Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.392.2018.1.MD
z 19 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2018 r. (data wpływu 5 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w szkoleniach, refundowanych w całości lub w części ze środków samorządu zawodowego oraz obowiązku wystawienia informacji PIT-8C – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w szkoleniach, refundowanych w całości lub w części ze środków samorządu zawodowego oraz obowiązku wystawienia informacji PIT-8C.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Okręgowa Izba Lekarska jest jednostką organizacyjną samorządu zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów, posiadającą osobowość prawną (art. 3 ust. 2 ustawy o izbach lekarskich). Podobnie jak w przypadku innych samorządów zawodowych – reprezentujących osoby wykonujące zawody zaufania publicznego: adwokatów, radców prawnych, pielęgniarek i położnych, biegłych rewidentów i innych – przynależność do samorządu zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów jest obowiązkowa, co wynika z art. 17 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i art. 6 ust. 1 i 2 ustawy o izbach lekarskich). Obowiązek ten dotyczy lekarzy i lekarzy dentystów, mających stwierdzone lub przyznane prawo wykonywania zawodu, wpisanych do rejestru lekarzy prowadzonego przez właściwy organ samorządu, wykonujących zawód na terenie Izby.

Samorząd reprezentuje osoby wykonujące zawody lekarza i lekarza dentysty oraz sprawuje pieczę nad ich należytym i sumiennym wykonywaniem (art. 5 pkt 2 ustawy o izbach lekarskich). W art. 5 pkt 7 oraz art. 25 pkt 4 i pkt 5 ustawy o izbach lekarskich nałożono na samorząd obowiązek prowadzenia lub udziału w organizowaniu doskonalenia zawodowego lekarzy. Zasady wykonywania obowiązku dotyczącego aktualizowania wiedzy i umiejętności zawodowych przez lekarzy i lekarzy dentystów określają przepisy rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie sposobów dopełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów.

Członkowie samorządu – lekarze i lekarze dentyści mają ustawowy obowiązek stałego uzupełniania i doskonalenia wiedzy i umiejętności zawodowych w różnych formach kształcenia podyplomowego (art. 18 ust. 1 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty), korzystając w tym zakresie z pomocy okręgowych izb lekarskich (art. 9 pkt 3 lit. a ustawy o izbach lekarskich). Wnioskodawca ma zamiar rozpocząć realizację przedmiotowego obowiązku poprzez refundację w postaci zwrotu całości lub części kosztów, poniesionych przez członka samorządu z tytułu opłat za uczestnictwo w szkoleniu. Podstawowym warunkiem korzystania z refundacji byłoby regularne opłacanie składki członkowskiej.

Środki na pokrycie kosztów kształcenia zawodowego przez okręgowe izby lekarskie pochodziłyby z majątku własnego samorządu, tworzonego w przeważającej części ze składek członkowskich.

Obowiązek regularnego opłacania składek członkowskich na rzecz właściwej okręgowej izby lekarskiej ma charakter przymusowy (art. 39 ust. 1 pkt 11 ustawy o izbach lekarskich). Składka ta opłacana jest comiesięcznie w wysokości określonej w uchwale nr 27/14/VII Naczelnej Rady Lekarskiej. Nieopłacone w terminie składki członkowskie podlegają ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (art. 116 ustawy o izbach lekarskich).

Zgodnie z dotychczasowym stanowiskiem organów podatkowych wartość różnych nieodpłatnych form kształcenia podyplomowego organizowanych przez samorządy zawodowe była uznawana za opodatkowaną. Jednak wobec zmiany stanowiska organów podatkowych w tym przedmiocie, przy jednoczesnym braku jednolitości stosowania przepisów podatkowych, Wnioskodawca prosi o udzielenie odpowiedzi na sformułowane pytania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wobec nałożonych ustawowo obowiązków podnoszenia kwalifikacji zawodowych przez członków samorządu lekarzy i lekarzy dentystów oraz obowiązku pomocy i pieczy samorządu zawodowego w tym zakresie, realizowanie tego obowiązku – w formie refundowania ze środków samorządu zawodowego, w tym składek członkowskich, w całości lub części kosztów uczestnictwa członków samorządu poniesionych z tytułu opłat za uczestnictwo w szkoleniach – będzie skutkowało po stronie uczestników szkoleń powstaniem przychodu w rozumieniu art. 20 ust. 1. w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli prawo do zwrotu kosztów uczestnictwa w szkoleniach będzie przysługiwało tylko członkom samorządu pod warunkiem regularnego opłacania składek członkowskich?
2. Czy w związku z powyższym Wnioskodawca będzie zobowiązany, na podstawie art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wystawiać swoim członkom – korzystającym z uprawnienia do zwrotu kosztów uczestnictwa w szkoleniu – informację według wzoru PIT-8C?

Zdaniem Wnioskodawcy, uczestnictwo w kursie szkoleniowym, w ramach kształcenia podyplomowego, finansowanym lub refundowanym w całości lub częściowo ze środków okręgowych izb lekarskich, pochodzących ze składek członkowskich – pod warunkiem bycia członkiem samorządu lekarzy oraz regularnego opłacania przez uczestnika składek członkowskich – nie stanowi dla członka samorządu przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż można takie szkolenie traktować jako nabyte odpłatnie w zamian za wywiązywanie się z obowiązku płacenia składek.

Wobec tego, że zwrot kosztów uczestnictwa w szkoleniu nie stanowi przychodu dla jego uczestnika, okręgowa izba lekarska w opisanych okolicznościach nie byłaby zobowiązana do wystawiania swoim członkom korzystającym z przedmiotowego uprawnienia informacji PIT-8C.

Takie też stanowisko zajął Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach z dnia 30 maja 2017 r., sygn. akt II FSK 1528/15 i II FSK 1206/15 dotyczących samorządu zawodowego pielęgniarek i położnych, oraz Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacjach indywidualnych – podjętych w takich samych stanach faktycznych i prawnych – dotyczących zarówno samorządu zawodowego pielęgniarek i położnych, jak i samorządu zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów:

• z dnia 20 listopada 2017 r., sygn. 0115- KDIT2-2.4011.418.2017.1.ENB,
• z dnia 22 grudnia 2017 r., sygn. 0113- KDIPT2-3.4011.296.2017.3.MS,
• z dnia 5 stycznia 2018 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.320.2017.1.PR,
• z dnia 31 lipca 2018 r., sygn. 0112-KDIL3-1.4011.301.2018.1.KF.

Wynika z nich, że szkolenia członków samorządu otrzymywane od okręgowych izb lekarskich: nieodpłatnie, częściowo odpłatnie, refundowane w całości lub częściowo, a nawet szkolenia otrzymywane przez członków zwolnionych z płacenia składek, nie spełniają ustawowych przesłanek uznania ich za przychody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Dla takiego opodatkowania niezbędne byłoby bowiem otrzymanie świadczenia nieodpłatnego lub częściowo odpłatnego, nieekwiwalentnego. Może to mieć miejsce „tylko w przypadkach, w których otrzymujący odnosi określoną korzyść pod tytułem darmym. Oznacza to, że otrzymujący nie świadczy nic w zamian ani obecnie, ani też w przyszłości”. W związku z istnieniem między członkiem samorządu lekarzy a jednostkami organizacyjnymi tego samorządu specyficznych stosunków zobowiązaniowych – w przypadkach takich, jak w opisanych okolicznościach – owa nieekwiwalentność świadczeń nie zachodzi. Członek samorządu, mający obowiązek płacenia składek i wywiązujący się z tego obowiązku, nabywa w zamian uprawnienie do szeregu działań ze strony samorządu, pozwalających mu realizować ustawowe obowiązki. Innymi słowy, opłacane przez członków tego samorządu składki winny być, chociaż w części, spożytkowane w celu ułatwienia wypełniania powinności należytego wykonywania zawodu. Przyjmuje się, że członek samorządu płacąc składki jakoby sam finansuje sobie świadczenia przysługujące mu od samorządu. Z drugiej strony wsparcie materialne i niematerialne, realizowane nieodpłatnie i częściowo nieodpłatnie ze strony samorządu, stanowi także realizację wynikającego z ustawy obowiązku sprawowania pieczy nad należytym wykonywaniem zawodu.

Cytując tezy przywołanych wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego, dotyczących samorządu zawodowego pielęgniarek i położnych: „W punkcie wyjścia wskazać należy, że pojęcie „nieodpłatne świadczenie” nie zostało zdefiniowane w ustawie podatkowej. W uchwale składu siedmiu sędziów z 16 października 2006 r., sygn. akt II FPS 1/06, OSNAiWSA 2006, Nr 6, poz. 153)” (…) „Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że podatkowe pojęcie nieodpłatnego świadczenia ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku osobie, mające konkretny wymiar finansowy”. (…) „Ze świadczeniem nieodpłatnym będziemy mieli zatem do czynienia w przypadkach, w których otrzymujący odnosi określoną korzyść pod tytułem darmym. Oznacza to, że nie świadczy nic w zamian ani obecnie, ani też w przyszłości”. (…) Samorząd zawodowy (tu: pielęgniarek i położnych) „reprezentuje osoby wykonujące te zawody oraz sprawuje pieczę nad należytym ich wykonywaniem w granicach interesu publicznego dla jego ochrony. Przynależność pielęgniarek i położnych do samorządu jest obowiązkowa. Z przynależnością tą wiąże się obowiązek uiszczania składki członkowskiej”. (…) „Jego członkowie mają prawo korzystać z pomocy izb w zakresie podnoszenia kwalifikacji zawodowych. Z kolei na samorządzie zawodowym spoczywa obowiązek sprawowania pieczy nad należytym wykonywaniem zawodów, który to obowiązek realizowany jest m.in. poprzez prowadzenie kształcenia podyplomowego”. (…) Jednocześnie zachodzi wyraźna korelacja „pomiędzy tym obowiązkiem samorządu a obowiązkiem uiszczenia składki przez osoby wchodzące w jego skład”. (…) Wpłacane składki powinny być „chociaż w części spożytkowane na doskonalenie zawodowe członków samorządu w celu ułatwienia wypełnienia powinności należytego wykonywania zawodu”. (…) „Składki członkowskie, stanowiąc zasadnicze, dominujące źródło pozostających w dyspozycji Izby środków finansowych, umożliwiają sfinansowanie m.in. także szkoleń dla członków samorządu zawodowego. Wprawdzie składek tych, pochodzących od konkretnych osób, nie da się wyodrębnić, przyporządkować i powiązać z konkretnym, zorganizowanym i sfinansowanym ze środków Izby przedsięwzięciem w postaci szkolenia, nie zmienia to jednak zasadniczej dla sprawy kwestii, że w istocie rzeczy to uczestnicy szkolenia faktycznie je dla siebie samych sfinansowali, co stanowi o tym, że nie występuje tu podlegający opodatkowaniu przychód w postaci nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych” (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 maja 2017 r., sygn. akt II FSK 1206/15).

Zdaniem Wnioskodawcy, cytowane tezy mają pełne zastosowanie do przedstawionego na wstępie zdarzenia przyszłego, dotyczącego całkowitego lub częściowego zwrotu kosztów uczestnictwa w szkoleniach, kursach członkom okręgowych izb lekarskich.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w cytowanej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Podkreślić również należy, iż do nieodpłatnych świadczeń nie zalicza się świadczeń mających formę pieniężną, w tym również świadczeń w postaci refundacji kosztów.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów są inne źródła.

Stosownie do treści art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użyte w tym przepisie sformułowanie „w szczególności” oznacza, że przepis zawiera tylko przykładowe wyliczenie przychodów, i w konsekwencji przysporzenia majątkowe, nie zaliczane do pozostałych źródeł przychodów stanowią przychody objęte tym przepisem.

Natomiast na podstawie art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Okręgowa Izba Lekarska jest jednostką organizacyjną samorządu zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów, posiadającą osobowość prawną (art. 3 ust. 2 ustawy o izbach lekarskich). Podobnie jak w przypadku innych samorządów zawodowych – reprezentujących osoby wykonujące zawody zaufania publicznego: adwokatów, radców prawnych, pielęgniarek i położnych, biegłych rewidentów i innych – przynależność do samorządu zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów jest obowiązkowa, co wynika z art. 17 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i art. 6 ust. 1 i 2 ustawy o izbach lekarskich). Obowiązek ten dotyczy lekarzy i lekarzy dentystów, mających stwierdzone lub przyznane prawo wykonywania zawodu, wpisanych do rejestru lekarzy prowadzonego przez właściwy organ samorządu, wykonujących zawód na terenie Izby. Samorząd reprezentuje osoby wykonujące zawody lekarza i lekarza dentysty oraz sprawuje pieczę nad ich należytym i sumiennym wykonywaniem (art. 5 pkt 2 ustawy o izbach lekarskich). W art. 5 pkt 7 oraz art. 25 pkt 4 i pkt 5 ustawy o izbach lekarskich nałożono na samorząd obowiązek prowadzenia lub udziału w organizowaniu doskonalenia zawodowego lekarzy. Zasady wykonywania obowiązku dotyczącego aktualizowania wiedzy i umiejętności zawodowych przez lekarzy i lekarzy dentystów określają przepisy rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie sposobów dopełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów. Członkowie samorządu – lekarze i lekarze dentyści mają ustawowy obowiązek stałego uzupełniania i doskonalenia wiedzy i umiejętności zawodowych w różnych formach kształcenia podyplomowego (art. 18 ust. 1 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty), korzystając w tym zakresie z pomocy okręgowych izb lekarskich (art. 9 pkt 3 lit. a ustawy o izbach lekarskich). Wnioskodawca ma zamiar rozpocząć realizację przedmiotowego obowiązku poprzez refundację w postaci zwrotu całości lub części kosztów, poniesionych przez członka samorządu z tytułu opłat za uczestnictwo w szkoleniu. Podstawowym warunkiem korzystania z refundacji byłoby regularne opłacanie składki członkowskiej. Środki na pokrycie kosztów kształcenia zawodowego przez okręgowe izby lekarskie pochodziłyby z majątku własnego samorządu, tworzonego w przeważającej części ze składek członkowskich. Obowiązek regularnego opłacania składek członkowskich na rzecz właściwej okręgowej izby lekarskiej ma charakter przymusowy (art. 39 ust. 1 pkt 11 ustawy o izbach lekarskich). Składka ta opłacana jest comiesięcznie w wysokości określonej w uchwale nr 27/14/VII Naczelnej Rady Lekarskiej. Nieopłacone w terminie składki członkowskie podlegają ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (art. 116 ustawy o izbach lekarskich). Zgodnie z dotychczasowym stanowiskiem organów podatkowych wartość różnych nieodpłatnych form kształcenia podyplomowego organizowanych przez samorządy zawodowe była uznawana za opodatkowaną. Jednak wobec zmiany stanowiska organów podatkowych w tym przedmiocie, przy jednoczesnym braku jednolitości stosowania przepisów podatkowych, Wnioskodawca prosi o udzielenie odpowiedzi na sformułowane pytania.

Zgodnie z ustawą z dnia 2 grudnia 2009 r. o izbach lekarskich (Dz. U. z 2018 r., poz. 168, z późn. zm.) przynależność lekarzy do samorządu jest obowiązkowa (art. 6 ust. 1 i 2 cytowanej ustawy), zaś członkowie tego samorządu są, co do zasady, obowiązani regularnie opłacać składkę członkowską. Ponadto, z tytułu przynależności do samorządu jego członkowie mają prawo do korzystania z pomocy izb w zakresie doskonalenia zawodowego (art. 9 pkt 3 lit. a powołanej ustawy). Natomiast zadaniem samorządu jest m.in. sprawowanie pieczy nad należytym i sumiennym wykonywaniem zawodu lekarza oraz prowadzenie lub udział w organizowaniu doskonalenia zawodowego lekarzy (art. 5 pkt 2 i 7 ww. ustawy).

Z kolei, w myśl art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2018 r., poz. 617, z późn. zm.) lekarze mają obowiązek doskonalenia zawodowego, w szczególności w różnych formach kształcenia podyplomowego.

W praktyce, Wnioskodawca ma zamiar realizować obowiązek pomocy lekarzom w stałym uzupełnianiu i doskonaleniu wiedzy oraz umiejętności zawodowych w różnych formach kształcenia podyplomowego, poprzez refundację całości lub części kosztów szkoleń. Podstawowym warunkiem korzystania z tego rodzaju kształcenia byłoby regularne opłacanie składki członkowskiej.

Odnosząc się do kwestii ekwiwalentności świadczeń w relacji między samorządem zawodowym a osobami wchodzącymi w jego skład wskazać należy, że zachodzi wyraźna korelacja pomiędzy obowiązkiem samorządu (sprawowanie pieczy nad należytym wykonywaniem zawodu) a obowiązkami członków samorządu (uiszczanie składki członkowskiej). Składki członkowskie – stanowiąc zasadnicze, dominujące źródło pozostających w dyspozycji samorządu środków finansowych – umożliwiają sfinansowanie m.in. także szkolenia dla członków samorządu zawodowego. Wprawdzie składek tych, pochodzących od konkretnych osób, nie da się już wyodrębnić, przyporządkować i powiązać z konkretnym, sfinansowanym ze środków samorządu przedsięwzięciem podejmowanym na rzecz jego członków, w tym przypadku szkoleniem, nie zmienia to jednak zasadniczej dla sprawy kwestii, że w istocie rzeczy, to uczestnicy szkolenia faktycznie je dla siebie samych sfinansowali.

Zatem, w sytuacji gdy lekarze i lekarze dentyści w ramach doskonalenia zawodowego uczestniczyć będą w szkoleniach, których koszt będzie refundowany w całości lub częściowo ze środków pochodzących ze składek członkowskich, pod warunkiem regularnego opłacania składek członkowskich, nie sposób przyjąć, że po stronie uczestników szkoleń powstanie przysporzenie majątkowe, a w konsekwencji przychód w rozumieniu art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze fakt, iż zwrot kosztów uczestnictwa w szkoleniach nie będzie stanowić przychodu dla jego uczestnika, Wnioskodawca w opisanych okolicznościach nie będzie zobowiązany do wystawiania swoim członkom, korzystającym z przedmiotowego świadczenia, informacji PIT-8C na podstawie art. 42a cytowanej ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 cytowanej ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a cytowanej ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.