Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.94.2018.1.SO
z 25 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2018 r. (data wpływu 28 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu obliczania wartości zadłużenia na potrzeby tzw. „niedostatecznej kapitalizacji” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu obliczania wartości zadłużenia na potrzeby tzw. „niedostatecznej kapitalizacji”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych z siedzibą w Polsce, polskim rezydentem podatkowym, podlegającym obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o CIT. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest obrót nieruchomościami.

Od 11.07.2006 r. (tj. od dnia zawiązania Spółki) do 29.11.2017 r. jedynym udziałowcem Spółki była spółka P. z siedzibą na Cyprze. W latach 2006-2017 P. udzieliła Spółce oprocentowanych pożyczek. Część kwot pożyczek została wypłacona (tj. faktycznie przekazana) Spółce przed 01.01.2015 r., część kwot pożyczek została wypłacona Spółce po 31.12.2014 r. Po stronie Wnioskodawcy powstały zobowiązania o spłatę pożyczek, tj. kwot głównych oraz należnych odsetek. W dacie udzielenia pożyczek P. był dla Spółki „podmiotem kwalifikowanym”, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 Ustawy o CIT, albowiem posiadał bezpośrednio nie mniej niż 25% udziałów Spółki.

W 2017 r. dokonano podwyższenia kapitału zakładowego Wnioskodawcy. Nowo powstałe udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki objął P. P. dokonał konwersji wierzytelności na kapitał zakładowy Spółki poprzez potrącenie wierzytelności o wniesienie wkładu z częścią wierzytelności o zwrot pożyczek. Konwersji na kapitał podlegały kwoty główne pożyczek wypłaconych po 31.12.2014 r. (z wyjątkiem jednej pożyczki udzielonej w listopadzie 2017 roku). W przypadku pożyczek wypłaconych przed 01.01.2015 r. konwersji podlegały w całości kwoty główne, z wyjątkiem jednej pożyczki, która została skonwertowana w zakresie kwoty głównej jedynie w części.

W wyniku potrącenia, kwota wierzytelności pożyczkowych uległa zmniejszeniu w ten sposób, że do spłaty pozostały: część kwoty głównej pożyczki wypłaconej przed 01.01.2015r., odsetki od wszystkich pożyczek wypłaconych przed 01.01.2015 r. oraz kwota główna pożyczki wypłaconej po 31.12.2014 r. i odsetki od wszystkich pożyczek wypłaconych po 31.12.2014 r.

W dniu 29.11.2017 r. w drodze umów zawartych pomiędzy P. a M. Sp. z o.o., M. nabyła od P. własność udziałów posiadanych w Spółce (w tym w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki) i wierzytelności, jakie P. posiada w stosunku do Wnioskodawcy z tytułu udzielonych pożyczek.

Na dzień dzisiejszy większościowym udziałowcem w Spółce jest M. (posiada 20.109.700 udziałów w kapitale zakładowym). Pozostałe 21.168 udziałów jest w posiadaniu B. Sp. z o.o.

Spółka planuje zawrzeć z M. jako wierzycielem porozumienie lub aneksy do umów pożyczek, zgodnie z którym w pierwszej kolejności spłacie będą podlegały kwoty główne pożyczek, a następnie odsetki.

Spłata zobowiązań może przebiegać według następującego schematu:

1. w pierwszej kolejności Spółka dokona spłaty kwot głównych pożyczek zarówno wypłaconych przed 01.01.2015 r., jak i po 31.12.2014 r.;
   
2. w drugiej kolejności Spółka dokona spłaty odsetek od pożyczek udzielonych w latach 2006-2014;
   
3. następnie Spółka dokona spłaty odsetek od pożyczek wypłaconych po 31.12.2014 r.
   
   

Nie jest wykluczone, że kwoty główne pożyczek wypłaconych zarówno przed 01.01.2015 r., jak i po 31.12.2014 r. oraz odsetki od pożyczek udzielonych przed 01.01.2015 r. zostaną spłacone jednorazowo. Natomiast odsetki od pożyczek wypłaconych po 31.12.2014 r., zostaną spłacone w późniejszym okresie.

Na dzień spłaty zadłużenia Spółka będzie posiadać wobec M., będącego większościowym udziałowcem, jedynie zobowiązania z tytułu pożyczek przejętych przez M. od P.

Spółka nie będzie posiadać zadłużenia wobec innych poza M. „podmiotów kwalifikowanych” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o CIT.

Spółka nie wybrała szczególnego sposobu rozliczania do kosztów podatkowych odsetek od pożyczek na podstawie art. 15c Ustawy o CIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy do wartości zadłużenia obliczanego na potrzeby „cienkiej kapitalizacji” na dzień spłaty odsetek, w odniesieniu do pożyczek, których kwota została wypłacona (faktycznie przekazana) przed 01.01.2015 r., wlicza się kwotę główną i kwotę odsetek spłacanych w tym dniu?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku spłaty kwoty głównej pożyczki i odsetek od pożyczek wypłaconych (faktycznie przekazanych) przed 01.01.2015 r., do wartości zadłużenia obliczanego na potrzeby „cienkiej kapitalizacji” na dzień spłaty odsetek, nie wlicza się kwot głównych oraz odsetek spłacanych w tym dniu, ponieważ na dzień spłaty odsetek nie stanowią one zadłużenia.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2343, z późn. zm.; dalej: „Ustawa o CIT”), w brzmieniu obowiązującym w okresie od 01.01.1999 r. do 31.12.2013 r., nadanym mu przez ustawę z dnia 20 listopada 1998 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U.98.144.931), nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego (akcyjnego) spółki – w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym w okresie od 01.01.2014 r do 31.12.2014 r. nadanym przez ustawę z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym (Dz.U.2013.1387), nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej wspólnika posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo wspólników posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec wspólników tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego wspólnika osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki – w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni

Zgodnie zaś z brzmieniem art. 16 ust. 1 pkt 60 Ustawy o CIT nadanym mu ustawą z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2014.1328), tj. w brzmieniu obowiązującym w okresie od 01.01.2015 r. do 31.12.2017 r., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek udzielonych spółce przez podmiot posiadający bezpośrednio lub pośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udzielonych łącznie przez podmioty posiadające łącznie bezpośrednio lub pośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec podmiotów posiadających bezpośrednio lub pośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, uwzględniającego również zadłużenie z tytułu pożyczek, przekroczy łącznie wartość kapitału własnego spółki – w proporcji, w jakiej wartość zadłużenia przekraczająca wartość kapitału własnego spółki pozostaje do całkowitej kwoty tego zadłużenia wobec tych podmiotów, określonej na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc zapłaty odsetek od pożyczek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu własnego takiej spółdzielni.

Równocześnie zgodnie z art. 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2014, poz. 1328), która wprowadziła zmiany w przepisach o niedostatecznej kapitalizacji: „Do odsetek od pożyczek (kredytów), w przypadku których kwota udzielonej podatnikowi pożyczki (kredytu) została temu podatnikowi faktycznie przekazana przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 oraz ust. 6 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2015 r.

Zaznaczyć należy również, że zgodnie z art. 7 ustawy z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne: „Do odsetek od kredytów (pożyczek), w przypadku których kwota udzielonego podatnikowi kredytu (pożyczki) została temu podatnikowi faktycznie przekazana przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy art. 15c lub art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 oraz ust. 6, 7b, 7g i 7h ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu dotychczasowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2018 r.”.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że do części pożyczek spłacanych przez Wnioskodawcę zastosowanie znajdą przepisy Ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym przed 01.01.2015 r., co dotyczy pożyczek wypłaconych (faktycznie przekazanych) Spółce przed 01.01.2015 r.), natomiast do części pożyczek zastosowanie znajdą przepisy Ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym po 31.12.2014 r. – dotyczy to pożyczek wypłaconych (faktycznie przekazanych) Spółce po 31.12.2014 r.

Mając na uwadze to, że pytanie przedstawione we wniosku dotyczy pożyczek wypłaconych (faktycznie przekazanych) Spółce przed 01.01.2015 r., to zaprezentowane poniżej argumenty odnoszą się do Ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym przed tą datą, tj. przed 01.01.2015 r.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że użyte w przepisach art. 16 ust. 1 pkt 60 Ustawy o CIT (w brzmieniu obowiązującym przed 01.01.2015 r.) pojęcie „wartości zadłużenia” nie zostało zdefiniowane w prawie podatkowym, dlatego przy jego interpretacji, należy posłużyć się wykładnią językową, z uwagi na fakt, że w procesie wykładni pierwszeństwo mają dyrektywy językowe. Oznacza to, że odwoływanie się do innych reguł wykładni dopuszczalne jest tylko wtedy, gdy wykładnia językowa nie daje jednoznacznego wyniku.

Zgodnie z wykładnią językową, „zadłużenie” to suma długów, „dług” z kolei oznacza zaciągniętą pożyczkę, zwykle pieniężną, obowiązek dłużnika do spełnienia oznaczonego świadczenia, zobowiązanie do określonych świadczeń pieniężnych lub w naturze. O długu mówi się wtedy, kiedy po stronie dłużnika istnieje zobowiązanie („Popularny Słownik Języka Polskiego” pod red. prof. Bogusława Dunaj, Wydawnictwo Wilga 2003).

Użyte w cytowanych przepisach sformułowanie „zadłużenie” oznacza zatem sumę długów. Obliczając zadłużenie podatnika należy ująć w takim sumowaniu wszystkie istniejące i niezapłacone na dany dzień długi. Pojęcie „zadłużenie” zbliżone jest bowiem w swoim zakresie do instytucji „zobowiązania” określonej w przepisach prawa cywilnego i oznacza obowiązek dłużnika do spełnienia oznaczonego świadczenia, a więc świadczenia, którego wielkość jest już stronom znana, choć świadczenie takie nie musi być jeszcze na dany moment wymagalne.

Skoro pojęcie „zadłużenie” obejmuje sumę wszystkich długów, a o długu mówi się tylko wtedy, kiedy po stronie Spółki istnieje zobowiązanie względem jej udziałowca, to w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, do wartości zadłużenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 Ustawy o CIT, określonego na dzień zapłaty odsetek, nie należy wliczać kwoty odsetek od pożyczek oraz wartości zadłużenia z innych tytułów spłacanych w tym dniu, ponieważ kwoty te nie stanowią już na dzień zapłaty odsetek zadłużenia. Spełnienie świadczenia wobec wierzyciela (tj. Spółki wobec udziałowca) skutkuje bowiem wygaśnięciem zobowiązania (długu).

Reasumując, w przypadku spłaty kwoty głównej pożyczki i odsetek od pożyczek wypłaconych (faktycznie przekazanych) przed 01.01.2015, do wartości zadłużenia obliczanego na potrzeby „cienkiej kapitalizacji” na dzień spłaty odsetek, nie wlicza się kwot głównych oraz odsetek spłacanych w tym dniu, ponieważ na dzień spłaty odsetek nie stanowią one zadłużenia.

Prezentowane przez Wnioskodawcę stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych:

1. Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 31 października 2014 r., sygnatura ITPB3/423-395b/14/KK, w której organ wskazał: „w wartości zadłużenia” (na dzień zapłaty odsetek od pożyczek – oraz jeśli istnieją to wartości zadłużenia z innych tytułów spłacanych w tym dniu), o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy, którą to wartość porównuje się do trzykrotności kapitału zakładowego, nie należy uwzględniać spłacanej w tym dniu kwoty odsetek od udzielonych przez podmiot powiązany pożyczek. Spełnienie świadczenia wobec wierzyciela (pożyczkodawcy) poprzez spłatę odsetek od pożyczek skutkuje bowiem wygaśnięciem zobowiązania z powyższego tytułu”;
2. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 31 października 2014 r., sygnatura ILPB3/423-389/14-5/EK, w której – odstępując od uzasadnienia prawnego – organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym: „w wartości zadłużenia nie uwzględnia się kwoty spłacanych w danym dniu odsetek oraz ewentualnie – spłaty innych zobowiązań względem udziałowca. Taka teza wynika z faktu, iż skoro pojęcie „zadłużenie” obejmuje sumę wszystkich długów, a o długu mówi się tylko wtedy, kiedy po stronie Spółki istnieje zobowiązanie względem jej udziałowca, to w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, do wartości zadłużenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, określonego na dzień zapłaty odsetek, nie należy wliczać kwoty odsetek od pożyczek oraz wartości zadłużenia z innych tytułów spłacanych w tym dniu, ponieważ kwoty te nie stanowią już na dzień zapłaty odsetek zadłużenia. Spełnienie świadczenia wobec wierzyciela (tj. Spółki wobec udziałowca) skutkuje bowiem wygaśnięciem zobowiązania (długu)”;
   
3. Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 19 lipca 2013 r., sygnatura IPTPB3/423-136/13-5/IR w której organ wskazał: „Skoro „zadłużenie” jest sumą długów, a o długu mówi się tylko wtedy, kiedy po stronie Spółki istnieje zobowiązanie, to do wartości zadłużenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i pkt 61 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, określonego na dzień zapłaty odsetek, nie należy wliczać kwoty pożyczek, odsetek od pożyczek oraz wartości zadłużenia z innych tytułów spłacanych w tym dniu, ponieważ kwoty te nie stanowią już na dzień zapłaty odsetek zadłużenia. Spełnienie świadczenia wobec wierzyciela skutkuje bowiem wygaśnięciem zobowiązania (długu). (...)Zatem, w kwocie zadłużenia (na dzień zapłaty odsetek), o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i pkt 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, którą to wartość porównuje się do trzykrotności kapitału zakładowego, nie należy natomiast uwzględniać kwoty spłacanych w tym dniu odsetek od udzielonej przez udziałowca pożyczki. Spełnienie świadczenia wobec wierzyciela (pożyczkodawcy – udziałowca) poprzez zapłatę odsetek od pożyczki skutkuje bowiem wygaśnięciem zobowiązania Spółki z powyższego tytułu. Tym samym, w sytuacji w której spłata części kwoty głównej pożyczki (powodująca wygaśnięcie zobowiązania w tym zakresie) nastąpi przed dniem dokonania spłaty odsetek naliczonych od tej pożyczki, zobowiązanie z tytułu spłaty kwoty głównej pożyczki, jako wygasłe, nie powinno być uwzględniane w obliczaniu, na potrzeby stosowania art. 16 ust. 1 pkt 60 i pkt 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wielkości zadłużenia Spółki wobec wspólników posiadających co najmniej 25% udziału w kapitale Spółki”;
4. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 13 października 2015 r. (sygnatura ILPB3/4510-1-340/15-4/JG, w której – odstępując od uzasadnienia prawnego – organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym: „zapłata przez Spółkę na rzecz udziałowca odsetek od udzielonej przez niego pożyczki oraz raty kapitałowej pożyczki, skutkuje wygaśnięciem zobowiązania Spółki z tego tytułu. W dniu zapłaty odsetek Wnioskodawca „uwalnia się” od zadłużenia wobec udziałowca z tytułu tych odsetek oraz części kapitału pożyczki. W konsekwencji – skoro wartość zadłużenia Spółki wobec jej udziałowca posiadającego 100% jej udziałów i innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale tego udziałowca, którą należy porównać z trzykrotnością wartości kapitału zakładowego spółki, ustala się na dzień zapłaty odsetek – dla ustalenia ww. wartości zadłużenia Spółki nie należy uwzględniać kwoty spłacanych w tym dniu odsetek od udzielonej przez udziałowca pożyczki oraz spłacanej raty kapitałowej pożyczki. A zatem, jeśli zobowiązanie z tytułu obsługi pożyczek jest jedynym tytułem zobowiązania, jakie Spółka ma wobec swojego udziałowca, Spółka prawidłowo wskazała, że analizując – dla celów oceny konieczności zastosowania przez nią art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w opisanym stanie faktycznym – element wartości jej zadłużenia wobec udziałowca posiadającego 100% jej udziałów istniejącego na dzień zapłaty odsetek od pożyczki udzielonej przez udziałowca:
   • powinna uwzględnić wartość kapitału pożyczki otrzymanej od tego udziałowca;
     
   • nie powinna uwzględniać wartości spłacanych w tym dniu odsetek od pożyczki otrzymanej od tego udziałowca oraz spłacanej części kapitałowej pożyczki.
   
   Mając na uwadze powyższe, w sytuacji w której spłata części, a nawet całości kwoty głównej pożyczki (powodująca wygaśnięcie zobowiązania w tym zakresie) nastąpi tego samego dnia co spłata odsetek naliczonych od tej pożyczki zobowiązanie z tytułu spłaty kwoty głównej pożyczki jako wygasłe, jak również zobowiązanie z tytułu spłacanych odsetek, nie powinno być uwzględniane w obliczaniu, na potrzeby stosowania art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wielkości zadłużenia Spółki wobec jej udziałowca”.
   
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.