Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT3.4011.389.2017.1.MG
z 9 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2017 r. (data wpływu 20 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania świadczenia wypłacanego z USA z tytułu uszkodzenia ciała – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 grudnia 2017 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest w posiadaniu interpretacji indywidulanej z dnia 10 grudnia 2010 r., nr IPPB4/415-730/10-4/JS, dotyczącej podatku dochodowego w zakresie zwolnienia z opodatkowania w Polsce świadczenia wypłacanego z USA z tytułu uszkodzenia ciała. W pierwszej kolejności należy wyjaśnić, że Ubezpieczenie Workers Compensation (WC) to obowiązkowe ubezpieczenie, które pracodawca musi wykupić pracownikowi przy zatrudnieniu. Jest to ubezpieczenie od wypadków w pracy i dzięki niemu poszkodowany pracownik nie pozywa pracodawcy na drodze postępowania cywilnego, tylko otrzymuje od firmy ubezpieczeniowej szereg benefitów. Są to:

1. rekompensata za utracone zarobki (75% udowodnionych zarobków otrzymywanych bezpośrednio przed wypadkiem),
2. opłacenie wszystkich wydatków (np. medycznych, ale nie tylko), które wynikły jako następstwa wypadku.
   
   

Szczegółowe zasady działania tego ubezpieczenia opisane są w ustawie (Workers Compensation Act), więc prywatne firmy ubezpieczeniowe, które chcą oferować ubezpieczenie WC muszą podporządkować się temu co jest zapisane w ustawie. Ponadto, wszystkie spory czy konflikty, które wystąpią pomiędzy poszkodowanym pracownikiem a firmą ubezpieczeniową są rozstrzygane przez urzędnika stanowego - Komisarza (WC Commisioner), który działając w oparciu o ustawę rozstrzyga na korzyść jednej ze stron. Czyli z jednej strony jest to ubezpieczenie prywatne, bo umowa zawierana jest pomiędzy prywatnym przedsiębiorcą a prywatną firmą ubezpieczeniową, z drugiej zaś strony ubezpieczenie jest obowiązkowe, warunki jego funkcjonowania opisane są ustawą (a nie dwustronną polisą), oraz ewentualne konflikty rozwiązywane są nie na drodze sądowej, jak w przypadku nie wywiązania się z kontraktu, tylko poprzez specjalnie wyznaczony do tego urząd.

Po wypadku w dniu 6 marca 2006 r., w którym Wnioskodawca doznał znacznego uszczerbku na zdrowiu, firma …., u której pracodawca Wnioskodawcy wykupił ubezpieczenie przejęła zobowiązanie wynikające z WC. Przyznano Wnioskodawcy dożywotnią rekompensatę zarobków - na dzień dzisiejszy jest to cotygodniowy czek wypłacany z tytułem – „PTD” czyli Permanent Total Disability (dosłownie: „Dożywotnia, Całkowita Niepełnosprawność”) co oznacza, że wypłaty wynoszą 75% dochodów Wnioskodawcy w dniu wypadku i będą wypłacane do końca życia. Dodatkowo, pokrywane są wszystkie koszty medyczne (zabiegi, wizyty lekarskie itp.) oraz inne potrzeby wynikające z niepełnosprawności jak np.: pomoc domowa czy usługi transportowe. Obecnie wszystkie świadczone Wnioskodawcy usługi opłacane są bezpośrednio przez firmę ubezpieczeniową z wyjątkiem pomocy domowej. Tutaj przydzielono Wnioskodawcy określoną kwotę pieniędzy, w ramach której sam jest zobowiązany ją sobie zapewnić.

Na ostatniej rozprawie przed Komisarzem WC zostało oficjalnie zaprotokołowane oświadczenie ubezpieczyciela, że po powrocie Wnioskodawcy do Polski …. będzie pokrywać wszystkie swoje zobowiązanie na dotychczasowych zasadach. Oznacza to, że po powrocie do Polski na konto Wnioskodawcy wpływają cyklicznie dwa przelewy z tytułu:

1. „1 week PTD” (dosłownie: dożywotnia całkowita niepełnosprawność za 1 tydzień),
2. „1 week reimbursement home heath aid” (zwrot kosztów poniesionych na pomoc domową za 1 tydzień).
   
   

Wypłacane świadczenia na terenie USA są wolne od wszelkich obciążeń podatkowych. Uprzednio złożony wniosek o interpretację, o którym na wstępie, dotyczył wypłat, jakie Wnioskodawca uzyskuje od dnia przeniesienia swojej rezydencji, a więc od momentu powrotu do Polski, od którego miejsce zamieszkania Wnioskodawcy dla celów podatkowych jest położone w Polsce, tu jest centrum Jego interesów życiowych. Świadczenie wypłaca ubezpieczyciel, u którego polisę obligatoryjną wykupił były pracodawca Wnioskodawcy. Polisa obejmowała każdego z osobna pracownika i zobowiązywała do wypłaty świadczeń w każdym przypadku zaistnienia wypadku przy pracy (bez względu na okoliczności powstania wypadku, stopnia winy itp.). Zgodnie z uzyskaną interpretacją indywidualną wskazaną wyżej, dochody te korzystają ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. l pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wniosek z dnia 14 grudnia 2017r. dotyczy potwierdzenia, że wskazane zwolnienie będzie nadal obowiązywało, jeśli Wnioskodawca wyrazi zgodę na wypłatę jednorazową z tytułu ubezpieczenia w miejsce dotychczasowych wypłat okresowych, w związku z planowanym porozumieniem w tym zakresie z Ubezpieczycielem, z którego będzie wynikało zrzeczenie się Wnioskodawcy przy wypłacie jednorazowej wszelkich roszczeń z tytułu ubezpieczenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wypłacone kwoty świadczenia z tytułu uszkodzenia ciała, w wyniku którego Wnioskodawca utracił całkowicie zdolność do pracy zarobkowej, otrzymane jednorazowo z tytułu ubezpieczenia osobowego są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce na podstawie art. 21 ust. l pkt 4 ustawy o PIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, sytuacja wypłaty kwoty jednorazowej w miejsce dotychczasowych wypłat okresowych z tytułu ubezpieczeń osobowych korzysta nadal ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń osobowych, z wyjątkami, które nie mają zastosowania w niniejszej sprawie. Wnioskodawca prosi o potwierdzenie prawidłowości zastosowania zwolnienia, w sytuacji gdy wypłata z tytułu ubezpieczenia będzie jednorazowa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a tej ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

W myśl art. 4a ww. powołane wyżej przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ustawodawca przesądził zatem, że zgodnie z zasadą nieograniczonego obowiązku podatkowego (art. 3 ust. 1 cyt. ustawy) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Stąd też do tej kategorii osób mają zastosowanie ogólne reguły podatkowe korygowane wyłącznie treścią umów międzynarodowych w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu (art. 4a ww. ustawy). Co do zasady więc osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osiągające dochody za jej granicą charakteryzują się taką samą cechą istotną jak osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie osiągające dochodów pochodzących z innego państwa.

Z uwagi na to, że Wnioskodawca jest rezydentem polskim (ma miejsce zamieszkania w Polsce), a otrzymane świadczenia pieniężne pochodzi ze Stanów Zjednoczonych Ameryki w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajduje Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisana w Waszyngtonie w dniu 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178). Ww. Umowa nie zawiera jednak odrębnego artykułu dotyczącego opodatkowania środków pieniężnych otrzymywanych z ubezpieczenia ze Stanów Zjednoczonych Ameryki. Oznacza to, że tego rodzaju dochód podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z postanowieniami art. 5 umowy („Ogólne zasady opodatkowania”).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 tej umowy osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Stosownie do art. 5 ust. 2 tejże umowy, postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:

1. prawo jednego z Umawiających się Państw przy określeniu podatków pobieranych przez to Umawiające się Państwo lub
2. przez każdą inną umowę zawartą pomiędzy Umawiającymi się Państwami.
   
   

W myśl art. 5 ust. 3 Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.

W opisie zdarzenia przyszłego wskazano, że po wypadku w dniu 6 marca 2006 r., w którym Wnioskodawca doznał znacznego uszczerbku na zdrowiu, firma ubezpieczeniowa, u której pracodawca Wnioskodawcy wykupił ubezpieczenie przejęła zobowiązanie wynikające z ubezpieczenia, które pracodawca musi wykupić pracownikowi przy zatrudnieniu. Przyznano Wnioskodawcy dożywotnią rekompensatę zarobków - na dzień dzisiejszy jest to cotygodniowy czek wypłacany tytułem dożywotniej całkowitej niepełnosprawności co oznacza, że wypłaty wynoszą 75% dochodów Wnioskodawcy w dniu wypadku i będą wypłacane do końca życia. Dodatkowo pokrywane są wszystkie koszty medyczne (zabiegi, wizyty lekarskie itp.) oraz inne potrzeby wynikające z niepełnosprawności jak np.: pomoc domowa czy usługi transportowe. Po powrocie do Polski na konto Wnioskodawcy wpływają cyklicznie dwa przelewy z tytułu: dożywotniej całkowitej niepełnosprawności za 1 tydzień oraz zwrot kosztów poniesionych na pomoc domową za 1 tydzień. Wypłacane świadczenia na terenie USA są wolne od wszelkich obciążeń podatkowych. Wnioskodawca wskazał, że miejsce zamieszkania Wnioskodawcy dla celów podatkowych jest położone w Polsce, tu jest centrum Jego interesów życiowych. Wnioskodawca wskazał, że wyrazi zgodę na wypłatę jednorazową z tytułu ubezpieczenia w miejsce dotychczasowych wypłat okresowych, w związku z planowanym porozumieniem w tym zakresie z Ubezpieczycielem, z którego będzie wynikało zrzeczenie się Wnioskodawcy przy wypłacie jednorazowej wszelkich roszczeń z tytułu ubezpieczenia.

Stwierdzić zatem należy, że w sytuacji gdy w związku z przyjazdem do Polski, Wnioskodawca przeniósł tu swoje centrum interesów osobistych i gospodarczych i posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce, w związku z czym, stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w Polsce ciąży na Wnioskodawcy nieograniczony obowiązek podatkowy.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych za wyjątkiem:

1. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c,
2. dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 15 i 15a.
   
   

W myśl art. 24 ust. 15 ww. ustawy, dochodem z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku z umową ubezpieczenia zawartą na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, w przypadku ubezpieczeń związanych z funduszami kapitałowymi, jest różnica między wypłaconą kwotą świadczenia a sumą składek wpłaconych do zakładu ubezpieczeń, które zostały przekazane na fundusz kapitałowy.

Z kolei art. 24 ust. 15a cytowanej ustawy stanowi, że dochodem z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku z umową ubezpieczenia na życie lub dożycie, zawartą na podstawie odrębnych przepisów, w której świadczenie zakładu ubezpieczeń z tytułu dożycia jest:

1. ustalane na podstawie określonych indeksów lub innych wartości bazowych albo
2. równe składce ubezpieczeniowej powiększonej o określony w umowie ubezpieczenia wskaźnik

-jest różnica między wypłaconą kwotą świadczenia a składką wpłaconą do zakładu ubezpieczeń.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego uznać należy, że zgodnie z postanowieniami polsko-amerykańskiej umowy o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu Polska ma prawo opodatkować środki pieniężne z ubezpieczenia otrzymane przez Wnioskodawcę ze Stanów Zjednoczonych Ameryki.

Jednocześnie jednak stwierdzić należy, że jednorazowa kwota, którą Wnioskodawca otrzyma z tytułu ubezpieczenia osobowego, będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazać należy, że w tym przypadku bez znaczenia pozostaje fakt zamiany okresowych wypłat ww. świadczenia na jego jednorazową wypłatę, bowiem nie zmieni się charakter tego świadczenia.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania interpretacji.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….. w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.