Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.20.2018.2.UNR
z 16 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia2018 r. (data wpływu 11 stycznia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 marca 2018 r. (data wpływu 1 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT od zakupów oleju napędowego, płynów eksploatacyjnych oraz napraw i modernizacji/przebudowy pojazdu objętego zakresem wniosku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT od zakupów oleju napędowego, płynów eksploatacyjnych oraz napraw i modernizacji/przebudowy pojazdu objętego zakresem wniosku.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 1 marca 2018 r. (data wpływu) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy oraz własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

(ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku)

1. W II półroczu 2016 r. jako przedsiębiorca telekomunikacyjny Wnioskodawca zakupił używany samochód VW Transporter T5 zarejestrowany jako ciężarowy z dwoma rzędami siedzeń, odgrodzonych przegrodą od części ładunkowej w ramach projektu budowy sieci GPON finansowanej ze środków pożyczki
   
2. W październiku 2016 r. Wnioskodawca dokonał przebudowy pojazdu tak, aby mógł być w przyszłości zabudowany i zaklasyfikowany jako pojazd specjalny z KŚT grupa 7 rodzaj 743 (pojazd używany ma być jako pogotowie techniczne FTTH i przeznaczony do naprawy i wieszania światłowodów na podbudowie słupowej – w chwili obecnej Zainteresowany posiad ponad 120 km linii światłowodowej na podbudowie słupowej wybudowanej w ramach projektu ... to był warunek zaliczenia tego wydatku do kosztów kwalifikowanych tego projektu) usuwając jeden rząd siedzeń i montując oryginalną stałą przegrodę VW Transporter T5 (faktura w załączniku). Po tej przebudowie uzyskałem poprzez badanie w uprawnionej stacji diagnostycznej potwierdzenie spełnienia warunków pełnego odliczenia podatku VAT (pojazd przeznaczony wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej zgodnie z artykułem 86a punkt 4 podpunkt 2) i na tej podstawie Urząd Komunikacji dokonał wpisu do dowodu rejestracyjnego oraz karty pojazdu VAT-1 z dniem 02.11.2016 r.
   
3. W listopadzie 2016 r. w trakcie posiadania statusu opisanego w p.2 Wnioskodawca dokonał w uprawnionej stacji diagnostycznej zabudowy części ładunkowej poprzez montaż specjalistycznych szafek na narzędzia i materiały oraz stolika pod stanowisko do spawania światłowodów w terenie (faktura i badania w załączniku). Następnie Wnioskodawca zlecił odpowiednie badania stwierdzające, że pojazd uzyskał dodatkowo status samochodu specjalnego zg. z KŚT grupa 7 rodzaj 743 (narzucone Wnioskodawcy wymogi projektu finansowanego ze środków kredytowych). Stacja diagnostyczna zaklasyfikowała ten pojazd do grupy Pogotowie techniczne/Warsztat ponieważ było to wg diagnosty najbliższe faktycznemu przeznaczeniu mojego pojazdu, który ma służyć do naprawy i montażu światłowodów w terenie. Diagnosta dokonując przeglądu pojazdu i klasyfikując go jako specjalny zg. z KŚT grupa 7 rodzaj 743 nie może przydzielić mu nazwy agregat elektryczny/spawalniczy z dwóch powodów:
   1. Nie ma takiej nazwy w swoich aplikacjach, które z kolei są determinowane przez ustawy związane z ruchem drogowym,
      
   2. Nie ma wiedzy lub nie chce jej posiąść, że spawarka światłowodów jest urządzeniem elektrycznym wyposażonym w precyzyjną optykę działając jak komputer a cały proces spawania wymaga szeregu dodatkowego wyposażenia (w jakie wyposażono pojazd pogotowia technicznego FTTH). Zabudowa w szafki i uchwyty raczej kojarzy mu się z warsztatem samochodowym i taką nazwę mu nadaje w badaniu technicznym jakie przeprowadza zgodnie z wytycznymi swoich przepisów i sugestii urzędów komunikacji.
   
   Wydział komunikacji dokonując na tej podstawie wpisu do dowodu rejestracyjnego oraz karty pojazdu kazał usunąć z zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu zapisu o spełnianiu warunków VAT-1 jako niepotrzebny i wykreślił je z karty pojazdu z dniem 30.11.2016 r. nie informując Wnioskodawcy, że może to mieć konsekwencje w interpretacji US o możliwości odliczania pełnego VAT-u.
   
   
4. Na przełomie lutego i marca 2017 r. Wnioskodawca otrzymał telefoniczne informacje/polecenie od osoby prowadzącej w US sprawę wniosku o zwrot podatku VAT związanego z inwestycją w 2016 r., że kierownictwo urzędu ma wątpliwości czy pojazd specjalny od którego Zainteresowany odliczał pełen VAT (zabudowa naprawa i paliwo) spełnia warunki pełnego odliczenia VAT zawarte w art. 86a ustawy o VAT i sugestie o konieczności zrobienia dodatkowych badań technicznych bądź zgłoszenia pojazdu do ewidencji VAT-26. Wnioskodawca odmówił prowadzenia takiej ewidencji ponieważ nie posiada odpowiednich zasobów ludzkich a sam jest już nadmiernie obciążony wszelkiego rodzaju sprawozdawczością z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej jako mikro przedsiębiorca. Poza tym samochód po przebudowie nie nadaje się do korzystania z niego do celów poza firmowych. Następnie, po uzyskaniu informacji w Wydziale Komunikacji o braku możliwości wykorzystania wcześniejszych badań dokonanych dla tego pojazdu (samochód uzyskał dodatkową zabudowę w ładunkowej części o rząd specjalistycznych szafek oraz stolik do spawania światłowodów na stale przytwierdzone do karoserii pojazdu) Wnioskodawca wystąpił do Okręgowej Stacji Badania Pojazdów o dokonanie takiego badania, lecz odmówiono mu jego wykonania powołując się na stanowisko radcy prawnego. Diagnosta stwierdził, że takich badań nie może robić dla samochodów specjalnych (podobnie było w innej stacji). O tych faktach Zainteresowany powiadomił telefonicznie Urząd Skarbowy.
   
5. Mimo, że US podatek VAT zgodnie z wnioskiem Zainteresowanego zwrócił, to w dniu 16 marca 2017 r. otrzymał on pismo nr ... (w załączeniu) poddające w wątpliwość prawo do pełnego odliczania VAT od przedmiotowego pojazdu, pośrednio sugerujące sporządzenie odpowiednich korekt za okres kiedy te wydatki były odliczane w pełnej wysokości lub w przypadku braku zgody Wnioskodawcy na te czynności zwrócenie się do Dyrektora Krajowej Informacji Podatkowej z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w sprawie możliwości odliczenia 100% VAT od pojazdu specjalnego zakwalifikowanego do grupy 7 rodzaj 743 KŚT i zarejestrowanej jako Pogotowie Techniczne/Warsztat. Co po raz pierwszy uczyniłem w kwietniu zeszłego roku i teraz po przeredagowaniu wniosku kolejny raz Wnioskodawca czyni.
   
   

Wydział komunikacji dokonując na tej podstawie wpisu do dowodu rejestracyjnego oraz karty pojazdu kazał usunąć z zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu zapisu o spełnianiu warunków VAT-1 jako niepotrzebny i wykreślił je z karty pojazdu z dniem 30.11.2016 r. nie informując Wnioskodawcy, że może to mieć konsekwencje w interpretacji US o możliwości odliczania pełnego VAT-u.

1. Na przełomie lutego i marca 2017 r. Wnioskodawca otrzymał telefoniczne informacje/polecenie od osoby prowadzącej w US sprawę wniosku o zwrot podatku VAT związanego z inwestycją w 2016 r., że kierownictwo urzędu ma wątpliwości czy pojazd specjalny od którego Zainteresowany odliczał pełen VAT (zabudowa naprawa i paliwo) spełnia warunki pełnego odliczenia VAT zawarte w art. 86a ustawy o VAT i sugestie o konieczności zrobienia dodatkowych badań technicznych bądź zgłoszenia pojazdu do ewidencji VAT-26. Wnioskodawca odmówił prowadzenia takiej ewidencji ponieważ nie posiada odpowiednich zasobów ludzkich a sam jest już nadmiernie obciążony wszelkiego rodzaju sprawozdawczością z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej jako mikro przedsiębiorca. Poza tym samochód po przebudowie nie nadaje się do korzystania z niego do celów poza firmowych. Następnie, po uzyskaniu informacji w Wydziale Komunikacji o braku możliwości wykorzystania wcześniejszych badań dokonanych dla tego pojazdu (samochód uzyskał dodatkową zabudowę w ładunkowej części o rząd specjalistycznych szafek oraz stolik do spawania światłowodów na stale przytwierdzone do karoserii pojazdu) Wnioskodawca wystąpił do Okręgowej Stacji Badania Pojazdów o dokonanie takiego badania, lecz odmówiono mu jego wykonania powołując się na stanowisko radcy prawnego. Diagnosta stwierdził, że takich badań nie może robić dla samochodów specjalnych (podobnie było w innej stacji). O tych faktach Zainteresowany powiadomił telefonicznie Urząd Skarbowy.
2. Mimo, że US podatek VAT zgodnie z wnioskiem Zainteresowanego zwrócił, to w dniu 16 marca 2017 r. otrzymał on pismo nr ... (w załączeniu) poddające w wątpliwość prawo do pełnego odliczania VAT od przedmiotowego pojazdu, pośrednio sugerujące sporządzenie odpowiednich korekt za okres kiedy te wydatki były odliczane w pełnej wysokości lub w przypadku braku zgody Wnioskodawcy na te czynności zwrócenie się do Dyrektora Krajowej Informacji Podatkowej z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w sprawie możliwości odliczenia 100% VAT od pojazdu specjalnego zakwalifikowanego do grupy 7 rodzaj 743 KŚT i zarejestrowanej jako Pogotowie Techniczne/Warsztat. Co po raz pierwszy uczyniłem w kwietniu zeszłego roku i teraz po przeredagowaniu wniosku kolejny raz Wnioskodawca czyni.
   
   

W piśmie z dnia 1 marca 2018 r. Wnioskodawca wskazał, że nie była prowadzona kontrola podatkowa lub karno-skarbowa. Wnioskodawca nie wie czym się różni kontrola od postępowania podatkowego i tak jak opisał w punkcie 74 wniosku jest on wynikiem sugestii Urzędu Skarbowego wyartykułowanym w piśmie nr .... Zainteresowany nie otrzymał żadnego oficjalnego pisma informującego o zakwestionowaniu odliczonego podatku VAT poza przedmiotową sugestią wystąpienia o indywidualną interpretację podatkową co potwierdziła decyzja urzędu o zwrocie wnioskowanego podatku VAT w całej deklarowanej wysokości.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT co wynika z treści opisu p. 74 oraz podanych danych firmowych w części B2 formularz wniosku i ewidencji internetowej CEiDG.

Zakresem wniosku objęte są zakupy oleju napędowego, płynów eksploatacyjnych oraz napraw
i modernizacji/przebudowy pojazdu tak, aby mógł spełniać swoje funkcje pojazdu technicznego służącego do spawania światłowodów w terenie min. szafki specjalistyczne, przegroda itp. Wszelkie faktury dotyczące przedmiotowego pojazdu specjalnego są i będą wystawiane na właściciela czyli firmę. Pojazd specjalny jest przeznaczony do obsługi technicznej (podwieszenie i spawanie/naprawa światłowodów) wybudowanej w ramach projektu ... sieci światłowodowej, rozbudowywanej w ramach pożyczki i obejmuje zakresem czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Przedmiotowy pojazd jest pojazdem specjalnym zgodnie z przeprowadzoną klasyfikacją GUS KŚT grupa 7 rodzaj 743 potwierdzonym badaniem technicznym oraz wpisem do dowodu rejestracyjnego. Pojazd ten nie jest bezpośrednio wyspecyfikowany w ustawie jednak charakter jego funkcjonalności wyczerpuje znamiona art. 86a ust. 9 pkt 3a - agregat elektryczny/spawalniczy. Tak jak to Wnioskodawca opisał w p. 74 stacje diagnostyczne oraz wydział komunikacji nie przewidują badania pojazdów zaklasyfikowanych do podgrupy pojazdy specjalne pod kontem spełniania wymagań VAT-1. Zapis VAT-1 w dowodzie rejestracyjnym został po sklasyfikowaniu pojazdu jako pojazd specjalny wykreślony przez wydział komunikacji. Nazewnictwo i klasyfikacja stacji diagnostycznych nadzorowanych przez wydziały komunikacji jest niekompatybilna z nazewnictwem w ustawie o VAT art. 86a i co wynika z logiki rozwoju technologii nie jest to konieczne. Ustawodawca nie musi przewidywać powstania nowych narzędzi pracy szczególnie dla HI Tech (gdzie 12 miesięcy jest prawie epoką w innych dziedzinach działalności gospodarczej). Podstawową przesłanką zakwalifikowania danego pojazdu/narzędzia do wyłącznego przeznaczenia jako firmowe są jego cechy funkcjonalne a te jednoznacznie klasyfikują pojazd jako specjalny służący do spawania światłowodów i można go uważać za agregat elektryczny/spawalniczy wymieniony w art. 86a ust. 9 pkt 3a. Diagnosta dokonując przeglądu pojazdu i klasyfikując go jako specjalny zg. z KŚT grupa 7 rodzaj 743 nie może przydzielić mu nazwy agregat elektryczny/spawalniczy z dwóch powodów:

1. Nie ma takiej nazwy w swoich aplikacjach, które z kolei są determinowane przez ustawy związane z ruchem drogowym.
2. Nie ma wiedzy lub nie chce jej posiąść , że spawarka światłowodów jest urządzeniem elektrycznym wyposażonym w precyzyjną optykę działając jak komputer a cały proces spawania wymaga szeregu dodatkowego wyposażenia (w jakie wyposażono pojazd pogotowia technicznego FTTH). Zabudowa w szalki i uchwyty raczej kojarzy mu się z warsztatem samochodowym i taką nazwę mu nadaje w badaniu technicznym jakie przeprowadza zgodnie z wytycznymi swoich przepisów i sugestii urzędów komunikacji.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy od samochodu specjalnego przedstawionego w opisie stanu faktycznego spełniającego znamiona użytkowe pojazdu specjalnego opisanego art. 86a ust. 9 pkt 3 a) Wnioskodawca może odliczać podatek VAT w pełnej wysokości 100% od wszystkich kosztów ponoszonych w związku z jego przebudową, eksploatacją i ewentualnymi naprawami?

Zdaniem Wnioskodawcy (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku),

Stanowisko w kwestii możliwości odliczania pełnego VAT od kosztów eksploatacji i naprawy pojazdu specjalnego służącego jedynie do prowadzenia działalności gospodarczej i to w dość wąskim zakresie (wymuszonym poniekąd przez instytucję pożyczającą środki na inwestycje w ramach) opiera się na przekonaniu, że odpowiedź na zadane w części G wniosku pytanie jest pozytywna. Wg stanu faktycznego opisanego we wniosku bezsporne jest, ze pojazd służy jedynie do prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy w bardzo wąskim specjalistycznym przeznaczeniu i w całym zakresie wypełnia znamiona art. 86a ust. 9 pkt 3 a). Mimo, że nie mógł zostać nazwany przez diagnostę jako agregat elektryczny/spawalniczy (powody opisane w p. 74) to taką rolę faktycznie w mojej firmie spełnia Ustawodawca artykułując główna zasadę funkcjonowania państwa opartą na konieczności budowania zaufania podatnika/obywatela do organów administracji państwowej/samorządowej określił jasno swoje intencje jako prospołeczne/gospodarcze. Interpretowanie zapisów ustaw literalnie oraz niespójność aktów prawnych pomiędzy ustawą o VAT a ustawami dotyczącymi komunikacji i transportu nie może odbijać się negatywnie na prawie przedsiębiorcy (szczególnie mikroprzedsiębiorców) do równego traktowania i degradować polskich przedsiębiorców w stosunku do ich konkurencji lub innych dziedzin działalności gospodarczej. Bo czym różni się wykorzystywanie pojazdu osobowego przerobionego na karawan, który ma prawo do pełnego odliczenia VAT (Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi IPTPP3/4512-182/15-6/ALN) od pojazdu ciężarowego wcześniej z VAT-1 i po przebudowie wyposażonego w zabudowę specjalistyczną służącą do spawania światłowodów, który z przyczyn braku kompatybilności zapisów różnych ustaw nie mógł zostać nazwany tak, aby jego prawa bezpośrednio wynikały z zapisów art. 86 a ustawy o VAT? W konsekwencji Wnioskodawca nie widzi powodu dla którego jego prawa mają być degradowane w porównaniu do innych działalności gospodarczych a wymaganie przez Urząd Skarbowy od Ustawodawcy przewidywania i definiowania pojazdów specjalistycznych, nieznanych w trakcie tworzenia zapisów ustawy Wnioskodawca uważa za zbyt optymistyczne. Niniejszym Zainteresowany wnosi o uznanie dla jego pojazdu specjalnego, który mimo, że nie jest bezpośrednio specyfikowany w punkcie 9 podpunkt 3 art. 86a może służyć jedynie do prac związanych ze spawaniem, naprawą i wieszaniem światłowodów (czyli częściowo wypełnia przeznaczenie określone w punkcie 9 podpunkt 3) akapit a) - agregat elektryczny/spawalniczy) prawa do pełnego odliczenia podatku VAT bez konieczności prowadzenia uciążliwej ewidencji przebiegu pojazdu. Wnioskodawca poinformował, że jako mikro-przedsiebiorca telekomunikacyjny obarczany jest już nadmiarem różnego rodzaju sprawozdawczości co w konsekwencji odbija się negatywnie na jego podstawowym zadaniu jakim jest generowanie dochodu i płacenia należnych podatków Zainteresowany nadmienił, że jego pojazd specjalny w pełni wypełnia warunki art. 86a p.3 podpunkt 1) a) oraz punktu 4 podpunkt 2 obowiązującej ustawy. Może on być również uznany w świetle art. 86a p. 4 za pojazd samochodowy (jako zbiór zawierający również pojazdy specjalne) przeznaczony jedynie do prowadzenia działalności gospodarczej, ale wymagałoby to przymuszenia stacji diagnostycznych do przeprowadzania badań i wydania wymaganych zaświadczeń dla pojazdów mających w dowodzie rejestracyjnym wpis „SPECJALNY” nie wyspecyfikowanych w p. 9 podpunkt 3) przedmiotowego artykułu.

W piśmie z dnia 1 marca 2018 r. Wnioskodawca wskazał, że wg stanu faktycznego opisanego we wniosku z dnia 10.01.2018 r. oraz odpowiedziach szczegółowych na pytania w wezwaniu bezsporne jest, ze pojazd służy jedynie do prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy w bardzo wąskim specjalistycznym przeznaczeniu i w całym zakresie wypełnia znamiona art. 86a ust. 9 pkt 3 a). Mimo, że nie mógł zostać nazwany przez diagnostę jako agregat elektryczny/spawalniczy (powody opisane w odpowiedzi Ad. 6) to taką rolę faktycznie w firmie spełnia. Ustawodawca artykułując główna zasadę funkcjonowania państwa opartą na konieczności budowania zaufania podatnika/obywatela do organów administracji państwowej/samorządowej określił jasno swoje intencje jako pro społeczne/gospodarcze. Interpretowanie zapisów ustaw literalnie oraz niespójność aktów prawnych pomiędzy ustawą o VAT a ustawami dotyczącymi komunikacji i transportu nie może odbijać się negatywnie na prawie przedsiębiorcy (szczególnie mikroprzedsiębiorców) do równego traktowania i degradować polskich przedsiębiorców w stosunku do ich konkurencji lub innych dziedzin działalności gospodarczej. Bo czym różni się wykorzystywanie pojazdu osobowego przerobionego na karawan, który ma prawo do pełnego odliczenia VAT (Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi IPIPP3/4512-182/15-6/ALN ) od pojazdu ciężarowego wcześniej z VAT-1 i po przebudowie wyposażonego w zabudowę specjalistyczną służącą do spawania światłowodów, który z przyczyn braku kompatybilności zapisów różnych ustaw nie mógł zostać nazwany tak. aby jego prawa bezpośrednio wynikały z zapisów art. 86 a ustawy o VAT?

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Stosownie do zapisu ust. 2 tego artykułu, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.
   
   

Jak stanowi art. 2 pkt 34 ustawy, przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Na podstawie art. 86a ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1. w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
   
   
   1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
      
   2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
2. do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.
   
   

W świetle ust. 4 cytowanego artykułu, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.
   
   

Jak stanowi ust. 5 ww. artykułu, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1. przeznaczonych wyłącznie do:
   1. odprzedaży,
      
   2. sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
      
   3. oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze
      -jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;
   
   
2. w odniesieniu do których:
   
   
   1. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub
      
   2. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.
   
   

Zgodnie z ust. 6 tego artykułu, ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

W świetle ust. 9 przywołanego artykułu, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

1. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:
   
   
   1. klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub
      
   2. z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;
2. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
   
3. pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:
   
   
   1. agregat elektryczny/spawalniczy,
      
   2. do prac wiertniczych,
      
   3. koparka, koparko-spycharka,
      
   4. ładowarka,
      
   5. podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,
      
   6. żuraw samochodowy
   -jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.
   
   
   

Zgodnie z ust. 10 pkt 2 ww. artykułu, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9 pkt 3 stwierdza się na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Na podstawie art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. 2017 r. poz. 1260, z późn. zm.), przez „pojazd specjalny” należy rozumieć pojazd samochodowy lub przyczepę przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji. Zgodnie z art. 71 ust. 1 tej ustawy, dokumentem stwierdzającym dopuszczenie do ruchu pojazdu samochodowego, ciągnika rolniczego, pojazdu wolnobieżnego wchodzącego w skład kolejki turystycznej, motoroweru lub przyczepy jest dowód rejestracyjny albo pozwolenie czasowe.

Jak wynika z art. 86a ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Na podstawie ust. 13 cyt. artykułu, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

W powołanych przepisach art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca zawarł szczególne uregulowania dotyczące wysokości przysługującej do odliczenia kwoty podatku naliczonego od zakupów związanych z pojazdami samochodowymi. Przepis ust. 1 tego artykułu wprowadza ogólną zasadę, zgodnie z którą od wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi (w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym, o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony), przysługuje podatnikowi prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego. Taka konstrukcja art. 86a ustawy oznacza, że w sytuacji, gdy znajduje zastosowanie szczególne uregulowanie zawarte w jego ust. 1, wówczas podatnik może skorzystać jedynie z ograniczonego prawa do odliczenia podatku naliczonego (w 50%). Jeżeli jednak przepis art. 86a ust. 1 ustawy nie znajduje zastosowania, wówczas stosuje się ogólne uregulowania dotyczące odliczania podatku, zawarte w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług.

W ust. 2 tego artykułu podano katalog wydatków związanych z pojazdami samochodowymi. Są to wydatki związane m.in. z nabyciem tych pojazdów, nabyciem paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do ich napędu, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub ich używaniem. Aby dany wydatek mógł być uznany za uprawniający do odliczenia podatku naliczonego, musi dotyczyć pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej podatnika.

Jak wynika z art. 86a ust. 17 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, inne niż wskazane w ust. 5 przypadki, w których nie stosuje się warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, uwzględniając specyfikę prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej oraz konieczność przeciwdziałania nadużyciom wynikającym z wykorzystywania pojazdów do celów innych niż związane z działalnością gospodarcza.

Stosownie do § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 maja 2014 r. w sprawie przypadków, w których nie stosuje się warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu (Dz. U. z 2014 r., poz. 709), warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy, nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi o przeznaczeniu:

1. pomoc drogowa, mających nadwozie konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu uszkodzonych pojazdów,
2. pogrzebowy, innych niż określone w § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 2014 r. w sprawie pojazdów samochodowych uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (Dz. U. poz. 407), jeżeli przedmiotem działalności gospodarczej podatnika wykorzystującego te pojazdy są usługi pogrzebowe,
3. bankowóz - wyłącznie typu A i B, innych niż określone w § 2 pkt 2 rozporządzenia, o którym mowa w pkt 2, jeżeli przedmiotem działalności gospodarczej podatnika wykorzystującego te pojazdy jest transport wartości pieniężnych

-jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym, i jeżeli spełnione są warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla tych przeznaczeń.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący czynnym podatnikiem podatku VAT, w II półroczu 2016 r. zakupił używany samochód VW Transporter T5 zarejestrowany jako ciężarowy z dwoma rzędami siedzeń, odgrodzonych przegrodą od części ładunkowej. W październiku 2016 r. Wnioskodawca dokonał przebudowy pojazdu usuwając jeden rząd siedzeń i montując oryginalną stałą przegrodę VW Transporter T5. W listopadzie 2016 r. Wnioskodawca dokonał w uprawnionej stacji diagnostycznej zabudowy części ładunkowej poprzez montaż specjalistycznych szafek na narzędzia i materiały oraz stolika pod stanowisko do spawania światłowodów w terenie. Stacja diagnostyczna zaklasyfikowała ten pojazd do grupy Pogotowie techniczne/Warsztat ponieważ było to wg diagnosty najbliższe faktycznemu przeznaczeniu pojazdu, który ma służyć do naprawy i montażu światłowodów w terenie. Diagnosta dokonując przeglądu pojazdu i klasyfikując go jako specjalny zg. z KŚT grupa 7 rodzaj 743 nie może przydzielić mu nazwy agregat elektryczny/spawalniczy. Wydział komunikacji dokonując na tej podstawie wpisu do dowodu rejestracyjnego oraz karty pojazdu kazał usunąć z zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu zapisu o spełnianiu warunków VAT-1 jako niepotrzebny i wykreślił je z karty pojazdu z dniem 30.11.2016 r. Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji VAT-26. Wszelkie faktury dotyczące przedmiotowego pojazdu specjalnego są i będą wystawiane na właściciela czyli firmę. Pojazd specjalny jest przeznaczony do obsługi technicznej (podwieszenie i spawanie/naprawa światłowodów) i obejmuje zakresem czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku VAT od zakupów oleju napędowego, płynów eksploatacyjnych oraz napraw i modernizacji/przebudowy opisanego we wniosku pojazdu specjalnego. W przedmiotowej sprawie nie można uznać, że pojazd samochodowy objęty zakresem wniosku, po przebudowie jest pojazdem, o którym mowa w art. 86a ust. 9 pkt 3 ustawy, bowiem w przedmiotowej sprawie, spełnienie wymagań określonych ww. przepisie nie jest stwierdzone na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Wskazać należy, że samo stwierdzenie, że charakter funkcjonalności tego pojazdu – jak wskazał Wnioskodawca - wyczerpuje znamiona art. 86a ust. 9 pkt 3a - agregat elektryczny/spawalniczy, nie jest wystarczające, bowiem jak wyżej wskazano spełnienie wymagań określonych ww. przepisie musi być stwierdzone na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, natomiast w przedmiotowej sprawie diagnosta dokonując przeglądu pojazdu i klasyfikując go jako specjalny zg. z KŚT grupa 7 rodzaj 743 nie może przydzielić mu nazwy agregat elektryczny/spawalniczy. Zatem nie można uznać, że pojazd będący przedmiotem wniosku spełnia warunki określone w art. 86a ust. 9 pkt 3 ustawy, a tym samym nie można uznać, że jest pojazdem samochodowym wykorzystywanym wyłącznie do działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy.

Należy zatem przeanalizować, czy pojazd będący przedmiotem wniosku może być uznany za pojazd wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy. Działania mające na celu wyeliminowanie użytku prywatnego muszą być dostosowane do specyfiki działalności podatnika. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu, co powoduje, że przedmiotowy samochód nie będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy.

Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie art. 86a ust. 1 i ust. 2 ustawy, na podstawie którego Wnioskodawcy będzie przysługiwało ograniczone do wysokości 50% prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy oleju napędowego, płynów eksploatacyjnych oraz napraw i modernizacji/przebudowy pojazdu specjalnego będącego przedmiotem wniosku.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opis sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, niniejsza interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy zauważyć, że powołana przez Wnioskodawcę interpretacja została wydana w indywidualnej sprawie, w której indywidualnie oceniano opis zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i stanowisko Wnioskodawcy. Powołana interpretacja nie stanowi źródła prawa i tut. Organ nie jest nią związany.

Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku, tutejszy organ wyjaśnia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast, w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanych załączników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17,43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.