2018.04.18 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.19.2018.3.JS
z 18 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2017 r. (data wpływu 26 stycznia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 marca 2018 r. (data wpływu 14 marca 2018 r.) oraz pismem z dnia 10 kwietnia 2018 r. (data wpływu 17 kwietnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie sposobu obliczania podatku akcyzowego z tytułu sprzedaży wyrobów gazowych na rzecz podmiotów posiadających status finalnego nabywcy gazowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek z dnia 28 grudnia 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie sposobu obliczania podatku akcyzowego z tytułu sprzedaży wyrobów gazowych na rzecz podmiotów posiadających status finalnego nabywcy gazowego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 marca 2018 r. (data wpływu 14 marca 2018 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie organu z dnia 21 lutego 2018 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4013.19.2018.1.JS oraz pismem z dnia 10 kwietnia 2018 r. (data wpływu 17 kwietnia 2018 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie organu z dnia 27 marca 2018 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4013.19.2018.2.JS.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W związku z uchwaloną ustawą z dnia 27 września 2013 roku o zmianie ustawy o podatku akcyzowym (Dz. U. 2013, poz. 1231), która została podpisana przez Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej w dniu 18 października 2013 roku, dotyczącą ustawy o podatku akcyzowym, i bezpośrednio związaną z upływem z dniem 31 października 2013 roku możliwości stosowania przez Rzeczpospolitą Polską ogólnego zwolnienia z podatku akcyzowego w odniesieniu do gazu, zgodnie z przepisami Dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 roku w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania wyrobów energetycznych i energii elektrycznej (Dz.U. UE z 2003 roku, L 283/51, dalej: Dyrektywa energetyczna) Wnioskodawca  spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) wnosi wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji w sprawach z zakresu prawa podatkowego.

Wskazać należy, że Wnioskodawca jest osobą prawną prowadzącą działalność gospodarczą polegającą m.in. na obrocie gazem ziemnym na potrzeby odbiorców zlokalizowanych na terenie Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie koncesji na obrót paliwami gazowymi udzielonej przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki na okres do dnia 31 grudnia 2025 roku. Wnioskodawca dokonuje sprzedaży wyrobów gazowych, w tym gazu ziemnego oraz LNG na rzecz różnych podmiotów, tym finalnych nabywców gazowych, na których rzecz sprzedaż podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Wnioskodawca oceniając status prawny swoich kontrahentów polega na zebranych oświadczeniach.

Z dniem 1 listopada 2013 roku opodatkowane podatkiem akcyzowym zostały wyroby gazowe, do których zalicza się wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit b) ustawy o podatku akcyzowym, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00. Zgodnie zaś z przepisem art. 9c ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu;
import wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
użycie wyrobów gazowych przez pośredniczący podmiot gazowy;
użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego:
1. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
2. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tych wyrobów finalnemu nabywcy gazowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że akcyza została zapłacona w należnej wysokości,
3. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31 b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31 b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31 b ust. 1-4.

W myśl zaś przepisu art. 13 ustawy o podatku akcyzowym, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą. W konsekwencji, Wnioskodawca na gruncie ustawy o podatku akcyzowym jest podatnikiem tego podatku.

Pismem z dnia 13 marca 2018 r. oraz pismem z dnia 10 kwietnia 2018 r., powyższy opis zdarzenia przyszłego został uzupełniony o następujące informacje:

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, do wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 do 2715. Natomiast bazując na przepisie art. 88 ust. 7 i 8 tego aktu prawnego, podstawa opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15C lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa wyrażona w gigadżulach (GJ). Dodatkowo, do celów poboru akcyzy ustala się wartości opałowe, które wynoszą:

dla wyrobów gazowych o kodzie CN 2705 00 00:
1. 18,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu koksowniczego powstającego w procesie produkcji koksu metodą wysokotemperaturowego odgazowania węgla koksowego,
2. 18,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu ekspansyjnego i gazów resztkowych powstających na ciągach technologicznych nieorganicznych,
3. 7,8 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu konwertorowego będącego produktem ubocznym w trakcie procesu zachodzącego w konwertorze tlenowym w czasie przedmuchiwania tlenem ciekłej surówki żelaza,
4. 3,6 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu wielkopiecowego będącego produktem ubocznym w trakcie procesu zachodzącego w wielkim piecu podczas przetapiania spieku rudnego i rudy żelaza na surówkę, w procesie redukcyjnym,
5. 1,9 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu nadmiarowego będącego produktem ubocznym suchego chłodzenia koksu,
6. 1,8 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu gardzielowego stanowiącego produkt odpadowy powstający w procesie wytapiania w piecach szybowych wsadu w postaci brykietów koncentratu miedziowego, koksu oraz mieszanki żużla konwertorowego i żużla z wytopu ołowiu,
7. 18,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla wyrobu gazowego niewymienionego w lit. a-f lub gdy nie można ustalić rodzaju wyrobu gazowego;
dla wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 11 00 - 45,2 GJ/1000 kilogramów;
dla wyrobów energetycznych o kodach CN od 2711 12 do 2711 19 00 - 46,0 GJ/1000 kilogramów;
dla wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 21 00:
1. 31,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu ziemnego wysokometanowego grupy E,
2. 27,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu ziemnego zaazotowanego grupy Lw,
3. 24,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu ziemnego zaazotowanego grupy Ls,
4. 20,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu ziemnego zaazotowanego grupy Ln,
5. 16,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu ziemnego zaazotowanego grupy Lm,
6. 31,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla wyrobu gazowego niewymienionego w lit. a-e;
dla wyrobów gazowych o kodzie ex CN 2711 29 00:
1. 24,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla wyrobu gazowego propan-butan- powietrze,
2. 115 GJ/1000 metrów sześciennych dla wyrobu gazowego propan-butan- rozprężony;
dla wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00 - 31,0 GJ/1000 metrów sześciennych;
dla wyrobów gazowych niewymienionych w pkt 1, 2, 4 i 5 - 31,0 GJ/1000 metrów sześciennych.

Stawki akcyzy zostały natomiast przewidziane w przepisie art. 89 i co do zasady dla wyrobów gazowych przeznaczonych dla celów opałowych stawka ta wynosi 1,28 zł/GJ. W przypadku gazu przeznaczonego do napędu silników spalinowych stawka ta może być inna, nowelizacja wprowadza dodatkowo stawkę 14,72 zł/GJ.

Zakładany przez Wnioskodawcę sposób wyliczenia zakłada, że jednostka stosowana dla transakcji na wyrobach gazowych MWh, zostaje przeliczona na metry sześcienne, i dopiero w dalszej kolejności na GJ. Zgodnie z przepisem za art. 88 ust. 7 pkt 4 lit a ustawy o podatku akcyzowym, w brzmieniu obowiązującym od 1 listopada 2013 roku, do celów poboru akcyzy ustala się wartości opałowe, które wynoszą dla wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 21 00 – 31 GJ/1000m³ dla gazu ziemnego wysokometanowego grupy E, który jest przedmiotem obrotu giełdowego, rozliczanego przez Wnioskodawcę. Zgodnie zaś z wyliczeniami przedstawianymi przez spółkę wiodącą na rynku PGNIG, 1 MWH odpowiada 91,1410864 m³. W konsekwencji:

1 MWh = 31GJ/m³*91,1410864m³/1000 m³ = 2,825373678 GJ

Podatek akcyzowy: 2,825373678 GJ * 1,28 zł/GJ = 3,616 zł, po zaokrągleniu 4 zł.

Zgodnie z przepisem art. 63 § 1 Ordynacji podatkowej podstawy opodatkowania, kwoty podatków, odsetki za zwłokę, opłaty prolongacyjne, oprocentowanie nadpłat oraz wynagrodzenia przysługujące płatnikom i inkasentom zaokrągla się do pełnych złotych w ten sposób, że końcówki kwot wynoszące mniej niż 50 groszy pomija się, a końcówki kwot wynoszące 50 i więcej groszy podwyższa się do pełnych złotych, z zastrzeżeniem § la i 2.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15°C lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ).

Stosownie do art. 88 ust. 7 pkt 4 lit. a ustawy do celów poboru akcyzy ustala się wartości opałowe, które wynoszą dla wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 21 00 31,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu ziemnego wysokometanowego grupy E.

Natomiast w myśl art. 89 ust. 15 lit. b ustawy stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla pozostałych paliw opałowych gazowych – 1,28 zł/gigadżul (GJ).

Z powyższych przepisów wynika, że przy określaniu podatku akcyzowego od wyrobów gazowych należy stosować stałe wartości opałowe określone w art. 88 ust. 7 ustawy. Wnioskodawca wskazał, że na rynku giełdowym notowania dotyczące wyrobów gazowych są prowadzone w MWh. Zatem Wnioskodawca obliczając podatek akcyzowy z tytułu sprzedaży wyrobów gazowych na rzecz podmiotów posiadających status finalnego nabywcy gazowego zamierza najpierw zacząć kalkulację od określenia ilości wyrobów w m³ a następnie przeliczyć m³ na GJ przy wykorzystaniu wartości opałowych wskazanych w art. 88 ust. 7 ustawy.

Spółka wyjaśnia także, że kod CN dla wyrobów gazowych, których sprzedaż finalnym odbiorcom gazowym ma być przedmiotem wydania interpretacji to 2711. Powyższe znajduje swoje uzasadnienie w Rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2017/1925 z dnia 12 października 2017 r. zmieniające załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej.

Przedmiotem sprzedaży dokonywanej przez Wnioskodawcę są co do zasady wyroby gazowe o kodzie CN 2711 21 00 przeznaczone do celów opałowych, co jest przedmiotem wniosku. Wnioskodawca nie wyklucza jednak, że w przyszłości sprzedaż będzie dokonywana również na rzecz finalnych nabywców gazowych na cele napędu silników spalinowych.

Wnioskodawca posiada status pośredniczącego podmiotu gazowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 23a [winno być: art. 2 ust. 1 pkt 23d – przyp. organu] ustawy o podatku akcyzowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przedstawiony przez Wnioskodawcę sposób obliczania podatku akcyzowego z tytułu sprzedaży wyrobów gazowych na rzecz podmiotów posiadających status finalnego nabywcy gazowego jest prawidłowy?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem m.in. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, do wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 do 2715. Natomiast bazując na przepisie m.in. 88 ust. 7 i 8 tego aktu prawnego, podstawa opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15C lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa wyrażona w gigadżulach (GJ).

Dodatkowo, do celów poboru akcyzy ustala się wartości opałowe, które wynoszą:

dla wyrobów gazowych o kodzie CN 2705 00 00:
1. 18,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu koksowniczego powstającego w procesie produkcji koksu metodą wysokotemperaturowego odgazowania węgla koksowego,
2. 18,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu ekspansyjnego i gazów resztkowych powstających na ciągach technologicznych nieorganicznych,
3. 7,8 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu konwertorowego będącego produktem ubocznym w trakcie procesu zachodzącego w konwertorze tlenowym w czasie przedmuchiwania tlenem ciekłej surówki żelaza,
4. 3,6 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu wielkopiecowego będącego produktem ubocznym w trakcie procesu zachodzącego w wielkim piecu podczas przetapiania spieku rudnego i rudy żelaza na surówkę, w procesie redukcyjnym,
5. 1,9 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu nadmiarowego będącego produktem ubocznym suchego chłodzenia koksu,
6. 1,8 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu gardzielowego stanowiącego produkt odpadowy powstający w procesie wytapiania w piecach szybowych wsadu w postaci brykietów koncentratu miedziowego, koksu oraz mieszanki żużla konwertorowego i żużla z wytopu ołowiu,
7. 18,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla wyrobu gazowego niewymienionego w lit. a-f lub gdy nie można ustalić rodzaju wyrobu gazowego;
dla wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 11 00 – 45,2 GJ/1000 kilogramów;
dla wyrobów energetycznych o kodach CN od 2711 12 do 2711 19 00 – 46,0 GJ/1000 kilogramów;
dla wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 21 00:
1. 31,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu ziemnego wysokometanowego grupy E,
2. 27,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu ziemnego zaazotowanego grupy Lw,
3. 24,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu ziemnego zaazotowanego grupy Ls,
4. 20,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu ziemnego zaazotowanego grupy Ln,
5. 16,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu ziemnego zaazotowanego grupy Lm,
6. 31,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla wyrobu gazowego niewymienionego w lit. a-e;
dla wyrobów gazowych o kodzie ex CN 2711 29 00:
1. 24,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla wyrobu gazowego propan-butan-powietrze,
2. 115 GJ/1000 metrów sześciennych dla wyrobu gazowego propan-butan-rozprężony;
dla wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00 – 31,0 GJ/1000 metrów sześciennych;
dla wyrobów gazowych niewymienionych w pkt 1, 2, 4 i 5 – 31,0 GJ/1000 metrów sześciennych.

Ponadto, ustawa przewiduje, że w przypadku sprzedaży finalnemu nabywcy gazowemu wyrobów gazowych do obliczenia podstawy opodatkowania tych wyrobów przyjmuje się ilość tych wyrobów wynikającą z faktury dokumentującej ich sprzedaż. Stawki akcyzy zostały natomiast przewidziane w przepisie m.in. 89 i co do zasady dla wyrobów gazowych przeznaczonych dla celów opałowych stawka ta wynosi 1,28 zł/GJ. W przypadku gazu przeznaczonego do napędu silników spalinowych stawka ta może być inna, nowelizacja wprowadza dodatkowo stawkę 14,72 zł/GJ.

Zakładany przez Wnioskodawcę sposób wyliczenia zakłada, że jednostka stosowana dla transakcji na wyrobach gazowych MWh, zostaje przeliczona na metry sześcienne, i dopiero w dalszej kolejności na GJ. Zgodnie z przepisem za m.in. 88 ust. 7 pkt 4 lit a ustawy o podatku akcyzowym, w brzmieniu obowiązującym od 1 listopada 2013 roku, do celów poboru akcyzy ustala się wartości opałowe, które wynoszą dla wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 21 00 31 GJ/1000m³ dla gazu ziemnego wysokometanowego grupy E, który jest przedmiotem obrotu giełdowego, rozliczanego przez Wnioskodawcę. Zgodnie zaś z wyliczeniami przedstawianymi przez spółkę wiodącą na rynku gazu, PGNiG S.A. (są to dane powszechnie udostępnione), 1 MWH odpowiada 91,1410864 m³. W konsekwencji:

1 MWh = 31GJ/m³*91,1410864m³/1000 m³ = 2,825373678 GJ

Podatek akcyzowy: 2,825373678 GJ * 1,28 zł/GJ = 3,616 zł, po zaokrągleniu 4 zł.

Zgodnie z przepisem m.in. 63 § 1 Ordynacji podatkowej podstawy opodatkowania, kwoty podatków, odsetki za zwłokę, opłaty prolongacyjne, oprocentowanie nadpłat oraz wynagrodzenia przysługujące płatnikom i inkasentom zaokrągla się do pełnych złotych w ten sposób, że końcówki kwot wynoszące mniej niż 50 groszy pomija się, a końcówki kwot wynoszące 50 i więcej groszy podwyższa się do pełnych złotych, z zastrzeżeniem § 1 a i 2.

Zgodnie z m.in. 88 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15°C lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ).

Stosownie do m.in. 88 ust. 7 pkt 4 lit. a ustawy do celów poboru akcyzy ustala się wartości opałowe, które wynoszą dla wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 21 00 31,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu ziemnego wysokometanowego grupy E.

Natomiast w myśl m.in. 89 ust. 15 lit. b ustawy stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla pozostałych paliw opałowych gazowych -1,28 zł/gigadżul (GJ).

Z powyższych przepisów wynika, że przy określaniu podatku akcyzowego od wyrobów gazowych należy stosować stałe wartości opałowe określone w m.in. 88 ust. 7 ustawy. Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca rozlicza transakcje dotyczące wyrobów gazowych posługując się MWh, zatem obliczając podatek akcyzowy z tytułu sprzedaży wyrobów gazowych na rzecz podmiotów posiadających status finalnego nabywcy gazowego powinien najpierw zacząć kalkulację od określenia ilości wyrobów w m³ a następnie przeliczyć m³ na GJ przy wykorzystaniu wartości opałowych wskazanych w m.in. 88 ust. 7 ustawy. Wnioskodawca powyższą metodę obliczania podatku akcyzowego zaprezentował powyżej. Tym samym sposób przedstawiony powyżej należy uznać za prawidłowy przy obliczaniu podatku akcyzowego z tytułu sprzedaży wyrobów gazowych na rzecz podmiotów posiadających status finalnego nabywcy gazowego.

Poparcie dla prawidłowości wyżej wskazanego sposobu określania podatku akcyzowego od wyrobów gazowych stanowi m.in. 91 b ust. 1 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym pośredniczący podmiot gazowy dokonujący sprzedaży wyrobów gazowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy gazowemu jest obowiązany prowadzić ewidencję wyrobów gazowych zawierającą następujące dane:

ilość każdorazowo sprzedanych na terytorium kraju finalnemu nabywcy gazowemu wyrobów gazowych, odpowiednio w kilogramach albo metrach sześciennych, według nazwy oraz kodów CN, oraz ich wartość opałową;
datę sprzedaży wyrobów gazowych;
imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby finalnego nabywcy gazowego;
datę wystawienia i numer faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedane przez podatnika wyroby gazowe, na podstawie których te wyroby zostały sprzedane na terytorium kraju finalnemu nabywcy gazowemu.

Powyższy przepis określa, że ewidencja prowadzona przez pośredniczący podmiot gazowy dokonujący sprzedaży wyrobów gazowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy gazowemu ma zawierać m.in. dane dotyczące ilości kg albo m³ każdorazowo sprzedanych wyrobów ze wskazaniem kodu CN oraz ich wartości opałowej.

Obowiązek wskazania w ewidencji danych dotyczących ilości m³ oraz wartości opałowej sprzedanych wyrobów gazowych potwierdza, że – w analizowanym przypadku, w którym jednostką rozliczeniową jest MWh – dla celów określenia podatku akcyzowego należy ilość wyrobów gazowych określić w m³ i stosować wartości opałowe określone w m.in. 88 ust. 7 ustawy.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy przedstawiony przez niego sposób dokonywania obliczenia podatku akcyzowego należy uznać za prawidłowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na podstawie m.in. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 43, ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W załączniku nr 1 do ustawy, w poz. 28 wymieniono gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe, oznaczone kodem CN 2711.

Zgodnie natomiast z m.in. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy wyroby gazowe to wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w m.in. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

Stosownie do m.in. 9c ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu;
import wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
użycie wyrobów gazowych przez pośredniczący podmiot gazowy;
użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego:
1. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
2. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tych wyrobów finalnemu nabywcy gazowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że akcyza została zapłacona w należnej wysokości,
3. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w m.in. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w m.in. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w m.in. 31b ust. 1-4.

W myśl m.in. 13 ust. 1 pkt 12 ustawy, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący pośredniczącym podmiotem gazowym używającym wyrobów gazowych.

Zgodnie z m.in. 2 ust. 1 pkt 23d ustawy, pośredniczący podmiot gazowy to podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju lub posiadający koncesję na obrót gazem ziemnym na terytorium kraju:

dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów gazowych, lub
używający wyrobów gazowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy, lub
używający wyrobów gazowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów objętych zerową stawką akcyzy, lub
będący spółką prowadzącą giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, nabywającą wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji opisanej w m.in. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, lub
będący towarowym domem maklerskim lub domem maklerskim w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, nabywającym wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji opisanej w m.in. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywającym wyroby gazowe na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub
będący giełdową izbą rozrachunkową, Krajowym Depozytem Papierów Wartościowych S.A. lub spółką, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w m.in. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywającymi wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji opisanej w m.in. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, lub
będący spółką prowadzącą jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywającą wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w m.in. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym

- który pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu skarbowego o tej działalności.

W myśl m.in. 88 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15°C lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ).

Zgodnie z m.in. 63 § 1 Ordynacji podatkowej, podstawy opodatkowania, kwoty podatków, odsetki za zwłokę, opłaty prolongacyjne, oprocentowanie nadpłat oraz wynagrodzenia przysługujące płatnikom i inkasentom zaokrągla się do pełnych złotych w ten sposób, że końcówki kwot wynoszące mniej niż 50 groszy pomija się, a końcówki kwot wynoszące 50 i więcej groszy podwyższa się do pełnych złotych, z zastrzeżeniem § 1a i 2 tego artykułu.

Jak stanowi m.in. 88 ust. 7 ustawy, do celów poboru akcyzy ustala się wartości opałowe, które wynoszą:

dla wyrobów gazowych o kodzie CN 2705 00 00:
1. 18,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu koksowniczego powstającego w procesie produkcji koksu metodą wysokotemperaturowego odgazowania węgla koksowego,
2. 18,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu ekspansyjnego i gazów resztkowych powstających na ciągach technologicznych nieorganicznych,
3. 7,8 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu konwertorowego będącego produktem ubocznym w trakcie procesu zachodzącego w konwertorze tlenowym w czasie przedmuchiwania tlenem ciekłej surówki żelaza,
4. 3,6 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu wielkopiecowego będącego produktem ubocznym w trakcie procesu zachodzącego w wielkim piecu podczas przetapiania spieku rudnego i rudy żelaza na surówkę, w procesie redukcyjnym,
5. 1,9 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu nadmiarowego będącego produktem ubocznym suchego chłodzenia koksu,
6. 1,8 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu gardzielowego stanowiącego produkt odpadowy powstający w procesie wytapiania w piecach szybowych wsadu w postaci brykietów koncentratu miedziowego, koksu oraz mieszanki żużla konwertorowego i żużla z wytopu ołowiu,
7. 18,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla wyrobu gazowego niewymienionego w lit. a-f lub gdy nie można ustalić rodzaju wyrobu gazowego;
dla wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 11 00 – 45,2 GJ/1000 kilogramów;
dla wyrobów energetycznych o kodach CN od 2711 12 do 2711 19 00 – 46,0 GJ/1000 kilogramów;
dla wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 21 00:
1. 31,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu ziemnego wysokometanowego grupy E,
2. 27,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu ziemnego zaazotowanego grupy Lw,
3. 24,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu ziemnego zaazotowanego grupy Ls,
4. 20,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu ziemnego zaazotowanego grupy Ln,
5. 16,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu ziemnego zaazotowanego grupy Lm,
6. 31,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla wyrobu gazowego niewymienionego w lit. a-e;
dla wyrobów gazowych o kodzie ex CN 2711 29 00:
1. 24,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla wyrobu gazowego propan-butan-powietrze,
2. 115 GJ/1000 metrów sześciennych dla wyrobu gazowego propan-butan-rozprężony;
dla wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00 – 31,0 GJ/1000 metrów sześciennych;
dla wyrobów gazowych niewymienionych w pkt 1,2, 4 i 5 – 31,0 GJ/1000 metrów sześciennych.

Jak wynika natomiast z m.in. 88 ust. 8 ustawy, w przypadku sprzedaży finalnemu nabywcy gazowemu wyrobów gazowych do obliczenia podstawy opodatkowania tych wyrobów przyjmuje się ilość tych wyrobów wynikającą z faktury dokumentującej ich sprzedaż.

Stawki akcyzy na wyroby energetyczne określone zostały w m.in. 89 ust. 1 ustawy. Dla gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711, przeznaczonych do celów opałowych, stawka akcyzy wynosi 1,28 zł/1 gigadżul (GJ) (art. 89 ust. 1 pkt 13 ustawy).

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca (Spółka) prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na obrocie gazem ziemnym na podstawie otrzymanej koncesji na obrót paliwami gazowymi. Przedmiotem obrotu giełdowego rozliczanego przez Spółkę jest gaz ziemny wysokometanowy grupy E o kodzie CN 2711 21 00. W ramach działalności Spółka (mająca status pośredniczącego podmiotu gazowego) dokonuje transakcji sprzedaży ww. wyrobów gazowych na rzecz finalnych nabywców gazowych na terytorium kraju, która to czynność jest przedmiotem opodatkowania akcyzą. Przedmiotem sprzedaży są wyroby gazowe o kodzie CN 2711 21 00 przeznaczone do celów opałowych. Do obliczenia podstawy opodatkowania Spółka przelicza jednostkę stosowaną do rozliczenia transakcji na rynku giełdowym dotyczącym wyrobów gazowych, tj. MWh, na ilość tych wyrobów w m³. Spółka przyjmuje przy tym sposób przeliczenia MWh na m³ zgodnie z powszechnie udostępnianymi wyliczeniami, przedstawionymi przez spółkę wiodąca na rynku paliw gazowych. Następnie, przyjmując zgodną z art. 88 ust. 7 pkt 4 lit. a ustawy wartość opałową dla przedmiotowego gazu ziemnego wysokometanowego grupy E (ustaloną w tym przepisie w wysokości równej 31 GJ/1000 m³ tego wyrobu) Wnioskodawca oblicza podstawę opodatkowania jako iloczyn ilości wyrobów w m³ oraz wartości opałowej wyrażonej w GJ.

Spółka przyjmuje zatem, że 1 MWh odpowiada 91,1410864 m³ gazu, a w konsekwencji:

1 MWh = 31GJ/m³*91,1410864m³/1000 m³ = 2,825373678 GJ.

Podatek akcyzowy wynosi zatem:

2,825373678 GJ * 1,28 zł/GJ = 3,616 zł, po zaokrągleniu zgodnie z art. 63 § 1 Ordynacji podatkowej = 4 zł.

W powyższej sytuacji, Spółka prosi potwierdzenie, czy przedstawiony przez nią sposób obliczania podatku akcyzowego z tytułu sprzedaży wyrobów gazowych na rzecz finalnych nabywców gazowych jest prawidłowy.

Z powyższych przepisów wynika, że przy określaniu podatku akcyzowego od wyrobów gazowych należy stosować stałe wartości opałowe określone w art. 88 ust. 7 ustawy. Wnioskodawca wskazał, że jednostką stosowaną dla dokonywanych przez niego transakcji dotyczących wyrobów gazowych są MWh. Zatem Wnioskodawca obliczając podatek akcyzowy z tytułu sprzedaży wyrobów gazowych na rzecz podmiotów posiadających status finalnego nabywcy gazowego, powinien najpierw zacząć kalkulację od określenia ilości wyrobów w m³, a następnie przeliczyć m³ na GJ, z wykorzystaniem wartości opałowych wskazanych w art. 88 ust. 7 pkt 4 lit. a ustawy, który to sposób obliczenia podatku akcyzowego zaprezentował we wniosku dla gazu ziemnego wysokometanowego grupy E, o kodzie CN 2711 21 00.

Poparcie dla prawidłowości wyżej wskazanego sposobu określania podatku akcyzowego od wyrobów gazowych stanowi art. 138j ust. 1 pkt 1 ustawy oraz ust. 2 pkt 1 tego artykułu, z których wynika, że pośredniczący podmiot gazowy, dokonujący sprzedaży wyrobów gazowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy gazowemu, jest obowiązany prowadzić ewidencję wyrobów gazowych zawierającą ilość każdorazowo sprzedanych na terytorium kraju finalnemu nabywcy gazowemu wyrobów gazowych, odpowiednio w kilogramach albo metrach sześciennych, według nazwy oraz kodów CN, oraz ich wartość opałową.

Obowiązek wskazania w ewidencji danych dotyczących ilości m³ oraz wartości opałowej sprzedanych wyrobów gazowych potwierdza, że  w analizowanym przypadku, w którym jednostką rozliczeniową jest MWh  dla celów określenia podatku akcyzowego należy ilość wyrobów gazowych określić najpierw w m³ i stosować wartości opałowe określone w art. 88 ust. 7 ustawy.

Jednocześnie wskazać należy, że poprawność obliczeń wskazanego w opisie zdarzenia przyszłego i stosowanego przez Wnioskodawcę (na podstawie wyliczeń spółki wiodącej na rynku gazowym) przelicznika jednostki rozliczeniowej MWh na m³ dla przedmiotowego gazu nie była przedmiotem oceny.

Tym samym przedstawiony przez Wnioskodawcę sposób obliczania podatku akcyzowego z tytułu sprzedaży przedmiotowych wyrobów gazowych na rzecz podmiotów posiadających status finalnego nabywcy gazowego, należy uznać za prawidłowy. Stanowisko Wnioskodawcy należy zatem uznać za prawidłowe.

Podkreślenia wymaga, że niniejsza interpretacja odnosi się do sprzedaży przedmiotowych wyrobów gazowych do celów opałowych, na rzecz finalnych nabywców gazowych (co było przedmiotem wniosku, jak wskazała Spółka w uzupełnieniu).

Zauważyć także należy, że wprawdzie Wnioskodawca błędnie wskazał przepis określający stawkę akcyzy dla przedmiotowych wyrobów gazowych, a także przepisy dotyczące ewidencjonowania sprzedaży wyrobów gazowych, jednakże nie miało to wpływu na sposób dokonywania obliczeń przedstawionych przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, zmiany stanu prawnego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postepowania podatkowego odmiennego stanu sprawy niż przedstawiony we wniosku, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin