Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.98.2018.1.AS
z 13 kwietnia 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2018 r. (data wpływu 14 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i udokumentowania rozliczeń pomiędzy uczestnikami konsorcjumjest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i udokumentowania rozliczeń pomiędzy uczestnikami konsorcjum.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:


Wnioskodawca - spółka Y. GmbH (dalej: Y. lub Wnioskodawca) - jest spółką z siedzibą w Austrii. Spółka jest zarejestrowana w Polsce jako czynny podatnik VAT oraz posiada na terytorium Polski stałe miejsce prowadzenia działalności dla celów VAT.


Y. wraz ze spółką A. z siedzibą w Szwecji (dalej: A.) zawarły umowę konsorcjum (dalej: Umowa Konsorcjum Y.).


Konsorcjum Y. zawarło umowę (dalej: Umowa Podwykonawcza) z I. SA (dalej: I.), który jest członkiem konsorcjum z K. (dalej: konsorcjum K.).


Konsorcjum K. zawarło umowę z E. Sp. z o.o. „Budowa instalacji oczyszczania spalin w wydziale EC-1" (dalej: Umowa). Zgodnie z tą umową Konsorcjum K. dokona m.in. dostawy i montażu instalacji oczyszczania spalin dla kotłów K1-K5 oraz dostawy i zabudowy innych urządzeń i instalacji oraz wykona inne prace niezbędne do osiągnięcia zakładanego w umowie celu.


Postanowienia Umowy Konsorcjum Y.

Umowa Konsorcjum Y. przewiduje następujący udział procentowy stron w projekcie:

  1. A. - 23,7 %,
  2. Y. - 76,3%.

Strony postanowiły, że zakres robót wynikający i związany z przedmiotem Umowy Podwykonawczej będzie następujący:

  1. A. - dostawa modułów do systemu SNCR;
  2. Y. - projektowanie, dostawa, rozruch i testy systemu oczyszczania spalin SNCR a także nadzór nad modyfikacjami kotłów.

Szczegółowy podział prac wynika z tabeli podziału prac będącej załącznikiem nr. 1 do Umowy Konsorcjum Y. i przedstawia się następująco:

  1. A. - przygotowanie dokumentacji, kompletu wytycznych, rysunków modułów PMF, PMR, PMW, PU, CMM oraz ich dostawa wraz z zapewnieniem jakości, transportem, nadzór nad rozruchem oraz przeprowadzeniem testów i szkoleń;
  2. Y. - przygotowanie dokumentacji, kompletu wytycznych rysunków oraz dostawa kanałów spalin, lanc wtryskowych ACL, konstrukcji wsporczej lanc wtryskowych oraz systemu pomiaru temperatury w bojlerze oraz zbiorniku na amoniak oraz ich dostawa wraz z zapewnieniem jakości, transportem, nadzór nad rozruchem oraz przeprowadzeniem testów i szkoleń a także przygotowanie dokumentacji i rysunków dotyczących niezbędnych modyfikacji kotłów.

Strony Umowy Konsorcjum Y. ustanowiły Y. Liderem reprezentującym Konsorcjum. Lider reprezentuje strony Umowy Konsorcjum Y. w stosunkach zewnętrznych, w tym przed Zamawiającym, we wszystkich sprawach związanych z projektem.


Zgodnie z Umową Konsorcjum Y., jej strony ponoszą wobec I. odpowiedzialność solidarną za wykonanie Umowy Podwykonawczej. Strony odpowiadają wzajemnie za wykonanie przyjętego na siebie zakresu prac oraz prac realizowanych przez jej podwykonawców. Prace Konsorcjum Y. są pracami polegającymi na projektowaniu, dostawie oraz nadzorze nad rozruchem bez instalacji oraz innych fizycznych prac na terenie Polski.


Faktury za prace wykonane przez Y. oraz A. na rzecz I. wystawia Y. Płatności za roboty wykonane przez A. są dokonywane przez Y. na podstawie faktur VAT, wystawianych przez A. na Y. Płatności na rzecz A. będą dokonywane po otrzymaniu przez Y. płatności od I., w terminie 7 dni roboczych od dnia otrzymania środków pieniężnych, na podstawie faktur wystawianych przez A. na rzecz Y.

Postanowienia Umowy Podwykonawczej:

Przedmiotem Umowy podwykonawczej jest zaprojektowanie, dostawa, rozruch i testy instalacji oczyszczania spalin dla kotłów K1-K5. Przedmiot umowy ma zostać wykonany przez Konsorcjum Y. w terminach wynikających z Umowy Podwykonawczej, zgodnie z załączonym do Umowy Podwykonawczej harmonogramem.


Zgodnie z postanowieniami Umowy Podwykonawczej, odpowiedzialność i ryzyko eksploatacyjne wobec robót wykonanych przez Konsorcjum Y. przechodzi na I. na podstawie protokołu Przekazania do Eksploatacji Instalacji dla danego bloku. Według definicji zawartych w Umowie Podwykonawczej, datą Przekazania do Eksploatacji jest data podpisania przez strony protokołu Przekazania do Eksploatacji.

Umowa Podwykonawcza przewiduje, że wykonanie jego przedmiotu podlega następującym odbiorom:

  1. Dla potrzeb wystawiania faktur - po wykonaniu każdego etapu realizacji wymienionego w harmonogramie rzeczowo-finansowym - na podstawie Protokołów Akceptujących Etapy, podpisanych przez Konsorcjum Y. oraz I. po wcześniejszym zaakceptowaniu wykonania etapy przez E.;
  2. Odbiorom częściowym, na podstawie Częściowych Protokołów Akceptujących, potwierdzających wykonanie częściowego zakresu świadczeń wynikających z Umowy Podwykonawczej bez potwierdzenia funkcjonalnej oraz technologicznej kompletności całej realizacji;
  3. Odbiorowi końcowemu, na podstawie Protokołu Przejęcia Instalacji do Eksploatacji podpisanego przez I. oraz E. i potwierdzającego wykonanie wszystkich zobowiązań wynikających z Umowy.

Ryzyko utraty lub uszkodzenia przedmiotu Umowy Podwykonawczej przechodzi z Konsorcjum Y. na I. w dniu podpisania Protokołu Przejęcia Instalacji do Eksploatacji. Z tą chwilą przechodzi na I. odpowiedzialność za przedmiot Umowy Podwykonawczej, z zastrzeżeniem zobowiązań i odpowiedzialności Konsorcjum Y. w okresie gwarancji i rękojmi za wady.


Wynagrodzenie z tytułu wykonania Umowy Podwykonawczej zostało określone jako wynagrodzenie ryczałtowe brutto.


Strony Umowy Podwykonawczej uzgodniły, że wynagrodzenie umowne będzie płatne w ratach określonych zgodnie z harmonogramem rzeczowo - finansowym, stanowiącym załącznik do Umowy Podwykonawczej. Rozliczenie realizacji Umowy Podwykonawczej ma odbywać się na podstawie faktur wystawianych po wykonaniu każdego etapu realizacji wymienionego w harmonogramie rzeczowo - finansowym - na podstawie Protokołów Akceptujących Etapy. Podstawą wystawienia każdej faktury VAT jest podpisany przez przedstawicieli stron Protokół Akceptujący dany Etap, potwierdzający zrealizowanie przez Konsorcjum Y. danego etapu realizacji, opisanego w harmonogramie rzeczowo - finansowym.

Opinia GUS

Y. wystąpiła do Urzędu Statystycznego w Łodzi z wnioskiem o zaklasyfikowanie jej prac wykonywanych dla I. na podstawie Umowy Podwykonawczej zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wynikających z:

  • rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. (dalej: PKWiU z 2015 r.) i
  • rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (dalej PKWiU z 2008 r.).

We wniosku wskazano, że zakres prac Y. obejmuje:

  • przygotowanie dokumentacji, kompletu wytycznych oraz rysunków niezbędnych do instalacji systemu redukcji niekatalitycznej SNCR do zmniejszania emisji tlenków azotu (NOx) w kotłach K1-K5 ;
  • nadzór nad rozładunkiem modułów dostarczanych przez A. stanowiących łącznie system SNCR służący zmniejszaniu emisji tlenków azotu w w/w kotłach;
  • przygotowanie dokumentacji służącej instalacji tychże modułów oraz ich późniejszej eksploatacji;
  • zaprojektowanie nowych elementów kanałów spalin wraz z rysunkami, produkcja tych kanałów oraz wykonanie dokumentacji podwykonawczej dla każdego etapu robót;
  • projekt oraz dostawa lanc wtryskowych AC wraz z podnośnikiem oraz konstrukcją stalową nadzór nad montażem i pracami budowlanymi I. dotyczącymi między innymi systemu SNCR, kanałów spalinowych oraz lanc wtryskowych oraz przekazywanie instrukcji montażowych;
  • projektowanie i przygotowanie dokumentacji oraz prób ciśnieniowych związanych z otwarciem stropu kotła oraz dachu budynku kotłowni w celu montażu lanc wtryskowych AC;
  • projektowanie oraz produkcja konstrukcji wsporczej lanc wtryskowych AC oraz systemu pomiaru temperatury w kotle oraz nadzór i dostarczenie ich instrukcji montażowych dla I.; ogólne zarządzanie i nadzór nad rozruchem całej instalacji;
  • koordynacja i prowadzenie szkoleń personelu inwestora, który będzie obsługiwał instalację.

W odpowiedzi na wniosek Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w Łodzi poinformował, że roboty związane z budową instalacji oczyszczania spalin obejmujące:

  • przygotowanie dokumentacji, kompletu wytycznych oraz rysunków niezbędnych do instalacji systemu redukcji niekatalitycznej SNCR do zmniejszania emisji tlenków azotu (NOx) w kotłach K1-K5;
  • nadzór nad rozładunkiem modułów dostarczanych przez A. stanowiących łącznie system SNCR służący zmniejszaniu emisji tlenków azotu w w/w kotłach;
  • przygotowanie dokumentacji służącej instalacji tychże modułów oraz ich późniejszej eksploatacji;
  • projekt lanc wtryskowych AC wraz z podnośnikiem oraz konstrukcją stalową;
  • nadzór nad montażem i pracami budowlanymi I. dotyczącymi między innymi systemu SNCR, kanałów spalinowych oraz lanc wtryskowych oraz przekazywanie instrukcji montażowych;
  • projektowanie i przygotowanie dokumentacji oraz prób ciśnieniowych związanych z otwarciem stropu kotła oraz dachu budynku kotłowni w celu montażu lanc wtryskowych AC;
  • zarządzanie i nadzór nad rozruchem całej instalacji łącznie z koordynacją i prowadzenie szkoleń personelu inwestora.

– mieszczą się w grupowaniu PKWiU 33.20 „Usługi instalowania maszyn przemysłowych, sprzętu i wyposażenia”.


Zaprojektowanie nowych elementów kanałów spalin wraz z rysunkami, produkcja tych kanałów oraz wykonanie dokumentacji podwykonawczej dla każdego etapu robót mieści się w grupowaniu PKWiU 25.99 „Pozostałe gotowe wyroby metalowe, gdzie indziej niesklasyfikowane”.

Projektowanie oraz produkcja konstrukcji wsporniczej lanc wtryskowych AC mieści się w grupowaniu PKWiU 25.11.23.0 „Pozostałe konstrukcje i ich części: płyty, pręty, kątowniki, kształtowniki itp. z żeliwa, stali lub aluminium”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy świadczenia pomiędzy A. a Y. jako Liderem Konsorcjum Y. a także pomiędzy Y. jako Liderem Konsorcjum a I. są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i powinny być dokumentowane fakturami VAT?


Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz postanowień umownych, A. jako członek Konsorcjum Y., z tytułu wykonanych przez siebie czynności, służących realizacji przedmiotu Umowy Podwykonawczej, powinien wystawiać faktury VAT na Y. jako Lidera, ponieważ dokumentują one wykonywanie przez A. czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie Y. jako Lider Konsorcjum powinna wystawić na rzecz I. fakturę VAT z tytułu całości świadczenia realizowanego przez Konsorcjum.


Według Wnioskodawcy, dla możliwości stwierdzenia, czy rozliczenia dokonywane pomiędzy nim a A. powinny być traktowane jako podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, a co za tym idzie dokumentowane fakturą konieczne jest ustalenie czy rozliczenia, o których mowa, stanowią wynagrodzenie za dostawę towarów bądź świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ustawy o VAT.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów, import towarów na terytorium kraju, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Na mocy art. 7 ust.1 ustawy o VAT, przez odpłatną dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez odpłatne świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Art. 15 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy o VAT, podatnik jest zobowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

  1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
  2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
  3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
  4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Pod pojęciem „sprzedaży”, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.


Z przytoczonych przepisów wynika, że fakturę wystawia się m.in. w przypadku dokonania przez podatnika (podmiotu wykonującego działalność gospodarczą) sprzedaży, to znaczy odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju, eksportu towarów oraz wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, a wystawia ją (co do zasady) podmiot wykonujący daną czynność dla nabywcy towarów lub usługobiorcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, przy ocenie obowiązku dokumentowania wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności fakturą należy wziąć pod uwagę, czy świadczy on czynności opodatkowane (odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług), czy czynności tych nie świadczy i nie ma prawa wystawiać takich faktur. Oceny tej należy dokonać na podstawie całości warunków umów, regulujących wzajemne prawa i obowiązki stron.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, A. oraz Wnioskodawca jako strony Umowy Konsorcjum postanowiły, że zakres robót wynikający z Umowy Podwykonawczej będzie dzielony w oparciu o stanowiącej załącznik do Umowy Konsorcjum tabeli podziału prac, przypadających do wykonania Wnioskodawcy lub A. Umowa Konsorcjum Y. przewiduje udział procentowy stron w projekcie (A. - 23,7 %, Y. - 76,3%). Podział prac między stronami (i kosztów z nimi związanych) następuje na podstawie wspomnianego podziału prac. Zaangażowanie każdej strony Konsorcjum Y. w tak podzielonych pracach na różnych etapach realizacji projektu może się różnić, jednakże ogólny stopień zaangażowania każdej ze stron jest ustalony na określonym procentowym poziomie. Każda ze stron - Wnioskodawca oraz A. - odpowiada zgodnie z Umową Konsorcjum Y. za wykonanie przyjętego na siebie zakresu prac oraz prac realizowanych przez jej podwykonawców oraz ponosi we własnym zakresie swoje koszty i wydatki związane z przygotowaniem i złożeniem oferty oraz realizacją Umowy Konsorcjum, o ile ta umowa nie stanowi inaczej. Strony Umowy Konsorcjum Y. ustanowiły Y. (Lidera) jako reprezentującego jej strony na czas przetargu, a w przypadku zawarcia Umowy Podwykonawczej przez Konsorcjum Y., na czas jej realizacji i ostatecznego rozliczenia. Lider reprezentuje strony w stosunkach zewnętrznych, w tym przed I., we wszystkich sprawach związanych z projektem.

W świetle przedstawionych postanowień Umowy Konsorcjum Y., do wystawiania na rzecz I. faktur VAT, dokumentujących całość czynności wykonanych przez Konsorcjum Y. na rzecz I. uprawniona jest wyłącznie Y. (Lider). Przepisy ustawy o VAT nie ustanawiają konsorcjum jako odrębnego rodzaju podatnika, co oznacza, że jako podatnik VAT działać mogą tylko poszczególni członkowie konsorcjum. W świetle Umowy Konsorcjum Y., niemożliwym jest, by strony odrębnie wystawiały faktury na I., skoro Umowa Podwykonawcza wykonywana jest wobec I. kompleksowo przez Y. oraz A. Zdaniem Wnioskodawcy, uczestnicy konsorcjum, będącej umową nienazwaną w Kodeksie cywilnym, uprawnieni są do fakturowania wzajemnych świadczeń oraz wyboru podmiotu, który odpowiedzialny jest za rozliczenia z I. W związku z tym, że działania stron Umowy Konsorcjum Y., związane z wykonywaniem Umowy Podwykonawczej zawartej z I., stanowią działania odrębnych i niezależnych z punktu widzenia podatkowego podmiotów prawa - podatników podatku VAT, podmioty tak działające (w formie konsorcjum) powinny do wzajemnych rozliczeń oraz do rozliczeń z I. stosować ogólne reguły w zakresie wystawiania faktur VAT dokumentujących wykonywane przez nich czynności.


Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma przy tym znaczenia od kogo podmiot dokonujący dostawy towaru lub świadczenia usługi otrzymuje zapłatę - czy od nabywcy towaru lub usługi czy od osoby trzeciej.


Ważne jest tylko to, aby było to wynagrodzenie za daną konkretną usługę lub za daną konkretną dostawę towaru. Odpłatność ma miejsce wtedy, kiedy pomiędzy otrzymaną zapłatą a wykonanym świadczeniem (dostawą towarów czy też usługą) istnieje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym [tak A. Bartosiewicz w komentarzu do art. 5 ustawy o VAT (w) VAT. Komentarz, wyd. X, nb. 29, Lex], Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 19.01.2016 r., nr ITPP2/4512-1102/15/AW wskazał: „aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy jej wykonaniem a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną czynność w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia”.


W rozpatrywanym stanie faktycznym ma miejsce sytuacja, gdzie I. wypłaca wynagrodzenie z tytułu realizacji przedmiotu Umowy Podwykonawczej na rzecz Y. (lidera), który następnie wypłaca A. kwotę odpowiadającą pracom wykonanym przez A. i przez niego zafakturowanym, zgodnie z postanowieniami zawartych umów.


Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W świetle brzmienia art. 29a ust. 1 ustawy o VAT oraz powołanych argumentów, bez względu na umownie ukształtowany między konsorcjantami przepływ środków finansowych, stanowiących wynagrodzenie A. za wykonane przez niego czynności opodatkowane należy uznać, że stanowią one odpłatność na rzecz A. za wykonane przez niego czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Podkreślenia wymaga, że każdy z członków konsorcjum - Y. oraz A. - świadczy swój własny, określony rzeczowo rodzaj prac. Prace te stanowią czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma przy tym znaczenia, czy dokonanie rzeczowego podziału prac następuje w formie wyodrębnienia poszczególnych rodzajów czynności do wykonania przez poszczególne strony konsorcjum, czy w formie wyliczenia procentu zakresu rzeczowego robót przypadającego na poszczególnych wykonawców (konsorcjantów).

Zgodnie z przepisami ustawy o VAT, w odniesieniu do każdej płatności pieniężnej rozpatrywać należy, czy stanowi ona otrzymanie wynagrodzenia za jakieś świadczenia wykonane przez dany podmiot. Jeśli można zidentyfikować takie świadczenie, to wówczas otrzymaną płatność należałoby potraktować jako wynagrodzenie za wykonaną dostawę lub usługę. W przypadku więc, gdy podmiot płacący uzyskuje korzyść z pewnego rodzaju sytuacji, zobowiązanie takie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako dostawa towarów lub świadczenie usług, w związku z czym powinno być ono opodatkowane podatkiem VAT.

W związku z powyższym, jeżeli strony Umowy Konsorcjum Y. (Y. i A.) wykonują czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na rzecz I., lecz z uwagi na postanowienia Umowy Konsorcjum Y. oraz Umowy Podwykonawczej, przewidujące wystawianie faktur za wykonane prace przez obu konsorcjantów przez jednego z nich (Y. jako lidera konsorcjum) w imieniu całego konsorcjum (po uprzednim otrzymaniu przez Y. faktury VAT za czynności wykonane przez A.) - należy uznać, że czynności te podlegają kwalifikacji na gruncie ustawy o VAT jak transakcje dostawy towarów bądź świadczenia usług. Powyższej kwalifikacji nie zmienia przy tym okoliczność, iż w imieniu obu stron konsorcjum działa Lider, upoważniony do reprezentacji i wystawiania faktur za prace wykonane przez obie strony Umowy Konsorcjum Y. na rzecz I., ani okoliczność, że wypłacane przez I. wynagrodzenie trafia początkowo w całości na rachunek Y. jako lidera, który następnie przekazuje odpowiednią część wynagrodzenia za wykonane czynności opodatkowane na rzecz A.

Zdaniem Wnioskodawcy, jakkolwiek ekonomicznym beneficjentem prac wykonywanych przez Wnioskodawcę i A. jest ostatecznie I., a nie Wnioskodawca, z punktu widzenia podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że Wnioskodawca pełni w świetle przedstawionego stanu faktycznego i postanowień zawartych umów rolę quasi-pośrednika w świadczeniu podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT czynności pomiędzy uczestnikami konsorcjum a I.


Stosownie do postanowień umownych pomiędzy stronami, faktury wystawiane są na Y. lidera konsorcjum, który nabywa tak wyświadczone czynności na rzecz I. Dochodzi zatem do sytuacji, w której Y., działając jako lider konsorcjum, nabywa świadczenia (towary lub usługi) od A., a następnie we własnym imieniu odsprzedaje je I.


Zdaniem Wnioskodawcy, wystawianie przez A. faktur na niego jako lidera jest prawidłowe niezależnie od tego, czy wykonywane czynności zostaną zakwalifikowane jako dostawa towarów, czy jako świadczenie usług. W przypadku kwalifikacji prac wykonywanych przez A. na podstawie Umowy Podwykonawczej jako dostawy towarów, ma bowiem miejsce dostawa łańcuchowa. Jest to sytuacja, w której kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy. Uznaje się wówczas, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach (art. 7 ust. 8 ustawy o VAT). W takiej sytuacji każdy z podmiotów uczestniczących w łańcuchu dostawy wystawia fakturę na kolejny.

Natomiast w przypadku kwalifikacji prac wykonywanych przez Y. na podstawie Kontraktu jako świadczenia usług, zastosowanie znajdą zasady refakturowania usług wskazane w art. 8 ust. 2a ustawy o VAT. W tej sytuacji należy uznać, że Y. jako lider - działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej (tj. I.) - bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się zatem, że on sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Także w tej sytuacji zasadne jest wystawianie faktur VAT przez A. na Y., a następnie przez Y. jako lidera na I.


Podkreślenia wymaga, że w ramach realizacji Umowy Podwykonawczej, Wnioskodawca wykonuje zarówno swój własny zakres prac, osobny od A., jak i prace, których wykonanie strony realizują wspólnie. Niemniej jednak, nie wpływa to na zmianę świadczenia wykonanego przez A. (towaru lub usługi), jakie jest następnie dostarczane przez Y. lidera na rzecz I.


Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy potwierdza m.in. prawomocny wyrok WSA w Poznaniu z 18.11.2015 r., sygn. I SA/Po 1026/15. W wydanym orzeczeniu sąd potwierdził ugruntowaną już linię orzeczniczą zgodnie z którą transfery wartości pieniężnych dokonywane między konsorcjantami można podzielić na dwie grupy:

  1. transfery związane z faktyczną dostawą towarów, bądź świadczeniem usług dla potrzeb realizacji prac związanych z projektem, w szczególności świadczenie przez podatnika usług na rzecz konsorcjum. Tę grupę transferów należy dokumentować fakturami VAT;
  2. transfery związane jedynie z rozliczeniami finansowymi dokonywanymi pomiędzy konsorcjantami na zasadach uzgodnionych w umowie konsorcjum (które nie są związane z żadnymi dostawami towarów ani świadczeniem usług). Należy do nich w szczególności podział zysków pomiędzy konsorcjantów stosownie do ich udziałów. Tę grupę transferów należy dokumentować notami księgowymi.

Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy potwierdza także dalsze orzecznictwo sądów administracyjnych oraz interpretacje indywidualne wydawane przez organy podatkowe, np.:

  • wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 12.08.2015 r., sygn. I FSK 1373/14; wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 25.06.2014 r., sygn. I FSK 1108/13; interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 19.02.2016 r., nr IBPP3/4512-816/15/EJ;
  • interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 7.01.2016 r., nr IBPP3/4512-742/15/ASz;
  • interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 4.05.2011 r., nr IPPP3/443-179/11-3/JF;
  • interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 16.02.2010 r., nr IBPP1/443-1127/09/EA);

a także objaśnienia podatkowe z 17 marca 2017 r. „Stosowanie mechanizmu odwróconego obciążenia w transakcjach dotyczących świadczenia usług budowlanych” pkt 11.

Reasumując, A. jako członek wspólnego przedsięwzięcia, z tytułu wykonanych przez siebie prac, służących realizacji przedmiotu Umowy Podwykonawczej, powinna wystawiać faktury VAT na Y. oraz Y. powinien wystawiać faktury VAT za całość prac Konsorcjum Y. na I., ponieważ dokumentują one wykonywanie przez A. oraz Y. czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do katalogu usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Pojęcie usługi według ustawy jest szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w ww. art. 5a ustawy.

Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zatem za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być takie sytuacje, w których:

  • istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,
  • wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,
  • istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,
  • odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,
  • istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.


W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi – art. 8 ust. 2a ustawy.

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

  1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
  2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
  3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
  4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Należy podkreślić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednocześnie, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika.


Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.



Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Zauważyć w tym miejscu należy, że umowa konsorcjum nie występuje ani w prawie cywilnym, ani podatkowym. Wyjątkiem jest prawo bankowe, które wymienia konsorcjum bankowe – art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz. U. z 2016 r., poz. 1988, z późn. zm.). Zawieranie takich porozumień jest jednak dopuszczalne (w ramach swobody umów). Stosownie do art. 353(1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017, poz. 459, z późn. zm.), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

W konsekwencji strony zawierające umowę konsorcjum mogą ją ukształtować w sposób dowolny, byleby jej treść lub cel nie sprzeciwiały się ustawie, zasadom współżycia społecznego oraz właściwości takiego stosunku. Konsorcjum nie jest podmiotem gospodarczym, nie posiada osobowości prawnej ani podmiotowości prawnej, nie musi być rejestrowane, ani mieć odrębnej nazwy czy też siedziby. Podmioty tworzące konsorcjum są, co do zasady, niezależne w swoich dotychczasowych działaniach (czyli w działaniach niezwiązanych z konsorcjum), a w działaniach związanych z konsorcjum realizują wspólne przedsięwzięcie objęte porozumieniem. Zawierając umowę konsorcyjną podmioty mogą określić, kto będzie reprezentował konsorcjum na zewnątrz (może to być także osoba trzecia). Co do zasady, konsorcja nie mają też wspólnego majątku (chociaż mogą mieć wspólne konto rozliczeniowe), a wszelkie formy płatności regulowane są przez firmę lub osobę reprezentującą konsorcjum.

Dodać należy, że polski ustawodawca nie skorzystał z możliwości wynikającej z art. 11 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym, po konsultacji z komitetem doradczym ds. podatku od wartości dodanej (zwanym dalej „Komitetem ds. VAT”), każde państwo członkowskie może uznać za jednego podatnika osoby mające siedzibę na terytorium tego samego państwa członkowskiego, które będąc niezależnymi pod względem prawnym, są ściśle powiązane pod względem finansowym, ekonomicznym i organizacyjnym.

Konsorcjum – w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego – nie może być zatem uznane za podatnika VAT. Oznacza to, że relacji zachodzących pomiędzy stronami umowy konsorcjum (podatnikami VAT), dla potrzeb podatku od towarów i usług, nie należy oceniać na zasadach wewnętrznych rozliczeń konsorcjum. Powyższego nie zmienia okoliczność, że w przypadku umów konsorcjum dopuszczalne jest zawarcie ustaleń, że rozliczenia gospodarcze i księgowe, w tym dotyczące podpisywania umów i wystawiania faktur za prace wykonane przez uczestników konsorcjum na rzecz podmiotów zamawiających te prace na podstawie zawartego z nimi kontraktu – będzie dokonywał wytypowany przez uczestników konsorcjum podmiot wiodący.

Zatem przedsiębiorcy działający w ramach konsorcjum są odrębnymi podatnikami VAT. Powyższe oznacza, że działając w ramach konsorcjum powinni oni do wzajemnych rozliczeń stosować ogólne reguły wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług oraz aktów wykonawczych do niej, w tym także w zakresie wystawiania faktur VAT dokumentujących wykonywane przez nich czynności.


Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, spółka z siedzibą w Austrii, jest zarejestrowany w Polsce jako czynny podatnik VAT oraz posiada na terytorium Polski stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.


Wnioskodawca wraz ze spółką z siedzibą w Szwecji (dalej: A.) zawarły umowę konsorcjum (dalej: Umowa Konsorcjum Y.). Konsorcjum Y. zawarło umowę (dalej: Umowa Podwykonawcza) z I. (dalej: I.), który jest członkiem konsorcjum z K.


Konsorcjum K. zawarło umowę z E. „Budowa instalacji oczyszczania spalin”. Zgodnie z tą umową Konsorcjum K. dokona m.in. dostawy i montażu instalacji oczyszczania spalin dla kotłów K1-K5 oraz dostawy i zabudowy innych urządzeń i instalacji oraz wykona inne prace niezbędne do osiągnięcia zakładanego w umowie celu.


Postanowienia Umowy Konsorcjum Y.

Umowa Konsorcjum Y. przewiduje następujący udział procentowy stron w projekcie:

  1. A. - 23,7 %,
  2. Y. - 76,3%.

Strony postanowiły, że zakres robót wynikający i związany z przedmiotem Umowy Podwykonawczej będzie następujący:

  1. A. - dostawa modułów do systemu SNCR;
  2. Y. - projektowanie, dostawa, rozruch i testy systemu oczyszczania spalin SNCR a także nadzór nad modyfikacjami kotłów.

Szczegółowy podział prac wynika z tabeli podziału prac będącej załącznikiem nr. 1 do Umowy Konsorcjum Y. i przedstawia się następująco:

  1. A. - przygotowanie dokumentacji, kompletu wytycznych, rysunków modułów PMF, PMR, PMW, PU, CMM oraz ich dostawa wraz z zapewnieniem jakości, transportem, nadzór nad rozruchem oraz przeprowadzeniem testów i szkoleń;
  2. Y. - przygotowanie dokumentacji, kompletu wytycznych rysunków oraz dostawa kanałów spalin, lanc wtryskowych ACL, konstrukcji wsporczej lanc wtryskowych oraz systemu pomiaru temperatury w bojlerze oraz zbiorniku na amoniak oraz ich dostawa wraz z zapewnieniem jakości, transportem, nadzór nad rozruchem oraz przeprowadzeniem testów i szkoleń a także przygotowanie dokumentacji i rysunków dotyczących niezbędnych modyfikacji kotłów.

Strony Umowy Konsorcjum Y. ustanowiły Wnioskodawcę Liderem reprezentującym Konsorcjum. Lider reprezentuje strony Umowy Konsorcjum Y. w stosunkach zewnętrznych, w tym przed Zamawiającym, we wszystkich sprawach związanych z projektem.


Zgodnie z Umową Konsorcjum Y., jej strony ponoszą wobec I. odpowiedzialność solidarną za wykonanie Umowy Podwykonawczej. Strony odpowiadają wzajemnie za wykonanie przyjętego na siebie zakresu prac oraz prac realizowanych przez jej podwykonawców. Prace Konsorcjum Y. są pracami polegającymi na projektowaniu, dostawie oraz nadzorze nad rozruchem bez instalacji oraz innych fizycznych prac na terenie Polski.


Faktury za prace wykonane przez Y. oraz A. na rzecz I. wystawia Y. Płatności za roboty wykonane przez A. są dokonywane przez Y. na podstawie faktur VAT, wystawianych przez na Y. Płatności na rzecz A. będą dokonywane po otrzymaniu przez Y. płatności od I., w terminie 7 dni roboczych od dnia otrzymania środków pieniężnych, na podstawie faktur wystawianych przez A. na rzecz Y.


Postanowienia Umowy Podwykonawczej:


Przedmiotem Umowy podwykonawczej jest zaprojektowanie, dostawa, rozruch i testy instalacji oczyszczania spalin dla kotłów K1-K5. Przedmiot umowy ma zostać wykonany przez Konsorcjum Y. w terminach wynikających z Umowy Podwykonawczej, zgodnie z załączonym do Umowy Podwykonawczej harmonogramem.


Zgodnie z postanowieniami Umowy Podwykonawczej, odpowiedzialność i ryzyko eksploatacyjne wobec robót wykonanych przez Konsorcjum Y. przechodzi na I. na podstawie protokołu Przekazania do Eksploatacji Instalacji dla danego bloku. Według definicji zawartych w Umowie Podwykonawczej, datą Przekazania do Eksploatacji jest data podpisania przez strony protokołu Przekazania do Eksploatacji.

Wynagrodzenie z tytułu wykonania Umowy Podwykonawczej zostało określone jako wynagrodzenie ryczałtowe brutto. Strony Umowy Podwykonawczej uzgodniły, że wynagrodzenie umowne będzie płatne w ratach określonych zgodnie z harmonogramem rzeczowo-finansowym, stanowiącym załącznik do Umowy Podwykonawczej. Rozliczenie realizacji Umowy Podwykonawczej ma odbywać się na podstawie faktur wystawianych po wykonaniu każdego etapu realizacji wymienionego w harmonogramie rzeczowo-finansowym - na podstawie Protokołów Akceptujących Etapy. Podstawą wystawienia każdej faktury VAT jest podpisany przez przedstawicieli stron Protokół Akceptujący dany Etap, potwierdzający zrealizowanie przez Konsorcjum Y. danego etapu realizacji, opisanego w harmonogramie rzeczowo-finansowym.


Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy świadczenia pomiędzy A. a Wnioskodawcą jako Liderem Konsorcjum Y., a także pomiędzy Y. jako Liderem Konsorcjum a I. są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i powinny być dokumentowane fakturami VAT.


Należy wskazać, że w praktyce gospodarczej bardzo często inwestycje budowlane realizowane są przez wykonawców funkcjonujących w formie konsorcjum, które jest związkiem kilku przedsiębiorstw zawartym w celu dokonania wspólnego przedsięwzięcia. Występują różne modele konsorcjów, z których każde może mieć indywidualny charakter.


W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że to strony konsorcjum określają w umowie, sposób rozliczeń między sobą jak i inwestorem, tj. sposób wystawiania faktur, należnego wynagrodzenia, terminów wykonania prac oraz kwestii odpowiedzialności za przydzielone im zadania z tytułu realizacji celu nałożonego na nich przez inwestora (zamawiającego) w ramach zlecenia/przetargu. W praktyce w umowie konsorcjum strony mogą wyznaczyć Lidera konsorcjum (który m.in. pełni funkcję reprezentacyjną oraz prowadzi rozliczenia z inwestorem), ale także mogą ustanowić, że każdy z nich świadczy usługi bezpośrednio na rzecz inwestora.

Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy konsorcjum Y. zawarło umowę podwykonawczą z I. na zaprojektowanie, dostawę, rozruch i testy instalacji oczyszczania spalin dla kotłów K1-K5. Strony konsorcjum uzgodniły zakres prac, które powinny zostać zrealizowane przez każdego z nich, a także sprecyzowały zasady wzajemnych rozliczeń oraz odpowiedzialności. Zgodnie z treścią umowy konsorcjum, rozliczeń z Zamawiającym (I.) dokonuje wyłącznie Lider (Wnioskodawca) i Lider wystawia fakturę dla klienta - I. za realizację prac konsorcjum Y. Z kolei, partner konsorcjum (A.) wystawia na Wnioskodawcę (Lidera) faktury na wykonane przez siebie prace w ramach konsorcjum. Jak wskazał Wnioskodawca zakres robót związany z przedmiotem umowy podwykonawczej, wykonywany przez partnera konsorcjum A. obejmuje dostawę modułów do systemu SNCR, a szczegółowo: przygotowanie dokumentacji, kompletu wytycznych, rysunków modułów PMF, PMR, PMW, PU, CMM oraz ich dostawę wraz z zapewnieniem jakości, transportem, nadzór nad rozruchem oraz przeprowadzeniem testów i szkoleń.

Zatem w opisanej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której występują skonkretyzowane świadczenia (dostawa towarów bądź świadczenie usług) w zamian za określone wynagrodzenie. Przyjęty przez strony sposób dokumentowania czynności wykonywanych przez poszczególnych uczestników w ramach konsorcjum wskazuje na istniejący łańcuch świadczeń – Partner konsorcjum (A.) obciąża Lidera wynagrodzeniem należnym mu za wykonany zakres prac, natomiast Lider obciąża Zamawiającego wynagrodzeniem należnym za prace wykonane przez wszystkich uczestników konsorcjum (zarówno Lidera jak i Partnera).

W konsekwencji, z uwagi na przedstawione okoliczności sprawy należy stwierdzić, że pomiędzy A. a Wnioskodawcą (Liderem konsorcjum) oraz pomiędzy Wnioskodawcą (Liderem konsorcjum) a Zamawiającym (I.) występują czynności podlegające opodatkowaniu, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy - odpłatna dostawa towarów/odpłatne świadczenie usług, które stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy, należy udokumentować fakturą.


Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.


Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe postępowanie są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj