Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.533.2018.2.BM
z 7 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 października 2018 r. (data wpływu 23 października 2018 r.), uzupełnionym 21 listopada 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy należności płacone przez Wnioskodawcę z tytułu świadczenia przez podmioty określone w art. 3 ust. 2 uCIT, Usług mieszczą się w dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 2a uCIT, i w związku z tym czy będą podlegać obowiązkowi zapłaty podatku dochodowego w wysokości 20% (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 października 2018 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy należności płacone przez Wnioskodawcę z tytułu świadczenia przez podmioty określone w art. 3 ust. 2 uCIT, Usług mieszczą się w dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 2a uCIT, i w związku z tym czy będą podlegać obowiązkowi zapłaty podatku dochodowego w wysokości 20%. Ww. wniosek został uzupełniony 21 listopada 2018 r., w odpowiedzi na wezwanie tut. organu z 6 listopada 2018 r., znak: 0111-KDIB1-3.4010.533.2018.1.BM.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, czynnym podatnikiem VAT, rezydentem podatkowym w Polsce (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”). Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji konstrukcji metalowych i ich części. Kontrahenci Spółki, w tym zagraniczne podmioty, wymagają, celem nawiązania lub utrzymania współpracy, uzyskania pozytywnego wyniku w różnorodnych audytach, kontrolach jakości, procesach certyfikacji (dalej: „Usługi”). Są to tzw. audyty jakościowe (np. audyty procesu klejenia w budowie pojazdów szynowych), spawalnicze, czy audyty dotyczące procesów zarządzania jakością.

Osiągnięcie pozytywnego rezultatu danego audytu, który jest elementem koniecznym do uzyskania zlecenia od klienta Wnioskodawcy, jest związane z różnymi wydatkami po stronie Spółki. Składają się na nie koszty „wewnętrzne” i „zewnętrzne”. Do tych drugich należą wydatki na zewnętrzne firmy audytorskie, w tym mające tzw. ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, wykonujące Usługi.

W związku z tym, Spółka ponosi koszty i jest obciążana przez wspominanych zagranicznych audytorów, to jest niebędących polskimi rezydentami podatkowymi (dalej: „Audytorzy”) fakturą lub fakturami obejmującymi:

• audyt w Spółce i wizyty inspekcyjne,
• wydanie certyfikatów i podobnych im dokumentów,
• koszty zakwaterowania Audytorów.
  
  

Na podstawie tych faktur Spółka dokonuje zapłaty. Audyty są przeprowadzane według zasad, warunków, procedur i wymogów kontrahentów na towary Spółki lub Audytorów. Co do zasady, Spółka prosi Audytorów o przesłanie certyfikatów rezydencji w formie dokumentu na piśmie, potwierdzających miejsce (kraj) opodatkowania zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „uCIT”), zwłaszcza z art. 4a pkt 12 oraz art. 26 ust. 1d uCIT.

Nierzadko Audytorzy nie są w stanie z przyczyn technicznych przesłać Spółce certyfikatu rezydencji podatkowej. Zdarza się także, że w kraju pochodzenia Audytorów nie ma praktyki wydawania takich certyfikatów. Bywa, że możliwym jest jedynie przesłanie Spółce certyfikatów w formie dokumentu elektronicznego (np. w formacie PDF).

Wnioskodawca nabrał jednak ostatnio wątpliwości, czy, z punktu widzenia uCIT, powinien, jako płatnik, taki podatek pobierać i wpłacać z uwagi na to, że Usług nie ma w katalogu art. 21 ust. 1 pkt 2a uCIT.

Ponadto niejasnym dla Spółki jest, czy w przypadku niemożności otrzymania papierowych certyfikatów rezydencji od Audytorów może ona posłużyć się ich elektronicznymi odpowiednikami. Jak już wskazano, zdarza się, że Wnioskodawca pozyskuje i będzie pozyskiwać elektroniczne certyfikaty rezydencji Audytorów. Są to certyfikaty w formie elektronicznej - w pdf lub w innym formacie elektronicznym sporządzonym przez uprawniony organ danego państwa, zgodnie z przepisami i w formie dopuszczalnej przez to państwo.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie.

Czy należności płacone przez Wnioskodawcę z tytułu świadczenia przez podmioty określone w art. 3 ust. 2 uCIT, Usług mieszczą się w dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 2a uCIT, i w związku z tym czy będą podlegać obowiązkowi zapłaty podatku dochodowego w wysokości 20%?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane Usługi nie mieszczą się w dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 2a uCIT. Zgodnie z nim, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 uCIT, przychodów z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - ustala się w wysokości 20% przychodów.

Z treści art. 21 ust. 1 pkt 2a uCIT, wynika, że przychody z tytułu usług wchodzących w skład całego procesu audytu, nie zostały literalnie wymienione jako podlegające opodatkowaniu „u źródła”, jak również nie sposób je uznać za przychody ze świadczeń o charakterze podobnym do świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń. Tym samym, przychody uzyskane przez podmioty zagraniczne z tytułu tych usług nie są objęte zakresem przedmiotowym przepisu.

Co do zasady, podatnicy jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium RP, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (art. 3 ust. 1 uCIT). Natomiast podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium RP siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 3 ust. 2 uCIT).

Powyższe przepisy ustanawiają regułę i wyjątek. Pierwszy wskazuje, że krajowi podatnicy (mający siedzibę lub zarząd w Polsce) niezależnie od źródła pochodzenia dochodów, winni je opodatkować w Polsce. Drugi, że zagraniczni podatnicy w określonych przypadkach, jeżeli osiągają dochody na terytorium Polski, muszą te dochody opodatkować w Polsce, czyli w państwie pochodzenia dochodów. Wyjątkowość drugiego przepisu polega na tym, że we wielu sytuacjach ten sam dochód mógłby zostać opodatkowany zarówno w państwie siedziby lub zarządu podatnika (co do zasady) jak i w Polsce (wyjątkowo).

Wyjątek ten mógłby znaleźć zastosowanie do Audytorów i Usług, gdyby Usługi zostały wymienione w art. 21 ust. 1, czy 22 ust. 1 uCIT. Próba podciągnięcia Usług do świadczeń o charakterze podobnym do wymienionych w art. 21 ust. 1 i 22 ust. 2 uCIT nie ma żadnego uzasadnienia i byłaby przejawem wykładni rozszerzającej. Rodzaj usług podlegających podatkowi „u źródła” powinien wynikać wprost z ustawy, co jest powszechnie akceptowane zarówno w literaturze, jak i w orzecznictwie.

Przykładowo w interpretacjach indywidualnych:

1. Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 13 lutego 2012 r., znak: IPTPB3/423-294/11-5/GG,
2. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 3 listopada 2014 r., znak: IBPBI/2/423-1230/14/AK,
3. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 12 listopada 2014 r., znak: IBPBI/2/423-1037/14/BG,
4. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 17 listopada 2010 r., znak: IBPBI/2/423-1061/10/BG,
5. Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 7 stycznia 2008 r., znak: ITPB3/423-79/07/MK,
6. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 2 stycznia 2009 r., znak: ILPB3/423-676/08-3/DS.
   
   

Warto zacytować w tym miejscu jedną z nich, np. interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 13 lutego 2012 r. znak: IPTPB3/423-294/11-4/GG:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca działa głównie w branży produkcji i obróbki wyrobów metalowych dla przemysłu - elektromaszynowego oraz motoryzacyjnego. Spółka w swojej działalności wprowadza międzynarodowe normy zarządzania jakościowego ISO/TS 16949:2009 oraz zarządzania środowiskowego ISO 14001:2004. W celu uzyskania i utrzymania certyfikatów ISO Wnioskodawca korzysta z zewnętrznych firm audytorskich wykonujących usługi certyfikujące i badawcze. W związku z tym ponosi koszty i jest obciążany przez kontrahentów zagranicznych fakturą lub fakturami obejmującymi:

• audyt w Spółce i wizyty inspekcyjne,
• wydanie certyfikatów,
• opłaty za użytkowanie certyfikatów zarządzania jakościowego i środowiskowego,
• koszty zakwaterowania audytorów.
  
  

Na podstawie tych faktur Wnioskodawca dokonuje zapłaty. Obowiązek pobrania przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczy wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W przedstawionym stanie faktycznym ww. przepis nie obejmuje swoją dyspozycją Wnioskodawcy, gdyż wypłacone przez Niego należności z tytułu przeprowadzania certyfikacji produktów nie zostały wymienione jako podlegające opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych, na podstawie ww. art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zatem, na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego.

Istotne jest również to, że przepis art. 21 ust. 1 uCIT, stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu. Zgodnie z nimi, należności licencyjne powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie uprawnionej mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Określenie „należności licencyjne” użyte w nich, zazwyczaj w art. 12, oznacza co do zasady wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje dotyczące doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej. Postanowienie to stosuje się odpowiednio do wszelkiego rodzaju wypłat za użytkowanie lub prawo do użytkowania nazwy, zdjęcia lub innych podobnych praw osobistych oraz do wypłat otrzymywanych jako wynagrodzenie za nagranie przez radio lub telewizję występów sportowców lub artystów.

Wnikliwa analiza pojęcia należności licencyjnych wskazuje jednoznacznie, że wypłata należności z tytułu usług audytu opisanych w stanie faktycznym nie mieści się w definicji należności licencyjnych.

W związku z tym, Wnioskodawca, płacąc należność z tytułu świadczenia Usług, nie ma obowiązku pobrania i uiszczenia podatku u źródła od wypłat dokonanych na rzecz świadczeniodawców tych usług. W konsekwencji, skoro usługi te nie mieszczą się w art. 21 ust. 1 pkt 2a uCIT, to Spółka nie ma również obowiązku posiadania certyfikatu rezydencji podmiotów świadczących te usługi.

Do tej pory Spółka zwracała się z prośbą o dostarczenie certyfikatu rezydencji, jednakże często spotykała się z problemem ze strony Audytorów w spełnieniu tejże prośby. Kontrahenci twierdzili, że nie jest to konieczne przy tego typu Usługach, jednocześnie nie zgadzając się na potrącenie podatku ze swojej należności.

W związku z powyższym, obowiązek pobrania przez Wnioskodawcę zryczałtowanego podatku dochodowego zgodnie z art. 26 ust. 1 uCIT, nie dotyczy wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a uCIT. W przedstawionym stanie faktycznym, nie obejmuje on swoją dyspozycją Wnioskodawcy, gdyż należności wypłacone przez niego na rzecz podmiotu zagranicznego za świadczenie Usług nie zostały wymienione jako podlegające opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych, na podstawie ww. art. 21 ust. 1 pkt 2a uCIT. Dokonując wypłaty należności z ww. tytułów na rzecz Audytorów Spółka nie ma zatem obowiązku posiadania certyfikatu rezydencji podmiotu zagranicznego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1036 z późn. zm., dalej: „updop”), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - ograniczony obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 updop, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
2. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
3. papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
4. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków lub tytułów uczestnictwa - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów takiej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, funduszu inwestycyjnego, instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
5. tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy wykonania świadczenia.
   
   

Stosownie do art. 21 ust. 1 updop, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 przychodów z:

1. z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),
   
2. z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
   2a. z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze
   
   • ustala się w wysokości 20% przychodów;
3. z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,
   
4. uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera
   
   • ustala się w wysokości 10% tych przychodów.
   
   
   

Wprawdzie katalog usług wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop, jest katalogiem otwartym, na co wskazuje sformułowanie „(...) oraz świadczeń o podobnym charakterze”, jednak w ramach tego katalogu za świadczenia o podobnym charakterze należy uznać świadczenia równorzędne pod względem prawnym do wymienionych w ustawie. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, należy spełnić takie same przesłanki, aby daną usługę uzyskać, albo wynikają z niej takie same prawa i obowiązki dla stron. Innymi słowy lista ta obejmuje również takie świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej określane.

Niemniej jednak sama nazwa umowy o świadczenie usługi nie może być wyłącznym czynnikiem determinującym daną usługę jako należącą do katalogu świadczeń podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych. Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń.

Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 21 ust. 2 ww. ustawy).

Przepisy poszczególnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawierają rozwiązania szczególne w stosunku do przepisów ustaw podatkowych i na podstawie art. 91 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, mają pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.

W art. 21 updop, wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 updop.

W myśl natomiast art. 26 ust. 1 updop, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Powyższe regulacje prawne wskazują na fakt, że w przypadku podmiotu, który nie ma na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu a uzyskuje przychody na tym terytorium, w kwestii sposobu opodatkowania, pierwszeństwo mają postanowienia właściwej umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu. Przy czym należy podkreślić, że zastosowanie stawki podatku wynikającej z takiej umowy lub niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika do celów podatkowych, uzyskanym od niego zaświadczeniem (certyfikatem rezydencji), wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej.

Z opisu stanu faktycznego zawartego we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji konstrukcji metalowych i ich części. Kontrahenci Spółki, w tym zagraniczne podmioty, wymagają, celem nawiązania lub utrzymania współpracy, uzyskania pozytywnego wyniku w różnorodnych audytach, kontrolach jakości, procesach certyfikacji. Są to tzw. audyty jakościowe, spawalnicze, czy audyty dotyczące procesów zarządzania jakością. W związku z tym, Spółka ponosi koszty i jest obciążana przez zagranicznych audytorów, niebędących polskimi rezydentami podatkowymi, fakturą lub fakturami obejmującymi audyt w Spółce i wizyty inspekcyjne, wydanie certyfikatów i podobnych im dokumentów oraz koszty zakwaterowania Audytorów.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy należności płacone przez Wnioskodawcę z tytułu świadczenia ww. usług mieszczą się w dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 2a updop, i w związku z tym czy będą podlegać obowiązkowi zapłaty podatku dochodowego w wysokości 20%.

Mając na uwadze wyżej wymienione przepisy prawa oraz przestawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że uzyskiwane przez podmioty zagraniczne przychody osiągane z tytułu opisanych we wniosku usług nie zostały literalnie wymienione jako podlegające opodatkowaniu „podatkiem u źródła”, jak również nie sposób uznać ich za przychody ze świadczeń o charakterze podobnym do świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń. W świetle powyższego należy stwierdzić, że należności płacone przez Wnioskodawcę z tytułu świadczenia ww. usług nie mieszczą się w dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 2a updop, i w związku z tym nie podlegają obowiązkowi zapłaty podatku dochodowego w wysokości 20%. W konsekwencji, Wnioskodawca nie ma obowiązku posiadania certyfikatu rezydencji podmiotu zagranicznego.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 zostało/zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.