2018.02.08 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.730.2017.2.MP
z 8 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 października 2017 r. (data wpływu 6 listopada 2017 r.), uzupełnionym pismem z 29 grudnia 2017 r. (data wpływu 3 stycznia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy w związku z uregulowaniem należności w sposób przedstawiony w stanie faktycznym, po dokonaniu korekty, o której mowa w art. 89b ust. 1 ustawy o VAT, Wnioskodawca ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano, o kwotę podatku, o której mowa w art. 89b ust. 1 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 listopada 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy w związku z uregulowaniem należności w sposób przedstawiony w stanie faktycznym, po dokonaniu korekty, o której mowa w art. 89b ust. 1 ustawy o VAT, Wnioskodawca ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano, o kwotę podatku, o której mowa w art. 89b ust. 1.

Wniosek został uzupełniony pismem z 29 grudnia 2017 r. (data wpływu 3 stycznia 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie organu z 8 grudnia 2017 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.730.2017.1.MP.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

G Sp. z o.o. jest czynnym podatnikiem VAT.

G Sp. z o.o. - jako generalny wykonawca - wystawiła w roku 2011 na rzecz L. S.A. z siedzibą w B. faktury związane z robotami budowlanymi wykonywanymi na nieruchomości położonej w W. należącej do L. S.A. Ogólna wartość faktur związanych z robotami budowlanymi wynosiła 24.867.125,08 zł brutto w tym podatek VAT 23%. L. S.A. uregulowała zaledwie 6.892.183,44 zł. Na dzień dzisiejszy wartość należności bez odsetek wynosi 17.974.941,64 zł. Należności te są dochodzone na drodze sądowej.

Roboty budowlane dotyczące budowy na rzecz L. S.A. były wykonywane przez podwykonawców. Jednym z nich była spółka P. Sp. z o.o. z siedzibą w W. (poprzednio PPUH P. Sp. z o.o. z siedzibą w K.). Jako podwykonawca wystawiła na rzecz G. Sp. z o.o. następujące faktury związane z robotami budowlanymi (instalacyjnymi) wykonywanymi na nieruchomości położonej w ... i należącej do L. S.A.

FV numer ... z dnia 06.09.2011 roku (kwota netto: 83.592,45 zł; VAT: 19.226,26 zł),
FV numer ... z dnia 06.10.2011 roku (kwota netto: 101.837,47 zł; VAT: 23.422,62 zł),
FV numer ... z dnia 07.11.2011 roku (kwota netto: 87.497,66 zł; VAT: 20.124,46 zł),
FV numer ... z dnia 07.12.2011 roku (kwota netto. 1.386.004,54 zł; VAT. 318.781,04 zł),
FV numer ... z dnia 31.12.2011 roku (kwota netto: 939.938,52 zł; VAT: 216.185,86 zł).

Z uwagi na brak płatności ze strony L. S.A. na rzecz G. Sp. z o.o. Spółka G. Sp. z o.o. uregulowała za pośrednictwem przelewu bankowego jedynie część zobowiązań. W związku z otrzymaniem zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6, od spółki P. Sp. z o.o. i nieuregulowaniem należności w terminie 14 dni od dnia otrzymania tego zawiadomienia, podatnik (dłużnik) obowiązany był do odpowiedniego pomniejszenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu lub w przypadku jego braku, do odpowiedniego powiększenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku wynikającą z nieuregulowanych faktur, poprzez korektę deklaracji za okres, w którym dokonał odliczenia (przepis w/g stanu obowiązującego w roku 2012). W związku z wezwaniem spółki P. Sp. z o.o., G. skorygowała VAT naliczony o kwotę 465.992,79 zł w miesiącach w których pierwotnie odliczyła VAT w roku 2011.

Spółka P. Sp. z o.o. wytoczyła powództwo przeciwko G. spółce z o.o. w K. i L. S.A. w B.

Sąd Okręgowy w K. XIV Wydział Gospodarczy wyrokiem z dnia 02.04.2014 r. sygn. akt ... zasądził od pozwanych solidarnie na rzecz powoda kwotę 3.054.235,36 z ustawowymi odsetkami oraz zasądził od pozwanych solidarnie na rzecz powoda kwotę 114.945,78 zł kosztów procesu.

Na skutek apelacji pozwanej L. Spółki Akcyjnej w B. od wyroku Sądu Okręgowego w K. Sąd Apelacyjny w K. V Wydział Cywilny wyrokiem z dnia 10.10.2016 r. zmienił wyrok Sądu Okręgowego w K. z dnia 02 kwietnia 2014 r. sygn. akt ... głównie w ten sposób że:

zasądził od pozwanej L. S.A. w B. na rzecz P. Sp. z o.o. w W. 2.582.809,12 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 3 sierpnia 2012 r.
oddalił powództwo wobec tej pozwanej w pozostałej części,
zasądził od pozwanej L. S.A. w B. na rzecz powoda kwotę 95.099,57 zł tytułem kosztów procesu,

z tym zastrzeżeniem, że zapłata jakiejkolwiek części świadczenia zasądzonego niniejszym wyrokiem zwalnia w takiej samej części spółkę G. Sp. z o.o. w K. z zobowiązania określonego prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w K. z dnia 2 kwietnia 2014 r. sygn. akt ..., a zapłata w jakiejkolwiek części przez spółkę G. Sp. z o.o. w K. zobowiązania określonego tym wyrokiem zwalnia pozwaną L. S.A. w B. w takiej samej części z zobowiązania określonego niniejszym wyrokiem. W uzasadnieniu Sąd wskazał jako podstawę materialnoprawną rozstrzygnięcia przepisy o bezpodstawnym wzbogaceniu zgodnie z art. 405 k.c.

W miesiącu październiku 2016 r. pozwana L. S.A. zapłaciła na rzecz P. Sp. z o.o. zobowiązanie wynikające z wyroku. Zapłata nastąpiła przelewem na konto Spółki P. Sp. z o.o. W związku z tym w świetle wyroków należy uznać, że zobowiązanie G. Sp. z o.o. w tej części zostało uregulowane w stosunku do P. Sp. z o.o.

Wg wiedzy Wnioskodawcy Spółka P. w związku z otrzymanymi środkami pieniężnymi zwiększyła podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego w rozliczeniu w którym należność została uregulowana zgodnie z art. 89a ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie faktur wystawionych przez P. Sp. z o.o. na G. Sp. z o.o.

Rozliczenia pomiędzy G. Sp. z o.o. a L. S.A. są objęte odrębnymi postępowaniami sądowymi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z uregulowaniem należności w sposób przedstawiony w stanie faktycznym, po dokonaniu korekty, o której mowa w art. 89b ust. 1 G. Sp. z o.o. ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano, o kwotę podatku, o której mowa w art. 89b ust. 1?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, zapłata przez L. S.A. zgodnie z prawomocnym wyrokiem na rzecz P. Sp. z o.o. stanowi uregulowanie długu Wnioskodawcy w stosunku do P. Sp. z o.o. z siedzibą w W. Zapłata poprzez L. S.A. stanowi efektywną formę zaspokojenie wierzytelności. W związku z tym G. Sp. z o.o. ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres w którym środki pieniężne wpłynęły do spółki P. Sp. z o.o. Wg wiedzy Wnioskodawcy Spółka P. w związku z otrzymanymi środkami pieniężnymi zwiększyła podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego w miesiącu rozliczenia VAT w którym należność została uregulowana.

Zasada neutralności VAT dla podatników tego podatku jest jednym z fundamentów systemu podatku od towarów i usług. Zasada ta wynika z I Dyrektywy VAT i rozwinięta jest dalej w VI Dyrektywie. Zasada ta polega na tym, że VAT powinien być dla podatników tego podatku neutralny, tzn. nie powinien stanowić dla nich obciążenia kosztowego w związku z tym G. przysługuje prawo do zwiększenia podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zasady rozliczenia podatku od towarów i usług w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności zostały określone przez ustawodawcę w przepisach art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017r., poz. 1221 z poźn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustaw o VAT.

Zgodnie z art. 89a. 1 ustawy, podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Stosownie do art. 89a ust. 1a ustawy, nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Art. 89a ust. 2 ustawy o VAT określa warunki, które winny być spełnione aby art. 89a ust. 1 znalazł zastosowanie.

W przypadku gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, o której mowa w ust. 1, należność zastała uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części (art. 89a ust. 4 ustawy).

Zgodnie z art. 89b ust. 1 ustawy, w przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

W myśl art. 89b ust. 1a ustawy o VAT, przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli dłużnik uregulował należność najpóźniej w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności tej należności.

W przypadku częściowego uregulowania należności w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, korekta dotyczy podatku naliczonego przypadającego na nieuregulowaną część należności. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio. (art. 89b ust. 2 ustawy).

Na mocy art. 89b ust. 4 ustawy, w przypadku uregulowania należności po dokonaniu korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano, o kwotę podatku, o której mowa w ust. 1. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek naliczony może zostać zwiększony w odniesieniu do tej części.

Z opisu sprawy wynika, że wierzytelności będące przedmiotem zapytania powstały w 2011 r.

W świetle art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r. poz. 1342), do wierzytelności powstałych przed dniem 1 stycznia 2013 r. stosuje się przepisy art. 89a i art. 89b ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu dotychczasowym, z zastrzeżeniem ust. 2.

Przy czym, art. 23 ust. 2 ww. ustawy stanowi, że przepisy art. 89a i art. 89b ustawy zmienianej, w brzmieniu nadanym ustawą zmieniającą, stosuje się również do wierzytelności powstałych przed dniem 1 stycznia 2013 r., których nieściągalność została, zgodnie z art. 89a ust. 1a ustawy zmienianej, w brzmieniu nadanym ustawą zmieniającą, uprawdopodobniona po dniu 31 grudnia 2012 r.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą zatem przepisy regulujące zasady rozliczenia podatku od towarów i usług w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności obowiązujące do 31 grudnia 2012 r.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy – w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r. – podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

W myśl art. 89a ust. 1a ustawy – w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r. – nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Stosownie do art. 89a ust. 3 ustawy, korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6.

Na mocy art. 89 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy po dokonaniu korekty określonej w ust. 1 należność została uregulowana w jakiejkolwiek formie, podatnik, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części.

Podatnik w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego wymienionej w ust. 1 obowiązany jest również zawiadomić dłużnika o tej czynności. Kopia zawiadomienia jest przesyłana do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego (art. 89a ust. 6 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r.).

Zgodnie z art. 89b ust. 1 ustawy – w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r. – w przypadku otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6, i nieuregulowania należności w terminie 14 dni od dnia otrzymania tego zawiadomienia, podatnik (dłużnik) jest obowiązany do odpowiedniego pomniejszenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu lub w przypadku jego braku, do odpowiedniego powiększenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku wynikającą z nieuregulowanych faktur, poprzez korektę deklaracji za okres, w którym dokonał odliczenia.

Stosownie do art. 89b ust. 2 ustawy – w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r. – w przypadku częściowego uregulowania należności przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, korekta dotyczy podatku naliczonego przypadającego na nieuregulowaną część należności.

W myśl art. 89b ust. 3 ustawy – w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r. – do zaległości podatkowych wynikających z korekty podatku naliczonego, o którym mowa w ust. 1, mają zastosowanie odrębne przepisy o odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe podatnika.

Ustawa o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce nie miała wpływu na treść art. 89b ust. 4 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca - jako generalny wykonawca - realizowała na rzecz L. S.A. z siedzibą w B. roboty budowlane wykonywane na nieruchomości położonej w W. należącej do L. S.A. Roboty budowlane dotyczące budowy na rzecz L. S.A. były wykonywane przez podwykonawców. Jednym z nich była spółka P. Sp. z o.o. Jako podwykonawca Spółka ta wystawiła na rzecz G. Sp. z o.o. faktury związane z robotami budowlanymi (instalacyjnymi) wykonywanymi na nieruchomości położonej w W. i należącej do L. S.A.

Spółka G. Sp. z o.o. uregulowała za pośrednictwem przelewu bankowego jedynie część zobowiązań. W związku z otrzymaniem zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6, od spółki P. Sp. z o.o. i nieuregulowaniem należności w terminie 14 dni od dnia otrzymania tego zawiadomienia, podatnik (dłużnik) obowiązany był do odpowiedniego pomniejszenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu lub w przypadku jego braku, do odpowiedniego powiększenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku wynikającą z nieuregulowanych faktur, poprzez korektę deklaracji za okres, w którym dokonał odliczenia (przepis w/g stanu obowiązującego w roku 2012). W związku z wezwaniem spółki P. Sp. z o.o., G. skorygowała VAT naliczony o kwotę 465.992,79 zł w miesiącach w których pierwotnie odliczyła VAT w roku 2011.

Spółka P. Sp. z o.o. wytoczyła powództwo przeciwko G. spółce z o.o. w K. i L. S.A. w B.

Sąd Okręgowy w K. XIV Wydział Gospodarczy wyrokiem z dnia 02.04.2014 r. sygn. akt ... zasądził od pozwanych solidarnie na rzecz powoda kwotę 3.054.235,36 zł z ustawowymi odsetkami oraz zasądził od pozwanych solidarnie na rzecz powoda kwotę 114.945,78 zł kosztów procesu.

zasądził od pozwanej L. S.A. w B. na rzecz P. Sp. z o.o. w W. 2.582.809,12 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 3 sierpnia 2012 r.
oddalił powództwo wobec tej pozwanej w pozostałej części,
zasądził od pozwanej L. S.A. w B. na rzecz powoda kwotę 95.099,57 zł tytułem kosztów procesu,

z tym zastrzeżeniem, że zapłata jakiejkolwiek części świadczenia zasądzonego niniejszym wyrokiem zwalnia w takiej samej części spółkę G. Sp. z o.o. w K. z zobowiązania określonego prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w K. z dnia 2 kwietnia 2014 r. sygn. akt ..., a zapłata w jakiejkolwiek części przez spółkę G.. Sp. z o.o. w K. zobowiązania określonego tym wyrokiem zwalnia pozwaną L. S.A. w B. w takiej samej części z zobowiązania określonego niniejszym wyrokiem. W uzasadnieniu Sąd wskazał jako podstawę materialnoprawną rozstrzygnięcia przepisy o bezpodstawnym wzbogaceniu zgodnie z art. 405 k.c.

W miesiącu październiku 2016 r. pozwana L. zapłaciła na rzecz P. Sp. z o.o. zobowiązanie wynikające z wyroku. Zapłata nastąpiła przelewem na konto Spółki P. Sp. z o.o. W związku z tym w świetle wyroków należy uznać, że zobowiązanie G. Sp. z o.o. w tej części zostało uregulowane w stosunku do P. Sp. z o.o.

W odniesieniu do tak przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy w związku z uregulowaniem należności w sposób przedstawiony w stanie faktycznym, po dokonaniu korekty, o której mowa w art. 89b ust. 1 Wnioskodawca ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano, o kwotę podatku, o której mowa w art. 89b ust. 1.

Przedstawiony we wniosku problem dotyczy regulacji prawnej objętej przywołanym już wcześniej art. 89b ust. 4 ustawy o VAT, zgodnie z którym, w przypadku uregulowania należności po dokonaniu korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano, o kwotę podatku, o której mowa w ust. 1. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek naliczony może zostać zwiększony w odniesieniu do tej części.

Powyższy przepis uprawnia dłużnika, który uregulował należność, do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym uregulował należność, o kwotę podatku, o której mowa w ust. 1 art. 89b ustawy o VAT.

Możliwość zastosowania powyższego przepisu jest zatem uwarunkowana tym aby nastąpiło uregulowanie należności.

W okolicznościach przedstawionych we wniosku Wnioskodawca jest wobec swojego kontrahenta tj. Spółki P. Sp. z o.o. dłużnikiem z tytułu zrealizowanych przez tego kontrahenta, jako podwykonawcę, robót budowlanych (instalacyjnych) wykonywanych na nieruchomości położonej w W. i należącej do L. S.A. Jednocześnie Wnioskodawca z tytułu tych usług jest wierzycielem wobec Spółki L. S.A. Wobec braku uregulowania należności z tytułu świadczenia ww. usług zapadły wyroki przed Sądem Okręgowym w K. a następnie, po apelacji, przed Sądem Apelacyjnym w K., gdzie zasądzając od pozwanej L. S.A. należność na rzecz Spółki P. Sp. z o.o. zastrzeżono jednocześnie, że zapłata jakiejkolwiek części świadczenia zasądzonego niniejszym wyrokiem zwalnia w takiej samej części spółkę G. Sp. z o.o. w K. z zobowiązania określonego prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w K. z dnia 2 kwietnia 2014 r. sygn. akt XIV GC 351/12, a zapłata w jakiejkolwiek części przez spółkę G. Sp. z o.o. w K. zobowiązania określonego tym wyrokiem zwalnia pozwaną L. S.A. w B. w takiej samej części z zobowiązania określonego niniejszym wyrokiem.

Wobec powyższego należy przyjąć, że w sytuacji gdyby Spółka L. dokonała zapłaty na rzecz Spółki P. Sp. z o.o. należności zasądzonych wskazanymi wyrokami, przy czym te należności bezsprzecznie wiązałyby się z opisanymi wyżej usługami budowlanymi wykonanymi przez Spółkę P. Sp. z o.o., to wobec wskazanego wyżej zastrzeżenia, uzasadnionym byłoby przyjęcie, że uregulowanie należności należy odnieść się również wobec Wnioskodawcy

Skoro w miesiącu październiku 2016 r. pozwana L. S.A. zapłaciła na rzecz P. Sp. z o.o. zobowiązanie wynikające z wyroku, a ta wpłata stanowić będzie należność za ww. usługi świadczone przez Spółkę P. Sp. z o.o. to w świetle wyroków należy uznać, że zobowiązanie G. Sp. z o.o. w tej części zostało uregulowane w stosunku do P. Sp. z o.o.

W konsekwencji powyższego należy przyjąć, że G. Sp. z o.o. ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano, o kwotę podatku, o której mowa w art. 89b ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 11, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin