INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2009r. (data wpływu 9 listopada 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 stycznia 2010r. (data wpływu 2 lutego 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia podatku VAT w ramach konsorcjum w sytuacji, gdy Wnioskodawca jest wykonawcą – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 listopada 2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia podatku VAT w ramach konsorcjum w sytuacji, gdy Wnioskodawca jest wykonawcą.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 stycznia 2010r. (data wpływu 2 lutego 2010r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 18 stycznia 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w związku z udziałem w przetargach nieograniczonych na realizację zamówień publicznych zawiera z innymi przedsiębiorcami - podatnikami podatku VAT umowy konsorcjum. Zgodnie bowiem z przepisem art. 23 ust. 1 Prawa zamówień publicznych wykonawcy mogą wspólnie ubiegać się o udzielenie zamówienia. Umowa konsorcjum ma umożliwić Wnioskodawcy udział w przetargu, którego warunków sam Wnioskodawca nie spełnia.

Wnioskodawca bywa Liderem Konsorcjum - nie jest to jednak regułą. Umowy konsorcjum są skonstruowane rozmaicie - zasadniczo nie precyzują udziału procentowego Wykonawców - członków konsorcjum w realizacji przedsięwzięcia. W załączniku lub treści umowy wskazuje się, jaki zakres rzeczowy zadania inwestycyjnego będzie realizowany przez poszczególnych wykonawców. W ostatnim czasie jednak Wnioskodawca zawarł umowę, która zawiera w treści wyliczenie procentu zakresu rzeczowego robót przypadające na poszczególnych wykonawców.

We wszystkich przypadkach oferta wspólna jest konstruowana poprzez dodanie kwot kosztorysów cząstkowych poszczególnych wykonawców – członków konsorcjum i przy założeniu, iż każdy z wykonawców - członków konsorcjum ponosi własne koszty (koszty materiałowe i koszty podwykonawców).

Po wygraniu przetargu jest zawierana z wykonawcami - członkami konsorcjum reprezentowanymi przez lidera konsorcjum umowa na realizację inwestycji z Zamawiającym. Zgodnie z treścią umów konsorcjum zapłata wynagrodzenia należnego Uczestnikom Konsorcjum, odbywać się będzie na podstawie faktur VAT, wystawionych Liderowi Konsorcjum w oparciu o podpisane przez Lidera Konsorcjum protokoły odbioru robót, na warunkach i terminach przewidzianych w umowie ramowej z Zamawiającym. Lider Konsorcjum niezwłocznie po uzyskaniu zapłaty przez Zamawiającego, ureguluje należności wobec pozostałych członków Konsorcjum.

Tak więc faktury za zrealizowane i odebrane protokolarnie roboty wystawia Zamawiającemu Lider Konsorcjum. Lider konsorcjum otrzymuje faktury VAT za zrealizowane roboty od pozostałych członków Konsorcjum i wystawia fakturę łączną na sumę wartości robót swoich (o ile w danym okresie rozliczeniowym wykonuje roboty) i pozostałych wykonawców - członków konsorcjum.

Każdy z wykonawców ponosi na bieżąco koszty związane z wykonaniem robót i realizacją dostaw na podstawie faktur otrzymanych od podwykonawców oraz od dostawców. Umowa konsorcjum, na tle której sformułowano wniosek o interpretację została zawarta 9 września 2008r. Konsorcjum zawiązane przedmiotową umową w dniu 15 lipca 2009r. zawarło umowę z Zamawiającym, na podstawie której realizowało, realizuje i będzie realizować roboty budowlane i montażowe oraz dostawy do dnia 15 stycznia 2011r. W kontrakcie tym Wnioskodawca pełni rolę Partnera (Wykonawcy), zaś Liderem Konsorcjum jest S.A.

Wnioskodawca wyjaśnił, iż w innych kontraktach Wnioskodawca pełni jednak rolę Lidera. Wnioskodawca uważa zatem, iż nie ma żadnej przeszkody, by - za opłatą za dodatkowy stan faktyczny - BKIP udzielił mu interpretacji odnoszącej się do stanu faktycznego, w którym będzie pełnić rolę Lidera (zdarzenia przyszłe). W ocenie Wnioskodawcy przepisy dopuszczają taką możliwość, skoro mówią o zaliczaniu opłat za każdy stan faktyczny.

Jeżeli organ uważa inaczej, Wnioskodawca prosi o udzielenie informacji dla UMOWY KONSORCJUM z dnia 9 września 2008r., w której Wnioskodawca pełni rolę Wykonawcy(Partnera) niebędącego Liderem.

Wnioskodawca wyjaśnił ponadto, iż uważa, że skoro opłacił dwa stany faktyczne:

• odnośnie sytuacji, gdy Wnioskodawca jest Wykonawcą (umowa z dnia 9 września 2008r.),
• odnośnie sytuacji, gdy Wnioskodawca będzie Liderem (zdarzenie przyszłe),

- to organ winien udzielić mu odnośnie obu stanów faktycznych interpretacji indywidualnej.

W każdej z tych spraw Wnioskodawca jest w jego ocenie podmiotem uprawnionym do uzyskania interpretacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Wykonawca - członek konsorcjum może w ramach realizacji robót w ramach konsorcjum wystawiać na Lidera faktury VAT...
2. Czy członek konsorcjum ma prawo do odliczenia podatku VAT o kwotę podatku VAT wynikającego z faktur otrzymanych od podwykonawców i dostawców w związku z realizacją powierzonego mu w umowie konsorcjum zakresu robót...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, nawet jeżeli umowa konsorcjum zawarta celem udziału w przetargu o zamówienie publiczne - realizację robót budowlanych, zawiera informację o udziale procentowym każdego z Wykonawców - członków konsorcjum w realizacji zakresu zadania inwestycyjnego wynikającego z Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (SIWZ), umowy takiej nie można uznać, za spółkę, o której mowa w art. 5 Ustawa z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych ani wskazane tamże przedsięwzięcie.

Artykuł 5 Ustawy CIT stanowi: Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że udziały wspólników w przychodach są równe. Zgodnie z ust. 2 - zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

W konsekwencji uznać należy, iż umowa konsorcjum zawarta przez członków konsorcjum nie może być rozliczana na zasadach dotyczących spółki lub wspólnego przedsięwzięcia wynikających z art. 5 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:

ustawa nie precyzuje pojęcia wspólnego przedsięwzięcia. Wykładnia cyt. art. 5 Ustawy CIT pozwala jednak na wysunięcie wniosku, iż zawarta przez Wnioskodawcę umowa konsorcjum nie może być uznana za wspólne przedsięwzięcie z uwagi na bezudziałowy charakter. Oczywiste jest, iż udział ten nie jest równy. Zaś wskazany w umowie udział nie jest udziałem w zyskach i stratach, lecz udziałem w zakresie rzeczowym. Należy podkreślić, iż udział ten nie powinien być również ustalany na podstawie późniejszego wyliczenia procentu wartości robót zrealizowanych przez poszczególnych wykonawców do całości robót. Po pierwsze, każdy z wykonawców realizuje inne rodzajowo roboty. Do końca realizacji robót nie jest pewne czy nie pojawią się roboty dodatkowe, które zwiększą pulę robót które zrealizuje konkretny wykonawca. W trakcie realizacji strony ponoszą koszty przypisane do swojego zakresu przedmiotowego. Nie jest możliwe ustalenie przed zakończeniem robót rzeczywistych ich kosztów. Co więcej koszty te bywają diametralnie różne dla różnych branż budowlanych. Podobnie marże dla różnych branż budowlanych są bardzo zróżnicowane. Nie jest zatem w żaden sposób uzasadnione przypisywanie kosztów proporcjonalnie do udziału w zrealizowanym zakresie rzeczowym czy w przychodach. Podkreślić należy, iż kalkulacja kosztów i ich przewidzenie obciąża każdego z wykonawców oddzielnie. Poniesienie nadmiernych kosztów przez jednego z członków konsorcjum nie powinno obciążać innych członków konsorcjum. O ile bowiem ich odpowiedzialność wobec Zamawiającego jest solidarna to w relacjach wewnętrznych każdy ponosi ryzyko ekonomiczne związane wyłącznie z realizacją przypisanego mu zakresu rzeczowego. Umowy podwykonawcze są zawierane pomiędzy poszczególnymi członkami konsorcjum a podwykonawcami, a nie pomiędzy konsorcjum jako całością a podwykonawcami. W tym stanie rzeczy jedynym adekwatnym sposobem rozliczenia będzie wystawianie przez podwykonawców faktur na Wykonawców, a następnie fakturowanie przez Wykonawców - członków konsorcjum robót na Lidera. Lider wystawia fakturę VAT na Zamawiającego. Przychodem dla Wykonawców - członków konsorcjum winna być kwota netto faktury wystawionej na Lidera, zaś kosztem dla Wykonawców - członków konsorcjum suma faktur netto otrzymanych od Podwykonawców i dostawców. Wykonawcy - członkowie konsorcjum mają prawo odliczenia całości podatku VAT wynikającego z faktur VAT otrzymanych od Podwykonawców i dostawców, którym zlecili podwykonawstwo lub dostawy w przypadającym im zakresie rzeczowym inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ww. ustawy, świadczeniem usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca w związku z udziałem w przetargach nieograniczonych na realizację zamówień publicznych zawiera z innymi przedsiębiorcami - podatnikami podatku VAT umowy konsorcjum. Umowa konsorcjum ma umożliwić Wnioskodawcy udział w przetargu, którego warunków sam Wnioskodawca nie spełnia.

Wnioskodawca bywa Liderem Konsorcjum - nie jest to jednak regułą. Umowy konsorcjum są skonstruowane rozmaicie - zasadniczo nie precyzują udziału procentowego Wykonawców - członków konsorcjum w realizacji przedsięwzięcia. W załączniku lub treści umowy wskazuje się, jaki zakres rzeczowy zadania inwestycyjnego będzie realizowany przez poszczególnych wykonawców. W ostatnim czasie jednak Wnioskodawca zawarł umowę, która zawiera w treści wyliczenie procentu zakresu rzeczowego robót przypadające na poszczególnych wykonawców.

We wszystkich przypadkach oferta wspólna jest konstruowana poprzez dodanie kwot kosztorysów cząstkowych poszczególnych wykonawców – członków konsorcjum i przy założeniu, iż każdy z wykonawców - członków konsorcjum ponosi własne koszty (koszty materiałowe i koszty podwykonawców).

Po wygraniu przetargu jest zawierana z wykonawcami - członkami konsorcjum reprezentowanymi przez lidera konsorcjum umowa na realizację inwestycji z Zamawiającym. Zgodnie z treścią umów konsorcjum zapłata wynagrodzenia należnego Uczestnikom Konsorcjum, odbywać się będzie na podstawie faktur VAT, wystawionych Liderowi Konsorcjum w oparciu o podpisane przez Lidera Konsorcjum protokoły odbioru robót, na warunkach i terminach przewidzianych w umowie ramowej z Zamawiającym. Lider Konsorcjum niezwłocznie po uzyskaniu zapłaty przez Zamawiającego, ureguluje należności wobec pozostałych członków Konsorcjum.

Tak więc faktury za zrealizowane i odebrane protokolarnie roboty wystawia Zamawiającemu Lider Konsorcjum. Lider konsorcjum otrzymuje faktury VAT za zrealizowane roboty od pozostałych członków Konsorcjum i wystawia fakturę łączną na sumę wartości robót swoich (o ile w danym okresie rozliczeniowym wykonuje roboty) i pozostałych wykonawców - członków konsorcjum.

Każdy z wykonawców ponosi na bieżąco koszty związane z wykonaniem robót i realizacją dostaw na podstawie faktur otrzymanych od podwykonawców oraz od dostawców. Umowa konsorcjum, na tle której sformułowano wniosek o interpretację została zawarta 9 września 2008r. Konsorcjum zawiązane przedmiotową umową w dniu 15 lipca 2009r. zawarło umowę z Zamawiającym, na podstawie której realizowało, realizuje i będzie realizować roboty budowlane i montażowe oraz dostawy do dnia 15 stycznia 2011r. W kontrakcie tym Wnioskodawca pełni rolę Partnera (Wykonawcy), zaś Liderem Konsorcjum jest S.A.

Zauważyć w tym miejscu należy, iż umowa konsorcjum nie występuje ani w prawie cywilnym, ani podatkowym. Wyjątkiem jest prawo bankowe, które wymienia konsorcjum bankowe. Zawieranie takich porozumień jest jednak dopuszczalne (w ramach swobody umów). Stosownie do art. 351¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Konsorcjum jest umową gospodarczą co najmniej dwóch przedsiębiorców, zawartą w celu realizacji wspólnego przedsięwzięcia, dla odniesienia wspólnych korzyści, przy jednoczesnej solidarnej odpowiedzialności wykonawców (konsorcjantów) za wykonanie umowy – z zakresu prawa zamówień publicznych. Wspólne przedsięwzięcia charakteryzuje to, że jego uczestnicy są związani ustaleniami umownymi. Ustalenia te mogą dotyczyć różnych kwestii, zgodnie z zasadą swobody umów wyrażoną w art. 353¹ k.c. np. zasad reprezentacji, sposobu rozliczeń danego przedsięwzięcia, podziału robót, udziału w zyskach i stratach, itp. Jak wskazano celem zawiązania konsorcjum jest najczęściej wspólne działanie w realizacji konkretnego przedsięwzięcia gospodarczego, które ze względu na potencjał finansowy lub też szeroki zakres przedmiotowy przekracza możliwość jednego podmiotu. Umowa konsorcjum z reguły wiąże podmioty na czas określony najczęściej oznaczony osiągnięciem celu, do którego zostało powołane. Podmioty tworzące konsorcjum zachowują niezależność w działaniach nieobjętych umową zaś w działaniach konsorcjum realizują wspólną politykę finansową objętą porozumieniem. Konsorcjum nie jest spółką prawa handlowego, nie posiada osobowości prawnej, nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym, nie podlega więc rejestracji.

Odnośnie wskazanego wyżej sposobu rozliczenia podatku VAT przez uczestników konsorcjum, stwierdzić należy iż zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Podstawowy obowiązek dokumentowania obrotu dla potrzeb podatku od towarów i usług fakturami VAT przez podatników tego podatku został określony w art. 106 ust. 1 ww. ustawy w myśl którego podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Zatem bardzo istotne jest prawidłowe oznaczenie w fakturze VAT nabywcy.

W art. 106 ust. 8 ww. ustawy o VAT ustawodawca upoważnił ministra właściwego do spraw finansów publicznych, aby w drodze rozporządzenia określił szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania.

Wykorzystując powyższą delegację ustawową Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.), które obowiązywało do dnia 30 listopada 2008r. a z dniem 1 grudnia 2008r. zostało zastąpione rozporządzeniem z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.), w którym szczegółowo zostały uregulowane zasady wystawiania faktur VAT i innych dokumentów z nimi zrównanych.

Z cyt. przepisu art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, a także z przepisów ww. rozporządzeń wynika, że fakturę wystawia się wyłącznie w przypadku dokonania sprzedaży (tj. odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju, eksportu towarów oraz wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT), a wystawia ją (co do zasady) podmiot wykonujący daną czynność (podatnik) dla nabywcy towarów lub usługobiorcy.

Z powyższych przepisów wynika, iż od zapisów umowy zależy, czy członkowie konsorcjum świadczą usługi na rzecz Lidera i mają prawo wystawić faktury jak to wskazano we wniosku, czy usług tych nie świadczą i nie mają prawa wystawić takich faktur. Zauważyć należy, iż umowy należy oceniać nie według nazwy, a według zapisów, które regulują wzajemne prawa i obowiązki stron umowy.

Przedstawione wyżej zapisy umowy dotyczące wzajemnych rozliczeń członków konsorcjum wskazują, że Lider konsorcjum nabywa usługi Wnioskodawcy, który fakturuje i opodatkowuje wykonane przez siebie usługi na rzecz Lidera, a Lider świadczy (i opodatkowuje) całościowo wykonaną przez wszystkich członków konsorcjum usługę na rzecz Zamawiającego.

W świetle powyższego nie można zatem zakwestionować dokonanych przez uczestników konsorcjum rozliczeń, gdyż w ramach swobody umów mają oni do tego prawo.

Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy prawa podatkowego oraz zasady funkcjonowania konsorcjum np. fakt, że konsorcjum składa się z kilku odrębnych podatników, którzy występują wobec siebie w relacji Lider Konsorcjum – podwykonawcy, uczestnicy konsorcjum uprawnieni są do fakturowania wzajemnych świadczeń oraz wyboru podmiotu, który odpowiedzialny jest za rozliczenia z Zamawiającym. Tym samym uwzględniając charakter wzajemnych powiązań kontraktowych wskazać należy, iż lider konsorcjum, jako podmiot reprezentujący konsorcjum przed Zamawiającym we wszystkich sprawach związanych z wykonaniem oraz rozliczeniem kontraktu oraz odpowiedzialny za kierowanie i kontrolowanie wykonywania kontraktu jest zobowiązany, w świetle przedstawionych powyżej założeń oraz przepisów podatkowych, do wystawiania na rzecz Zamawiającego faktur VAT, dokumentujących całość robót wykonanych przez konsorcjum na rzecz Zamawiającego. Niemożliwym jest w szczególności, by strony odrębnie wystawiały faktury na Zamawiającego, skoro kontrakt wykonywany jest kompleksowo wobec Zamawiającego.

Pamiętać należy, że działania członków konsorcjum związane z wykonywaniem umowy stanowią działania odrębnych i niezależnych z punktu widzenia podatkowego podmiotów prawa – podatników podatku VAT. Dlatego też podmioty działające w ramach konsorcjum powinny do wzajemnych rozliczeń oraz do rozliczeń z Zamawiającym stosować ogólne reguły w zakresie wystawiania faktur VAT dokumentujących wykonywane przez nich czynności.

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy w kwestii ustalenia, czy wykonawca - członek konsorcjum może w ramach realizacji robót w ramach konsorcjum wystawiać na Lidera faktury VAT należało uznać za prawidłowe.

Ponadto odnosząc przedstawiony wyżej stan faktyczny do obowiązujących w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, iż jeżeli otrzymane przez Wnioskodawcę faktury VAT dokumentowały wykonane przez podwykonawców oraz dostawców roboty i dostawy, które były niezbędne do zrealizowania umowy zawartej z Zamawiającym i sprzedaży „efektu końcowego” Zamawiającemu oraz nabywane usługi i towary udokumentowane ww. fakturami VAT służyły w całości wykonywaniu przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, Wnioskodawcy przysługiwało i przysługuje prawo do pomniejszenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z ww. faktur VAT, o ile oczywiście nie zachodziły inne wyłączenia wskazane w art. 88 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Tym samym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Na marginesie niniejszej interpretacji tut. organ pragnie nadmienić, iż w przypadku gdy otrzymane przez Wnioskodawcę faktury VAT dokumentowały usługi i dostawy wykonane przez podwykonawców i dostawców, które były wykorzystywane przez Wnioskodawcę zarówno do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługiwało, lub w latach następnych zmieniłoby się prawo do odliczenia podatku naliczonego, należy mieć na uwadze przepisy art. 90 i 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zauważa się również, że niniejsza interpretacja jest interpretacją indywidualną i wydana została w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy, tj. uczestnika umowy konsorcjum niebędącego Liderem, a zatem nie dotyczy konsekwencji podatkowych dla pozostałych uczestników umowy konsorcjum, w tym lidera konsorcjum.

Ponadto należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Końcowo należy zauważyć, iż zagadnienia z zakresu podatku dochodowego od osób prawnych, o których mowa we wniosku oraz przedstawione zdarzenie przyszłe w zakresie podatku VAT zostały objęte odrębnymi rozstrzygnięciami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.