2018.04.23 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT1-1.4012.130.2018.2.JD

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.130.2018.2.JD
z 23 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2018 r. (data wpływu 15 lutego 2018 r.), uzupełnionego pismem w dniu 12 kwietnia 2018 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT z tytułu świadczonych usług wstępu na imprezy o charakterze rozrywkowym bądź artystycznym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

stawki podatku VAT z tytułu świadczonych usług wstępu na konferencje,

stawki podatku VAT z tytułu świadczonych usług wstępu na warsztaty,

stawki podatku VAT z tytułu świadczonych usług wstępu na imprezy o charakterze rozrywkowym bądź artystycznym.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem w dniu 12 kwietnia 2018 r. poprzez wskazanie pytań, w zakresie których Wnioskodawca oczekuje wydania interpretacji indywidualnej, doprecyzowanie opisu sprawy i własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego oraz uiszczenie brakującej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

Spółka … sp. z o.o. (dalej „Spółka”) jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, zamierzającym prowadzić działalność gospodarczą głównie w zakresie kompleksowej organizacji wydarzeń o charakterze konferencji, warsztatów i targów, jak również w zakresie organizacji imprez o charakterze rozrywkowym bądź artystycznym np. bal, gala, spotkanie firmowe, wydarzenie artystyczno-rozrywkowe (dalej: „Wydarzenia”, „Wydarzenie”).

Wśród przykładowych elementów składających się na Wydarzenia, które będą zawarte w cenie biletu wstępu, można wyróżnić następujące:

pomieszczenie z odpowiednią do danego typu Wydarzenia infrastrukturą i środkami bezpieczeństwa (uwzględniając nagłośnienie, oświetlenie, zasilanie w niezbędne media, meble, zapewnienie serwisu sprzątającego w czasie Wydarzenia i po Wydarzeniu, ochronę Wydarzenia poprzez zatrudnienie pracowników ochrony, zgodnie z planem ochrony, szatnię z obsługą, zabezpieczenie medyczne, zapewnienie dyżuru technika, parking),

wyżywienie, w tym napoje i alkohol,

oprawa artystyczna (np. wystąpienia prelegentów, artystów, oprawa muzyczna).

Organizacja Wydarzeń finansowana będzie, w zależności od konkretnego Wydarzenia, z zasobów własnych spółki, wpłat uczestników, bądź wpłat za usługę promocyjną od sponsorów (w różnych konfiguracjach). Bilety wstępu będą sprzedawane indywidualnym uczestnikom samodzielnie przez Spółkę. Wszystkie świadczenia w ramach danego Wydarzenia świadczone przez Spółkę objęte będą ceną biletu wstępu na to Wydarzenie. Cena biletów na poszczególne Wydarzenia uzależniona będzie, w zależności od specyfiki konkretnego wydarzenia, od takich czynników jak m.in. czas dokonania opłaty, charakter uczestnika, ilość dni, podczas których uczestnik będzie brał udział w Wydarzeniu, w przypadku Wydarzeń trwających więcej niż jeden dzień lub ilość części/etapów Wydarzenia, w których uczestnik będzie brał udział, w przypadku Wydarzeń, w których wyodrębnione zostaną poszczególne moduły.

W uzupełnieniu wniosku wskazano:

Konferencje

Biorąc pod uwagę definicje „rekreacji”, „rozrywki i „usług kulturalnych” (przedstawionych w punkcie 76 wniosku) można uznać, że konferencje należą do następujących kategorii:

usługi bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałe usługi w zakresie kultury - wyłącznie w zakresie wstępu (na podstawie poz. 184 załącznika nr 3 do ustawy VAT),

pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu (na podstawie poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy VAT).

Konferencje będą stanowić usługi świadczone kompleksowo. Element zasadniczy usługi: umożliwienie uczestnictwa w sesji wykładowej, podczas której specjaliści w danej dziedzinie prezentują dorobek naukowy z określonej dziedziny nauki.

Elementy pomocnicze usługi:

zapewnienie pomieszczenia z odpowiednią do danego typu Wydarzenia infrastrukturą i środkami bezpieczeństwa (uwzględniając meble, nagłośnienie, oświetlenie, zasilanie w niezbędne media, zapewnienie dyżuru technika, zapewnienie serwisu sprzątającego, szatnię z obsługą, zabezpieczenie medyczne, ochronę Wydarzenia),

zapewnienie obsługi organizacyjnej (rezerwacja, punkt informacyjny),

zapewnienie wyżywienia, w tym: napojów,

zapewnienie notesów, długopisów, materiałów pokonferencyjnych, broszur z harmonogramem wydarzenia,

zapewnienie miejsc parkingowych.

Każde Wydarzenie, w zależności od konkretnych okoliczności, będzie zorganizowane w ramach zasobów własnych Spółki (zaplecze/personel własny) lub przy udziale podwykonawców (np. catering, ochrona, sprzątanie, zapewnienie specjalistycznego sprzętu i usług), w budynkach/lokalach wynajmowanych przez Spółkę na potrzeby konkretnego wydarzenia. Za świadczoną usługę pobierana będzie jedna opłata. Świadczenie poszczególnych elementów objętych biletem wstępu będzie prowadzić do jednego celu gospodarczego. Nie ma możliwości zapewnienia świadczenia głównego bez świadczeń pomocniczych. Świadczenia pomocnicze są niezbędne do wykonywania świadczenia zasadniczego.

Okoliczności świadczące o niezbędności:

Brak zapewnienia pomieszczenia z odpowiednią do danego typu Wydarzenia infrastrukturą i środkami bezpieczeństwa (uwzględniając meble, nagłośnienie, oświetlenie, zasilanie w niezbędne media, zapewnienie dyżuru technika, zapewnienie serwisu sprzątającego, szatnię z obsługą, zabezpieczenie medyczne, ochronę Wydarzenia) wiązałoby się:
- w przypadku niezapewnienia mebli: z koniecznością wysłuchania prelekcji na stojąco przez wiele godzin, a tym samym niewytrwaniem większości uczestników nawet do końca Wydarzenia, bądź możliwością wystąpienia negatywnych skutków zdrowotnych u tych najwytrwalszych,
- w przypadku niezapewnienia nagłośnienia, oświetlenia, zasilania w niezbędne media i zapewnienia dyżuru technika: brak możliwości odbioru treści przekazywanych przez prelegentów ze względu na to, że uczestnicy nie będą mogli ich w należytym stopniu widzieć ani słyszeć, jak również zobaczyć przedstawianych przez prelegentów materiałów,
- w przypadku niezapewnienia serwisu sprzątającego, szatni z obsługą: z koniecznością uczestniczenia w wydarzeniu w warunkach nieestetycznych, zarówno utrudniających odbiór wydarzenia, jak i narażający uczestników na związane z tym negatywne skutki zdrowotne,
- w przypadku niezapewnienia zabezpieczenia medycznego, ochrony Wydarzenia: z możliwością narażenia życia i zdrowia uczestników.

Brak zapewnienia obsługi organizacyjnej (rezerwacja, punkt informacyjny) wiązałby się z chaosem organizacyjnym, skutkując możliwością uczestniczenia w Wydarzeniu osób, które nie dokonały opłaty, brakiem możliwości zadania jakichkolwiek pytań, bądź zgłoszenia niedogodności.
Konferencje będą wydarzeniami trwającymi cały dzień, bądź dwa dni (najczęściej w godz. 7:15-17:45), często w miejscach, gdzie nie ma możliwość zakupu produktów spożywczych i wody, jak również, gdzie nie ma możliwość skorzystania przez uczestników z usług barów czy restauracji w miejscu odbywania się konferencji bądź okolicy tego miejsca. Zbyt krótkie przerwy, bądź brak przerw miedzy wystąpieniami prelegentów, zmusiłyby uczestników do opuszczania prelekcji w celu spożycia posiłków. Brak zapewnienia żywności i napojów na całodniowej bądź dwudniowej konferencji zmusiłby więc uczestników do noszenia przy sobie prowiantu na cały dzień, bez możliwości przechowywania go w lodówce, co byłoby po pierwsze uciążliwe, a po drugie szkodliwe dla zdrowia.
Brak zapewnienia notesów, długopisów i materiałów pokonferencyjnych wiązałby się z brakiem bądź ograniczonymi możliwościami utrwalania informacji przekazywanych podczas konferencji, co mijałoby się z jej celem, gdyż nie wszystkie osoby mogłyby być na to przygotowane we własnym zakresie (własne notesy, długopisy), jak również mieć tak chłonne umysły, by zapamiętać wszystkie przekazywane informacje i nie odczuwać konieczności utrwalenia sobie najważniejszych treści.
Brak zapewnienia aktualnego harmonogramu wydarzenia wiązałby się z zaburzoną orientacją co do kolejności wystąpień prelegentów, a w konsekwencji możliwością pominięcia wyczekiwanego wystąpienia.
Brak zapewnienia miejsc parkingowych wiązałby się z utrudnionym dotarciem do miejsca, w którym odbywa się konferencja z uwagi na ogólnopolski zasięg wydarzenia i przyjazd uczestników z różnych części kraju.

Uczestnicy nie będą mieli możliwości nabycia dodatkowych elementów składowych wydarzeń nieobjętych ceną biletu wstępu.

Warsztaty

Biorąc pod uwagę definicje „rekreacji”, „rozrywki” i „usług kulturalnych” (przedstawionych w punkcie 76 wniosku) można uznać, że warsztaty należą do kategorii:

usługi bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałe usługi w zakresie kultury - wyłącznie w zakresie wstępu (na podstawie poz. 184 załącznika nr 3 do ustawy VAT),

pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu (na podstawie poz.186 załącznika nr 3 do ustawy VAT).

Warsztaty będą stanowić usługi świadczone kompleksowo. Element zasadniczy usługi: umożliwienie uczestnikom zapoznania się z ogółem metod i środków stosowanych w pracy naukowej czy artystycznej przez specjalistę w danej dziedzinie, jak również nauki samodzielnego stosowania tych metod i środków.

Elementy pomocnicze usługi:

zapewnienie pomieszczenia z odpowiednią do danego typu Wydarzenia infrastrukturą i środkami bezpieczeństwa (uwzględniając meble, nagłośnienie, oświetlenie, zasilanie w niezbędne media, zapewnienie dyżuru technika, zapewnienie serwisu sprzątającego, szatnię z obsługą, zabezpieczenie medyczne, ochronę Wydarzenia),

zapewnienie obsługi organizacyjnej (rezerwacja, punkt informacyjny),

zapewnienie wyżywienia, w tym: napojów,

zapewnienie notesów, długopisów, materiałów warsztatowych obejmujących zagadnienia przedstawiane podczas warsztatów.

Okoliczności świadczące o niezbędności:

Brak zapewnienia pomieszczenia z odpowiednią do danego typu Wydarzenia infrastrukturą i środkami bezpieczeństwa (uwzględniając meble, nagłośnienie, oświetlenie, zasilanie w niezbędne media, zapewnienie dyżuru technika, zapewnienie serwisu sprzątającego, szatnię z obsługą, zabezpieczenie medyczne, ochronę Wydarzenia) wiązałoby się:
- w przypadku niezapewnienia mebli: z koniecznością uczestniczenia w warsztatach na stojąco przez wiele godzin, a tym samym niewytrwaniem większości uczestników nawet do końca Wydarzenia, bądź możliwością wystąpienia negatywnych skutków zdrowotnych u tych najwytrwalszych, jak również niemożnością zapisywania istotnych informacji, wykonywania zadań zlecanych, przez osobę prowadzącą warsztaty, a zatem zmniejszeniem korzyści, jakie powinien przynieść udział w warsztacie,
- w przypadku niezapewnienia nagłośnienia, oświetlenia, zasilania w niezbędne media i zapewnienia dyżuru technika: brak możliwości odbioru treści przekazywanych przez osoby prowadzące warsztaty ze względu na to, że uczestnicy nie będą mogli ich w należytym stopniu widzieć ani słyszeć, jak również zobaczyć przedstawianych przez nich materiałów, a także utrudnione notowanie i wykonywanie ćwiczeń podczas warsztatu,
- w przypadku niezapewnienia serwisu sprzątającego, szatni z obsługą: z koniecznością uczestniczenia w warsztatach w warunkach nieestetycznych, zarówno utrudniających odbiór przekazywanych treści, jak i narażający uczestników na związane z tym negatywne skutki zdrowotne,
- w przypadku niezapewnienia zabezpieczenia medycznego, ochrony Wydarzenia: z możliwością narażenia życia i zdrowia uczestników.

Brak zapewnienia obsługi organizacyjnej (rezerwacja, punkt informacyjny) wiązałby się z chaosem organizacyjnym skutkując możliwością uczestniczenia w Wydarzeniu osób, które nie dokonały opłaty, brakiem możliwości zadania jakichkolwiek pytań, bądź zgłoszenia niedogodności, problemy z odnalezieniem odpowiedniej Sali, w której będzie odbywać się dany warsztat.
Warsztaty mogą być wydarzeniami trwającymi cały dzień, bądź dwa dni, często w miejscach, gdzie nie ma możliwość zakupu produktów spożywczych i wody, jak również, gdzie nie ma możliwość skorzystania przez uczestników z usług barów, czy restauracji w miejscu odbywania się warsztatów bądź okolicy tego miejsca. Zbyt krótkie przerwy między poszczególnymi warsztatami zmusiłyby uczestników do opuszczania części warsztatu w celu spożycia posiłków. Brak zapewnienia żywności i napojów zmusiłby więc uczestników do noszenia przy sobie prowiantu na cały dzień, bez możliwości przechowywania go w lodówce, co wiązałoby się z uciążliwością i szkodliwością dla zdrowia.
Brak zapewnienia notesów, długopisów i materiałów warsztatowych obejmujących zagadnienia przedstawiane podczas warsztatów, wiązałby się z brakiem bądź ograniczonymi możliwościami utrwalania informacji przekazywanych podczas warsztatów, jak również wykonywania ćwiczeń w trakcie ich trwania, co mijałoby się z ich celem, gdyż nie wszystkie osoby mogłyby być na to przygotowane we własnym zakresie (własne notesy, długopisy), bądź być w stanie zapamiętać wszystkie przekazywane treści bez konieczności ich zapisywania.

Uczestnicy nie będą mieli możliwości nabycia dodatkowych elementów składowych wydarzeń nieobjętych ceną biletu wstępu.

Imprezy o charakterze rozrywkowym bądź artystycznym (np. bal, gala, spotkanie firmowe, wydarzenie artystyczno-rozrywkowe)

Biorąc pod uwagę definicje „rekreacji”, „rozrywki” i „usług kulturalnych” (przedstawionych w punkcie 76 wniosku) można uznać, że imprezy te mogą (w zależności od danego wydarzenia) należeć do kategorii:

usługi kulturalne i rozrywkowe - wyłącznie w zakresie wstępu: 1) na widowiska artystyczne, włączając przedstawienia cyrkowe, 2) do obiektów kulturalnych (na podstawie poz. 182 załącznika nr 3 do ustawy VAT),

usługi związane z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne (na podstawie poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy VAT),

usługi bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałe usługi w zakresie kultury - wyłącznie w zakresie wstępu (na podstawie poz. 184 załącznika nr 3 do ustawy VAT),

wstęp na imprezy sportowe (na podstawie poz. 185 załącznika nr 3 do ustawy VAT),

pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu (na podstawie poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy VAT).

Doprecyzowując stanowisko, Wnioskodawca podał odrębny przepis do każdej z grupy Wydarzeń:

bal - ze względu na charakter balu jako Wydarzenia, podczas którego uczestnicy mają możliwość wzięcia udziału w zabawie tanecznej i dokonują konsumpcji, uzasadnione jest zastosowanie stawki VAT w wysokości 8% na podstawie poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy VAT, jako usługi związane z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu (...) na sale taneczne,

gala - charakter gali jako Wydarzenia, podczas którego uczestnicy mają możliwość wzięcia udziału w uroczystości/przyjęciu z udziałem oficjalnych gości, w zależności od jej konkretnego motywu przewodniego (albo Wydarzenie głównie taneczne albo Wydarzenie o charakterze uroczystości np. wręczenia nagród z elementami tanecznymi - w obu przypadkach również z elementami konsumpcji) uzasadnia zastosowanie stawki VAT w wysokości 8% na podstawie poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy VAT, jako usługi związanej z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu (...) na sale taneczne (przypadek pierwszy) albo poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy VAT jako pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu (przypadek drugi),

spotkanie firmowe - charakter spotkania firmowego jako Wydarzenia, podczas którego pracownicy firmy mają możliwość integracji poprzez wzięcie udział w różnych wydarzeniach o charakterze sportowo-rekreacyjno-zabawowym (z elementami konsumpcji) uzasadnia zastosowanie stawki VAT w wysokości 8% na podstawie poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy VAT, jako pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu,

wydarzenie artystyczno-rozrywkowe (np. koncert, wystawa) - charakter wydarzenia artystyczno-rozrywkowego jako Wydarzenia, podczas którego uczestnicy biorą udział w widowiskach, podczas których mają możliwość obejrzenia wykonawców przedstawiających programy artystyczne lub rozrywkowe (z elementami konsumpcji) uzasadnia zastosowanie stawki VAT w wysokości 8% na podstawie poz. 182 punkt 1 załącznika nr 3 do ustawy VAT, jako usługi kulturalne i rozrywkowe - wyłącznie w zakresie wstępu na widowiska artystyczne.

Imprezy o charakterze rozrywkowym bądź artystycznym będą stanowić usługi świadczone kompleksowo.

Element zasadniczy usługi: będą się różnić w zależności od konkretnego Wydarzenia, np.:

w przypadku balu - możliwość wzięcia udziału w zabawie tanecznej,

w przypadku gali - możliwość wzięcia udziału w uroczystości/przyjęciu z udziałem oficjalnych gości,

w przypadku spotkania firmowego - możliwość integracji pracowników danej firmy,

w przypadku wydarzenia artystyczno-rozrywkowego (np. koncertu) - możliwość wzięcia udziału w widowisku, podczas którego można obejrzeć i posłuchać wykonawców przedstawiających programy artystyczne lub rozrywkowe.

Elementy pomocnicze usługi: są zależne od charakteru danego wydarzenia i mogą obejmować, m.in.:

zapewnienie pomieszczenia z odpowiednią do danego typu Wydarzenia infrastrukturą i środkami bezpieczeństwa (uwzględniając nagłośnienie, oświetlenie, zasilanie w niezbędne media, meble, zapewnienie serwisu sprzątającego, ochronę Wydarzenia, szatnię z obsługą, zabezpieczenie medyczne, zapewnienie dyżuru technika),

zapewnienie obsługi organizacyjnej (rezerwacja, punkt informacyjny),

zapewnienie wyżywienia, w tym: napojów, alkoholu,

zapewnienie oprawy artystycznej (występy artystów, wodzirej, oprawa muzyczna),

zapewnienie miejsc parkingowych,

Okoliczności świadczące o niezbędności:

Brak zapewnienia pomieszczenia z odpowiednią do danego typu Wydarzenia infrastrukturą i środkami bezpieczeństwa (uwzględniając meble, nagłośnienie, oświetlenie, zasilanie w niezbędne media, zapewnienie dyżuru technika, zapewnienie serwisu sprzątającego, szatnię z obsługą, zabezpieczenie medyczne, ochronę Wydarzenia) wiązałoby się:
- w przypadku niezapewnienia mebli: niemożność spożywania posiłków, wysłuchania artysty, czy przeprowadzenia rozmowy integracyjnej w dogodnych warunkach,
- w przypadku niezapewnienia nagłośnienia, oświetlenia, zasilania w niezbędne media i zapewnienia dyżuru technika: brak możliwości właściwego odbioru występu artystycznego, bądź udziału w zabawie tanecznej,
- w przypadku niezapewnienia serwisu sprzątającego, szatni z obsługą: z koniecznością uczestniczenia w wydarzeniu w warunkach nieestetycznych, zarówno utrudniających odbiór wydarzenia, jak i narażający uczestników na związane z tym negatywne skutki zdrowotne,
- w przypadku niezapewnienia zabezpieczenia medycznego, ochrony Wydarzenia: z możliwością narażenia życia i zdrowia uczestników.

Brak zapewnienia obsługi organizacyjnej (rezerwacja, punkt informacyjny) wiązałby się z chaosem organizacyjnym skutkując możliwością uczestniczenia w Wydarzeniu osób, które nie dokonały opłaty, brakiem możliwości zadania jakichkolwiek pytań, bądź zgłoszenia niedogodności.
Brak zapewnienia wyżywienia i napojów podczas wydarzeń trwających często wiele godzin będzie skutkować negatywnym stanem psychicznym i fizycznym uczestników i uniemożliwiać czerpanie przyjemności z tych wydarzeń, jak również skutkować negatywnymi konsekwencjami zdrowotnymi uczestników.
Brak zapewnienia oprawy artystycznej (występy artystów, wodzirej, oprawa muzyczna) wiąże się z niedopełnieniem bądź wręcz uniemożliwieniem wykonania usługi głównej, której powyższe elementy stanowią nieodzowny element.

Uczestnicy będą mieli możliwość nabycia dodatkowych elementów składowych wydarzeń nieobjętych ceną biletu wstępu w przypadku niektórych wydarzeń, np. koncertów, kiedy to będą mogli zakupić np. jedzenie, bądź alkohol od firm zewnętrznych uczestniczących w wydarzeniu. Spółka nie będzie pobierała za to opłat od uczestników. Opłaty pobierane będą przez te firmy zewnętrzne.

Wydarzenie obejmujące możliwość uczestniczenia w wydarzeniach opisanych w punkcie I (konferencja rozumiana jako sesja wykładowa) i punkcie II (warsztaty).

Od dnia 23 lutego 2018 r. Spółka rozpoczęła sprzedaż biletów wstępu na organizowane przez siebie wydarzenie. Wydarzenie jest dwudniowe i tytułowane jest konferencją. Jednak w rozumieniu wcześniej przedstawionych opisów pierwszego dnia odbędzie się sesja wykładowa (mają zastosowanie wszystkie informacje ujęte w opisie dotyczącym konferencji), natomiast drugiego dnia odbędą się warsztaty (mają zastosowanie wszystkie informacje ujęte w opisie warsztatów).

Uczestnicy mają możliwość nabycia biletu wstępu:

tylko na dzień I, tj. sesję wykładową,

tylko na dzień II, tj. warsztat, bądź kilka warsztatów,

jednocześnie na sesję wykładową i warsztat, bądź kilka warsztatów.

Element zasadniczy usługi:

umożliwienie uczestnictwa w sesji wykładowej, podczas której specjaliści w danej dziedzinie prezentują dorobek naukowy z określonej dziedziny nauki,

umożliwienie uczestnikom zapoznania się z ogółem metod i środków stosowanych w pracy naukowej czy artystycznej przez specjalistę w danej dziedzinie, jak również nauki samodzielnego stosowania tych metod i środków.

Elementy pomocnicze usługi, jak również inne parametry, takie jak w opisie z punktu I i II opisu stanu faktycznego.

Zarówno sesja wykładowa, jak i każdy z warsztatów, mają odrębną cenę. Ze względu na wątpliwości co do stawki VAT bilety są sprzedawane ze stawką VAT 23%. Jeśli zostanie wydana decyzja wskazująca na inna stawkę VAT, która powinna być stosowana przy sprzedaży biletów na tego typu wydarzenie, stawka zostanie skorygowana.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

(we wniosku oznaczone jako nr 3) Czy w świetle art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy VAT opisana sprzedaż biletów wstępu na imprezy o charakterze rozrywkowym bądź artystycznym (opisane w punkcie III) podlega opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 8%, czy 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), zgodnie z interpretacją Wnioskodawcy w świetle art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy VAT opisana w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym sprzedaż biletów wstępu na Wydarzenia (konferencje, warsztaty, imprezy o charakterze rozrywkowym bądź artystycznym np. bal, gala, spotkanie firmowe, wydarzenie artystyczno-rozrywkowe) podlega opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 8%.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 powołanej ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 wynosi 23%;

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Natomiast towary i usługi wymienione w załączniku nr 3 do ustawy, z uwagi na treść art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy, opodatkowane są obecnie 8% stawką podatku.

W załączniku nr 3 do ustawy zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, zawarto m.in. usługi:

poz. 182 - bez względu na symbol PKWiU – „Usługi kulturalne i rozrywkowe - wyłącznie w zakresie wstępu: 1) na widowiska artystyczne, włączając przedstawienia cyrkowe, 2) do obiektów kulturalnych”;

poz. 183 - bez względu na symbol PKWiU – „Usługi związane z rozrywką i rekreacją wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne”;

poz. 184 - bez względu na symbol PKWiU – „Usługi bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałe usługi w zakresie kultury - wyłącznie w zakresie wstępu”;

poz. 186 - bez względu na symbol PKWiU – „Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu”.

Przepisy ustawy o VAT nie zawierają definicji pojęcia rekreacja. Zatem przy dokonywaniu interpretacji pojęcia posłużyć się należy wykładnią literalną, odwołując się do językowego znaczenia tych pojęć.

W słownikach oraz encyklopediach podaje się następujące definicje rekreacji:

„aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu” (Słownik Języka Polskiego - www.sjp.pwn.pl),

„ruchowa aktywność w czasie wolnym od pracy, mająca służyć zdrowiu i dobremu samopoczucia” (Wielki Słownik Języka Polskiego - http://www.wsjp.pl/),

„odpoczynek, rozrywka, wytchnienie, pochodzące od łacińskiego „recreatio" czyli powrót do zdrowia, sił” (Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem Władysława Kopalińskiego, wyd. Świat Książki, Warszawa 2000),

„forma działania wybrana dobrowolnie przez człowieka ze względu na osobiste zainteresowania i dla odpoczynku, rozrywki lub rozwoju własnej osobowości; podejmowana poza obowiązkami zawodowymi, społ. i domowymi, w czasie wolnym od pracy” (Encyklopedia.PWN httpy/encyldoped.ia, pwnvpł/eneyklopedia/rekreacja, html).

Przepisy ustawy o VAT nie zawierają również definicji pojęcia rozrywka. W słownikach oraz encyklopediach podaje się następujące definicje tego pojęcia:

„to, co służy odprężeniu, wypoczynkowi” (Słownik Języka Polskiego - www.sjp.pwn.pl),

„zajęcia wykonywane dla przyjemności i zabawy, odrywające od codziennych obowiązków oraz przyjemność czerpana z tych zajęć, urozmaicenie, zabawa” (Wielki Słownik Języka Polskiego - http://www.wsjp.pl/).

Ustawa o VAT oraz przepisy wykonawcze nie definiują również pojęć ,kultura”, „usługa kulturalna”, „usługa w zakresie kultury”. Odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, że pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury, itp.

W słownikach oraz encyklopediach podaje się natomiast następujące definicje pojęcia „kultura”:

„materialna i umysłowa działalność społeczeństw oraz jej wytwory” (Słownik Języka Polskiego - www.sjp.pwn.pl),

„duchowy i materialny dorobek społeczności żyjącej w jakimś czasie na określonym terenie" (Wielki Słownik Języka Polskiego - http://www.wsjp.pl/),

„całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową - ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp. (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtmuller „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska" Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999),

„całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982).

Biorąc pod uwagę powyższe definicje „rekreacji”, „rozrywki’ i „usług kulturalnych” oraz brzmienie poz. 182, 183, 184 oraz 186 załącznika nr 3 do ustawy VAT, należy na potrzeby stosowania art. 41 ust. 2 uznać, że:

konferencje należą do następujących kategorii:
- usługi bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałe usługi w zakresie kultury - wyłącznie w zakresie wstępu (na podstawie poz. 184 załącznika nr 3 do ustawy VAT),
- pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu (na podstawie poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy VAT).

warsztaty należą do następujących kategorii:
- usługi bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałe usługi w zakresie kultury - wyłącznie w zakresie wstępu (na podstawie poz. 184 załącznika nr 3 do ustawy VAT),
- pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu (na podstawie poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy VAT).

imprezy o charakterze rozrywkowym bądź artystycznym mogą (w zależności od danego wydarzenia) należeć do następujących kategorii:
- usługi kulturalne i rozrywkowe - wyłącznie w zakresie wstępu: 1) na widowiska artystyczne, włączając przedstawienia cyrkowe, 2) do obiektów kulturalnych (na podstawie poz. 182 załącznika nr 3 do ustawy VAT),
- usługi związane z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne (na podstawie poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy VAT),
- usługi bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałe usługi w zakresie kultury - wyłącznie w zakresie wstępu (na podstawie poz. 184 załącznika nr 3 do ustawy VAT),
- wstęp na imprezy sportowe (na podstawie poz. 185 załącznika nr 3 do ustawy VAT),
- pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu (na podstawie poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy VAT).

Takie stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy (ITPP1/4512-530/15/BS). Również zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym Rady UE Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE.L.2011.77.1) usługi pomocnicze obejmują usługi bezpośrednio powiązane ze wstępem na wydarzenia kulturalne, artystyczne, sportowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, świadczone oddzielnie na rzecz osoby uczestniczącej w wydarzeniu za opłatą. Takie usługi pomocnicze obejmują w szczególności korzystanie z szatni lub urządzeń sanitarnych.

Wskazać należy, że aby móc stwierdzić, że dane czynności stanowią usługą jednolitą - złożoną (kompleksową), winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Koncepcję opodatkowania świadczeń kompleksowych wypracował Trybunał Sprawiedliwości UE, w wydanych orzeczeniach na podstawie pierwotnie obowiązującej Szóstej Dyrektywy Rady (77/388/EWG) oraz obecnie obowiązującej Dyrektywy VAT.

W orzeczeniu C-349/96 Trybunał rozstrzygnął, iż w świadczeniu usług obejmujących kilka części składowych należy stosować te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać więc za usługę pomocniczą, jeżeli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz środek do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej. Trybunał zaakcentował „ekonomiczny punkt widzenia” oraz ocenę z perspektywy nabywcy. Z treści powołanego wyroku wynika, że TSUE położył duży nacisk na subiektywne kryteria przy ocenie danego świadczenia jako złożonego, jednakże wnioski, co do kwalifikacji danego kompleksu zdarzeń gospodarczych jako świadczenia złożonego, nie mogą być pozbawione waloru obiektywnego, albowiem zakres i sposób opodatkowania świadczenia nie może być zależny jedynie od woli stron transakcji. Stąd w pierwszym rzędzie Trybunał odwołał się do art. 2(1) VI Dyrektywy, wedle którego każde świadczenie usług powinno być zwykle uznawane za odrębne i niezależne, a świadczenie złożone w aspekcie gospodarczym nie powinno być sztucznie rozdzielane, by nie pogarszać funkcjonalności systemu VAT.

Sąd wskazał, że jeśli dana transakcja składa się z szeregu świadczeń i czynności należy uwzględnić wszystkie okoliczności, w jakich jest dokonywana rozpatrywana transakcja.

W orzeczeniu w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen, TSUE zawarł kilka uwag pozwalających na zidentyfikowanie usług złożonych. Trybunał wskazał mianowicie, że istotne jest założenie, z jakim należy podejść do analizy każdego takiego zdarzenia. Tym założeniem jest to, by - po pierwsze - każda czynność była zwykle uznawana za odrębną i niezależną (pkt 20 uzasadnienia), jednoczenie - po drugie - trzeba mieć na względzie, że czynność złożona z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania systemu podatku VAT (pkt 20).

W celu określenia, czy mamy do czynienia z tzw. usługą kompleksową należy – wg TSUE - przede wszystkim poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem określenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi, rozumianemu jako przeciętny konsument, kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie.

W świetle omawianego wyroku należy przyjąć, iż nie będzie mieć charakteru kompleksowego taki zestaw świadczeń, których połączenie miałoby charakter działania sztucznego. W tym kontekście, za świadczenia odrębne należy więc uznać świadczenia wykonywane przez jednego świadczącego na rzecz jednego nabywcy, które nawet jeżeli są w pewien sposób powiązane, mogą być traktowane rozłącznie, a traktowanie to nie wpłynie na charakter żadnego z nich ani też nie sprawi, że wartość świadczeń z punktu widzenia nabywcy będzie inna, niż gdyby świadczenia te były uznane za świadczenie złożone.

Warto także zwrócić uwagę na wyrok TSUE z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/07 (RLRE Tellmer), w którym Trybunał rozstrzygał kwestię związaną z opodatkowaniem usługi wynajmu mieszkań i towarzyszącej jej usłudze sprzątania części wspólnych budynku mieszkalnego, jak również na wyrok TSUE z dnia 16 kwietnia 2015 r. w sprawie C-42/14 dotyczącej Wojskowej Akademii Mieszkaniowej odnosił się do zagadnień dotyczących opodatkowania przy świadczonych usługach najmu świadczeń dodatkowych, takich jak energia elektryczna, energia cieplna i woda, wywóz nieczystości.

Wątpliwość może budzić sprzedaż biletów opisana w stanie faktycznym w punkcie IV, tj. jednocześnie na sesje wykładową i warsztaty w ramach jednego wydarzenia, kiedy to uczestnik ma możliwość nabycia biletu wstępu:

tylko na dzień I, tj. sesję wykładową,

tylko na dzień II, tj. warsztat, bądź kilka warsztatów,

jednocześnie na sesję wykładową i warsztat, bądź kilka warsztatów.

Jako że element zasadniczy usługi stanowi tu jednocześnie: umożliwienie uczestnictwa w sesji wykładowej, podczas której specjaliści w danej dziedzinie prezentują dorobek naukowy z określonej dziedziny nauki i umożliwienie uczestnikom zapoznania się z ogółem metod i środków stosowanych w pracy naukowej czy artystycznej przez specjalistę w danej dziedzinie, jak również nauki samodzielnego stosowania tych metod i środków, jednak nie jest konieczne korzystanie przez uczestnika ze wszystkich elementów zasadniczych usługi, to w mniemaniu Wnioskodawcy, usługi te nadal można uznać za kompleksowe, tylko wyodrębnione w ramach jednego wydarzenia. Jeśli konferencja w rozumieniu sesji wykładowej odbywałaby się jako samodzielna usługa kompleksowa w ramach jednego wydarzenia, a warsztaty odbywałyby się w ramach odrębnego wydarzenia jako odrębna usługa kompleksowa skutek powinien być tożsamy jak w sytuacji, kiedy wymienione usługi odbywają się w ramach jednego wspólnego wydarzenia.

Zgodnie z interpretacją Wnioskodawcy w świetle art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy VAT, opisana w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym sprzedaż biletów wstępu na Wydarzenia (konferencje, warsztaty, imprezy o charakterze rozrywkowym bądź artystycznym np. bal, gala, spotkanie firmowe, wydarzenie artystyczno-rozrywkowe) podlega opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 8%.

Należy też zwrócić uwagę, że ustawodawca objął obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8% usługi wyłącznie w zakresie wstępu. Ustawodawca nie określił jednak ani form ani kategorii „wstępu”, do których ma zastosowanie obniżona stawka podatku w wysokości 8%.

Definicję usług wstępu znajdziemy w obowiązującym od 1 lipca 2011 r. rozporządzeniu wykonawczym Rady UE Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE.L.2011.77.1).

W art. 32 ww. rozporządzenia wskazano, że usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE (odpowiednik art. 28g ust. 1 ustawy o VAT), obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej.

Natomiast zgodnie z art. 32 ust. 2 ww. rozporządzenia, ustęp 1 ma zastosowanie w szczególności do:

prawa wstępu na spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi, do parków rozrywki, na koncerty, wystawy, jak również inne podobne wydarzenia kulturalne;
prawa wstępu na wydarzenia sportowe, takie jak mecze lub zawody;
prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria.

Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) natomiast definiuje pojęcie wstępu wskazując m.in., że jest to „możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś”, zaś Wielki Słownik Języka Polskiego (http://www.wsjp.pl/) wprowadza następującą definicję wstępu: „dostęp do czegoś i możliwość korzystania z tego”.

Zatem pod pojęciem „wstępu” w rozumieniu poz. 182, 183, 184 i 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty). Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego zdarzenia). I tak np. z nabyciem wstępu na konferencję związana jest możliwość wysłuchania wystąpień prelegentów, uczestniczenia w warsztatach, spożycia określonych produktów podczas przerwy obiadowej i kawowej, wzięcia udziału w ewentualnych konkursach, pozostawienia okryć wierzchnich w szatni, z nabyciem wstępu na targi związana jest możliwość zapoznania się z ofertą wystawców, spożycie oferowanych przez nich produktów, z nabyciem biletu wstępu na bal związana jest możliwość tańczenia, spożycia określonych produktów, z nabyciem biletu wstępu na widowisko artystyczne związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, spożycia określonych produktów.

Tym samym nie ma uzasadnienia dla zawężania stosowania stawki obniżonej związanej ze wstępem do biernego uczestnictwa w danym przedsięwzięciu, a więc wyłącznie do wejścia do danego obiektu bez możliwości skorzystania z wszelkich świadczeń stanowiących zwyczajny i nieodzowny element danego typu Wydarzenia.

Potwierdzenie prawidłowości stanowiska znaleźć można w licznych interpretacjach Ministra Finansów, w tym wydanych przez organ: z dnia 19 lipca 2013 r., sygn. ITPP1/443-365a/13/AJ, z dnia 13 lutego 2013 r., sygn. ITPP1/443-1420/12/AP.

Ponadto należy dodać, że w cenie nabycia wstępu na Wydarzenia mieszczą się czynności związane z organizacją tych Wydarzeń, niezbędne do wyświadczenia usługi głównej lub podnoszące standard świadczenia usługi głównej. Zatem świadczoną usługę organizacji Wydarzeń, gdzie w ramach ceny wstępu uczestnicy otrzymują dodatkowe świadczenia, takie jak np. szatnię, parking, wyżywienie, w tym napoje i alkohol, uznać należy za usługę złożoną, dla której usługę zasadniczą stanowi wstęp na Wydarzenie, a pozostałe usługi są usługami pomocniczymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (…).

Z art. 5a ustawy wynika, że towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla danej czynności, której miejsce świadczenia lub dostawy znajduje się na terytorium kraju, istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg PKWiU.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Zauważyć należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Na mocy art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia, należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

Należy zaznaczyć, że jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie, oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

W załączniku nr 3 do ustawy, stanowiącym „Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7%” (w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2018 r. – 8%) zawarto m.in. usługi:

poz. 182 – bez względu na symbol PKWiU – „Usługi kulturalne i rozrywkowe – wyłącznie w zakresie wstępu: 1) na widowiska artystyczne, włączając przedstawienia cyrkowe, 2) do obiektów kulturalnych”;

poz. 183 - bez względu na symbol PKWiU - „Usługi związane z rozrywką i rekreacją wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne”;

poz. 184 – usług bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałych usług w zakresie kultury – wyłącznie w zakresie wstępu – bez względu na symbol PKWiU;

poz. 185 – wstępu na imprezy sportowe – bez względu na symbol PKWiU;

poz. 186 – bez względu na symbol PKWiU – „Pozostałe usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu”.

Z objaśnienia 1) do załącznika nr 3 ustawy wynika, że wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik. Z powołanych wyżej przepisów wynika, że stawką podatku w wysokości 8% objęte zostały m.in. usługi związane z rekreacją, jednak wyłącznie w zakresie wstępu. Ustawodawca nie określił jednak ani form ani kategorii „wstępu”, do których ma zastosowanie obniżona stawka podatku w wysokości 8%.

Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje pojęcie wstępu wskazując m.in., że jest to „możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś”. Zatem pod pojęciem „wstępu” w rozumieniu poz. 182–186 załącznika nr 3 do ustawy, należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty). Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). I tak np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki – możliwość korzystania z określonych urządzeń, sali tanecznej – możliwość tańczenia, na imprezę sportową – możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, „na siłownię” – możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, do parku narodowego – możliwość oglądania obiektów przyrodniczych znajdujących się na jego terenie.

Zważywszy, iż przedmiotem świadczeń opisanych przez Wnioskodawcę są czynności sprowadzające się do organizacji imprez o charakterze rozrywkowym bądź artystycznym np. bal, gala, spotkanie firmowe, wydarzenie artystyczno-rozrywkowe, nie pozostaje bez znaczenia odbiorca tego świadczenia. Tym samym w rozpatrywanej sprawie należy przeanalizować, z jakimi czynnościami będziemy mieli do czynienia z punktu widzenia odbiorcy (klienta).

W tym miejscu zwrócić należy uwagę na to, że na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowanie podatkiem od towarów i usług ustawodawca powiązał z wystąpieniem określonych zdarzeń, tj. np. z dostawą towaru lub ze świadczeniem usługi. Dla opodatkowania istotne jest zatem tylko to, czy w danym przypadku mamy do czynienia z jedną z czynności enumeratywnie wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Bez znaczenia dla opodatkowania pozostaje natomiast treść stosunku cywilnoprawnego łączącego strony. Niezależnie bowiem od tego, jak strony określiły przedmiot umowy, o stosowaniu określonej stawki podatku będzie decydować faktyczna czynność, z którą ustawa wiąże obowiązek podatkowy, a nie ustalenia co do tego, jak zakres tych czynności został oznaczony przez strony w umowie.

Powyższe stanowisko potwierdza treść art. 5 ust. 2 ustawy, który stanowi, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług następuje niezależnie od tego, czy czynności podlegające opodatkowaniu zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa. Prawnopodatkowe skutki opodatkowania czynności, o jakich mowa w art. 5 ust. 1 ustawy są zatem „oderwane” od stosunku cywilnoprawnego, z którego wynikają, albowiem nawet jego wadliwość pozostaje bez wpływu na zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem w przypadku usług o charakterze złożonym, o wysokości zastosowanej stawki podatku decydować będzie to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jedną usługą kompleksową, czy też z szeregiem jednostkowych usług. Ocena tej okoliczności winna odbywać się przy tym w oderwaniu od treści umowy łączącej strony, a jedynie w oparciu o to, czy dokonywane przez podatnika czynności (świadczenia) wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. Sama wola stron umowy, że celem transakcji jest nabycie usługi kompleksowej, a nie poszczególnych wyodrębnionych świadczeń, nie decyduje o zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Wskazać należy, że aby móc stwierdzić, że dane czynności stanowią usługą jednolitą – złożoną (kompleksową), winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Nie ma znaczenia subiektywny punkt widzenia dostawcy lub odbiorcy świadczenia. Istnienie jednego świadczenia złożonego nie wyklucza zastosowania do poszczególnych jego elementów odrębnych cen. Jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu czynności kompleksowej.

W orzeczeniu w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen, TSUE analizował problem związany z dostarczeniem nabywcy typowego, standardowego oprogramowania oraz – jednocześnie – usługi jego dostosowania do indywidualnych potrzeb klienta, przy czym klient otrzymywał od dostawcy od razu oprogramowanie dostosowane do jego potrzeb. Powstała więc wątpliwość co do tego, czy podatnik wykonał, de facto, dwa odrębne świadczenia – dostawę typowego oprogramowania i usługę jego dostosowania do potrzeb klienta, czy też świadczenie podatnika miało charakter jednego świadczenia kompleksowego (złożonego).

W wyroku tym TSUE zawarł kilka uwag pozwalających na zidentyfikowanie usług złożonych. Trybunał wskazał mianowicie, że istotne jest założenie, z jakim należy podejść do analizy każdego takiego zdarzenia. Tym założeniem jest to, by – po pierwsze – każda czynność była zwykle uznawana za odrębną i niezależną (pkt 20 uzasadnienia), jednoczenie – po drugie – trzeba mieć na względzie, że czynność złożona z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania systemu podatku VAT (pkt 20).

W celu określenia, czy mamy do czynienia z tzw. usługą kompleksową należy – wg TSUE – przede wszystkim poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem określenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi, rozumianemu jako przeciętny konsument, kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie. W orzeczeniu tym TSUE wskazał na konieczność dokonania analizy charakteru transakcji także z punktu widzenia nabywcy. Bo przecież w omawianym przypadku to właśnie perspektywa nabywcy (dla którego wartość nabytego świadczenia jest tworzona przez fakt wejścia w posiadanie oprogramowania przystosowanego do jego indywidualnych potrzeb, a nie oprogramowania standardowego, które mogło być wręcz bezużyteczne – przystosowanie to zostało dokonane przez ten sam podmiot, który dokonał dostawy oprogramowania) była podstawą do ustalenia, jaki był rzeczywisty charakter świadczenia. Trybunał szczególnie wyraźnie w omawianym wyroku podkreśla fakt, iż: „(...) nabycie przez klienta samego standardowego oprogramowania nie było w żaden sposób użyteczne”. W konsekwencji, w świetle omawianego wyroku należy przyjąć, iż nie będzie mieć charakteru kompleksowego taki zestaw świadczeń, których połączenie miałoby charakter działania sztucznego. W tym kontekście, za świadczenia odrębne należy więc uznać świadczenia wykonywane przez jednego świadczącego na rzecz jednego nabywcy, które nawet jeżeli są w pewien sposób powiązane, mogą być traktowane rozłącznie, a traktowanie to nie wpłynie na charakter żadnego z nich ani też nie sprawi, że wartość świadczeń z punktu widzenia nabywcy będzie inna, niż gdyby świadczenia te były uznane za świadczenie złożone.

Warto także zwrócić uwagę na wyrok TSUE z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/07 (RLRE Tellmer), w którym Trybunał rozstrzygał kwestię związaną z opodatkowaniem usługi wynajmu mieszkań i towarzyszącej jej usłudze sprzątania części wspólnych budynku mieszkalnego. W sprawie spółki Tellmer nie występuje w ocenie TSUE jedno świadczenie złożone. Dla takiej oceny TSUE, kluczowy charakter ma fakt, że: „(...) usługi sprzątania części wspólnych budynku mogą być świadczone na różnych zasadach, to znaczy na przykład przez osoby trzecie wystawiające faktury obejmujące koszt tych usług bezpośrednio lokatorom lub przez wynajmującego zatrudniającego w tym celu własnych pracowników lub posługującego się przedsiębiorstwem zajmującym się sprzątaniem”.

A zatem za szczególnie znaczące TSUE uznał to, że sprzątanie może być świadczone w sposób całkowicie niezależny od usługi najmu, np. poprzez samodzielny zakup danego świadczenia (sprzątania) przez najemcę. To sprawia, że związek pomiędzy najmem i sprzątaniem jest, w ocenie Trybunału na tyle swobodny, że nie można mówić o istnieniu świadczenia złożonego. A zatem, jeśli usługi mogą być rozdzielone bez uszczerbku dla każdej z nich, a zatem w sposób naturalnie uzasadniony, wówczas nie można uznać, że stanowią jedno świadczenie kompleksowe w rozumieniu Dyrektywy.

Również TSUE w wyroku z dnia 16 kwietnia 2015 r. w sprawie C 42/14 dotyczącej Wojskowej Akademii Mieszkaniowej odnosił się do zagadnień dotyczących opodatkowania przy świadczonych usługach najmu świadczeń dodatkowych takich jak energia elektryczna, energia cieplna i woda, wywóz nieczystości. We wskazanym wyroku TSUE stwierdził, że: „W pierwszej kolejności, jeżeli najemca ma możliwość wyboru świadczeniodawców lub sposobów korzystania z danych towarów lub usług, świadczenia odnoszące się do tych towarów lub usług co do zasady mogą być uważane za odrębne od najmu. W szczególności, jeżeli najemca może decydować o swoim zużyciu wody, energii elektrycznej lub energii cieplnej, które może być stwierdzone poprzez założenie indywidualnych liczników i na tej podstawie fakturowane, świadczenia odnoszące się do tych towarów lub usług co do zasady mogą być uważane za odrębne od najmu. Co do usług takich jak sprzątanie części wspólnych nieruchomości stanowiących współwłasność, należy je uznać za odrębne od najmu, jeśli mogą być zorganizowane przez każdego najemcę indywidualnie lub przez najemców wspólnie, oraz jeśli we wszystkich wypadkach faktury wystawione na najemcę wykazują dostawę tych towarów i świadczenie usług na pozycjach odrębnych od czynszu najmu.” (pkt 39)

Powyższe poglądy znajdują również potwierdzenie w wyrokach: w sprawie C-2/95 Sparekassernes Datacenter (SDC), w sprawie C-111/05 Aktiebolaget NN, C-292/11 Fireld Fisher Waterhouse LLP, w sprawie C-88/09 Graphic Procede TSUE.

W kontekście powyższego stwierdzić należy, że ze świadczeniem usługi złożonej (kompleksowej) mamy do czynienia wówczas, gdy świadczenie usługodawcy jest rozbudowane i obejmuje dwie lub więcej pojedynczych czynności (świadczeń), będących elementami częściowego zobowiązania strony transakcji. Jednocześnie usługa taka, jeśli może zostać uznana za usługę o charakterze złożonym, podlega opodatkowaniu jednolitą stawką podatku od towarów i usług, właściwą dla świadczenia podstawowego, głównego.

Zatem w przypadku usług o charakterze złożonym, o wysokości stawki podatku decydować będzie to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jedną usługą kompleksową, czy też z szeregiem jednostkowych usług. Ocena tej okoliczności winna odbywać się więc w oparciu o to, czy dokonywane czynności (świadczenia) wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

W tym miejscu podkreślenia wymaga, że dla kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług istotne znaczenie ma przedmiot opodatkowania z punktu widzenia ostatecznego klienta (zlecającego). Nie należy zatem utożsamiać czynności organizacji imprezy z własnej inicjatywy, której odbiorcą może być każda chętna osoba do wzięcia w niej udziału, z czynnością organizacji imprezy na zlecenie podmiotu będącego jej inicjatorem a zarazem odbiorcą świadczenia.

Jeśli dana impreza będzie organizowana z własnej inicjatywy organizatora i będzie adresowana do ostatecznego klienta, będziemy mieli do czynienia z usługami rozrywkowymi, artystycznymi, rekreacyjnymi w zakresie wstępu, gdyż odbiorcą oferowanego przez organizatora wstępu w formie np. biletów na organizowaną imprezę, będzie ostateczny beneficjent/konsument. Wstęp w takich okolicznościach jest rozumiany jako „prawo do uczestniczenia w czymś”.

W konsekwencji, usługi rozrywkowe, artystyczne i związane z rekreacją, organizowane z własnej inicjatywy organizatora, których odbiorcą jest potencjalny nabywca wstępu na imprezę, będą usługami, o których mowa w poz. 182, 183 i 186 załącznika nr 3 do ustawy i będą podlegały opodatkowaniu VAT stawką 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 w powiązaniu z art. 146a pkt 2 ustawy.

Natomiast jeśli dana impreza organizowana będzie na zlecenie podmiotu będącego jej inicjatorem, nie będziemy mieli do czynienia z usługami wyłącznie w zakresie wstępu. W tym przypadku istotą świadczenia będzie usługa organizacji imprezy na rzecz jej organizatora – zlecającego organizację danej imprezy. Usługi takiej nie można utożsamiać ze wstępem rozumianym jako „prawo uczestnictwa w czymś”, bowiem uczestnikiem imprezy nie będzie zleceniodawca lecz ostateczny uczestnik danego typu imprezy. Tym samym, podmiot organizujący imprezę nie będzie świadczył na rzecz zlecającego usług (rozrywkowych, artystycznych czy rekreacyjnych) w zakresie wstępu lecz usługę kompleksowej organizacji imprezy, której nie można uznać za czynność mieszczącą się w zakresie wstępu, o którym mowa w poz. 182, 183, 186 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym w odniesieniu do imprez organizowanych na zlecenie podmiotu zewnętrznego zastosowanie znajdzie podstawowa, tj. 23% stawka podatku VAT.

Jednocześnie zaznaczenia wymaga, że w sytuacji, gdy podmiot organizujący na zlecenie daną imprezę, będzie dokonywał sprzedaży biletów „we własnym zakresie i na własne ryzyko gospodarcze” i wynagrodzenie z tytułu tej sprzedaży nie będzie należne od zlecającego (inicjatora imprezy), wówczas będziemy mieli do czynienia ze sprzedażą biletów wstępu, czyli usług rozrywkowych, artystycznych i związanych z rekreacją w zakresie wstępu, do których znajdzie zastosowanie stawka podatku w wysokości 8%.

Z okoliczności wskazanych we wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach wykonywanej działalności gospodarczej, zamierza organizować imprezy o charakterze rozrywkowym bądź artystycznym, np. bal, gala, spotkanie firmowe, wydarzenie artystyczno-rozrywkowe. Bilety wstępu będą sprzedawane indywidualnym uczestnikom samodzielnie przez Spółkę. Imprezy o charakterze rozrywkowym bądź artystycznym będą stanowić usługi świadczone kompleksowo. Jako element zasadniczy ww. usługi Wnioskodawca wskazał: w przypadku balu - możliwość wzięcia udziału w zabawie tanecznej, w przypadku gali - możliwość wzięcia udziału w uroczystości/przyjęciu z udziałem oficjalnych gości, w przypadku spotkania firmowego - możliwość integracji pracowników danej firmy, w przypadku wydarzenia artystyczno-rozrywkowego (np. koncertu) - możliwość wzięcia udziału w widowisku, podczas którego można obejrzeć i posłuchać wykonawców przedstawiających programy artystyczne lub rozrywkowe.

Imprezy te Wnioskodawca zaklasyfikował do kategorii:

usługi kulturalne i rozrywkowe - wyłącznie w zakresie wstępu: 1) na widowiska artystyczne, włączając przedstawienia cyrkowe, 2) do obiektów kulturalnych (na podstawie poz. 182 załącznika nr 3 do ustawy VAT),

usługi związane z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne (na podstawie poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy VAT),

usługi bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałe usługi w zakresie kultury - wyłącznie w zakresie wstępu (na podstawie poz. 184 załącznika nr 3 do ustawy VAT),

wstęp na imprezy sportowe (na podstawie poz. 185 załącznika nr 3 do ustawy VAT),

pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu (na podstawie poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy VAT).

Doprecyzowując, Wnioskodawca podał odrębny przepis do każdej z grupy Wydarzeń:

bal - ze względu na charakter balu jako Wydarzenia, podczas którego uczestnicy mają możliwość wzięcia udziału w zabawie tanecznej i dokonują konsumpcji, uzasadnione jest zastosowanie stawki VAT w wysokości 8% na podstawie poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy VAT, jako usługi związane z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu (...) na sale taneczne,

gala - charakter gali jako Wydarzenia, podczas którego uczestnicy mają możliwość wzięcia udziału w uroczystości/przyjęciu z udziałem oficjalnych gości, w zależności od jej konkretnego motywu przewodniego (albo Wydarzenie głównie taneczne albo Wydarzenie o charakterze uroczystości np. wręczenia nagród z elementami tanecznymi - w obu przypadkach również z elementami konsumpcji) uzasadnia zastosowanie stawki VAT w wysokości 8% na podstawie poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy VAT, jako usługi związanej z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu (...) na sale taneczne (przypadek pierwszy) albo poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy VAT jako pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu (przypadek drugi),

spotkanie firmowe - charakter spotkania firmowego jako Wydarzenia, podczas którego pracownicy firmy mają możliwość integracji poprzez wzięcie udział w różnych wydarzeniach o charakterze sportowo-rekreacyjno-zabawowym (z elementami konsumpcji) uzasadnia zastosowanie stawki VAT w wysokości 8% na podstawie poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy VAT, jako pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu,

wydarzenie artystyczno-rozrywkowe (np. koncert, wystawa) - charakter wydarzenia artystyczno-rozrywkowego jako Wydarzenia, podczas którego uczestnicy biorą udział w widowiskach, podczas których mają możliwość obejrzenia wykonawców przedstawiających programy artystyczne lub rozrywkowe (z elementami konsumpcji) uzasadnia zastosowanie stawki VAT w wysokości 8% na podstawie poz. 182 punkt 1 załącznika nr 3 do ustawy VAT, jako usługi kulturalne i rozrywkowe - wyłącznie w zakresie wstępu na widowiska artystyczne.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy, należy wskazać, iż w analizowanym przypadku, w ocenie organu, z punktu widzenia potencjalnego nabywcy celem nabycia jest usługa wstępu na imprezę (bal, gala, spotkanie firmowe, wydarzenie artystyczno-rozrywkowe), na którą składa się świadczenie główne, jak również dodatkowe świadczenia. W cenie nabycia wstępu mieszczą się bowiem czynności związane z organizacją tych imprez, niezbędne do wyświadczenia usługi głównej lub podnoszące standard świadczenia usługi głównej. Zatem świadczoną usługę organizacji imprez o charakterze rozrywkowym lub artystycznym, gdzie w ramach ceny wstępu uczestnicy otrzymują dodatkowe świadczenia, takie jak np. szatnię, parking, wyżywienie, uznać należy za usługę złożoną, dla której usługę zasadniczą stanowi wstęp na imprezę rozrywkową lub artystyczną, a pozostałe usługi są usługami pomocniczymi.

Mając na uwadze okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy należy stwierdzić, że świadczone przez Wnioskodawcę ww. usługi wstępu na imprezy objęte zakresem pytania, są usługami, o których mowa w poz. 182, 183 i 186 załącznika nr 3 do ustawy i będą podlegały opodatkowaniu 8% stawką podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 2 w powiązaniu z art. 146a pkt 2 ustawy, pod warunkiem, że bilety wstępu na te wydarzenia Wnioskodawca będzie sprzedawał na rzecz indywidualnych odbiorców/konsumentów.

Tym samym oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie 8% stawki podatku VAT z tytułu świadczonych usług wstępu na imprezy objęte zakresem pytania oznaczonego we wniosku nr 3, należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na opisie sprawy, w którym jednoznacznie wskazano, iż Bilety wstępu będą sprzedawane indywidualnym uczestnikom samodzielnie przez Spółkę oraz na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji świadczonych usług. Powyższe zostało przyjęte jako element przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego.

Należy wskazać, że tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o zaklasyfikowanie świadczonych usług wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku. Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie stawki podatku VAT z tytułu świadczonych usług wstępu na imprezy o charakterze rozrywkowym bądź artystycznym. Natomiast wniosek w pozostałym zakresie został załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

W tym miejscu wyjaśnić również należy, iż uzupełnienie braków formalnych wniosku nie jest etapem umożliwiającym rozszerzenie wniosku o nowe zdarzenie. Organ w postępowaniu interpretacyjnym związany jest wyłącznie treścią wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, co powoduje, że rozszerzenie wniosku z dnia 12 lutego 2018r. w kwestii dotyczącej stawki podatku VAT z tytułu świadczonych usług wstępu na wydarzenie obejmujące możliwość uczestnictwa jednocześnie w konferencji oraz warsztatach (pkt IV), na tym etapie postępowania nie może rozszerzać zakresu tego postępowania interpretacyjnego i tym samym Organ nie może wydać rozstrzygnięcia w zakresie nowych zdarzeń. Jeśli Wnioskodawca oczekuje wydania interpretacji indywidualnej w zakresie objętym pytaniem nr 4, tj. w zakresie stawki podatku VAT z tytułu świadczonych usług wstępu na wydarzenie obejmujące możliwość uczestnictwa jednocześnie w konferencji oraz warsztatach, winien wystąpić z nowym wnioskiem o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, spełniającym wymogi art. 14b § 3 i art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Natomiast w związku z odstąpieniem Wnioskodawcy od wydania interpretacji indywidualnej w zakresie stawki podatku VAT z tytułu świadczonych usług wstępu na targi, które zostały wskazane we wniosku z dnia 12 lutego 2018r., opłata w kwocie 40 zł - jako nienależna - zostanie zwrócona – stosownie do art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej – na rachunek Wnioskodawcy, z którego została uiszczona w dniu 5 kwietnia 2018r. ww. wpłata.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17,43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin