Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.71.2018.2.EK
z 8 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2018 r. (data wpływu 6 lutego 2018 r.) uzupełnione pismem z dnia 2 marca 2018 r. (data wpływu 7 marca 2018 r.) na wezwanie Organu z dnia 22 lutego 2018 r. (skutecznie doręczone 28 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy aportu nieruchomości oraz braku prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki na Inwestycję – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy aportu nieruchomości oraz braku prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki na Inwestycję. Wniosek uzupełniono o adres skrytki EPUAP pismem z dnia 2 marca 2018 r. (data wpływu 7 marca 2018 r.) na wezwanie Organu z dnia 22 lutego 2018 r. (skutecznie doręczone 28 lutego 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej: „Gmina” lub „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i posiada własny numer NIP.
Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego (dalej: „JST”) odpowiedzialna jest m.in. za realizację projektów inwestycyjnych, wykorzystywanych przez Gminę do bieżącego zaspokajania potrzeb wspólnoty samorządowej. Zgodnie z dyspozycją art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1875 ze zm.; dalej: „Ustawa o samorządzie gminnym”) zapewnienie przez Gminę dostępu do wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz stanowi jej zadanie własne.

W marcu 2018 r. Gmina planuje rozpocząć realizację projektu pn. „Rozpoznanie i udokumentowanie zasobów wód termalnych ...” (dalej: „Inwestycja” lub „Projekt”). Przedmiotem Inwestycji jest przeprowadzenie badań geologicznych dla rozpoznania i udokumentowania zasobów wód termalnych … o na bazie m.in. otworu ..., orurowania, filtru, otworu chłonnego i na powierzchniowej instalacji geotermalnej (dalej: „Infrastruktura geotermalna”), zlokalizowanego na działce będącej własnością Gminy o nr ewidencyjnym 1/256.

Po oddaniu Infrastruktury geotermalnej do użytkowania, Gmina planuje wykorzystywać ją dla celów własnej działalności w postaci prowadzenia czynności badawczych. Następnie po zakończeniu fazy badawczej Infrastruktura geotermalna może potencjalnie pełnić rolę otworu wydobywczego wód termalnych dla potrzeb produkcji ciepła do istniejącej lub przyszłej sieci ciepłowniczej (obecna sieć ciepłownicza jest własnością Gminy i po jej konserwacji mogłaby zostać włączona / podłączona do Infrastruktury geotermalnej), wykorzystywanego przez utworzoną w tym celu Ciepłownię Geotermalną która działać by miała w formie Spółki (dalej: „Spółka”). Gmina zakłada przekazanie Infrastruktury geotermalnej do Spółki w formie aportu, który nastąpiłby w okresie przekraczającym dwa lata od momentu oddania jej do użytkowania. W planowanym obecnie modelu to Spółka, a nie Gmina, będzie pobierała opłaty za dostarczenie energii grzewczej.

Jednakże, celem ogólnym planowanej Inwestycji jest wzrost rozwoju społeczno-gospodarczego Gminy, poprzez stworzenie warunków dla rozwoju bazy energetycznej, ciepłowniczej oraz balneoterapeutycznej, sportowej i rekreacyjno-wypoczynkowej na bazie udostępnionych poprzez otwór wód termalnych.

W związku z realizacją Inwestycji Gmina poniesie liczne wydatki inwestycyjne, tj. będzie nabywać we własnym imieniu i na własny rachunek towary i usługi, których zakup będzie udokumentowany fakturami VAT wystawianymi na Gminę. W celu pozyskania środków na przeprowadzenie Inwestycji, Gmina złożyła wniosek o dotację z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (dalej: „NFOŚiGW”). Ponadto, Gmina planuje pozyskać środki na realizację Inwestycji z funduszy krajowych i Unii Europejskiej na inwestycje ukierunkowane na ochronę środowiska i modernizację systemów cieplnych oraz preferencyjnego kredytu pozyskanego ze środków NFOŚiGW lub Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (dalej: „WFOŚiGW”), dedykowanego dla przedsięwzięć związanych z ochroną środowiska.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wniesienie aportem Infrastruktury geotermalnej do Spółki przy założeniu, że od momentu oddania jej do użytkowania a dokonaniem przedmiotowego aportu minie 2 lata, będzie podlegać zwolnieniu z opodatkowania VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b ustawy o VAT, jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, korzystająca ze zwolnienia z opodatkowania VAT?
2. Czy w związku z wniesieniem aportem Infrastruktury geotermalnej do Spółki zrealizowanym zgodnie z założeniem, iż aport zostanie dokonany po upływie 2 lat od momentu oddania do użytkowania Infrastruktury geotermalnej, Gminie będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia kwot VAT naliczonego wynikających z faktur dokumentujących wydatki na Inwestycję?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy

Pytanie nr 1: Zdaniem Gminy, wniesienie aportem Infrastruktury geotermalnej do Spółki przy założeniu, że od momentu oddania jej do użytkowania a dokonaniem przedmiotowego aportu minie 2 lata, będzie podlegać zwolnieniu z opodatkowania VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b ustawy o VAT, jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju w rozumieniu art. 5 ust. t pkt 1 ustawy o VAT, korzystająca ze zwolnienia z opodatkowania VAT.

Pytanie nr 2: W opinii Gminy, w związku z wniesieniem aportem Infrastruktury geotermalnej do Spółki zrealizowanym zgodnie z założeniem, iż aport zostanie dokonany po upływie 2 lat od momentu oddania do użytkowania Infrastruktury geotermalnej, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia kwot VAT naliczonego wynikających z faktur dokumentujących wydatki na Inwestycję.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad. 1 Zwolnienie z VAT wniesienia aportem Infrastruktury geotermalnej do Spółki

Zakres czynności podlegających opodatkowaniu VAT - uwagi ogólne

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie zaś do treści art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uważa się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji, których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z przytoczonymi powyżej przepisami ustawy o VAT, w niektórych sytuacjach gminy mogą być podatnikami VAT z tytułu wykonywanych czynności. Gminy wyposażone są w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Tym samym należy uznać, iż spełniają zawartą w ww. przepisie definicję podatnika VAT, o ile działania gmin są realizowane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Pogląd taki w odniesieniu do czynności wykonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego na podstawie umów cywilnoprawnych wyraził wielokrotnie Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: „NSA”), m.in. w wyroku z dnia 26 sierpnia 2010 r. I FSK 1303/09, w którym wskazano, iż „w efekcie unormowania zawartego w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT gmina jest podatnikiem podatku VAT w zakresie, w jakim dokonuje czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Podobnie także w orzeczeniu z dnia 23 marca 2010 r. sygn. I FSK 273/09 NSA uznał, iż „podatnikiem VAT w zakresie czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (art. 15 ust. 6 ustawy jest z racji posiadanych cech podatnika (art. 15 ust. 1 ustawy) - gmina.

Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet, gdy dotyczą one ich zadań własnych, podmioty te powinny być uznawane za podatników VAT.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jednocześnie, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

W ocenie Gminy, planowane wniesienie przez Gminę do Spółki aportem Infrastruktury geotermalnej stanowić będzie również czynność cywilnoprawną. W ocenie Wnioskodawcy, Gmina będzie działała w ramach tejże transakcji jako podatnik VAT na podstawie przytoczonego już art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

Czynność aportu stanowić będzie podlegającą VAT odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. W efekcie przedmiotowej transakcji dojdzie do przeniesienia na Spółkę prawa do rozporządzania Infrastrukturą geotermalną jak właściciel, w zamian za uzyskane przez Gminę wynagrodzenie w postaci udziałów w Spółce otrzymującej aport.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych, przykładowo w:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 15 kwietnia 2011 r., sygn. ILPP1/443-10/11-8/NS, gdzie stwierdzono „Wniesienie aportu w postaci nieruchomości lub rzeczy ruchomych do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów zawartej w art. 7 ust. 1 ustawy, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy uznawane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, zatem podlega opodatkowaniu”,
  

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 30 marca 2011 r., sygn. IBPP3/443-1016/10/AB „Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne, czy zawodowe. Z uwagi na powyższe, wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję dostawy towarów — następuje tutaj przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Wobec powyższego, mamy do czynienia z odpłatną dostawą towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług".
  
  
  

Zwolnienie z VAT planowanej transakcji na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o VAT.

Pojęcie „pierwszego zasiedlenia”. Podstawy do zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Przepisy ustawy o VAT wprowadzające zwolnienie dostawy budynków oraz budowli w zależności od daty dokonania pierwszego zasiedlenia stanowią implementację art. 135 ust. 1 lit. j) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.) (dalej: „Dyrektywa 112”), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: dostawy budynków lub ich części oraz związanego z nimi gruntu, inne niż dostawy, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. a).

Wprawdzie Dyrektywa 112, choć posługuje się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, to go nie definiuje i nie wprowadza też dodatkowych warunków go określających. W swoim orzecznictwie (jakkolwiek niedotyczącym stricte zdefiniowania ww. pojęcia) Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”) nie miał wątpliwości, że mamy do czynienia z pierwszym zasiedleniem w sytuacji, gdy mówimy o podmiocie, który wybudował budynek na własnym gruncie i wykorzystywał go dla celów własnej działalności (por. wyrok TSUE w sprawie Gemeente ’s-Hertogenbosch, C- 92/13, EU:C:2014:2188).

Kwestia prawidłowej wykładni przepisów wprowadzających definicję pierwszego zasiedlenia była również przedmiotem rozważań Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: „NSA”). W wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. akt I FSK 382/14 NSA wskazał wprost, iż polski ustawodawca dokonał nieuprawionego zawężenia definicji „pierwszego zasiedlenia” w porównaniu do definicji wynikającej z Dyrektywy 112. Zdaniem NSA, „wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie". W konsekwencji, zgodnie ze stanowiskiem NSA, celem zapewnienia skuteczności normom dyrektywy 112 „należy dokonać wykładni prounijnej art. 2 pkt 14 lit. a) Ustawy o VAT i skorygować treść w następujący sposób: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia - rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu”.

Należy więc przyjąć, że wbrew literalnemu brzmieniu obowiązujących przepisów ustawy o VAT, pierwszemu zasiedleniu nie musi towarzyszyć czynność opodatkowana, ale przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć faktyczne zasiedlenie nieruchomości (oddanie jej do faktycznego użytkowania w wykonywanej działalności gospodarczej), które zdaniem Gminy w niniejszym zdarzeniu przyszłym będzie miało miejsce poprzez wykorzystanie inwestycji do czynności badawczych.

Analogiczne, szerokie rozumienie pojęcia pierwszego zasiedlenia zostało zaprezentowane również m.in.:

• w interpretacji indywidualnej z dnia 5 lipca 2016 r., sygn. ILPP1/4512-l-208/16-5/AWa, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał, że pierwsze zasiedlenie „budynku (po jego wybudowaniu) należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej”,
  

• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 kwietnia 2016 r., sygn. IPPP1/4512-1148/15/16-5/S/MP (wydanej w odniesieniu do dostawy budynków, których jedynie część była przedmiotem umów najmu/dzierżawy oraz budowli, które nie były przedmiotem takich umów), zgodnie z którą „w analizowanej sprawie doszło do pierwszego zasiedlenia wszystkich budynków i budowli (wszystkie budynki i budowle od momentu ich wybudowania wykorzystywane były przez Wnioskodawcę do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług)”,
  

• w interpretacji indywidualnej z dnia 20 grudnia 2016 r., sygn. 3063-ILPP2-3.4512.114.2016.2.WB, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał, że pierwsze zasiedlenie „budynku (po jego wybudowaniu) należy rozumieć szeroko, jako pierwsze zajęcie budynku, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej”.
  
  
  

Powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie również w najnowszych interpretacjach podatkowych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, np. w interpretacji indywidualnej z dnia 14 marca 2017 r., sygn. 3063-ILPP2-2.4512.28.2017.2.MŁ oraz w interpretacji indywidualnej z dnia 6 czerwca 2017 r., sygn. 0115-KDIT1 -2.4012.115.2017.2.KK.

Powyższa wykładnia została przede wszystkim jednak potwierdzona w orzeczeniu TSUE z dnia 16 listopada 2017 r. w polskiej sprawie C-308/16 Kozuba Premium Selection sp. z o.o. przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie, w którym TSUE stwierdził, iż ,kryterium „pierwszego zasiedlenia ” budynku należy rozumieć jako odpowiadające kryterium pierwszego użytkowania budynku przez jego właściciela lub lokatora. W tychże pracach przygotowawczych stwierdzono, że kryterium to zostało uznane za określające moment, w którym kończy się proces produkcji budynku i budynek ów staje się przedmiotem konsumpcji. Z powyższej analizy historycznej nie wynika jednak, że użytkowanie budynku przez jego właściciela ma nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu”.

Biorąc pod uwagę treść przytoczonych powyżej przepisów oraz ich interpretację na gruncie aktualnego orzecznictwa TSUE i polskich sądów administracyjnych oraz praktyki organów podatkowych, zdaniem Gminy, wykorzystywanie Infrastruktury geotermalnej po jej oddaniu do użytkowania do działalności Gminy w postaci prowadzenia czynności badawczych powinno zostać uznane za pierwsze zasiedlenie Infrastruktury geotermalnej. Innymi słowy, do pierwszego zasiedlenia Infrastruktury dojdzie w momencie oddania Infrastruktury geotermalnej do użytkowania, a nie w momencie wniesienia jej aportem do Spółki.

W rezultacie, uznać należy, iż w przypadku wniesienia Infrastruktury geotermalnej do Spółki po upływie 2 lat od momentu oddania jej do użytkowania, do pierwszego zasiedlenia będzie dochodziło w momencie oddania jej do użytkowania i tym samym będzie spełniony warunek dający prawo do zwolnienia planowanego aportu do Spółki na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b ustawy o VAT, tj. czynność będzie dokonana po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia.

Ad. 2 Prawo do odliczenia kwot VAT naliczonego od wydatków na Inwestycję i zakres tego prawa

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Prawo to przysługuje podatnikowi o tyle, o ile nie zachodzą przesłanki negatywne, sprecyzowane w art. 88 ustawy o VAT. Dodatkowo prawo to przysługuje w pełnym zakresie, o ile nie zachodzą okoliczności przewidziane w art. 90 i 91 ustawy o VAT.

Tak, więc w celu dokonania oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, należy każdorazowo rozstrzygnąć, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

• zostały nabyte przez podatnika tego podatku,
  

• pozostają one w związku z wykonywaniem przez niego czynności opodatkowanych, a także,
  

• czy w przedmiotowej sytuacji nie występują przesłanki negatywne uregulowane w art. 88 ustawy o VAT oraz ograniczenia prawa do odliczenia z art. 90 i 91 tejże.
  
  
  

Gmina będzie dokonywała nakłady na wytworzenie Infrastruktury geotermalnej działając w charakterze podatnika VAT (szczegółowe uzasadnienie tej kwestii zostało przedstawione przez Gminę w kwestiach wstępnych uzasadnienia). Jednakże, brak jest związku pomiędzy zakupionymi przez Gminę na potrzeby wytworzenia Infrastruktury geotermalnej towarami i usługami, a wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanych VAT. Gmina ponosi / poniesie wydatki na Inwestycję wyłącznie w związku z czynnością zwolnioną z VAT w postaci wniesienia aportem Infrastruktury geotermalnej do Spółki po upływie dwóch lat od oddania Infrastruktury geotermalnej do użytkowania (szczegółowe uzasadnienie tej kwestii zostało przedstawione w ramach odpowiedzi na pytanie nr 1).

Tym samym, w ocenie Gminy, nie przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego od ponoszonych przez nią wydatków na Inwestycję.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny Wnioskodawcy.

Zaznaczyć należy, że Wnioskodawca w treści własnego stanowisko wskazał, że „Gmina będzie działała w ramach tejże transakcji jako podatnik VAT na podstawie przytoczonego już art. 15 ust. 6 ustawy o VAT”. Przepis ten wskazuje jednak kogo nie uznaje się za podatnika. To przepis 15 ust. 1 ustawy formułuje definicję podatnika podatku VAT. W związku z czym powołanie ww. przepisu przez Wnioskodawcę potraktowano jako omyłkę pisarską.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoja aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.