Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.222.2018.1.EJ
z 20 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2018 r. (data wpływu 13 lutego 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 marca 2018 r. (data wpływu 29 marca 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskanych z najmu mieszkania w formie kary podatkowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 15 marca 2018 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.100.2018.1.AG, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 15 marca 2018 r. (data doręczenia 20 marca 2018 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 25 marca 2018 r. (data wpływu 29 marca 2018 r.), nadanym za pośrednictwem …. w dniu 26 marca 2018 r.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest właścicielką mieszkania położonego w … , nabytego w 2005 r. na cele wyłącznie prywatne. Planowała w nim zamieszkać razem z mężem. Niestety mąż zmarł w roku 2006, w związku z czym ten plan nie został zrealizowany. Mieszkanie służy całej rodzinie Wnioskodawczyni, która spotyka się w nim np. w święta i wakacje, w związku z tym jest to składnik prywatnego majątku Wnioskodawczyni. Jednak z uwagi na to, że Wnioskodawczyni jest na emeryturze, od 2016 r. zaczęła wynajmować to mieszkanie turystom. Głównie w sezonie letnim, ale zdarza się też wynajem poza sezonem letnim - głównie pobyty weekendowe. Jest to zwykłe mieszkanie w bloku umiejscowionym w osiedlu mieszkaniowym składające, się z dwóch pomieszczeń, tj. salonu z aneksem kuchennym i sypialnią. Z uwagi na to, że mieszkanie służy nadal przede wszystkim Wnioskodawczyni i Jej rodzinie, wynajem na doby ma niewielki zakres - głównie w sezonie letnim - w okresie od maja do sierpnia, oraz sporadycznie w bieżącym roku, tj. do 26 marca 2018 r. Wnioskodawczyni miała dwie rezerwacje weekendowe. Przychody uzyskane z tego tytułu to rocznie ok. 25 tys. zł. Najem mieszkania w … nie jest prowadzony w sposób zorganizowany i profesjonalny, gdyż jest traktowany jedynie jako dodatkowe - obok emerytury - źródło dochodów. Wnioskodawczyni nie zatrudnia nikogo do obsługi najmu i nie korzysta z pomocy innych osób - księgowej, personelu sprzątającego, czy zarządcy. Z najmem mieszkania nie są powiązane usługi takie jak: dostęp do restauracji, przyrządzanie posiłków, recepcja, usługi sprzątania w trakcie pobytu najemcy oraz wpisywanie danych najemcy do księgi meldunkowej. Wnioskodawczyni nie prowadzi biura ani zorganizowanej akcji marketingowej. Oferta wynajęcia mieszkania jest zamieszczona jedynie na jednym z portali internetowych, co jest w dzisiejszych czasach formą ogłoszenia powszechną dla osób wynajmujących lokale mieszkalne i nie wskazuje automatycznie na profesjonalny i zorganizowany charakter wynajmu.

Po śmierci męża został także wynajęty garaż znajdujący się w domu mieszkalnym, w którym mieszka Wnioskodawczyni z uwagi na fakt, że stał pusty. Umowa najmu tego garażu została zawarta kilka lat temu ze spółką prawa handlowego. Przychody z tego tytułu są zaliczane do źródła przychodu z najmu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) i opodatkowane ryczałtem według stawki 8,5%. Wniosek nie dotyczy przychodów uzyskiwanych z tego tytułu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy Wnioskodawczyni, osiągająca przychody z najmu lokalu mieszkalnego w warunkach opisanych we wniosku, może opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 8,5% zgodnie z art. 2 ust. la oraz z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (dalej: ustawa o ryczałcie)?
2. Czy Wnioskodawczyni, osiągająca przychody z najmu lokalu mieszkalnego w warunkach opisanych we wniosku, może korzystać z opodatkowania tych przychodów kartą podatkową na podstawie art. 23 i dalszych ustawy o ryczałcie - w przypadku uznania tych przychodów za przychody z działalności usługowej, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt ustawy o ryczałcie?
   
   

Niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie przedstawionego stanu faktycznego w odniesieniu do pytania Nr 2. Natomiast w zakresie pytania Nr 1 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku, zgodnie z art. 23 ust. la ustawy o ryczałcie, zryczałtowany podatek w formie karty podatkowej mogą opłacać także - na zasadach i w warunkach określonych w części XII tabeli (zawartej w zał. Nr 3 do ustawy) - osoby fizyczne, w tym rolnicy równocześnie prowadzący gospodarstwo rolne. Stosownie do treści pkt 4 części XII tabeli, w formie karty podatkowej opodatkowane mogą być - usługi hotelarskie polegające na wynajmie pokoi gościnnych i domków turystycznych (w tym wydawanie posiłków), jeżeli łączna liczba pokoi (w tym także w domkach turystycznych) nie przekracza 12. Z kolei w objaśnieniach do tabeli wskazano, że te usługi „można prowadzić przy zatrudnieniu nie więcej niż 2 pracowników lub 2 pełnoletnich członków rodziny, nie wyłączając małżonka”.

W myśl art. 25 ust. 1 ustawy o ryczałcie, podatnicy prowadzący działalność, o której mowa w art. 23, podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli:

1. złożą wniosek o zastosowanie opodatkowania w tej formie,
2. we wniosku, o którym mowa w pkt 1, zgłoszą prowadzenie działalności wymienionej w jednej z 12 części tabeli,
3. przy prowadzeniu działalności nie korzystają z usług osób niezatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne,
4. nie prowadzą, poza jednym z rodzajów działalności wymienionej w art. 23, innej pozarolniczej działalności gospodarczej,
5. małżonek podatnika nie prowadzi działalności w tym samym zakresie,
6. nie wytwarzają wyrobów opodatkowanych, na podstawie odrębnych przepisów, podatkiem akcyzowym,
7. pozarolnicza działalność gospodarcza zgłoszona we wniosku, o którym mowa w pkt 1, nie jest prowadzona poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Za usługi specjalistyczne w rozumieniu ust. 1 pkt 3 uważa się czynności i prace wchodzące w inny niż zgłoszony zakres działalności, niezbędne do całkowitego wykonania wyrobu lub świadczonej usługi, w tym również czynności i prace towarzyszące, o których mowa w załączniku Nr 4 - o czym stanowi art. 25 ust. 3 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Aby usługi zostały uznane za specjalistyczne, muszą one być niezbędne do całkowitego wykonania wyrobu lub świadczonej usługi. Z przepisów ustawy nie wynika jednak, aby usługi specjalistyczne faktycznie miały być czynnościami wysoce specjalizowanymi, których wykonanie wymagałoby specjalistycznych wiadomości, umiejętności, wyposażenia. Chodzi tu o usługi specjalistyczne względem prowadzonej działalności, których wykonywania nie zgłoszono, a jednak są niezbędne do prowadzenia własnej działalności.

W ocenie Wnioskodawczyni, w przypadku uznania, że osiągane przez Nią przychody są przychodami z tytułu usług zakwaterowania polegających na wynajmie pokoi gościnnych i domków turystycznych, ma Ona prawo do opodatkowania przychodów z najmu kartą podatkową - po złożeniu wniosku w tej sprawie zgodnie z art. 25 ust. 1 pkt 1 ustawy. Będą bowiem spełnione wszystkie warunki wymienione w art. 25 ust. 1 do zastosowania tego sposobu opodatkowania dla opisanych we wniosku przychodów.

Wnioskodawczyni jest emerytką. Przy wynajmowaniu lokalu nie korzysta z usług osób niezatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę, ani z usług innych przedsiębiorstw i zakładów. W Jej ocenie, korzystanie z nowoczesnych form ogłoszeń o wynajmie lokalu nie wyłącza możliwości opodatkowania kartą podatkową przychodów wymienionych w pkt 4 części XII tabeli. Z przywołanych wyżej przepisów ustawy o ryczałcie wynika, że aby nabyć i zachować uprawnienia do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej należy spełnić szereg warunków podmiotowych i przedmiotowych, zawartych w tej ustawie. Z przepisów tych nie wynika jednak, by zawierały one ograniczenia ze względu na korzystanie z internetowych portali rezerwacyjnych. Jeżeli nawet korzystanie z nowoczesnych form pozyskiwania najemców uznać za „korzystanie z usług”, o których mowa w art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy, to trzeba je uznać za usługi specjalistyczne tam zdefiniowane. Usługi świadczone przez portale internetowe takie jak booking.com lub airbnb.com., które udostępniają narzędzia do rezerwacji pokoi oraz dokonywanie płatności za nie, mieszczą się w pojęciu usług specjalistycznych, o których mowa w tym przepisie. Są to bowiem „czynności i prace wchodzące w inny niż zgłoszony zakres działalności, niezbędne do wykonania usług, w tym także prace towarzyszące”. Z definicji usług specjalistycznych nie wynika jednak, aby tego typu usługi faktycznie miały być czynnościami wysoce specjalizowanymi, których wykonanie wymagałoby specjalistycznych wiadomości, umiejętności, wyposażenia. Chodzi tu o usługi specjalistyczne względem prowadzonej działalności, których wykonywania nie zgłoszono, a jednak są niezbędne do prowadzenia własnej działalności. Zdaniem Wnioskodawczyni korzystanie ze specjalistycznego portalu, udostępniającego narzędzie do rezerwacji mieszkań oraz dokonywania płatności za nie, mieści się w pojęciu usług specjalistycznych. W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawczyni - w przypadku uznania Jej działań za usługi zakwaterowania - może Ona uzyskane z tego tytułu przychody opodatkować kartą podatkową na zasadach określonych w pkt 4 części XII tabeli zawartej w zał. nr 3 do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Takie stanowisko zostało potwierdzone przez organy interpretacyjne m.in. w interpretacji:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 stycznia 2017 r., Nr IPPB1.4511.1072.2016.1.MM,
  

• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 24 marca 2016 r., Nr ILPB1/4511-1-149/16-2/IM,
  

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 marca 2016 r., Nr IPPB1/4511-15/16-4/KS1,
  

• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 8 lipca 2016 r., Nr ITPB1/4511-331/16-4/DP.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
  

• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).
  
  

Mając powyższe na uwadze, najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem. Zatem to podatnik decyduje, czy przychody z najmu opodatkuje w ramach działalności gospodarczej, czy też jako odrębne źródło przychodów z tzw. najmu prywatnego. Przy czym kwalifikacja do odpowiedniego źródła przychodu pozostaje w ścisłym związku z możliwością wyboru sposobu rozliczania przychodów z najmu tak na gruncie ustawy o podatku dochodowym osób fizycznych, jak i ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r., poz. 2157, z późn. zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 1 i pkt 12 ww. ustawy, użyte w ustawie określenia oznaczają:

• działalność usługowa - pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1293 i 1435 oraz z 2009 r. poz. 256 i 1753) wydanym na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1068 oraz z 2017 r. poz. 60), z zastrzeżeniem pkt 2 i 3,
  

• pozarolnicza działalność gospodarcza - pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.
  
  

Pojęcie działalności gospodarczej – do którego odsyła wskazany powyżej przepis - zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową: wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach:

1. zarobkowym celu działalności,
2. wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
3. prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.
   
   

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić podatnicy prowadzący działalność usługową lub wytwórczo-usługową, określoną w części I tabeli stanowiącej załącznik Nr 3 do ustawy, zwanej dalej „tabelą”, w zakresie wymienionym w załączniku Nr 4 do ustawy – przy zatrudnieniu nie przekraczającym stanu określonego w tabeli.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1a ww. ustawy, zryczałtowany podatek w formie karty podatkowej mogą opłacać także – na zasadach i w warunkach określonych w części XII tabeli – osoby fizyczne, w tym rolnicy równocześnie prowadzący gospodarstwo rolne. Pod pozycją 4 części XII tabeli wymieniono, jako podlegające opodatkowaniu kartą podatkową – usługi hotelarskie polegające na wynajmie pokoi gościnnych i domków turystycznych (w tym wydawanie posiłków), jeżeli łączna liczba pokoi (w tym także w domkach turystycznych) nie przekracza 12, wskazując, że wysokość stawki podatku zależy od ilości mieszkańców miejscowości, w której świadczone są usługi.

Określenie przez ustawodawcę „usługi hotelarskie”, a nie „wynajem pokoi”, czy też „wynajem domu” oraz zapis art. 2 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy jednoznacznie wskazuje, że możliwość opodatkowania tą formą opodatkowania dotyczy działalności gospodarczej – usług hotelarskich, a nie wynajmu, jako odrębnego od działalności gospodarczej źródła przychodu wymienionego w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 25 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, podatnicy prowadzący działalność, o której mowa w art. 23, podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli:

1. złożą wniosek o zastosowanie opodatkowania w tej formie,
2. we wniosku, o którym mowa w pkt 1, zgłoszą prowadzenie działalności wymienionej w jednej z 12 części tabeli,
3. przy prowadzeniu działalności nie korzystają z usług osób niezatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne,
4. nie prowadzą, poza jednym z rodzajów działalności wymienionej w art. 23, innej pozarolniczej działalności gospodarczej,
5. małżonek podatnika nie prowadzi działalności w tym samym zakresie,
6. nie wytwarzają wyrobów opodatkowanych, na podstawie odrębnych przepisów, podatkiem akcyzowym,
7. pozarolnicza działalność gospodarcza zgłoszona we wniosku, o którym mowa w pkt 1, nie jest prowadzona poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Zgodnie z art. 29 ust. 1 cyt. ustawy, wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej, według ustalonego wzoru, na dany rok podatkowy, podatnik składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna działalność, wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego przed rozpoczęciem działalności lub może dołączyć do wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej składanego na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że prowadzi nadal działalność opodatkowaną w tej formie. W przypadku prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej składa jeden ze wspólników.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawczyni w 2005 r. nabyła mieszkanie w … . Mieszkanie wykorzystywane jest w celach prywatnych Wnioskodawczyni oraz Jej rodziny. Od 2016 r. Wnioskodawczyni postanowiła wynajmować powyższe mieszkanie turystom na doby, głównie w sezonie letnim. Najem traktowany jest przez Wnioskodawczynię jako dodatkowe źródło dochodów, nie jest prowadzony w sposób zorganizowany i profesjonalny. Wnioskodawczyni nie zatrudnia nikogo do obsługi najmu i nie korzysta z pomocy innych osób. Z najmem mieszkania nie są powiązane usługi takie jak: dostęp do restauracji, przyrządzanie posiłków, recepcja, usługi sprzątania w trakcie pobytu najemcy oraz wpisywanie danych najemcy do księgi meldunkowej. Wnioskodawczyni nie prowadzi biura, ani zorganizowanej akcji marketingowej. Oferta wynajęcia mieszkania jest zamieszczona jedynie na jednym z portali internetowych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego przyjmując za Wnioskodawczynią, że najem nie będzie prowadzony w sposób określony w definicji wynikającej z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przychody uzyskiwane z tego tytułu może zakwalifikować do źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 powoływanej ustawy.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że brak jest podstaw do opodatkowania w formie karty podatkowej. Wnioskodawczyni mogłaby opodatkować przychód z tytułu wynajmu - udostępniania mieszkania turystom w formie karty podatkowej, ale wyłącznie w sytuacji, gdyby czynności te – jako usługi hotelarskie wykonywane były w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Nie ma możliwości opodatkowania w tej formie najmu wykonywanego poza działalnością gospodarczą.

Zatem w świetle powyższego do przychodu uzyskanego z tytułu najmu mieszkania, jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, Wnioskodawczyni może zastosować jedną z niżej wymienionych form opodatkowania:

• na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, według progresywnej skali podatkowej określonej w art. 27 tej ustawy (tzw. zasady ogólne),
  

• na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne według stawki 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł, natomiast od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych według stawki 12,5% przychodów.
  
  

Wskazać należy, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności w ramach przedstawionego przez Wnioskodawczynię stanu faktycznego, gdyż w trybie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), nie ma możliwości jego modyfikowania, czy też prowadzenia postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych prowadzonego na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, nie jest ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania dowodowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawczynię wyroków oraz powołanych interpretacji indywidualnych wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie maja możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.