Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL4.4012.26.2017.2.JK
z 2 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2017 r. (data wpływu 10 marca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 marca 2017 r. (data wpływu 13 marca 2017 r.) oraz pismem z dnia 10 maja 2017 r. (data wpływu 23 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca rozliczając się miesięcznie może stosować kasową metodę rozliczeń – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca rozliczając się miesięcznie może stosować kasową metodę rozliczeń. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 7 marca 2017 r. o dowód uiszczenia opłaty za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej oraz pismem z dnia 10 maja 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi samodzielną działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych, zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej od dnia 1 lutego 2017 r. Zainteresowany prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, i jest czynnym podatnikiem VAT, wykonującym wyłącznie usługi opodatkowane VAT (tzw. „mały podatnik”). Od lutego 2017 r. rozlicza się – w zakresie podatku od towarów i usług – miesięcznie, z zastosowaniem kasowej metody rozliczeń.

Ponadto w piśmie z dnia 10 maja 2017 r., będącym uzupełniniem do wniosku, Wnioskodawca wskazał, że spełnia definicję małego podatnika z art. 2 pkt 25 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późń. zm.), tj. jest podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym samodzielną działalność gospodarczą, u którego wartość sprzedaży nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000,00 euro oraz że Wnioskodawca – zgodnie z art. 21 ust. 1 ww. ustawy – składając zgłoszenie rejestracyjne naczelnikowi właściwego urzędu skarbowego w zakresie podatku od towarów i usług wybrał metodę kasową rozliczeń tegoż podatku. Ponadto Wnioskodawca ani nie zrezygnował, ani nie utracił prawa do kasowej metody rozliczeń. Zgodnie z art. 21 ust. 3 ww. ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca jako mały podatnik (...) może zrezygnować z metody kasowej, nie wcześniej jednak niż po upływie 12 miesięcy, w trakcie których rozliczał się tą metodą, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, w terminie do końca kwartału, w którym stosował tę metodę. Natomiast zgodnie z ust. 4 ww. artykułu: „Mały podatnik traci prawo do rozliczania podatku metodą kasową, począwszy od rozliczenia za miesiąc następujący po kwartale, w którym przekroczył kwotę określoną w art. 2 pkt 25, tj. równowartość w polskich złotych 1.200.000,00 euro. Biorąc pod uwagę, że Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą w miesiącu lutym 2017 r., żadna z przesłanek zachodzących w ww. przepisach nie miała szans się ziścić.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy biorąc pod uwagę opisany wyżej stan faktyczny Wnioskodawca może (zgodnie z art. 21 ust. 1 w zw. z art. 99 ust. 2 w zw. z art. 99 ust. 3a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w zw. z art. 15 ustawy z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw), rozliczając się z podatku VAT miesięcznie, stosować kasową metodę rozliczeń?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma przeszkód do zastosowania kasowej metody rozliczeń przy rozliczeniu miesięcznym w obecnym stanie prawnym.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako: „ustawa o VAT”): „Mały podatnik może wybrać metodę rozliczeń polegającą na tym, że obowiązek podatkowy w odniesieniu do dokonywanych przez niego dostaw towarów i świadczenia usług powstaje z dniem otrzymania całości lub część zapłaty – w przypadku (…) świadczenia usług na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, (...) – po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca miesiąca poprzedzającego okres, za który będzie stosował tę metodę, zwaną dalej „metodą kasową (…). Przepis ust. 1 stosuje się do czynności wykonanych w okresie, w którym podatnik stosuje metodę kasową”. Równocześnie przepis ww. artykułu stanowi w ust. 4, że „mały podatnik traci prawo do rozliczaniu podatku metodą kasową, począwszy od rozliczenia za miesiąc następujący po kwartale, w którym przekroczył kwotę określoną w art. 2 pkt 25”, tj. u którego wartość sprzedaży (wraz z kwotę podatku) przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażoną w złotych kwotę odpowiadającą równowartości 1.200.000.00 euro.

Art. 99 ust. 1 i 2 wyżej powołanej ustawy stanowi natomiast, że „podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2 (…)”, zgodnie, z którym „mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale”.

Na gruncie Ustawy o VAT wybór kasowej metody rozliczeń podatku VAT oznacza zatem automatycznie, że podatnik zobligowany jest rozliczać VAT w okresach kwartalnych, a nie miesięcznych. Może stracić to prawo w przypadku wskazanym w ww. ust. 4 art. 21 ustawy i jest to jedyny przypadek, który Ustawa o VAT wskazuje. Jak wynika z powyższych przepisów, mały podatnik ma wybór co do metody kasowej i ma prawo zadeklarować, że będzie się rozliczał z Fiskusem właśnie przy jej zastosowaniu.

Równocześnie, zgodnie ze znowelizowanym art. 99 ust. 3a pkt l ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r., tj. ww. przepisów art. 99 ust. 2 i 3 nie stosuje się do podatników rejestrowanych jako podatnicy VAT czynni – przez okres 12 miesięcy począwszy od miesiąca, w którym dokonana została rejestracja. Przy czym, w świetle przepisu przejściowego art. 15 ustawy z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (dalej również jako; „ustawa zmieniająca”), przepis art. 99 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT, obowiązujący od 1 stycznia 2017 r., stosuje się do podatników, którzy zostali zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni po dniu 30 września 2016 r. – za okresy miesięczne przypadające po dniu 31 grudnia 2016 r.

Oznacza to zatem w praktyce, że każdy mały podatnik, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny po dniu 30 września 2016 r. nie będzie mógł rozliczać się kwartalnie z mocy samego prawa. Musi rozliczać się miesięcznie, składając deklaracje VAT-7.

Z zestawienia powyższych norm prawnych należy zatem, zdaniem Wnioskodawcy, wyprowadzić wniosek, że skoro Ustawa o VAT daje Wnioskodawcy w dalszym ciągu – jako małemu podatnikowi – prawo wyboru metody kasowej, przy równoczesnym wprowadzeniu przez Ustawę zmieniającą – a więc z mocy samego prawa – nakazu rozliczania się z Fiskusem miesięcznie, to dokonując wyboru metody kasowej, Wnioskodawca ma – w niniejszym stanie prawnym – prawo do jej stosowania. Nie wolno jej jedynie rozliczać się w sposób kwartalny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 2 pkt 25 ustawy, przez małego podatnika rozumie się przez to podatnika podatku od towarów i usług:

1. u którego wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro,
2. prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, zarządzającego alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, będącego agentem, zleceniobiorcą lub inną osobą świadczącą usługi o podobnym charakterze, z wyjątkiem komisu – jeżeli kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzenia za wykonane usługi (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 45 000 euro;

– przy czym przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1 000 zł.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, aby podatnik podatku od towarów i usług spełniał definicję małego podatnika wartość dokonanej przez niego sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie może przekroczyć, w poprzednim (do badanego okresu) roku podatkowym, wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro.

Przez sprzedaż, w myśl art. 2 pkt 22 ustawy, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak stanowi art. 21 ust. 1 ustawy, mały podatnik może wybrać metodę rozliczeń polegającą na tym, że obowiązek podatkowy w odniesieniu do dokonywanych przez niego dostaw towarów i świadczenia usług powstaje:

1. z dniem otrzymania całości lub części zapłaty – w przypadku dokonania dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny,
2. z dniem otrzymania całości lub części zapłaty, nie później niż 180. dnia, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi – w przypadku dokonania dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz podmiotu innego niż wymieniony w pkt 1

– po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca miesiąca poprzedzającego okres, za który będzie stosował tę metodę, zwaną dalej „metodą kasową”; otrzymanie zapłaty w części powoduje powstanie obowiązku podatkowego w tej części.

W myśl art. 21 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się do czynności wykonanych w okresie, w którym podatnik stosuje metodę kasową.

Mały podatnik może zrezygnować z metody kasowej, nie wcześniej jednak niż po upływie 12 miesięcy, w trakcie których rozliczał się tą metodą, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, w terminie do końca kwartału, w którym stosował tę metodę (art. 21 ust. 3 ustawy).

Stosownie do art. 21 ust. 4 ustawy, mały podatnik traci prawo do rozliczania podatku metodą kasową, począwszy od rozliczenia za miesiąc następujący po kwartale, w którym przekroczył kwotę określoną w art. 2 pkt 25.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Jak wynika z art. 99 ust. 2 ustawy, mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale.

Stosownie do art. 99 ust. 3 ustawy, w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r., poz. 2024), obowiązującą od dnia 1 stycznia 2017 r., mali podatnicy, którzy nie wybrali metody kasowej, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa.

W myśl art. 99 ust. 3a ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r., przepisów ust. 2 i 3 nie stosuje się do podatników:

1. rejestrowanych przez naczelnika urzędu skarbowego jako podatnicy VAT czynni – przez okres 12 miesięcy począwszy od miesiąca, w którym dokonana została rejestracja lub
2. którzy w danym kwartale lub w poprzedzających go 4 kwartałach dokonali dostawy towarów, o których mowa w załączniku nr 13 do ustawy, chyba że łączna wartość tych dostaw bez kwoty podatku nie przekroczyła, w żadnym miesiącu z tych okresów, kwoty 50 000 zł.
   
   

Ponadto, jak stanowi art. 15 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, przepis art. 99 ust. 3a pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do podatników, którzy zostali zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni po dniu 30 września 2016 r. za okresy miesięczne przypadające po dniu 31 grudnia 2016 r.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi samodzielną działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych, zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej od dnia 1 lutego 2017 r. Zainteresowany prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, i jest czynnym podatnikiem VAT, wykonującym wyłącznie usługi opodatkowane VAT (tzw. „mały podatnik”). Od lutego 2017 r. rozlicza się – w zakresie podatku od towarów i usług – miesięcznie, z zastosowaniem kasowej metody rozliczeń.

Wnioskodawca informuje, że spełnia definicję małego podatnika z art. 2 pkt 25 ustawy, tj. jest podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym samodzielną działalność gospodarczą, u którego wartość sprzedaży nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000,00 euro oraz że Wnioskodawca – zgodnie z art. 21 ust. 1 ww. ustawy – składając zgłoszenie rejestracyjne naczelnikowi właściwego urzędu skarbowego w zakresie podatku od towarów i usług wybrał metodę kasową rozliczeń tegoż podatku. Ponadto Wnioskodawca ani nie zrezygnował, ani nie utracił prawa do kasowej metody rozliczeń. Biorąc pod uwagę, że Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą w miesiącu lutym 2017 r., żadna z przesłanek zachodzących w ww. przepisach nie miała szans się ziścić.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy Zainteresowany rozliczając się miesięcznie może stosować kasową metodę rozliczeń.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów uzyskanie statusu małego podatnika wiąże się z prawem do stosowania metody kasowej. Jest to jednak dobrowolne. Stąd też ustawa przewiduje, że jej stosowanie następuje w razie złożenia stosownego zawiadomienia w tej sprawie – przez co podatnik wyraża wolę stosowania tej metody. Zawiadomienie w formie pisemnej powinno zostać złożone naczelnikowi urzędu skarbowemu w terminie do końca miesiąca poprzedzającego okres, za który rozpocznie się stosowanie metody kasowej. Skuteczne złożenie zawiadomienia skutkuje tym, że od pierwszego dnia następnego okresu, podatnik stosuje metodę kasową. Obowiązek złożenia zawiadomienia nie oznacza obowiązku uzyskiwania zgody organu podatkowego na stosowanie tej metody. Przez samo złożenie zawiadomienia podatnik uzyskuje prawo do metody kasowej.

Wybranie metody kasowej powoduje, że obowiązek podatkowy powstaje na zasadzie kasowej. Wybranie metody kasowej jest bezwzględnie obowiązujące w pewnym okresie czasu. Ze stosowania tej metody nie można bowiem zrezygnować przez 12 miesięcy. Prawo do stosowania metody kasowej można w tym okresie utracić (następuje to przede wszystkim na skutek przekroczenia limitów sprzedaży). Zarówno skutki rezygnacji, jak i skutki utraty prawa do stosowania metody kasowej następują z początkiem kolejnego okresu rozliczeniowego (miesiąca), w przypadku podatników, którzy utracili to prawo.

Należy również wskazać, że przepis przejściowy art. 15 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw stanowi, że przewidziany w art. 99 ust. 3a pkt 1 ustawy brak możliwości stosowania rozliczeń kwartalnych przez podatników nowo rejestrowanych (rozpoczynających wykonywanie czynności opodatkowanych) w ciągu pierwszych 12 miesięcy tej działalności, będzie miał zastosowanie do podatników, którzy zostali zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni w IV kwartale 2016 r. (po 30 września 2016 r.). Podatnicy ci będą obowiązani do składania miesięcznych deklaracji VAT począwszy od pierwszego okresu rozliczeniowego 2017 r. Natomiast, podatnicy dokonujący rejestracji jako podatnicy VAT czynni w roku 2017 są zobowiązani do składania miesięcznych deklaracji VAT w ciągu pierwszych 12 miesięcy prowadzenia działalności gospodarczej.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca spełnia definicję „małego podatnika”, a także od lutego 2017 r. rozlicza się – w zakresie podatku od towarów i usług – z zastosowaniem kasowej metody rozliczeń. Biorąc zatem pod uwagę powyższe należy wskazać, że na podstawie art. 99 ust. 3a pkt 1 ustawy, Wnioskodawca zobowiązany jest do składania miesięcznych deklaracji VAT w ciągu pierwszych 12 miesięcy prowadzenia działalności gospodarczej. Ponadto – jak wskazano we wniosku – Zainteresowany nie zrezygnował, ani nie utracił prawa do kasowej metody rozliczeń, zatem Wnioskodawca nadal ma możliwość rozliczania się metodą kasową. W związku z powyższym stwierdzić należy, że w analizowanej sprawie Zainteresowany jest zobowiązany do składania deklaracji VAT za okresy miesięczne lecz nie traci prawa do rozliczania metodą kasową.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że Wnioskodawca może (zgodnie z art. 21 ust. 1 w zw. z art. 99 ust. 2 w zw. z art. 99 ust. 3a pkt 1 ustawy w zw. z art. 15 ustawy z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw), rozliczając się z podatku VAT miesięcznie, stosować kasową metodę rozliczeń.

Należy również zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.