2019.10.08 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0114-KDIP1-2.4012.432.2019.2.JŻ

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.432.2019.2.JŻ
z 8 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2019 r. (data wpływu 29 lipca 2019 r.) uzupełnionym w dniu 27 września 2019 r. (data wpływu 2 października 2019 r.) na wezwanie Organu z dnia 23 września 2019 r. (skutecznie doręczone w dniu 23 września 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 lipca 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia
z podatku. Wniosek został uzupełniony w dniu 27 września 2019 r. (data wpływu 2 października 2019 r.), na wezwanie Organu z dnia 23 września 2019 r. (skutecznie doręczone w dniu 23 września 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

A. A/S (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest spółką prawa duńskiego z siedzibą w Danii.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT w Danii, zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. Spółka nie jest zarejestrowana dla celów VAT w Polsce.

Model działalności Spółki

Spółka prowadzi działalność polegającą na sprzedaży skór (futer) zwierząt futerkowych (dalej także: „Towary”). Spółka dokonuje sprzedaży towarów przede wszystkim w ramach specjalnie organizowanych w tym celu przez Spółkę aukcjach na terytorium Danii. Spółka nie sprzedaje Towarów w Polsce. Przyjęty przez Spółkę model działalności zakłada współpracę z hodowcami skór zwierząt futerkowych z różnych krajów UE i spoza UE. Zgodnie z ogólnymi założeniami przyjętego przez Spółkę modelu działania, hodowcy - kontrahenci Spółki (dalej: „Dostawcy”) dostarczają na rzecz Spółki Towary w ramach zawartej ze Spółką umowy Comission Agreement (dalej: „Umowa”).

Zgodnie z Umową, Dostawcy zobowiązują się do dostarczenia Wnioskodawcy określonej ilości Towarów, spełniających wymagane kryteria jakościowe. Na mocy Umowy, Dostawcy dostarczają Towary Spółce a Spółka nabywa gospodarcze władztwo nad Towarami. Następnie, Spółka wystawia w imieniu własnym Towary do sprzedaży na aukcjach. Przy czym, Dostawcy zachowują prawo własności nad Towarami w rozumieniu prawa cywilnego aż do momentu sprzedaży towaru przez Spółkę (tzw. moment przybicia).

Wnioskodawca wskazuje poniżej najważniejsze postanowienia wynikające z zawieranych Umów:

W ramach Umowy, Dostawcy zobowiązują się do przekazania Wnioskodawcy określonej liczby surowych skór zwierząt futerkowych;

Wnioskodawca zobowiązuje się do odebrania skór, przemieszczenia do miejsca aukcji, zorganizowania ich ekspozycji oraz sprzedaży futer we własnym imieniu na aukcjach po tzw. „cenie przybicia”;

Wnioskodawca decyduje o momencie i sposobie sprzedaży futer oraz wyznacza cenę minimalną, po której futra zostaną wystawione na aukcji;

Dostawcy pozostają właścicielami futer w rozumieniu prawa cywilnego do momentu ich sprzedaży na aukcji (udzielenia przybicia);

Rozliczenie Spółki z Dostawcami za sprzedane Towary odbywa się po zakończeniu aukcji w określonym w Umowie terminie;

Z tytułu sprzedaży futer na aukcji, Dostawcom przysługuje wynagrodzenie w wysokości ceny przybicia, pomniejszone o prowizję należną Spółce a także inne poniesione przez Spółkę koszty (takie jak m.in. opłaty za sprzedaż, opłaty weterynaryjne, opłaty diagnostyczne w zakresie choroby aleuckiej itp.);

Wynagrodzenie należne Dostawcom jest wypłacane niezależnie od tego, czy Wnioskodawca otrzyma cenę przybicia od nabywcy;

Spółka ponosi koszty ubezpieczenia Towarów od momentu dostarczenia ich na jej rzecz a także odpowiada względem nabywców za ich wady i uszkodzenia. Jeżeli jednak uszkodzenia Towarów wynikają z nieprawidłowego lub nieodpowiedniego działania Dostawców, Dostawcy ponoszą względem Spółki odpowiedzialność z tego tytułu.

Nowy schemat logistyczny

W związku z prowadzonym przez Spółkę schematem działalności, jak do tej pory Spółka nie dokonywała czynności opodatkowanych po jej stronie podatkiem od towarów i usług (dalej: „VAT”) na terytorium kraju.

W najbliższym czasie (tj. w okolicach czwartego kwartału 2019 r.) Spółka wdroży nowy schemat dostaw Towarów w ramach opisywanej umowy. Schemat ten zakłada następujące czynności natury logistycznej:

W ramach zawartej Umowy, Towary będące przedmiotem dostawy będą przemieszczane od Dostawców spoza terytorium UE na terytorium kraju;

Spółka będzie nabywała gospodarcze władztwo nad Towarami transportowanymi z kraju spoza UE w związku z ich przemieszczeniem;

Po zebraniu odpowiedniego wolumenu Towarów w kraju, Spółka będzie przemieszczać Towary do miejsca przeznaczenia w Danii w celu dokonania w imieniu własnym sprzedaży w ramach aukcji.

Wnioskodawca odpowiadać będzie za dokonanie odprawy importowej na terenie kraju i obciążać go będą związane z taką odprawą formalności i koszty (w tym publicznoprawne, jeśli wystąpią). W dalszej kolejności, Wnioskodawca będzie odpowiadał także za przechowywanie Towarów na terytorium kraju a po zebraniu odpowiedniej ilości Towarów także za ich przemieszczenie na terytorium Danii w celu ekspozycji i sprzedaży na aukcji.

Pozostałe warunki transakcji zasadniczo nie ulegną zmianie w stosunku do opisanych powyżej właściwych dla Comission Agreement. W szczególności, w związku z dokonaną wysyłką z terytorium spoza UE do Polski, Wnioskodawca będzie dysponował Towarami na terytorium kraju na podstawie Umowy, jakkolwiek własność Towarów w rozumieniu prawa cywilnego pozostanie po stronie Dostawców spoza UE do momentu sprzedaży Towarów na aukcji w Danii.

W związku z planowanym wdrożeniem opisywanego schematu logistycznego, który zakłada z jednej strony przywóz towarów spoza UE na terytorium kraju, a także przemieszczenie towarów do innego kraju UE przez Spółkę, Wnioskodawca zamierza dokonać zgłoszenia rejestracyjnego.

W odpowiedzi na wezwanie Organu Wnioskodawca wskazał, że będzie spełniał warunki, o których mowa § 4 ust. 2-6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2018 r., poz. 701, z późn.zm.). W szczególności bowiem:

Wnioskodawca jest w trakcie kompletowania dokumentów niezbędnych do celów rejestracji jako podatnik VAT UE na terenie kraju i złoży zgłoszenie rejestracyjne przed dokonaniem pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu VAT;

w momencie importu, Wnioskodawca będzie podawał swój ważny numer identyfikacji podatkowej VAT UE (z przedrostkiem „PL”);

w momencie importu Wnioskodawca przedstawi odpowiednie dowody wskazujące, że importowane towary przeznaczone będą do transportu lub wysyłki z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego;

Wnioskodawca będzie podawał ważny numer identyfikacyjny VAT przyznany mu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w państwie członkowskim przeznaczenia importowanych towarów (tj. w Danii);

Wnioskodawca będzie spełniać obowiązki w zakresie przedstawienia organowi celnemu dokumentu potwierdzającego wykazanie w informacji podsumowującej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do Danii;

o ile w informacji podsumowującej oprócz wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
o której wyżej będą wykazane również inne wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów i nie będzie możliwe zidentyfikowanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, Wnioskodawca przedstawi zaświadczenie wydane przez naczelnika urzędu
skarbowego potwierdzające złożenie informacji podsumowującej w zakresie tej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów;

w terminie 4 miesięcy po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów, Wnioskodawca przedstawi odpowiednio dokumenty wymienione
w dwóch punktach powyżej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z opisywanym nowym schematem logistycznym, Wnioskodawca będzie uprawniony do skorzystania ze zwolnienia z VAT, o którym mowa w § 4 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz.U.2018.701 t.j., ze zm., dalej: „Rozporządzenie”)

- przy założeniu spełnienia przez Wnioskodawcę warunków, o których mowa w § 4 ust. 2-6 Rozporządzenia?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, przy założeniu spełnienia warunków wynikających ze wskazanych wyżej przepisów, będzie mu przysługiwało zwolnienie, o którym mowa w § 4 ust. 1 Rozporządzenia. W opisywanym nowym schemacie logistycznym, Wnioskodawca dokona bowiem importu towarów, dla których miejscem przeznaczenia będzie terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju a wywóz z terytorium kraju tych towarów nastąpi
w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Import Towarów do Polski

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

eksport towarów;

import towarów na terytorium kraju;

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 2 pkt 7 ustawy o VAT, przez import towarów rozumie się przywóz towarów
z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej. Miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej (zgodnie z art. 26a ustawy o VAT).

Art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT stanowi, iż podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

W myśl art. 33 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 1b, są obowiązani do obliczenia i wykazania w zgłoszeniu celnym kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek, z zastrzeżeniem art. 33b.

Definicja importu zawarta w ustawie o VAT odwołuje się do czynności faktycznej, czyli przywozu towarów. Dla zaistnienia importu nie ma znaczenia cel przywozu, czy stosunek prawny w ramach którego dokonano przywozu, gdyż jeżeli towar został faktycznie przywieziony, to mamy do czynienia z importem.

Zdaniem Wnioskodawcy oznacza to, że przywóz z Ukrainy do Polski Towarów w ramach opisywanego nowego schematu logistycznego i w związku z przyjętym przez Spółkę modelem funkcjonowania w oparciu o Comission Agreement będzie stanowił dla Spółki import towarów w świetle ustawy z o VAT. Przede wszystkim, nowy model logistyczny zakłada, że Spółka będzie przywoziła Towary do Polski, które to Towary następnie będą wykorzystywane do prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Wnioskodawca będzie odpowiedzialny m.in. za organizację transportu Towarów, na Wnioskodawcy będzie również m.in. ciążył koszt transportu towarów oraz jego ubezpieczenia. Wnioskodawca będzie także zobowiązany do dokonania odprawy celnej, oraz do uregulowania wszelkich należności publicznoprawnych związanych z dokonanym przywozem (o ile będą należne). Wnioskodawca będzie ponadto dysponował towarami na terenie kraju celu ich wywozu do innego kraju UE (do Danii) i dalszej sprzedaży na aukcji.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy, należy uznać, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Spółka będzie dokonywała importu towarów na terytorium Polski związanego
z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością opodatkowaną.

Powyższe stanowisko potwierdza także praktyka podatkowa wydawana w zbliżonych stanach faktycznych (przywóz towarów spoza UE w celu sprzedaży na rachunek innego podmiotu), np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 5 marca 2014 r. IPTPP2/443-975/13-4/IR.

Wywóz Towarów z terytorium kraju w ramach WDT

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, zasadniczo rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju
w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Stosownie natomiast do art. 13 ust. 3 ustawy, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również
w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Co do zasady więc, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów ma miejsce wtedy, gdy następuje wywóz towarów z terytorium kraju wraz z przeniesieniem prawa do rozporządzania towarem jako właściciel. Ustawodawca wprowadził jednak zasadę, że za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (tzw. nietransakcyjne WDT) uznaje się również przemieszczenie towarów podatnika do innego kraju UE, jeżeli towary te mają służyć jego działalności gospodarczej (pod pewnymi zastrzeżeniami, które nie mają zastosowania w niniejszej sprawie).

Zdaniem Wnioskodawcy, z taką sytuacją będziemy mieli do czynienia w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym. Zgodnie z nowym schematem logistycznym, po dokonaniu importu Towarów do Polski, po zebraniu odpowiedniego wolumenu Towary zostaną przez Wnioskodawcę przetransportowane do Danii, gdzie zostaną następnie sprzedane na aukcjach.

Zdaniem Wnioskodawcy, transport towarów do Danii będzie stanowił przemieszczenie towarów własnych Spółki, podlegające opodatkowaniu VAT jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Po pierwsze, będą to towary należące do przedsiębiorstwa Wnioskodawcy w tym sensie, że Wnioskodawca nabędzie nad nimi władztwo w związku z postanowieniami Comission Agreement. Po drugie, towary te zostaną sprowadzone do kraju w wyniku importu towarów w rozumieniu art. 2 pkt 7 ustawy o VAT, przy czym podatnikiem z tytułu importu zgodnie z art. 17 ust 1 pkt 1 ustawy o VAT będzie Wnioskodawca. Po trzecie, przemieszczenie będzie związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy (tj. sprzedażą Towarów na aukcjach). Po czwarte - Wnioskodawca dokona rejestracji na potrzeby podatku VAT w Polsce i ww. czynności będzie dokonywał jako podatnik zarejestrowany do celów VAT UE.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie można zaś w szczególności uznać, że transport skór z do innego kraju UE powinien być traktowany jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o VAT. W momencie wywozu towarów z terytorium kraju, Spółce nie będzie bowiem znany ostateczny nabywca poszczególnych Towarów. Zostanie on dopiero wybrany w momencie tzw. przybicia na aukcji w Danii.

Sprzedaż w ramach umowy komisu

Opisywany przez Spółkę schemat sprzedaży związany z nowym schematem logistycznym wskazuje na analogię do sprzedaży w ramach umowy komisu, uregulowanej w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (dalej: KC). Zgodnie z art. 765 KC, przez umowę komisu przyjmujący zlecenie (komisant) zobowiązuje się za wynagrodzeniem (prowizja) w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek dającego zlecenie (komitenta), lecz w imieniu własnym.

Na gruncie przepisów dotyczących podatku VAT, umowa komisu kwalifikowana jest jako dwie odrębne czynności opodatkowane, dla których każda z nich stanowi dostawę towarów. Dostawę towarów stanowi zarówno wydanie towarów przez komitenta komisantowi (w opisywanym zdarzeniu przyszłym: przez Dostawców na rzecz Wnioskodawcy), jak i wydanie towarów przez komisanta ostatecznemu klientowi (w opisywanym zdarzeniu przyszłym: przez Wnioskodawcę na rzecz nabywców na aukcji). Powyższe wynika z brzmienia art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.

W świetle tego przepisu dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, w tym również wydanie towarów na podstawie umowy komisu między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej. Przejście prawa do rozporządzania towarem jak właściciel na kolejne podmioty tych transakcji (komisanta, ostatecznego odbiorcę) wynika więc wprost z przepisów prawa i nie jest zależne od dodatkowych ustaleń poczynionych przez strony umowy. Zawarcie umowy komisu, na mocy ustawy skutkuje zatem przekazaniem prawa do rozporządzania danym towarem jak właściciel.

W opisywanym zdarzeniu przyszłym, Dostawca wydawać będzie towar Wnioskodawcy
a w związku z tym wydaniem dojdzie do przetransportowania Towarów z kraju spoza UE do Polski. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy w tym momencie dochodzić będzie do pierwszej czynności opodatkowanej VAT (importu towarów).

W dalszej kolejności, Wnioskodawca dokona zbycia Towarów na rzecz nabywców na aukcji. Czynność ta będzie również stanowiła czynność opodatkowaną, jednakże w miejscu dokonania dostawy w innym kraju UE (w Danii). Tym samym, wydanie towaru przez Spółkę osobie trzeciej nie będzie podlegać opodatkowaniu w kraju lecz w miejscu dokonania dostawy. Opodatkowaniu podlegać będzie za to przemieszczenie towarów z terytorium Polski na terytorium innego kraju UE (w którym Wnioskodawca jest zarejestrowany dla transakcji wewnątrzwspólnotowych). Bez tego przemieszczenia, nie byłoby możliwości realizacji Umowy przez Wnioskodawcę
(tj. sprzedaży Towaru na aukcji). Z kolei, z samym przemieszczeniem nie wiąże się jakiekolwiek przeniesienie prawa do rozporządzania towarem.

Przepisy ustawy o VAT wprost nie regulują jak należy traktować przemieszczenia towarów
w ramach międzynarodowego komisu. Niemniej, w opinii Spółki wskazane w art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT zasady właściwe dla transakcji krajowych powinny mieć zastosowanie również w przypadku analogicznych umów, z którymi wiąże się przemieszczenie towarów między różnymi krajami.

Powyższe potwierdza także praktyka podatkowa. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 26 stycznia 2016 r. (sygn. ILPP4/4512-1-359/15-2/KM) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził, że „(...) wnioskodawczyni wydając towary kontrahentowi francuskiemu na podstawie umowy komisu oraz wywożąc je z Polski na terytorium Francji dokonała wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. W przedmiotowej sprawie mamy zatem do czynienia z dwoma odrębnymi transakcjami, a mianowicie: wewnątrzwspólnotową dostawą towarów pomiędzy Wnioskodawczynią a komisantem z Francji w rozumieniu art. 13 ust. 1 ustawy oraz dostawą dokonaną na terytorium Francji pomiędzy komisantem a podmiotami trzecimi”.

Zwolnienie importowe z Rozporządzenia

Zdaniem Wnioskodawcy powyższe oznacza, że w nowym modelu logistycznym, będzie on uprawniony do zastosowania zwolnienia z opodatkowania VAT w stosunku do importowanych Towarów.

Zgodnie z § 4 ust. 1 Rozporządzenia, zwalnia się od podatku import towarów w przypadku, gdy miejscem przeznaczenia tych towarów jest terytorium państwa członkowskiego inne
niż terytorium kraju i wywóz z terytorium kraju tych towarów nastąpi w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Aby skorzystać z ww. zwolnienia muszą więc być spełnione następujące podstawowe warunki:

Wnioskodawca dokona importu towarów na terytorium Polski;

Miejscem przeznaczenia towarów jest inne państwo członkowskie niż Polska;

Wywóz towarów z Polski nastąpi w ramach WDT.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego a także wskazaną argumentacją, wszystkie ww. przesłanki zostaną zdaniem Wnioskodawcy spełnione. Oto bowiem dojdzie do importu towarów przez Wnioskodawcę (przywóz z innego kraju poza UE do Polski), miejscem przeznaczenia Towarów będzie Dania, zaś wywóz do Danii będzie miał miejsce w ramach WDT i zostanie dokonany przez Wnioskodawcę zarejestrowanego do celów VAT UE w Polsce (kraju wysyłki) oraz w Danii
(w kraju przeznaczenia).

Należy zaznaczyć, że ww. zwolnienie z Rozporządzenia nie ma charakteru bezwzględnego, lecz uzależnione jest od spełnienia ściśle określonych warunków formalnych, określonych w § 4 ust. 2-6 Rozporządzenia. Z uwagi na powyższe, Spółka będzie uprawniona do zastosowania zwolnienia z VAT, o którym mowa w § 4 ust. 1 Rozporządzenia, przy założeniu spełnienia przez Wnioskodawcę warunków, o których mowa w § 4 ust. 2-6 Rozporządzenia. W szczególności bowiem:

Wnioskodawca złoży zgłoszenie rejestracyjne jako podatnik VAT UE przed dokonaniem pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu VAT w Polsce;
w momencie importu Wnioskodawca:
- poda swój ważny numer identyfikacji podatkowej, o którym mowa w art. 97 ust. 10 ustawy o VAT, przyznany mu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych,
- przedstawi dowód wskazujący, że importowane towary przeznaczone są do transportu z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego,
- poda ważny numer identyfikacyjny VAT przyznany mu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w państwie członkowskim przeznaczenia importowanych towarów,
w terminie 4 miesięcy po miesiącu, w którym powstanie obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów, przedstawi odpowiednio dokumenty potwierdzające wykazanie w informacji podsumowującej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub zaświadczenie wydane przez naczelnika urzędu skarbowego potwierdzające złożenie przez importera informacji podsumowującej w zakresie tej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów;
w okresie 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym dokonywany jest import towarów, Wnioskodawca nie naruszy warunku, o którym mowa w pkt 2, w odniesieniu do towarów importowanych w okresie 17 miesięcy poprzedzających import towarów. Jeżeli warunek ten zostanie naruszony, Wnioskodawca złoży organowi celnemu w trybie stosowanym przy zabezpieczeniu należności celnych na podstawie przepisów celnych zabezpieczenie w wysokości równej kwocie podatku, który nie zostanie uiszczony.

Zdaniem Wnioskodawcy, przyjmując, że Wnioskodawca uczyni zadość wskazanym wyżej warunkom formalnym, Wnioskodawca będzie uprawniony do stosowania zwolnienia z VAT importu Towarów od dostawców spoza terytorium UE, skoro zaimportowane Towary będą przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do innego kraju UE (do Danii) jako kraju przeznaczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług
(Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie zaś z art. 2 pkt 7 ustawy, przez import towarów należy rozumieć przywóz towarów
z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Stosownie do § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień

(Dz. U. z 2018 r., poz. 701, z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, zwalnia się od podatku import towarów w przypadku, gdy miejscem przeznaczenia tych towarów jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju i wywóz z terytorium kraju tych towarów nastąpi w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Przy czym w myśl § 4 ust. 2 rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się pod warunkiem, że importer, który dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, jest podatnikiem zarejestrowanym jako podatnik VAT UE oraz

w momencie importu:
1. podał swój ważny numer identyfikacji podatkowej, o którym mowa w art. 97 ust. 10 ustawy, przyznany mu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych,
2. przedstawił dowód wskazujący, że importowane towary przeznaczone są do transportu lub wysyłki z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego,
3. podał ważny numer identyfikacyjny VAT:
  - przyznany mu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w państwie członkowskim przeznaczenia importowanych towarów - w przypadku, o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, albo
  - nabywcy towarów przyznany mu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w państwie członkowskim przeznaczenia importowanych towarów - w przypadku, o którym mowa w art. 13 ust. 1 ustawy;
w terminie 4 miesięcy po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów, przedstawi odpowiednio dokumenty, o których mowa w ust. 3 lub 4;
w okresie 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym dokonywany jest import towarów, nie naruszył warunku, o którym mowa w pkt 2, w odniesieniu do towarów importowanych w okresie 17 miesięcy poprzedzających import towarów. Jeżeli warunek ten został naruszony, importer składa organowi celnemu w trybie stosowanym przy zabezpieczeniu należności celnych na podstawie przepisów celnych zabezpieczenie w wysokości równej kwocie podatku, który nie zostanie uiszczony.



Importer jest obowiązany do przedstawienia organowi celnemu dokumentu potwierdzającego wykazanie w informacji podsumowującej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w ust. 1 (§ 4 ust. 3 rozporządzenia). W przypadku gdy w informacji podsumowującej oprócz wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w ust. 1, są wykazane również inne wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów i nie jest możliwa identyfikacja wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w ust. 1, importer przedstawia zaświadczenie wydane przez naczelnika urzędu skarbowego potwierdzające złożenie przez importera informacji podsumowującej w zakresie tej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, a gdy importer ustanowił przedstawiciela podatkowego, o którym mowa w ust. 7, przedstawiciel ten przedstawia wraz z informacją podsumowującą odpowiednie deklaracje podatkowe zawierające informacje
w zakresie wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (§ 4 ust. 4 rozporządzenia). Warunku,
o którym mowa w ust. 2 pkt 3, w zakresie złożonego zabezpieczenia kwoty podatku, który nie został uiszczony, nie stosuje się po przedstawieniu organowi celnemu odpowiednio dokumentów, o których mowa w ust. 3 lub 4, dotyczących importu towarów, dla którego złożono to zabezpieczenie (§ 4 ust. 5 rozporządzenia). W przypadku gdy importer, który złożył zabezpieczenie kwoty podatku, nie przedstawi w terminie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, odpowiednio dokumentów, o których mowa w ust. 3 lub 4, dotyczących importu towarów, dla którego złożono zabezpieczenie kwoty podatku, kwotę nieuiszczonego podatku pokrywa się z zabezpieczenia kwoty podatku (§ 4 ust. 6 rozporządzenia).

Powyższe przepisy są implementacją art. 143 ust. 1 lit. d Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE.L.2006.347.1), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają import towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium trzeciego lub państwa trzeciego do państwa członkowskiego innego niż państwo zakończenia wysyłki lub transportu towarów, w przypadku gdy dostawa tych towarów, dokonana przez importera wyznaczonego lub uznanego za osobę zobowiązaną do zapłaty VAT zgodnie z art. 201, jest zwolniona zgodnie z art. 138.

W myśl art. 143 ust. 2 Dyrektywy zwolnienie przewidziane w ust. 1 lit. d) ma zastosowanie
w przypadkach, gdy po imporcie towaru następuje dostawa towaru zwolniona na mocy art. 138 ust. 1 i ust. 2 lit. c), tylko wówczas jeżeli w chwili importu importer przedstawił właściwym organom państwa członkowskiego importu co najmniej następujące informacje:

swój numer identyfikacyjny VAT wydany w państwie członkowskim importu lub numer identyfikacyjny VAT swojego przedstawiciela podatkowego zobowiązanego do zapłaty VAT, wydany w państwie członkowskim importu;
numer identyfikacyjny VAT klienta, któremu dostarczany jest towar zgodnie z art. 138 ust. 1, wydany w innym państwie członkowskim, lub swój numer identyfikacyjny VAT wydany w państwie członkowskim zakończenia wysyłki lub transportu towaru w przypadku gdy towar przemieszczany jest zgodnie z art. 138 ust. 2 lit. c);
dowód przeznaczenia importowanego towaru do transportu lub wysyłki z państwa członkowskiego importu do innego państwa członkowskiego.

Państwa członkowskie mogą jednak postanowić, że dowód, o którym mowa w lit. c), należy przedstawić właściwym organom wyłącznie na żądanie.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca, spółka prawa duńskiego nie jest zarejestrowana dla celów VAT w Polsce. Spółka prowadzi działalność polegającą na sprzedaży skór (futer) zwierząt futerkowych. Spółka dokonuje sprzedaży towarów przede wszystkim w ramach specjalnie organizowanych w tym celu przez Spółkę aukcjach na terytorium Danii. Spółka nie sprzedaje Towarów w Polsce. Przyjęty przez Spółkę model działalności zakłada współpracę
z hodowcami skór zwierząt futerkowych z różnych krajów UE i spoza UE. Zgodnie z ogólnymi założeniami przyjętego przez Spółkę modelu działania, hodowcy - kontrahenci Spółki dostarczają na rzecz Spółki Towary w ramach zawartej ze Spółką umowy Comission Agreement.

W ramach Umowy, Dostawcy zobowiązują się do przekazania Wnioskodawcy określonej liczby surowych skór zwierząt futerkowych. Wnioskodawca zobowiązuje się do odebrania skór, przemieszczenia do miejsca aukcji, zorganizowania ich ekspozycji oraz sprzedaży futer we własnym imieniu na aukcjach po tzw. „cenie przybicia”. Wnioskodawca decyduje o momencie i sposobie sprzedaży futer oraz wyznacza cenę minimalną po której futra zostaną wystawione na aukcji. Rozliczenie Spółki z Dostawcami za sprzedane Towary odbywa się po zakończeniu aukcji w określonym w Umowie terminie. Z tytułu sprzedaży futer na aukcji, Dostawcom przysługuje wynagrodzenie w wysokości ceny przybicia, pomniejszone o prowizję należną Spółce a także inne poniesione przez Spółkę koszty (takie jak m.in. opłaty za sprzedaż, opłaty weterynaryjne, opłaty diagnostyczne w zakresie choroby aleuckiej itp.). Wynagrodzenie należne Dostawcom jest wypłacane niezależnie od tego, czy Wnioskodawca otrzyma cenę przybicia od nabywcy. Spółka ponosi koszty ubezpieczenia Towarów od momentu dostarczenia ich na jej rzecz a także odpowiada względem nabywców za ich wady i uszkodzenia. Jeżeli jednak uszkodzenia Towarów wynikają z nieprawidłowego lub nieodpowiedniego działania Dostawców, Dostawcy ponoszą względem Spółki odpowiedzialność z tego tytułu.

W związku z prowadzonym przez Spółkę schematem działalności, jak do tej pory Spółka nie dokonywała czynności opodatkowanych po jej stronie podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju. W najbliższym czasie (tj. w okolicach czwartego kwartału 2019 r.) Spółka wdroży nowy schemat dostaw Towarów w ramach opisywanej umowy.

W ramach zawartej Umowy, Towary będące przedmiotem dostawy będą przemieszczane od Dostawców spoza terytorium UE na terytorium kraju. Spółka będzie nabywała gospodarcze władztwo nad Towarami transportowanymi z kraju spoza UE w związku z ich przemieszczeniem. Po zebraniu odpowiedniego wolumenu Towarów w kraju, Spółka będzie przemieszczać Towary do miejsca przeznaczenia w Danii w celu dokonania w imieniu własnym sprzedaży w ramach aukcji. Wnioskodawca odpowiadać będzie za dokonanie odprawy importowej na terenie kraju i obciążać go będą związane z taką odprawą formalności i koszty (w tym publicznoprawne, jeśli wystąpią). W dalszej kolejności, Wnioskodawca będzie odpowiadał także za przechowywanie Towarów na terytorium kraju a po zebraniu odpowiedniej ilości Towarów także za ich przemieszczenie na terytorium Danii w celu ekspozycji i sprzedaży na aukcji. Pozostałe warunki transakcji zasadniczo nie ulegną zmianie w stosunku do opisanych powyżej właściwych dla Comission Agreement. W szczególności, w związku z dokonaną wysyłką z terytorium spoza UE do Polski, Wnioskodawca będzie dysponował Towarami na terytorium kraju na podstawie Umowy, jakkolwiek własność Towarów w rozumieniu prawa cywilnego pozostanie po stronie Dostawców spoza UE do momentu sprzedaży Towarów na aukcji w Danii.

W szczególności, Wnioskodawca jest w trakcie kompletowania dokumentów niezbędnych do celów rejestracji jako podatnik VAT UE na terenie kraju i złoży zgłoszenie rejestracyjne przed dokonaniem pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu VAT; w momencie importu, Wnioskodawca będzie podawał swój ważny numer identyfikacji podatkowej VAT UE (z przedrostkiem „PL”); w momencie importu Wnioskodawca przedstawi odpowiednie dowody wskazujące, że importowane towary przeznaczone będą do transportu lub wysyłki z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego; Wnioskodawca będzie podawał ważny numer identyfikacyjny VAT przyznany mu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych

w państwie członkowskim przeznaczenia importowanych towarów (tj. w Danii); Wnioskodawca będzie spełniać obowiązki w zakresie przedstawienia organowi celnemu dokumentu potwierdzającego wykazanie w informacji podsumowującej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do Danii; o ile w informacji podsumowującej oprócz wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której wyżej będą wykazane również inne wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów
i nie będzie możliwe zidentyfikowanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, Wnioskodawca przedstawi zaświadczenie wydane przez naczelnika urzędu skarbowego potwierdzające złożenie informacji podsumowującej w zakresie tej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów; w terminie 4 miesięcy po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów, Wnioskodawca przedstawi odpowiednio dokumenty wymienione w dwóch punktach powyżej.

Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy w związku z opisywanym nowym schematem logistycznym będzie uprawniony do skorzystania ze zwolnienia z VAT, o którym mowa w § 4 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień - przy założeniu spełnienia przez Wnioskodawcę warunków, o których mowa w § 4 ust. 2-6 Rozporządzenia.

Jak wyżej wskazano, na podstawie § 4 ust. 1 rozporządzenia zwalnia się od podatku import towarów w przypadku, gdy miejscem przeznaczenia tych towarów jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju i wywóz z terytorium kraju tych towarów nastąpi w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8. Przepis ten stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (art. 13 ust. 2 pkt 1 ustawy). Jednocześnie, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik,
o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7 (art. 13 ust. 6 ustawy).

Ponadto zgodnie z art. 13 ust. 3 ustawy, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również
w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Należy zauważyć, że zwolnienie, o którym mowa w § 4 ust. 1 rozporządzenia ma zastosowanie jeśli po dokonaniu importu następuje wywóz towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Zatem, dla zastosowania zwolnienia, o którym mowa w § 4 rozporządzenia istotne jest aby po dokonaniu importu nastąpił wywóz towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Jednocześnie przepisy rozporządzenia, tj. § 4 ust. 2-6 wskazują na warunki, jakie należy spełnić w memencie importu towarów oraz wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia.

Jak wskazał Wnioskodawca towary będące przedmiotem dostawy będą przemieszczane od Dostawców spoza terytorium UE na terytorium kraju. Spółka będzie nabywała gospodarcze władztwo nad Towarami transportowanymi z kraju spoza UE w związku z ich przemieszczeniem. Po zebraniu odpowiedniego wolumenu Towarów w kraju, Spółka będzie przemieszczać Towary do miejsca przeznaczenia w Danii w celu dokonania w imieniu własnym sprzedaży w ramach aukcji. Wnioskodawca odpowiadać będzie za dokonanie odprawy importowej na terenie kraju

i obciążać go będą związane z taką odprawą formalności i koszty (w tym publicznoprawne, jeśli wystąpią). W dalszej kolejności, Wnioskodawca będzie odpowiadał także za przechowywanie Towarów na terytorium kraju a po zebraniu odpowiedniej ilości Towarów także za ich przemieszczenie na terytorium Danii w celu ekspozycji i sprzedaży na aukcji. W związku z planowanym wdrożeniem opisywanego schematu logistycznego, który zakłada z jednej strony przywóz towarów spoza UE na terytorium kraju, a także przemieszczenie towarów do innego kraju UE przez Spółkę, Wnioskodawca zamierza dokonać zgłoszenia rejestracyjnego. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że będzie spełniał warunki, o których mowa § 4 ust. 2-6 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień.

Skoro zatem - jak wynika z wniosku - Wnioskodawca dokonuje przemieszczenia towarów od Dostawców spoza terytorium UE na terytorium Polski stanowiącego import towarów w rozumieniu art. 2 pkt 7 ustawy, a następnie przemieszczenia towarów do miejsca przeznaczenia w Danii w celu dokonania w imieniu własnym sprzedaży w ramach aukcji, uznawanego za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, i jednocześnie w momencie importu towarów oraz wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów Wnioskodawca spełni warunki, o których mowa w § 4 ust. 2-6 rozporządzenia – to należy uznać, że będzie uprawniony do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w § 4 ust. 1 rozporządzenia.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia
w związku z opisywanym nowym schematem logistycznym należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

W myśl art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się
w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin