INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2011r. (data wpływu do tut. Biura 05 października 2011r.), uzupełnionym w dniu 29 listopada 2011r.o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu kalkulowania dochodu uzyskiwanego z tytułu prowadzenia przez Spółkę działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie trzech zezwoleń – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05 października 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie sposobu kalkulowania dochodu uzyskiwanego z tytułu prowadzenia przez Spółkę działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie trzech zezwoleń. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 23 listopada 2011r. znak: IBPBI/1/423-46/11/KB, IBPBI/1/423-47/11/KB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 29 listopada 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, prowadzi działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: „SSE”). Podstawą prowadzenia działalności na terenie strefy są trzy zezwolenia:

• z dnia 19 grudnia 2000r (dalej: „Zezwolenie A”), zmienione dwukrotnie:
  • decyzją Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 07 lipca 2004r. w związku z art. 6 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 02 października 2003r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (zmniejszono liczbę zatrudnienia nowych pracowników oraz rozszerzono zakres działalności korzystającej ze zwolnienia) oraz
  • decyzją Ministra Gospodarki z dnia 01 grudnia 2008r. w związku z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 30 maja 2008r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (przedłużono okres dla realizacji warunków inwestycyjnych zezwolenia),
• z dnia 22 maja 2007r. (dalej: „Zezwolenie B), zmienione decyzją Ministra Gospodarki z dnia 08 stycznia 2010r. w związku z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 30 maja 2008r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (przedłużono okres dla realizacji warunków inwestycyjnych zezwolenia),
• z dnia 08 marca 2011r. (dalej: „Zezwolenie C”).
  
  

We wszystkich wymienionych zezwoleniach warunkiem prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE jest poniesienie wydatków inwestycyjnych oraz zatrudnienie nowych pracowników. W oparciu o Zezwolenie A Wnioskodawca wybudował zakład produkcyjny na terenie SSE oraz wyposażył go w konieczne maszyny i urządzenia. Jednocześnie wydatki poniesione na ten cel zakwalifikowano jako wydatki inwestycyjne. W związku z rozwojem przedsiębiorstwa, w celu rozbudowy zakładu i budowy nowych linii produkcyjnych, Spółka wystąpiła w 2007r. o nowe zezwolenie strefowe. Inwestycja realizowana w ramach Zezwolenia B obejmowała zwiększenie powierzchni produkcyjnej (budowa hali produkcyjnej), zakup nowych środków trwałych, tj. nowe linie produkcyjne, części składowe do maszyn. Nowe maszyny są funkcjonalnie powiązane z zakupionymi uprzednio liniami produkcyjnymi (na podstawie Zezwolenia A). W 2011r. Wnioskodawca uzyskał kolejne zezwolenie i realizuje kolejną inwestycję. Obejmuje ona opracowanie systemu wspomagającego zarządzanie oraz systemu monitorowania procesu produkcyjnego poprzez dodanie nowych funkcjonalności i modułów, zakup nowych maszyn i urządzeń stanowiących części składowe istniejących linii produkcyjnych, modernizację istniejących linii produkcyjnych, zakup maszyn stanowiących nowe ciągi technologiczne (poszerzą asortyment o nowe geometrie i przekroje rurek) budowa nowych sieci komputerowych, zakup wyposażenia produkcyjnego. Inwestycje realizowane na podstawie poszczególnych zezwoleń (Zezwolenia A, B i C) nie mają charakteru samodzielnych, odrębnych przedsięwzięć. Wszystkie są zlokalizowane na terenie jednej strefy ekonomicznej, służą rozwojowi zakładu znajdującego się na terenie strefy. Ich efektem jest rozbudowa zaplecza produkcyjnego (nowe linie produkcyjne, ich rozbudowa oraz modernizacja oraz powiększenie powierzchni zakładu produkcyjnego). Jednocześnie mając na uwadze określone w zezwoleniu warunki (wymóg poniesienia wydatków kwalifikowanych w określonej wysokości), Spółka prowadzi odrębne dla każdego zezwolenia, zestawienie wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną w sposób umożliwiający jednoznaczne przyporządkowanie wydatków inwestycyjnych oraz utworzonych nowych miejsc pracy do każdego zezwolenia. Ewidencja umożliwia wyodrębnienie poniesionych wydatków na środki trwałe oraz utworzone nowe miejsca pracy związane z projektem inwestycyjnym objętym Zezwoleniem A, B oraz Zezwoleniem C. Ewidencja umożliwia rozliczenie wszystkich projektów pod kątem wypełnienia warunków określonych w zezwoleniach oraz ustalenia kosztów kwalifikowanych poniesionych w związku z realizacją tych projektów dla celów kalkulacji przysługującego Spółce limitu pomocy publicznej. W kwestii zakresu przedmiotowego, Wnioskodawca zaznacza, że został on określony identycznie we wszystkich zezwoleniach (pomimo rozbieżności wynikających ze zmiany oznaczeń PKWiU). Szczegółowo opisany zakres Zezwolenia B pokrywa się z zakresem Zezwolenia C. Zakres Zezwolenia A do 2004r. był znacząco węższy niż zakres nowych zezwoleń. Niemniej w 2004r. decyzją zmieniającą z dnia 07 lipca 2004r. rozszerzono zakres przedmiotowy zezwolenia (o typy działalności, które są wymienione w Zezwoleniu B i C), a decyzją zmieniającą z dnia 01 grudnia 2008r. dodano ostatecznie usługi wspomagające i pomocnicze na rzecz transportu, pozostałe. Obecnie produkcja wyrobów gotowych na terenie strefy odbywa się z użyciem środków trwałych zakupionych lub wytworzonych dla potrzeb Zezwolenia A jak i Zezwolenia B oraz maszyn zmodernizowanych w ramach Zezwolenia C. W przyszłości będą oddawane do używania również kolejne środki trwałe, które Spółka zakupi na podstawie Zezwolenia C. Niemożliwe jest wyodrębnienie produkcji na każde wymienione zezwolenie. Budynek produkcyjny został wybudowany w ramach dwóch pierwszych zezwoleń, niemniej inwestycja na podstawie Zezwolenia B obejmowała wyłącznie rozbudowę dotychczasowego budynku ze wspólnym zaopatrzeniem w energię elektryczną, kotłownią, wspólnym systemem wodnokanalizacyjnym. Zlokalizowane w budynku linie produkcyjne oraz ich modernizacje, położone są zarówno na terenie wcześniejszego budynku, jak i w nowo dobudowanej jego części. Technologia produkcji jednostki wyrobu gotowego wymaga, aby został on częściowo wytworzony z wykorzystaniem maszyn i urządzeń nabytych w ramach Zezwolenia A, jaki i Zezwolenia B, maszyn zmodernizowanych w ramach Zezwolenia C, a w przyszłości również maszynach nabytych w ramach Zezwolenia C. Wytworzeniu wyrobu finalnego będą służyły inwestycje zrealizowane na podstawie wszystkich trzech zezwoleń. W dniu 11 maja 2009r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, wydał Spółce interpretację indywidualną Znak: IBPBI/2/423-256/09/AM, w sprawie Zezwoleń A i B. Organ zgodził się ze stanowiskiem Spółki, że nie ma obowiązku wyodrębnienia dochodu odpowiednio na Zezwolenie A i Zezwolenie B. W konsekwencji rozliczenie pomocy publicznej następować powinno z uwzględnieniem kolejności udzielnych zezwoleń, tj. najpierw Spółka wykorzysta maksymalną dopuszczalną wielkość pomocy przysługującą na podstawie Zezwolenia A, a następnie Spółka przystąpi do korzystania z pomocy na podstawie Zezwolenia B

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w sytuacji, w której Spółka posiada trzy zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie SSE, przy czym drugie i trzecie zezwolenie zostało wydane na rozbudowę istniejącego już zakładu, Spółka ma obowiązek dla celów rozliczania podatku dochodowego od osób prawnych ustalać dochód podlegający zwolnieniu pod każde z zezwoleń odrębnie, czy też w świetle art. 7 ust. 3 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wystarczającym jest łączne ustalenie dochodu Spółki uzyskanego na terenie SSE (w ramach trzech zezwoleń), który korzysta ze zwolnienia podatkowego...

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzenie działalności na terenie SSE w oparciu o trzy zezwolenia strefowe, w sytuacji gdy każde kolejne zezwolenie udzielane jest wyłącznie na rozbudowę przedsiębiorstw, a zakres przedmiotowy zezwoleń (w zakresie pozycji PKWiU) jest identyczny, nie wiąże się z obowiązkiem wydzielenia i przyporządkowania dochodu korzystającego ze zwolnienia w ramach każdego zezwolenia. Otrzymane Zezwolenie C nie powinno wpłynąć na zaakceptowaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 11 maja 2009r. konstrukcję rozliczeń Zezwolenia A i B, tj. brak obowiązku wydzielenia dochodu na każde zezwolenie. Spółka uważa, że schemat ten powinna kontynuować również po otrzymaniu Zezwolenia C. Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz. U. z 2007r. Nr 42, poz. 274 ze zm. dalej: „Ustawa o sse”), dochody uzyskane z działalności gospodarczej przez osobę prawną na terenie strefy w ramach zezwolenia są zwolnione z podatku dochodowego na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Z art. 17 ust. 1 pkt 34 i ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej „ustawa o PDOP”) wynika, że warunkiem korzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej prowadzonej w zakresie określonym w zezwoleniu, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym zwolnienie to dotyczy wyłącznie dochodów uzyskanych działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. W kwestii obliczenia podstawy opodatkowania art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o PDOP stanowi, że przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium RP lub za granicą, jeśli dochody z tych źródeł są wolne o podatku oraz kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu osiągnięcia przychodu zwolnionego spod opodatkowania. W celu kalkulacji podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym, Wnioskodawca zobowiązany jest jedynie wyłączyć odpowiednio przychody oraz koszty działalności strefowej. Prowadzona przez niego ewidencja księgowa powinna umożliwić ustalenie tych wartości. Spółka powinna móc ustalić sumę kosztów strefowych oraz przychodów strefowych. Nie ma jednocześnie obowiązku ustalania tych wartości odpowiednio na każde zezwolenie. Na gruncie regulacji ustawy o PDOP brak jest przepisów, które nakładałyby obowiązek wyodrębnienia dochodów w ramach każdego zezwolenia. Wnioskodawca zaznacza, że do kwestii prowadzenia ewidencji rachunkowych odwołano się w art. 9 ust. 1 ustawy o PDOP. Przepis ten stanowi, że podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a – 16m. Odrębnymi przepisami, o których mowa w powyższej regulacji są przepisy ustawy o rachunkowości. Formułują one reguły poradzenia ksiąg rachunkowych. Wytyczne w zakresie prowadzenia księgowości zarówno dla działalności strefowej, jak i pozastrefowej są takie same. Jednocześnie nie sformułowano odrębnych rozwiązań dla rozliczenia działalności strefowej prowadzonej w oparciu o dwa lub więcej zezwoleń strefowych.

Reasumując, zdaniem Spółki, jest ona zobowiązana do prowadzenia jednej ewidencji spełniającej wymogi art. 9 ust. 1 ustawy o PDOP, w sposób pozwalający m.in. na określenie kwoty dochodu zwolnionego od podatku dochodowego od osób prawnych oraz podlegającego opodatkowaniu, niezależnie od liczby posiadanych zezwoleń strefowych. Przepisy obowiązujące w dacie wydania Zezwolenia C również nie wprowadzają wymogu dodatkowego podziału dochodów działalności prowadzonej na terenie strefy dla projektów strefowych związanych z odrębnymi zezwoleniami. Również regulacje rozporządzeń strefowych, formułujących zasady prowadzenia działalności na terenie strefy, nie nakładają obowiązku wyodrębnienia i przyporządkowania dochodu zwolnionego spod opodatkowania, na każde zezwolenie. Odpowiednio w § 5 ust. 3 rozporządzenia z dnia 14 września 2004r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. Nr 222 poz. 2251 ze zm. dalej: „rozporządzenie sse z 2004r.”), które ma zastosowanie do Zezwolenia A oraz § 5 ust. 3 rozporządzenia z dnia 02 listopada 2006r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. Nr 202 poz. 1485 ze zm. dalej: „rozporządzenie sse z 2006r.”), dotyczące Zezwolenia B a również § 5 ust. 5 rozporządzenia z dnia 10 grudnia 2008r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. Nr 232 poz. 1548 ze zm. dalej: „rozporządzenie sse”), odnoszącym się do Zezwolenia C wskazano, że w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy. Zgodnie ze wskazanym przepisem, obowiązek wyodrębnienia uzyskiwanego dochodu powstanie tylko w odniesieniu do działalności prowadzonej na terenie strefy oraz poza strefą. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, cała działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie (względem tej prowadzonej poza obszarem SSE). Ustawodawca nie zdefiniował (również w rozporządzeniu sse) o jak dalekie wyodrębnienie ewidencyjne oraz organizacyjne działalności prowadzonej na terenie strefy chodzi. Literalnie z przepisów wynika, że na podatniku spoczywa wyłącznie obowiązek wyodrębnienia działalności prowadzonej na terenie strefy. Nie można zatem domniemywać albo stosować żadnych analogii, aby dowodzić, że obowiązek wyodrębnienia obejmuje również konieczność przypisania przychodów oraz kosztów pod każde zezwolenie. Takie stanowisko nie znajduje uzasadnienia w obowiązujących przepisach. Wnioskodawca zaznacza, że ww. wyodrębnienie nie byłoby również możliwe do wykonania w praktyce. Zezwolenia B i C stanowią wyłącznie rozbudowę inwestycji powstałej na podstawie Zezwolenia A. Jednocześnie przedmiotem każdego zezwolenia jest ta sama działalność. Zakres zwolnienia określony w Zezwoleniu A jest tożsamy z zakresem określony w Zezwoleniu B i C. Zatem również od strony technicznej niemożliwe jest faktyczne przypisanie przychodów i kosztów do odpowiedniego zezwolenia.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, wymogi dotyczące prowadzenia stosownej ewidencji rachunkowej oraz wyodrębnienia organizacyjnego mają na celu jedynie prawidłowe ustalenie dochodu opodatkowanego oraz dochodu zwolnionego z opodatkowania. W ramach dochodu osiąganego na podstawie kilku zezwoleń nie ma zatem obowiązku wyodrębnienia przychodów i kosztów przypadających na każde z zezwoleń odrębnie.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne z dnia 10 czerwca 2010r. Znak: IBPBI/2/423-447/10/SD oraz z dnia 22 listopada 2010r. Znak: IBPBI/2/423-1101/10/SD wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w zakresie dot. sposobu dyskontowania pomocy publicznej w związku z posiadaniem trzech zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44 – 100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.