Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.10.2018.1.MK
z 20 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z 9 stycznia 2018 r. (data wpływu 17 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania sprzedaży energii elektrycznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 stycznia 2018 r. wpłynął ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania sprzedaży energii elektrycznej.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania: P.;
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: D.

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

D. dalej: „P.”) jest spółką z siedzibą w Niemczech, której głównym profilem działalności jest produkcja samochodów sportowych i luksusowych samochodów osobowych.

Zgodnie z planami biznesowymi, P., za pośrednictwem spółki P. (dalej: „P.”) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zamierza w przyszłości sprzedawać w Unii Europejskiej samochody elektryczne zarówno na rzecz osób fizycznych (konsumentów), jak również na rzecz przedsiębiorstw.

W związku z zakupem samochodów elektrycznych ich nabywcy będą również zawierali z P. umowy, których przedmiotem będzie wydanie przez P. na ich rzecz energii elektrycznej w punktach ładowania aut elektrycznych w Polsce (dalej: „Punkty ładowania”). W efekcie, w celu wywiązania się ze wskazanych powyżej postanowień umownych, P. będzie zawierał umowy z różnymi operatorami Punktów ładowania, którzy będą zapewniali możliwość ładowania samochodów za pośrednictwem tych punktów. Energia elektryczna będzie nabywana przez P. lub P., o czym szerzej poniżej, i będzie dostarczana przez dostawcę energii bezpośrednio do Punktów ładowania skąd będą ją pobierać kontrahenci. Należy podkreślić, że niniejszy wniosek dotyczy wyłącznie sprzedaż energii elektrycznej na rzecz podmiotów nieposiadających koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 roku - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2017 r. poz. 220, z późn. zm.) (dalej: „Prawo energetyczne”) (dalej łącznie: „Klienci”).

Ze względu na powyższe, P. rozważa możliwość zastosowania jednego z dwóch modeli transakcyjnych opartych na różnej strukturze łańcucha dostaw:

1. Model podstawowy
   W modelu podstawowym, P., na podstawie stosownych umów, będzie nabywać i sprzedawać energię elektryczną bezpośrednio na rzecz Klientów, dokonując wydania tej energii elektrycznej za pośrednictwem operatorów Punktów ładowania.
   
2. Model pośrednictwa
   W modelu pośrednictwa za nabycie energii elektrycznej będzie odpowiedzialna spółka P., która będzie odsprzedawała energię spółce P. Z kolei, P. będzie sprzedawać energię elektryczną bezpośrednio na rzecz Klientów, dokonując wydania tej energii elektrycznej za pośrednictwem operatorów Punktów ładowania.
   
   

Dla pełności obrazu należy wskazać, że zarówno P. jak i P. wystąpią z wnioskiem o udzielenie koncesji na obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów Prawa energetycznego. W efekcie przedmiotem niniejszego wniosku jest zdarzenie przyszłe, w którym P. oraz P. będą dokonywać sprzedaży energii elektrycznej po uzyskaniu ww. koncesji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż energii elektrycznej przez P. na rzecz P. będzie podlegała opodatkowaniu akcyzą, a w konsekwencji P. będzie z tego tytułu zobowiązany do rozliczenia i zaraportowania podatku akcyzowego?
2. Czy sprzedaż energii elektrycznej przez P. na rzecz Klientów będzie podlegała opodatkowaniu akcyzą, a w konsekwencji P. będzie z tego tytułu zobowiązany do rozliczenia i zaraportowania podatku akcyzowego?
   
   

Zdaniem Zainteresowanych:

1. W świetle opisanego zdarzenia przyszłego sprzedaż energii elektrycznej przez P. na rzecz P. nie będzie podlegała opodatkowaniu akcyzą, a w konsekwencji P. nie będzie z tego tytułu zobowiązany do rozliczenia i zaraportowania podatku akcyzowego.
2. W świetle opisanego zdarzenia przyszłego sprzedaż energii elektrycznej przez P. na rzecz Klientów będzie podlegała opodatkowaniu akcyzą, a w konsekwencji P. będzie zobowiązany z tego tytułu do rozliczenia i zaraportowania podatku akcyzowego.
   
   

Uzasadnienie do pytania nr 1

Zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 43 ze zm.) (dalej: „Ustawa o podatku akcyzowym”) w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
3. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
4. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
5. import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
6. zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.
   
   

Z kolei przez pojęcie nabywcy końcowego należy rozumieć, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 19 Ustawy o podatku akcyzowym, podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów Prawa energetycznego, ze wskazanymi w tym punkcie włączeniami.

W konsekwencji, sprzedaż energii elektrycznej przez P. na rzecz P. (w modelu pośrednictwa), nie będzie przedmiotem opodatkowania akcyzą. Powyższe wynika z faktu, że P. nie będzie spełniał definicji nabywcy końcowego ze względu na fakt, że będzie posiadał koncesję na obrót energią elektryczną w rozumieniu Prawa energetycznego. Tym samym, sprzedaż energii elektrycznej na rzecz podmiotu posiadającego koncesję na obrót energią elektryczną w rozumieniu Prawa energetycznego jest czynnością niebędącą przedmiotem opodatkowania akcyzą.

Wskazane stanowisko Zainteresowanych jest zgodne z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: „NSA”) z dnia 7 października 2011 r., sygn. I GSK 517/10, w którym sąd analizując art. 2 pkt 19 Ustawy o podatku akcyzowym, wskazał, że treść tego przepisu „stanowiącego definicję legalną nabywcy końcowego jest jasna i nie wymaga innej, niż językowa wykładni, a zgodnie z nią posiadacz koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej nie jest nabywcą końcowym". Nadto NSA podkreślił, że pojęcie nabywcy końcowego ze względu na jego znaczenie dla określenia przedmiotu opodatkowania i podatnika akcyzy należy interpretować ściśle, a „ustawodawca nie pozostawił w tej kwestii miejsca na domysły lub interpretacje”. W wyroku zwrócono również uwagę na fakt, że „precyzując i dookreślając pojęcie „nabywcy końcowego” w Ustawie o podatku akcyzowym ustawodawca zdecydował się na przyjęcie jednoznacznego kryterium identyfikacji, stanowiąc (oprócz wyjątku dotyczącego spółek prowadzących giełdę towarową), że pojęcie to oznacza podmiot nabywający energię elektryczną nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłania, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu przepisów Prawa energetycznego. Z treści omawianego przepisu wynika a contrario, że podmioty posiadające koncesje, o których w nim mowa, nie są nabywcami końcowymi w rozumieniu ustawowej definicji nabywcy końcowego”.

Biorąc powyższe pod uwagę podmiot posiadający koncesję na przesyłanie i obrót energii elektrycznej nie jest nabywcą końcowym - właśnie ze względu na posiadanie ważnej koncesji. Tak też wypowiedział się przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 29 grudnia 2016 r„ sygn. 2461-IBPP4.4513.382.2016.1.BP, czy Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 11 maja 2016 r., sygn. IBPP4/4513-83/16/MK, w której wskazał, że zgodnie z definicją nabywcy końcowego „wprowadzono zasadę opodatkowania akcyzą ostatniego etapu obrotu, czyli etapu wydania energii elektrycznej do konsumpcji końcowemu nabywcy.”

Podsumowując, w świetle opisanego zdarzenia przyszłego sprzedaż energii elektrycznej przez P. na rzecz P. nie będzie podlegała opodatkowaniu akcyzą, a w konsekwencji P. nie będzie zobowiązany z tego tytułu do rozliczenia i zaraportowania podatku akcyzowego.

Uzasadnienie do pytania nr 2

Odnosząc cytowaną wyżej definicję legalną nabywcy końcowego do zaprezentowanego zdarzenia przyszłego, należy zauważyć, że Klienci (niezależnie od zastosowanego modelu transakcyjnego) będą spełniać wszystkie warunki pozwalające na zaklasyfikowanie ich jako nabywców końcowych, ponieważ:

• będą nabywać energię elektryczną,
• nie będą posiadać koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu Prawa energetycznego,
• nie będą należeć do podmiotów objętych wyłączeniem, wymienionych w art. 2 ust. 1 pkt 19 lit. a-d Ustawy o podatku akcyzowym.
  
  

W związku z powyższym sprzedaż energii elektrycznej przez P. na rzecz Klientów, stosownie do przywołanego art. 9 ust. 1 pkt 2 Ustawy o podatku akcyzowym, będzie przedmiotem opodatkowania akcyzą.

Stosownie do art. 13 ust. 1 Ustawy o podatku akcyzowym podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą. Zgodnie zaś z art. 21 ust. 1 Ustawy o podatku akcyzowym podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

1. składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru,
2. obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego

-za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

W konsekwencji, P. w związku ze sprzedażą energii elektrycznej nabywcy końcowemu będzie działać jako podatnik akcyzy i w efekcie będzie zobowiązany z tego tytułu obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego oraz składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Zainteresowanych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.