przy założeniu że nie ma obowiązku wydzielenia dochodu strefowego na każde z zezwoleń odrębnie, podatek z tytułu działalności strefowej zacznie uiszczać dopiero po wykorzystaniu pomocy przyznanej w ramach Zezwolenia A, Zezwolenia B i finalnie Zezwolenia C.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretację indywidualną z dnia 11 maja 2009r. Znak: IBPBI/2/423-256/09/AM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w zakresie dotyczącym sposobu kalkulowania dochodu uzyskiwanego z tytułu prowadzenia przez Spółkę działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie trzech zezwoleń wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44 – 100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.