2019.01.04 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.643.2018.2.MT
z 4 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 31 października 2018 r. (data wpływu 2 listopada 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 grudnia 2018 r. (data wpływu 27 grudnia 2018 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 13 grudnia 2018 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.643.2018.1.MT, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania metody kasowej oraz sposobu rozliczania niezapłaconych faktur - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania metody kasowej oraz sposobu rozliczania niezapłaconych faktur. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 grudnia 2018 r. (data wpływu 27 grudnia 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr 0114-KDIP1-3.4012.643.2018.1.MT z dnia 13 grudnia 2018 r. (doręczone Stronie 18 grudnia 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Dnia 3 marca 2016 roku Wnioskodawczyni rozpoczęła samodzielną działalność gospodarczą. Wnioskodawczyni świadczy usługi związane z grafiką komputerową. Działalność jest prosta i nie ma dużych obrotów. Tym samym Wnioskodawczyni jest małym podatnikiem, który spełnia definicję małego podatnika z art. 2 pkt 25 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), tj. jest podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym samodzielną działalność gospodarczą, u którego wartość sprzedaży nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro. Wnioskodawczyni rozlicza się podatkiem liniowym.

Na początku działalności Wnioskodawczyni zarejestrowała się jako podatnik VAT zwolniony by uzyskać NIP EU. Księgowa Wnioskodawczyni prowadzi KPIR.

W październiku bieżącego roku 2018 Wnioskodawczyni osiągnęła przychód powyżej 200.000 zł. W październiku zgłosiła się jako czynny podatnik VAT. Jednocześnie urzędnik nie pozwolił Wnioskodawczyni w zgłoszeniu aktualizacji VAT - R zaznaczyć metody kasowej jako formy rozliczenia. Gdyż mimo upływu ponad dwóch lat i 7 miesięcy działalności w świetle obecnych przepisów, po raz pierwszy stając się czynnym podatnikiem VAT Wnioskodawczyni musi przez pierwsze 12 miesięcy rozliczać się miesięcznie z VAT - tym samym dla urzędnika metoda kasowa jest wykluczona, gdyż wymaga kwartalnego rozliczania się z podatku VAT.

Dnia następnego po aktualizacji VAT - R, Wnioskodawczyni uzyskała jednoznaczną informację przez telefon z Krajowej Informacji Podatkowej, że miesięczne rozliczanie podatku VAT nie wyklucza stosowania metody kasowej, o ile Wnioskodawczyni spełnia warunki jako mały podatnik i może zgłosić taką chęć rozliczeń przed upływem końca miesiąca, poprzedzającego zastosowanie metody kasowej, jako formy rozliczeń Wnioskodawczyni. Tym samym, zgłaszając w miesiącu październiku Wnioskodawczyni może stosować metodę kasową od miesiąca listopada. Jednocześnie w internecie Wnioskodawczyni znalazła indywidualną interpretację: interpretacja indywidualna z 2 czerwca 2017 r., sygn. 0112-KDIL4.4012.26.2017.2.JK - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na podstawie której Wnioskodawczyni może wnioskować, że rzeczywiście nie ma przeciwwskazań by przy przymusowym miesięcznym rozliczaniu podatku VAT (z powodu art. 99) stosować metodę kasową.

Na podstawie tych dwóch wstępnych przesłanek Wnioskodawczyni złożyła kolejne zgłoszenie aktualizacji VAT - R, gdzie zgłosiła wolę rozliczania się metodą kasową od przyszłego miesiąca listopada, które zostało przyjęte w okienku. Jednocześnie Wnioskodawczyni poszła do urzędnika przyjmującego deklaracje by upewnić się czy wszystko jest w porządku. Urzędnik po konsultacji z naczelnikiem nadal ma wątpliwości. Ponieważ zgłoszenie zostało przyjęte, urzędnik zajmujący się rejestracją wniosków zarekomendował by wystąpić o indywidualną interpretację. Jednocześnie zgodnie z prośbą urzędnika rejestrującego deklaracje, Wnioskodawczyni załączyła oświadczenie, że niezwłocznie wystąpi o interpretację.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawczyni może (zgodnie z art. 21 ust. 1 w zw. z art. 99 ust. 2 w zw. z art. 99 ust. 3a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług) - stosować metodę kasową?
Jak rozliczać metodą kasową faktury, które nie są uregulowane w kolejnych miesiącach?
W jaki sposób okres 180 dni ma zastosowanie w sytuacji Wnioskodawczyni przy przymusowych miesięcznych okresach rozliczeń podatku VAT?
Jeśli jednak okaże się, że Wnioskodawczyni nie może w ten sposób się rozliczać - co ma zrobić z tymi fakturami?
1. Czy jedynie zaprzestać wpisywania metoda kasowa?
2. Czy wprowadzać korekty?
3. Czy ewentualne korekty mają zastosowanie do zapłaconych faktur?

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie sformułowane w piśmie uzupełniającym z dnia 22 grudnia 2018 r.):

Nie ma przeszkód do zastosowania kasowej metody rozliczeń przy rozliczeniu miesięcznym w obecnym stanie prawnym. Równocześnie zgodnie z informacją telefoniczną z Krajowej Informacji Podatkowej oraz na podstawie przytoczonej interpretacji podobnego przypadku Wnioskodawczyni ma prawo wnioskować o potencjalnej prawidłowości interpretacji poniższych przepisów.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 mały podatnik może wybrać metodę rozliczeń polegającą na tym, że obowiązek podatkowy w odniesieniu do dokonywanych przez niego dostaw towarów i świadczenia usług powstaje:

z dniem otrzymania całości lub części zapłaty - w przypadku dokonania dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny,
z dniem otrzymania całości lub części zapłaty, nie później niż 180 dnia, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi - w przypadku dokonania dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz podmiotu innego niż wymieniony w pkt 1

- po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca miesiąca poprzedzającego okres, za który będzie stosował tę metodę, zwaną dalej „metodą kasową”; otrzymanie zapłaty w części powoduje powstanie obowiązku podatkowego w tej części.

Stosownie do art. 21 ust. 2 przepis ust. 2 stosuje się do czynności wykonanych w okresie, w którym podatnik stosuje metodę kasową.

W myśl art. 21 ust. 3 mały podatnik może zrezygnować z metody kasowej, nie wcześniej jednak niż po upływie 12 miesięcy, w trakcie których rozliczał się tą metodą, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, w terminie do końca kwartału, w którym stosował tę metodę.

Zgodnie z art. 21 ust. 4 mały podatnik traci prawo do rozliczania podatku metodą kasową, począwszy od rozliczenia za miesiąc następujący po kwartale, w którym przekroczył kwotę określoną w art. 2 pkt 25, tj. u którego wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażoną w złotych kwotę odpowiadającą równowartości 1 200 000 euro.

Artykuł 21 daje Wnioskodawczyni możliwość zgłoszenia się do rozliczania metodą kasową. Wnioskodawczyni zgłosiła się jako czynny podatnik VAT, następnie zgłosiła się do rozliczeń metodą kasową. Wniosek został przyjęty przez urzędnika w okienku.

Wnioskodawczyni nie przekroczyła i zapewne nigdy nie przekroczy wymaganej kwotę do utraty statusu małego podatnika, zatem nie ma możliwości by Wnioskodawczyni utraciła prawo do stosowania metody kasowej.

W tym artykule jedynie punkt 4 określa warunek utraty prawa do rozliczeń metodą kasową.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Stosownie do art. 99 ust. 2 mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale.

Jak stanowi art. 99 ust. 3 mali podatnicy, którzy nie wybrali metody kasowej, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25 dnia drugiego miesiąca Kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa.

Zgodnie z art. 99 ust. 3a przepisów ust. 2 i 3 nie stosuje się do podatników:

rejestrowanych przez naczelnika urzędu skarbowego jako podatnicy VAT czynni - przez okres 12 miesięcy począwszy od miesiąca, w którym dokonana została rejestracja lub
którzy w danym kwartale lub w poprzedzających go 4 kwartałach dokonali dostawy towarów, o których mowa w załączniku nr 13 do ustawy, chyba że łączna wartość tych dostaw bez kwoty podatku nie przekroczyła, w żadnym miesiącu z tych okresów, kwoty 50.000 zł.

Punkt 3a nie wyklucza wprost stosowania metody kasowej, a jedynie wskazuje, że nie można rozliczać się w okresach kwartalnych.

Na gruncie ustawy o VAT wybór kasowej metody rozliczeń podatku VAT oznacza zatem automatycznie, że podatnik zobligowany jest rozliczać VAT w okresach kwartalnych, a nie miesięcznych.

Stosownie do art. 99 ust. 3c ustawy o VAT w przypadku gdy łączna wartość dostaw towarów, o których mowa w załączniku nr 13 do ustawy, bez kwoty podatku przekroczyła kwotę, o której mowa w ust. 3a, podatnicy, o których mowa w ust. 2 i 3, są obowiązani do składania deklaracji podatkowych za okresy miesięczne począwszy od rozliczenia za pierwszy miesiąc kwartału:

w którym przekroczono tę kwotę - jeżeli przekroczenie kwoty nastąpiło w pierwszym lub drugim miesiącu kwartału; w przypadku gdy przekroczenie kwoty nastąpiło w drugim miesiącu kwartału, deklaracja za pierwszy miesiąc kwartału jest składana w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po drugim miesiącu kwartału;
następujący po kwartale, w którym przekroczono tę kwotę - jeżeli przekroczenie kwoty nastąpiło w trzecim miesiącu kwartału.

Punkt 3c również sugeruje, że podatnik również rozliczający się metodą kasową u którego zaistnieje sytuacja z przepisu, ma obowiązek składania deklaracji podatkowych miesięcznie jednocześnie nie ma informacji, że tym samym traci prawo do stosowania metody kasowej.

Jak wynika z powyższych przepisów, mały podatnik ma wybór co do metody kasowej i ma prawo zadeklarować, że będzie się rozliczał z fiskusem właśnie przy jej zastosowaniu, o ile nie przekroczy limitu sprzedaży wraz z kwotą podatku równowartości 1.200.000 euro. Samo miesięczne rozliczenie VAT niezależnie od przyczyny nie ma tu znaczenia i nie odnosi się do utraty prawa do rozliczeń metodą kasową.

Równocześnie, zgodnie ze znowelizowanym art. 99 ust 3a pkt 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r., tj. ww. przepisów art. 99 ust. 2 i 3 nie stosuje się do podatników rejestrowanych jako podatnicy VAT czynni - przez okres 12 miesięcy począwszy od miesiąca, w którym dokonana została rejestracja. Przy czym, w świetle przepisu przejściowego art. 15 ustawy z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (dalej również jako; „ustawa zmieniająca ), przepis art. 99 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT, obowiązujący od 1 stycznia 2017 r., stosuje się do podatników, którzy zostali zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni po dniu 30 września 2016 r. - za okresy miesięczne przypadające po dniu 31 grudnia 2016 r.

Oznacza to zatem w praktyce, że każdy mały podatnik, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny po dniu 30 września 2016 r. Nie będzie mógł rozliczać się kwartalnie z mocy samego prawa. Musi rozliczać się miesięcznie, składając deklaracje VAT-7.

Z zestawienia powyższych norm prawnych należy zatem, wyprowadzić wniosek, że skoro ustawa o VAT daje Wnioskodawczyni w dalszym ciągu - jako małemu podatnikowi - prawo wyboru metody kasowej, przy równoczesnym wprowadzeniu przez ustawę zmieniającą - a więc z mocy samego prawa - nakazu rozliczania się z fiskusem miesięcznie, to dokonując wyboru metody kasowej, w niniejszym stanie prawnym Wnioskodawczyni ma prawo do jej stosowania. Nie wolno Wnioskodawczyni jedynie rozliczać się w sposób kwartalny.

Wnioskodawczyni w momencie upływu 12 miesięcy bycia czynnym podatnikiem VAT zobligowanym do miesięcznych rozliczeń i stosującym metodą kasową, jest zobowiązana do przejścia na kwartalne rozliczenia, składając stosowną aktualizację w odpowiednim terminie.

W przypadku Wnioskodawczyni metoda kasowa jest wskazana, gdyż odbiorcy faktur Wnioskodawczyni często zwlekają kilka miesięcy z zapłaceniem należności.

Taka sytuacja z koniecznością zapłacenia podatku VAT bez wpływu może istotnie negatywnie wpłynąć na płynność finansową Wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni ma relatywnie małe obroty i umiarkowane wpływy. Wnioskodawczyni wystawia kilka faktur w miesiącu, więc nawet jedna większa niezapłacona faktura ma istotny wpływ na sytuację finansową Wnioskodawczyni.

Metoda kasowa jest również korzystna dla US, gdyż Wnioskodawczyni mogłaby mobilizować kontrahentów do szybszego uiszczania należności i stosowania odliczeń VAT zgodnych ze stanem faktycznym.

Zdaniem Wnioskodawczyni niezapłacone faktury należy rozliczać jak w metodzie kasowej. Faktury nie zapłacone nie wchodzą w rozliczenie w danym miesiącu. Natomiast każda zapłacona faktura powinna być przez okres 12 miesięcy rozliczana co miesiąc, a nie co kwartał.

Przy przymusowych miesięcznych okresach rozliczeniowych VAT 180 dnia ma zastosowanie jak w metodzie kasowej. Po okresie 180 dni faktury niezależne od uiszczenia muszą zostać uwzględnione w rozliczeniu VAT.

Zdaniem Wnioskodawczyni może Ona zaprzestać wpisywania metodą kasową. Metoda kasowa nie powoduje w żaden sposób uszczuplenia kwot do zapłaty na rzecz Urzędu Skarbowego. W pierwszej kolejności Wnioskodawczyni mobilizuje kontrahentów do szybszego faktycznego rozliczenia faktur do zapłaty. Oczywiście jeśli nie dokona się taka zapłata to czas zapłaty VAT odroczy się do momentu uiszczenia faktury.

Z doświadczenia Wnioskodawczyni widzi, że większość kontrahentów płaci w terminie więc cel jest osiągany.

Jeśli jednak Wnioskodawczyni nie będzie mogła rozliczać się metodą kasową to może po prostu zaprzestać stosowania metody kasowej, gdyż zmiany formalne zapisu lub rezygnacji z metody kasowej nie mają żadnego znaczenia dla zapłaconych w terminie faktur. Rozliczanie się metodą kasową nie przyczynia się do żadnych korzyści majątkowych i tym samym do żadnych strat dla Urzędu Skarbowego. Zabezpiecza poprawne funkcjonowanie działalności gospodarczej.

Działanie to ma na celu dobro przedsiębiorcy wspierające starania o zachowanie płynności finansowej na rzecz dobrego działania działalności gospodarczej i utrzymania możliwości normalnego funkcjonowania zawodowego bez zaciągania długów na zapłatę podatku z niezapłaconych faktur.

W myśl konstytucji dla przedsiębiorców - Wnioskodawczyni jest partnerem dla Urzędu Skarbowego, a nie przeciwnikiem. Nie jest wyraźnie zabronione stosowanie metody kasowej, jednocześnie administracja partnersko traktująca Wnioskodawczynię jako przedsiębiorcę powinna zakładać uczciwość Wnioskodawczyni i wszelkie wątpliwości rozstrzygnąć na korzyść Wnioskodawczyni, przyjaźnie interpretując Jej sytuację i zapytania o interpretację.

Dla faktur zapłaconych w terminie korekta nie ma znaczenia. Dla faktur jeszcze nie zapłaconych w myśl domniemanej uczciwości i przyjaznego podejścia - rozwiązaniem byłaby rezygnacja z ewentualnego wymogu stosowania korekt, a jedynie polecenie zaprzestania stosowania metody kasowej w każdej następnej fakturze od dnia wydania negatywnej odpowiedzi na interpretację Wnioskodawczyni - czyli nie przyznania Jej prawa do stosowania metody kasowej.

Do zapłaconych faktur korekty nie mają zastawania. Jest to jedynie zapis nie zmieniający istotnych elementów prawidłowej faktury i w żaden sposób nie zmieniają stanu faktycznego - faktura zapłacona i rozliczona jest taka sama jak faktura rozliczona bez metody kasowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 2 pkt 25 ustawy o VAT, przez małego podatnika rozumie się przez to podatnika podatku od towarów i usług:

u którego wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro,
prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, zarządzającego alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, będącego agentem, zleceniobiorcą lub inną osobą świadczącą usługi o podobnym charakterze, z wyjątkiem komisu - jeżeli kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzenia za wykonane usługi (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 45.000 euro;

- przy czym przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, aby podatnik podatku od towarów i usług spełniał definicję małego podatnika wartość dokonanej przez niego sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie może przekroczyć, w poprzednim (do badanego okresu) roku podatkowym, wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro.

Przez sprzedaż, w myśl art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak stanowi art. 21 ust. 1 ustawy o VAT, mały podatnik może wybrać metodę rozliczeń polegającą na tym, że obowiązek podatkowy w odniesieniu do dokonywanych przez niego dostaw towarów i świadczenia usług powstaje:

z dniem otrzymania całości lub części zapłaty – w przypadku dokonania dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny,
z dniem otrzymania całości lub części zapłaty, nie później niż 180. dnia, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi - w przypadku dokonania dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz podmiotu innego niż wymieniony w pkt 1

W myśl art. 21 ust. 2 ustawy o VAT, przepis ust. 1 stosuje się do czynności wykonanych w okresie, w którym podatnik stosuje metodę kasową.

Mały podatnik może zrezygnować z metody kasowej, nie wcześniej jednak niż po upływie 12 miesięcy, w trakcie których rozliczał się tą metodą, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, w terminie do końca kwartału, w którym stosował tę metodę (art. 21 ust. 3 ustawy o VAT).

Stosownie do art. 21 ust. 4 ustawy o VAT, mały podatnik traci prawo do rozliczania podatku metodą kasową, począwszy od rozliczenia za miesiąc następujący po kwartale, w którym przekroczył kwotę określoną w art. 2 pkt 25.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Jak wynika z art. 99 ust. 2 ustawy o VAT, mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale.

Stosownie do art. 99 ust. 3 ustawy o VAT, w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r., poz. 2024), obowiązującą od dnia 1 stycznia 2017 r., mali podatnicy, którzy nie wybrali metody kasowej, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25 dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa.

W myśl art. 99 ust. 3a ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r., przepisów ust. 2 i 3 nie stosuje się do podatników:

rejestrowanych przez naczelnika urzędu skarbowego jako podatnicy VAT czynni – przez okres 12 miesięcy począwszy od miesiąca, w którym dokonana została rejestracja lub
którzy w danym kwartale lub w poprzedzających go 4 kwartałach dokonali dostawy towarów, o których mowa w załączniku nr 13 do ustawy, chyba że łączna wartość tych dostaw bez kwoty podatku nie przekroczyła, w żadnym miesiącu z tych okresów, kwoty 50 000 zł.

Ponadto, jak stanowi art. 15 ustawy o zmianie ustawy o VAT oraz niektórych innych ustaw, przepis art. 99 ust. 3a pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do podatników, którzy zostali zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni po dniu 30 września 2016 r. za okresy miesięczne przypadające po dniu 31 grudnia 2016 r.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że dnia 3 marca 2016 roku Wnioskodawczyni rozpoczęła samodzielną działalność gospodarczą. Wnioskodawczyni świadczy usługi związane z grafiką komputerową. Wnioskodawczyni jest małym podatnikiem, jest podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym samodzielną działalność gospodarczą, u którego wartość sprzedaży nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro. Na początku działalności Wnioskodawczyni zarejestrowała się jako podatnik VAT zwolniony by uzyskać NIP EU. W październiku 2018 r. Wnioskodawczyni osiągnęła przychód powyżej 200.000 zł i w październiku zgłosiła się jako czynny podatnik VAT. Jednocześnie urzędnik nie pozwolił Wnioskodawczyni w zgłoszeniu aktualizacji VAT-R zaznaczyć metody kasowej jako formy rozliczenia. Mimo upływu ponad dwóch lat i 7 miesięcy działalności, po raz pierwszy stając się czynnym podatnikiem VAT Wnioskodawczyni musi przez pierwsze 12 miesięcy rozliczać się miesięcznie z VAT - tym samym dla urzędnika metoda kasowa jest wykluczona, gdyż wymaga kwartalnego rozliczania się z podatku VAT. Wnioskodawczyni złożyła kolejne zgłoszenie aktualizacji VAT-R, gdzie zgłosiła wolę rozliczania się metodą kasową od przyszłego miesiąca listopada, które zostało przyjęte.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą ustalenia, czy rozliczając się miesięcznie może stosować metodę kasową rozliczeń.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów uzyskanie statusu małego podatnika wiąże się z prawem do stosowania metody kasowej. Jest to jednak dobrowolne, stąd też ustawa przewiduje, że jej stosowanie następuje w razie złożenia stosownego zawiadomienia w tej sprawie – przez co podatnik wyraża wolę stosowania tej metody. Zawiadomienie w formie pisemnej powinno zostać złożone naczelnikowi urzędu skarbowemu w terminie do końca miesiąca poprzedzającego okres, za który rozpocznie się stosowanie metody kasowej. Skuteczne złożenie zawiadomienia skutkuje tym, że od pierwszego dnia następnego okresu, podatnik stosuje metodę kasową. Obowiązek złożenia zawiadomienia nie oznacza obowiązku uzyskiwania zgody organu podatkowego na stosowanie tej metody. Przez samo złożenie zawiadomienia podatnik uzyskuje prawo do metody kasowej.

Wybranie metody kasowej powoduje, że obowiązek podatkowy powstaje na zasadzie kasowej. Wybranie metody kasowej jest bezwzględnie obowiązujące w pewnym okresie czasu. Ze stosowania tej metody nie można bowiem zrezygnować przez 12 miesięcy. Prawo do stosowania metody kasowej można w tym okresie utracić (następuje to przede wszystkim na skutek przekroczenia limitów sprzedaży). Zarówno skutki rezygnacji, jak i skutki utraty prawa do stosowania metody kasowej następują z początkiem kolejnego okresu rozliczeniowego (miesiąca), w przypadku podatników, którzy utracili to prawo.

Należy również wskazać, że przepis przejściowy art. 15 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw stanowi, że przewidziany w art. 99 ust. 3a pkt 1 ustawy brak możliwości stosowania rozliczeń kwartalnych przez podatników nowo rejestrowanych (rozpoczynających wykonywanie czynności opodatkowanych) w ciągu pierwszych 12 miesięcy tej działalności, będzie miał zastosowanie do podatników, którzy zostali zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni w IV kwartale 2016 r. (po 30 września 2016 r.). Podatnicy ci będą obowiązani do składania miesięcznych deklaracji VAT począwszy od pierwszego okresu rozliczeniowego 2017 r. Natomiast, podatnicy dokonujący rejestracji jako podatnicy VAT czynni w roku 2017 są zobowiązani do składania miesięcznych deklaracji VAT w ciągu pierwszych 12 miesięcy prowadzenia działalności gospodarczej.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawczyni spełnia definicję „małego podatnika” i od listopada 2018 r. rozlicza się - w zakresie podatku od towarów i usług - z zastosowaniem kasowej metody rozliczeń. Należy wskazać, że na podstawie art. 99 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT, Wnioskodawczyni zobowiązana jest do składania miesięcznych deklaracji VAT w ciągu pierwszych 12 miesięcy prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie zrezygnowała, ani nie utraciła prawa do kasowej metody rozliczeń, zatem ma możliwość rozliczania się metodą kasową. W związku z powyższymi okolicznościami należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie Wnioskodawczyni jest zobowiązana do składania deklaracji VAT za okresy miesięczne, jednakże nie traci prawa do rozliczania metodą kasową.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni może (zgodnie z art. 21 ust. 1 w zw. z art. 99 ust. 2 w zw. z art. 99 ust. 3a pkt 1 ustawy oraz w zw. z art. 15 ustawy z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o VAT oraz niektórych innych ustaw), rozliczając się z podatku VAT miesięcznie, stosować kasową metodę rozliczeń.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą również sposobu rozliczania faktur, które nie zostały uregulowane w kolejnych miesiącach.

W przypadku małego podatnika, który wybrał kasową metodę rozliczania podatku VAT, obowiązek podatkowy powstaje w przypadku dokonania dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz zarejestrowanego podatnika VAT czynnego, tj. obowiązek podatkowy powstaje w dniu otrzymania całości lub części zapłaty. Natomiast w przypadku dokonania dostawy towarów lub świadczenia usług dla podmiotu innego niż zarejestrowany podatnik VAT czynny - obowiązek podatkowy powstaje w dniu otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 180 dnia, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Jak już zostało wyżej wskazane, Wnioskodawczyni jest zobligowana do składania miesięcznych deklaracji VAT-7 w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym miesiącu. Należy stwierdzić, że w danym miesiącu Wnioskodawczyni powinna wykazywać faktury, które zostały przez klientów uregulowane przed upływem 180 dni od dnia sprzedaży, jak i faktury nieuregulowane, ale dla których upłynął już 180-dniowy termin od dnia sprzedaży.

Zatem, należy zgodzić się z Wnioskodawczynią, że każda zapłacona faktura (lub część zapłaty) powinna być rozliczana miesięcznie w ciągu 12 miesięcy od momentu rejestracji jako podatnik VAT czynny. Natomiast po upływie 180 dni od dnia wykonania usługi faktury, które zostały niezapłacone przez klientów, Wnioskodawczyni jest zobowiązana uwzględnić w rozliczeniu podatku VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie pytań nr 1-3 jest prawidłowe.

W związku z tym, że stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie pytań nr 1-3 uznano za prawidłowe, rozstrzygnięcie w zakresie pytań 4a-c jest bezzasadne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin